Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΡΙΖΩΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ;

Του Σεβ. Μητροπολίτη Κισάμου κ. Αμφιλοχίου

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην Γαλλία του διαφωτισμού το κοσμικό κράτος επαναφέρει το μάθημα της θρησκευτικής παιδείας στα σχολεία γιατί, όπως διακηρύσσει ο σημερινός πρόεδρος της: «η θρησκευτική παιδεία θα δημιουργήσει ενάρετους πολίτες ενάντια στη διαφθορά».
Φαίνεται λοιπόν ότι προτεραιότητα στην Ευρώπη του σήμερα και του αύριο έχει η διαφύλαξη της πνευματικής ταυτότητας κάθε λαού και ο σεβασμός της ιδιοπροσωπείας του. Τι γίνεται όμως μ’ εμάς τους Νεοέλληνες;
Φαντάζομαι πως ούτε ο Χέντρι Κίσσινγκερ όταν δήλωνε πως: «Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια…», ούτε ο Κίσσινγκερ δεν υποψιαζόταν ότι αυτός ο λαός σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα οδηγείτο σε τέτοιο κλίμα σύγχυσης, ταραχής και αβεβαιότητας.
Πόσοι από εμάς, αλήθεια,....
.. δεν ειρωνευτήκαμε, δεν χλευάσαμε, στην καθημερινότητα του βίου μας, αυτό τον λόγο; Πόσοι από εμάς δεν πιστέψαμε, δεν εγκλωβιστήκαμε στην ψευδαίσθηση ότι η ευδαιμονία και η ευζωία, που άλλοι ίσως μας προσέφεραν και εμείς άκριτα και αβασάνιστα υιοθετήσαμε ως στάση και τρόπο ζωής, είναι ο αυτοσκοπός της ζωής μας;
Πόσοι από εμάς δεν φορέσαμε τον μανδύα της καλοπέρασης, του ωχαδελφισμού, του βολέματος; Πόσοι από εμάς την αιματοβαμμένη πίστη, την τρισχιλιόχρονη ιστορία και την μοναδική γλώσσα του Γένους μας, της Ρωμιοσύνης δεν τα απαξιώσαμε και δεν τα υποτιμήσαμε;
Ίσως σε κάποιους, μάλλον σε πολλούς, στάθηκαν και εμπόδιο για τους στόχους τους. Ποιοί, αλήθεια, αντιδράσαμε όταν στα εγχειρίδια της Ελληνικής Ιστορίας ο ξεριζωμός της Σμύρνης «βαφτίστηκε»… «συνωστισμός»;
Ποιοι αντιδράσαμε όταν το, κατά τα άλλα σεβαστό, Υπουργείο Παιδείας κατήργησε τον Εκκλησιασμό κατά την ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, σαν η εορτή αυτή να μην έχει καμία σχέση με την πίστη; Ποιοι αντιδράσαμε όταν…; όταν…;
Διερωτώμαι, αλήθεια: Πώς είναι δυνατόν την στιγμή που η Ευρώπη μιλά για επιστροφή στις πνευματικές αξίες το Νεοελληνικό Κράτος, όλοι εμείς, τόσο εύκολα και ανώδυνα, τόσο άκριτα και αβασάνιστα να αποψιλωνόμεθα απ΄αυτές τις αξίες;
Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”