Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.

Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης

Το 1204 ο έκπτωτος αυτοκράτορας Ισαάκιος β΄ και ο γιος του Αλέξιος Άγγελος ήλθαν σε συμφωνία με τους Λατίνους "Σταυροφόρους" και τους παραχώρησαν ένα σωρό ανταλλάγματα (μεταξύ αυτών και την Κρήτη) για να τους βοηθήσουν να ξαναπάρουν το θρόνο. Αυτοί λοιπόν ξέφυγαν από τον "ιερό" σκοπό τους, την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων και έτσι η Τέταρτη "Σταυροφορία" κατέληξε στην πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης (πολύ πιο καταστροφικής από αυτήν του 1453) και την ουσιαστική διάλυση του Βυζαντίου. Η συμπεριφορά τους απέναντι στους ομόθρησκούς τους δεν ήταν καλύτερη από αυτή των Τούρκων δυόμιση αιώνες αργότερα. Ο πλούτος που απόκτησαν από τις λεηλασίες ήταν ασύλληπτος και γεμίζει ακόμη τα μουσεία της Ευρώπης.
Στις μέρες μας οι απόγονοι των Σταυροφόρων και πάλι εν ονόματι ενός "ιερού" σκοπού, της "ενωμένης" Ευρώπης, δεν φέρθηκαν διαφορετικά στη χώρα μας, η οποία και πάλι με την ηλιθιότητα που διακρίνει το Γένος μας, είχε περιέλθει σε ανάλογη κατάσταση και βρέθηκε στην ανάγκη να προσφύγει στη βοήθειά τους. Η συμπεριφορά των διαφόρων "φίλων και εταίρων μας" δεν είναι διαφορετική από αυτή των προγόνων τους. Με τη δικαιολογία ότι, όπως και τότε, πως δεν τηρήσαμε τη συμφωνία (και η αλήθεια είναι πως δεν την τηρήσαμε), συμπεριφέρονται ακριβώς όπως οι πρόγονοί τους σαν κατακτητές και δεν υπολογίζουν τίποτα. Οι δικοί μας πάλι, ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε (ακόμη και κάποια σωστά πράγματα που θάπρεπε να γίνουν και χωρίς τους "Σταυροφόρους") μας χώνουν όλο και πιο βαθιά στην κατάσταση κατοχής μόνο και μόνο για να διατηρήσουν το θρόνο τους (τα γκάλοπ).
Ποιος είπε πως η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, ιδιαίτερα όταν κάποιοι που έχουν πάθει πολλά εξαιτίας της, δε διδάσκονται από τα λάθη τους;