Γράφει ο Θωμάς Αξέντης
Η λειτουργία της νέας δομής των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη χώρας μας, όπως ορίστηκε με το νόμο «Καλλικράτη», μπήκε στο δεύτερο χρόνο. Η πρώτη αίσθηση που αποκομίζει κανείς έχει θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά, με την επισήμανση, βέβαια, της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.Εκείνο που μπορεί να σημειωθεί είναι ότι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, η πλειοψηφία των νέων δημοτικών και περιφερειακών αρχών ξεκίνησε χωρίς όραμα και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τη δικαιολογία της μεγάλης κρίσης που μαστίζει τη χώρα, σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.
Δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία δημάρχων ........
....και περιφερειαρχών έχουν γαλουχηθεί πολιτικά, μέσα στο σύστημα που έχει φέρει την Ελλάδα σε αυτή τη μείζονα κρίση και γι’ αυτό το λόγο αδυνατούν να λειτουργήσουν διαφορετικά. Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος αγωνίζεται να βάλει σε τάξη το δήμο και τους εργαζομένους σε αυτόν και παράλληλα να φτιάξει νέα θεμέλια, έχοντας τις αντιδράσεις των παλαιοσυνδικαλιστών και δημοτικών συμβούλων που ελέγχονται από τα Κόμματα.
Δεν έχουν καταλάβει οι περισσότεροι δήμαρχοι ότι Αυτοδιοίκηση δεν είναι μόνο έργα και εργάκια, τσιμέντα, παιδικές χαρές, φωτιστικά, γήπεδα μπάσκετ, δρόμοι, κ.α. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να ενώνει, να δημιουργεί θεσμούς άμεσης Δημοκρατίας, να προωθεί τον εθελοντισμό και την αλληλεγγύη, να οργανώνει με παρεμβάσεις τη μικροοικονομία του τόπου, να αναδεικνύει τον πολιτισμό σε όλες του τις μορφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου