ΤΟΠΟΛΑΛΙΑ ή ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ:

Μερικοί ισχυρίζονται πως "μόνο  η λέξη ντοπιολαλιά είναι σωστή γιατί εννοεί ντόπιων λαλιά ενώ τοπολαλιά σημαίνει τόπου λαλιά, αλλά ο τόπος δε μιλά, μόνο οι άνθρωποι."Τοπολαλιά όμως, και η μόνο εύηχη, άρα χρηστική λέξη  είναι (προσπαθήστε απλά να πείτε ντοπιολαλιά, αμέσως μπερδεύει η γλώσσα...) μα και νοηματικά απολύτως σωστό είναι, όσο ακριβώς και το να  λέμε "τοπικές συνήθειες, τοπική κουζίνα, τοπικά ήθη, τοπικά έθιμα, τοπικές γιορτές, τοπικές ενδυμασίες, τοπικά τραγούδια, τοπική μουσική" κλπ κλπ,  μη εννοούντες φυσικά πως  ...τα βουνά και τα λαγκάδια και οι πέτρες ενός τόπου τα φτιάχνουν, αλλά οι άνθρωποί του! Μην κατασκευάζουμε λοιπόν εγκεφαλικά σχήματα (που και λογικά δε στέκουν όταν τα δούμε σε σύγκριση με παραδείγματα όπως τα παραπάνω) και σ΄αυτά να προσπαθούμε να στριμώχνουμε την πάμπλουτη σε κυριολεξίες και μεταφορές και αποχρώσεις εννοιών Γλώσσα μας!
Κώστας Σ. Ντουντουλάκης

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Μετά τους αχινούς και τα κοχυλοπετάλιδα σειρά έχουν οι χοχλιοί να ξεγενιστούν...εμπορικό μυαλό οι "φιλοξενούμενοι"μας... ελεύθερο ωράριο και όπου τρόχαλος να σου τον κάτω για να βρεθεί το καλύτερο φαΐ του κρητικού.... χοχλιοί με τα κολοκύθια, χοχλιοί μπουμπουριστοί,  χοχλιοί .....στο τέλος μόνο καλλιεργήσιμοι. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠ. ΛΕΦΑΚΗΣ

Μαρτυρικές Καλάθενες με το καμπαναριό σου
στον ίσκιο σου οι μάρτυρες μετρούνε τον καημό σου.
Μαρτυρικές Καλάθενες στον Πλάτανο θα γύρω
και θα μεθύσω απαλά με το δικό σου μύρο.
Εφτά ‘ταν στα Τζουρουνιανά κι εδώ μια εντεκάδα
οι μάρτυρες που πέσανε για τη γλυκιά Ελλάδα.
Αξιόλογη η εθνική προσφορά των Καλαθενών. Μα σπουδαία κι η συμβολή τους στη μουσική μας παράδοση. Στην ακμή του Γιάννη Λεφάκη, μια συστάδα καλλιτεχνικά δέντρα, ζούσαν και δρούσαν στο χωριό του. Λυραντωνάκης, Νικολακάκης, Σκορδυλάκης, Γιακουμάκης, Λυτρουγάκης κ.α. Ανάμεσά τους, φύτρωσε και κείνος. Η κλίση του στη μουσική φάνηκε νωρίς. Έπιασε τη λύρα για μερικά χρόνια, μα γρήγορα την άφησε κι έμαθε το λαγούτο. Σε τούτο, τον παρότρυναν πολλοί καλλιτέχνες και κυρίως ο σπουδαίος μα τραγικός βιολίστας Ευθύμης Λυραντωνάκης. Πρώτος του ξάδερφος και για πολλά χρόνια συναποτελούσαν μια όμορφη ζυγιά. Ο Γιάννης Λεφάκης από το 1931 μέχρι το 1958 που έφυγε στην Αθήνα, ήταν επαγγελματίας μουσικός. Σε δεύτερη μοίρα είχε τη γεωργία.
Πρώτα το λαγούτο που έμαθε μόνος του. Τραγουδούσε πάντα μ’ όποιον κι αν είχε μπαρή. Συνεργασία και θύμισες έχει από το Νικολή, το Χάρχαλη, το Μιχάλη Χαρχαλάκη, το Μαριάνο, το Σφυριδάκη, το Β. Κουτσαντάκη, τον Μ. Κουνελάκη, το Δ. Χριστοφοράκη και τον Παναγιώτη Βολανάκη που έπαιζε τελευταία. Ο μπάρμπα Γιάννης έπαιξε επίσημα για τελευταία φορά σε κάποια Γραμπούσια του 1993-94 πριν λίγα και είχε εντυπωσιάσει όλους με την γεμάτη, σωστή και σταθερή πέννα του.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΑΚΟΜΑ....

 Να και κάτι που σίγουρα έσπασε την μονοτονία του "βαθύ κόκκινου" των Χανίων χθες...

-Προθεσμία για να απολογηθούν αύριο στην ανακρίτρια ζήτησαν και πήραν οι συλληφθέντες για το αιματηρό περιστατικό της Πέμπτης που είχε σαν αποτέλεσμα τον σοβαρό ενός 19χρονου από αιχμηρό αντικείμενο και τη μεταφορά του στο νοσοκομείο Χανίων.
Πρόκειται για τους οπαδούς δυο ομάδων, τεσσάρων του Ολυμπιακού και τριών του Παναθηναϊκού οι οποίοι συνεπλάκησαν και σήμερα πέρασαν το κατώφλι της εισαγγελέως.
Στον φερόμενο ως δράστη, οπαδό του Ολυμπιακού που κατηγορείται ότι με αιχμηρό αντικείμενο κατάφερε πλήγμα στον 19χρονο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του, η εισαγγελέας άσκησε δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Στους υπόλοιπους 3 συλληφθέντες της πλευράς αυτής άσκησε δίωξη για άμεση συνέργεια στην απόπειρα ανθρωποκτονίας. Επιπλέον και οι τέσσερις κατηγορούνται για το πλημμέλημα της συμμετοχής σε συμπλοκή.

Στο κόκκινο......

ΑΝΟΙΚΤΟΙ ΟΙ ΝΑΟΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ

 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι, κατόπιν των νέων εξαγγελιών της Ελληνικής Πολιτείας εις ό,τι αφορά τα ισχύοντα μέτρα λειτουργίας των Ι. Ναών, εις την Μητροπολιτική μας Περιφέρεια, (Κίσαμος και Σέλινο) η οποία δεν χαρακτηρίστηκε στο «βαθύ κόκινο» ισχύουν ότι μέτρα ίσχυαν και έως σήμερα. Οι Ι. Ναοί παραμένουν ανοικτοί δια κατ΄ ιδίαν προσευχή και στις Θείες Λειτουργίες και Ιερές Ακολουθίες της περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία ανοίγει το εσπέρας της Κυριακής, 14 Μαρτίου, με τον Εσπερινό της Συγχωρήσεως, με την συμμετοχή έως και 9 προσώπων. Ευχόμενοι ευλογημένο το επι θύραις αρξάμενο στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και με την ευχή η περίοδος αυτή να μας οδηγήσει στην αναζήτηση και εξεύρεση της εσωτερικής χαράς, της ειρήνης της καρδιάς, την αληθινής γνώσης του εαυτού μας και της ελευθερίας της ψυχής, αποβάλλοντας κάθε είδους άγχος, φόβο, αμφισβήτηση και απελπισία, ας ακούσουμε τον λόγο Αγιορείτη Γέροντα: «Για τον κορονοϊό να έχετε προσοχή. Και για το Χριστό μας να έχετε προσευχή». 
Εκ της Ι. Μητροπόλεως

ΤΑ 118 ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΙΣΑΜΟΥ ΤΟ 1630

Η ενδιαφέρουσα απογραφή του Βασιλικάτα το 1630 για τα χωριά της Επαρχίας Κισάμου.

Στην έκθεση αυτή που έγινε κατόπιν εντολών όχι του Προβλεπτή της Κρήτης αλλά του αρχηγού του ιππικού των Βενετών στην Κρήτη Natale Donato, αναλύοντας εκτός των άλλων και τα εύκολα σημεία που μπορούσε να γίνει απόβαση απο τους Τούρκους....

Στην αναφορά του λοιπόν έχει όλα τα χωριά της Καστελλαρίας της Κισάμου τα οποία εκείνη την περίοδο ήταν 118. Φυσικά υπάρχουν πολλά άγνωστα λείπουν αρκετά αλλά και κάποια τα ακούμε πρώτη φορά. Παραθέτω το κείμενο στα Λατινικά...και η μετάφραση παρακάτω:

CHISSAMO CASTELLO situato nel piano, vicino al | Mare di Tramonta Discosto dalla sudetta Citta per terra Miglia 25 | uerso Ponente, et ha sotto di se li sottoscritti Casali. |
Messogia. S.(n) Zorzi del Calergi. Lusachies. Scordhigliana. St° Elia di Trachila. Chamarzo. Varsamachia Monasto. Aicco Trachila. Caliuiani. Neochorio. Lardha. Poms Messogia. Vrisses. Monoplatano. Canaua. Capsagiana. Tilifo. Acti. Furnadho. Sfinari, et Maurapila. Mellissurgio.
Aerino. Atnighalochiefali Aico uoradho. Aico Cuneni. Aicopoli Pesuglia. Comuci. Elos. Eimni.

Rogdia. Vlatos. Caridhacbi. Miglia. Chieramari. Calatones. Apano Calatones. Chatarmadho. Ai Pandes. Calatones. Topoglia. Muri fagliero. Nissl Cornaro. Agia Barbara. Vurgharo. Armenochorio. Macrona. Peruolachia. Prodromo.

Polemarchi. Cacopetro. Rumata paglia. Chamarici. Scutellona Capello. Chrithares. Spiglia.      Itacodho. Crilargia chissamo. Gaualomuri. Camara Rodopu. Gaidharea. Marathocliiefala. Malatiro Apano. Malatiro Cato. Membros. Apano Drapanea. Aspregliano. Sfaccopigliadhi. Sassali. Piscopi Sto Elia. Carea Capello. Damuli. Ciccallaria. Paleocasto Apano. Dracodiana. Paleocasto Cato. Nopia. Camara Casteli. Messonissi. Chazzomatado. Rocca. Agio Chirgiani. Placanolla. Agio Pandeleimo. Rauduca. Cato Drapanea. Caciana. Nissi risicari. Calami. Astratigho. Calossa da Millan. Sta Chiriachi. Chiefala. Amigdalo. Paneffimo. Agies pera. Damulochori. Mulete. Peruoglia  Sibragu. Mussurgiana. Agia Ana. Rodhopu. Afrata. Teni. Flichiana. Gribilochori. Chigres. Nochia. Spiglia Calergi. Vuues apano.  Astrico. Scutelona corner. Priniaco. Sebrona. S.(n) Zorzi Muazzo. Vuues cato. Vucoglies Ap°. Vucoglies cato.             

Sono N° 118.

ΚΑΣΤΕΛΙ ΚΙΣΑΜΟΥ. Είναι στην πεδιάδα, κοντά στη θάλασσα τής τραμουντάνας. Απέχει από την παραπάνω πόλη (Χανίων) 25 μίλια δια ξηράς προς τα δυτικά, και έχει στη δικαιοδοσία του τα παρακάτω χωριά.

Μεσόγεια. Άγ. Γεώργιος του Καλέργη. Λουσακιές. Σκορδιλιανά. Αγ. Ήλίας στον Τραχήλα. Καμάρτσος. Βαρσαμάκια. Μοναστήρι. Αίκο Τραχήλα. Καλυβιανή. Νεοχωριό. Λαρδάς. Τίλιφο. Πόρος Μεσόγεια. Ακτή. Βρύσες. Μονοπλάτανος. Καναβάς. Καψαλιανά. Φουρνάδω. Σφινάρι 
Άϊκο Άερινός. Άμυγδαλοκεφάλι. Άϊκό Βοράδω (Κεφάλι). Άϊκό Κούνενη. Άϊκόπολη. Πεζούλια. Κομούκι. Ελος. Λίμνη. Ρογδιά. Βλάτος. Καρυδάκι. Μηλιά. Κεραμάρη. Αγ. Κυργιάννης. Καλάθενες. Απάνω Καλάθενες. Καταρμάδω. Καλάθενες. 3Καλέργω. Παλιόκαστρο Απάνω. Παλιόκαστρο Κάτω. Νοπήγια. Καμάρα Καστέλι. Απάνω Δραπανιάς. Ασπρελιανώ.  Τσικαλαριά. Κάτω Δραπανιας. Μεσονήσι. Τοπόλια. Κατσωματάδω. Μουρί Φαλιέρου. 1Νησί Κορνάρου. 2Αγ. Βαρβάρα. Βουργάρω. Άρμενοχωριο. Μάκρωνας. Περβολάκια. Ρόκκα. Σφακοπηγάδι. Μαλάθηρος Απάνω. Πρόδρομος. Μαλάθηρος Κάτω. Σάσαλος. Άγιοι Πάντες. Δαμουλοχώρι. Μούλετε. Περβόλια. Μαύρα Πηλά. Μελισσουργιό. Πολεμάρχι. Κακόπετρο. Ρούματα Παλιά. Χαμαρίκι. Σκουτελόνας Καπέλο. Κριθαρές. Σπηλιά. Ίτοκόδο. Κιλάργια Κισάμου. Γαβαλομούρι. Καμάρα Ροδωπού. Γαϊδαρέα. Μαραθοκεφάλα. Μέμπρος.  Καθιανά. Πλακάλωνα. Νησί. Ριζικάρι. Πισκοπή Αγ. Ήλία. Αγ. Παντελεήμων. Ραβδούχα. Καλάμι. Άστράτηγος. 'Αγ. Κυριακή. Κεφάλα. Αμύγδαλος. Καρέα Καπέλο. Καλόσα ντά Μιλάν. Πανέφημος. Άγιες Πέρα. Ζυμπραγού. Μουσουργιανά. Τένι. Φλιχιανά. Σπηλιά. Αγία Άννα. Γριμπιλοχώρι. Ροδωπού. Άφρατα. Κίγκρες. Νοχιά. Βούβες. Απάνω. Άστρικος. Σκουτελώνας Κόρνερ. Πρινιακός. Σέμπρωνας. Αγ. Γεώργιος Μουάτσου. Βούβες Κάτω. Βουκολιές Απάνω. Βουκολιές Κάτω.     

Είναι 118 χωριά

Με μια γρήγορη ματιά στην δυτική μεριά λείπει ο Αζογυρές αλλά υπάρχει η Τίλιφος ακόμα τα Σκορδιλιανά-Καψαλιανά, το Μοναστήρι που είναι άγνωστο όπως και ο Αι Ηλίας Τράχηλα (ενδιαφέρον). Ο Μονοπλάτανος και οι Βρύσες που δεν κατοικούνται πλέον

Στα Εννιά χωριά ενδιαφέρον για τα χωριά αν φυσικά είναι εκεί Άϊκόπολη. Πεζούλια. Κομούκι, φυσικά υπάρχουν τα τρία που σήμερα δεν κατοικούνται, Καρυδάκι. Μηλιά. Κεραμάρη.

Τα Νο 1, 2, 3 έχουν ενδιαφέρον το 1.Νησί Κορνάρου μάλλον είναι το Νησί απέναντι απο τα Τοπόλια μετά το Μουρί που αναφέρεται σαν Μουρί Φαλιέρου, (με τους Κορναράκηδες). Το 2 Αγ. Βαρβάρα είναι τα Λατζιανά και 3. Καλέργω τα Καλλεργιανά. Τέλος ο Αγ. Γεώργιος Μουάτσου είναι άγνωστο χωριό αλλά αναφέρεται και αλλού και ήταν φέουδο της Βενετοκρητικής οικογένειας Μουδάτσου που είχαν φέουδο με την ίδια ονομασία και στο Ρέθυμνο. 

ΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

 Η Μοίρα της Κρήτης ήταν πάντα δύσκολη. Θεμελιωμένη στη μέση της Μεσόγειας θάλασσας, ήταν πάντα γέφυρα και σταυροδρόμι Λαών και πολιτισμών, πολέμων και συγκρούσεων. Και στη μοίρα αυτή μπαίνανε πάντα και οι Γυναίκες της Κρήτης, ηρωίδες και Καπετάνισσες.

Καπετάνισσες, Γυναίκες δηλαδή Μανάδες, που γεννούσαν κι αναθρέφανε τους ανδρειωμένους της Κρήτης. Καπετάνισσες, Γυναίκες δηλαδή που παντρευόταν τους Αρχηγούς-πολεμάρχους, και Καπετάνισσες, γυναίκες δηλαδή που ντυνόταν κι ίδιες τ' άρματα και γινόταν καπετάνιοι και πολέμαρχοι.

Για τούτες τις τελευταίες δε μιλώ, γιατί είναι γνωστές από τις σελίδες της Κρητικής ιστορίας. Μιλώ περισσότερο για κείνες τις Γυναίκες της Κρήτης, που γεννούσαν και μεγάλωναν τους ανδρειωμένους και για κείνες, που παντρευόταν τους καπετάνιους και μπαίνανε κι αυτές στους αγώνες των και στην τιμή των.

Από παππούδες και Γιαγιάδες των Παιδικών μου χρόνων, έχω ακούσει γι' αυτές τις Γυναίκες πολλές αληθινές ιστορίες.

Στην επανάσταση του '21 μια ριζίτισσα (από το Μαδαρό), γέννησε απάνω στη Μαδάρα κάτω από χιονισμένα πρινάρια ένα Γιο, που έγινε αρχηγός και καπετάνιος στην Επανάσταση του 66. Μια γέννα σε τέτοιες σκληρές συνθήκες και με ανατροφή που ακολούθησε πάλι σε παρόμοιες δυσκολίες, ήταν φυσικό να θεριέψει τις ψυχές της Μάνας και του Γιου και να τις κάμει δυνατές και παλληκαρίσιες.

Μια άλλη καπετάνισσα, από τα ψηλά χωριά του Αποκόρωνα, στην Επανάσταση του '66, σε ώρα Μάχης, που γινόταν ανάμεσα σε χριστιανούς και Τούρκους στις χαλέπες των χωριών μας (γύρω από τη σημερινή Αγ. Σοφία), ακούοντας τις τουφεκιές και βλέποντας σύννεφο τον καπνό του μπαρουτιού, που σκέπαζε τον ήλιο, έσυρε φωνή από ένα μουράκι στους γιους της: «Χτυπάτε παιδιά μου τους σκύλους», και πήρε να κατεβαίνει κατά τον πόλεμο. Μα από τη βιάση και τη σαστιμάρα της έβαλε ανάποδα τα στιβάνια της και στραμπούλισε τα πόδια της στο δρόμο.

Μια άλλη καπετάνισσα, σα λευτερώθηκε η Κρήτη, έβαζε πάλι τις κόρες της να σηκώνουν άρματα κι όταν οι γειτόνισσες της λέγανε πως δε ταιριάζει τώρα τούτο το πράγμα, εκείνη απαντούσε: Ας μάθουν οι κόρες μου τα δύσκολα πράγματα της ζωής, να τα ξέρουν αν χρειαστούνε.

Γιατί πέρα από τους πολέμους και τους «σηκωμούς» τα καπετανόσπιτα είχαν πάντα κι άλλες πολεμοσκοτούρες.

    «Τον αντρειωμένο μη τον κλαις όσο κι αν αστοχήσει 

    μ' αν αστοχήσει μια και δυο, πάλι αντρειωμένος είναι.

    Παντ’ είναι οι πόρτες του ανοιχτές κι οι τάβλες του στρωμένες...».

Στα καπετανόσπιτα γινόταν συχνά σύναξη παλληκαριών και ξεσπιτωμένων, του πολέμου. Κι η καπετάνισσα έπρεπε να ετοιμάζει τραπέζια και στρωμιά για τον περαστικό κόσμο.

Αξιώθηκα μια φορά να μπω σε σπίτι Καπετάνιου και να ακούσω τη Γυναίκα του να διηγάται μνήμες και βάσανα από τη ζωή της.

«Συχνά ο καπετάνιος μου έλειπε σε στρατιές και σε πολέμους, κι έπρεπε 'γω να διαφεντεύω το σπίτι του και το νοικοκυριό του. Να δίνω ψωμί και κουράγιο στις Γυναίκες των παλληκαριών που τον ακολουθούσαν. Όταν γινόταν πόλεμος στα κατωμέρια, ερχόταν στο σπίτι μου κι οι άλλες Γυναίκες και κάναμε τασίματα και μετάνοιες στους Αγίους με χίλια χτυποκάρδια για τους άνδρες μας. Κι όταν ερχόταν άσχημα χαμπέρια, έπρεπε να σταθούμε παλληκαρίσια....

Γυναίκα Καπετάνισσα της Κρήτης, που αιώνες γεννούσες, ανάθρεφες και συντρόφευες τους «ανδρειωμένους» της. Άραγε ζεις ακόμη;

Τώρα που οι πόλεμοι κι οι σηκωμοί γίνονται σ' άλλα «στρατόπεδα» της ζωής (ξενιτειά, σπουδές, επιχειρήσεις), πώς γεννάς και πώς ανατρέφεις τις κόρες και τους γιους σου; Και πώς συντροφεύεις τα «παλληκάρια» των καιρών, κείνους που σηκώνουνε στην εποχή μας «αξιώματα», ευθύνες και αξίες ηθών και παραδόσεων; Τώρα που το ραχάτι της κατανάλωσης, των καναλιών, και οι κρέμες των καλλυντικών και των απορρυπαντικών γεμίζουν τα 24ωρα της ζωής σου, θα αντέξεις άραγε σ’ αυτό το χαλασμό; Τώρα, που οι καιροί, πήρανε από το παιδικό σου στήθος την Παναγίτσα και στη θέση της κρεμνούνε τα μαγικά είδωλα, ποιος Άγγελος θα σε φυλάει; Τώρα που ο ελεύθερος έρωτας παίρνει από το κεφάλι σου το στεφάνι του τίμιου Γάμου, ποιος θα σου υπενθυμίζει το χρέος της Μάνας και της Συζύγου;

Τώρα που δε θέλεις να παντρευτείς στο χωριό σου και να δουλέψεις στο χώμα της Κρήτης, από που θα παίρνεις το αίμα και το πνεύμα της για να' σαι Γυναίκα της Κρήτης;

Κι ακόμη ένα λόγο: Στις καπετανιές του σημερινού κόσμου (επιστήμες, τέχνες, οικονομία, πολιτική κ.λπ.) μπορείς και συ Γυναίκα της Κρήτης να σηκώνεις τις σημαίες των. Δεν σου αρνούμεθα κανένα τίμιο σκαλοπάτι, όμως να το ξέρεις. Η πλειό Μεγάλη και Ιερή Καπετανιά για τη Γυναίκα ήταν και παραμένει πάντα η Καπετανιάτης Μάνας. Η Μάνα, που γεννά το Μέγα Καπετάνιο του κόσμου: Τον άνθρωπο.

Ένα απόσπασμα απο το βιβλίο του μακαριστού Ειρηναίου Γαλανάκη "Γυναίκες της Κρήτης".

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

Το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Κισσάμου το οποίο λειτουργεί καθημερινά στο πρώην Δημαρχείο Μηθύμνης, συμπλήρωσε ήδη 3 χρόνια λειτουργίας παρέχοντας υπηρεσίες πληροφόρησης και ψυχοκοινωνικής στήριξης σε περισσότερους από 1000 ωφελούμενους συμπολίτες μας. 
Εδώ μπορείτε να βρείτε ένα σύντομο ενημερωτικό video – απολογισμό των δράσεων μας για την τριετία 2017-2020: Youtube https://youtu.be/BPwsZPzIf84
Downloadlink https://www.mediafire.com/file/y9nml098a1dkfw0/kkkisamou.zip/file

ΤΟ ΛΑΘΟΣ, Η ΣΥΓΝΩΜΗ και ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ

Ναι ήταν λάθος η αναφορά του Μιχάλη Χαιρετάκη προχθές στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού, αλλά είχε το θάρρος να ζητήσει συγνώμη σε δημόσια ανάρτηση του ...."Έχω μάθει να αναγνωρίζω τις αστοχίες και να παραδέχομαι τα λάθη μου και ο μοναδικός λόγος που ασχολούμαι με τα κοινά είναι γιατί θέλω να παραδώσω ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά μου και να τους πω ότι προσπάθησα έντιμα και καθαρά να βάλω και εγώ ένα μικρό λιθαράκι στην κοινωνία μας, ώστε η παιδεία, η υγεία,το κοινωνικό κράτος και όλο αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε σύγχρονο κράτος μπορούν και πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα όλοι και όχι μόνο οι προύχοντες.".... και συνέχισε..."Δεν θέλω να ρίχνω νερό στον μύλο του διχασμού και δεν πιστεύω ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι αναλόγως τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός.".... 

Με απλά λόγια παραδέχτηκε το λάθος του όμως έχει κάθε δικαίωμα η Ν.Δ και οι φίλοι της παράταξης να δυσανασχετήσουν και μάλιστα  δικαιολογημένα,  ..αλλά ως εδώ, ειδικά με τους υπόλοιπους που ξέρω οτι δεν έχουν και δουλειά να κρίνουν, αλλά γέμισαν τα ΜΜΕ. Δεν χρειάζονται ονόματα απλά για να καταλάβετε τι εννοώ, να θυμίσω μια παρόμοια περίπτωση πολύ σοβαρότερη που είχε και τρομερό αντίκτυπο κάποτε. 

Αντιγράφω απο την σελίδα newsbeast

Είναι γνωστό πως οι πολιτικοί, πολλές φορές (ίσως τις περισσότερες), χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα προκειμένου να πλήξουν τον αντίπαλό τους και να τον θέσουν εκτός μάχης. Η μαύρη προπαγάνδα και η περιβόητη… «λάσπη στον ανεμιστήρα» δίνουν και παίρνουν. Η ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» εδώ βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της.
Όσο πιο παλιά πάει κανείς στην πολιτική ιστορία τόσο πιο σκληρές ιστορίες θα βρει. Τις περισσότερες φορές οι επιθέσεις δεν είχαν να κάνουν με την ιδεολογία ή τις θέσεις ενός κόμματος που διεκδικούσε την εξουσία. Είχαν σαν στόχο ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Όσο πιο δυνατός ήταν ο αντίπαλος, τόσο πιο σκληρές οι επιθέσεις.
Πλείστα όσα τα παραδείγματα που μπορούν να δοθούν τόσο για την εξωτερική όσο και την εσωτερική πολιτική σκηνή. Στην Ελλάδα τα περισσότερα από αυτά τα παραδείγματα θα εντοπιστούν, κυρίως, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Εκεί που η πολιτική και η κομματική αντιπαλότητα «χτυπούσαν» κόκκινο.
Ένα από τα πλέον τρανταχτά παραδείγματα, ήταν οι φωτογραφίες που δημοσίευσε η «Αυριανή» παραμονές των εθνικών εκλογών του 1985 και εμφάνιζαν τον νεοεκλεγέντα τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως συνεργάτη των ναζί την περίοδο της κατοχής.
Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να αποδείξει την εμπλοκή του επίσημου ΠΑΣΟΚ –αν υπήρχε- σε αυτή την ιστορία. Το θέμα είναι πως το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτή την ιστορία, καθώς δίπλα στην ταμπέλα του «αποστάτη» κόλλησε και αυτή του «συνεργάτη των ναζί»  στον Μητσοτάκη κάτι που ήταν αρκετό ώστε να συσπειρώσει ακόμα περισσότερο τους ψηφοφόρους του σοσιαλιστικού κόμματος που έβλεπαν το όνειρο της «Αλλαγής» να ξεθωριάζει και εγκατέλειπαν το πλοίο…
Όταν πλέον, πολλά χρόνια αργότερα, η δικαίωση ήρθε για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, η «δουλειά» είχε γίνει. Το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει εκείνες τις εκλογές.

Υ.Σ Για την ιστορία!!!  Πολλά χρόνια αργότερα ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης κατά τη διάρκεια έρευνας που πραγματοποιούσε στα αρχεία της Στάζι αποκαλύπτει πως η φωτογραφία του Μητσοτάκη με τους Γερμανούς είναι πλαστή και κατασκευάστηκε από τη μυστική υπηρεσία της Ανατολικής Γερμανίας, μετά από αίτημα των… Βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών.

Για συγκεκριμένους ανθρώπους η αναφορά, που ξέρω οτι θα το διαβάσουν... δεν έχουν δικαίωμα αυτοί τώρα να γίνουν δικαστές ... όταν κάποτε δημόσια έπαιζαν παλαμάκια για παρόμοια γεγονότα.

ΔΥΟ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΥΕΛΛΑΣ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ

Στην λίστα με τις καλύτερες επιδόσεις στην Ελλάδα για το 2020 βρίσκονται δύο Κισαμίτες αθλητές  Στίβου που εκπροσωπούν την περιοχή μας με την ομάδα της Θύελλας.
Σύμφωνα με το τμήμα στατιστικής του ΣΕΓΑΣ και την δημοσίευση  των καλύτερων επιδόσεων στη χώρα μας  για το προηγούμενο έτος ο Άγγελος Μοδιανάκης κατέχει την 13η καλύτερη επίδοση στην Ελλάδα στην σφαιροβολία παίδων με 14.36 μέτρα και την 16η στην δισκοβολία με 40.00 μέτρα επιδόσεις που επιτεύχθηκαν στους αγώνες "Μάχη της Κρήτης" στα Χανιά στις 21/6/2020.
Στα 400μ γυναικών η Νατάσα Ανουσάκη με χρόνο 61.63 βρίσκεται στην 36η θέση της Πανελλήνιας κατάταξης ,επίδοση που πραγματοποίησε στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών στα Χανιά στις 18/7/20.
Η λίστα με τους καλύτερους Έλληνες αθλητές δημοσιεύτηκε στις 9/3/21 από την επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ.
Προπονητές του τμήματος Στίβου της Θύελλας είναι οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής Κώστας Παπακωνσταντίνου και  Ελισαίος Δασκαλάκης.

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

Βήμα -βήμα είπαμε προχωράμε για τα νέα Λύκεια ....που μας υποσχέθηκαν. Δεν έχει σημασία αν τα βήματα τώρα είναι μικρά, σημασία είναι να είναι καθημερινά και όσο περνάει ο καιρός να είναι και ....μεγαλύτερα. Βέβαια δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε απο μια δήλωση, ούτε πρέπει να αμελούμε οτι τα νέα Λύκεια είναι το Νο 1 έργο στην Κίσαμο, πολύ μεγαλύτερο απο μια παράκαμψη, ένα ΒΟΑΚ ή μια λιμνοδεξαμενή. 

Δεν υπάρχει κανείς που να μην είναι ευχαριστημένος με τις τελευταίες ανακοινώσεις, μάλιστα αισθανόμαστε οτι ο κ. Διγαλάκης, που σαν υπουργός μας είχε τάξει τα νέα Λύκεια, παρά την απομάκρυνση του απο το υπουργείο, δείχνει ευδιάθετος και ορεξάτος να έχει ενεργό ρόλο ώστε να τελειώσει το έργο μια ώρα αρχύτερα. To ζητούμενο βέβαια είναι να δούμε πότε θα έλθει εκείνη η μέρα ...πότε θα "ισοπεδωθούν" τα παλαιά Λύκεια, γιατί απ' ότι ακούω αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, φάνηκε εξάλλου και στις δηλώσεις και των εδώ αξιωματούχων, μιας το μπαλάκι της κατεδάφισης πηγαινοερχόταν ανάμεσα σε Δήμο, Περιφέρεια και ΚΤΥΠ για κάμποσο καιρό.... 

Τέλος επειδή ξέρω οτι πάλι θα μου γίνει επίθεση που τα γράφω, έτσι είναι όμως, όταν τα έγραφα στην προηγούμενη δημοτική αρχή άλλοι έπαιζαν τότε τα παλαμάκια, ας ξεκαθαρίσω οτι ιστορική απόφαση για την Κίσαμο δεν είναι η κατεδάφιση των σχολείων, αλλά ιστορική μέρα θα είναι ο θεμέλιος λίθος του νέου συγκροτήματος. Όχι τίποτα άλλο αλλά κάποιοι έπαιζαν παλαμάκια όταν αποφάσισαν να ρίξουν τα Λύκεια με πηγαίους τίτλους αγνοώντας οτι ζουν στην ...Ελλάδα του θα και των υποσχέσεων. 

Εγώ θα είμαι απο κοντά στο θέμα γιατί έτσι θέλω, και ελπίζω συν τον χρόνο να καταλάβουν και κάποιοι άλλοι πόσο σπουδαίο και απαραίτητο είναι να διατηρήσουμε τουλάχιστον τα εναπομείναντα σχολεία στην Κίσαμο την ώρα που γίνονται υπόγεια παιχνίδια να μας κλείσουν κάμποσα.. 

ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

......που δείχνει την αξία των Κρητικών στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου 1921 στο Littlehampton της Αγγλίας εκπαιδεύτηκε στην αγγλική Πολεμική Αεροπορία (R.A.F.). Τιμήθηκε με το βραβείο της αγγλικής Πολεμικής Αεροπορίας για τη μεγάλη και γενναία προσπάθεια του να ξεφύγει από τις παγίδες των Γερμανών.

 Στις 2 Νοεμβρίου του 1941, στις 3.15 μ.μ. του απογεύματος της Κυριακής ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο Νi091 Beaufort της 39ης μονάδος συνετρίβη στη νοτιοδυτική άκρη του νομού Χανίων στην περιοχή Στόμιο Κισάμου κοντά στο μοναστήρι Χρυσοσκαλίτισσας. Τα τέσσερα - ελαφρά τραυματισμένα - μέλη του πληρώματος πήραν το μονοπάτι ανατολικά και έφθασαν στο χωριό Τζιτζιφιές. Εκεί συνάντησαν, τον Αντώνη Καλιτσουνάκη (το όνομα είναι ελαφρώς δυσδιάκριτο) που τους φιλοξένησε στο σπίτι του. Μετά προχώρησαν πιο ανατολικά στα χωριά Περβόλια, Έλος, Στρόβλες. Στα Περβόλια φιλοξενήθηκαν από τον Κώστα Γεωργιλάκη, στο Έλος απο την οικογένεια Μιχάλη και Θεοδώρας Σκαλίδη και στις Στρόβλες από τον Βασίλειο Βακάκη.
Στις 25 Δεκεμβρίου του 1941 ξεκινούν για την ανατολική Κρήτη ψάχνοντας μέρος για να δραπετεύσουν από το νησί. Μετά από την πολυήμερη διαδρομή ο Ed (Ανδρέας) Cerely, μαζί και με άλλους Άγγλους, προσπάθησαν να ξεφύγουν με βάρκα από παραλία κοντά στο Μπαλί Ρεθύμνου. Όμως, ήταν άτυχοι γιατί παρουσιάστηκε πρόβλημα στη μηχανή και αναγκάστηκαν να επιστρέφουν πίσω. Στην ακτή βρήκαν ορισμένους στρατιώτες που περίμεναν να επιβιβαστούν σε υποβρύχιο. Οι Γερμανοί εύκολα μπορούσαν να τους ανακαλύψουν, γι’ αυτό ο Ed Cerely αποφάσισε να κατευθυνθεί προς το χωριό Κεφαλά Χανίων μαζί με έναν στρατιώτη, εκεί έμειναν κρυμμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κάτοικοι του χωριού τους πρόσφεραν όχι μόνο φαγητό, αλλά και ρούχα.
Τον Μάρτιο του 1942 ήταν έτοιμοι για να κατευθυνθούν προς την Τουρκία. Για άλλη μια φορά, όμως στάθηκαν άτυχοι αφού καταρρακτώδης βροχή τους ανάγκασε να μην προχωρήσουν και έτσι δεν πραγματοποίησαν το σχέδιό τους. Οι Γερμανοί τους αντιλήφθηκαν, τους αιχμαλώτισαν και τους ανάγκασαν να διασχίσουν τα βουνά προς το Ηράκλειο. Το πρώτο βράδυ ο Ed Cerely προσποιούμενος ότι είχε πρόβλημα με τα παπούτσια του έμεινε πίσω και κατάφερε να ξεφύγει.
Άρχιζε να διασχίζει τα βουνά, όμως ένα απότομο χτύπημα στο γόνατο του προκάλεσε κάταγμα. Τον βρίσκει ένας νέος Κρητικός (βοσκός) και τον μετέφερε σε μία μάντρα στα βουνά του Φόδελε Ηρακλείου. Παρέμεινε εκεί για αρκετές ημέρες υπό την φροντίδα των βοσκών. Όταν ανάρρωσε ξεκίνησε ξανά πεζοπορία προς τη δυτική Κρήτη. Από τρομερή σύμπτωση, στην πορεία του στα βουνά, συνάντησε τον πιλότο Reggie μαζί με μία ομάδα Άγγλων δραπετών.
Στα τέλη του Μάη του 1942 από την παραλία “Τρεις Εκκλησίες" του Ηρακλείου, έφυγαν με υποβρύχιο για τη Λιβύη και από εκεί επέστρεψαν στην Αγγλία και με το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στην πολιτική ζωή.
Ο Ed Cerely έλεγε: “Πολλοί λίγοι από αυτούς που ανήκουν στην αεροπορία διέφυγαν από την Κρήτη. Αλλά αυτοί που διέφυγαν τα κατάφεραν χάρις στην σταθερότητα και το κουράγιο των κατοίκων του νησιού".
Το 1943 παντρεύτηκε την Ivy Morall και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Alvin και την Alethea -η λέξη “αλήθεια” ήταν για τον Ed Cerely η καθαρότερη ελληνική λέξη.
Η Κρήτη σημάδεψε τον Ed και ο Ed σημάδεψε την Κρήτη. Οι δύσκολες μέρες του πολέμου τον έκαναν να αγαπήσει την Κρήτη όσο και την πατρίδα του. Ποτέ δεν ξέχασε τους Κρητικούς για την φιλοξενία που του πρόσφεραν στις δύσκολες μέρες του πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου επισκέφθηκε 28 φορές την Κρήτη.
Το καλοκαίρι του 1969 διοργάνωσε εκδήλωση στα Περβόλια Κισάμου για τη βοήθεια που του παρείχαν οι κάτοικοί του στις μέρες του πολέμου.
Το 1977 με πρωτοβουλία του έγινε το φιλοτεχνικό γράμμα με ονομασία “Επιστροφή στην Κρήτη". Τον Μάιο του 1978 η Πολεμική Αεροπορία της Αγγλίας με πρωτοβουλία του Ed Cerely αποφάσισε να φιλοξενήσει στη γηραιά Αλβιώνα Ελληνες που βοήθησαν τις συμμαχικές δυνάμεις στον πόλεμο. Τον Οκτώβριο του 1986 με πρωτοβουλία του τοποθετήθηκε αναμνηστική πλάκα από την RAF στην πλατεία του χωριού Κεφαλά.
Το καλοκαίρι του 1987 περπάτησε ξανά στα ίδια μονοπάτια που πέρασε μαζί με τους φίλους του το χειμώνα του 1941-42, ξεκινώντας από Έλος, Στροβλές, Σπίνα, Ομαλός, Ψηλορείτης, Τυμπάκι, Τρεις Εκκλησίες, αυτή τη φορά όμως ελεύθερος.
Από το Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1990 σε ηλικία 69 ετών ξεκίνησε μαζί με τον ανιψιό του μια μεγάλη πεζοπορία από την Αγγλία μέχρι την πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Ήθελε να έρθει περπατώντας μέχρι την Ακρόπολη, την καρδιά της Ελλάδος. Ξεκίνησαν από τις Επτά Βελανιδιές (τοποθεσία της Αγγλίας) περνώντας στη Γαλλία, Κεντρική Ευρώπη, Άλπεις, Ιταλία (Μπάρι-Πάτρα ατμοπλοϊκώς) και ξανά πεζοπορία μέχρι την πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Περπάτησαν 2.675 χλμ. και συγκέντρωσαν ένα σοβαρό ποσό που διέθεσαν σε φτωχά παιδιά όλου του κόσμου.
Το περασμένο καλοκαίρι (1997) στις 24 Ιουνίου ήρθε για τελευταία φορά στην Κρήτη. Κάθισε 2,5 μήνες, στις Στροβλές, το χωριό που λάτρεψε. Πολλές φορές έλεγε: "εάν δεν βρίσκομαι στην Αγγλία τότε θα είμαι στις Στροβλές". Ήταν χαρούμενος, αισιόδοξος, δυνατός, ευτυχισμένος, πίστευε ότι όλα θα πάνε καλά με την υγεία του.
Πήγε σε πολλά μέρη για τελευταία φορά στο Έλος, στα Περβόλια, στα Κεφαλά, για να συναντήσει παλιούς τους φίλους και στο Ηράκλειο συνάντησε το Μανώλη Δρετάκη. Στις 18 Σεπτέμβρη έφυγε για την Αγγλία. Δώσαμε ραντεβού για την άνοιξη του 1998 όπως πάντα στις Στροβλές, όμως το ραντεβού αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Ο Ed μπορεί να πέθανε αλλά το πνεύμα του θα βρίσκεται πάντα στην Κρήτη, γιατί την αγάπησε με μεγάλο πάθος. Για μας θα μείνει πάντα ζωντανός στη μνήμη
μας.
 Αντίο μεγάλε φιλέλληνα.

 Οικογένεια Βασιλείου Βακάκη 1999

ΠΗΓΗ Χρονικά Κισάμου και Σελίνου

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

 Η Περιφέρεια Κρήτης - Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ), ο Δήμος Χανίων και ο Δήμος Πλατανιά συνδιοργανώνουν Διαδικτυακή Επιστημονική Ημερίδα με κεντρικό θέμα το ρόλο της γυναίκας στον 21ο  αιώνα. Στόχος της Ημερίδας είναι να προβληματιστούμε μαζί γύρω από τη δυναμική παρουσία της γυναίκας στα σημερινά δρώμενα και κυρίως να αντιληφθούμε πόσο σημαντικός είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ιδιαίτερα η προσφορά της γυναίκας στην οικογένεια, ως επιστήμων στην κοινωνία και στον κόσμο μας γενικότερα.
Στην Ημερίδα θα μιλήσουν οι: κα Ειρήνη Ηλιάκη (Ιατρός Λοιμωξιολόγος, Cambridge Health Alliance, Instructor, Harvard Medical School), με θέμα: «Οι μοντέρνες Ιθάκες τι σημαίνουν - από τη ματιά μιας γυναίκας, μητέρας, γιατρού» και η κα Μενεξία Τσουμπελή (Χημικός Μηχανικός, Vice President, North America Savory Business, Firmenich), με θέμα: «Γυναίκα, επιστήμονας, μητέρα - τι θα συμβούλευα  το  νεώτερο εαυτό μου»,  ενώ Χαιρετισμό θα απευθύνουν η κα Σοφία Μαλανδράκη, Εκλεγμένη Περιφερειακή Σύμβουλος Κρήτης, Εντεταλμένη για θέματα Υγείας, Παιδείας και Πολιτισμού στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και Πρόεδρος της νεοσύστατης Επιτροπής για τον «Εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821» στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, η κα Γεωργία Μηλάκη, Περιφερειακή Σύμβουλος Κρήτης, Εντεταλμένη για θέματα Εθελοντισμού και Διασύνδεσης με Φορείς και Οργανώσεις της Περιφέρειας Κρήτης, η κα Ελένη Ζερβουδάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Χανίων και Πρόεδρος του ΔΟΚΟΙΠΠ και η κα Χρυσάνθη Μαραγκουδάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Προστασίας Δήμου Πλατανιά. 
Παρέμβαση θα κάνει η κα Ζέττα Μακρή, Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αρμόδια για θέματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής, πρώην Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, ενώ την εκδήλωση θα συντονίσει η κα Αικατερίνη Καρκαλά, Επιστημονική Συνεργάτιδα της ΟΑΚ. 
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στις 12 Μαρτίου και ώρα 18:00 και θα μεταδοθεί από το διαδικτυακό κανάλι του Ιδρύματος στο YouTube. Το μόνο που απαιτείται είναι η σύνδεση μέσω του συνδέσμου: https://bit.ly/2J7COjq επιλέγοντας τη συγκεκριμένη εκδήλωση, που θα έχει τη σήμανση “LIVE” (Ζωντανή Μετάδοση).

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Να ξαναγινόμαστε πάλι πιτσιρίκοι ...με κοντοπατέλονο μπάλα και ξυλίκι....

Πλάτανος 1998 ή 1999, έρχεται ο Γιώργος Κοινούσης για μια συναυλία με σκοπό να μαζευτούν χρήματα για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού της Μεταμόρφωσης. Στην συναυλία που είχε τεράστια επιτυχία τραγούδησε και ο Μάρκος Τζουγανάκης (φωτο). Τότε ιερέας στον Πλάτανο ήταν ο σημερινός Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου  κ.κ Αμφιλόχιος, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία αυτής της εκδήλωσης.

ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ

 Πρόβλημα με την χρηματοδότηση του νέου ΒΟΑΚ μας προέκυψε όπως έγραψε χθες και προχθές το capital.

"Οι Βρυξέλλες δεν θέλουν να χρηματοδοτήσουν μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης τέτοιου είδους έργα. Η Ελλάδα είχε ήδη προτείνει έργα για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης όπως ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης και ο Β65, συναντώντας την άρνηση των κοινοτικών αρχών. Σε αυτήν την φάση συνεχίζεται η διαβούλευση, αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα ενταχθεί τελικά στις χρηματοδοτήσεις και τι θα μείνει απ’ έξω."

Το κόστος του έργου που έχει ανακοινωθεί απο τον υπουργό κ. Κεφαλογιάννη θα αγγίξει τα 1,5 δισ. ευρώ συμπεριλαμβανομένου και του τμήματος Χανιά-Κίσαμος. Η χρηματοδοτική συμβολή του Ελληνικού Δημοσίου, θα ήταν στα 800 εκατομμύρια ευρώ και αυτά τα χρήματα θα τα έπαιρνε από το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα υπόλοιπα 700 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από ίδια κεφάλαια. Ενώ όπως όλοι ξέρουμε πηγή χρηματοδότησης κατά την περίοδο λειτουργίας του έργου θα ήταν και τα διόδια.

Τελικά αν δεν, που οι Ευρωπαίοι ξέρουμε οτι δεν είναι και εύκολοι σε αυτά, έχω μια υποψία οτι θα αρχίσουμε να αφαιρούμε κομμάτια απο τον νέο ΒΟΑΚ... και δεν παίρνω βέβαια όρκο, αλλά συνήθως τα κομμάτια που κόβουν για να πούμε οτι κάναμε και έργο, τα κόβουν απο τις άκρες.

Και είχαμε κάνει κάτι όνειρα οτι θα γινόμαστε εργοτάξιο τα επόμενα χρόνια και θα βάζανε στον νέο σχεδιασμό του ΒΟΑΚ και το λιμάνι μας, αλλά και την παράκαμψη της πόλης... ντουζάκι κρύο μας ήρθε....βέβαια όχι για όλους, αλλά για τους περισσότερους. 

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΥΡΙΟ

 Δημοτικό συμβούλιο αύριο Παρασκευή με τηλεδιάσκεψη πάλι ...   κλειστό, δίχως ευκαιρία να καλεστούν και κάποιοι άνθρωποι που μπορούν να εκφέρουν γνώμη επί των θεμάτων. Μετά η μόνη ελπίδα να δεις τι κουβεντιάστηκε στην διαυγεια, αλλά και εκεί μπαίνουν τα ουσιώδη, δίχως λεπτομέρειες και σχεδόν ποτέ οι παρεμβάσεις... Χρόνια πίσω έχει γυρίσει ο θεσμός και φυσικά δεν παρατηρείται μόνο εδώ αλλά είναι πανελλαδικό φαινόμενο. 

Θα μου πείτε... τι να κάνει και η δημοτική αρχή εν μέσω πανδημίας; Θα μπορούσε να κάνει μια προσπάθεια για ζωντανή κάλυψη των συμβουλίων...το υποσχέθηκε αλλά μάλλον δεν το κατόρθωσε. Ας ελπίσουμε οτι είμαστε κοντά στο τέλος αυτής την πανδημίας και θα γυρίσουμε στην κανονικότητα σύντομα.

Δασικοί χάρτες είναι το πρώτο θέμα που μπήκε όπως αναφέρει η πρόεδρος κατ' απαίτηση της αντιπολίτευσης, αν και ήταν στα σχέδια της συμπολίτευσης... και φυσικά το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι πάλι η μισθοδοσία των μελών της Μονομετοχικής. Για τους δασικούς χάρτες υπάρχει αγωνία και φυσικά όλοι ξέρουμε οτι είναι αρκετά σημαντικό, ειδικά στα χωριά που χάνονται περιουσίες σπίτια ακόμα και αγροτικοί δρόμοι... να δοθεί στους ανθρώπους μια ξεκάθαρη απάντηση. Ας ελπίσουμε οτι έχουν καλεστεί τουλάχιστον οι κοινοτάρχες. Πάντως αυτό το θέμα θέλει ώρα..... 

Για το άλλο σπουδαίο θέμα που είμαι σίγουρος οτι θα περάσει και στα γρήγορα, είναι οι αποζημιώσεις των μελών της Μονομετοχικής. Εδώ φυσικά δεν έχουν να κουβεντιάσουν και πολλά μιας και είναι μια επανάληψη των περυσινών. μάλιστα είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις των μέλη ου Δ.Σ, με την συντήρηση και ανάδειξη των περιοχών που νοικιάζουν που είναι απαραίτητη "η πληρωμή" τους -ευτυχώς- μόνο για 4 μήνες.  Από τα καλά της πανδημίας, περικοπή μισθών, σε καλές εποχές θα πληρώνονταν 12 μήνες το χρόνο άσχετο αν οι παραλίες είναι ανοικτές για 5-6. Φυσικά το θέμα είναι τι έγινε αυτά τα δυο χρόνια στο Ελαφονήσι και στον Μπάλο ανταποδοτικό... φυτεύτηκαν κέδροι; φτιάχτηκαν οι διάδρομοι στο νησί; το περίπτερο συντηρήθηκε; έγιναν οικολογικές δράσεις; γιατί αν όλα αυτά συνέβησαν τότε χαλάλι τους ο μισθός, μάλιστα και λίγος είναι.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2021

«Ἀληθής νηστεία ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις»

(Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)

Ἀδελφοί μου,

Στήν ἀπαρχή τῆς Ἄνοιξης, τῆς πιό ὄμορφης, χαρούμενης καί ἐλπιδοφόρας περιόδου τοῦ ἔτους, ὅπου ἡ ζωή καί πάλι ἀνασταίνεται στήν φύση καί ἡ δημιουργία ξυπνᾶ ἀπό τήν νάρκη τοῦ χειμῶνα, σέ αὐτή τήν ὄμορφη καί ξεχωριστή περίοδο τοῦ χρόνου, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς καλεῖ νά ἀφυπνιστοῦμε ἀπό ἑνός ἄλλου εἴδους νάρκη καί ρᾳθυμία. Αὐτῆς τοῦ ἔσω ἀνθρώπου. Μᾶς καλεῖ σέ ἀφύπνιση πνευματική καί ἐγρήγορση ψυχική. Σέ ἕνα ταξίδι ἄνοιξης ἐσωτερικῆς, ἀνάτασης πνευματικῆς, ἀναζήτησης νοήματος ζωῆς. Ταξίδι ἀνεύρεσης τῆς «βαθείας καρδίας μας». 

Βιώνουμε καί εἶναι ἀλήθεια, ὅλο αὐτό τό διάστημα, πρωτόγνωρες ἐμπειρίες. Ἡ βίαιη καί ἀπρόσμενη ἀνατροπή τῆς καθημερινότητάς μας, ὁ ὑποχρεωτικός «ἐγκλεισμός» ὄχι μόνο στά σπίτια μας, ἀλλά, κυρίως, στόν ἑαυτό μας, τά ἀπέλπιδα μηνύματα καί ἀκούσματα τῶν καιρῶν, ὡς καί ἄλλα πολλά, μοιάζει νά δημιουργοῦν γύρω μας καί ἀνάμεσα μας ἕνα εἶδος ἀόρατης φυλακῆς, πού μᾶς ἐγκλωβίζει καί μᾶς παγιδεύει. Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά ἀπό τήν «αὐθεντική», ὅπως μᾶς λένε, πληροφορία, τήν «περίτεχνη» ἐνημέρωση καί τήν «πολύ-πλοκη» εἰδησιογραφία. Ζοῦμε τήν ἐρημιά τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τήν ἀποξένωση τοῦ ἄλλου. Ζωή ἀνέραστη καί ἀνελεύθερη, φυλάκιση στό «ἐγώ». Μᾶς παίρνει τό πᾶν• τήν ψυχή, τό νόημα. Μᾶς δίνει τό μηδέν• φευγαλέες ἱκανοποιήσεις. Μᾶς μετατρέπει σέ δούλους, ἀφοῦ τίποτε δέν ὑποδουλώνει τόν ἄνθρωπο πιό πολύ ἀπό τό "πολλῶν δείσθαι". Πολλοί ἀπό ἐμᾶς ἔχουμε τήν αἴσθηση, νιώθουμε, «σάν ποντικοί μέσα στήν φάκα», κατά τήν ρήση τοῦ ὁσίου πατρός Ἰουστίνου Πόποβιτς. Τώρα πιά μπορεῖ νά εἶναι σκοτάδι ἔξω. Βαθιά ἡ νύχτα καί ἴσως νά κρατήσει πολύ. Σπάσαμε τά δεσμά, ἀλλά χάσαμε τούς δεσμούς μας• ἀποδεσμευτήκαμε, ἀλλά καί ἀποξενωθήκαμε• γίναμε μοναδικοί καί συνάμα μοναχικοί, δίχως τελικά νά γευόμαστε ἀληθινή χαρά καί εἰρήνη. Μοιάζουμε σάν καράβι στή φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς πυξίδα καί προσανατολισμό.

Μέσα σέ ὅλα αὐτά γεννᾶται εὔλογα τό ἐρώτημα: Πῶς θά ὁδηγηθοῦμε στήν γῆ τῆς ἐλευθερίας; Πῶς θά λυτρωθοῦμε ἀπό τήν φυλακή τοῦ ἑαυτοῦ μας; Ἀπαντᾶ καί πάλι ὁ π. Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Οἱ ἀρετές μᾶς βοηθοῦν γιά τήν ὀρθή γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας». Κατά-δυση ἐσωτερική, λοιπόν, χρειάζεται• ἀληθινή αὐτογνωσία, «ἔνδον σκάπτε». Νά ἀνακαλύψουμε τόν ἔσω ἄνθρωπο, τόν ἀληθινό μας ἑαυτό. Χρησιμοποιώντας ὡς ὄχημα ὄχι τόν φιλοσοφικό στοχασμό ἤ ἄλλες τεχνικές τῆς ψευδώνυμης γνώσης πού θά μᾶς ὁδηγήσουν σέ ἀκόμα μεγαλύτερη φυλάκιση καί βαθύτερο σκοτάδι, ἀλλά τήν ἀληθινή ἐκείνη γνώση πού χαρίζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ πού φωτίζει τόν νοῦ καί καθαρίζει τήν καρδιά. Μέ τήν ἑκούσια ἄσκηση, τήν αὐτοκριτική, τήν μετάνοιά μας καί τό ἀσκητικό μας φρόνημα. Ταξίδι ἐσωτερικό στήν «βαθεία καρδία μας» πού ὁδηγεῖ στήν ἐσωτερική μεταμόρφωση, στήν «ἀλλοτρίωση τῶν κακῶν», ὅπως σημειώνει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Καί ποιά εἶναι αὐτά τά κακά; Συμπληρώνει ὁ ἴδιος: «ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχῆς, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς ψεύδους καί ἐπιορκίας. Ἡ τοῦτον ἔνδεια νηστεία ἐστί ἀληθής καί εὐπρόσδεκτος». 

Αὐθύπαρκτη γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας δέν ὑπάρχει. Ἀπατᾶται ὅποιος ἐγκλωβίζεται στήν ψευδαίσθηση αὐτή. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση ἀληθινῆς αὐτογνωσίας ἡ ἀλλοτρίωση τῶν κακῶν, ἡ ἀναζήτηση τῆς εἰρήνης τῆς καρδιᾶς. «Βρές τήν εἰρήνη στήν καρδιά σου καί χιλιάδες κόσμος θά σωθεῖ», θά πεῖ ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ. 

Ἰδού, λοιπόν, ἀδελφοί, ὁ πλοῦτος καί ἡ ὀμορφιά τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πού ἀνοίγεται καί πάλι ἐνώπιόν μας ὡς «καιρός», εὐκαιρία ἀληθινῆς, οὐσιαστικῆς γνώσης τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἡ Μεγάλη Σαρακοστή δέν εἶναι, ὅπως κάποιοι ἰσχυρίζονται, περίοδος ἀπαγορεύσεων καί στερήσεων. Ἀντιθέτως εἶναι «καιρός» ἐλευθερίας, εὐκαιρία ἐσωτερικῆς μεταμόρφωσης τοῦ ἀνθρώπου• πνευματικῆς ἀναγέννησης• συμφιλίω-σης, ἐσωτερικῆς ἐργασίας καί μετανοίας• μέ τήν ἐμπειρία τῆς χαρᾶς, τοῦ ἐνθουσιασμοῦ καί τῆς προσδοκίας τῆς Θεϊκῆς παραμυθίας. Ἀναζήτηση πνευματικῆς αἴσθησης• ἄρνηση τῆς ἀνέλπιδης ἐκκοσμίκευσης τῆς ὕπαρξής μας καί ἀποκατάσταση σχέσης μέ τόν Θεό καί τόν ἑαυτό μας. Καλλιέργεια βιώματος χάριτος καί μαρτυρία ἁγιότητος. 

Ἄς ἐμπιστευτοῦμε, λοιπόν, αὐτή τήν Μεγάλη Σαρακοστή τήν «πολυκλινική τῆς Ἐκκλησίας μας», (π. Ἰ. Ρωμανίδης), ἀποβάλλοντας κάθε εἴδους ἄγχος, φόβο, ἀμφισβήτηση καί ἀπελπισία. Ἀφήνοντας τίς λύσεις στόν Θεό καί ὄχι στόν ἑαυτό μας. Γιά νά ὁδηγηθοῦμε στήν ἐσωτερική χαρά, τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, τήν ἀληθινή γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας, τήν ἀλλοτρίωση τῶν κακῶν, τήν ἐλευθερία τῆς ψυχῆς. 

Ἄς γίνει ἡ ὄμορφη αὐτή περίοδος ταξίδι καί εὐκαιρία νά ὁδηγηθοῦμε ἀπό τήν αὐτογνωσία στήν Θεογνωσία. 

Καλή Ἁγία Τεσσαρακοστή. Καρποφορούμενοι παρά Θεοῦ οἱ πνευματικοί μας ἀγῶνες.

Μετά πολλῆς τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί εὐχῶν,

Ὁ Ἐπίσκοπός σας,

† Ὁ Κισάμου & Σελίνου

ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ 1913-1944

Η Μαλάθυρος συνδέθηκε ηρωικά και τραγικά με τη μεγάλη θυσία της εθνικής αντίστασης. Εξήντα δύο Μαλαθυριανοί έπεσαν θύματα της απαίσιας θηριωδίας των θύννων. Ανάμεσά τους και ο Στυλιανός Τζανακάκης. Παραμονή του Αϊ Γιάννη του Ρηγολόγου 29 Αυγούστου 1944.
Ο αξιόλογος καλλιτέχνης του λαγούτου ετοιμάζεται για το Σέλινο, την Παλιόχωρα. Θα έπαιζε στο πανηγύρι του Αϊ Γιαννιού στον Ασφεντιλέ με το Μαριάνο.
Ήταν πρωί ακόμα μα η απόσταση μεγάλη. Δρόμοι και μέσα συγκοινωνίας υποτυπώδη.
 - Σιάξε μου αλουσιά να λουστώ, παράγγειλε στη γυναίκα του.
Μα οι Γερμανοί αθόρυβα και ξαφνικά είχανε κυκλώσει όλο το χωριό. Εξ άλλου δεν ήταν η πρώτη φορά. Η μάνα του η Μαρία τους αντιλήφτηκε. Έσπευσε και ειδοποίησε δυο άμεσους γείτονες και τελευταία πήγε στο γιο της...
Ήταν σε αφανές σημείο μακριά. Όμως οι Γερμανοί τους είχαν δει με τα κιάλια.
 Κοντά του και η τετράχρονη τότε κορούλα του Ευαγγελία.. Εκείνος καθάριζε μια ελιά κατά τη συνήθεια της εποχής εν όψει της ελαιοπαραγωγής. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το καθάρισμά της. Οι Γερμανοί έφτασαν βιαστικοί και άγριοι. Βίαια τράβηξαν μαζί τους τον ήρωά μας αδιαφορώντας για τα κλάματα της μικρής Ευαγγελίας.
 - Μην κλαίεις, της λέει. Θα(ν’) έρθει να σε πάρει η μάνα σου.
Πράγματι, η μητέρα της η Μαρία έγκυος 4 μηνών το γένος Τζανάκη, από τους Αχλαδιάκες Σέλινου, την άκουσε.
 - Έρχομαι! Μην κλαίεις.
Κανείς δεν είχε υποψιαστεί τη μεγάλη συμφορά που θα ακολουθούσε σε λίγες ώρες. Κι άλλη φορά τους είχαν πιάσει, τους είχαν πάει στην Αγιά, μα σε λίγες μέρες τους άφησαν ελεύθερους.
Μάζεψαν όλους τους άντρες σε δυο πατητήρια του χωριού. Εκεί άρχισαν επίμονα ανακρίσεις. Ήθελαν να μάθουν αν κρύβονται και περιθάλπονται Εγγλέζοι στο χωριό τους. Είχαν κάποιες πληροφορίες. Όλοι βέβαια οι τραγικοί μάρτυρες της Μαλαθύρου ήξεραν την ύπαρξή τους.
Γνώριζαν και για τον ασύρματο που ήταν ψηλά στο “κρυγιό νερό” κρυμμένος.
Κανείς όμως δε μαρτύρησε. Κανείς δεν άνοιξε το στόμα του να πει το ελάχιστο. Κι οι ώρες περνούσαν άκαρπες για τους Γερμανούς.
Κι όταν πια απελπίστηκαν πως δε μπορούν να τους αποσπάσουν ούτε ίχνος πληροφορίας κι όταν τελείως απογοητεύτηκαν, τους έβαλαν σε φάλαγγα κατ' άνδρα, και τους οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης στο φαράγγι.
Πήγαιναν ένας Γερμανός κι ένας Έλληνας εναλλάξ. Οι βάρβαροι καταχτητές παρά την ασύγκριτη υπεροπλία τους, είχαν και το φόβο της αντίδρασης. Το Φαράγγι χαμηλά, χρειάστηκε μισή ώρα για να φτάσουν. Ύστερα εκατοντάδες πυροβολισμοί ακούστηκαν από το χωριό.
Ο ήλιος έδυε στην απέναντι ολοπράσινη πλαγιά θλιμμένος κι ολομάτωτος. Και κρύφτηκε γρήγορα μπροστά στο φρικτό ανοσιούργημα. Θεωρήσαμε απαραίτητο, πολύ περιληπτικά να αναφερθούμε στην αντιστασιακή προσφορά και το τραγικό τέλος του καλλιτέχνη μας.
Αλλ’ ας έρθουμε στην καλλιτεχνική φύση του ήρωα του γραφτού μας και της αντίστασης. Νωρίς φάνηκε η μουσική κλίση του. Πολύ μικρός έμαθε μόνος του θιαμπόλι. Ορεξάτα έπαιζε ώρες και ώρες.
Νωρίς απόκτησε λαγούτο που το αγάπησε πολύ.
Κι ο τρανός Κουτσουρέλης αναφερόμενος τότε στον Τζανακάκη, όχι μόνο τον παραδεχόταν, αλλά έλεγε πως μόνο εκείνον φοβάται (Ηρακλής Κουμάκης).
Πολλές σχέσεις είχε με το Γιώργη Κουτσουρέλη.
Άπειρες φορές τραγουδούσε στο λαγούτο του, τραγουδιστής τέλειος.
Έπαιζε ώρες και μέρες πολλές συνέχεια και αφιλοκερδώς στο χωριό του.
Έτσι για να διασκεδάσει τους φίλους του και τους χωριανούς του. Τέσσερις μέρες συνέχεια στη Μαλάθυρο σε αρραβώνα. Τέσσερις μέρες συνέχεια στα Τοπόλια σε πανηγύρι.
Η γεωργική ασχολία γι' αυτόν ήταν σε δεύτερη μοίρα. Τα μαλώματα της μάνας του τον άφηναν αδιάφορο. Φύση καλλιτεχνική πέρα για πέρα. Αν και νέος, αρκετούς οδήγησε στους μουσικούς δρόμους και μερικοί έμαθαν απ’ αυτόν λαγούτο..ο Μανώλης Πατεράκης.
Πόσο θα προσέφερε στην όμορφη παράδοσή μας αν το νήμα της ζωής του δεν κοβότανε απότομα και άδικα στα τριανταένα του χρόνια.
Μεγάλα ονόματα του βιολιού αντάμωσαν μαζί του στην τέχνη του πενταγράμμου.
-Μαύρος, Μαριάνος, Χάρχαλης, Γιαννενάκης, Μιχ. Πατεράκης από τα Περβολάκια, Νικολακάκης από τα Τοπόλια, κ.α.

ΒΗΜΑ-ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΛΥΚΕΙΑ

όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ των Χανίων

 Υπεγράφη η διαπιστωτική πράξη, η οποία απαιτείται προκειμένου να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση του σχολικού ακινήτου που στέγαζε το ΓΕΛ και το ΕΠΑΛ Κισάμου από τις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ) Α.Ε. στον Δήμο Κισάμου, όπως ενημερώθηκε ο βουλευτής Χανίων της ΝΔ, Βασίλης Διγαλάκης από τη συντονίστρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης Μαρία Κοζυράκη, με την οποία βρίσκεται σε επικοινωνία για το συγκεκριμένο θέμα.

Έπειτα από αυτή την εξέλιξη είναι δυνατή η άμεση ολοκλήρωση της αυτοδίκαιης μεταβίβασης του σχολικού ακινήτου από τις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ) Α.Ε. στον Δήμο Κισάμου, καθώς, με τη διαπιστωτική πράξη, το σχολικό ακίνητο μεταγράφεται ατελώς στα βιβλία μεταγραφών του οικείου Υποθηκοφυλακείου, όπως ορίζεται στον ν. 4483/2017.

Ο βουλευτής Χανίων, Βασίλης Διγαλάκης σε δήλωσή του επισημαίνει: «Ολοκληρώθηκε άλλο ένα σημαντικό βήμα για την επίτευξη του τελικού στόχου, που είναι ένα νέο σύγχρονο, σύμφωνα με όλες τις προδιαγραφές, σχολικό συγκρότημα για το ΓΕΛ και ΕΠΑΛ Κισάμου, το οποίο θα καλύπτει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Όπως είναι γνωστό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, τα βήματα που θα πρέπει να γίνουν έως την ανέγερση του νέου σχολικού συγκροτήματος είναι συγκεκριμένα. Η αγαστή συνεργασία, η αξιοποίηση του χρόνου και η αποτελεσματικότητα αποτελούν τα εχέγγυα για να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής το ταχύτερο δυνατόν».

Ο δήμαρχος Κισάμου, Γιώργος Μυλωνάκης εξέφρασε την ικανοποίησή του για το σημαντικό βήμα που επετεύχθη με την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης αναφορικά με τη μεταβίβαση του οικοπέδου και του ακινήτου του κτηριακού συγκροτήματος ΓΕΛ και ΕΠΑΛ στον Δήμο Κισάμου, τονίζοντας τη σπουδαιότητα αυτής, καθώς με τη μεταγραφή κλείνει και η μοναδική εκκρεμότητα και εξασφαλίζεται η πληρότητα του φακέλου προκειμένου να προχωρήσει η έγκριση του κτηριολογικού προγράμματος από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, σημειώνοντας ότι δεν θα σταματήσουμε να παρακολουθούμε το θέμα έως την ολοκλήρωσή του.

Παράλληλα, ευχαρίστησε τον Βασίλη Διγαλάκη για τις αδιάκοπες κινήσεις του ώστε να προχωρήσει το θέμα τόσο του κτηριολογικού όσο και της κατεδάφισης και ιδιαιτέρως για την πρότασή του στον υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Γιάννη Κεφαλογιάννη και τη θετική εξέλιξη της σύμφωνης γνώμης του, ώστε να αναλάβει η ΚΤΥΠ Α.Ε., αντί του Δήμου, την κατεδάφιση του υφιστάμενου κτηριακού συγκροτήματος.

«Θα συνεχίσουμε να είμαστε σε συνεχή συνεργασία με τον Βασίλη Διγαλάκη, ώστε με συντονισμένες ενέργειες να δρομολογούνται οι διαδικασίες προς την επίτευξη του τελικού μας στόχου, που δεν είναι άλλος από την ανέγερση του νέου σχολικού συγκροτήματος», κατέληξε ο κ. Μυλωνάκης.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ

1η Μαρτίου 1900: Η ίδρυση της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας της Κρητικής Πολιτείας

Της Στέλλας Μαρινάκη
Ιστοριοδίφη
121 χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από την ίδρυση της πρώτης Ταχυδρομικής Υπηρεσίας της Κρητικής Πολιτείας (1η Μαρτίου 1900). Με την ευκαιρία αυτού του γεγονότος θα επιχειρηθεί μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία των ταχυδρομείων της περιόδου εκείνης. 
Με τις διατάξεις του «Οργανικού Νόμου» το 1868 και της «Σύμβασης της Χαλέπας» το 1878, με τις οποίες η Κρητική Συνέλευση απέκτησε νομοθετική εξουσία, τέθηκαν οι βάσεις για την ευρύτερη αυτονομία που τελικά χορηγήθηκε στο νησί το 1898. Οι Κρήτες αποδέχτηκαν το καθεστώς της Ύπατης Αρμοστείας του Πρίγκιπα Γεωργίου, χωρίς βέβαια επ’ ουδενί να απεμπολούν την ιδέα και τον πόθο της Ένωσης του νησιού τους με την μητέρα Ελλάδα. Η αυτόνομη Κρητική Πολιτεία (1898-1913) απάλλαξε το νησί από την μακραίωνη οθωμανική υποδούλωση και έθεσε σταδιακά τις βάσεις για την Ένωση. Ήταν μια γόνιμη περίοδος κατά την οποία θεσπίστηκαν πολυάριθμοι νόμοι και διατάξεις, λειτούργησαν διάφορες υπηρεσίες, σχολεία, δικαστήρια και ενισχύθηκαν οι βιοτεχνίες, το εμπόριο, οι αγροτικές καλλιέργειες κ.λ. 
Τα ταχυδρομεία στην Κρήτη πριν και κατά τη διάρκεια 
της Κρητικής Πολιτείας:
Στην Κρήτη μέχρι τη σύσταση της Κρητικής Πολιτείας ήταν σε λειτουργία τα Ταχυδρομικά Γραφεία των Προστάτιδων Δυνάμεων, που διατηρήθηκαν ως και ένα χρόνο ακόμα μετά την Ένωση, δηλαδή έως το 1914, και κατόπιν έκλεισαν. Λειτουργούσαν κυρίως στις 3 μεγάλες πόλεις του νησιού και συχνά εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των Ταχυδρομείων των χωρών αυτών σε άλλες περιοχές (Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη κ.ά.). Συνοπτικά ήταν: 
1) Το Αυστριακό: Ιδρύθηκε το 1837 από τις ναυτιλιακές γραμμές Lloyd (Austriaco), που με τα πλοία της διακινούσε και την αλληλογραφία στην Ανατολική Μεσόγειο, διερχόμενη και από την Κρήτη. 
2) Τουρκικό (1862-1898): Δεν ανέπτυξε σπουδαία δραστηριότητα, λόγω που δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη στους Κρήτες. 
3) Το Ελληνικό. Λειτούργησε από το 1881 έως το 1885, μέσω των Προξενείων στις 3 μεγάλες πόλεις της Κρήτης. Χρησιμοποιούσε Ελληνικά γραμματόσημα και εξυπηρετούσε τις ανάγκες κυρίως των Ελλήνων πολιτών – υπαλλήλων των Προξενείων αυτών. 
4) Το Γαλλικό: Δραστηριοποιήθηκε στις πρωτεύουσες των μεγάλων επαρχιών του νησιού ως το 1899 και συνέχισε μέχρι το 1914 μόνο σε Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο. Χρησιμοποίησε μόνο γαλλικά γραμματόσημα ή του Levante (Γαλλικών κτήσεων της Ανατολής). 
5) Ιταλικό: Με την εγκατάσταση των Ιταλών στα Χανιά το 1897 λειτούργησε και το ταχυδρομείο τους. Χρησιμοποιούσε Ιταλικά γραμματόσημα και σφραγίδες των Ιταλικών ελλιμενισμένων πολεμικών πλοίων που είχαν και την ευθύνη μεταφοράς της αλληλογραφίας. 
6) Αγγλικό: Λειτούργησε μόνο στο Ηράκλειο για ένα έτος (1898-1899) και ίδρυσε μικρά γραφεία στα κεφαλοχώρια του Νομού (Αρχάνες, Χερσόνησος, Καστέλλι Πεδιάδος κ.ά.). Εξέδωσε μάλιστα και Κρητικό γραμματόσημο αξίας 20 παράδων, το πρώτο στο νησί που φέρει ελληνικά γράμματα. 

7) Ρώσικο: Λειτούργησε μόνο στο Ρέθυμνο κατά το έτος 1899. Διέθετε ταχυδρομικά γραφεία στα μεγάλα χωριά της επαρχίας (Ανώγεια, Σελλιά, Μαργαρίτες, Σπήλι, Μέλαμπες κ.ά.). Τύπωσε Κρητικά γραμματόσημα με Ελληνικούς χαρακτήρες 1 γροσίου, αλλά η περιορισμένη δραστηριότα.

Η Ταχυδρομική Υπηρεσία της Κρητικής Πολιτείας:
Η «Επίσημος Εφημερίς της Κρητικής Πολιτείας», στο φύλλο αρ. 7, τεύχος 3ον, της 1ης Μαρτίου 1900, δημοσίευσε την εξής διάταξη με τίτλο: «Δήλωσις της Διευθύνσεως των Ταχυδρομείων», δια της οποίας διευκρινίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας τους στις πόλεις του νησιού. Ιδρύθηκαν συνολικά 35 μόνιμα ταχυδρομικά γραφεία και 79 κινητά – αγροτικά (για τις ανάγκες των κατοίκων της υπαίθρου). Προγραμματίζονταν επίσης τα δρομολόγια ανά ημέρα των γραμματοκομιστών και των αγροτικών διανομέων στα χωριά της υπαίθρου.
- Το έγγραφο υπογράφει στις 23 Φεβρουαρίου 1900 ο διευθυντής των Κρητικών Ταχυδρομείων Κ.Χ. Μαρίνος. Ως επίσημη ημερομηνία έναρξης των Ταχυδρομείων ορίστηκε η 1η Μαρτίου 1900. 

Καθοριζόταν επίσης οι αξίες των γραμματοσήμων: 1, 5, 10, 20, 25, 50 Λεπτών, καθώς και 1, 2, 5 Δραχμών. 
Η αρτισύστατη λοιπόν Κρητική Πολιτεία, με το διάταγμα της όριζε τα ακόλουθα (Παρατίθεται αυτούσιο ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα με την ορθογραφία του. Πηγή: Γ. Παναγιωτάκη 1998, σ. 424-425): 

Να σημειώσουμε εδώ ότι τα γραμματόσημα της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας της Κρητικής Πολιτείας τυπώθηκαν με την χαλκογραφική μέθοδο στο Λονδίνο από τον οίκο Bradbury Wilkinson & Co. Ltd, London. Απεικόνιζαν διάφορα θέματα, όπως: 

Καθώς επίσης διάφορες μυθολογικές παραστάσεις, εμπνευσμένες από αρχαία νομίσματα της Κρήτης. Τέτοιες είναι: Η Ευρώπη της Γόρτυνας, ο Μίνως και η Ήρα της Κνωσού, ο Τάλως της Φαιστού, ο Ερμής της Συβρίτου, ο Τρίτων της Ιτάνου, ο Κύδων της Κυδωνίας κ.ά.  
Τα γραμματόσημα αυτά ήταν τα μόνα που εκδόθηκαν από την Κρητική Κυβέρνηση και γι’ αυτό έχουν σπουδαία ιστορική και φιλοτελική αξία. Υπήρξαν και επετειακές εκδόσεις γραμματοσήμων με θέμα το Αρκάδι που κυκλοφόρησαν το 1905. 

Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες στον αιώνα μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στη διοικητική δομή των κρατών και συνέβαλλαν καθοριστικά στην κοινωνική, επαγγελματική, οικονομική και πολιτιστική εξέλιξη των ανθρώπων. 
Τα τελευταία 25 χρόνια με τη χρήση της πληροφορικής και του Internet, η αναγκαιότητά των ταχυδρομικών υπηρεσιών έχει μειωθεί αισθητά, και πλέον μόνο άτομα μέσης και μεγάλης ηλικίας εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν για την αλληλογραφία τους. 
Βιβλιογραφία:
Γιώργου Παναγιωτάκη, Η Κρήτη στις αρχές και στα τέλη του 20ου αι., Ηράκλειο 1998. 
Νικόλαου Ζερβογιάννη, Τα γραμματόσημα της Κρήτης, 1979.
Μάρκου Μαρινάκη, Ταχυδρομική Ιστορία Κρητικής Πολιτείας 1900-1913 (1983).
http://eke-elta.blogspot.com/2015/04/1900-1913.html

ΤΑ 16 ΧΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΝΑ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟ 1892

Ο αγαπητός φίλος Αλέξανδρος Σαβόπουλος έκανε μια σχετική έρευνα στα πρακτικά του ετήσιου χρονικού του τότε Οθωμανικού κράτους, για τα χωριά του Δήμου Εννέα Χωριά και συγκεκριμένα για το έτος 1892 και τα βρήκε 16.

  85) Amiğz̠alokefali,  Αμυγδαλοκεφάλι
174) Ajerini,              Αερινός
179) Elos,                 Έλος

296) Perivolia,          Περιβόλια

363) Tzitzifia,           Τζιτζιφιά

462) Roğdia,            Ρoγδιά

526) Sfinari,             Σφηνάρι

743) Kampos,          Κάμπος

809) Koufi Kara,      Κουφή Καρά

834) Kouneni,          Κούνενι (Βάθη)

840) Keramoti,         Κεραμωτή

891) Luşi,                 Λούχι

905) Limni,               Λίμνη

974) Melisias,          Μελισσιά

1069) Varado,          Βαράδω (Κεφάλι)

1086) Vlatos,           Βλάτος

Η αλήθεια είναι οτι μόνο το Κεφάλι δεν είχα ακούσει ποτέ οτι λεγόταν Βαράδω. Φυσικά δεν είναι μέσα ούτε οι Στροβλές, ούτε οι Αλιγοί, απουσιάζουν δε και τα Σημαντηριανά, οι Μύλοι που ήταν κέντρο με πολλά μαγαζιά, η Χρυσοκαλίτισσα δεν αναφέρεται ούτε τα Πλοκαμιανά.

Πάντως η έρευνα του συνεχίζεται και σε λίγες μέρες θα έχουμε και τα ονόματα των προέδρων των χωριών  αλλά και των μελών των Δ.Σ των κοινοτήτων....