Αυτό, που έγινε με την τροπολογία για τις γονικές παροχές ξεπέρασε τα όρια κι έδωσε αφορμές για γενικότερες κριτικές – όχι άδικες – που εκτός των άλλων έχουν να κάνουν με την σοβαρότητα της κυβέρνησης και πάνω απ΄όλα την αξιοπιστία του ίδιου του πρωθυπουργού !
Θαυμάστε τον....βραδυ την πέρασαν την τροπολογία και με αναδρομικά.
Προκαταβολή για να μας τα πάρουν αργότερα....σαν δεν ντρέπονται...... αυτοί που θα μας έβγαζαν απο την κρίση.Κοιτάχτε τα μούτρα του Καμπουράκη απο απο τις δήθεν "δεσμέυσεις" του υπουργού!!
Καλά να πάθουμε!!!
Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
ΑΡΩΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Οι νέοι αντιδήμαρχοι στο Δήμο Κισάμου είναι και οι δυο ...γυναίκες. Η κ.Μαρία Ροδουσάκη και η κ. Καίτη Πατερομιχελάκη. Καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Όσο για τον ως και χθες αντιδήμαρχο επί παντός επιστητού κ. Θοδωρή Σταθάκη η γνώμη μου είναι ότι θα φανεί πολύ η απουσία του. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά........
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Της Ευαγγελία Πετρουγάκη
Φιλόλογου
Η Ελληνική γλώσσα μιλιέται στην Κρήτη μετά την κάθοδο των Αχαιών (περίπου μετά το 1450 π.Χ.). Ποια γλώσσα μιλούσαν κατά την μινωική εποχή δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, αφού δεν έχουν διαβαστεί ακόμη τα σωζόμενα γραπτά μνημεία. Ο Όμηρος μας πληροφορεί (στο τ της Οδύσσειας) πως στην Κρήτη κατοικούσαν Ετεόκρητες, Πελασγοί και Κύδωνες, Αχαιοί και Δωριείς. Ετεόκρητες ονομάζονταν οι γηγενείς κάτοικοι του Νησιού, οι Μινωίτες, οι οποίοι μετά την κάθοδο των Δωριέων κατέφυγαν και περιορίστηκαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Στην αρχαία πόλη Πραισό που βρισκόταν στην περιοχή της Σητείας έχουν βρεθεί επιγραφές γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες σε μια γλώσσα που οι ειδικοί ονομάζουν ετεοκρητική και πιθανόν να είναι ένα προελληνικό κρητικό ιδίωμα. Από τότε λοιπόν αφού έμεναν στο νησί πέντε διαφορετικά φύλα, τα ελληνικά της Κρήτης θα είχαν διάφορους ιδιωματισμούς ποικίλης προέλευσης. Εξ’ άλλου ο Όμηρος χαρακτηρίζει τη γλώσσα που μιλιέται στο νησί «μεμιγμένη».
Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε η δωρική διάλεκτος, η λεγόμενη «αυστηρά δωρική». Σ’ αυτήν είναι γραμμένη η επιγραφή της Γόρτυνας (5ος αιώνας π.Χ.). Η διάλεκτος αυτή μιλιόταν στην Κρήτη μέχρι τους πρώτους αιώνες μ.Χ., μέχρι δηλαδή της επικράτηση της αλεξανδρινής ή ελληνιστικής κοινής.
Μέχρι το 14ο αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία ώστε να ξέρουμε πως μιλούσαν οι Κρητικοί μετά της επικράτηση της ελληνιστικής κοινής. Αλλά οι δωρισμοί και τα αρχαϊκά λεξιλογικά στοιχεία, στα τοπωνύμια κυρίως, αποδεικνύουν πως η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται στο νησί..
Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας έχομε γραπτά κείμενα από τις αρχές του 14ου αιώνα. Τα κυριότερα λογοτεχνικά κείμενα σε κρητική διάλεκτο είναι, όπως είναι γνωστό, τα έργα της «Κρητικής σχολής» των δυο τελευταίων αιώνων της ενετοκρατίας. Στην ιστορία της νεοελληνικής διαλεκτολογίας η Κρήτη κατέχει ιδιαίτερη θέση, η οποία οφείλεται όχι τόσο στη φύση της διαλέκτου της και των γλωσσικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως στη σχέση της με τη λογοτεχνία. Κατά τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα, περίοδο που είναι γνωστή και ως «Κρητική Αναγέννηση» η γλώσσα της κρητικής λογοτεχνίας έπαιξε το ρόλο μιας κρητικής κοινής γλώσσας, σχετικά με τα κρητικά ιδιώματα. Η Κρήτη δηλαδή κατά τον Α. Μirambel δημιούργησε μια ιδιωματική κοινή γλώσσα στην οποία η νεοελληνική κοινή αλλά και η λογοτεχνία του σύγχρονου ελληνισμού οφείλει πολλά.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μπορούμε να παρακολουθήσομε την εξέλιξη της διαλέκτου κυρίως από τα δημοτικά τραγούδια (μαντινάδες, ριζίτικα, ρίμες κ.τ.λ.) και από κάποια δικαιοπρακτικά έγγραφα.
Η κρητική διάλεκτος κατά την άποψη όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι τη μελετούν συστηματικά, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες τοπικές μορφές της γλώσσας μας, με πολλά αρχαϊκά στοιχεία στο λεξιλόγιο, στη μορφολογία και στη σύνταξη. Ο συντηρητικός της χαρακτήρας συνετέλεσε ώστε να διατηρηθούν παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας (κλασική, Βυζαντινή) γι΄ αυτό η γνώση της κρητικής διαλέκτου βοηθά πολλές φορές στη επίλυση διαφόρων προβλημάτων ετυμολογικών κ.ά. της κοινής νεοελληνικής.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν νεώτεροι μελετητές πολλές λέξεις των ομηρικών επών που δεν μαρτυρούνται στην αττική πεζογραφία, επιβίωσαν στις ελληνικές διαλέκτους. Μια απ’ αυτές είναι και η κρητική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λέξη αλισάχνη, η οποία στην κρητική διάλεκτο σημαίνει το λεπτό αλάτι που μένει στα κοιλώματα των βράχων της παραλίας, όταν εξατμιζόταν το θαλασσινό νερό, αλλά και το πολύ αλμυρό π.χ. πολύ αλάτσι ήβαλες στο φαΐ κι εγίνηκε αλισάχνη. Η λέξη προέρχεται από το αλός άχνη ( = αφρός της θάλασσας) και απαντά στην Οδύσσεια (ε 403) «είλυτο δε πανθ’ άλός άχνη» και στην Ιλιάδα(Δ 426) «Ως δ΄ ότε κύμα θαλάσσης…μεγάλα βρέμει, αμφί δε τ`άκρας κυρτόν εόν κορυφούται, αποπτύει δ’ αλός άχνην»
Έτσι και η λέξη πέζα διασώθηκε στις νεοελληνικές διαλέκτους, ενώ δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, που την συναντούμε στο Ω 272 της Ιλιάδας «πέζη επί πρώτη» και στα σύνθετα αργυρόπεζα (επίθετο της Θέτιδας) κυανόπεζα (επίθετο τραπεζιού).
Το απλό πέζα (ομόριζο του ποδ-) δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, ενώ επιβιώνει στην Κρήτη και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Στην κρητική διάλεκτο η λέξη πέζα σημαίνει τον απόκρημνο βράχο των βουνών, κάτι σα σκαλοπάτι στο γκρεμό, όπου κατεβαίνουν οι αίγες, για να βοσκήσουν. «εκατέβηκε η αίγα στην πέζα να φάει χόρτα και δε μπορεί να ξαναβγεί». Στην κοινή νεοελληνική επιβιώνει με τα παράγωγα πεζούλα, πεζούλι, πεζουλάκι.
Πέρα όμως από τις ομηρικές λέξεις που είναι σπανιότερες ένα τεράστιο πλήθος λέξεων έρχονται κατ’ ευθείαν από τα αρχαία ή τα μεταγενέστερα βυζαντινά ελληνικά. Συστηματική καταγραφή τους δεν έχει γίνει ακόμη και δυστυχώς πολλές απ΄ αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές.
Το ρήμα παίζω (από το αρχ. παίω = κτυπώ) διατηρεί την ίδια σημασία.
Ήπαιξέ ντου ένα σκαμπίλι μα τού ’βγαινε». Αλλά και «παίζει τη γ-καμπάνα» ή «παίζει του λαγού».
Το ρήμα ρέγομαι (αρχ. ορέγομαι) και θαμάζομαι, το οποίο μάλιστα διατηρεί τη σημασία του απορώ, εκπλήσσομαι, όπως φαίνεται καθαρά στα τραγούδια και τις μαντινάδες της Κρήτης.
«Πως ρέγομαι να σε θωρώ τσι ράπες φορτωμένη
να `σαι του ήλιου κόκκινη και του φιλιού γραμμένη»
«Θαμάζομαι η μάνα σου πώς δε μ-πετά στα νέφη
τέθοιο σγουρό βασιλικό απού `χει κι ανεθρέφει».
«Λουλούδι σ’ είχα στη γ-καρδιά και γίνηκες αγκάθι
κι ο κόσμος το θαμάζεται η αγάπη πώς εχάθη».
Ανεστορούμαι και ανεστορίζω που σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι (από το αρχ. ανιστορέω). « Όντε δα σ’ ανεστορηθώ α γεύγομαι σκολάζω κι αν είμαι και με συντροφιά κλαίω κι αναστενάζω». Πολλές φορές άκουγα από τη γιαγιά αλλά και από τη μητέρα μου τη φράση «εσάβαξε το σπίτι», δηλαδή σείστηκε το σπίτι. Δε μπορούσα όμως να ξέρω τότε ότι επρόκειτο για το αρχαίο ρήμα σαβάζω το σχετικό με τη λατρεία του Βάκχου, ο οποίος στη Φρυγία της Μ. Ασίας λεγόταν Σαβάζιος. Ίσως από τη θορυβώδη αυτή λατρεία το ρήμα κατέληξε να σημαίνει προξενώ μεγάλο θόρυβο, σείομαι και μετακινούμαι. «Όλη νύχτα εκοιμούντανε και δεν εσάβαξε» (δε σάλεψε καθόλου). Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος έγινε ομπρά και το ομβρέω, ομπριώ. «Εγόρασα ένα θραψανιώτικο σταμνί απού κρατεί το νερό κρυγιό μα ομπρεί», (δηλαδή δεν είναι στεγανό, βγάζει νερό από την εξωτερική επιφάνειά του). Η δρόσος επιβιώνει στην κρητική διάλεκτο αλλά με τη σημασία επιθέτου και μόνο στην ονομαστική. «Ήκοψα δυο απίδια και τά ’φαγα κι ήτονε δρόσος» (πολύ δροσερά). Λέγεται και δροσά με τη σημασία επιρρήματος «Όλη μέρα δεν ήβαλα στο στόμα μου δροσά» (δεν έφαγα τίποτα). Απαντάται όμως και σε πολλά άλλα παράγωγα και σύνθετα . π.χ. Δροσούλα, δροσερεύγω (δροσίζομαι), δροσάπιδο, δροσοκοκαλιάζω (δροσίζομαι ως το κόκαλο), δροσοποτά (ως απρόσωπο ρήμα, σημαίνει πως το μέρος είναι δροσερό). Από την ίδια λέξη προέρχεται και το δροσερικό (το δροσερό φρούτο, κυρίως το αγγούρι). «Έλα μπρε να σου δώσω ένα δροσερικό απού το `κοψα ίδια εδά απ΄το περβόλι». Αλλά και μεταφορικά η δροσοπεζούλα σημαίνει το καθησιό, τα ην ξάπλα, όπως φαίνεται από τη λαϊκή ρήση «όποιος τον ύπνο αγαπά και τη δροσοπεζούλα, πολλά καλά λιγώνεται η γι-έρημή ντου γούλα». Πρόσφατα, σε μια επίσκεψή μου στο χωριό Γκαγκάλες, άκουσα μια ηλικιωμένη γυναίκα να χρησιμοποιεί το αρχαίο ρήμα συνεικάζω, που σημαίνει συγκρίνω. «Εγώ τον ε-συνείκασα και μου φάνηκε πως είναι απού το σόι μας» μου είπε. Θα αναφερθώ ακόμη στη λέξη πουργός ή προυγός και προυγεύγω. Που να φανταστεί κανείς πως ο ταπεινός πουργός, δηλαδή ο βοηθός του χτίστη που μετέφερε λάσπη και άλλα υλικά, έχει σχέση με τον υπουργό; Κι όμως αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης στην αρχ. ελληνική. Ο αρχαίος υπουργός ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός κάποιου. Ο ιστορικός Πολύβιος (2ος αι. π.Χ.) αναφερόμενος στον κολοσσό της Ρόδου, λέει «Πτολεμαίος επηγγείλατο… εις την του κολοσσού κατασκευήν τάλαντα τρισχίλια, οικοδόμους εκατόν, υπουργούς τριακοσίους και πεντήκοντα». Τη λέξη διασώζει στα «Δίφορά» του ο αείμνηστος Κ. Φραγκούλης.
«Μιαν εκκλησάν εχτίζανε σ΄ένα περιθαλάσσι
μα αποβραδίς τελεύγουν τη και το πρωί χαλούσε.
Χλίβεται ο πρωτομάστορας χλίβουνται κι οι μαστόροι
κι απορημένοι στέκουνται πουργοί και πετροκόποι»
Επίσης αντί των κοινών κατσίκα, κρεβάτι, λάσπες, οι κρητικοί διατήρησαν τα αρχαϊκά: αίγα, κλίνη, πηλά. Αλλά και στη σύνταξη διατηρήθηκαν πολλά από τα γνωρίσματα της αρχ. ελληνικής, όπως π.χ. η αντίστροφη θέση της αντωνυμίας ως προς το ρήμα. Ήφερά σου, παρακαλώ σε, λέω σου ( αντί σου έφερα, σε παρακαλώ κ.τ.λ.). Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν, η κρητική διάλεκτος, εκτός από τον πλούτο του λεξιλογίου, την πολυσημία των λέξεων, τον εκπληκτικό αριθμό των συνωνύμων, διατηρεί και την αρχαϊκότερη μορφή μεγάλου πλήθους λέξεων και βρίσκεται πλησιέστερα στις παλαιότερες φάσεις της ελληνικής και συγκεκριμένα στη μεταγενέστερη φάση της ελληνιστικής και στη βυζαντινή. Αποτελεί επομένως ένα κρίκο ανάμεσα στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας και στις παλαιότερες εκείνες μορφές της. Όμως εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες, για τους οποίους η μελέτη της είναι πολύ χρήσιμη, πρέπει και μεις και κυρίως οι νεότεροι, όποτε μπορούμε, να την μελετούμε γιατί αποτελεί σημαντικότατο μέρος της παράδοσής μας.
Φιλόλογου
Η Ελληνική γλώσσα μιλιέται στην Κρήτη μετά την κάθοδο των Αχαιών (περίπου μετά το 1450 π.Χ.). Ποια γλώσσα μιλούσαν κατά την μινωική εποχή δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, αφού δεν έχουν διαβαστεί ακόμη τα σωζόμενα γραπτά μνημεία. Ο Όμηρος μας πληροφορεί (στο τ της Οδύσσειας) πως στην Κρήτη κατοικούσαν Ετεόκρητες, Πελασγοί και Κύδωνες, Αχαιοί και Δωριείς. Ετεόκρητες ονομάζονταν οι γηγενείς κάτοικοι του Νησιού, οι Μινωίτες, οι οποίοι μετά την κάθοδο των Δωριέων κατέφυγαν και περιορίστηκαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Στην αρχαία πόλη Πραισό που βρισκόταν στην περιοχή της Σητείας έχουν βρεθεί επιγραφές γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες σε μια γλώσσα που οι ειδικοί ονομάζουν ετεοκρητική και πιθανόν να είναι ένα προελληνικό κρητικό ιδίωμα. Από τότε λοιπόν αφού έμεναν στο νησί πέντε διαφορετικά φύλα, τα ελληνικά της Κρήτης θα είχαν διάφορους ιδιωματισμούς ποικίλης προέλευσης. Εξ’ άλλου ο Όμηρος χαρακτηρίζει τη γλώσσα που μιλιέται στο νησί «μεμιγμένη».
Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε η δωρική διάλεκτος, η λεγόμενη «αυστηρά δωρική». Σ’ αυτήν είναι γραμμένη η επιγραφή της Γόρτυνας (5ος αιώνας π.Χ.). Η διάλεκτος αυτή μιλιόταν στην Κρήτη μέχρι τους πρώτους αιώνες μ.Χ., μέχρι δηλαδή της επικράτηση της αλεξανδρινής ή ελληνιστικής κοινής.Μέχρι το 14ο αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία ώστε να ξέρουμε πως μιλούσαν οι Κρητικοί μετά της επικράτηση της ελληνιστικής κοινής. Αλλά οι δωρισμοί και τα αρχαϊκά λεξιλογικά στοιχεία, στα τοπωνύμια κυρίως, αποδεικνύουν πως η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται στο νησί..
Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας έχομε γραπτά κείμενα από τις αρχές του 14ου αιώνα. Τα κυριότερα λογοτεχνικά κείμενα σε κρητική διάλεκτο είναι, όπως είναι γνωστό, τα έργα της «Κρητικής σχολής» των δυο τελευταίων αιώνων της ενετοκρατίας. Στην ιστορία της νεοελληνικής διαλεκτολογίας η Κρήτη κατέχει ιδιαίτερη θέση, η οποία οφείλεται όχι τόσο στη φύση της διαλέκτου της και των γλωσσικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως στη σχέση της με τη λογοτεχνία. Κατά τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα, περίοδο που είναι γνωστή και ως «Κρητική Αναγέννηση» η γλώσσα της κρητικής λογοτεχνίας έπαιξε το ρόλο μιας κρητικής κοινής γλώσσας, σχετικά με τα κρητικά ιδιώματα. Η Κρήτη δηλαδή κατά τον Α. Μirambel δημιούργησε μια ιδιωματική κοινή γλώσσα στην οποία η νεοελληνική κοινή αλλά και η λογοτεχνία του σύγχρονου ελληνισμού οφείλει πολλά.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μπορούμε να παρακολουθήσομε την εξέλιξη της διαλέκτου κυρίως από τα δημοτικά τραγούδια (μαντινάδες, ριζίτικα, ρίμες κ.τ.λ.) και από κάποια δικαιοπρακτικά έγγραφα.
Η κρητική διάλεκτος κατά την άποψη όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι τη μελετούν συστηματικά, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες τοπικές μορφές της γλώσσας μας, με πολλά αρχαϊκά στοιχεία στο λεξιλόγιο, στη μορφολογία και στη σύνταξη. Ο συντηρητικός της χαρακτήρας συνετέλεσε ώστε να διατηρηθούν παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας (κλασική, Βυζαντινή) γι΄ αυτό η γνώση της κρητικής διαλέκτου βοηθά πολλές φορές στη επίλυση διαφόρων προβλημάτων ετυμολογικών κ.ά. της κοινής νεοελληνικής.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν νεώτεροι μελετητές πολλές λέξεις των ομηρικών επών που δεν μαρτυρούνται στην αττική πεζογραφία, επιβίωσαν στις ελληνικές διαλέκτους. Μια απ’ αυτές είναι και η κρητική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λέξη αλισάχνη, η οποία στην κρητική διάλεκτο σημαίνει το λεπτό αλάτι που μένει στα κοιλώματα των βράχων της παραλίας, όταν εξατμιζόταν το θαλασσινό νερό, αλλά και το πολύ αλμυρό π.χ. πολύ αλάτσι ήβαλες στο φαΐ κι εγίνηκε αλισάχνη. Η λέξη προέρχεται από το αλός άχνη ( = αφρός της θάλασσας) και απαντά στην Οδύσσεια (ε 403) «είλυτο δε πανθ’ άλός άχνη» και στην Ιλιάδα(Δ 426) «Ως δ΄ ότε κύμα θαλάσσης…μεγάλα βρέμει, αμφί δε τ`άκρας κυρτόν εόν κορυφούται, αποπτύει δ’ αλός άχνην»
Έτσι και η λέξη πέζα διασώθηκε στις νεοελληνικές διαλέκτους, ενώ δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, που την συναντούμε στο Ω 272 της Ιλιάδας «πέζη επί πρώτη» και στα σύνθετα αργυρόπεζα (επίθετο της Θέτιδας) κυανόπεζα (επίθετο τραπεζιού).
Το απλό πέζα (ομόριζο του ποδ-) δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, ενώ επιβιώνει στην Κρήτη και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Στην κρητική διάλεκτο η λέξη πέζα σημαίνει τον απόκρημνο βράχο των βουνών, κάτι σα σκαλοπάτι στο γκρεμό, όπου κατεβαίνουν οι αίγες, για να βοσκήσουν. «εκατέβηκε η αίγα στην πέζα να φάει χόρτα και δε μπορεί να ξαναβγεί». Στην κοινή νεοελληνική επιβιώνει με τα παράγωγα πεζούλα, πεζούλι, πεζουλάκι.
Πέρα όμως από τις ομηρικές λέξεις που είναι σπανιότερες ένα τεράστιο πλήθος λέξεων έρχονται κατ’ ευθείαν από τα αρχαία ή τα μεταγενέστερα βυζαντινά ελληνικά. Συστηματική καταγραφή τους δεν έχει γίνει ακόμη και δυστυχώς πολλές απ΄ αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές.
Το ρήμα παίζω (από το αρχ. παίω = κτυπώ) διατηρεί την ίδια σημασία.
Ήπαιξέ ντου ένα σκαμπίλι μα τού ’βγαινε». Αλλά και «παίζει τη γ-καμπάνα» ή «παίζει του λαγού».
Το ρήμα ρέγομαι (αρχ. ορέγομαι) και θαμάζομαι, το οποίο μάλιστα διατηρεί τη σημασία του απορώ, εκπλήσσομαι, όπως φαίνεται καθαρά στα τραγούδια και τις μαντινάδες της Κρήτης.
«Πως ρέγομαι να σε θωρώ τσι ράπες φορτωμένη
να `σαι του ήλιου κόκκινη και του φιλιού γραμμένη»
«Θαμάζομαι η μάνα σου πώς δε μ-πετά στα νέφη
τέθοιο σγουρό βασιλικό απού `χει κι ανεθρέφει».
«Λουλούδι σ’ είχα στη γ-καρδιά και γίνηκες αγκάθι
κι ο κόσμος το θαμάζεται η αγάπη πώς εχάθη».
Ανεστορούμαι και ανεστορίζω που σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι (από το αρχ. ανιστορέω). « Όντε δα σ’ ανεστορηθώ α γεύγομαι σκολάζω κι αν είμαι και με συντροφιά κλαίω κι αναστενάζω». Πολλές φορές άκουγα από τη γιαγιά αλλά και από τη μητέρα μου τη φράση «εσάβαξε το σπίτι», δηλαδή σείστηκε το σπίτι. Δε μπορούσα όμως να ξέρω τότε ότι επρόκειτο για το αρχαίο ρήμα σαβάζω το σχετικό με τη λατρεία του Βάκχου, ο οποίος στη Φρυγία της Μ. Ασίας λεγόταν Σαβάζιος. Ίσως από τη θορυβώδη αυτή λατρεία το ρήμα κατέληξε να σημαίνει προξενώ μεγάλο θόρυβο, σείομαι και μετακινούμαι. «Όλη νύχτα εκοιμούντανε και δεν εσάβαξε» (δε σάλεψε καθόλου). Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος έγινε ομπρά και το ομβρέω, ομπριώ. «Εγόρασα ένα θραψανιώτικο σταμνί απού κρατεί το νερό κρυγιό μα ομπρεί», (δηλαδή δεν είναι στεγανό, βγάζει νερό από την εξωτερική επιφάνειά του). Η δρόσος επιβιώνει στην κρητική διάλεκτο αλλά με τη σημασία επιθέτου και μόνο στην ονομαστική. «Ήκοψα δυο απίδια και τά ’φαγα κι ήτονε δρόσος» (πολύ δροσερά). Λέγεται και δροσά με τη σημασία επιρρήματος «Όλη μέρα δεν ήβαλα στο στόμα μου δροσά» (δεν έφαγα τίποτα). Απαντάται όμως και σε πολλά άλλα παράγωγα και σύνθετα . π.χ. Δροσούλα, δροσερεύγω (δροσίζομαι), δροσάπιδο, δροσοκοκαλιάζω (δροσίζομαι ως το κόκαλο), δροσοποτά (ως απρόσωπο ρήμα, σημαίνει πως το μέρος είναι δροσερό). Από την ίδια λέξη προέρχεται και το δροσερικό (το δροσερό φρούτο, κυρίως το αγγούρι). «Έλα μπρε να σου δώσω ένα δροσερικό απού το `κοψα ίδια εδά απ΄το περβόλι». Αλλά και μεταφορικά η δροσοπεζούλα σημαίνει το καθησιό, τα ην ξάπλα, όπως φαίνεται από τη λαϊκή ρήση «όποιος τον ύπνο αγαπά και τη δροσοπεζούλα, πολλά καλά λιγώνεται η γι-έρημή ντου γούλα». Πρόσφατα, σε μια επίσκεψή μου στο χωριό Γκαγκάλες, άκουσα μια ηλικιωμένη γυναίκα να χρησιμοποιεί το αρχαίο ρήμα συνεικάζω, που σημαίνει συγκρίνω. «Εγώ τον ε-συνείκασα και μου φάνηκε πως είναι απού το σόι μας» μου είπε. Θα αναφερθώ ακόμη στη λέξη πουργός ή προυγός και προυγεύγω. Που να φανταστεί κανείς πως ο ταπεινός πουργός, δηλαδή ο βοηθός του χτίστη που μετέφερε λάσπη και άλλα υλικά, έχει σχέση με τον υπουργό; Κι όμως αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης στην αρχ. ελληνική. Ο αρχαίος υπουργός ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός κάποιου. Ο ιστορικός Πολύβιος (2ος αι. π.Χ.) αναφερόμενος στον κολοσσό της Ρόδου, λέει «Πτολεμαίος επηγγείλατο… εις την του κολοσσού κατασκευήν τάλαντα τρισχίλια, οικοδόμους εκατόν, υπουργούς τριακοσίους και πεντήκοντα». Τη λέξη διασώζει στα «Δίφορά» του ο αείμνηστος Κ. Φραγκούλης.«Μιαν εκκλησάν εχτίζανε σ΄ένα περιθαλάσσι
μα αποβραδίς τελεύγουν τη και το πρωί χαλούσε.
Χλίβεται ο πρωτομάστορας χλίβουνται κι οι μαστόροι
κι απορημένοι στέκουνται πουργοί και πετροκόποι»
Επίσης αντί των κοινών κατσίκα, κρεβάτι, λάσπες, οι κρητικοί διατήρησαν τα αρχαϊκά: αίγα, κλίνη, πηλά. Αλλά και στη σύνταξη διατηρήθηκαν πολλά από τα γνωρίσματα της αρχ. ελληνικής, όπως π.χ. η αντίστροφη θέση της αντωνυμίας ως προς το ρήμα. Ήφερά σου, παρακαλώ σε, λέω σου ( αντί σου έφερα, σε παρακαλώ κ.τ.λ.). Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν, η κρητική διάλεκτος, εκτός από τον πλούτο του λεξιλογίου, την πολυσημία των λέξεων, τον εκπληκτικό αριθμό των συνωνύμων, διατηρεί και την αρχαϊκότερη μορφή μεγάλου πλήθους λέξεων και βρίσκεται πλησιέστερα στις παλαιότερες φάσεις της ελληνικής και συγκεκριμένα στη μεταγενέστερη φάση της ελληνιστικής και στη βυζαντινή. Αποτελεί επομένως ένα κρίκο ανάμεσα στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας και στις παλαιότερες εκείνες μορφές της. Όμως εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες, για τους οποίους η μελέτη της είναι πολύ χρήσιμη, πρέπει και μεις και κυρίως οι νεότεροι, όποτε μπορούμε, να την μελετούμε γιατί αποτελεί σημαντικότατο μέρος της παράδοσής μας.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
MIRRORSτου Αλεξάντρ Αζά
με τον Κίφερ Σάδερλαντ
Υπόθεση: Ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπεν Κάρσον, θα πιάσει δουλειά ως νυχτοφύλακας σε ένα κτίριο, το οποίο είχε καταστραφεί παλαιότερα από πυρκαγιά. Εκεί ο Μπεν θα ανακαλύψει ότι οι καθρέφτες που υπάρχουν στο κτίριο, αλλά και στο σπίτι του, κρύβουν τρομακτικά μυστικά και δυνάμεις, που θα αποτελέσουν απειλή για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Σάββατο αίθουσα δημαρχείου και ώρα 21.30 μ.μ από τον Σύλλογο Νέων Κισάμου
ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ
Κλείνουμε σήμερα τις 93 από τις 100 ημέρες το ορόσημο του Γιώργου - αλλά όποιος πει ότι είδε την αλλαγή μπροστά του, στη χώρα γενικά και την καθημερινότητά του ειδικότερα, θα λέει ψέματα. Ή θα ξεγελάει τον εαυτό του. Θα απαντήσει κάποιος ότι τα χάλια στα οποία βρήκε τη χώρα ο Γιώργος μετά το πέρασμα του τυφώνα «Καραμανλή» ήταν τέτοια που δεν επέτρεπαν πολλά πολλά. Ένας άλλος ίσως να επισημάνει ότι σε μια διαλυμένη χώρα όχι 100 μέρες δεν φτάνουν για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, αλλά ούτε 1.000. Σωστά είναι όλα αυτά. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι όταν και οι πέτρες γνώριζαν από μήνες ότι το ΠΑΣΟΚ θα γινόταν κυβέρνηση, δεν είχε φροντίσει μια ομάδα να έχει 5 νομοσχέδια έτοιμα, να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προεκλογικά.Διότι όσο και καλή διάθεση να έχεις και όσο να θες να στηρίξεις την προσπάθεια που κάνει αυτή η κυβέρνηση, ένα (αριθμός 1) νομοσχέδιο ψηφισμένο σε 93 μέρες μάλλον δεν είναι και σπουδαίο έργο. Αντίθετα δείχνει ότι ο αρχικός ενθουσιασμός και η όρεξη για δουλειά έχουν δώσει τη θέση τους στη γραφειοκρατική αντίληψη για την εξουσία. Και είναι ίσως καιρός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο Γιώργος. Τώρα, πριν είναι αργά...
Καληνύχτα Μαργαρίτα..........
Αλλά ο ζόρες είναι να πάρει μπρος η μηχανή ...μετά θα δείτε αν τους σταματάει τίποτα !!!
ΚΑΣΤΡΙΝΟΙ...ΤΕΧΝΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ
Καταπέλτης είναι η έγγραφη διαμαρτυρία-καταγγελία για το Εφετείο Κρήτης που αποστέλλει πολίτης του νομού Ηρακλείου στον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο συνταξιούχος Αντώνης Τσιριγωτάκης από τον Πύργο περιγράφει με παραστατικό τρόπο τη δικαστική «οδύσσεια» χρόνων που έχει βιώσει εξαιτίας των αλλεπάλληλων αναβολών της υποθέσεως στο Εφετείο. Μιας υπόθεσης που δεν αφορά τον ίδιο προσωπικά αλλά την τοπική κοινωνία του Πύργου καθώς αφορά σε απόβλητα που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Παρά ταύτα το πρόβλημα παραμένει, η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί μέχρι σήμερα και τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται ψυχικά, σωματικά και οικονομικά. Εξαιρετικά σοβαρή όμως είναι και η καταγγελία που κάνει σε σχέση με τα 30 ευρώ που δίδονται στον κάθε μάρτυρα ως αποζημίωση για τα οδοιπορικά. Καταγγέλλει ότι ουδέποτε έχουν εισπράξει αυτό το ευτελές ποσό και ζητά να διενεργηθεί έρευνα για να διερευνηθεί που καταλήγουν τελικά αυτά τα χρήματα;
Άρχισαν τα μεμονωμένα..όργανα. Ότι και κάνετε πατριώτες οι Καστρινοί είναι ένα βήμα μπροστά. Τώρα σε εποχές διαφθοράς αλλά και λιτότητας έρχονται οι ατομικές καταγγελίες ........ τι τα κάνατε τα λεφτά μας; Γιατί αν τα πήρατε τότε δικαιολογημένα θέλουν δικό τους ..... εφετείο οι καστρινοί... τι δηλαδή θα τους τρώτε 30Ε το δρομολόγιο και θα τους κοροϊδεύετε και από πάνω ότι δεν έχουν Εφετείο; Βασανιστήρια κάνουμε στους ανθρώπους και τους ταλαιπωρούμε ψυχικά και σωματικά .... Γκουαντάναμο το κάναμε!!! Μπουάααααααααα!
Μάλιστα συμπληρώνει και η ντόπια δημοσιογράφος, για να δώσει την απαιτούμενη έμφαση στην καταγγελία, οτι στα Χανιά και στο Εφετείο η κατάσταση είναι τραγική που φθάνει στο βαθμό της αρνησιδικία. Το πιάσατε το υπονοούμενο πατριώτες μεμονομένες καταγγελίες πλέον για να πάρει και το ΚΑΣΤΡΟ .....ένα Εφετείο.
Δώσε και σε μένα πράμα ..μπάρμπα !!!
Για του λόγου του αληθές. http://www.patris.gr/articles/172129
Άρχισαν τα μεμονωμένα..όργανα. Ότι και κάνετε πατριώτες οι Καστρινοί είναι ένα βήμα μπροστά. Τώρα σε εποχές διαφθοράς αλλά και λιτότητας έρχονται οι ατομικές καταγγελίες ........ τι τα κάνατε τα λεφτά μας; Γιατί αν τα πήρατε τότε δικαιολογημένα θέλουν δικό τους ..... εφετείο οι καστρινοί... τι δηλαδή θα τους τρώτε 30Ε το δρομολόγιο και θα τους κοροϊδεύετε και από πάνω ότι δεν έχουν Εφετείο; Βασανιστήρια κάνουμε στους ανθρώπους και τους ταλαιπωρούμε ψυχικά και σωματικά .... Γκουαντάναμο το κάναμε!!! Μπουάααααααααα!
Μάλιστα συμπληρώνει και η ντόπια δημοσιογράφος, για να δώσει την απαιτούμενη έμφαση στην καταγγελία, οτι στα Χανιά και στο Εφετείο η κατάσταση είναι τραγική που φθάνει στο βαθμό της αρνησιδικία. Το πιάσατε το υπονοούμενο πατριώτες μεμονομένες καταγγελίες πλέον για να πάρει και το ΚΑΣΤΡΟ .....ένα Εφετείο.
Δώσε και σε μένα πράμα ..μπάρμπα !!!
Για του λόγου του αληθές. http://www.patris.gr/articles/172129
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΦΑΓΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Προχθές έτυχα σε παρέα καλοφαγάδων και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα καταπληκτικά πιάτα που υπήρχαν στο τραπέζι. Έφαγα του σκασμού. Η κουβέντα όπως ήταν αναμενόμενο περιστράφηκε γύρω από τα φαγητά αλλά και καλύτερα κρητικά πιάτα. Έτσι στο τέλος η παρέα ψήφισε τα 5 καλύτερα πιάτα της Κρήτης. Πάρτε τα.
Α) Κατσικάκι φρικασέ με άγριο σταμναγκάθι.
Β) Κεφάλι Ρουφού Κισαμίτικου με μπάμιες πλακί.
Γ) Σουπιές φρέσκες με τσιγαριαστά χόρτα και μπόλικες ελιές.
Δ) Αρνάκι με αγριαγκινάρες και άνηθο.
Ε) Χταπόδι με της αβρονιές.
Και φυσικά αγριοχορτοκαλίτσουνα ψητά στην πλάκα της γιαγιάς.
Ε΄καλή όρεξη σας !!! .....και μην ξεχάσετε το κρασί σας να είναι μπρούσκο!!!
Α) Κατσικάκι φρικασέ με άγριο σταμναγκάθι.
Β) Κεφάλι Ρουφού Κισαμίτικου με μπάμιες πλακί.
Γ) Σουπιές φρέσκες με τσιγαριαστά χόρτα και μπόλικες ελιές.
Δ) Αρνάκι με αγριαγκινάρες και άνηθο.
Ε) Χταπόδι με της αβρονιές.
Και φυσικά αγριοχορτοκαλίτσουνα ψητά στην πλάκα της γιαγιάς.
Ε΄καλή όρεξη σας !!! .....και μην ξεχάσετε το κρασί σας να είναι μπρούσκο!!!
ΤΑ ΓΥΑΛΙΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΚΡΗΤΗ
Της αρχαιολόγου κ. Βέρα Κλώντζα -Γιάκλοβα.
Το γυαλί στην Κρήτη
Το γυαλί στην Κρήτη είναι πολύ ξεχωριστή πηγή. Η παράδοση της παραγωγής του είναι μεν μακρά (από τη μινωική περίοδο), αλλά σχεδόν καθόλου χαρτογραφημένη. Από τα αρχαιολογικά συμφραζόμενα φαίνεται πως πρόκειται για υλικό αρκετά πολύτιμο και το βρίσκουμε βασικά σε αριστοκρατικό ή εκκλησιαστικό περιβάλλον. Μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε κανείς συστηματικά με το γυαλί της Κρήτης. Εγώ πήρα την απόφαση να ασχοληθώ, μετά από το δεύτερο χρόνο της ανασκαφής στον Πρινιάτικο Πύργο Καλού Χωριού, όπου μέχρι σήμερα έχουμε περίπου 400 ευρήματα γυαλιού, βασικά από τη βυζαντινή περίοδο, αλλά και από την ελληνιστική, ρωμαϊκή περίοδο, την βενετσιάνικη και ύστερες περιόδους. Η συλλογή μας είναι ήδη από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα.
Η Περίοδος της Ενετοκρατίας
Η ιστορική αυτή περίοδος της Κρήτης διαρκούσε πάνω από τέσσερις αιώνες. Θα περιμέναμε περισσότερες πληροφορίες - ιστορικές, αρχαιολογικές, εικονογραφικές- για το γυαλί. Όμως αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν ελάχιστα. Αφού δεν έχουμε αρκετές αρχαιολογικές πηγές, ας δούμε, τι λένε οι γραπτές πηγές:
Στη Δημοκρατία της Βενετίας στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα λόγω οικονομικής κρίσης πολλοί υαλοποιοί αναγκαστήκανε να φύγουν από την Βενετία και κάποιοι από αυτούς ήρθαν και στην Κρήτη, στο Ηράκλειο. Τα καταγραμμένα αυτά στοιχεία μας πληροφορούν έμμεσα πως στην Κρήτη υπήρχε παραγωγή γυαλιού.
Το γυαλί στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς στην Κριτσά
Σημαντικά είναι τα γυάλινα σκεύη που απεικονίζονται στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς της Κριτσάς.
Επισκεφτήκαμε την εκκλησία το καλοκαίρι το 2007 για αυτοψία και βρήκαμε αρκετές τοιχογραφίες με απεικονισμένα γυάλινα αγγεία. Όλα τα γυάλινα σκεύη είναι ζωγραφισμένα εντελώς ρεαλιστικά, τα γνωρίζουμε από αρχαιολογικά συμφραζόμενα, αλλά δυστυχώς, αν εξαιρέσουμε τα απλά κύπελλα και απλά μπουκάλια, δεν φαίνεται να είναι από την Κρήτη. Τα κύπελλα με την επικολλημένη διακόσμηση ήταν πολύ δημοφιλή ποτήρια στη βόρεια Ιταλία και στην ευρύτερη κεντρική και δυτική Ευρώπη. Ο ζωγράφος ο οποίος τα σχεδίασε στην Κερά πρέπει να γνώριζε καλά τα σκεύη. Μέχρι και το χαρακτηριστικό πρασινωπό χρώμα είχε προσέξει και το είχε πετύχει.
Το γυαλί στον Βενετο-τουρκικό πόλεμο
Το γυαλί είχε χρησιμοποιηθεί σαν στρατιωτικό υλικό στη μάχη του Χάνδακα το 1669 και πρόκειται για παγκόσμια αποκλειστικότητα. Πρόκειται για γυάλινα βόλια για κανόνια! Λόγω της πολιορκίας και έπειτα της έλλειψης προμηθειών, φτιαχνόταν βόλια από φυσητό γυαλί. Οι σφαίρες αυτές ήταν γεμάτες με μπαρούτι. Έχουν βρεθεί ολόκληρες ή θρύψαλα από σκασμένες. Προφανώς αυτές οι γυάλινες σφαίρες δεν μπορούσαν να ανατρέψουν την αναλογία δυνάμεων ανάμεσα στον οθωμανικό στόλο και την άμυνα των Ενετών στο οχυρωμένο Ηράκλειο. Αλλά πάλι, αυτές οι προσπάθειες να αντισταθούν οι Βενετσιάνοι στους Οθωμανούς μας δείχνουν πως στο Χάνδακα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένη υαλοποιία. Κάποιοι έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται σχετικά μεγάλες ποσότητες γυαλώματος, να συλλέγουν προφανώς ανακυκλώσιμο υλικό, να έχουν καλές τεχνογνωσίες…»
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Νομού Λασιθίου
Το γυαλί στην Κρήτη
Το γυαλί στην Κρήτη είναι πολύ ξεχωριστή πηγή. Η παράδοση της παραγωγής του είναι μεν μακρά (από τη μινωική περίοδο), αλλά σχεδόν καθόλου χαρτογραφημένη. Από τα αρχαιολογικά συμφραζόμενα φαίνεται πως πρόκειται για υλικό αρκετά πολύτιμο και το βρίσκουμε βασικά σε αριστοκρατικό ή εκκλησιαστικό περιβάλλον. Μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε κανείς συστηματικά με το γυαλί της Κρήτης. Εγώ πήρα την απόφαση να ασχοληθώ, μετά από το δεύτερο χρόνο της ανασκαφής στον Πρινιάτικο Πύργο Καλού Χωριού, όπου μέχρι σήμερα έχουμε περίπου 400 ευρήματα γυαλιού, βασικά από τη βυζαντινή περίοδο, αλλά και από την ελληνιστική, ρωμαϊκή περίοδο, την βενετσιάνικη και ύστερες περιόδους. Η συλλογή μας είναι ήδη από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα.Η Περίοδος της Ενετοκρατίας
Η ιστορική αυτή περίοδος της Κρήτης διαρκούσε πάνω από τέσσερις αιώνες. Θα περιμέναμε περισσότερες πληροφορίες - ιστορικές, αρχαιολογικές, εικονογραφικές- για το γυαλί. Όμως αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν ελάχιστα. Αφού δεν έχουμε αρκετές αρχαιολογικές πηγές, ας δούμε, τι λένε οι γραπτές πηγές:
Στη Δημοκρατία της Βενετίας στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα λόγω οικονομικής κρίσης πολλοί υαλοποιοί αναγκαστήκανε να φύγουν από την Βενετία και κάποιοι από αυτούς ήρθαν και στην Κρήτη, στο Ηράκλειο. Τα καταγραμμένα αυτά στοιχεία μας πληροφορούν έμμεσα πως στην Κρήτη υπήρχε παραγωγή γυαλιού.
Το γυαλί στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς στην Κριτσά
Σημαντικά είναι τα γυάλινα σκεύη που απεικονίζονται στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς της Κριτσάς.
Το γυαλί στον Βενετο-τουρκικό πόλεμο
Το γυαλί είχε χρησιμοποιηθεί σαν στρατιωτικό υλικό στη μάχη του Χάνδακα το 1669 και πρόκειται για παγκόσμια αποκλειστικότητα. Πρόκειται για γυάλινα βόλια για κανόνια! Λόγω της πολιορκίας και έπειτα της έλλειψης προμηθειών, φτιαχνόταν βόλια από φυσητό γυαλί. Οι σφαίρες αυτές ήταν γεμάτες με μπαρούτι. Έχουν βρεθεί ολόκληρες ή θρύψαλα από σκασμένες. Προφανώς αυτές οι γυάλινες σφαίρες δεν μπορούσαν να ανατρέψουν την αναλογία δυνάμεων ανάμεσα στον οθωμανικό στόλο και την άμυνα των Ενετών στο οχυρωμένο Ηράκλειο. Αλλά πάλι, αυτές οι προσπάθειες να αντισταθούν οι Βενετσιάνοι στους Οθωμανούς μας δείχνουν πως στο Χάνδακα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένη υαλοποιία. Κάποιοι έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται σχετικά μεγάλες ποσότητες γυαλώματος, να συλλέγουν προφανώς ανακυκλώσιμο υλικό, να έχουν καλές τεχνογνωσίες…»
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Νομού Λασιθίου
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
Του Νίκου Ι. Κωστάρα
Ο Αγιασμός των υδάτων έχει διαχρονική παράδοση. Άλλωστε η ιστορία του νερού αρχίζει, ίσως, συγχρόνως με την ιστορία του ανθρώπου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φρόντισε από την αρχή να κατοικεί κοντά στις πηγές, στα ποτάμια και τις λίμνες. Ακόμη στη «Γένεση» αναφέρεται: «Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, Γην και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν και πνεύμα Θεού εφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν. Α’ 2). Γιατί η θάλασσα είναι το αιώνιο σύμβολο της μήτρας της απεραντοσύνης της ανθρώπινης ψυχής από την οποία ξεκίνησε ο άνθρωπος. Η λειτουργία του νερού ως συστατικό στοιχείο της δημιουργίας του κόσμου ήταν η επικρατούσα άποψη μεταξύ των φιλοσόφων στην Αρχαία Ελλάδα. «΄Υδωρ αρχή της φύσης» τονίζει ο Θαλής ο Μιλήσιος ενώ ο Φερεκύδης υποστηρίζει: «Αρχήν όλων το ύδωρ», και στην Κίνα: «το ύδωρ είναι κοντά στο ΤΑΟ» (Λάου Τσε). Στους μύθους όλων των λαών το νερό έχει μαγικές δυνάμεις, είναι ουσία αναγεννητική, αναζωογονητική και εξαγνιστική.
Το θαλασσινό νερό έχει την ίδια σύσταση με το αίμα μας. Οι βιολόγοι το απέδειξαν πως η ζωή γεννήθηκε στο αλμυρό νερό, για να ξεστρατίσει αργότερα στη στεριά. Το ίδιο και οι κοινωνιολόγοι επιμένουν ότι ο χερσαίος άνθρωπος έγινε αμφίβιος και χίμηξε στη θάλασσα να βρει τον πολιτισμό. «Στις φλέβες όλων μας υπάρχει το ίδιο ακριβώς ποσοστό αλατιού μέσα στο αίμα. Το ίδιο συμβαίνει στον ιδρώτα και στα δάκρυά μας. Είμαστε δεμένοι με τον ωκεανό και όταν ξαναγυρίζουμε στη θάλασσα - είτε για να σαλπάρουμε, είτε για να ρεμβάσουμε – επιστρέφουμε ξανά στις ρίζες μας» (Τζων Φ. Κέννεντυ).
Πάνω στα κύματα σφυρηλατήθηκε η νοημοσύνη του ανθρώπου. Αφετηρία νοημάτων και ήθους η θάλασσα. Γι’ αυτό και ο Ιησούς για να εκλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες και συνεχιστές του έργου του δεν προσφεύγει στους θρησκευτικούς και ιερατικούς κύκλους των Ιεροσολύμων αλλά πηγαίνει στη γραφική λίμνη Τιβεριάδα και τους ψαράδες που τους μετέβαλε σε «αλιείς ανθρώπων». Λέγοντας προς τον Σίμωνα: «Φέρε το πλοίο πάλι στα βαθιά της λίμνης και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρια» [Λουκ.ε΄4]. Άλλωστε η βάπτισή Του έγινε στον Ιορδάνη ποταμό. Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως. Δογματικά η βάπτιση του Χριστού συμβολίζει την παλιγγενεσία του ανθρώπου. Κατά την αρχέτυπη αντίληψη τα Θεοφάνεια / Φώτα κλείνουν το άνοιγμα στο χρόνο της περιόδου των «αβάπτιστων ημερών» του «ιερού χάους» της αναγέννησης του Χρόνου και του Κόσμου. Η γιορτή αυτή είναι η πραγματική αρχή του Ανανεωμένου Χρόνου, γι’ αυτό σε πολλά μέρη της Ελλάδος θεωρείται ως η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου. Πρόκειται για μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού. Λατρεία των νερών έχει χαρακτηρισθεί η γιορτή των Θεοφανείων. Ανοίγουν οι ουρανοί, η θάλασσα γλυκαίνει, οι άνεμοι ημερεύουν ακόμα και τα ζώα μιλούν. Τα Φώτα πρωτοφορούσαν οι άνθρωποι κάθε καινούριο ρούχο «για να φωτιστεί», τότε γινόταν και η έναρξη των θαλασσινών ταξιδιών: «Τώρα αγιάζουν τα νερά και φεύγουν τα καράβια...».
Η ανανέωση του κόσμου άρχιζε από την ανανέωση των υδάτων – πρακτικά με την εκκένωση των αγγείων με νερό την παραμονή των Θεοφανίων, συμβολικά με τον αγιασμό των υδάτων με την κατάδυση του σταυρού στο νερό. Στα Θεοφάνια επαναλαμβάνεται η βάπτιση του Χριστού και τα περιστέρια γίνονται το πνεύμα του Θεού. Ο σταυρός που πέφτει στο νερό είναι ο ίδιος ο Χριστός και ο ήρωας της ημέρας γίνεται «νονός» του Χριστού, αφού η παράδοση θέλει κάθε βαπτισμένος να έχει τον ανάδοχό του. Κατά το «Θείον πρότυπον» τη στιγμή της κατάδυσης του Σταυρού-Χριστού, όλα τα νερά του κόσμου μετατρέπονται στα νερά του Ιορδάνη. Όλοι οι λαοί του ορθόδοξου κόσμου απέδιδαν μεγάλη δύναμη στο αγιασμένο νερό των Θεοφανείων. «Νυν ουκ έτι προσαγορεύομαι θάλασσα αλλά κολυμβήθρα ουράνιος ... νυν εγενόμην πηγή ιάματα βρύουσα» (Ι. Χρυσόστομος). «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις», ψάλλεται στον αγιασμό των Θεοφανείων. «Κύριε ο Θεός των Δυνάμεων ... καθάρισαν το φρέαρ τούτο και αγίασον το ύδωρ τούτο τω πνεύματί σου τω Αγίω ...». «Ευλόγησον το άλας τούτο και μετέβαλε αυτό εις θυσίαν αγαλλιάσεως ...». Το νερό το οποίο αγιάζεται την ημέρα των φώτων είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της ζωής όλων των έμβιων και τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Ιησού Χριστό. «Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη αγιάσαι τα ύδατα». Ο Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε πολλές ιάσεις ασθενών με τη βοήθεια του νερού, θέλοντας πάντα να υπογραμμίσει τη σημασία του για τη ζωή των ανθρώπων.
Ο μεγάλος αγιασμός αποτελεί τελετή καθαγιασμού κι εξαγνισμού των υδάτων. Από τη βρύση ως τον ποταμό, τη λίμνη και τη θάλασσα, τα νερά θεωρούνται ιερά. Το νερό ως μέσο καθαρμού κι εξαγνισμού απαντάται στη λατρευτική ζωή πολλών θρησκευτικών συστημάτων.
Αιώνες πριν από τα Θεοφάνεια στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η «Επιφάνεια» όχι ως εορτή αλλά ως πεποίθηση των θρησκευομένων για την παρουσίαση ενώπιον τους της θεϊκής δύναμης. Η «Επιφάνεια» των αρχαίων θεοτήτων στους ανθρώπους και η χρήση του νερού από τους αρχαίους ως μέσο καθαρμού αποτελούν, τηρουμένων των αναλογιών, ιδιότυπη προτύπωση της εορτής των Θεοφανείων. Ο καθαρισμός κατά τη γέννηση αποτελούσε κατ’ ουσίαν αναπαράσταση του μύθου, σύμφωνα με τον οποίο, μόλις γεννήθηκε ο Δίας τον έλουσαν στον ποταμό Γορτύνιο, ο οποίος μετονομάστηκε σε Λούσιο.
Στην Ιλιάδα, κύρια θέση κατέχουν αναφορές οι οποίες αφορούν το λουτρό των νεκρών και τον καθαρμό των πολεμιστών, επιτιθεμένων και αμυνομένων, πριν από τις διάφορες τελετουργικές ή θρησκευτικές πράξεις.
Την ίδια μέρα γινόταν σε πολλά μέρη πλύσιμο των εικόνων σε λίμνες, ποτάμια ή στη θάλασσα συνήθεια που παραπέμπει στα πλυντήρια του αγάλματος της Αθηνάς από τους αρχαίους Αθηναίους στο Φάληρο. Το ύδωρ της Στυγός και το αθάνατο νερό που έχει τη δύναμη εξαγνισμού και καθαρμού αποτελούν πανάρχαιες μυθικές λαϊκές παραδόσεις.
Μέσα στην τελετή του «Αγιασμού των υδάτων» στο βαθύτερο μήνυμά του τονίζεται και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η καθαρότητα της θάλασσας Αυτό που αποτελούσε αντικείμενο προβληματισμού των αρχαίων Ελλήνων στα πανάρχαια χρόνια. Είχαν προβλέψει την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τρεις θαλάσσιες θεότητες. Την Ακταία, αφιερωμένη στην καθαρότητα των ακτών. Την Αλκίππη, προστάτιδα του θαλάσσιου βυθού. Τέσσερις άλκιμοι νέοι καταδύονταν για να φέρουν σημάδι των βυθών πριν κινήσουν οι πλόες. Εάν η πέτρα που ανελάμβαναν από το βυθό είχε πράσινο υγιές χόρτο – θαλασσοφύκι – τότε τα Αναληπτήρια γιορτάζονταν με θυσίες και κοινής συμμετοχής εκδηλώσεις. Ακόμη είχαν την Ασίνηα, που απέβλεπε στους πλόες και τιμούνταν όσοι τηρούσαν τους κανονισμούς, λαμβάνοντες ως βραβείο τον «Ασίνηον λίθον» και τονίζοντας «Αλόν σέβου».
Ο Αγιασμός των Υδάτων ας συνδυασθεί με την καθαρότητα των ακτών και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος όπως στην αρχαιότητα. Γιατί η θάλασσα είναι η μεγάλη τροφός της πατρίδας μας. Στοιχείο συνυφασμένο με την ιστορία του τόπου μας και την Εθνική μας ταυτότητα. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι θαλασσογέννητος και χρειάζεται τον καθαγιασμό των υδάτων για να λάμψει η παράδοση και να συνεχιστεί η θαλάσσια προστασία, όπως και η καθαρότητα πηγών, λιμνών και ποταμών αλλά και των ψυχών των ανθρώπων.
Ο Αγιασμός των υδάτων έχει διαχρονική παράδοση. Άλλωστε η ιστορία του νερού αρχίζει, ίσως, συγχρόνως με την ιστορία του ανθρώπου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φρόντισε από την αρχή να κατοικεί κοντά στις πηγές, στα ποτάμια και τις λίμνες. Ακόμη στη «Γένεση» αναφέρεται: «Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, Γην και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν και πνεύμα Θεού εφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν. Α’ 2). Γιατί η θάλασσα είναι το αιώνιο σύμβολο της μήτρας της απεραντοσύνης της ανθρώπινης ψυχής από την οποία ξεκίνησε ο άνθρωπος. Η λειτουργία του νερού ως συστατικό στοιχείο της δημιουργίας του κόσμου ήταν η επικρατούσα άποψη μεταξύ των φιλοσόφων στην Αρχαία Ελλάδα. «΄Υδωρ αρχή της φύσης» τονίζει ο Θαλής ο Μιλήσιος ενώ ο Φερεκύδης υποστηρίζει: «Αρχήν όλων το ύδωρ», και στην Κίνα: «το ύδωρ είναι κοντά στο ΤΑΟ» (Λάου Τσε). Στους μύθους όλων των λαών το νερό έχει μαγικές δυνάμεις, είναι ουσία αναγεννητική, αναζωογονητική και εξαγνιστική.
Το θαλασσινό νερό έχει την ίδια σύσταση με το αίμα μας. Οι βιολόγοι το απέδειξαν πως η ζωή γεννήθηκε στο αλμυρό νερό, για να ξεστρατίσει αργότερα στη στεριά. Το ίδιο και οι κοινωνιολόγοι επιμένουν ότι ο χερσαίος άνθρωπος έγινε αμφίβιος και χίμηξε στη θάλασσα να βρει τον πολιτισμό. «Στις φλέβες όλων μας υπάρχει το ίδιο ακριβώς ποσοστό αλατιού μέσα στο αίμα. Το ίδιο συμβαίνει στον ιδρώτα και στα δάκρυά μας. Είμαστε δεμένοι με τον ωκεανό και όταν ξαναγυρίζουμε στη θάλασσα - είτε για να σαλπάρουμε, είτε για να ρεμβάσουμε – επιστρέφουμε ξανά στις ρίζες μας» (Τζων Φ. Κέννεντυ).
Πάνω στα κύματα σφυρηλατήθηκε η νοημοσύνη του ανθρώπου. Αφετηρία νοημάτων και ήθους η θάλασσα. Γι’ αυτό και ο Ιησούς για να εκλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες και συνεχιστές του έργου του δεν προσφεύγει στους θρησκευτικούς και ιερατικούς κύκλους των Ιεροσολύμων αλλά πηγαίνει στη γραφική λίμνη Τιβεριάδα και τους ψαράδες που τους μετέβαλε σε «αλιείς ανθρώπων». Λέγοντας προς τον Σίμωνα: «Φέρε το πλοίο πάλι στα βαθιά της λίμνης και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρια» [Λουκ.ε΄4]. Άλλωστε η βάπτισή Του έγινε στον Ιορδάνη ποταμό. Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως. Δογματικά η βάπτιση του Χριστού συμβολίζει την παλιγγενεσία του ανθρώπου. Κατά την αρχέτυπη αντίληψη τα Θεοφάνεια / Φώτα κλείνουν το άνοιγμα στο χρόνο της περιόδου των «αβάπτιστων ημερών» του «ιερού χάους» της αναγέννησης του Χρόνου και του Κόσμου. Η γιορτή αυτή είναι η πραγματική αρχή του Ανανεωμένου Χρόνου, γι’ αυτό σε πολλά μέρη της Ελλάδος θεωρείται ως η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου. Πρόκειται για μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού. Λατρεία των νερών έχει χαρακτηρισθεί η γιορτή των Θεοφανείων. Ανοίγουν οι ουρανοί, η θάλασσα γλυκαίνει, οι άνεμοι ημερεύουν ακόμα και τα ζώα μιλούν. Τα Φώτα πρωτοφορούσαν οι άνθρωποι κάθε καινούριο ρούχο «για να φωτιστεί», τότε γινόταν και η έναρξη των θαλασσινών ταξιδιών: «Τώρα αγιάζουν τα νερά και φεύγουν τα καράβια...».
Η ανανέωση του κόσμου άρχιζε από την ανανέωση των υδάτων – πρακτικά με την εκκένωση των αγγείων με νερό την παραμονή των Θεοφανίων, συμβολικά με τον αγιασμό των υδάτων με την κατάδυση του σταυρού στο νερό. Στα Θεοφάνια επαναλαμβάνεται η βάπτιση του Χριστού και τα περιστέρια γίνονται το πνεύμα του Θεού. Ο σταυρός που πέφτει στο νερό είναι ο ίδιος ο Χριστός και ο ήρωας της ημέρας γίνεται «νονός» του Χριστού, αφού η παράδοση θέλει κάθε βαπτισμένος να έχει τον ανάδοχό του. Κατά το «Θείον πρότυπον» τη στιγμή της κατάδυσης του Σταυρού-Χριστού, όλα τα νερά του κόσμου μετατρέπονται στα νερά του Ιορδάνη. Όλοι οι λαοί του ορθόδοξου κόσμου απέδιδαν μεγάλη δύναμη στο αγιασμένο νερό των Θεοφανείων. «Νυν ουκ έτι προσαγορεύομαι θάλασσα αλλά κολυμβήθρα ουράνιος ... νυν εγενόμην πηγή ιάματα βρύουσα» (Ι. Χρυσόστομος). «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις», ψάλλεται στον αγιασμό των Θεοφανείων. «Κύριε ο Θεός των Δυνάμεων ... καθάρισαν το φρέαρ τούτο και αγίασον το ύδωρ τούτο τω πνεύματί σου τω Αγίω ...». «Ευλόγησον το άλας τούτο και μετέβαλε αυτό εις θυσίαν αγαλλιάσεως ...». Το νερό το οποίο αγιάζεται την ημέρα των φώτων είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της ζωής όλων των έμβιων και τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Ιησού Χριστό. «Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη αγιάσαι τα ύδατα». Ο Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε πολλές ιάσεις ασθενών με τη βοήθεια του νερού, θέλοντας πάντα να υπογραμμίσει τη σημασία του για τη ζωή των ανθρώπων.
Ο μεγάλος αγιασμός αποτελεί τελετή καθαγιασμού κι εξαγνισμού των υδάτων. Από τη βρύση ως τον ποταμό, τη λίμνη και τη θάλασσα, τα νερά θεωρούνται ιερά. Το νερό ως μέσο καθαρμού κι εξαγνισμού απαντάται στη λατρευτική ζωή πολλών θρησκευτικών συστημάτων.
Αιώνες πριν από τα Θεοφάνεια στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η «Επιφάνεια» όχι ως εορτή αλλά ως πεποίθηση των θρησκευομένων για την παρουσίαση ενώπιον τους της θεϊκής δύναμης. Η «Επιφάνεια» των αρχαίων θεοτήτων στους ανθρώπους και η χρήση του νερού από τους αρχαίους ως μέσο καθαρμού αποτελούν, τηρουμένων των αναλογιών, ιδιότυπη προτύπωση της εορτής των Θεοφανείων. Ο καθαρισμός κατά τη γέννηση αποτελούσε κατ’ ουσίαν αναπαράσταση του μύθου, σύμφωνα με τον οποίο, μόλις γεννήθηκε ο Δίας τον έλουσαν στον ποταμό Γορτύνιο, ο οποίος μετονομάστηκε σε Λούσιο.
Στην Ιλιάδα, κύρια θέση κατέχουν αναφορές οι οποίες αφορούν το λουτρό των νεκρών και τον καθαρμό των πολεμιστών, επιτιθεμένων και αμυνομένων, πριν από τις διάφορες τελετουργικές ή θρησκευτικές πράξεις.
Την ίδια μέρα γινόταν σε πολλά μέρη πλύσιμο των εικόνων σε λίμνες, ποτάμια ή στη θάλασσα συνήθεια που παραπέμπει στα πλυντήρια του αγάλματος της Αθηνάς από τους αρχαίους Αθηναίους στο Φάληρο. Το ύδωρ της Στυγός και το αθάνατο νερό που έχει τη δύναμη εξαγνισμού και καθαρμού αποτελούν πανάρχαιες μυθικές λαϊκές παραδόσεις.
Μέσα στην τελετή του «Αγιασμού των υδάτων» στο βαθύτερο μήνυμά του τονίζεται και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η καθαρότητα της θάλασσας Αυτό που αποτελούσε αντικείμενο προβληματισμού των αρχαίων Ελλήνων στα πανάρχαια χρόνια. Είχαν προβλέψει την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τρεις θαλάσσιες θεότητες. Την Ακταία, αφιερωμένη στην καθαρότητα των ακτών. Την Αλκίππη, προστάτιδα του θαλάσσιου βυθού. Τέσσερις άλκιμοι νέοι καταδύονταν για να φέρουν σημάδι των βυθών πριν κινήσουν οι πλόες. Εάν η πέτρα που ανελάμβαναν από το βυθό είχε πράσινο υγιές χόρτο – θαλασσοφύκι – τότε τα Αναληπτήρια γιορτάζονταν με θυσίες και κοινής συμμετοχής εκδηλώσεις. Ακόμη είχαν την Ασίνηα, που απέβλεπε στους πλόες και τιμούνταν όσοι τηρούσαν τους κανονισμούς, λαμβάνοντες ως βραβείο τον «Ασίνηον λίθον» και τονίζοντας «Αλόν σέβου».
Ο Αγιασμός των Υδάτων ας συνδυασθεί με την καθαρότητα των ακτών και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος όπως στην αρχαιότητα. Γιατί η θάλασσα είναι η μεγάλη τροφός της πατρίδας μας. Στοιχείο συνυφασμένο με την ιστορία του τόπου μας και την Εθνική μας ταυτότητα. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι θαλασσογέννητος και χρειάζεται τον καθαγιασμό των υδάτων για να λάμψει η παράδοση και να συνεχιστεί η θαλάσσια προστασία, όπως και η καθαρότητα πηγών, λιμνών και ποταμών αλλά και των ψυχών των ανθρώπων.
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΗΡΘΕ......
Ο επιθεωρητής ήλθε αλλά και τι πως ήλθε..... ούτε 30 θεατές δεν μπόρεσαν να τον δουν με την ανοργανωσιά του δήμου μας. Συγνώμη κ. Δήμαρχε αλλά μιας και ήταν μια προγραμματισμένη παράσταση θα έπρεπε να είχε την ανάλογη διαφήμιση, αλλά και τον ανάλογο κόσμο. Όμως όλα τα αφήσαμε στην τύχη τους και ως και το μεσημέρι παιζόταν (από μεριάς του δήμου) αν θα παιχτεί το έργο ή όχι!!
Λυπούμαι που ο πολιτισμό μας είναι μηδέν, λυπούμαι που δεν υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν μια τέτοια προσπάθεια, λυπούμαι που ... μόνοι μας αποξενωνόμαστε.
Παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ με 5 θεατές...ώσπου άρχισαν τα τηλέφωνα οι παρευρισκόμενοι για να μην ξεφτιλιστούμε....τελικά μόνο το δωρεάν μας συγκινεί σε αυτήν την πόλη ...κρίμα!!
ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
Λυπούμαι που ο πολιτισμό μας είναι μηδέν, λυπούμαι που δεν υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν μια τέτοια προσπάθεια, λυπούμαι που ... μόνοι μας αποξενωνόμαστε.
Παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ με 5 θεατές...ώσπου άρχισαν τα τηλέφωνα οι παρευρισκόμενοι για να μην ξεφτιλιστούμε....τελικά μόνο το δωρεάν μας συγκινεί σε αυτήν την πόλη ...κρίμα!!
ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
ΤΟ ΚΟΥΦΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ"
Η εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών, τόσο στις γειτονιές των αστικών κέντρων, όσο και της περιφέρειας, είναι ο στόχος του θεσμού του Αστυνομικού της Γειτονιάς που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από σήμερα το πρωί με τη συμμετοχή 218 αστυνομικών που άρχισαν περιπολίες σε συνολικά 45 τμήματα. Σύμφωνα με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο θεσμός επανέρχεται, με αναβαθμισμένο και εξειδικευμένο ρόλο, στο πλαίσιο της νέας αντεγκληματικής πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και σύμφωνα με το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα.Οι Αστυνομικοί της Γειτονιάς θα κατανεμηθούν ως εξής:
· Γ.Α.Δ. Αττικής: 114 αστυνομικοί- 57 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλονίκης: 28 αστυνομικοί- 14 τομείς
· Γ.Α.Δ. Κρήτης: 4 αστυνομικοί σε 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Πελοποννήσου: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς· Γ.Α.Δ. Αν. Μακεδονίας & Θράκης: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλίας: 12 αστυνομικοί- 6 τομείς
· Γ.Α.Δ. Στ.Ελλάδας: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ηπείρου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ιονίων Νήσων: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Δυτ.Ελλάδος: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Νοτίου Αιγαίου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
Περιέργεια έχω πότε θα τον δούμε στην δική μας γειτονιά!!! Άκου εκεί 4 αστυνομικοί στους 4 νομούς της Κρήτης; Καλά με νέφτι θα κινούνται;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
......σε μια μεσαιωνική επαρχία της Κρήτης
Της Κατερίνας Χατζάκη
Νοσταλγικά θυμάμαι τη γιαγιά μου όταν μου μιλούσε περί έρωτος. H όψη της άλλαζε, γαλήνευε και φωτιζόταν στις αναπολήσεις των ερωτικών παιχνιδιών των ζευγαριών της εποχής της. Πίστευε με θέρμη ότι ο έρωτας τα χρόνια τα παλιά ήταν αγνός και ανιδιοτελής, «σήμερα παιδί μου το χρήμα έχει διαβρώσει τις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, όπου μπαίνει το συμφέρον χαλάει η ψυχή»!
H ιστορία που θα σας διηγηθώ διαδραματίστηκε στα χρόνια του μεσαίωνα, στα 1551 σε ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Kρήτης.
H Kρήτη την περίοδο αυτή δοκιμαζόταν από την κατάκτηση των βενετών. O λαός της υπαίθρου ήταν αυτός που κυρίως γνώρισε τη σκληρότητα του νέου κατακτητή. O αγρότης μεταβάλλεται σε δουλοπάροικος, η περιουσία του, κινητή και ακίνητη περνάει στην εξουσία του φεουδάρχη. H ζωή στην ύπαιθρο ήταν σκληρή εξ’ αιτίας της εκμετάλλευσης των ευγενών φεουδαρχών οι οποίοι μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους ολόκληρα χωριά. Oι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν μίσθωση στους αφέντες για κάθε αγαθό που διέθεταν (σπίτια, αγροτεμάχια, ζώα, εργαλεία). Oι αυθαιρεσίες των ευγενών ήταν παροιμιώδεις, ο λαός υποτακτικός και υποχωρητικός, δεν είχε το περιθώριο αμφισβήτησης ή δυσαρέσκειας απέναντι στο δυνάστη του. H ζωή του, η τιμή του και η περιουσία του ήταν συναρτώμενες της διάθεσης του αφέντη του κάθε τόπου.
H ιστορία αυτή είναι μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ευοδώθηκε. Oι νεαροί πρωταγωνιστές είχαν την ατυχία να προέρχονται από την τάξη των φτωχών παροίκων της επαρχιώτικης ζωής της Kρήτης, η ζωή τους χαμογέλασε στον έρωτα όμως τα περιθώρια για ευτυχία ήταν μηδαμινά.
O νεαρός ονόματι Γιαννίκος Λούρας ήταν ακτήμονας, είχε όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα, διέθετε στην κατοχή του ένα ζευγάρι βόδια. Tο πλεονέκτημα αυτό του εξασφάλιζε δυνατότητα δουλειάς στα κτήματα του αφέντη και φεουδάρχη του τόπου Mουδάτζο. H Πόθα Pοδοπούλα, η νεαρή πρωταγωνίστρια ήταν μια θεσπέσια και τρυφερή ύπαρξη, το όνομά της αντιπροσωπευτικότατο, αντικατόπτριζε πλήρως τα συναισθήματα που δημιουργούσε η όψη της στο αντίθετο φύλο. H ξεχωριστή αυτή εμφάνιση της κοπέλας δεν άφησε ασυγκίνητο και τον παραπάνω αφέντη. Oι επάλληλες μηχανορραφίες για ερωτική συνεύρεση απέβαιναν άκαρπες. Τα περιθώρια στένευαν συνεχώς για το φτωχό ζευγάρι, όμως το πάθος και ο έρωτας ήταν θριαμβευτές κι εκείνοι δεν έδειχναν να λυγίζουν. Tο ζευγάρι τα βόδια ήταν γερό και άφηνε υποσχέσεις τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον. Ώσπου ήρθε η «αποφράδα» μέρα, ο Γιαννίκος κληρώθηκε από την αυθεντία να υπάγει στα κάτεργα. H ελπίδα για αποφυγή μιας τέτοιας μοίρας ήταν σχεδόν μηδαμινή για τους κατοίκους του χωριού. Kάθε τόσο κληρώνονταν στην επαρχία άνδρες από 14 έως 60 χρονών για να υπηρετήσουν ως κωπηλάτες στις γαλέρες. H τύχη των ανδρών που έφευγαν ήταν επισφαλής. Oι θαλάσσιοι δρόμοι λυμαίνονταν από τις Πειρατικές επιδρομές και οι μάχες στα πελάγη σκληρές και ανελέητες. Eκτός τούτων η παύση της δουλειάς δημιουργούσε οικονομικό μαρασμό που συχνά οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση. Εκείνη τη στιγμή της απελπισίας ο αφέντης φεουδάρχης άδραξε την ευκαιρία να παρουσιαστεί ως σωτήρας του Γιαννίκου. Tου πρότεινε να γίνει μοναχός και μάλιστα ηγούμενος στη μονή που εξουσίαζε στο Γουρνί του Kαπιστρίου. O μοναχισμός ήταν μια διέξοδος εκείνη την περίοδο, για την αποφυγή της βαριάς φορολογίας και των επιστρατεύσεων από τη Γαληνοτάτη σε καταναγκαστικά έργα. Bασική προϋπόθεση ήταν βέβαια να σε δεχτεί ο ιδιοκτήτης- φεουδάρχης στη μονή του. Στην προκειμένη περίπτωση η μονή που εξουσίαζε ο αφέντης Mουδάτζος ήταν γυναικεία, με ηγουμένη την Eυγενία Tαντοπούλα. O αφέντης όμως στέκεται πάντα πάνω από γραφτούς και άγραφους νόμους, και ο νόμος που δεσπόζει πάνω από όλους και όλα, είναι το χρήμα. Έτσι συνάπτεται το παρακάτω συμβόλαιο: «Σήμερα στο χωριό Kαπίστρι της Kαστελανίας της Iεράπετρας ενώπιον Θεού και μαρτύρων εγώ ο αφέντης Mισέρ Mάρκος Mουδάτζος δίνω δύναμη και εξουσία στον Iωάννικο να γενεί ηγούμενος στο άνωθέν μου μοναστήρι μαζί με την ηγουμένη Eυγενία. O Iωάννικος θα έχει τη φροντίδα των κτημάτων, να περβολαρεύει και να σπέρνει τα χωράφια του μοναστηριού, μαζί με το ζευγάρι του και θα λογίζεται οσάν η κεφαλή του μοναστηρίου*»
Tο συμβόλαιο όμως κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικό ήταν, ο τελευταίος όρος πάγωσε κυριολεκτικά την ψυχή και το σώμα του άτυχου νεαρού «…Kαι να μην τολμήσει να σμίξει με την Πόθα, να τηνε βάλει από μέσα από την τράφο του μοναστηριού γη μέρα γη νύχτα, τότε θα χάσει και το μοναστήρι, και τους κόπους, και το ζευγάρι του».
O Γιαννίκος με το συμβόλαιο αυτό εξασφάλιζε την επιβίωσή του, κλείδωνε όμως ερμητικά σώμα και ψυχή μαζί.
H ιστορία αγάπης των δύο νεαρών χωρικών στα χρόνια του μεσαίωνα έμεινε ζωντανή μέσα από τα κατάστιχα του νοταρίου Mενεγή Mισσίνη. O έρωτας καταποντίζεται και συνθλίβεται από τη σαρωτική δύναμη της ανέχειας. Πεντακόσια χρόνια μετά από τη διαδραμάτιση αυτής της ιστορίας ανάλογες ιστορίες περί έρωτος εξακολουθούν να εκτυλίσσονται καθημερινά, αλλάζει μόνον η ύφανση και το χρώμα της κάθε εποχής. Σήμερα τέτοιες ιστορίες αγάπης προφανώς θα είχαν διαφορετική πλοκή, όμως η τελική γεύση δεν αλλάζει, μήπως και σήμερα το χρήμα δεν εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ρυθμιστής του έρωτα και των συναισθημάτων μας!
Της Κατερίνας Χατζάκη
Νοσταλγικά θυμάμαι τη γιαγιά μου όταν μου μιλούσε περί έρωτος. H όψη της άλλαζε, γαλήνευε και φωτιζόταν στις αναπολήσεις των ερωτικών παιχνιδιών των ζευγαριών της εποχής της. Πίστευε με θέρμη ότι ο έρωτας τα χρόνια τα παλιά ήταν αγνός και ανιδιοτελής, «σήμερα παιδί μου το χρήμα έχει διαβρώσει τις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, όπου μπαίνει το συμφέρον χαλάει η ψυχή»!
H ιστορία που θα σας διηγηθώ διαδραματίστηκε στα χρόνια του μεσαίωνα, στα 1551 σε ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Kρήτης.
H Kρήτη την περίοδο αυτή δοκιμαζόταν από την κατάκτηση των βενετών. O λαός της υπαίθρου ήταν αυτός που κυρίως γνώρισε τη σκληρότητα του νέου κατακτητή. O αγρότης μεταβάλλεται σε δουλοπάροικος, η περιουσία του, κινητή και ακίνητη περνάει στην εξουσία του φεουδάρχη. H ζωή στην ύπαιθρο ήταν σκληρή εξ’ αιτίας της εκμετάλλευσης των ευγενών φεουδαρχών οι οποίοι μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους ολόκληρα χωριά. Oι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν μίσθωση στους αφέντες για κάθε αγαθό που διέθεταν (σπίτια, αγροτεμάχια, ζώα, εργαλεία). Oι αυθαιρεσίες των ευγενών ήταν παροιμιώδεις, ο λαός υποτακτικός και υποχωρητικός, δεν είχε το περιθώριο αμφισβήτησης ή δυσαρέσκειας απέναντι στο δυνάστη του. H ζωή του, η τιμή του και η περιουσία του ήταν συναρτώμενες της διάθεσης του αφέντη του κάθε τόπου.
H ιστορία αυτή είναι μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ευοδώθηκε. Oι νεαροί πρωταγωνιστές είχαν την ατυχία να προέρχονται από την τάξη των φτωχών παροίκων της επαρχιώτικης ζωής της Kρήτης, η ζωή τους χαμογέλασε στον έρωτα όμως τα περιθώρια για ευτυχία ήταν μηδαμινά.O νεαρός ονόματι Γιαννίκος Λούρας ήταν ακτήμονας, είχε όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα, διέθετε στην κατοχή του ένα ζευγάρι βόδια. Tο πλεονέκτημα αυτό του εξασφάλιζε δυνατότητα δουλειάς στα κτήματα του αφέντη και φεουδάρχη του τόπου Mουδάτζο. H Πόθα Pοδοπούλα, η νεαρή πρωταγωνίστρια ήταν μια θεσπέσια και τρυφερή ύπαρξη, το όνομά της αντιπροσωπευτικότατο, αντικατόπτριζε πλήρως τα συναισθήματα που δημιουργούσε η όψη της στο αντίθετο φύλο. H ξεχωριστή αυτή εμφάνιση της κοπέλας δεν άφησε ασυγκίνητο και τον παραπάνω αφέντη. Oι επάλληλες μηχανορραφίες για ερωτική συνεύρεση απέβαιναν άκαρπες. Τα περιθώρια στένευαν συνεχώς για το φτωχό ζευγάρι, όμως το πάθος και ο έρωτας ήταν θριαμβευτές κι εκείνοι δεν έδειχναν να λυγίζουν. Tο ζευγάρι τα βόδια ήταν γερό και άφηνε υποσχέσεις τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον. Ώσπου ήρθε η «αποφράδα» μέρα, ο Γιαννίκος κληρώθηκε από την αυθεντία να υπάγει στα κάτεργα. H ελπίδα για αποφυγή μιας τέτοιας μοίρας ήταν σχεδόν μηδαμινή για τους κατοίκους του χωριού. Kάθε τόσο κληρώνονταν στην επαρχία άνδρες από 14 έως 60 χρονών για να υπηρετήσουν ως κωπηλάτες στις γαλέρες. H τύχη των ανδρών που έφευγαν ήταν επισφαλής. Oι θαλάσσιοι δρόμοι λυμαίνονταν από τις Πειρατικές επιδρομές και οι μάχες στα πελάγη σκληρές και ανελέητες. Eκτός τούτων η παύση της δουλειάς δημιουργούσε οικονομικό μαρασμό που συχνά οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση. Εκείνη τη στιγμή της απελπισίας ο αφέντης φεουδάρχης άδραξε την ευκαιρία να παρουσιαστεί ως σωτήρας του Γιαννίκου. Tου πρότεινε να γίνει μοναχός και μάλιστα ηγούμενος στη μονή που εξουσίαζε στο Γουρνί του Kαπιστρίου. O μοναχισμός ήταν μια διέξοδος εκείνη την περίοδο, για την αποφυγή της βαριάς φορολογίας και των επιστρατεύσεων από τη Γαληνοτάτη σε καταναγκαστικά έργα. Bασική προϋπόθεση ήταν βέβαια να σε δεχτεί ο ιδιοκτήτης- φεουδάρχης στη μονή του. Στην προκειμένη περίπτωση η μονή που εξουσίαζε ο αφέντης Mουδάτζος ήταν γυναικεία, με ηγουμένη την Eυγενία Tαντοπούλα. O αφέντης όμως στέκεται πάντα πάνω από γραφτούς και άγραφους νόμους, και ο νόμος που δεσπόζει πάνω από όλους και όλα, είναι το χρήμα. Έτσι συνάπτεται το παρακάτω συμβόλαιο: «Σήμερα στο χωριό Kαπίστρι της Kαστελανίας της Iεράπετρας ενώπιον Θεού και μαρτύρων εγώ ο αφέντης Mισέρ Mάρκος Mουδάτζος δίνω δύναμη και εξουσία στον Iωάννικο να γενεί ηγούμενος στο άνωθέν μου μοναστήρι μαζί με την ηγουμένη Eυγενία. O Iωάννικος θα έχει τη φροντίδα των κτημάτων, να περβολαρεύει και να σπέρνει τα χωράφια του μοναστηριού, μαζί με το ζευγάρι του και θα λογίζεται οσάν η κεφαλή του μοναστηρίου*»
Tο συμβόλαιο όμως κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικό ήταν, ο τελευταίος όρος πάγωσε κυριολεκτικά την ψυχή και το σώμα του άτυχου νεαρού «…Kαι να μην τολμήσει να σμίξει με την Πόθα, να τηνε βάλει από μέσα από την τράφο του μοναστηριού γη μέρα γη νύχτα, τότε θα χάσει και το μοναστήρι, και τους κόπους, και το ζευγάρι του».
O Γιαννίκος με το συμβόλαιο αυτό εξασφάλιζε την επιβίωσή του, κλείδωνε όμως ερμητικά σώμα και ψυχή μαζί.
H ιστορία αγάπης των δύο νεαρών χωρικών στα χρόνια του μεσαίωνα έμεινε ζωντανή μέσα από τα κατάστιχα του νοταρίου Mενεγή Mισσίνη. O έρωτας καταποντίζεται και συνθλίβεται από τη σαρωτική δύναμη της ανέχειας. Πεντακόσια χρόνια μετά από τη διαδραμάτιση αυτής της ιστορίας ανάλογες ιστορίες περί έρωτος εξακολουθούν να εκτυλίσσονται καθημερινά, αλλάζει μόνον η ύφανση και το χρώμα της κάθε εποχής. Σήμερα τέτοιες ιστορίες αγάπης προφανώς θα είχαν διαφορετική πλοκή, όμως η τελική γεύση δεν αλλάζει, μήπως και σήμερα το χρήμα δεν εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ρυθμιστής του έρωτα και των συναισθημάτων μας!
Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ
Η ασθένεια από την οποία έπασχε ο Νίκος Κακαουνάκης ονομάζεται ''mesenteritis ossificans” λέει στο Newsit ο χειρουργός Σωτήρης Στυλλογιάνης και εξηγεί:
“Πρόκειται για μια πάθηση που καταστρέφει τις νευρικές ίνες του εντέρου και δεν λειτουργεί καθόλου. Υπάρχουν μέχρι στιγμής μόνο ενδείξεις για την συγκεκριμένη ασθένεια την οποία επιβεβαιώσαμε στέλνοντας ιστολογικά δείγματα σε Πανεπιστήμιο της Αμερικής. 70-80 περιστατικά περιγράφονται στα ιατρικά βιβλία σε όλον τον πλανήτη. Βρήκαμε μέχρι στιγμής ένα περιστατικό να έχει ζήσει το περισσότερο 9 μήνες”.
Δικαιολογίες ....
“Πρόκειται για μια πάθηση που καταστρέφει τις νευρικές ίνες του εντέρου και δεν λειτουργεί καθόλου. Υπάρχουν μέχρι στιγμής μόνο ενδείξεις για την συγκεκριμένη ασθένεια την οποία επιβεβαιώσαμε στέλνοντας ιστολογικά δείγματα σε Πανεπιστήμιο της Αμερικής. 70-80 περιστατικά περιγράφονται στα ιατρικά βιβλία σε όλον τον πλανήτη. Βρήκαμε μέχρι στιγμής ένα περιστατικό να έχει ζήσει το περισσότερο 9 μήνες”.
Δικαιολογίες ....
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Αυτό άραγε ήταν στα σχέδια του ΠΑΣΟΚ; Μπα ...
Για διαβάστε και αυτό για να δείτε με ποιες αποδείξεις γλιτώνετε κανένα φράγκο!!
http://economist.yooblog.gr/2009/12/21/117/
ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ
Σε ανανέωση προχώρησε ο Νομάρχης Χανίων με την είσοδο του 2010 διόρισε νέα πρόσωπα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι νέοι αντινομάρχες είναι ο Γιώργος Γρυλλάκης και ο Κισσαμίτης Σπύρος Μαυροδημητράκης που αναλαμβάνουν καθήκοντα αντινομάρχη με αρμοδιότητες τη Διοίκηση, τον Προγραμματισμό και τα Έργα για τον κ Γρυλλάκη, ενώ υπεύθυνος για τις Μεταφορές θα είναι ο κ. Μαυροδημητράκης.
Καλή επιτυχία λοιπόν στο έργο του Σπύρου ο οποίος είναι γνωστός για την αγάπη του για την Κίσαμο όλο αυτόν τον καιρό, από όποια θέση και αν βρίσκεται!!!
Καλή επιτυχία λοιπόν στο έργο του Σπύρου ο οποίος είναι γνωστός για την αγάπη του για την Κίσαμο όλο αυτόν τον καιρό, από όποια θέση και αν βρίσκεται!!!
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ
Την Παρασκευή θα ανακοινωθούν οι νέοι αντιδήμαρχοι στον δήμο Κισάμου. Από πληροφορίες που έχουμε θα υπάρξει πολύ γυναικοκρατία στους αντιδημάρχους, αν δεν υπάρχει καμιά αλλαγή της τελευταίας στιγμής λόγω κολλήματος. Φυσικά ούτε λόγος για αλλαγή του προέδρου του Δ.Σ έτσι ο κ. Σγουρομάλλη παραμένει στην θέση του.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν το Δ.Σ έχει 2 γυναίκες συμβούλους μόνο ..................
ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΝΚΑ
Μετά από την εντατική δημόσια διατύπωση παραπόνων της Ομοσπονδίας του ΙΝΚΑ, της πορείας προς την Βουλή και της από 24.12.2009 κατάθεσης στο Σ.Τ.Ε. από το ΙΝΚΑ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, της κατά του Ελληνικού Δημοσίου που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών, ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ 11/0011/1159/5-11-2005 απόφασης του κου Υπουργού Οικονομικών,
Ακολούθησε η παρέμβαση του πρωθυπουργού κου Γιώργου Παπανδρέου και η ανακοίνωση για τις σχετικές διορθώσεις.
Την 30.12.09 ενημερωθήκαμε ότι έχει οριστεί Δικάσιμος στο ΣΤΕ για την Αίτησή μας η 15 Ιανουαρίου του 2010, σε 15 μέρες δηλαδή από σήμερα.
Το ΙΝΚΑ δέχεται και προσκαλεί για υποστήριξη και υποδείξεις νομικής φύσεως για την επιτυχία της Αιτήσεως που θα συζητηθεί την 15 Ιανουαρίου του 2010, κάθε πολίτη η νομικό που έχει την σχετική δυνατότητα.
Μετά από την εντατική δημόσια διατύπωση παραπόνων της Ομοσπονδίας του ΙΝΚΑ, της πορείας προς την Βουλή και της από 24.12.2009 κατάθεσης στο Σ.Τ.Ε. από το ΙΝΚΑ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, της κατά του Ελληνικού Δημοσίου που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών, ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ 11/0011/1159/5-11-2005 απόφασης του κου Υπουργού Οικονομικών,
Ακολούθησε η παρέμβαση του πρωθυπουργού κου Γιώργου Παπανδρέου και η ανακοίνωση για τις σχετικές διορθώσεις.
Την 30.12.09 ενημερωθήκαμε ότι έχει οριστεί Δικάσιμος στο ΣΤΕ για την Αίτησή μας η 15 Ιανουαρίου του 2010, σε 15 μέρες δηλαδή από σήμερα.
Το ΙΝΚΑ δέχεται και προσκαλεί για υποστήριξη και υποδείξεις νομικής φύσεως για την επιτυχία της Αιτήσεως που θα συζητηθεί την 15 Ιανουαρίου του 2010, κάθε πολίτη η νομικό που έχει την σχετική δυνατότητα.
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ
Μην ξεχάσετε σήμερα την παράσταση του Δημοτικού περιφερειακού θεάτρου Κρήτης στο δημαρχείο με το έργο του JOHN B. PRIESTLEY "Ο Επιθεωρητής έρχεται"ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 20:00 μ.μ
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΣΑΜΟΥ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Δημαρχείο Κισσάμου (τηλ. 2822340200) Τιμή εισιτηρίου 15 Ε &10 Ε (μαθητικό -φοιτητικό), ισχύουν εισιτήρια εργατικής εστίας.
ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
ΕΛΛΑΔΑ
Όλα τα μεγάλα ονόματα πόσα παίρνουν και μάλιστα κάποιους θα τους δείτε, δύο και τρεις φορές επειδή παίρνουν τα χρήματα ανά εξάμηνο!
Παιδιά σας προειδοποιούμε ότι είναι επικίνδυνο για όσους έχουν την καρδιά τους να δούνε την λίστα!
ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ
ΛΥΡΙΤΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 324.000 -Δ/ΝΣΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 324.000
ΧΟΥΚΛΗ ΜΑΡΙΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 218.976
ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΜΠΗΛΙΩ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 176.400
ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 143.514
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 136.800
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 126.000
ΖΟΥΛΑ ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ 120.000
ΑΘΗΝΑ
Βραβείο μετά θάνατον απενεμήθη από την Ακαδημία Αθηνών στον Χανιώτη υπαρχιφύλακα της Ελληνικής Αστυνομίας Μιχάλη Σπανουδάκη, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 5 Μαρτίου 2009, ενώ καταδίωκε ένοπλο ληστή. Το βραβείο παρέλαβε η σύζυγός του, ενώ η Ακαδημία αποφάσισε να ενισχύσει οικονομικά την οικογένεια του άτυχου αστυνομικού με 10.000 ευρώ.
Η βράβευση έγινε στο πλαίσιο της καθιερωμένης πανηγυρικής συνεδρίας της Ακαδημίας Αθηνών για το τέλος του έτους, όπου απονεμήθηκαν τα βραβεία του 2009. Η κοινωνική προσφορά και η ηρωική αυταπάρνηση απλών ανθρώπων, το έργο γνωστών πεζογράφων και ποιητών, καθώς και το επιστημονικό έργο Ελλήνων ερευνητών τιμήθηκαν χθες από την Ακαδημία Αθηνών, στην καθιερωμένη επίσημη συνεδρία της για το τέλος του έτους. Χ.Ν
ΧΑΝΙΑ
Τον ΟΑΔΥΚ (Οργανισμός Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης) επέλεξε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ως φορέα υλοποίησης για την Δυτική Κρήτη του μέτρου 125 του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης «Αλέξανδρος Μπαλτατζής,» που αφορά την προετοιμασία και υλοποίηση έργων και δράσεων σχετικών με την ανάπτυξη υποδομών του αγροτικού τομέα.
Το πρόγραμμα αφορά δημόσια έργα υποδομών και περιλαμβάνει εγγειοβελτιωτικά έργα, έργα αναδασμών αγροτικού εξηλεκτρισμού, βελτίωσης βοσκοτόπων, βελτίωσης προσπελασιμότητας σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις, καθώς και διάνοιξης βελτίωσης δασικού οδικού δικτύου.Ο Ο.Α.ΔΥ.Κ. προωθεί την επικαιροποίηση των μελετών αναπτυξιακών σχεδίων όπως το Φράγμα Σεμπρωνιώτη, η Υψηλή Ζώνη Αγιάς - Κολυμβαρίου - Κόλπου Κισσάμου και σειράς λιμνοδεξαμενών, μέσω της τεχνικής στήριξης του Υπουργείου Οικονομίας.
Όλα τα μεγάλα ονόματα πόσα παίρνουν και μάλιστα κάποιους θα τους δείτε, δύο και τρεις φορές επειδή παίρνουν τα χρήματα ανά εξάμηνο!
Παιδιά σας προειδοποιούμε ότι είναι επικίνδυνο για όσους έχουν την καρδιά τους να δούνε την λίστα!
ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ
ΛΥΡΙΤΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 324.000 -Δ/ΝΣΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 324.000
ΧΟΥΚΛΗ ΜΑΡΙΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 218.976
ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΜΠΗΛΙΩ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 176.400
ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 143.514
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - 136.800
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 126.000
ΖΟΥΛΑ ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ 120.000
ΑΘΗΝΑ
Βραβείο μετά θάνατον απενεμήθη από την Ακαδημία Αθηνών στον Χανιώτη υπαρχιφύλακα της Ελληνικής Αστυνομίας Μιχάλη Σπανουδάκη, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 5 Μαρτίου 2009, ενώ καταδίωκε ένοπλο ληστή. Το βραβείο παρέλαβε η σύζυγός του, ενώ η Ακαδημία αποφάσισε να ενισχύσει οικονομικά την οικογένεια του άτυχου αστυνομικού με 10.000 ευρώ.
Η βράβευση έγινε στο πλαίσιο της καθιερωμένης πανηγυρικής συνεδρίας της Ακαδημίας Αθηνών για το τέλος του έτους, όπου απονεμήθηκαν τα βραβεία του 2009. Η κοινωνική προσφορά και η ηρωική αυταπάρνηση απλών ανθρώπων, το έργο γνωστών πεζογράφων και ποιητών, καθώς και το επιστημονικό έργο Ελλήνων ερευνητών τιμήθηκαν χθες από την Ακαδημία Αθηνών, στην καθιερωμένη επίσημη συνεδρία της για το τέλος του έτους. Χ.Ν
ΧΑΝΙΑ
Τον ΟΑΔΥΚ (Οργανισμός Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης) επέλεξε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ως φορέα υλοποίησης για την Δυτική Κρήτη του μέτρου 125 του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης «Αλέξανδρος Μπαλτατζής,» που αφορά την προετοιμασία και υλοποίηση έργων και δράσεων σχετικών με την ανάπτυξη υποδομών του αγροτικού τομέα.
Το πρόγραμμα αφορά δημόσια έργα υποδομών και περιλαμβάνει εγγειοβελτιωτικά έργα, έργα αναδασμών αγροτικού εξηλεκτρισμού, βελτίωσης βοσκοτόπων, βελτίωσης προσπελασιμότητας σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις, καθώς και διάνοιξης βελτίωσης δασικού οδικού δικτύου.Ο Ο.Α.ΔΥ.Κ. προωθεί την επικαιροποίηση των μελετών αναπτυξιακών σχεδίων όπως το Φράγμα Σεμπρωνιώτη, η Υψηλή Ζώνη Αγιάς - Κολυμβαρίου - Κόλπου Κισσάμου και σειράς λιμνοδεξαμενών, μέσω της τεχνικής στήριξης του Υπουργείου Οικονομίας.
ΣΤΙΒΑΝΙΑ
Τα στιβάνια είναι υποδήματα που κατασκευάζονται αποκλειστικά στην Κρήτη και ο τρόπος κατασκευής τους είναι μοναδικός. Κάθε ζευγάρι μπορεί να το φορέσει μόνο αυτός που το έχει παραγγείλει γιατί φτιάχνετε αποκλειστικά στα δικά του μέτρα.
Πιστοί στην παράδοση (οι στιβανάδες) προσπαθούν να διατηρήσουμε το υπέροχο αυτό υπόδημα το οποίο έχει συνδεθεί με την περήφανη φορεσιά και λεβεντιά των Κρητικών.
Τα στιβάνια υπήρξαν ανέκαθεν ο μεγαλύτερος σύμμαχος των κτηνοτρόφων στα όρη της Κρητης, λόγω της μεγάλης αντοχής τους και της προστασίας που προσφέρουν.
Με το πέρασμα του χρόνου τα στιβάνια έγιναν υπόδημα υψηλής ποιότητας και αισθητικής χάρη στην βοήθεια των φανατικών θαυμαστών, που τα τελευταία χρόνια δεν είναι μόνο οι Κρητικοί αλλά άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου.
Τα στιβάνια χωρίζονται σε δύο βασικά είδη : Τα μονοκόμματα και τα κομματιαστά.
Τα μονοκόμματα κατασκευάζονται από ένα και μόνο κομμάτι δέρμα με κατάλληλη επεξεργασία πάνω σε ξύλινο καλούπι που έχει την μορφή του ποδιού. Τα μονοκόμματα στιβάνια πρωτο-κατασκευάστηκαν από τον Βασίλη Κονιό το 1958 Στα Ανώγεια.
Τα κομματιαστά στιβάνια κατασκευάζονται από δύο κομμάτια δέρμα ένα για τη γάμπα και ένα για το κάτω μέρος του ποδιού με αντίστοιχη διαδικασία.
Υλικά κατασκευής
Εξωτερικό μέρος = Δέρμα μοσχαριού
Εσωτερικό μέρος (φόδρα) = Δέρμα γίδας
Πάτος = Πετσί καρφωμένο με ξυλόπροκα και με επένδυση λεπτή σόλα από λάστιχο.
ΠΗΓΗ
Στα Χανιά πίσω από τη δημοτική αγορά βρίσκεται ο εμπορικότερος δρόμος των Χανίων η οδός Σκρίντλοφ ή Σκρύδλωφ με πολλά καταστήματα στη σειρά.
Στο σημείο που συναντιέται με την οδό Χάληδων, την κεντρική οδό της παλιάς πόλης, η περιοχή έχει το χαρακτηριστικό όνομα Στιβανάδικα.
Κάθε μεγάλη πόλη της Κρήτης είχε μία συγκεκριμένη περιοχή στο εμπορικό της κέντρο που βρίσκονταν μαζεμένα τα παραδοσιακά υποδηματοποιεία, δηλαδή τα στιβανάδικα. Στα στιβανάδικα, εκτός από τα παραδοσιακά στιβάνια, θα βρείτε δερμάτινα είδη και διάφορα σουβενίρ.
Πιστοί στην παράδοση (οι στιβανάδες) προσπαθούν να διατηρήσουμε το υπέροχο αυτό υπόδημα το οποίο έχει συνδεθεί με την περήφανη φορεσιά και λεβεντιά των Κρητικών.
Με το πέρασμα του χρόνου τα στιβάνια έγιναν υπόδημα υψηλής ποιότητας και αισθητικής χάρη στην βοήθεια των φανατικών θαυμαστών, που τα τελευταία χρόνια δεν είναι μόνο οι Κρητικοί αλλά άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου.
Τα στιβάνια χωρίζονται σε δύο βασικά είδη : Τα μονοκόμματα και τα κομματιαστά.
Τα μονοκόμματα κατασκευάζονται από ένα και μόνο κομμάτι δέρμα με κατάλληλη επεξεργασία πάνω σε ξύλινο καλούπι που έχει την μορφή του ποδιού. Τα μονοκόμματα στιβάνια πρωτο-κατασκευάστηκαν από τον Βασίλη Κονιό το 1958 Στα Ανώγεια.
Τα κομματιαστά στιβάνια κατασκευάζονται από δύο κομμάτια δέρμα ένα για τη γάμπα και ένα για το κάτω μέρος του ποδιού με αντίστοιχη διαδικασία.
Υλικά κατασκευής
Εξωτερικό μέρος = Δέρμα μοσχαριού
Πάτος = Πετσί καρφωμένο με ξυλόπροκα και με επένδυση λεπτή σόλα από λάστιχο.
ΠΗΓΗ
Στα Χανιά πίσω από τη δημοτική αγορά βρίσκεται ο εμπορικότερος δρόμος των Χανίων η οδός Σκρίντλοφ ή Σκρύδλωφ με πολλά καταστήματα στη σειρά.
Στο σημείο που συναντιέται με την οδό Χάληδων, την κεντρική οδό της παλιάς πόλης, η περιοχή έχει το χαρακτηριστικό όνομα Στιβανάδικα.
Κάθε μεγάλη πόλη της Κρήτης είχε μία συγκεκριμένη περιοχή στο εμπορικό της κέντρο που βρίσκονταν μαζεμένα τα παραδοσιακά υποδηματοποιεία, δηλαδή τα στιβανάδικα. Στα στιβανάδικα, εκτός από τα παραδοσιακά στιβάνια, θα βρείτε δερμάτινα είδη και διάφορα σουβενίρ.
Η ΑΠΑΤΗ
Το συντριπτικό ποσοστό του 60% λέει όχι στην ανεξέλεγκτη παροχή ιθαγένειας στον όποιο -όποιο. Φυσικά αυτό το ποσοστό είναι μεγάλο και δεν μπορεί να είναι όλοιιιιιιιιι ακροδεξιοί!!! Γιατί αν ήταν τότε θα είχαμε άλλη κυβέρνηση και όχι κυβέρνηση Πασοκ.
Και αν δεν πιστεύεται ότι υπάρχουν και προοδευτικοί που νοιώθουν την παράξενη "μυρωδιά" της απάτης των ελληνοποιήσεων ρωτήστε κατά Πλάτανο μεριά!!!
Και επειδή δεν παίρνουν χαμπάρι μερικοί ...... πάλι είχαμε μεμονωμένο περιστατικό χθες στην γνωστή πλατεία μας, όπου φιλοξενούμενος μας κατέβασε τα παντελόνια του και έκανε μια μίνι επίδειξη. Λίγη ήταν η ομπρελιά που έφαγε αλλά χαλάλι αυτουνού που του την αμόλησε.
Και αν δεν πιστεύεται ότι υπάρχουν και προοδευτικοί που νοιώθουν την παράξενη "μυρωδιά" της απάτης των ελληνοποιήσεων ρωτήστε κατά Πλάτανο μεριά!!!
Και επειδή δεν παίρνουν χαμπάρι μερικοί ...... πάλι είχαμε μεμονωμένο περιστατικό χθες στην γνωστή πλατεία μας, όπου φιλοξενούμενος μας κατέβασε τα παντελόνια του και έκανε μια μίνι επίδειξη. Λίγη ήταν η ομπρελιά που έφαγε αλλά χαλάλι αυτουνού που του την αμόλησε.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Υπάρχει ένα μπλοκ που κάνει την αξιολόγηση των σημερινών βουλευτών. Εκεί μπορείτε να βρείτε, αλλά και να γράψετε σχόλια για τον καθένα από τους εν ενεργεία βουλευτές μας.
Για τον Ευτ. Δανιανάκη εδώ:
Για τον Μ. Σκουλάκη εδώ:
Για τον Σήφη Βαλυράκη εδώ:
Και για τον Χ. Μαρκογιαννάκη εδώ:
Φυσικά το ρεκόρ σχολίων από τους ντόπιους βουλευτές το κατέχει ο κ. Μαρκογιαννάκης με 124 σχόλια και ακολουθούν Σκουλάκης, Δαμιανάκης και τελευταίος ο Βαλυράκης με 1 σχόλιο.
Για τον Ευτ. Δανιανάκη εδώ:
Για τον Μ. Σκουλάκη εδώ:
Για τον Σήφη Βαλυράκη εδώ:
Και για τον Χ. Μαρκογιαννάκη εδώ:
Φυσικά το ρεκόρ σχολίων από τους ντόπιους βουλευτές το κατέχει ο κ. Μαρκογιαννάκης με 124 σχόλια και ακολουθούν Σκουλάκης, Δαμιανάκης και τελευταίος ο Βαλυράκης με 1 σχόλιο.
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Για την πόλη και τον πολιτισμό
Στο τέλος της χρονιάς που οι απολογισμοί δίνουν και παίρνουν ένας από τους τομείς που για τα Χανιά θα κλείσει μάλλον ελλειμματικά είναι αυτός του πολιτισμού. Το έλλειμμα σίγουρα δεν εντοπίζεται στο πόσα πράγματα γίνονται σ΄αυτή την πόλη. Τομέας που είναι ιδιαίτερα πλούσιος.
Το έλλειμμα εντοπίζεται στο τομέα μιας κεντρικής διοργάνωσης και κυρίως στην διαχείριση των χώρων πολιτισμού. Στο πρώτο κομμάτι το έλλειμμα είναι υπαρκτό αφού ως πόλη, ως νομός, ως τόπος δεν έχουμε καταφέρει να στηρίξουμε και να αναδείξουμε μια διοργάνωση που θα αποτελέσει την σημαία μας. Είναι γεγονός ότι τα Χανιά είναι από τις λίγες περιοχές στην περιφέρεια που γίνονται τόσα πολλά και αξιόλογα πράγματα στο χώρο του πολιτισμού και σε καθημερινή βάση. Όμως γεγονός αποτελεί και η έλλειψη εκείνης της δράσης ή του θέματος που θα λειτουργούσε προωθητικά για τον πολιτισμό και τον τόπο.
Όσον αφορά το δεύτερο έλλειμμα αυτό της διαχείρισης των πραγματικά πολλών χώρων πολιτισμού που διαθέτει η πόλη . Στον τομέα αυτό η απουσία πολιτικής βούλησης σε σχέση με το πώς διαχειριζόμαστε έναν πολιτιστικό χώρο έχει αντικατασταθεί από την κάθε λογής λογιστική επιχειρηματολογία. Έτσι εκεί που θα έπρεπε οι τοπικοί άρχοντες να ανοίξουν με κάθε τρόπο κάθε κλειστό χώρο δίνοντας τη δυνατότητα έκφρασης και δημιουργίας φτάσαμε να κυριαρχούν οι κάθε λογής ενοικιάσεις…
Σαφώς και τα δυο παραπάνω σημεία δεν έρχονται να μηδενίσουν καμιά προσπάθεια, είτε ιδιωτική είτε δημόσια. Έρχονται να καταδείξουν την ανάγκη ενός σχεδίου πολιτιστικής παρέμβασης με στοιχεία αναπτυξιακά. Ενός σχεδίου που θα επενδύσει στον πολιτισμό θεωρώντας ότι μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα από τα πεδία ανάπτυξης του τόπου.
Δημοκρατία και αυτοδιοίκηση
Το τέλος του 2009 βρίσκει την τοπική αυτοδιοίκηση σε κατάσταση αναμονής αλλά και αγωνίας καθώς η επερχόμενη αλλαγή τόσο στον εκλογικό νόμο όσο και στο διοικητικό χάρτη αναμένεται να δημιουργήσει νέες συνθήκες, νέες δυναμικές και φυσικά νέα προβλήματα τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στην δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση. Μεγαλύτεροι δήμοι. Νομαρχίες τέλος. Εκλογή περιφερειάρχη. Αυτές είναι κωδικοποιημένα οι αναμενόμενες αλλαγές. Τρεις αλλαγές που στην κωδικοποίηση σίγουρα γνωρίζουν μεγάλη αποδοχή αλλά στην εξειδίκευση όλοι περιμένουν για να δουν. Αυτό που υπάρχει ως κοινή αγωνία, τουλάχιστον όσων κινούνται στα όρια των μικρών δήμων αλλά και όσων ξέρουν τα αυτοδιοικητικά, είναι το κατά πόσο θα ενισχυθεί ουσιαστικά η δημοκρατία τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στην εφαρμογή τους. Θέματα που αν μη τι άλλο δεν έχουν μπει στο τραπέζι του διαλόγου, δυστυχώς με ευθύνη και των αυτοδιοικητικών.
Μετανάστες και εμείς
Είναι γεγονός ότι για πολλά χρόνια η συνύπαρξη Χανιωτών και μεταναστών είναι και κατά κανόνα παραμένει αρμονική. Έχοντας πλέον ως κατοίκους αυτός ο τόπος και την δεύτερη γενιά μεταναστών ζει στα πλαίσια της συνάντησης ανθρώπων και πολιτισμών. Δεν υπάρχουν προβλήματα; Σίγουρα υπάρχουν. Αλλά δεν είναι ο κανόνας που κυριαρχεί στην καθημερινότητα της συνύπαρξης. Κατά κανόνα Χανιώτες και Μετανάστες συνυπάρχουν αρμονικά. Συλλογικότητες, κινήσεις, θεσμοί και μεμονωμένοι πολίτες εδώ και χρόνια εργάζονται μοχθηρά γι΄αυτή την αρμονικότητα. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα αυτή την συνύπαρξη κάποιοι προσπαθούν μεθοδικά να διαταράξουν. Δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών, επίθεση κατά του Στεκιού Μεταναστών, συνθήματα ξενοφοβικά – ρατσιστικά – φασιστικά, επίθεση σε σπίτι Χανιώτη ακτιβιστή κ.α. συνθέτουν ένα τοπίο που φαίνεται να στήνεται ως τοπίο τρόμου τόσο για τους μετανάστες όσο και για όσους αποφασίζουν να στηρίζουν τόσο τους μετανάστες όσο και την ομαλή ένταξη τους στην τοπική κοινωνία. Είναι δεδομένο ότι οι παραπάνω συμπεριφορές δεν χαρακτηρίζουν ούτε τους Χανιώτες ούτε την κοινωνία μας. Είναι επίσης δεδομένο ότι επιβάλλεται τάχιστα ως κοινωνία να πολεμήσουμε και να αποβάλουμε κάθε στοιχείο που δρα με φασιστικά πρότυπα γιατί και η ανοχή είναι ένα είδος συνενοχής. Και κυρίως γιατί το «αυγό του φιδιού» όταν δεν σπας, επωάζεται και μετά είναι αργά.
http://www.pyxida.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3094
ΦΡΑΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ
Στο τέλος της χρονιάς που οι απολογισμοί δίνουν και παίρνουν ένας από τους τομείς που για τα Χανιά θα κλείσει μάλλον ελλειμματικά είναι αυτός του πολιτισμού. Το έλλειμμα σίγουρα δεν εντοπίζεται στο πόσα πράγματα γίνονται σ΄αυτή την πόλη. Τομέας που είναι ιδιαίτερα πλούσιος.
Το έλλειμμα εντοπίζεται στο τομέα μιας κεντρικής διοργάνωσης και κυρίως στην διαχείριση των χώρων πολιτισμού. Στο πρώτο κομμάτι το έλλειμμα είναι υπαρκτό αφού ως πόλη, ως νομός, ως τόπος δεν έχουμε καταφέρει να στηρίξουμε και να αναδείξουμε μια διοργάνωση που θα αποτελέσει την σημαία μας. Είναι γεγονός ότι τα Χανιά είναι από τις λίγες περιοχές στην περιφέρεια που γίνονται τόσα πολλά και αξιόλογα πράγματα στο χώρο του πολιτισμού και σε καθημερινή βάση. Όμως γεγονός αποτελεί και η έλλειψη εκείνης της δράσης ή του θέματος που θα λειτουργούσε προωθητικά για τον πολιτισμό και τον τόπο.
Όσον αφορά το δεύτερο έλλειμμα αυτό της διαχείρισης των πραγματικά πολλών χώρων πολιτισμού που διαθέτει η πόλη . Στον τομέα αυτό η απουσία πολιτικής βούλησης σε σχέση με το πώς διαχειριζόμαστε έναν πολιτιστικό χώρο έχει αντικατασταθεί από την κάθε λογής λογιστική επιχειρηματολογία. Έτσι εκεί που θα έπρεπε οι τοπικοί άρχοντες να ανοίξουν με κάθε τρόπο κάθε κλειστό χώρο δίνοντας τη δυνατότητα έκφρασης και δημιουργίας φτάσαμε να κυριαρχούν οι κάθε λογής ενοικιάσεις…
Σαφώς και τα δυο παραπάνω σημεία δεν έρχονται να μηδενίσουν καμιά προσπάθεια, είτε ιδιωτική είτε δημόσια. Έρχονται να καταδείξουν την ανάγκη ενός σχεδίου πολιτιστικής παρέμβασης με στοιχεία αναπτυξιακά. Ενός σχεδίου που θα επενδύσει στον πολιτισμό θεωρώντας ότι μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα από τα πεδία ανάπτυξης του τόπου.
Δημοκρατία και αυτοδιοίκηση
Το τέλος του 2009 βρίσκει την τοπική αυτοδιοίκηση σε κατάσταση αναμονής αλλά και αγωνίας καθώς η επερχόμενη αλλαγή τόσο στον εκλογικό νόμο όσο και στο διοικητικό χάρτη αναμένεται να δημιουργήσει νέες συνθήκες, νέες δυναμικές και φυσικά νέα προβλήματα τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στην δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση. Μεγαλύτεροι δήμοι. Νομαρχίες τέλος. Εκλογή περιφερειάρχη. Αυτές είναι κωδικοποιημένα οι αναμενόμενες αλλαγές. Τρεις αλλαγές που στην κωδικοποίηση σίγουρα γνωρίζουν μεγάλη αποδοχή αλλά στην εξειδίκευση όλοι περιμένουν για να δουν. Αυτό που υπάρχει ως κοινή αγωνία, τουλάχιστον όσων κινούνται στα όρια των μικρών δήμων αλλά και όσων ξέρουν τα αυτοδιοικητικά, είναι το κατά πόσο θα ενισχυθεί ουσιαστικά η δημοκρατία τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στην εφαρμογή τους. Θέματα που αν μη τι άλλο δεν έχουν μπει στο τραπέζι του διαλόγου, δυστυχώς με ευθύνη και των αυτοδιοικητικών.
Μετανάστες και εμείς
Είναι γεγονός ότι για πολλά χρόνια η συνύπαρξη Χανιωτών και μεταναστών είναι και κατά κανόνα παραμένει αρμονική. Έχοντας πλέον ως κατοίκους αυτός ο τόπος και την δεύτερη γενιά μεταναστών ζει στα πλαίσια της συνάντησης ανθρώπων και πολιτισμών. Δεν υπάρχουν προβλήματα; Σίγουρα υπάρχουν. Αλλά δεν είναι ο κανόνας που κυριαρχεί στην καθημερινότητα της συνύπαρξης. Κατά κανόνα Χανιώτες και Μετανάστες συνυπάρχουν αρμονικά. Συλλογικότητες, κινήσεις, θεσμοί και μεμονωμένοι πολίτες εδώ και χρόνια εργάζονται μοχθηρά γι΄αυτή την αρμονικότητα. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα αυτή την συνύπαρξη κάποιοι προσπαθούν μεθοδικά να διαταράξουν. Δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών, επίθεση κατά του Στεκιού Μεταναστών, συνθήματα ξενοφοβικά – ρατσιστικά – φασιστικά, επίθεση σε σπίτι Χανιώτη ακτιβιστή κ.α. συνθέτουν ένα τοπίο που φαίνεται να στήνεται ως τοπίο τρόμου τόσο για τους μετανάστες όσο και για όσους αποφασίζουν να στηρίζουν τόσο τους μετανάστες όσο και την ομαλή ένταξη τους στην τοπική κοινωνία. Είναι δεδομένο ότι οι παραπάνω συμπεριφορές δεν χαρακτηρίζουν ούτε τους Χανιώτες ούτε την κοινωνία μας. Είναι επίσης δεδομένο ότι επιβάλλεται τάχιστα ως κοινωνία να πολεμήσουμε και να αποβάλουμε κάθε στοιχείο που δρα με φασιστικά πρότυπα γιατί και η ανοχή είναι ένα είδος συνενοχής. Και κυρίως γιατί το «αυγό του φιδιού» όταν δεν σπας, επωάζεται και μετά είναι αργά.
http://www.pyxida.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3094
ΦΡΑΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ
Της Νίκης Τρουλλινού
Πως το έλεγε το παιδικό εκείνο στιχάκι : «μην είναι οι κάμποι, τα βουνά…» κλπ, κλπ… Ήταν για την πατρίδα, νομίζω. Και μέσα στην απλοϊκότητά του έλεγε την αλήθεια. Πατρίδα είναι το τοπίο, πατρίδα είναι η μνήμη του τοπίου με την παιδική ηλικία οδηγό. Κάποτε τα παλιά λεωφορεία αγκομαχώντας μας έφερναν σε τόπους όπου το νερό κελάρυζε, τα σπίτια των χωρικών άνοιγαν τις πόρτες τους φορτωμένες χαμόγελο, τα ακρογιάλια χρυσά και μαλαματένια, άδεια ως πέρα στο βουνό, χωράφια φορτωμένα καρπό, το γλέντι του τρύγου, η χαρά του λιομαζώματος. Και μυρωδιές. Όλα είχαν τη δική τους μυρωδιά, σινιάλο του κάθε τόπου χωριστά. Εδώ η μυρωδιά του σανού, να τον μασάει το γαϊδούρι, εκεί το μεθύσι του μούστου και το μέλι του σκασμένου καρπουζιού.
Πάει καιρός από τότε που παίρναμε πετσέτες, παιδιά και κουβαδάκια και αναζητούσαμε μισόκρυφα ακρογιάλια. Τώρα πονάμε…Γιατί κάθε εξόρμηση στην κρητική φύση σημαδεύεται με μια πληγή. Ναι, ακριβώς όπως εκείνη η στροφή του Σεφέρη:’’ όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει’’. Μόνο που η ερμηνεία του στίχου είναι τώρα τόσο χειροπιαστή!
Καθώς μεγαλώναμε, παίρναμε τον υπνόσακο και κατηφορίζαμε στα φαράγγια. Ξέρετε το φαράγγι της Αράδαινας; Στην επαρχία Σφακίων. Εκεί πάνω στα μάρμαρα - αφού το βράχο να σκαλίσεις, μάρμαρο άσπρο από κάτω- ταβερνείον υψώθη περήφανον πάνω στο βράχο, μπροστά στην είσοδο του φαραγγιού. Τα ταχύπλοα των νεόπλουτων Νέο – κρητικών διασχίζουν τον κόλπο κι ύστερα ρίχνουν άγκυρα στις θαλασσινές σπηλιές! Ναι, εκείνες τις ίδιες που κάποτε γαλήνια ακουμπούσαμε το κορμί μας σιγομουρμουρίζοντας “μέσα στις θαλασσινές σπηλιές υπάρχει μι’ αγάπη, υπάρχει μια έκσταση…’’. Δίπλα το Λουτρό. Πόσο ακόμα θα κτιστεί… Προσπαθώντας ν’ αποδιώξω την νοσταλγία, ταξιδεύω στο παρελθόν.
Ιούλης 1974. Το Λουτρό: δυο σπίτια, το ταβερνάκι της κυρά – Μαρίας που τηγάνιζε αυγά με πατάτες, προς πέντε δραχμές την μερίδα, τρία μεγάλα αλμυρίκια και μεις. Μια παρέα φοιτητών να τραγουδά αντάρτικα ώσπου η βάρκα από τα Σφακιά έφερε το μαντάτο πως έπεσε η χούντα. Και τη δεκαετία του ογδόντα πάλι εκεί. Το Λουτρό να χτίζεται, πόσο ακόμα να την ξέντωσαν τη γη, φεύγαμε παίρνοντας δρόμο για τον Φοίνικα. Τα πόδια ιχνηλατούσαν το φιδίσιο μονοπάτι , οι κατσίκες ατίθασες να πετιούνται στο διάβα μας, μικρές σαύρες να κρύβονται κάτω από τις πέτρες, σκίνος και θυμάρι να μοσχοβολά, και… κουρασμένοι αλλά αέρινοι, να ξαποστάσουμε στην κορυφή. Εκεί το πελώριο ρωμαϊκό σταρνίτσι. Ο αρχαίος Φοίνικας χαιρετούσε την Αφρική, το Λιβυκό πέλαγος λαμπύριζε καθώς το σεργιανούσαν φοίνικες έμποροι και καπεταναίοι Δροσουλίτες, καράβια και σύντροφοι του Οδυσσέα στο διάβα του, μυρωδιά βερβελίθρας και βούισμα σφίγγας. Να σκύψεις να δεις το πρόσωπο σου στο νερένιο καθρέφτη της αρχαίας στέρνας, από πόσο μακριά ερχόμαστε; Ύστερα, κατηφόρα ως την κυρά – Κατίνα, ράτσα μάνας Σφακιανής με τους πολλούς της γιους και πίτα μυζήθρας στο τηγάνι. Κι όταν τα παιδιά μεγάλωναν, ακόμα λίγο, στην αγριάδα του Λύκου να φτάσουμε. Να μάθουν κι αυτά ν’ αγαπούν την κρητική γη, να την κουβαλούν μέσα τους, φορτίο πολύτιμο, να ξαποσταίνουν στην εικόνα του τις δύσκολες στιγμές…
Το ρωμαϊκό σταρνίτσι του Φοίνικα απέκτησε στο καβούκι του πάνω μπαρ! Με χρωματιστά λαμπιόνια και δύστυχες σλάβες να παζαρεύουν τον έρωτα μ’ ένα ποτήρι ουίσκι…
Φραγκοκάστελλο, Ροδάκινο, Λευκόγεια, Σχοινάρι, Άγιος Παύλος, ο Κομμός εσώθηκε από την αρχαιολογική του ζώνη, καημό τόχουνε οι ιδιοκτήτες της περιοχής, είναι δυνατόν; και τούτος ο κόλπος rent rooms κάθε εκλογές ζητούν να γίνει!
Πριν κουραστείτε, για το Βαθύ, αφήστε με να πω. Το μοναδικό φιόρδ, ναι φιόρδ, της Κρήτης. Κολυμπάς, κολυμπάς, και θαρρείς πως είσαι σε λίμνη. Γιατί το νερό μπαίνει βαθιά στη γη ζωγραφίζοντας ένα θεότρελλο σίγμα! Το φαράγγι πιο μέσα, κάθετος κόκκινος βράχος, είχε τα κέφια της η φύση στους παλιούς σεισμούς. Το δρόμο για το Βαθύ τον ξέρουν λίγοι. Κυρίως οι ντόπιοι. Αυτοί μπαζώνουν και χτίζουν τ’ αυθαίρετα εδώ.
Λέω μέσα μου: δεν τον πονούν το τόπο τους; Δεν θυμούνται τίποτα πια; Τόσο πολύ μίσησαν τη μάνα που τους έφερνε με το μουλάρι, το καρπούζι να κρουσταλλιάζει στο κρύο κύμα, τον πρώτο τους έρωτα σε τούτο τ’ ακρογιάλι; Παιδική ηλικία - πατρίδα δεν την έχουνε ετούτοι…
Και η Πολιτεία να κωφεύει. Ναι, αυτή η συντεταγμένη πολιτεία, τριάντα χρόνων μεγαλοκοπέλα πια, με θεσμούς και όργανα, με τους δημοκρατικά εκλεγμένους άρχοντες της. Αυτοί πρωτίστως κωφεύουν. Γιατί, πως θα πάμε κόντρα στο ‘’λαό’’!
Και αφού μπάζωσαν και μπετόνιασαν τα’ ακρογιάλια, σειρά των ορεινών όγκων τώρα. Η ενδοχώρα! Η κακοποίηση του τοπίου πιάνει το όρη και τα βουνά. Αξιοποίηση την βαφτίζουν! Και κοινοτικά πλαίσια στήριξης!
Ανηφορίζοντας την Τοσκάνη των βενετσιάνων, Μαλεβίζι στα καθ’ ημάς, σας υποδέχονται τα σκουπίδια. Πλυντήρια, κουζίνες, ντεπόζιτα, σακούλες άδετες να χάσκει η καταναλωτική μανία των χωριανών. Πλαγιές που σκάβονται και μετατρέπονται σε μεταμοντέρνες μεζονέτες, γαλάζιες και ροζ. Μπαζωμένα ρέματα, το νερό στις νεροποντές ψάχνει δρόμο και δεν βρίσκει, ελιές που κόβονται να γίνουν ακριβά οικόπεδα έτοιμα να δεχτούν το αλουμίνιο. Και δίπλα τα χωριά να σιγοσβήνουν. Παλιά σπίτια από πέτρα πελεκημένη με έρωτα, ερωτικές ανάσες κι ιστορίες από ξενύχτια, βραδιές του Κλείδωνα και μαντινάδες για τις όμορφες, πηγάδια σκεπασμένα με ξεραμένες γλάστρες, τ΄ αμίλητο νερό συχνάζει σε φολκλόρ εκδηλώσεις, μόνο κουκουβάγιες τη νύχτα γυροφέρνουν, και ζουρίδες τσακώνονται στη πέρα γειτονιά.
Ξέρω. Δεν είμαι νεραϊδοπαρμένη ούτε ξένη στον τόπο. Ξέρω, πως και οι ντόπιοι πρέπει να ζήσουν καλύτερα, πως κι οι αγρότες, κυρίως αυτοί, έχουν δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή. Μόνο που καλύτερη ζωή δεν σημαίνει να ρημάξεις τον τόπο σου. Κι αν όλοι αυτοί οι παράγοντες και παραγοντίσκοι της εποχής μας, που τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια κάθε φορά που η ψήφος έχει το λόγο, πονούσαν τον τόπο τους – όπως ισχυρίζονται – θα ήξεραν ή όφειλαν να ξέρουν πως υπάρχει και η ήπια ανάπτυξη, αυτή που παίρνει υπόψη της τη Φύση, την ιδιαιτερότητα του τόπου και του τοπίου, την αρχιτεκτονική των πατεράδων μας, τα γήινα υλικά… Κι αν θέλουμε να ‘’πουλήσουμε’’ στους “κουτόφραγκους’’ εναλλακτικό τουρισμό, θα τους πουλήσουμε πέτρα και ξύλο, όχι μπετόν και αλουμίνιο, θα τους δείξουμε βουνά και λαγκαδιές απαλλαγμένα από σκουπίδια, θα τους κεράσουμε ρακή ανόθευτη, θα τους παινέσουμε τη θάλασσά μας, ένα – δυο τσιγάρα δρόμος όπου κι αν σταθείς, κι ας μένουν οι χλωριωμένες πισίνες για τα γκλαμουράτα ξενοδοχεία! Η ορεινή Ανδαλουσία τα έχει καταφέρει με τα ίδια κονδύλια, με τα ίδια προγράμματα. Και για τους καχύποπτους, όχι, δεν επαναστατεί το αριστερό μου παρελθόν, μα να, πονάει ο παραφρασμένος στίχος: “όπου και να ταξιδέψω η Κρήτη με πληγώνει’’.
Πως το έλεγε το παιδικό εκείνο στιχάκι : «μην είναι οι κάμποι, τα βουνά…» κλπ, κλπ… Ήταν για την πατρίδα, νομίζω. Και μέσα στην απλοϊκότητά του έλεγε την αλήθεια. Πατρίδα είναι το τοπίο, πατρίδα είναι η μνήμη του τοπίου με την παιδική ηλικία οδηγό. Κάποτε τα παλιά λεωφορεία αγκομαχώντας μας έφερναν σε τόπους όπου το νερό κελάρυζε, τα σπίτια των χωρικών άνοιγαν τις πόρτες τους φορτωμένες χαμόγελο, τα ακρογιάλια χρυσά και μαλαματένια, άδεια ως πέρα στο βουνό, χωράφια φορτωμένα καρπό, το γλέντι του τρύγου, η χαρά του λιομαζώματος. Και μυρωδιές. Όλα είχαν τη δική τους μυρωδιά, σινιάλο του κάθε τόπου χωριστά. Εδώ η μυρωδιά του σανού, να τον μασάει το γαϊδούρι, εκεί το μεθύσι του μούστου και το μέλι του σκασμένου καρπουζιού.
Πάει καιρός από τότε που παίρναμε πετσέτες, παιδιά και κουβαδάκια και αναζητούσαμε μισόκρυφα ακρογιάλια. Τώρα πονάμε…Γιατί κάθε εξόρμηση στην κρητική φύση σημαδεύεται με μια πληγή. Ναι, ακριβώς όπως εκείνη η στροφή του Σεφέρη:’’ όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει’’. Μόνο που η ερμηνεία του στίχου είναι τώρα τόσο χειροπιαστή!
Καθώς μεγαλώναμε, παίρναμε τον υπνόσακο και κατηφορίζαμε στα φαράγγια. Ξέρετε το φαράγγι της Αράδαινας; Στην επαρχία Σφακίων. Εκεί πάνω στα μάρμαρα - αφού το βράχο να σκαλίσεις, μάρμαρο άσπρο από κάτω- ταβερνείον υψώθη περήφανον πάνω στο βράχο, μπροστά στην είσοδο του φαραγγιού. Τα ταχύπλοα των νεόπλουτων Νέο – κρητικών διασχίζουν τον κόλπο κι ύστερα ρίχνουν άγκυρα στις θαλασσινές σπηλιές! Ναι, εκείνες τις ίδιες που κάποτε γαλήνια ακουμπούσαμε το κορμί μας σιγομουρμουρίζοντας “μέσα στις θαλασσινές σπηλιές υπάρχει μι’ αγάπη, υπάρχει μια έκσταση…’’. Δίπλα το Λουτρό. Πόσο ακόμα θα κτιστεί… Προσπαθώντας ν’ αποδιώξω την νοσταλγία, ταξιδεύω στο παρελθόν.
Ιούλης 1974. Το Λουτρό: δυο σπίτια, το ταβερνάκι της κυρά – Μαρίας που τηγάνιζε αυγά με πατάτες, προς πέντε δραχμές την μερίδα, τρία μεγάλα αλμυρίκια και μεις. Μια παρέα φοιτητών να τραγουδά αντάρτικα ώσπου η βάρκα από τα Σφακιά έφερε το μαντάτο πως έπεσε η χούντα. Και τη δεκαετία του ογδόντα πάλι εκεί. Το Λουτρό να χτίζεται, πόσο ακόμα να την ξέντωσαν τη γη, φεύγαμε παίρνοντας δρόμο για τον Φοίνικα. Τα πόδια ιχνηλατούσαν το φιδίσιο μονοπάτι , οι κατσίκες ατίθασες να πετιούνται στο διάβα μας, μικρές σαύρες να κρύβονται κάτω από τις πέτρες, σκίνος και θυμάρι να μοσχοβολά, και… κουρασμένοι αλλά αέρινοι, να ξαποστάσουμε στην κορυφή. Εκεί το πελώριο ρωμαϊκό σταρνίτσι. Ο αρχαίος Φοίνικας χαιρετούσε την Αφρική, το Λιβυκό πέλαγος λαμπύριζε καθώς το σεργιανούσαν φοίνικες έμποροι και καπεταναίοι Δροσουλίτες, καράβια και σύντροφοι του Οδυσσέα στο διάβα του, μυρωδιά βερβελίθρας και βούισμα σφίγγας. Να σκύψεις να δεις το πρόσωπο σου στο νερένιο καθρέφτη της αρχαίας στέρνας, από πόσο μακριά ερχόμαστε; Ύστερα, κατηφόρα ως την κυρά – Κατίνα, ράτσα μάνας Σφακιανής με τους πολλούς της γιους και πίτα μυζήθρας στο τηγάνι. Κι όταν τα παιδιά μεγάλωναν, ακόμα λίγο, στην αγριάδα του Λύκου να φτάσουμε. Να μάθουν κι αυτά ν’ αγαπούν την κρητική γη, να την κουβαλούν μέσα τους, φορτίο πολύτιμο, να ξαποσταίνουν στην εικόνα του τις δύσκολες στιγμές…Το ρωμαϊκό σταρνίτσι του Φοίνικα απέκτησε στο καβούκι του πάνω μπαρ! Με χρωματιστά λαμπιόνια και δύστυχες σλάβες να παζαρεύουν τον έρωτα μ’ ένα ποτήρι ουίσκι…
Φραγκοκάστελλο, Ροδάκινο, Λευκόγεια, Σχοινάρι, Άγιος Παύλος, ο Κομμός εσώθηκε από την αρχαιολογική του ζώνη, καημό τόχουνε οι ιδιοκτήτες της περιοχής, είναι δυνατόν; και τούτος ο κόλπος rent rooms κάθε εκλογές ζητούν να γίνει!
Πριν κουραστείτε, για το Βαθύ, αφήστε με να πω. Το μοναδικό φιόρδ, ναι φιόρδ, της Κρήτης. Κολυμπάς, κολυμπάς, και θαρρείς πως είσαι σε λίμνη. Γιατί το νερό μπαίνει βαθιά στη γη ζωγραφίζοντας ένα θεότρελλο σίγμα! Το φαράγγι πιο μέσα, κάθετος κόκκινος βράχος, είχε τα κέφια της η φύση στους παλιούς σεισμούς. Το δρόμο για το Βαθύ τον ξέρουν λίγοι. Κυρίως οι ντόπιοι. Αυτοί μπαζώνουν και χτίζουν τ’ αυθαίρετα εδώ.
Λέω μέσα μου: δεν τον πονούν το τόπο τους; Δεν θυμούνται τίποτα πια; Τόσο πολύ μίσησαν τη μάνα που τους έφερνε με το μουλάρι, το καρπούζι να κρουσταλλιάζει στο κρύο κύμα, τον πρώτο τους έρωτα σε τούτο τ’ ακρογιάλι; Παιδική ηλικία - πατρίδα δεν την έχουνε ετούτοι…
Και η Πολιτεία να κωφεύει. Ναι, αυτή η συντεταγμένη πολιτεία, τριάντα χρόνων μεγαλοκοπέλα πια, με θεσμούς και όργανα, με τους δημοκρατικά εκλεγμένους άρχοντες της. Αυτοί πρωτίστως κωφεύουν. Γιατί, πως θα πάμε κόντρα στο ‘’λαό’’!
Και αφού μπάζωσαν και μπετόνιασαν τα’ ακρογιάλια, σειρά των ορεινών όγκων τώρα. Η ενδοχώρα! Η κακοποίηση του τοπίου πιάνει το όρη και τα βουνά. Αξιοποίηση την βαφτίζουν! Και κοινοτικά πλαίσια στήριξης!
Ανηφορίζοντας την Τοσκάνη των βενετσιάνων, Μαλεβίζι στα καθ’ ημάς, σας υποδέχονται τα σκουπίδια. Πλυντήρια, κουζίνες, ντεπόζιτα, σακούλες άδετες να χάσκει η καταναλωτική μανία των χωριανών. Πλαγιές που σκάβονται και μετατρέπονται σε μεταμοντέρνες μεζονέτες, γαλάζιες και ροζ. Μπαζωμένα ρέματα, το νερό στις νεροποντές ψάχνει δρόμο και δεν βρίσκει, ελιές που κόβονται να γίνουν ακριβά οικόπεδα έτοιμα να δεχτούν το αλουμίνιο. Και δίπλα τα χωριά να σιγοσβήνουν. Παλιά σπίτια από πέτρα πελεκημένη με έρωτα, ερωτικές ανάσες κι ιστορίες από ξενύχτια, βραδιές του Κλείδωνα και μαντινάδες για τις όμορφες, πηγάδια σκεπασμένα με ξεραμένες γλάστρες, τ΄ αμίλητο νερό συχνάζει σε φολκλόρ εκδηλώσεις, μόνο κουκουβάγιες τη νύχτα γυροφέρνουν, και ζουρίδες τσακώνονται στη πέρα γειτονιά.
Ξέρω. Δεν είμαι νεραϊδοπαρμένη ούτε ξένη στον τόπο. Ξέρω, πως και οι ντόπιοι πρέπει να ζήσουν καλύτερα, πως κι οι αγρότες, κυρίως αυτοί, έχουν δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή. Μόνο που καλύτερη ζωή δεν σημαίνει να ρημάξεις τον τόπο σου. Κι αν όλοι αυτοί οι παράγοντες και παραγοντίσκοι της εποχής μας, που τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια κάθε φορά που η ψήφος έχει το λόγο, πονούσαν τον τόπο τους – όπως ισχυρίζονται – θα ήξεραν ή όφειλαν να ξέρουν πως υπάρχει και η ήπια ανάπτυξη, αυτή που παίρνει υπόψη της τη Φύση, την ιδιαιτερότητα του τόπου και του τοπίου, την αρχιτεκτονική των πατεράδων μας, τα γήινα υλικά… Κι αν θέλουμε να ‘’πουλήσουμε’’ στους “κουτόφραγκους’’ εναλλακτικό τουρισμό, θα τους πουλήσουμε πέτρα και ξύλο, όχι μπετόν και αλουμίνιο, θα τους δείξουμε βουνά και λαγκαδιές απαλλαγμένα από σκουπίδια, θα τους κεράσουμε ρακή ανόθευτη, θα τους παινέσουμε τη θάλασσά μας, ένα – δυο τσιγάρα δρόμος όπου κι αν σταθείς, κι ας μένουν οι χλωριωμένες πισίνες για τα γκλαμουράτα ξενοδοχεία! Η ορεινή Ανδαλουσία τα έχει καταφέρει με τα ίδια κονδύλια, με τα ίδια προγράμματα. Και για τους καχύποπτους, όχι, δεν επαναστατεί το αριστερό μου παρελθόν, μα να, πονάει ο παραφρασμένος στίχος: “όπου και να ταξιδέψω η Κρήτη με πληγώνει’’.
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ
ΚΟΣΜΟΠΛΗΜΜΥΡΑ
Χιλιάδες κόσμος πέρασε στις λίγες ώρες που βρέθηκε η σωρός του Νίκου στην Ευαγγελίστρια, ανάμεσα σε αυτούς άσημοι-και διάσημοι. Σταύρος Αρναουτάκης- Μιχάλης Καρχιμάκης- Λυκουρέζος- Θ.Τσουκάτος- Παπαχελάς- Θεοδωράκης- Εμμ. Σκουλάκης, Μ. Βολουδάκης, Ευτ. Δαμιανάκης, και φυσικά όλοι οι νομάρχες της Κρήτης !!
Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
"Είχε την χάρη να κερδίζει τους γύρω του με την απλότητα και το χαρακτήρα του. Έφυγε ένας αγωνιστής της ζωής, της δημοκρατίας και της ασυμβίβαστης δημοσιογραφίας" Λόγια σταράτα από τον πρώην δήμαρχο Αντώνη Σχετάκη.
ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΑ
Από τον Πρωθυπουργο-τον Αντ. Σαμαρά-τον Γ.Βαρδινογιάννη- απο την Μαριάννα και τον Βαρδή, τον Ολυμπιακό, από την κ.Μ. Ξενογιαννακοπούλου, τον Κώστα Λαλιώτη, τον Γερ. Αρσένη, από το MEGA, από την Λούκα Κατσέλη, απο την Φώφη Γεννηματά, από τον Σταυρο Ψυχάρη, από τον Παναγιωτακόπουλο, από τον Μ. Σάλα, από τον Π. Κυριακίδη, από τον Λαζόπουλο, τον Θέμο, τον Μπόμπολα, τον Κ.Ξυλούρη και καμιά 50αρια άλλους.
ΞΑΝΑ ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ
Το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος εκφράζοντας τα συλλυπητήρια του σε ένα νεκρό είναι να προσφέρει ένα μάτσο λουλούδια με ονοματεπώνυμο. Το καλύτερο είναι να κάνει το ίδιο ποσό που ξόδευσαν στα "μαραμένα¨, δωρεά σε κάποιο ίδρυμα που τόσο τα έχει ανάγκη.
Δυστυχώς χθες και οι σοβαροί πολιτικοί δεν απέφυγαν να εκτεθούν μόνο και μόνο να φανεί το όνομα τους ..... στις κορδέλες.
Χιλιάδες κόσμος πέρασε στις λίγες ώρες που βρέθηκε η σωρός του Νίκου στην Ευαγγελίστρια, ανάμεσα σε αυτούς άσημοι-και διάσημοι. Σταύρος Αρναουτάκης- Μιχάλης Καρχιμάκης- Λυκουρέζος- Θ.Τσουκάτος- Παπαχελάς- Θεοδωράκης- Εμμ. Σκουλάκης, Μ. Βολουδάκης, Ευτ. Δαμιανάκης, και φυσικά όλοι οι νομάρχες της Κρήτης !!
Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
"Είχε την χάρη να κερδίζει τους γύρω του με την απλότητα και το χαρακτήρα του. Έφυγε ένας αγωνιστής της ζωής, της δημοκρατίας και της ασυμβίβαστης δημοσιογραφίας" Λόγια σταράτα από τον πρώην δήμαρχο Αντώνη Σχετάκη.
ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΑ
Από τον Πρωθυπουργο-τον Αντ. Σαμαρά-τον Γ.Βαρδινογιάννη- απο την Μαριάννα και τον Βαρδή, τον Ολυμπιακό, από την κ.Μ. Ξενογιαννακοπούλου, τον Κώστα Λαλιώτη, τον Γερ. Αρσένη, από το MEGA, από την Λούκα Κατσέλη, απο την Φώφη Γεννηματά, από τον Σταυρο Ψυχάρη, από τον Παναγιωτακόπουλο, από τον Μ. Σάλα, από τον Π. Κυριακίδη, από τον Λαζόπουλο, τον Θέμο, τον Μπόμπολα, τον Κ.Ξυλούρη και καμιά 50αρια άλλους.
ΞΑΝΑ ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ
Το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος εκφράζοντας τα συλλυπητήρια του σε ένα νεκρό είναι να προσφέρει ένα μάτσο λουλούδια με ονοματεπώνυμο. Το καλύτερο είναι να κάνει το ίδιο ποσό που ξόδευσαν στα "μαραμένα¨, δωρεά σε κάποιο ίδρυμα που τόσο τα έχει ανάγκη.
Δυστυχώς χθες και οι σοβαροί πολιτικοί δεν απέφυγαν να εκτεθούν μόνο και μόνο να φανεί το όνομα τους ..... στις κορδέλες.
Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ
Από τους πρώτους ο φίλος του κ.Τσουκάτος !
Το στεφάνι του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου
Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010
15.00 Μ.Μ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ "ΑΝΤΙΟ" ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ
Η σορός του αγαπητού Κισαμίτη ήδη βρίσκεται στην Κρήτη και θα φτάσει συνοδευόμενη από φίλους και γνωστούς λίγο νωρίτερα από της 12.30 μ.μ του Σαββάτου στον ιερό ναό!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Εύχομαι η νέα η χρονιά
να μην κρατά ινάτι
και να γεμίσει τις καρδιές
μονάχα από αγάπη!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ !!
να μην κρατά ινάτι
και να γεμίσει τις καρδιές
μονάχα από αγάπη!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ !!
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009
NΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΑΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ-ΣΦΑΚΙΩΝ
Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, το οποίο αναδημοσιεύθηκε στον αθηναϊκό και στον τοπικό τύπο των Χανίων, η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά επιστροφή χρημάτων από τη χώρα μας λόγω παρανομιών στη διαχείριση των επιδοτήσεων από την Ε.Α.Σ. Αποκορώνου – Σφακίων. Το δημοσίευμα φέρνει ξανά στο προσκήνιο ένα θέμα το οποίο έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την κοινή γνώμη του νομού μας.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι το διερευνώμενο από τις ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές σκάνδαλο της Ε.Α.Σ. Αποκορώνου – Σφακίων δεν αφορά τα γνωστά «πανωγραψίματα», αλλά μια πιο σύνθετη και μεγάλης κλίμακας υπόθεση, στην οποία εμπλέκεται μια μικρή ομάδα παραγόντων της περιοχής και η τότε Διοίκηση της Ε.Α.Σ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν αλλά και παλαιότερα δημοσιεύματα, το θέμα αφορά και τοπικό κατάστημα τραπέζης. Ζημιωμένοι από την υπόθεση αυτή είναι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών της περιοχής, αλλά και το κύρος των συνεταιριστικών δομών του νομού μας.
Ως βουλευτής στην περίοδο 2007 – 2009 έφερα κατ’επανάληψιν το θέμα αυτό – αλλά και γενικότερα το θέμα της κακοδιαχείρισης των Ε.Α.Σ. – στη Βουλή. Τόσο οι ερωτήσεις μου προς τα συναρμόδια Υπουργεία όσο και οι απαντήσεις των Υπουργών είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα μου www.voloudakis.gr στην ενότητα «Στη Βουλή» / Κοινοβουλευτικός έλεγχος. Δυστυχώς, όπως φάνηκε στις απαντήσεις των Υπουργών (οι οποίες δημοσιεύθηκαν τότε στον τοπικό τύπο), οι αρμόδιες αρχές δε διαλεύκαναν καμιά υπόθεση. Ειδικώς για το ζήτημα των παράνομων επιδοτήσεων της Ε.Α.Σ. Αποκορώνου – Σφακίων η απάντηση του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών στις 19 / 12/ 2008 , ήταν ουσιαστικά ότι το ζήτημα ερευνάται από την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων αλλά δεν έχει βγει συμπέρασμα. Τελικά οι Ευρωπαϊκές αρχές κινήθηκαν απ’ ότι φαίνεται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, παρά το γεγονός ότι αναμίχθηκαν αργότερα στην υπόθεση, χωρίς να έχουν εδώ υπηρεσιακή υποδομή.
Καθώς το ζήτημα της διαχείρισης των Ε.Α.Σ. αφορούσε και τη δικαιοσύνη, και καθώς από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο δεν έβγαινε συμπέρασμα, κατέθεσα αναφορά στον Επιθεωρητή του Αρείου Πάγου, η οποία επίσης έχει δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο. Ζήτησα με την αναφορά αυτή να διερευνηθεί ο τρόπος της απονομής δικαιοσύνης στα ζητήματα των Ε.Α.Σ. στα Χανιά. Κι αυτό γιατί από τη μια υπήρχαν πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες, και από την άλλη έβγαιναν διαρκώς απαλλακτικά βουλεύματα ή οι υποθέσεις ετίθεντο στο αρχείο με διατάξεις Εισαγγελέως. Ο Επιθεωρητής του Αρείου Πάγου διέταξε προκαταρκτική έρευνα η οποία δεν κατέληξε σε συμπεράσματα, και ετέθη – και αυτή – στο αρχείο.
Πιστεύω ότι μια από τις πολλές αιτίες του εκλογικού αποτελέσματος της Ν.Δ. στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στα Χανιά, ήταν και η αναποτελεσματικότητα ή η απροθυμία των αρμοδίων αρχών να ελέγξουν το διαχρονικό σκάνδαλο των Ε.Α.Σ., παρά την πίεση της κοινωνίας, και παρά τις προαναφερθείσες προσπάθειές μου στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η απαρχή της διάλυσης και των σκανδάλων των Ε.Α.Σ. ήταν οι προηγούμενες περίοδοι διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όμως η κοινωνία είχε ήδη «τιμωρήσει» τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ και περίμενε ενέργειες από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και για αυτό το ζήτημα.
Δεν γνωρίζω τις αιτίες της απροθυμίας των αρμοδίων αρχών να ασκήσουν τον έλεγχο που όφειλαν να ασκήσουν. Ούτως ή άλλως η παράταξή μου υπέστη το κόστος για την αναποτελεσματικότητά της στον τομέα αυτό, και ήδη επεξεργάζεται το «μάθημα», και σε αυτόν και σε όλους τους τομείς. Κάποια στιγμή θα λογοδοτήσουν και οι υπεύθυνοι. Γνωρίζω ότι τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας θέτουν ένα νέο ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί : Σε ποιά πορίσματα καταλήγουν οι ελληνικές αρμόδιες αρχές (ΥΠ.Ε.Ε., ΥΠ.Α.Α.Τ., δικαιοσύνη) για τα ζητήματα που θέτει το Ευρωπαϊκό Γραφείο Καταπολέμησης της Απάτης, τα οποία έγιναν γνωστά από το προαναφερθέν δημοσίευμα των New York Times; Η πρόοδος των ερευνών των ευρωπαϊκών υπηρεσιών φέρνει προ των ευθυνών τους τις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες και αρχές. Και φέρνει τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε δεινή θέση.
Οι φορείς του νομού που έχουν θεσμικά το δικαίωμα να απαιτήσουν απάντηση στο ερώτημα πρέπει να το κάνουν άμεσα. Παράλληλα, και με το φως αυτής της έρευνας, πρέπει να ερευνηθούν ξανά όλες οι μεγάλες υποθέσεις σκανδαλώδους διαχείρισης των Ε.Α.Σ. Μέσα στις αντίξοες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει ο Χανιώτης αγρότης, δεν μπορεί να συνεχίζεται η ατιμωρησία των ολιγομελών ομάδων που εξαφάνισαν το συνεταιριστικό πλούτο του νομού και αμαύρωσαν το όνομα του συνεταιριστικού τομέα.
Μανούσος Γ. Βολουδάκης
Πρέπει να γίνει σαφές ότι το διερευνώμενο από τις ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές σκάνδαλο της Ε.Α.Σ. Αποκορώνου – Σφακίων δεν αφορά τα γνωστά «πανωγραψίματα», αλλά μια πιο σύνθετη και μεγάλης κλίμακας υπόθεση, στην οποία εμπλέκεται μια μικρή ομάδα παραγόντων της περιοχής και η τότε Διοίκηση της Ε.Α.Σ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν αλλά και παλαιότερα δημοσιεύματα, το θέμα αφορά και τοπικό κατάστημα τραπέζης. Ζημιωμένοι από την υπόθεση αυτή είναι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών της περιοχής, αλλά και το κύρος των συνεταιριστικών δομών του νομού μας.
Ως βουλευτής στην περίοδο 2007 – 2009 έφερα κατ’επανάληψιν το θέμα αυτό – αλλά και γενικότερα το θέμα της κακοδιαχείρισης των Ε.Α.Σ. – στη Βουλή. Τόσο οι ερωτήσεις μου προς τα συναρμόδια Υπουργεία όσο και οι απαντήσεις των Υπουργών είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα μου www.voloudakis.gr στην ενότητα «Στη Βουλή» / Κοινοβουλευτικός έλεγχος. Δυστυχώς, όπως φάνηκε στις απαντήσεις των Υπουργών (οι οποίες δημοσιεύθηκαν τότε στον τοπικό τύπο), οι αρμόδιες αρχές δε διαλεύκαναν καμιά υπόθεση. Ειδικώς για το ζήτημα των παράνομων επιδοτήσεων της Ε.Α.Σ. Αποκορώνου – Σφακίων η απάντηση του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών στις 19 / 12/ 2008 , ήταν ουσιαστικά ότι το ζήτημα ερευνάται από την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων αλλά δεν έχει βγει συμπέρασμα. Τελικά οι Ευρωπαϊκές αρχές κινήθηκαν απ’ ότι φαίνεται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, παρά το γεγονός ότι αναμίχθηκαν αργότερα στην υπόθεση, χωρίς να έχουν εδώ υπηρεσιακή υποδομή.
Καθώς το ζήτημα της διαχείρισης των Ε.Α.Σ. αφορούσε και τη δικαιοσύνη, και καθώς από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο δεν έβγαινε συμπέρασμα, κατέθεσα αναφορά στον Επιθεωρητή του Αρείου Πάγου, η οποία επίσης έχει δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο. Ζήτησα με την αναφορά αυτή να διερευνηθεί ο τρόπος της απονομής δικαιοσύνης στα ζητήματα των Ε.Α.Σ. στα Χανιά. Κι αυτό γιατί από τη μια υπήρχαν πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες, και από την άλλη έβγαιναν διαρκώς απαλλακτικά βουλεύματα ή οι υποθέσεις ετίθεντο στο αρχείο με διατάξεις Εισαγγελέως. Ο Επιθεωρητής του Αρείου Πάγου διέταξε προκαταρκτική έρευνα η οποία δεν κατέληξε σε συμπεράσματα, και ετέθη – και αυτή – στο αρχείο. Πιστεύω ότι μια από τις πολλές αιτίες του εκλογικού αποτελέσματος της Ν.Δ. στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στα Χανιά, ήταν και η αναποτελεσματικότητα ή η απροθυμία των αρμοδίων αρχών να ελέγξουν το διαχρονικό σκάνδαλο των Ε.Α.Σ., παρά την πίεση της κοινωνίας, και παρά τις προαναφερθείσες προσπάθειές μου στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η απαρχή της διάλυσης και των σκανδάλων των Ε.Α.Σ. ήταν οι προηγούμενες περίοδοι διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όμως η κοινωνία είχε ήδη «τιμωρήσει» τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ και περίμενε ενέργειες από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και για αυτό το ζήτημα.
Δεν γνωρίζω τις αιτίες της απροθυμίας των αρμοδίων αρχών να ασκήσουν τον έλεγχο που όφειλαν να ασκήσουν. Ούτως ή άλλως η παράταξή μου υπέστη το κόστος για την αναποτελεσματικότητά της στον τομέα αυτό, και ήδη επεξεργάζεται το «μάθημα», και σε αυτόν και σε όλους τους τομείς. Κάποια στιγμή θα λογοδοτήσουν και οι υπεύθυνοι. Γνωρίζω ότι τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας θέτουν ένα νέο ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί : Σε ποιά πορίσματα καταλήγουν οι ελληνικές αρμόδιες αρχές (ΥΠ.Ε.Ε., ΥΠ.Α.Α.Τ., δικαιοσύνη) για τα ζητήματα που θέτει το Ευρωπαϊκό Γραφείο Καταπολέμησης της Απάτης, τα οποία έγιναν γνωστά από το προαναφερθέν δημοσίευμα των New York Times; Η πρόοδος των ερευνών των ευρωπαϊκών υπηρεσιών φέρνει προ των ευθυνών τους τις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες και αρχές. Και φέρνει τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε δεινή θέση.
Οι φορείς του νομού που έχουν θεσμικά το δικαίωμα να απαιτήσουν απάντηση στο ερώτημα πρέπει να το κάνουν άμεσα. Παράλληλα, και με το φως αυτής της έρευνας, πρέπει να ερευνηθούν ξανά όλες οι μεγάλες υποθέσεις σκανδαλώδους διαχείρισης των Ε.Α.Σ. Μέσα στις αντίξοες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζει ο Χανιώτης αγρότης, δεν μπορεί να συνεχίζεται η ατιμωρησία των ολιγομελών ομάδων που εξαφάνισαν το συνεταιριστικό πλούτο του νομού και αμαύρωσαν το όνομα του συνεταιριστικού τομέα.
Μανούσος Γ. Βολουδάκης
ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΠΟΥΚ
- Μάλιστα κύριοι το νέο επάγγελμα στην πιάτσα είναι: μπούκ- στοιχηματζής- «δάσκαλος» στα προγνωστικά στοιχήματος, ή γκουρού, αλλά πιο κοινά, ο νταβατζής της τσέπης μας.
- Επάγγελμα καινούργιο και πολύ κερδοφόρο.
- Ξέρετε πόσοι παίζουν ημερησίως τα γνωστά παιχνίδια του κρατικού «νόμιμου τζόγου»;
- Εκατομμύρια, έτσι όλο και κάποιος επιτήδειος θα καραδοκούσε να τα «αρπάξει» από τα όπου γης κορόιδα.
Ραδιοφωνικά – τηλεοπτικά -τηλεφωνικά – κινητοτηλεφωνικά – από έντυπα – στο διαδίκτυο - όλα νόμιμα και απλά .
1Ε το μήνυμα και σας στέλνομαι 5 σίγουρα στάνταρ στο στοίχημα, ακούω στο ράδιο. Λες και αυτός που θα σου στέλνει τα στάνταρ τα έχει δεμένα!!!!!
Βραδινό τηλεοπτικό πρόγραμμα και ξαφνικά ένα δεκαψήφιο νουμεράκι περνά κάμποσες φορές ψηλά- ψηλά. Για να μην σου ξεφύγει κιόλας εκτός από τις ζωηρές εικόνες, τα χρώματα και τα εντυπωσιακά γραφικά το συνοδεύει πάντα κάποιο σαγηνευτικό λαγουδάκι: Σίγουρα 5 αποτελέσματα, η ευκαιρία σας, τηλεφωνήστε μας τώρα!!.
Το κράτος όπως πάντα αλληθωρίζει ηθελημένα, άλλωστε που θα βρει καλύτερη διαφήμιση για τα –άραγε πόσα - παιχνίδια του;
ΛΟΤΤΟ- ΤΖΟΚΕΡ- ΠΡΟΤΟ- ΠΡΟΠΟ-ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ- ΣΤΟΙΧΗΜΑ (ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ- ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΛΛΗΝΙΚΟ- ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ-ΤΕΝΙΣ- ΦΟΡΜΟΥΛΑ)- ΕΞΤΡΑ 5 –ΣΟΥΠΕΡ 3- ΞΥΣΤΟ- ΛΑΧΕΙΑ (ΕΘΝΙΚΟ- ΛΑΪΚΟ- ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ)- ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ –ΚΙΝΟ και ο θεός ξέρει πόσα ακόμα ξεχνάω.
Μας τα παίρνουν λοιπόν νόμιμα και το κράτος και οι επιτήδειοι μπούκ, μετά όλοι αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν για τα κακά της πρέφας και του «Θανάση» ή του εξηνταέξι.
Διάβασα τις προάλλες σε εφημερίδα :Έχασε 5.0000Ε σε μονό παιχνίδι
( δηλ. έπαιξε μια ομάδα) και αναγκάστηκε να παίζει μετά αέρα ( τι μου θυμίζει αυτή η λέξη τι;; Α΄ ναι μωρέ χρηματιστήριο !!) άλλα τόσα για να ρεφάρει, τώρα όμως κάθεται στην στενή και λύνει σταυρόλεξα.
Τακτικό φαινόμενο τώρα τελευταία το πενταπλό – εξαπλό και βάλε τζάκ- ποτ στο τζόκερ, βραχυκύκλωμα και ουρές στα πρακτορεία, ακόμα και παρατάσεις να δίνονται για την ημέρα της κλήρωσης - τα μηχανάκια κομπλάρουν από την υπερθέρμανση. Αλλά αν προσέξετε καλά τα τζάκ- ποτ γίνονται πάντα όταν πλησιάζουν οι γιορτές και σχόλες (Πάσχα- πρωτοχρονιά- 15Αύγουστο). Τότε έχει ο λαουτσούκος τον παραπανίσιο παρά, ας του τον φάμε λοιπόν !!!!
Πέντε-έξι συνεχόμενα τζάκ- ποτ και τελικά κάποιος-α με 6Ε, παραμονή πρωτοχρονιάς ή Πάσχα πλουτίζει. Μυστήριο, μεγάλο μυστήριο ;;;
Άσε που μας κοροϊδεύουν από πάνω με αυτές τις γελοίες διαφημίσεις τους «κι αν σου κάτσει;»
- Λες και συμβαίνει κάθε μέρα !!!!!
Σήμερα ο οργανωμένος τζόγος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες "βιομηχανίες κλοπής χρημάτων αφελών" και εμφανίζει συνεχή άνθηση, με δέλεαρ τα δώρα και τα ευρώ. Ακμάζει βέβαια στην Ψωροκώσταινα μας εδώ στην πατρίδα των άκρων και των αντιθέσεων.Φαγητό δεν έχουμε να φάμε αλλά το προπο, προπο!!
Έτσι μας τροφοδοτεί με άμεσα όνειρα, επιθυμίες, ανάγκες και στόχους που ενώ φαντάζουν ανέφικτα, μας προκαλούν την ψευδαίσθηση ότι ίσως υλοποιηθούν και γίνουν κάποτε πραγματοποιήσιμα, βέβαια μετά ξυπνάς … και ξαναπαίζεις.
Και μην ξεχαστείτε σήμερα το ΤΖΟΚΕΡ κληρώνει 12.000.000 Ε!!! Λέτε να τα κερδίσει η κυβέρνηση για να κλείσει καμιά τρύπα;
- Επάγγελμα καινούργιο και πολύ κερδοφόρο.
- Ξέρετε πόσοι παίζουν ημερησίως τα γνωστά παιχνίδια του κρατικού «νόμιμου τζόγου»;
- Εκατομμύρια, έτσι όλο και κάποιος επιτήδειος θα καραδοκούσε να τα «αρπάξει» από τα όπου γης κορόιδα.
Ραδιοφωνικά – τηλεοπτικά -τηλεφωνικά – κινητοτηλεφωνικά – από έντυπα – στο διαδίκτυο - όλα νόμιμα και απλά .
1Ε το μήνυμα και σας στέλνομαι 5 σίγουρα στάνταρ στο στοίχημα, ακούω στο ράδιο. Λες και αυτός που θα σου στέλνει τα στάνταρ τα έχει δεμένα!!!!!Βραδινό τηλεοπτικό πρόγραμμα και ξαφνικά ένα δεκαψήφιο νουμεράκι περνά κάμποσες φορές ψηλά- ψηλά. Για να μην σου ξεφύγει κιόλας εκτός από τις ζωηρές εικόνες, τα χρώματα και τα εντυπωσιακά γραφικά το συνοδεύει πάντα κάποιο σαγηνευτικό λαγουδάκι: Σίγουρα 5 αποτελέσματα, η ευκαιρία σας, τηλεφωνήστε μας τώρα!!.
Το κράτος όπως πάντα αλληθωρίζει ηθελημένα, άλλωστε που θα βρει καλύτερη διαφήμιση για τα –άραγε πόσα - παιχνίδια του;
ΛΟΤΤΟ- ΤΖΟΚΕΡ- ΠΡΟΤΟ- ΠΡΟΠΟ-ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ- ΣΤΟΙΧΗΜΑ (ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ- ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΛΛΗΝΙΚΟ- ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ-ΤΕΝΙΣ- ΦΟΡΜΟΥΛΑ)- ΕΞΤΡΑ 5 –ΣΟΥΠΕΡ 3- ΞΥΣΤΟ- ΛΑΧΕΙΑ (ΕΘΝΙΚΟ- ΛΑΪΚΟ- ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ)- ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ –ΚΙΝΟ και ο θεός ξέρει πόσα ακόμα ξεχνάω.
Μας τα παίρνουν λοιπόν νόμιμα και το κράτος και οι επιτήδειοι μπούκ, μετά όλοι αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν για τα κακά της πρέφας και του «Θανάση» ή του εξηνταέξι.
Διάβασα τις προάλλες σε εφημερίδα :Έχασε 5.0000Ε σε μονό παιχνίδι
( δηλ. έπαιξε μια ομάδα) και αναγκάστηκε να παίζει μετά αέρα ( τι μου θυμίζει αυτή η λέξη τι;; Α΄ ναι μωρέ χρηματιστήριο !!) άλλα τόσα για να ρεφάρει, τώρα όμως κάθεται στην στενή και λύνει σταυρόλεξα.
Τακτικό φαινόμενο τώρα τελευταία το πενταπλό – εξαπλό και βάλε τζάκ- ποτ στο τζόκερ, βραχυκύκλωμα και ουρές στα πρακτορεία, ακόμα και παρατάσεις να δίνονται για την ημέρα της κλήρωσης - τα μηχανάκια κομπλάρουν από την υπερθέρμανση. Αλλά αν προσέξετε καλά τα τζάκ- ποτ γίνονται πάντα όταν πλησιάζουν οι γιορτές και σχόλες (Πάσχα- πρωτοχρονιά- 15Αύγουστο). Τότε έχει ο λαουτσούκος τον παραπανίσιο παρά, ας του τον φάμε λοιπόν !!!!
Πέντε-έξι συνεχόμενα τζάκ- ποτ και τελικά κάποιος-α με 6Ε, παραμονή πρωτοχρονιάς ή Πάσχα πλουτίζει. Μυστήριο, μεγάλο μυστήριο ;;;
Άσε που μας κοροϊδεύουν από πάνω με αυτές τις γελοίες διαφημίσεις τους «κι αν σου κάτσει;»
- Λες και συμβαίνει κάθε μέρα !!!!!
Σήμερα ο οργανωμένος τζόγος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες "βιομηχανίες κλοπής χρημάτων αφελών" και εμφανίζει συνεχή άνθηση, με δέλεαρ τα δώρα και τα ευρώ. Ακμάζει βέβαια στην Ψωροκώσταινα μας εδώ στην πατρίδα των άκρων και των αντιθέσεων.Φαγητό δεν έχουμε να φάμε αλλά το προπο, προπο!!
Έτσι μας τροφοδοτεί με άμεσα όνειρα, επιθυμίες, ανάγκες και στόχους που ενώ φαντάζουν ανέφικτα, μας προκαλούν την ψευδαίσθηση ότι ίσως υλοποιηθούν και γίνουν κάποτε πραγματοποιήσιμα, βέβαια μετά ξυπνάς … και ξαναπαίζεις.
Και μην ξεχαστείτε σήμερα το ΤΖΟΚΕΡ κληρώνει 12.000.000 Ε!!! Λέτε να τα κερδίσει η κυβέρνηση για να κλείσει καμιά τρύπα;
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΡΗΤΩΝ ΣΥΡΟΥ
Το Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 09.00΄ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη Σύρου, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου και Μυκόνου κ.κ. Δωροθέου Β΄ τελέσθηκε θεία λειτουργία με αρτοκλασία για την μνήμη των Αγίων Δέκα Μαρτύρων, οι οποίοι γεννήθηκαν στην Κρήτη και μαρτύρησαν υπέρ του Χριστού, σεβόμενη τις ιερές παρακαταθήκες των μελών μας οι οποίοι τους όρισαν με καταστατική διάταξη επίσημη εορτή του Συλλόγου μας. Μετά το πέρας της δοξολογίας ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση για τα θανόντα μέλη του Συλλόγου, υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών τους.
Την θεία λειτουργία παρακολούθησαν ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος π. Φραγκίσκος ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ, ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Γιώργος ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ, ο Αντινομάρχης Κυκλάδων κ. Δημήτριος ΡΟΥΣΣΟΣ, ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Ερμούπολης κ. Ιωάννης ΚΑΦΟΥΡΟΣ, ο επίτιμος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερμούπολης κ. Αντώνης ΜΑΡΚΟΥΛΗΣ και πλήθος κόσμου.
Μετά την θεία λειτουργία, προσφέρθηκε κέρασμα σε όλους τους προσκεκλημένους σε κατάστημα της πόλης (καφετέρια ΜΕΓΑΡΟ), σε ένα χώρο με όμορφη διακόσμηση, όπου οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν ευχές.
Οι Άγιοι Δέκα μαρτύρησαν επί Δεκίου τον 3ον μ.Χ. αιώνα. Ήταν ο Θεόδουλος, ο Σαντορνίνος, ο Εύπορος, ο Γελάσιος και ο Ευνικιανός από τη Μητρόπολη Γορτύνης, ο Ζωτικός από την Κνωσό, ο Αγαθόπους από τον Πάνορμο, ο Βασιλείδης από την Κυδωνία και ο Ευάρεστος και Πόμπιος από το Ηράκλειο. Για 30 ημέρες τους βασάνιζαν σκληρά και στο τέλος τους αποκεφάλισαν. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 23 Δεκεμβρίου.
Η εικόνα των Άγιων Δέκα που βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη Σύρου, ζωγράφισε στο Ρέθυμνο στις 10 Δεκεμβρίου 1860 ο Ρεθύμνιος αγιογράφος Αντώνιος Χ.Γ. Βεβελάκης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών» της Ερμούπολης. Η εικόνα (164Χ108) περιβάλλεται από ωραιότατο ξυλόγλυπτο σκούρου καφέ χρώματος και είναι αναρτημένη στο δεξιό τοίχος του περικαλλούς ναού Αγίου Νικολάου. Ακριβώς κάτω από αυτήν την εικόνα, στο μέσο υπάρχει και μικρότερη (43Χ33) πανομοιότυπη του ιδίου αγιογράφου, την οποία ζωγράφισε στο Ρέθυμνο το 1861 επίσης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών». Ο Σύλλογός μας τιμά την μνήμη τους κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου με την συμμετοχή μελών και φίλων του.
Χρόνια πολλά πατριώτες και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος με υγεία !
Μετά την θεία λειτουργία, προσφέρθηκε κέρασμα σε όλους τους προσκεκλημένους σε κατάστημα της πόλης (καφετέρια ΜΕΓΑΡΟ), σε ένα χώρο με όμορφη διακόσμηση, όπου οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν ευχές.Οι Άγιοι Δέκα μαρτύρησαν επί Δεκίου τον 3ον μ.Χ. αιώνα. Ήταν ο Θεόδουλος, ο Σαντορνίνος, ο Εύπορος, ο Γελάσιος και ο Ευνικιανός από τη Μητρόπολη Γορτύνης, ο Ζωτικός από την Κνωσό, ο Αγαθόπους από τον Πάνορμο, ο Βασιλείδης από την Κυδωνία και ο Ευάρεστος και Πόμπιος από το Ηράκλειο. Για 30 ημέρες τους βασάνιζαν σκληρά και στο τέλος τους αποκεφάλισαν. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 23 Δεκεμβρίου.
Η εικόνα των Άγιων Δέκα που βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη Σύρου, ζωγράφισε στο Ρέθυμνο στις 10 Δεκεμβρίου 1860 ο Ρεθύμνιος αγιογράφος Αντώνιος Χ.Γ. Βεβελάκης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών» της Ερμούπολης. Η εικόνα (164Χ108) περιβάλλεται από ωραιότατο ξυλόγλυπτο σκούρου καφέ χρώματος και είναι αναρτημένη στο δεξιό τοίχος του περικαλλούς ναού Αγίου Νικολάου. Ακριβώς κάτω από αυτήν την εικόνα, στο μέσο υπάρχει και μικρότερη (43Χ33) πανομοιότυπη του ιδίου αγιογράφου, την οποία ζωγράφισε στο Ρέθυμνο το 1861 επίσης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών». Ο Σύλλογός μας τιμά την μνήμη τους κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου με την συμμετοχή μελών και φίλων του.
Χρόνια πολλά πατριώτες και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος με υγεία !
ΕΦΥΓΕ Ο ΝΙΚΟΣ
''Έφυγε'' από τη ζωή το βράδυ της Τετάρτης ο Νίκος Κακαουνάκης. Ο γνωστός δημοσιογράφος έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία και αλλεπάλληλες επεμβάσεις, απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών.
Από ιατρικά λάθη έχασε την ζωή του αν και μπήκε μέσα για να κάνει μια απλή επέμβαση για πολύποδα στον 'Ευαγγελισμό'. Δυστυχώς το ένα λάθος διαδέχθηκε το άλλο με αποτέλεσμα να τον ανοίξουν 3 φορές και να πέσει σε καταστολή και τέλος να καταλήξει!!
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 16.00 μ.μ στο Καστέλλι.
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 16.00 μ.μ στο Καστέλλι.
ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ!!!
Είμαστε το πρώτο μπλοκ που γράψαμε για την αμερικάνικη ανταπόκριση από τον "ΒΑΜΟ", όμως δεν γράψαμε τίποτα παραπάνω ούτε λιγότερο από την αλήθεια.Φυσικά υπάρχει και η άλλη άποψη και αυτήν μπορείτε να την διαβάσετε στο http://sfinesnaps.blogspot.com/ ή μερικά αποσπάσματα θα βρείτε παρακάτω :
Ίντα έπαθαν τα Αμερικανάκια και τους έπιασε τόση ανησυχία για το εάν γίνονται απάτες με τις αγροτικές επιδοτήσεις που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια , οι New York Times, «ανησυχούν» για τις «απάτες» που γίνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Αναφέρονται μεταξύ άλλων και στην γνωστή περίπτωση του Αποκόρωνα «παραλείποντας» να αναφέρουν πως αφενός η υπόθεση έχει μπει στο αρχείο, αλλά – το κυριότερο – πως δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ παραπάνω από εκείνο που δικαιούνταν όσοι είχαν αναμιχθεί στην υπόθεση των απανωγραψιμάτων.
Γιατί τελικά ο «καυγάς γίνεται για το πάπλωμα» και πάπλωμα για τους Αμερικανούς σημαίνει να σταματήσει η οικονομική ενίσχυση των αγροτικών προϊόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , προκειμένου να ανέβουν οι τιμές τους και να μην είναι πλέον ανταγωνιστικά σε σχέση με αντίστοιχα (μεταλλαγμένα ή μη) αγροτικά προϊόντα των ΗΠΑ.Άλλωστε εδώ και χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ανελέητος «πόλεμος» στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου με τους Αμερικανούς να «μάχονται» με κάθε τρόπο για να σταματήσει κάθε είδους βοήθεια που παρέχει η Ευρώπη στους αγρότες της και να επιτραπεί η ελεύθερη (με τους ελάχιστους ή και καθόλου δασμούς) είσοδος των Αμερικανικών αγροτικών προϊόντων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια άποψη είναι και αυτή αλλά ποια θα πιστέψουμε εμείς οι μη αγρότες; Ότι μας βάλουν άνευ λόγου τα Αμερικανάκια ή υπάρχει μερίδα καρεκλοκένταυρων αγροτών που τα τσέπωνε κανονικά;
Ίντα έπαθαν τα Αμερικανάκια και τους έπιασε τόση ανησυχία για το εάν γίνονται απάτες με τις αγροτικές επιδοτήσεις που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια , οι New York Times, «ανησυχούν» για τις «απάτες» που γίνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Αναφέρονται μεταξύ άλλων και στην γνωστή περίπτωση του Αποκόρωνα «παραλείποντας» να αναφέρουν πως αφενός η υπόθεση έχει μπει στο αρχείο, αλλά – το κυριότερο – πως δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ παραπάνω από εκείνο που δικαιούνταν όσοι είχαν αναμιχθεί στην υπόθεση των απανωγραψιμάτων.
Γιατί τελικά ο «καυγάς γίνεται για το πάπλωμα» και πάπλωμα για τους Αμερικανούς σημαίνει να σταματήσει η οικονομική ενίσχυση των αγροτικών προϊόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , προκειμένου να ανέβουν οι τιμές τους και να μην είναι πλέον ανταγωνιστικά σε σχέση με αντίστοιχα (μεταλλαγμένα ή μη) αγροτικά προϊόντα των ΗΠΑ.Άλλωστε εδώ και χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ανελέητος «πόλεμος» στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου με τους Αμερικανούς να «μάχονται» με κάθε τρόπο για να σταματήσει κάθε είδους βοήθεια που παρέχει η Ευρώπη στους αγρότες της και να επιτραπεί η ελεύθερη (με τους ελάχιστους ή και καθόλου δασμούς) είσοδος των Αμερικανικών αγροτικών προϊόντων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια άποψη είναι και αυτή αλλά ποια θα πιστέψουμε εμείς οι μη αγρότες; Ότι μας βάλουν άνευ λόγου τα Αμερικανάκια ή υπάρχει μερίδα καρεκλοκένταυρων αγροτών που τα τσέπωνε κανονικά;
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
ΛΕΤΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΒΑΛΤΟΣ;
Το μέγα ερώτημα που έκανε ο δημοσιογράφος της ντόπιας τηλεορασης στον πρόεδρο του λιμενικού ταμείου Μεσσηνίας ήταν όλα τα λεφτά στην χθεσινή συνέντευξη των μετόχων της ΑΝΕΝ.
Δημοσιογράφος : Πόσες ώρες είναι από την Καλαμάτα, η Αθήνα;
Πρόεδρος: 2,30-3 ώρες περίπου!!!
Δημοσιογράφος : Και ποιος θα πάει από Καστέλλι-Καλαμάτα- Αθήνα όταν χρειάζονται 9-10 ώρες, ξέρετε ότι Σούδα-Πειραιάς είναι μόνο 5.30 ώρες;
Φυσικά ο δημοσιογράφος ήταν ολίγο "βαλτός" ή πολύ άσχετος, γιατί η ερώτηση ήταν άλλη που έπρεπε να γίνει, ήταν άλλη αλλά αυτή πονάει λίγο, την ΑΝΕΚ και όλες τις ανώνυμες ναυτιλιακές εταιρείες της Κρήτης.
Εξάλλου τα λεφτά είναι πολλά!!!
Δημοσιογράφος : Πόσες ώρες είναι από την Καλαμάτα, η Αθήνα;
Πρόεδρος: 2,30-3 ώρες περίπου!!!
Δημοσιογράφος : Και ποιος θα πάει από Καστέλλι-Καλαμάτα- Αθήνα όταν χρειάζονται 9-10 ώρες, ξέρετε ότι Σούδα-Πειραιάς είναι μόνο 5.30 ώρες;
Φυσικά ο δημοσιογράφος ήταν ολίγο "βαλτός" ή πολύ άσχετος, γιατί η ερώτηση ήταν άλλη που έπρεπε να γίνει, ήταν άλλη αλλά αυτή πονάει λίγο, την ΑΝΕΚ και όλες τις ανώνυμες ναυτιλιακές εταιρείες της Κρήτης.
Πόσες ώρες είναι η διαδρομή Καλαμάτα - Πάτρα έπρεπε να ήταν η ερώτηση...κ. δημοσιογράφε, η ΑΝΕΝ δεν πάει μόνο Πειραιά αλλά θα μπορούσε να πηγαινοέρχεται μόνο Καλαμάτα - Καστέλλι με τα φορτηγά που έρχονται από Ιταλία, και αντίστροφα. Αλλά και τους τόσους τροχοφόρους τουρίστες της Κεντρικής Ευρώπης!! Γιατί πρέπει ο τουρίστας να πάει Πάτρα - Αθήνα-Πειραιά -Χανιά (Ηράκλειο) και όχι Πάτρα -Καλαμάτα-Καστέλλι;
Για λογάριασε τα χιλιόμετρα;Εξάλλου τα λεφτά είναι πολλά!!!
ΜΙΑ ΝΥΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ
Το νέο ριάλιτι του Alpha «Μια νύφη για το γιο μου» κάνει πρεμιέρα σήμερα Τετάρτη στις 9 το βράδυ.
Θα το παρουσιάσει γνωστή μας (ξαδέλφη) Κατερίνα Καραβάτου.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τις πεθερές να ψάχνουν την κατάλληλη νύφη για τον γιόκα τους.
Υ.Σ Από καλές πληροφορίες η εκπομπή θα κάνει πάταγο στην γειτονιά μας και θα γυριστούν και κάμποσα επεισόδια στην Κρήτη, που υπάρχουν πολλά γεροντοπαλλήκαρα που ζουν με τις μαμάδες τους ....ακόμα!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)