σπαθούσα να ψυχολογήσω σε κάθε σπίτι που πήγαινα (τότε) τον νοικοκύρη για να θυμάμαι την επόμενη χρονιά αν θα έπρεπε να τα πω ξανά ή όχι. Έτσι είχα φτιάξει μια νοερή λίστα με τις κυριότερες φυσιογνωμίες ακροατών καλάντων. Μη γελάτε !!!
ός : Τελειώνεις το άσμα και ο καλός κύριος σε καλεί να περάσεις στο σαλόνι του, ξάφνου η χοντρή κυρά του με την δισκάρα γεμάτη τα γνωστά γλυκά των Χριστουγέννων προσπαθεί να σε τρατάρει με το ζόρι, τότε λοιπόν σε έπιανε κρύος ιδρώτας, «θα πάρω και λεφτά ή μόνο γλυκά;» .
κεί.
νασχόληση και προσφορά. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως, ταυτόχρονα όμως και ἡ χώρα μας, αυτός ο τόπος «ο μικρός - ο μέγας», βρίσκεται ενώπιον μίας κρίσεως πού αγγίζει μέλη της κοινωνίας γενικότερα. Είναι δε γεγονός ότι η ποικίλη αυτή διαπλοκή, κατά κανόνα επιτηδευμένη και αδιαφανής, "εμπνέει" ακόμα καί εκπροσώπους του πνεύματος και του εκκλησιαστικού φρονήματος με αποτέλεσμα τον σκανδαλισμό των πολλών και την ικανοποίηση των καιροφυλακτούντων προκειμένου να λοιδορήσουν την Εκκλησία συνολικώς. Πλήθος επαιόντων, (όλοι έχομε γίνει ειδήμονες) εκφέρουν άποψη επί παντός αισθητού και επιστητού, παρελαύνουν καθημερινά από τα τηλεοπτικά παράθυρα, τα οποία (παράθυρα) έχουν γίνει τόποι δίκης και καταδίκης, και μάλιστα χωρίς δικαίωμα «απολογίας» του… «ενόχου» τις περισσότερες φορές. Τό ερώτημα που γεννάται έχει να κάνει μέ τό πώς θά ερμηνεύσουμε αυτή τήν κρίση. Ένας δρόμος, ο εύκολος ίσως, εστιάζεται στο γεγονός, στό σύμπτωμα, ερευνά δηλ. όσα συνέβησαν και αποδίδει ευθύνες όπου υπάρχουν. Αναγκαίο και απαραίτητο. Είναι όμως αρκετό; Λύνει το πρόβλημα; Ταπεινά φρονούμε πως όχι. Χρειάζεται να προχωρήσομε παραπέρα, να ερμηνεύσομε δηλαδή τα φαινόμενα, να αναζητήσομε τις αιτίες των. Αν πραγματικά θέλομε να αντιμετωπίσομε ένα σύμπτωμα μακροπρόθεσμα, αν επιδιώκομε να διαλευκάνομε πλήρως ένα σκάνδαλο η εστίαση στο πρόβλημα δεν είναι αρκετή. Όσες επιτροπές και αν συστήσομε, όσες καταδικαστικές αποφάσεις και αν λάβομε, όσες δηλώσεις και αν κάνομε ο ηθικός αυτουργός δεν πρόκειται να συνετισθεί, τό πρόβλημα θά παραμένει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η αλήθεια των πραγμάτων θεωρείται, οράται, συναντάται στο ήθος των προσώπων. Όχι στην ηθική, αλλά στο ήθος. Γιατί η ηθική είναι μια κατασκευή της διάνοιας, ένα σύστημα ηθικών κανόνων και νομικών διατάξεων, αλλά το ήθος ξεπερνά τους κανόνες και τις διατάξεις. Συμπέρασμα: Πιστεύομε λοιπόν ότι η παρούσα κρίση αγγίζει όλους μας, έχομε όλοι ευθύνη. Πέρα από την προσωπική ευθύνη, η οποία ευελπιστούμε να αποδοθεί, υπάρχει και η συλλογική ευθύνη. Είμαστε όλοι μας περισσότερο η λιγότερο ηθικοί αυτουργοί. Αιτία αυτής της συναυτουργίας; Το γεγονός ότι η ταυτότητα μας έχει στηριχθεί πάνω στο «φαίνεσθε» καί όχι στο «είναι». Κυρίαρχο στοιχείο του πολιτισμού του Νεοέλληνα. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες περιπτώσεις μας αφήνει αδιάφορους η ουσία και αγκιστρωνόμαστε στην επιφάνεια, στον τύπο; Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι μόνιμη αγωνία μας είναι τό πώς φαινόμαστε στα μάτια των άλλων η το ποια γνώμη έχουν οι άλλοι για εμάς; Μήπως δεν αληθεύει το γεγονός ότι καλλιεργούμε έναν «πολιτισμό» θανάτου; Πολιτισμό που θέτει τον ευδαιμονισμό ως προτεραιότητα ζωής; Πολιτισμό που θέλει τα παιδιά μας να μεγαλώνουν κάτω από την πίεση της τελειότητας;
Παρά το ψιλόβροχο και το τσουχτερό κρύο πολύς κόσμος παρακολούθησε την τελετή του ανάμματος του χριστουγεννιάτικου δένδρου στην οδό Σκαλίδη και μπροστά από την εκκλησία του Μιχαήλ Αρχαγγέλου. 
έρχονται αλλά και στην οικονομική κρίση που μαστίζει τον κόσμο. Φυσικά ειδική μνεία έγινε και για τον αδικοχαμένο 
15χρονο που έχασε την ζωή του σε συμπλοκή με αστυνομικούς.
περίπου 50 ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου και από συλλογικότητες των Χανίων. Οι καταληψίες μπήκαν στο κανάλι στις 2.30 μ.μ. ζητώντας να μεταδοθεί μαγνητοσκοπημένο μήνυμα διαμαρτυρίας διάρκειας 18 λεπτών για το θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, στην Αθήνα, για τα όσα γίνονται αυτές τις ημέρες και για το ρόλο των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Το μήνυμα μεταδόθηκε και οι καταληψίες αποχώρησαν ειρηνικά στις 3.15 μμ. Η χθεσινή, ήταν η δεύτερη κατάληψη τηλεοπτικού σταθμού στα Χανιά. Είχε προηγηθεί, το βράδυ της Τετάρτης, κατάληψη στις εγκαταστάσεις της «Νέας Τηλεόρασης».
εί πως μέχρι και χθες ανάλογες κινήσεις με καταλήψεις ηλεκτρονικών ΜΜΕ έχουν γίνει και στην κρατική τηλεόραση (ΝΕΤ) καθώς επίσης και στον τηλεοπτικό σταθμό της Πάτρας «Super B». Όμως βασικός στόχος των καταληψιών για τη μετάδοση των μηνυμάτων τους φαίνεται πως είναι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, καθώς αντίστοιχες ολιγόωρες καταλήψεις έχουν γίνει σε πέντε ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αθήνας, τέσσερις της Κέρκυρας, τρεις της Μυτιλήνης, δύο της Θεσσαλονίκης καθώς επίσης και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς του Ρεθύμνου, της Σπάρτης και της Τρίπολης.
αία συνεδρίαση του νομαρχιακού συμβουλίου Χανίων ιεραρχήθηκαν οι προτεραιότητες του 5ους προγράμματος σχολικής στέγης στο νομό. Στο αναμορφωμένο πρόγραμμα βλέπουμε με έκπληξη ενδιαφέροντα και σημαντικά έργα για την Κίσαμος 
ή 1ου Νηπιαγωγείου Κισάμου 1/θέσιο, δαπάνη 300.000 Ε 2009-2010
ατρικό σπίτι του πατέρα του (ΦΩΤΟ 1). Το πραγματικό του όνομα ήταν Αλέξης Μινωτάκης. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο γυμνάσιο διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα Χανίων. Το 1921 ήλθε στην Αθήνα και άρχισε ως ερασιτέχνης ηθοποιός να εμφανίζεται "επί σκηνής" με διάφορα θεατρικά συγκροτήματα - θιάσους. Αργότερα όμως επιδόθηκε ως επαγγελματίας ηθοποιός λαμβάνοντας μέρος και σε επαρχιακές θεατρικές περιοδείες με τους θιάσους Βεάκη και Νέζερ παρουσιάζοντας τον "Οιδίποδα τύραννο". Προκειμένου εν τω μεταξύ ν΄ αντιμετωπίσει τις οικογενειακές αντιρρήσεις για το επάγγελμα που είχε διαλέξει αναγκάσθηκε να κόψει (περιορίσει) το επίθετό του, αν και αυτό δεν μείωσε τη ρήξη που είχε με τον πατέρα του για πολλά χρόνια.
ργικοί ρόλοι του Αλέξη Μινωτή ήταν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους των έργων: "Ιούλιος Καίσαρ" και "Άμλετ" του Σαίξπηρ, "Δον Κάρλος" του Σίλλερ, "Ιβάν ο τρομερός", "Πέερ Γκυντ", "Μάκβεθ", "Βασιλιάς Ληρ", "Βρικόλακες" κ.ά.
νος" του Σοφοκλή ανεβάστηκε με δική του σκηνοθεσία. Επίσης σκηνοθέτησε στη συνέχεια τις τραγωδίες "Εκάβη" και "Μήδεια" του Ευριπίδη στις οποίες και πρωταγωνίστησε η Κατίνα Παξινού καθώς και τις τραγωδίες "Αντιγόνη" και "Οιδίπους επί Κολονώ" που πρωταγωνιστούσε ο ίδιος. Το 1958 ανέβασε στην Αμερική (Dallas Civil Opera) και στο Γκόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο την όπερα του Κερουμπίνι "Μήδεια" με πρωταγωνίστρια την Μαρία Κάλλας. Η παράσταση εκείνη κρίθηκε ως βάση υψηλού υποδείγματος σύγχρονης σκηνοθεσίας μελοδράματος (όπερας). Επίσης εμφανίσθηκε και στο Μπροντγουέι στην "Ηλέκτρα" με την Μαρίκα Κοτοπούλη.Ο Αλέξης Μινωτής είχε επίσης λάβει μέρος και στη ξένη κινηματογραφική επιτυχία "Γη των Φαραώ" με την Τζόαν Κόλινς.
Ροδάμανθυ και τρίτος αδελφός του Μίνωα. Η μυθολογία λέει ότι ο Δίας, έκλεψε την όμορφη κόρη του Αγήνορα από την Τύρο ή τη Σιδώνα, αφού την ξεγέλασε μεταμφιεσμένος σε ταύρο. Την οδήγησε στο νυφικό κρεβάτι κάτω από τη σκιά ενός πλάτανου της Γόρτυνας. Μετά της προσέφερε τρία δώρα, ένα σκύλο που ποτέ δεν του ξέφυγε τίποτα, μια φαρέτρα με αλάνθαστα βέλη και ένα χάλκινο γίγαντα, τον προστάτη της Κρήτης Τάλω. Μεταγενέστερα ο Ι. Κακριδής, βασιζόμενος στο ότι ο Ησύχιος γράφει πως ταλώς σήμαινε ήλιος, ενώ Ταλαιός είναι το όνομα του Δία στην Κρήτη και με βάση και άλλα στοιχεία, εκφράζει την άποψη ότι ήταν ηλιακή θεότητα που αργότερα μεταπλάστηκε σε ήρωα.
κατέληγε στον αστράγαλο του, όπου ένα χάλκινο καρφί ή βίδα έκλεινε την έξοδο της. Μέσα στην φλέβα του Τάλω κυλούσε ο ιχώρ (αίμα αθανάτων), θείο υγρό που του έδινε ζωή. Κύριο έργο του Τάλω ήταν να διατρέχει τις ακτές της Κρήτης τρεις φορές την μέρα, να ρίχνει βράχους στα εχθρικά πλοία, να σκοτώνει τους εισβολείς και επί πλέον να περιφέρεται στο εσωτερικό του νησιού, από χωριό σε χωριό, μεταφέροντας τους νόμους που θεσμοθετούσε ο Μίνωας. Τους εισβολείς, λέει ο μύθος, τους αγκάλιαζε και μετά πυρακτωνόταν και τους κατάκαιε.
ο Ιάσονας να του αφαιρέσει το καρφί στη φτέρνα του που έκλεινε τη μια και μοναδική φλέβα που διέτρεχε όλο το κορμί του και περιείχε ιχώρ, θανατώνοντάς τον. Η άλλη εκδοχή λέει ότι ο Ποίας, πατέρας του Φιλοκτήτη, τόξευσε το χάλκινο βέλος του στην φτέρνα του Τάλω και σπάζοντας την βίδα χύνοντας το πολύτιμο ιχώρ, που του έδινε ζωή.
μαριάς έγινε Εθνικός Δρυμός το 1962 για να διαφυλάξει ένα από τα σημαντικότερα φυσικά εργαστήρια της Ελλάδας. Περικυκλωμένο από απόρθητες ορθοπλαγιές, με το ιδιαίτερο μικροκλίμα του είναι ένας πυρήνας ζωής τεράστιας φυσικής, ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας. Με μήκος που ξεπερνά τα 16 χλμ. είναι το μεγαλύτερο φαράγγι της Ευρώπης και τελευταίο καταφύγιο του κρι-κρί του περίφημου Κρητικού αίγαγρου». Έτσι διαφημίζεται στα ξενόγλωσσα σαιτ το φαράγγι, που κακά τα ψέματα αποτελεί μαζί με τις παραλίες μας τον μοχλό της τουριστικής μας προβολής.
τοπίο και τα γαλαζοπράσινα νερά το νησί της Γραμβούσας έχει και μακραίωνη ιστορία γεγονός που μαρτυράτε και από το κάστρο που βρίσκεται στην κορυφή του νησιού, το οποίο χτίστηκε το 1579 από τους Ενετούς που κυρίευσαν την Κρήτη. Φυσικά γνωρίζετε ότι ανήκει στο δίκτυο προστασίας, που περιλαμβάνει το Natura 2000 για την Κρήτη.
χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου «διαχείρισης» των απορριμμάτων στη χώρα μας. Αφορά την περιοχή του Μπάλου, στη χερσόνησο της Γραμβούσας του Νομού Χανίων, μια περιοχή ενταγμένη στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Νatura. Τον περασμένο Απρίλιο, με το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου, ορισμένοι αποφάσισαν να καθαρίσουν την παραλία από τα σκουπίδια. Γέμισαν πολλές μαύρες σακούλες, τις οποίες όμως δεν τις πήραν μαζί τους για να τις εναποθέσουν σε κάποιο χώρο απόθεσης απορριμμάτων παρά τις συγκέντρωσαν σε ένα σημείο της παραλίας, έβαλαν φωτιά και έφυγαν. Η φωτιά έκαψε ένα μέρος των απορριμμάτων και τα υπόλοιπα «περίμεναν» τους επισκέπτες του καλοκαιριού, οι οποίοι αντί να περπατούν πάνω στη ροζ άμμο, ανάμεσα σε κοχύλια και όστρακα που ξεβράζει το κύμα, ισορροπούσαν πάνω σε τόνους από σκουπίδια και απροσδιόριστου είδους ακαθαρσίες, πεταμένους σκουριασμένους σωλήνες, πλαστικά δοχεία, μπουκάλια, κ.ά».
Φυσικά δεν έλειπαν και τα σκληρά συνθήματα όπως :
πουλί με άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 2,80 μέτρα και βάρος 5-7 κιλά. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πετάξει πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα ή ακόμη και μέσα στα σύννεφα και στο ψιλοβρόχι. Επιπλέον, μπορεί εύκολα να απογειωθεί μετά από ένα μεγάλο γεύμα, σε αντίθεση με τα Όρνια που πρέπει πρώτα να χωνέψουν την τροφή. Ο αρσενικός και ο θηλυκός Γυπαετός οι οποίοι ζευγαρώνουν για μια ζωή αρχίζουν τις ερωτοτροπίες τους νωρίς τον Οκτώβριο εώς και τον Ιανουάριο, πετώντας πλάι-πλάι, κυνηγώντας ο ένας τον άλλο, ακροβατώντας με πλεγμένα τα νύχια τους και βουτώντας στο κενό. Διατηρούν μια επικράτεια, μέσης επιφάνειας 350 τετραγωνικών χιλιομέτρων, την οποία υπερασπίζονται ενάντια σε άλλα άτομα του ίδιου είδους. Φωλιάζουν μέσα σε μικρές σπηλιές ή σε προφυλαγμένες προεξοχές ψηλών ορθοπλαγιών. Για την επισκευή και το χτίσιμο της φωλιάς, που αρχίζει το Νοέμβριο, χρησιμοποιούν κλαδιά, μαλλί από πρόβατο και ότι άλλο είναι πρόσφορο. Συνήθως χτίζουν δύο και τρεις μεγάλες φωλιές ενώ γεννούν σε μία από αυτές ένα με δύο αυγά μέσα στο καταχείμωνο, Δεκέμβριο -Ιανουάριο. Η εκκόλαψη των αυγών, που γίνεται και από τους δύο γονείς διαρκεί κάτι λιγότερο από δύο μήνες. Τελικά τον Ιούνιο πετάει από τη φωλιά, σχεδόν πάντα, ένα μόνο μικρό με σκούρο καφέ κεφάλι και ουρά. Ο Γυπαετός είναι το μοναδικό πλάσμα στον κόσμο που τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά (70-90%) με κόκαλα. Στην Κρήτη οι βοσκοί δικαίως το έχουν ονομάσει Κοκάλα, καθώς γνωρίζουν τη συνήθειά του να σπάει τα μεγαλύτερα κόκαλα σε βραχώδεις πλαγιές τι "σπάστρες", με μία χαρακτηριστική τεχνική. Τα πετάει από μεγάλο ύψος σε βραχώδεις απότομες πλαγιές, ακολουθώντας τα από πίσω με μία σπειροειδή κάθοδο, διαδικασία την οποία επαναλαμβάνει ώσπου τελικά να σπάσουν τα κόκαλα. Στη συνέχεια τρώει τα κομμάτια ξεκινώντας από το μεδούλι. Τα μικρότερα κόκαλα τα καταπίνει ολόκληρα και το στομάχι του με τα πανίσχυρα γαστρικά υγρά, τα χωνεύει με ευκολία. Πολλές φορές, όταν καταπίνει ένα μακρύ κόκαλο, ενώ η μία άκρη του βρίσκεται έξω από το στόμα του, έχει αρχίσει η πέψη της άλλης άκρης που βρίσκεται στο στο
μάχι του. Αυτή η διατροφική του συνήθεια φαντάζει περίεργη αλλά, από τη στιγμή που έχει λυθεί το πρόβλημα της πέψης των κοκάλων, αυτά αποτελούν μια πολύ θρεπτική τροφή, εύκολα αποθηκεύσιμη, για την οποία το πουλί δεν έχει ανταγωνιστές. Άλλη μια ιδιαιτερότητα του είδους είναι το "μακιγιάρισμα" των φτερών του με οξείδια του σιδήρου, τα οποία βρίσκει σε θέσεις με κόκκινο χρώμα ή στα τοιχώματα των σπηλιών όπου φωλιάζει, με αποτέλεσμα τα φύσει λευκά φτερά του κεφαλιού και του στήθους να χρωματίζονται πορτοκαλί. Οι λόγοι καθώς και τα οφέλη που οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά του "μακιγιαρίσματος" μας είναι ακόμη άγνωστα. Σήμερα η χώρα μας φιλοξενεί στην Κρήτη και παρά τη μείωση, τον μεγαλύτερο νησιώτικό πληθυσμό του κόσμου με 12 επικράτειες, 10 εκ των οποίων διατηρούν ζευγάρια. Όμως, στην ηπειρωτική Ελλάδα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Το είδος έχει γνωρίσει μια πρωτοφανή μείωση του πληθυσμού του, με αποτέλεσμα από κοινό είδος των βουνών μας, τη δεκαετία του '80 να υπάρχουν μόνο 5-11 ζευγάρια, για να φτάσουμε σήμερα να απαριθμούμε μία επικράτεια στο Όρος Τζένα και ενδεχομένως άλλη μία στη νότια Πίνδο. Με λίγα λόγια έχουμε φτάσει στο σημείο να ομολογούμε ότι το είδος δεν έχει ελπίδες να συνεχίσει να πετάει στο μέλλον στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το πρόγραμμα Life είναι σε εξέλιξη, αλλά είναι λίγα αυτά που μπορούν να γίνουν για το Γυπαετό στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ίσως η μόνη λύση να είναι, μετά από πολύ σοβαρή μελέτη και οργάνωση και αφού καταφέρουμε να εκλείψουν οι αιτίες της εξαφάνισης, η επανεισαγωγή του. Τουλάχιστον, κάτι μπορεί να γίνει για το είδος στην Κρήτη.
ετερίζια - Άγιος Δίκαιος - Τσουνάρα - Βιτσιλιά Λευκών Ορέων GR 4340016 η οποία επεκτείνεται και στα δυτικά Λευκά Όρη. Επίσης, σημαντικό μέρος της ανακηρύχθηκε Καταφύγιο Άγριας ζωής στα πλαίσια του προγράμματος LIFE – NATURE 1998: «Διατήρηση – Προστασία του Γυπαετού στην Ελλάδα». Πρόκειται για μια ευνοημένη κλιματολογικά ημιορεινή έως ορεινή περιοχή, καθώς δέχεται τις περισσότερες βροχοπτώσεις από όλο το νησί, ενώ οι θερμοκρασίες είναι σχετικά ήπιες. Η περιοχή αυτή υλοποίησης του προγράμματος υπάγεται διοικητικά σε οκτώ κοινότητες (πριν την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας) που ανήκουν σε δύο δήμους: τις κοινότητες Βλάτους, Έλους, Κάμπου, Κεφαλίου, Περιβολίων και Στροβλών που ανήκουν στο δήμο Ινναχωρίου και τις κοινότητες Σασάλου και Τοπολίων που ανήκουν στο δήμο Μυθήμνης, ενώ τμήμα της βρίσκεται στα Λευκά Όρη.
ήση της άδειάς του. Έφερε μαζί του το ιδιωτικό του πιστόλι το οποίο κατείχε με νόμιμη άδεια. Το απόγευμα του Σαββάτου επέστρεφε στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου έβγαλε το πιστόλι, τη γεμιστήρα και τις σφαίρες για τον έλεγχο που γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, σε ειδικό δωμάτιο, προκεινένου να εξεταστεί αν είχε "ξεχαστεί" κάποια σφαίρα μέσα στο όπλο. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου το όπλο εκπυρσοκρότησε, από "αδέξιο χειρισμό" του αστυνομικού. Αμέσως ενημερώθηκε η εισαγγελική αρχή ενώ το Αστυνομικό Τμήμα Αερολιμένα σχημάτισε δικογραφία εις βάρος του αστυνομικού, ο οποίος ταξίδεψε για την Αθήνα. Σύμφωνα με αξιωματικούς της Αστυνομίας Χανίων, ο αστυν
ομικός θα υποστεί πειθαρχική ποινή από την υπηρεσία του ενώ αναμένεται να διαταχθεί και Ενορκη Διοικητική Εξέταση για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ο αερολιμενάρχης Χανίων Μιχάλης Ξηρουχάκης, τον οποίο ρωτήσαμε σχετικά, δεν είχε ενημερωθεί ενώ στη συνέχεια αφού ερεύνησε το θέμα, επιβεβαίωσε το περιστατικό. Ο ίδιος μας είπε ότι μέχρι χθες το βράδυ επισήμως δεν είχε ενημερωθεί το αρμόδιο γραφείο της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ούτε είχε καταγραφτεί το περιστατικό στο βιβλίο συμβάντων του αεροδρομίου Χανίων!
κιά σούστα, η γλυκομηλίτσα και το ρόδο, που χορεύονται στην επαρχία Κισάμου, ο φτερωτός συρτός (παραλλαγή του χανιώτικου με διαφοροποιημένη τη χορογραφία του), που ήταν γνωστός σε μερικά χωριά των νομών Χανίων και Ρεθύμνου, ο κουτσαμπαδιανός και ο τριζάλης, που χορεύονται στην επαρχία Αμαρίου, ο πηδηχτός, που συναντάμε στην επαρχία Μυλοποτάμου, ο απανωμερίτης και το μικρό-μικράκι, χοροί γνωστοί σε ορισμένες περιοχές των νομών Ρεθύμνου και Ηρακλείου, ο μπραμιανός - πρινιώτης, ο αγκαλιαστός, ο ξενομπασάρης και ο ζερβόδεξος, που χορεύονται στις επαρχίες Ιεράπετρας και Μιραμπέλλου, ο πηδηχτός, που συναντάμε στο νομό Λασιθίου (με τις παραλλαγές του, στειακός στη Σητεία και ιεραπετρίτικος στην Ιεράπετρα), ο λαζότης και τα ντουρνεράκια, που είναι γνωστοί σε διάφορες περιοχές του νησιού.
Ο χανιώτικος είναι χορός του νομού Χανίων. Η πρωταρχική μορφή του εντοπίζεται στην επαρχία Κισάμου. Ανήκει στην κατηγορία των συρτών χορών. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τις τελευταίες δεκαετίες ακούγεται περισσότερο ως χανιώτικος συρτός. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες σε κύκλο. Το μουσικό μέτρο του είναι 5/8, τα βήματα του 11 και η λαβή από τις παλάμες στο ύψος των ώμων.
νθέσει οι Κρήτες εθελοντές μαχητές της Κωνσταντινούπολης στα 1453, οι οποίοι, ως γνωστόν, ήταν και οι τελευταίοι υπερασπιστές της. Οι μελωδίες αυτές, που όσοι από τους αγωνιστές σώθηκαν επιστρέφοντας τις έφεραν στην Κρήτη, διατηρήθηκαν για δύο αιώνες ως τραγούδια.
σικών σκοπών), που οι περισσότερες είναι δημιουργίες σπουδαίων μουσικών του 19ου και του 20ου αιώνα.
φή και ονομασία του στην επαρχία Κισάμου, την περίοδο της Επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα 1770-71 (σ.σ. ίσως, βέβαια, μετασχηματίζοντας έναν παλαιότερο πυρρίχιο ή υπορχηματικό χορό) και αποκτώντας συμβολισμούς στην ονομασία, το βηματισμό και τη μουσική του.
παρχίας Κισάμου Χανίων. Ανήκει στην κατηγορία των συρτών χορών. Στις μέρες μας, αποδίδεται μόνο από γυναίκες. Παλαιότερα, όμως, ήταν μικτός χορός. Το μουσικό μέτρο του είναι 2/4, τα βήματά του 17 και η λαβή από τις παλάμες στο ύψος των ώμων. Χορεύεται σε κύκλο.
οδότηση αυτής της δοκιμαστικής λειτουργίας, ύψους 70.000 ευρώ, θα καλυφθεί από Εθνικούς Πόρους, που έχουν εξασφαλισθεί ήδη».
ν Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς .Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην έκθεση, ο αριθμός των επισκεπτών στο φαράγγι, από το Μάιο μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου ήταν φέτος 156.557 άτομα έναντι 158.830 το 2007, 177.263 το 2006 και 181.485 ατόμων το 2005.
Ενετοκρατίας, το έτος 1319. Πρωταγωνιστές, ο οίκος των Σκορδιληδων, που σύμφωνα με το θρύλο ήταν μια από τις δώδεκα Βυζαντινές αρχοντικές οικογένειες που εποίκισαν την Κρήτη μετά τον διωγμό των Αράβων και η Ενετική φρουρά του κάστρου των Σφακιών. Η μοναδική κόρη της οικογένειας του Σκορδυλη, ονομαζόταν Χρυσή και ήταν γνωστή σε όλη την περιοχή για την ομορφιά της. Ακόμα και τα μέλη της φρουράς του Ενετικού κάστρου δεν έκρυβαν το θαυμασμό τους για την όμορφη Ξανθιά κοπελιά. Κάποια μέρα, η δεκαεξάχρονη τότε Χρυσή, αποφάσισε να πάει στη βρύση του χωριού συνοδευόμενη από τις υπηρέτριες του σπιτιού της. Συναντήθηκε όμως με τον αρχηγό της φρουράς του Ενετικού κάστρου και το κακό δεν άργησε να συμβεί. Ο Καπουλέτος του κάστρου με μια απότομη κίνηση την αγκάλιασε και τη φίλησε. Η Χρυσή, με περίσσια τόλμη σήκωσε το χέρι της και τον χαστούκισε. Τότε ο Καπουλέτος έσυρε το μαχαίρι του και έκοψε τα μακριά μαλλιά της και τα πήρε για λάφυρο. Όταν ο πατέρας της μικρής έμαθε τα νέα πηρέ μετρικούς δικούς του και ανέβηκε προς το κάστρο. Κατάσφαξε τον υπαίτιο και το μεγαλύτερο μέρος της φρουράς. Γνωρίζοντας τι επρόκειτο να συμβεί, η οικογένεια των Σκορδιληδων έφυγε προς τη Σαμάρια. Την ακολούθησαν και κάποια πρωτοπαλίκαρα από τις οικογένειες των Ψαρομίληγγων και των Πατέρων. Ισχυρό σώμα Ενετών έφτασε στην περιοχή και απέκλεισε τις εξόδους του Φαραγγιού προσπαθώντας να εξοντώσει τους εξεγερθέντες. Όμως οι Σφακιανοι έβρισκαν πάντα τρόπο να εφοδιάζουν με τα απαραίτητα τους Σκορδιληδες, χρησιμοποιώντας τα αμέτρητα δασωμένα και ανήλιαγα μονοπάτια του Φαραγγιού, που μοναχά αυτοί γνώριζαν. Οι κυνηγημένοι, κατέφευγαν στις απόκρημνες πλαγιές του Φαραγγιού και είναι πολύ πιθανόν να είχαν σαν βάση τους τη θρυλική χώρα της Σαμαριάς που ακόμα σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί. Την περίγραψε με λεπτομέρειες ο Pashley το 1834. Τις πληροφορίες τις απέσπασε στο Σέλινο, μια περιοχή δυτικά της Αγίας Ρουμελης. Μάλιστα οι πληροφορίες του μιλούσαν και για κρυμμένο θησαυρό. Την τοποθετεί βορειοδυτικά της Αγίας Ρούμελης με πορεία περίπου τριών ωρών. Απογοητεύτηκε όταν έφτασε στο σημείο συνοδευόμενος από Σαμαριωτη και είδε κάποια ερείπια, αλλά νεότερα των Ελληνιστικώ
ν χρόνων. Πάντως το σημείο που υποδεικνύει ο Pashley δεν έχει ακόμη εντοπιστεί. Περίπου ένα χρόνο διήρκεσε η άκαρπη πολιορκία των Ενετών που τελικά λύθηκε με την παρέμβαση και της ισχυρής οικογένειας των Καλλέργηδων, υπέρ των Σκορδιληδων. Πίσω στη Χρυσομαλλούσα όμως, που είχε υποστεί μεγάλο σοκ από το χαλασμό που άθελα της είχε προκαλέσει. Δεν ήθελε να γυρίσει πίσω στον τόπο που ατιμάστηκε και αποφάσισε να μείνει στο Φαράγγι για το υπόλοιπο της ζωής της. Η οικογένεια της δεν μπόρεσε να την πείσει να γυρίσει. Έμεινε εκεί την υπόλοιπη ζωή της και μόνασε κάτω από το πάντα άγρυπνο βλέμμα της οικογένειας της. Λίγο πιο πάνω από το παλιό και εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό της Σαμαριάς που βρίσκεται μέσα στην κοίτη του Φαραγγιού, υπάρχει το εκκλησάκι της Όσιας Μαρίας. Εικάζεται ότι το Φαράγγι πήρε το όνομα του από την παραφθορά της λέξης Όσια Μαρία - Σα Μαρία - Σαμάρια. Ο θρύλος λέει ότι η εκκλησία ήταν ένα τάμα λυτρωμού της Χρυσομαλλούσας από τα αδέρφια της. Επίσης λίγο πιο πάνω από το εκκλησάκι της Όσιας Μαρίας υπάρχει ένα μικρό σπήλαιο που οι ντόπιοι το ξέρουν ως "τση καλογρές ο σπήλιος" ενώ πιο δίπλα υπάρχει η τοποθεσία "τση καλογρές τ’αρμι".
και δροσίζεται από το Μυρτίλλο (κόλπο Κισάμου) και είναι κτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Κίσαμος που ήκμασε κυρίως κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, τον τόπο που σημαίνει κάστρο- φρούριο και πήρε το όνομά του από το Ενετικό κάστρο INTZI- KAΛE, και στην έδρα της Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ευρίσκεται η ιστορική ενορία Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και Αγίου Σπυρίδωνος.
οδόμησή του».
α ο ναός και ο Άγιος του παραμένει στην ψυχή και στη συνείδηση των χριστιανών ως ο Άγιός τους, ο Θείος προστάτης τους, ο οδηγός και συνοδοιπόρος τους, ο βοηθός και ιατρός τους, ο μεσίτης τους προς τον Θεό. Πράγματι ήταν και παραμένει άμαχος σύμμαχος των πρακτέων υφηγητής, των μη πρακτέων ερμηνευτής, φρουρός, φύλακας, συμπαραστάτης.
κοιμημένες μοναχές Μάρθα και Καλλίνικη.
ρούμε την διαφύλαξη του εκκλησιαστικού μας πλούτου και της εθνικής μας κληρονομιάς. Δεν μπορεί να υπάρχει πολιτισμένος λαός και έθνος το οποίο δεν σέβεται, δεν αξιοποιεί και δεν φυλάσσει τους θησαυρούς του παρελθόντος, οι οποίοι είναι το πρόσωπο και ο πολιτισμός του στο παρόν και το μέλλον.