Σαν γέρος μερακλής και παλιός τραγουδιστής, είναι σήμερα γνωστός, ο Τζέγκας ο γλεντζές της Καστελλιανής πιάτσας και ανεπανάληπτος ψαράς της Γραμπουσιανής θάλασσας και του Κισαμίτικου κόλπου. Το πραγματικό του όνομα δεν ενδιαφέρθηκα να το μάθω, όπως και όλοι όσοι τον γνώρισαν. Τζέγκας ήτανε το παρατσούκλι του μοναδικού εκείνου τύπου, που μόνο ο Κρητικός και ειδικά ο Γραμπουσιανός θαλασσινός αέρας μπόρεσε να βγάλει. Ανάστημα κανονικό, καστανός με αδρά χαρακτηριστικά, μαλλιά αχτένιστα και ακατάστατα, αξύριστος συνήθως, με μάτια κόκκινα και δακρυσμένα από το κρασί, το τραγούδι, τα ξενύχτια και τη ζωή που έκανε στη θάλασσα και τα ταβερνάκια του Καστελλιού. Ντυμένος χειμώνα καλοκαίρι με τα ίδια περίπου ρούχα, φαντό πουκάμισο, παντελόνι σκούρο ή χακί, αρβύλες και μόνο όταν έκανε πολύ κρύο έβαζε και ένα χακί στρατιωτικό μπουφάν.
Ένα απόσπασμα για τον Τζέγκα, απο το βιβλίο του αείμνηστου γιατρού Σπύρου Καστανάκη "Η ράτσα του καπετάν Μιχάλη στην τροχιά του Αποσπερίτη".
Και μια διαφορετική εκτέλεση του τραγουδιού "Στης Γραμβούσας τ' Ακρωτήρι" από τον Παναγιώτη Μαρκοστάμο αφιερωμένο στην μνήμη του Καπετάν Τζέγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου