ΘΟΔΩΡΟΥ ΙΙ

Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης

Το νησί των Αγίων Θεοδώρων, ή Θοδωρού (από το ναό των Αγίων Θεοδώρων), ή Τουρλουλού, ή Turlu Adasi (από τους Τούρκους) βρίσκεται στο μέσο περίπου του Κόλπου των Χανίων. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Ακοίτιον. Το 1574 οι Βενετοί, στα πλαίσια της ενίσχυσης της οχύρωσης της πόλης των Χανιών και της παρεμπόδισης της προσέγγισης Τουρκικών πλοίων, έκτισαν πάνω στο νησί δυο φρούρια. Από αυτά το μεγαλύτερο κτίστηκε στην ψηλή κορυφή του νησιού για να ελέγχει το θαλάσσιο δρόμο και το άλλο, ουσιαστικά ένας προμαχώνας, στη νοτιοδυτική γωνία του νησιού, για να παρεμποδίζουν την προσέγγιση πλοίων στη στεριά. Τα φρούρια είχαν μια μικρή φρουρά και ήταν καλά οπλισμένα. Κατά την πολιορκία των Χανιών από τους Τούρκους, ο στόλος προχώρησε στις 13 Ιουλίου 1645 από τη Μονή Γωνιάς, όπου αποβιβάστηκε, προς την πόλη, παράλληλα με το στρατό, που ακολούθησε την ίδια διαδρομή από τη στεριά. Οι Τούρκοι κατάφεραν να αποβιβαστούν στο νησί και να πολιορκήσουν στενά τα δυο φρούρια. Στο πάνω φρούριο ο ηρωϊκός Διοικητής του Biaggio Julian, αφού αντιστάθηκε σθεναρά, άνοιξε την πόρτα και προσποιήθηκε ότι παραδόθηκε. Οι Τούρκοι μπήκαν μέσα και αυτός ανατίναξε το μπαρούτι, σπέρνοντας το θάνατο σε εχθρούς και φίλους. Ήταν η πρώτη πράξη αντίστασης κατά των εισβολέων, που σφραγίστηκε με την αυτοθυσία των υπερασπιστών του νησιού.
Στους επόμενους αιώνες το νησί δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε ως οχυρό. Σήμερα χρησιμοποιείται ως καταφύγιο του Κρητικού αιγάγρου. Το τελευταίο διάστημα συζητούμε πως θα γίνει επισκέψιμο και πως θα αναδειχτούν τα εκτεταμένα λείψανα των φρουρίων, αφού προηγηθεί καθαρισμός και ανασκαφική έρευνα. Για το θέμα αυτό είμαστε σε διάλογο με το Δήμο Χανίων και τους φορείς της Βενετίας, ώστε παράλληλα να τιμάται η μνήμη των ηρωϊκών υπερασπιστών του, που αποτελεί την πρώτη πράξη του μακροχρόνιου Κρητικού Πολέμου.