Και ο άλλος ύμνος που είναι φυσικά ο πιο γνωστός "Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη" του1898 σε στίχους Γεωργίου Παράσχου και σε μουσική Διονυσίου Λαυράγκα:
Από Φλόγες η Κρήτη ζωσμένη, τα βαριά της σίδερα σπά και σαν πρώτα χτυπιέται χτυπά και γοργή κατεβαίνει. Με μεγάλο θεώρατο δόρυ όλη νιάτα πετά και ζωή και σε τόση φωτιά και βοή τρέμουν δάση και όρη. Όπου ρίξει θολή τη ματιά της χίλια όπλα στις ράχες λαλούν και χιλιάδεν πετούν πυροβολούν Τουρκομάχοι μπροστά της. Τιμημένο σπαθί ξεγυμνώνει του Σουλτάνου σπαθί δεν γροικά το βαρύ της το χέρι χτυπά και η μαθιά της λαβώνε. Χτύπα, χτύπα της θάλασσας Σούλι χτύπα κόρη γλυκιά του γιαλού εδώ οι άντρες παλαίουν αλλού ζούν ως γυναίκες ή δούλοι. Απο δώ Σελινιώτες, Λακκιώτες στη φωθιά Απο κεί στη φωθιά Σφακιανοί, Σφακιανοί να βοϊζει παντού μια φωνή σταις σπαθιαίς μας ταις πρώτες. Εδώ που στη φτέρη τ'αηδόνι πλανάται Να στήσωμε ελάτε αδέρφια χορό Και στου ήλιου τα πρώτα διαμάντια Ριχνόμαστε αγνάντια σε Τούρκων σωρό.
2 σχόλια:
H Κρητική Πολιτεία (1896 – 1913)είχε τo δικό της εθνικό ύμνο σε στίχους του Ιωάννη Πολέμη και μουσική του Διονυσίου Λαυράγκα , είναι αυτός του δημοσιεύματος !
Η μελοποιηση του ύμνου της Κρήτης έγινε απο το Σπυρίδωνα Καισαρη.
Οι στιχοι που λέει ο Ψαραντωνης είναι παραποιημενοι.
Δημοσίευση σχολίου