ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΣΠΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΑΚΟΚΤΟΝΙΑ

Ενημερωτική συνάντηση-συζήτηση για την δακοκτονία, την Δευτέρα 24 Ιουνίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου. Μια εκδήλωση του Πολιτιστικό συλλόγου Λουσακιών.

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Μπορεί να αποχώρησε απο την Βουλή, δεν αποχωρίζεται όμως την Κίσαμο και τους ανθρώπους που αγαπά.... καφεδάκι, τάβλι, καμιά πολιτική κουβέντα και πολύ θάλασσα.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΑΣ ΜΑΣ

 Η Φιλαρμονική της Κισάμου.
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη

Η αρχή της δεκαετίας του 1960 μας βρίσκει μαθητές των πρώτων τάξεων του εξαταξίου Γυμνασίου τότε, να ζούμε την εφηβεία μας, με όλους τους περιορισμούς και τις ελευθερίες της τότε εποχής, να πασχίζομε για μόρφωση, ονειρευόμενοι, ένα καλύτερο μέλλον. Η Κίσαμος, -το τότε ονομαζόμενο Καστέλλι- δήμος, παρά τον μικρό αριθμό κατοίκων, ειναι μια ημιαστική ή ημιαγροτική περιοχή, που περιέχει γεωργικές εκτάσεις με αμπέλια και ελιές, αλλά έχει και μια πλούσια αγορά με πολλά εμπορικά μαγαζιά στο κέντρο της παλιάς πόλης και μια μικροαστική κοινωνία με αρκετή εσωστρέφεια. Ήδη απο τις αρχές του 20ου αιώνα έχει δημοτικό σχολείο, οκτατάξιο Γυμνάσιο, και γύρω στο 50 αποκτά και δεύτερο δημοτικό  σχολείο. Επίσης απο πολύ παλιά είναι έδρα Επισκοπής, Μητρόπολης όπως λέγεται σήμερα. Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια  βάση ύπαρξης και πνευματικής ζωής στον τόπο.
Αποτέλεσμα η δημιουργία τριών  συλλόγων, του Φιλολογικού συλλόγου «Κισαμικός», του Συλλόγου Γυναικών «Κοινωνική Πρόνοια» και του Αθλητικού συλλόγου «Κισαμικός».
Η κοινωνική ζωή είναι συνάρτηση των θρησκευτικών, εθνικών, οικογενειακών εορτών και γεγονότων.Παραδοσιακοί μουσικοί του βιολιού και του λαούτου κυρίως κάλυπταν τις μουσικές ανάγκες των εκδηλώσεων. Οι παρελάσεις των σχολείων μας κατά τις εθνικές γιορτές εκαλύπτοντο απο την σφυρίχτρα του δασκάλου και του γυμναστή,αρκετές φορές πάλι οι ίδιοι οι μαθητές τραγουδούσαν κάποιο εμβατήριο, παρελαύνοντας για να διατηρούν το σωστό βήματισμό. Λίγο αργότερα η παρέλαση υποστηριζόταν απο ένα  απλό  τύμπανο,όπου ένας μαθητής του  εξαταξίου Γυμνασίου είχε μάθει να παίζει με τη βοήθεια Γυμναστή. Η λιτάνευση της εικόνας του πολιούχου μας και η περιφορά του επιταφίου μας γινόταν μόνο με τις ψαλμωδίες των ιερέων και των ψαλτών μας, που όμως απο ό,τι θυμάμαι ήταν εκλεκτοί και διακεκριμένοι. Η επαφή μας με τη μουσική ήταν κάποια χορωδία  στο σχολείο,απο κάποιο δάσκαλο ή καθηγητή, που ήταν καλλίφωνος, χωρίς  όμως,ειδικότητα μουσικής. Η άλλη επαφή ήταν με το ραδιόφωνο - για όσους είχαν την τύχη να έχουν αυτό το μέσο- και κάποιοι άλλοι είχαν κάποιο πρόγονο που έπαιζε βιολί ή λαούτο.
Στην εποχή για την οποία μιλούμε, επίσκοπος στην Μητρόπολη μας είναι ο μακαριστός Ειρηναίος, ο οποίος παράλληλα με το θρησκευτικό έργο του, αναπτύσσει ένα μεγάλο ανθρωπιστικό έργο με ιδιαίτερο βάρος στην εκπαίδευση και ευρύτερα στην παιδεία, παράλληλα με τα σχολεία που λειτουργούν. Κύριο μέλημα του η στέγαση των παιδιών απο μακρινά χωριά που έρχονται στο Γυμνάσιο.

Επί των ημερών του κατά την εορτή του Αγίου  Σπυρίδωνος, πολιούχου της πόλης μας, προσκαλούσε απο τα Χανιά  την φιλαρμονική μπάντα της Ε΄μεραρχίας ή του ναυτικού για να συνοδεύσει με μουσική  την λιτάνευση της εικόνας σε όλη την αγορά. Ιδιαίτερη ήταν η αίγλη  που αποκτούσε όλη η τελετή. Στα μάτια μας δε και στα αυτιά μας ήταν κάτι το πρωτόγνωρο  και φαντασμαγορικό, καθώς περιστοιχίζαμε την εικόνα  όλα εμείς τα παιδιά των σχολείων, οι πρόσκοποι, και οι οδηγοί .
 Το 1962, ο Μακαριστός επίσκοπος Ειρηναίος, έχοντας την αγωνία για την πολιτιστική και πνευματική ανύψωση του τόπου και των ανθρώπων του και κυρίως των νέων παιδιών σκέπτεται την δημιουργία μιας φιλαρμονικής, μιας μπάντας  δικής μας, για τον τόπο μας. Σκοπός να αποκτήσουν οι νέοι μας νέα ακούσματα, να δουν νέα όργανα, να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο της μουσικής και να ζωντανεύουν και οι όποιες  εκδηλώσεις μας. Έτσι απευθυνόμενος και πάλι στην Μεραρχία ζητά ένα δάσκαλο της μουσικής στρατιωτικό που  να έρχεται απο τα Χανιά, αν είναι δυνατόν  κάποιες μέρες να διδάσκει τα παιδιά. Ευσεβάστως προς τον επίσκοπο, η Μεραρχία αποδέχεται και ορίζει υπεύθυνο τον αξιωματικό κ. Γομπάκη, ο οποίος αναλαμβάνει το όλο έργο, αρχίζοντας απο την οργάνωση της ομάδας των μικρών μουσικών.

Σε συνεργασία με τα σχολεία επιλέγονται μαθητές που εκδήλωσαν ενδιαφέρον, αγόρια, ηλικίας από 10 -17 ετών και με προτίμηση όσο το δυνατόν μικρότερα για να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη θητεία τους στη φιλαρμονκή. Όλη την ευθύνη και τα όποια έξοδα ανελάμβανε η  μητρόπολη γι αυτό και η μπάντα έφερε την επωνυμία «Η Μπάντα της μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου. Τούτο αποτελούσε μια εξαίρεση γιατί συνήθως την πρωτοβουλία και τη δημιουργία φιλαρμονικών παντού την είχαν ο στρατός και οι δήμοι. Να κάνομε μια παρένθεση για να σημειώσομε, ότι η μπάντα έλκει την καταγωγή απο την Ευρώπη την εποχή του Μεσαίωνα, είναι  ένα μουσικό σύνολο απο σάλπιγγες και κλαρίνα, αρχικά, και  είναι η επονομαζόμενη στρατιωτική φαμφάρα, η οποία σιγά-σιγά επεκτείνεται με περισσότερα όργανα. Στην Ελλάδα εμφανίζεται στα μέσα του 19ου αιώνα,επηρεάζει την παραδοσιακή μουσική, καθώς νέα όργανα  προστίθενται. Το ρεπερτόριο είναι κυρίως εμβατήρια για εθνικές και θρησκευτικές γιορτές. Στη συνέχεια η μπάντα μπαίνει μέσα στην κοινωνία, καθώς κάθε Κυριακή έπαιζε διάφορα τραγούδια στις πλατείες για να διασκεδάσει τον κόσμο.
Με έξοδα, λοιπόν της μητρόπολης αγοράστηκαν τα πρώτα βασικά όργανα,πνευστά και κρουστά. Τρομπέτα, τρομπόνι, κλαρίνο,σαξόφωνο, κορνέτα  φλάουτο, γκράν κάσα, πιατίνια.
Για λόγους οικονομίας  επιστρατεύτηκαν και οι μηχανικοί της νεοιδρυθείσας Τεχνικής  Σχολής που με τις οδηγίες του Γερμανού μηχανικού  Κλάους κατεσκευάστηκαν απο υδροσωλήνες τα αναλόγια για τις παρτιτούρες, αλλά και μεταποιούσαν και το μεγάλο τύμπανο σε ντραμς,.. όταν έπρεπε να εκτελεσθεί ευρωπαϊκή μουσική, όπως μου  διηγείται  γελώντας παλιό μέλος  της ομάδας.
Τα μαθήματα κατά καιρούς γίνονται σε διάφορους χώρους,καθώς δεν υπήρχε μόνιμη στέγη για  μουσική. Οι μουσικοί μας είναι περιφερόμενοι. Στην αρχή  στο χώρο του τυπογραφείου, που η μητρόπολη είχε ιδρύσει για την έκδοση του περιοδικού «Χριστός και  Κόσμος»,όπου το σημερινό Φαλδάμειο, στη συνέχεια στις εγκαταστάσεις στην Τεχνική σχολή, ύστερα στην παρακείμενη στη μητρόπολη οικία Μπαξεβάνη,ενοικιασμένη απο τη μητρόπολη, και τέλος  κάτω απο το  ενοριακό κέντρο του Αγίου Σπυρίδωνος. .
Μέσα σε λίγο καιρό,απαστράπτοντα τα πελώρια όργανα  άρχισαν να ζωντανεύουν στα χέρια των μαθητών. Κάποιες φορές ήταν τόσο μικρόσωμοι οι μαθητές- επροτιμώντο μαθητές των τελευταίων τάξεων του δημοτικού και των πρώτων του Γυμνασίου- και τα όργανα δυσανάλογα μεγάλα που απορούσες πως θα τα καταφέρουν. Οι μαθητές  ενθουσιάζονται καθώς διαβάζουν ένα νέο κώδικα και μυούνται  στη μουσική. Το ρεπερτόριο τους, στην αρχή, είναι κάποια εμβατήρια, για να συνοδευσουν την παρέλαση, ο εθνικός μας ύμνος, το σιωπητήριο, για το διάστημα ενός λεπτού σιγή κατά την κατάθεση των στεφάνων, η μελωδία για τις λιτανεύσεις τα κάλαντα και παραδοσιακή χοροί. Ήδη ο χρόνος έχει προχωρήσει και πλησιάζει  η εθνική  μας  γιορτή ,  του  Ευαγγελισμού
Ήδη έχουν παραγγελθεί και οι στολές, τις οποίες ράβει δωρεάν ο κ. Αντώνης ο Κατσικανδαράκης, άριστος ράφτης της εποχής με ραφείο στην κεντρική αγορά του Καστελλιού.
Δε μπορείτε να φαντασθείτε την υπερηφάνεια των νεαρών μουσικών μας όταν φόρεσαν την ειδική στολή και τον θαυμασμό, εμάς των υπολοίπων παιδιών, αλλά και του κόσμου μπροστά στην εμφάνιση αυτού του συνόλου. 
Εκείνη τη στολή  με την πράσινη τσόχα, τα χρυσά κουμπιά και τα κίτρινα σιρίτια, αλλά και τα πράσινα καπέλλα που θύμιζαν το καπέλο του Ρομπέν, αλλά χωρίς φτερό. Κι εκείνος ο  αρχηγός με το μαγικό ραβδάκι που πήγαινε μπροστά....
Η φιλαρμονική μας είναι έτοιμη. Η 25 Μαρτίου έφτασε και η παρέλαση στο Καστέλλι θα γίνει πρώτη φορά με τη συνοδεία της  μουσικής. Τώρα  η αγωνία ότι θα χάσομε το βήμα μας έχει εκλείψει. Πρώτη απο τα τμήματα περνά η μπάντα μας.
Αντώνης Μαρεντάκης με την μπαγέτα του διευθύνει  πρώτος  και ακολουθούν Ανουσάκης  Μανώλης , Μαρακάκης, Μιχάλης, Καμηλάκης Γιάννης, Κοκκινάκης Γιώργος,τα αδελφια Χριστοδουλάκια, ο Γιώργος Χριστοδουλάκης, ο Σημαντηράκης Σπύρος, ο Γοναλάκης  Μιχάλης, ο Μπατσάκης Μανώλης, ο Σκουνάκης ο Αντώνης.
Η μικρή μας πόλη είχε αποκτήσει καινούριες φωνές, μουσικές φωνές, που τις άκουγες  και κάποιες ώρες συνήθως τα απογεύματα αργά  ή τα βραδάκια όλο και απο κάποια γειτονιά  να ακούγονται απο κάποια κορνέτα ή σάλπιγγα, καθώς κάποιο παιδί που έμενε εκεί έκανε πρόβα για να μάθει το μουσικό κομμάτι που είχαν στο μάθημα...κι ήταν τόσο γλυκιά αυτή η μελωδία, αν και αρκετές φορές τόσο  παράφωνη,μέχρι να καταφέρει το σωστό, αυτός που μελετούσε. 
Ωστόσο ο δάσκαλος της μουσικής αλλάζει συχνά. Ο επόμενος δάσκαλος είναι ο αξιωματικός κ. Κατσικάκης. Ο καινούριος δάσκαλος επεκτείνει το ρεπερτόριο και εισάγει τη διδασκαλία ευρωπαϊκής χορευτικής μουσικής. Έτσι τα παιδιά σιγά σιγά μαθαίνουν να παίζουν έντεχνα τραγούδια και Ευρωπαϊκούς χορούς  ταγκό και Βάλς, κάτι που τα ευχαρίστησε ιδιαίτερα και τους κινούσε και νέο ενδιαφέρον. Αλλά τώρα πλέον προσκαλούνται  να παίζουν σε διάφορες χοροεσπερίδες τόσο στο Καστέλλι,όσο και και σε διάφορα χωριά της Κισάμου και του  Σελίνου.Τον Κατσικάκη διαδέχεται ο αξιωματικός κ. Παπουτσάκης που και αυτός, αφού προσφέρει πολλά μετατίθεται.

Το 1972 η μπάντα  του Καστελλιού αποκτά ένα καινούριο δάσκαλο, μουσικό  μόνιμο αξιωματικό της Μεραρχίας  Χανίων.Είναι ο Σπύρος ο Κουτσογιαννάκης γέννημα θρέμμα  του τόπου μας, ο ίδιος παλιός μαθητής  της  μπάντας. Ο Σπύρος Κουτσογιαννάκης μικρό παιδί, καθώς έμενε κοντά στον Άγιο Σπυρίδωνα και άκουγε τα μεγαλύτερα παιδιά της μπάντας που έκαναν φασαρία  με τα όργανα εκεί κάτω απο το ενοριακό κέντρο που έκαναν μάθημα όλο και πήγαινε να βλέπει τι γίνεται  στο μαγικό αυτό κόσμο, που όλο και τον κέρδιζε. Ύστερα από λίγο γίνεται και αυτός μαθητής, με ξεχωριστό μεράκι για τη μουσική. Μεγαλώνοντας  και τελειώνοντας το σχολείο, κατά προτροπή του  μουσικού δασκάλου κ.  Παπουτσάκη υπηρετεί στο στρατό σαν μουσικός και στη συνέχεια παραμένει μόνιμος αξιωματικός της  μουσικής. Τύχη αγαθή  για τον τόπο μας. Ο Σπύρος αφοσιωμένος στη μουσική Τέχνη, ευγνώμων στον γενέθλιο τόπο και τις συνθήκες που του προσδιόρισε ο Θεός και η Τύχη θα αποτελέσει πλέον την ψυχή της Φιλαρμονικής της Κισάμου. Χάρη στο  Σπύρο η μουσική μας μπάντα δε διαλύθηκε ποτέ γιατί πάντα φρόντιζε να έχει προζύμι, μαθητών αλλά και ενηλίκων,επαγγελματιών, κάποιες φορές, και καλή συνεργασία με όλους. Η φιλαρμονική  πέρασε και δύσκολες μέρες. Καθώς δεν υπήρχε μόνιμος δάσκαλος, δεν υπήρχε μόνιμη στέγη, η αναχώρηση του μακαριστού Ειρηναίου στη  Γερμανία, η μη μόνιμη επιχορήγηση απο φορέα, ήταν  οι αιτίες. Αρχές του 80 ζήτησε ο Δήμος απο τον Ειρηναίο να του παραχωρήσει την μπάντα. Ο επίσκοπος  δεν είχε λόγους να αρνηθεί, αφού ο κύριος  σκοπός του είχε επιτευχθεί και ο σπόρος που είχε ρίξει έπιασε. Έκτοτε η μπάντα αρχίζει να αναφέρεται ως φιλαρμονική του Δήμου και  επαφίεται στην συνεργασία και τον πατριωτισμό των εκάστοτε δημάρχων. Αν σήμερα υπάρχει φιλαρμονική υπάρχει χάρη στο Σπύρο τον  Κουτσογιαννάκη που επί σαράντα επτά χρόνια δεν την εγκατέλειψε ποτέ, που δεν κουράστηκε να πηγαινοέρχεται απο τα Χανιά, ακόμα και δυο φορές την ημέρα, όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν. Ούτε χρήματα υπολόγισε, ούτε κόπο ούτε χρόνο. Συνεργαζόμενος με τη μητρόπολη, με το Δήμο με τα σχολεία,ανανεώνει την μουσική ομάδα, δεκάδες παιδιά περνούν απο τα χέρια του και λαμβάνουν το δώρο της μουσικής, δωρεάν, όπως κι εκείνος δωρεάν έλαβε. Κοσμεί και υποστηρίζει όλες τις εκδηλώσεις. Παρελάσεις, στις εθνικές γιορτές, λαμπαδηφορίες τα βράδια των εθνικών εορτών, λιτάνευση των Αγίων, με κορυφαία του πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνος και την περιφορά του Επιταφίου. Υποδοχές επισήμων, τελετές εγκαινίων, ναυτική εβδομάδα. Από τις κορυφαίες εκδηλώσεις  ήταν η    συμμετοχή  στις γυμναστικές επιδείξεις του 1974 στο Γυμνάσιο. Επίσης αξέχαστο μένει σε όλους μας, το Εωθινό κάθε αυγή των εθνικών εορτών, λίγο πριν να ξημερώσει που η μπάντα επαιάνιζε και συνόδευε το τραγούδι των παιδιών, «ξυπνάτε με το αγέρι της αυγής κι η μούσα μας χαρούμενη  προσμένει...». Με ιδιαίτερη χαρά μέχρι και σήμερα περιμένουμε την μπάντα για τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που  ξεκινώντας απο τη Μητρόπολη διασχίζει όλη την πόλη, ανταλλάσσοντας ευχές με τους ανθρώπους του τόπου. Εκατοντάδες εκδηλώσει συλλόγων όχι μόνο στην Κίσαμο, αλλά και στο σέλινο η μπάντα, κοσμεί και ζωντανεύει.
Ο Σπύρος δεν διδάσκει απλά, έχει μια ιδιαίτερη αγαπητή σχέση με τους μαθητές του και τους κάνει να αγαπήσουν τη μουσική,να αγαπήσουν το τραγούδι και να το μοιραστούν με τον κόσμο. Πολλά απο τα παιδιά της μπάντας,σταδιοδρόμησαν στη μουσική, φτιάχνοντας σχήματα μουσικά και παίζοντας επαγγελματικά. Αλλά ο Σπύρος δεν παίζει μόνο μουσική δεν  διδάσκει μόνο μουσική.Στα χρόνια της ωριμότητας ο Σπύρος συνθέτει συμφωνική  μουσική για πνευστά, και στόχος είναι η μπάντα μας να αποδίδει και συμφωνική μουσική. Παράλληλα η αγάπη του αυτή για τη μουσική τώρα  τον κάνει να ανοίξει και το κεφάλαιο της άλλης θαυμαστής μουσικής της  Βυζαντινής, απ όσο η σεμνότητα του με αφήνει να γνωρίζω. Εξ άλλου συζητώντας μαζί του έχεις τόσα να μάθεις για τα ωφελήματα της μουσικής που και μουσική να μη γνωρίζεις, σε κάνεις να ακούς παντού γύρω σου μουσική και αρμονία.
Η μπάντα, η Φιλαρμονική μας, και τα πρώτα ακούσματα απο αυτήν πέραν απο όλα τα παραπάνω αποτελεί μια γλυκιά ανάμνηση σε όλους εμάς τους μεγαλύτερους. Πολύ περισσότερο κατέχει χωριστή θέση στην καρδιά των πρώτων μαθητών και φυσικά και όσων ακολούθησαν. Οι πρώτοι μαθητές αρκετοί διακεκριμένοι στην κοινωνία μας, μεγάλοι πια,δεν έπαψαν ποτέ σε κάθε  ευκαιρία να παίζουν. Ένας απο αυτούς ο  άλλος Σπύρος, ο συντοπίτης μας ο Σπύρος ο Σημαντηράκης, απο τα πρώτα παιδιά της μπάντας του δημοτικού ακόμη,διακεκριμένος διδάκτορας της Ιατρικής στη Γερμανία σήμερα δεν εγκατέλειψε ποτέ την κορνέτα του, ούτε λόγω Γερμανίας, ούτε λόγω Ιατρικής. «Είναι η  ξεκούραση μου όταν σταματώ τη δουλειά μου», ομολογεί. Και πάντα μόλις επιστρέφει στην πατρίδα  θα βρει την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί μας και με την κορνέτα του όπως και τότε. 
Θεωρώ ότι σαν κοινωνία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες προς όλους εκείνους τους μουσικούς δασκάλους που κάτω απο δύσκολες συνθήκες δούλεψαν, και οργάνωσαν το πρωτόγνωρο για μας μουσικό σύνολο. Μακαρίζομε τον αοίδιμο επίσκοπο Ειρηναίο και γι αυτή του την έμπνευση προσφοράς στον τόπο μας. Μακαρίζομε και όσους η τύχη επεφύλαξε να παίζουν μουσική σήμερα στο άλλο ημισφαίριο της ζωής. Τέλος πολλαπλά ευγνώμονες στο Σπύρο Κουτσογιαννάκη για την πολύχρονη προσφορά του στον τόπο μας, τη διδασκαλία της μουσικής  προς τα παιδιά, τα όμορφα ακούσματα που μας χάρισε και που ζωντανά τα ακούμε ακόμα  στα αυτιά μας σε ώρες αναπολήσεων έχομε να πούμε  αυτό που ο Χριστός είπε στους μαθητές του. «Υμείς έστε το άλας της γης..» Και ο Σπύρος με τη μπάντα υπήρξε το αλάτι που νοστίμευε την πόλη μας. Επίσης λέει ο Ευαγγελιστής. «‘Ος αν ποιήσει και διδάξει μέγας κληθήσεται». Και εμείς σαν κοινωνία καταθέτομε ότι ο Σπύρος  Κουτσογιαννάκης και «εδίδαξε και εποίησε».
Ευχή μας πολύχρονος, υγιής και ευτυχής,να συνεχίζει το έργο της μουσικής αρμονίας ....... επ΄αγαθώ της ψυχής της κοινωνίας.....

ΓΙΑΤΡΕ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ

 1965-2019.... 54 χρόνια με την ίδια τρομπέτα....με το ίδιο πάθος. 

ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗ

Της τέχνης συ υπέροχος εργάτης 
του έρωτα του τόπου στο δισάκι
επήρες και με ξέχωρο μεράκι
γύρισες ναυτικός και στρατηλάτης

Σε δρόσισε του Κρητικού ο μπάτης
εμπήκες στου ξωμάχου το σπιτάκι
ζωγράφισες το πιο μικρό κλαδάκι 
σου είπε γεια ο γερο-ζευγολάτης

Χρώματα πέλαγα Γραμπούσες και ξωκλήσια
και πίστη και παράδοση του τόπου
δείχνεις με το φακό σου περίσσια

Φώτα, σκιές στο χέρι σου παιχνίδια
μεγάλε περιφρονητή του κόπου
πύργος το έργο σου της πόλη μας στολίδι
Μια Σονέτα του Θανάση Δεικτάκη* γραμμένη το 1991 για τον φίλο του συνοδοιπόρο και μέγα φωτογράφο Ανυφαντή.

*Τον Θανάση και το Γιώργο τους συνέδεε μεγάλη φιλία και οι βόλτες τους στις γειτονιές της Κισάμου πολλές... ήταν και αυτός ένας πολυτάλαντος άνθρωπος του τόπου μας, που προσέφερε πολλά, ίσως τα περισσότερα απο καθένα μας, στην πολιτιστική και λαογραφική υπόσταση της Κισάμου.
Και οι δυο θα μείνουν στην ιστορία της Κισάμου, ο ένας με τις φωτογραφίες του και ο άλλος με το συγγραφικό και ερευνητικό του έργο.
Υ.Σ Ευχαριστώ την Άννα Δεικτάκη για το ποίημα.

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ

Κάποιοι ενοχλήθηκαν όχι από την εικόνα της φωτογραφίας (πάνω) αλλά για τις υποψίες που διατύπωσε το blog, που το κάνει συχνά ΔΗΜΟΣΙΑ και με υπογραφή. 
Η κατάσταση εδώ και ένα χρόνο "μύριζε" τόσο που ακόμα και ο ποιος ανίδεος επί αθλητικών υποδομών και έργων, θα έβλεπε ότι οδηγούμαστε γρήγορα σε μια τέτοια κατάσταση!!
1η Ιουλίου 2018 το blog προειδοποιεί οτι κάτι δεν πάει καλά με τον εργολάβο στο δημοτικό  στάδιο Κισάμου, όταν ρίχνοντας την πίσσα του ταρτάν ξεχνά .. δεν βλέπει.. δεν τον ενδιαφέρει.. πάρτε όποιο θέλετε εσείς από τα τρία σαν δικαιολογία, τον στύλο της ΔΕΗ στην μέση του τελευταίου κουλουαζ.

Ούτε μπαμπούλες είμαστε, ούτε δικαστές, όμως προσπαθούμε να δούμε αντικειμενικά γιατί τόση προχειροδουλειά σε ένα έργο της Περιφέρειας, που είχε και συνέχεια.....

Από τον Δεκέμβριο του 2018 ως το Μάρτιο 2019, η κατάσταση του Δημοτικού σταδίου παρουσίασε αυτήν την κατάσταση (φώτο)... Αστοχία είπαν, ξέχασαν να  φτιάξουν μπεντενάκι.... στα βόρεια. (12 Δεκεμβρίου ο Δήμος στέλνει ερώτημα στην περιφέρεια για  την ποιότητα του ταρτάν)

 Ξεκίνησαν μετά από κανένα δίμηνο να φτιάχνουν το μπεντενάκι... αλλά εν το μεταξύ το ταρτάν άρχισε να κάνει από μόνο του "απόδραση"... και σε λίγο καιρό θύμιζε έργο αφηρημένου καλλιτέχνη.
Τελικά ένα πρωί ο Αρτέμης, από τους μόνους που αγαπούν αυτό τον χώρο και το έχει αποδείξει, είδε αυτό το χάλι.... και παραλίγο να πάθει εγκεφαλικό.... 

Είπαν ότι το έκανε ο εργολάβος, για να δει αν πρέπει να αντικατασταθεί μέρος ή όλο το ταρτάν...  εδώ μας παίρνουνε τα γέλια και συγνώμη για αυτό... αλλά αποξήλωσαν το ταρτάν για να διαπιστώσουν το φανερό της δεύτερης φωτογραφίας, Μάρτιος του 2019 ...τον Ιούνιο του 2019!!
Φυσικά κανείς δεν ήξερε τίποτα, ούτε Δήμος, ούτε υπεύθυνοι του σταδίου... οπότε λογικό το βλέπω να υποψιαζόμαστε δολιοφθορά λίγες μέρες πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις όταν δυο-τρεις αθλητές κάνουν προπονήσεις εκεί.
Αυτά για να περνά η ώρα.... τα άλλα θα τα φέρει ο χρόνος.
Και κάτι ακόμα το αρχείο του blog είναι τεράστιο... ειδικά σε φωτογραφικό υλικό που δεν μπορεί κανείς να πει οτι λέει εσκεμμένα .... ψέματα. Αυτή είναι δουλειά άλλων.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ

 Πανελλαδικών 2019 μέχρι 15 Ιουλίου. Παραλαβή κωδικών από τα Λύκεια.

Οι υποψήφιοι που ενδιαφέρονται να υποβάλουν το Μ.Δ. του 2019 θα πρέπει να απευθύνονται το Λύκειό τους για να αποκτήσουν προσωπικό κωδικό ασφαλείας (password).
Με τον προσωπικό κωδικό ασφαλείας (password) και τον 8ψήφιο κωδικό εξετάσεων, οι υποψήφιοι θα μπορούν να επισκέπτονται την ηλεκτρονική διεύθυνση https://exams.it.minedu.gov.gr/ όπου και θα βλέπουν προσυμπληρωμένα τα στοιχεία τους και θα μπορούν να συμπληρώνουν/τροποποιούν το Μ.Δ. αρχικά προσωρινά (Προσωρινή Αποθήκευση) ενώ μετά την ανακοίνωση των βαθμολογιών θα μπορούν να προχωρούν και στην οριστική υποβολή (Οριστικοποίηση).
Ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής ορίζεται η Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019.
Ν. Ζουριδάκης

ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ

 Ότι και να πεις για τον Σπύρο Κουτσογιαννάκη είναι λίγα... και για την ανθρωπιά του και για το φιλότιμο του και για την υπομονή του και για την παιδεία του και για την καλοσύνη του... εξάλλου τα είπαν όλοι...Δάσκαλος σε όλα του, του αξίζει κάθε έπαινος, βράβευση και διάκριση με τα τόσα παιδιά που μεγάλωσε μουσικά ....

 Εγώ θα πω και ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης και στον άξιο πρόεδρος του συλλόγου προβολής Κισάμου "Η Γραμβούσα" φίλο Γιώργο Γεωργιλάκη για την ιδέα της βράβευσης του Σπύρο, όπως και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην Ευτυχία Δεσποτάκη για την ιστόρηση των τόσων γεγονότων του παλιού Καστελλιού, ιστόρηση γεγονότων που δεν είναι απλές αφηγήσεις αλλά προϊόντα αναζήτησης και έρευνας, δηλαδή η πραγματική ιστορία της πόλης μας, του Δήμου μας.
Συγχαρητήρια σε όλους, τέτοιες εκδηλώσεις αξίζουν.

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑ Ο ΝΕΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Την ΟΑΚ επισκέφθηκε ο νεοεκλεγής Δήμαρχος Αθηναίων κ. Κώστας Μπακογιάννης, την Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019, μαζί με τους συνεργάτες του. 
Ο κ. Μπακογιάννης ενημερώθηκε για το έργο και τις δράσεις του Ιδρύματος, από τον Γενικό Διευθυντή της ΟΑΚ, Δρα Κωνσταντίνο Ζορμπά, παρουσία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΑΚ, κ. Εμμανουήλ Κελαϊδή και κ. Χάρη Κουνελάκη και συνεργατών του Ιδρύματος.

Ο Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς συνεχάρη τον κ. Μπακογιάννη για την πανηγυρική εκλογή του, στον Δήμο Αθηναίων και του ευχήθηκε δύναμη και ενίσχυση στο έργο του. 
Κατά την διάρκεια της συνάντησης, η οποία πραγματοποιήθηκε σε θερμό κλίμα, ο κ. Μπακογιάννης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα οικολογικά θέματα, τις δράσεις και τις κοινές συνεργασίες με την Τοπική Αυτοδιοίκηση (κοινωνική οικονομία, ενεργειακές κοινότητες κ.λπ.), τον πολιτισμό και τα θέματα της νεολαίας. Επίσης, είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί για τις εργασίες και τα πορίσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (2016), καθώς και για το διαθρησκειακό και διαχριστιανικό διάλογο. Αποδέχθηκε δε την πρόταση να είναι κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση στο Πέτρινο Θέατρο με θέμα «Πολίτης, Πολιτική, Πολιτισμός», καθώς και να ενισχύσει τις προσπάθειες της ΟΑΚ για τον διακομματικό διάλογο.  
Στο τέλος ο κ. Ζορμπάς του προσέφερε το επετειακό γραμματόσημο του Ιδρύματος και εκδόσεις σχετικές με το έργο του.

ΑΠΟΨΕ Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΒΟΥΣΙΩΝ 2019

Ο Σύλλογος προβολής η "Γραμβούσα", ο Δήμος Κισάμου και η Κοινωφελής εταιρεία του Δήμου Κισάμου, σας προσκαλούν στην έναρξη των Γραμβουσίων 2019, σήμερα Παρασκευή και ώρα 20.30 στην πλατεία Τζανακάκη.
Θα τιμηθεί ο αρχιμουσικός της  Φιλαρμονικής του Δήμου και Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου Σπύρος Κουτσογιαννάκης.
Την επιμέλεια της παρουσίασης θα έχει η Νίκη Κατερινάκη-Παπακωνσταντίνου.

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Μια  έρευνα του Σπύρου Θεοδωράκη
Δημοσιευμένη στα Ρεθυμνιώτικα Νέα
Κατασκευάστηκε το 1874, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, επί μιας νησίδας με έκταση μόλις 0,825 τ.χιλ. της Άγριας Γραμβούσας. Το ύψος του πύργου ήταν 8 μέτρα και το εστιακό του ύψος 96 μέτρα, το δε στίγμα του 35ο 38' 27''Ν και 23ο 35' 07'' Ε, και ήταν στελεχωμένος με φαροφύλακα. Το 1915 μετά τους βαλκανικούς πολέμους, την απελευθέρωση των νέων χωρών και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ο φάρος της Γραμβούσας προστέθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο μαζί με άλλους 34 φάρους και φανούς. Οι φάροι αυτοί είχαν κατασκευαστεί και συντηρούνταν, σε συμφωνία με την οθωμανική κυβέρνηση, από την Γαλλική Εταιρεία Εκμετάλλευσης Οθωμανικών Φάρων (Administration Générale des Phares de l'Empire Ottoman). Η ελληνική κυβέρνηση, ύστερα από διαπραγματεύσεις δύο ετών περίπου, κατέβαλε στη γαλλική εταιρεία αποζημίωση για τον προσεταιρισμό αυτών των φάρων.
Ο φάρος της Γραμβούσας καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής με την αιτιολογία ότι εκεί είχε εγκατασταθεί και λειτουργούσε ασύρματος που έδινε πληροφορίες στους Συμμάχους. Παρόμοια ήταν και η τύχη πολλών άλλων φάρων. Η απελευθέρωση βρήκε το ελληνικό φαρικό δίκτυο τελείως κατεστραμμένο και στο τέλος του 1944 λειτουργούσαν μόνο 28 φάροι και φανοί, οι 19 επιτηρούμενοι από φαροφύλακες.
Είναι γνωστό ότι οι πέτρινοι φάροι αποτελούν παραδοσιακά βιομηχανικά μνημεία με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική κατασκευή, εξακολουθούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, είναι συνδεδεμένοι με τη ναυτική παράδοση της Ελλάδος και αποτελούν σημείο αναφοράς για τους ναυτικούς. Ωστόσο ανάμεσα σε αυτούς που επισκευάστηκαν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν συμπεριελήφθητε και ο φάρος της Γραμβούσας. Έτσι μας έχουν απομείνει λίγες προπολεμικές φωτογραφίες να μας θυμίζουν αυτόν τον φάρο που υπήρχε στο βορειοδυτικότερο άκρο της Κρήτης.
Στα λίγα, μόλις 70 χρόνια ζωής, ο φάρος της Γραμβούσας (φωτο ασπρόμαυρη) θα είχε πολλές ναυτικές ιστορίες να μας «πει», αλλά πρόλαβε και να μείνει στην Ιστορία καθώς στα «πόδια» του, εκεί στα ριζά του βράχου, συνέβη προπολεμικά ένα από τα πιο θερμά επεισόδια μεταξύ της φασιστικής Ιταλίας και της Ελλάδος.
Από το 1938 η στάση της Ρώμης ήταν πια απειλητική προς την χώρα μας, ενώ οι ιταλικές ένοπλες δυνάμεις πραγματοποιούσαν μικρές αρχικά προκλήσεις, στις οποίες περιλαμβανόταν η πτήση αεροσκαφών από ελληνικά εδάφη σε συνδυασμό με την ανίχνευση και κατασκόπευση των παράκτιων οχυρώσεων, των ορμητηρίων του στόλου με επίκεντρο τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Βασικός στόχος της αυτοκρατορικής νεορωμαϊκής διπλωματικής πολιτικής ήταν να αποδείξει τάχα την «μυστική» ελληνοβρετανική στρατιωτική συνεργασία.
Η αεροπορική επιδρομή
Η πρώτη πραγματικά θερμή πρόκληση εκδηλώθηκε στις 12 Ιουλίου 1940 και αφορούσε στην επίθεση ιταλικών αεροσκαφών κατά .....

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

  Αγιασμός και τρισάγιο στην μνήμην Θεοδώρου Εμμ. Σταθάκη που είναι αφιερωμένα τα μαθήματα κολύμβησης του Δήμου Κισάμου έγιναν σήμερα στο Μαύρο Μώλος. Στο πρόγραμμα του Δήμου Κισάμου για μαθήματα δωρεάν κολύμβησης, τα παιδιά φέτος ξεπερνούν τα 110, από πολλά μέρη, όχι μόνο του Δήμου Κισάμου, αλλά και του όμορου Δήμου Πλατανιά. Τα μαθήματα θα παραδίδονται, πρωινές ώρες, σε παιδιά ηλικίας 5-12 ετών στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην γωνία του Ρωμαϊκού λιμένα Κισάμου στην παραλία του Μαύρου Μώλους.

 Μετά τον Αγιασμό και το τρισάγιο τα παιδιά χωρίστηκαν σε κατηγορίες και ξεκίνησαν τα μαθήματα. 
Θεωρώ ότι είναι ένα πρόγραμμα που θα πρέπει να έχει συνέχεια, μιας και είναι ότι καλύτερο μπορούμε να δώσουμε τους καλοκαιρινούς μήνες στα μικρά παιδιά του Δήμου μας.

ΘΕΟΧΑΡΑΚΕΙΟ....

 Καλοκαίρι και η μόνη ως και τώρα αθλητική εγκατάσταση που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος της Νεολαίας είναι το Θεοχαράκειο...
Φυσικά και αυτό όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες σε πολύ άσχημη κατάσταση με πολλά πλέον τα επικίνδυνα σημεία. Μήπως είναι καιρός να αντικαταστήσουμε ή έστω να σουλουπώσουμε τις μοναδικές αυτές εγκαταστάσεις μας.
Να προλάβουμε πριν συμβεί κανένα ατύχημα...
Εξάλλου το συνεργείο υπάρχει...

ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ.... ΑΛΛΑ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ

Καταφύγια αδέσποτων ζώων....

Η πρόσκληση ενεργοποιείται με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, Αλέξη Χαρίτση και αφορά στη χρηματοδότηση των δήμων και των Νομικών Προσώπων αυτών για την «Κατασκευή, επισκευή, συντήρηση και εξοπλισμό εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς». Στόχος είναι η αναβάθμιση των εν λόγω υφιστάμενων υποδομών, αλλά και η δημιουργία νέων, σύγχρονων, λειτουργικών, φιλικών στο περιβάλλον και προσβάσιμων στους πολίτες, δομών φιλοξενίας, όπως επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς.
Με το Πρόγραμμα αυτό, οι δήμοι όλης της χώρας αποκτούν για πρώτη φορά σύγχρονες υποδομές για τη φιλοξενία και την προστασία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες και πρακτικές, αλλά και όπως αρμόζει στις αξίες και τον πολιτισμό μας. Η ευζωία των μικρών μας φίλων συνιστά ηθικό καθήκον και κοινωνική επιταγή», δήλωσε σχετικά ο κ. Χαρίτσης.
Το πρόγραμμα υλοποιείται έως την 31η Δεκεμβρίου 2020

- Τσάμπα χρήμα ειδικά για μας που δεν πάει άλλο η παλιοκατάσταση μας με τα  παραμελημένα και τα αδέσποτα .  Ένας χώρος και όχι όπως συμβαίνει τώρα όλα να τα φροντίζουν δυο-τρεις φιλόζωοι... Αφήστε που δεν έχουμε αφήσει μέρος για μέρος να μην πάμε και από 2-3 νεογέννητα σκυλάκια. Δημαρχείο-λιμάνι-σχολεία-χώρος εργαζόμενων καθαριότητας στα πρώην σφαγεία έχουν φουλάρει.
Τι λέει η δημοτική αρχή για αυτό το πρόγραμμα;