Τετάρτη 21 Απριλίου 2021
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΕΛΩΝΑ ΝΕΚΡΗ
ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
Φωτο Β.Π
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
ΕΞΟΠΛΙΖΟΝΤΑΙ ΔΕΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΟ Κ.Υ ΚΙΣΑΜΟΥ
Αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης
Την προμήθεια βιοϊατρικού εξοπλισμού για τον εκσυγχρονισμό δέκα Κέντρων Υγείας στην Κρήτη, χρηματοδοτεί η Περιφέρεια Κρήτης.
Στόχος του έργου είναι η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον πληθυσμό ευθύνης της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης, την προστασία της δημόσιας υγείας και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των επαγγελματιών υγείας.
Το έργο υπέγραψε ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και εντάσσεται στις δράσεις που αναλαμβάνει η Περιφέρεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας covid -19. Αφορά στον εκσυγχρονισμό δέκα Κέντρων Υγείας της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης. Ειδικότερα, η πράξη «Προμήθεια βιοϊατρικού εξοπλισμού για την αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης», συνολικού προϋπολογισμού 610.000 ευρώ, αφορά στην προμήθεια του απαραίτητου βιοϊατρικού εξοπλισμού για την κάλυψη της ανάγκης παροχής ποιοτικών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας από τα Κέντρα Υγείας Ηρακλείου, Κισάμου, Μοιρών, Σπηλίου, Ανωγείων, Αγίας Φωτεινής, Αγίας Βαρβάρας, Καστελίου, Περάματος και Χανίων.
Στο πλαίσιο του έργου θα γίνει προμήθεια:
1. Ενός (1) Μηχανήματος Μέτρησης Οστικής Πυκνότητας, προϋπολογισμού 45.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
2. Ενός (1) Έγχρωμου Υπερηχοτομογράφου γενικής ιατρικής χρήσης, προϋπολογισμού 45.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
3. Ενός (1) ψηφιακού ακτινολογικού συγκροτήματος, προϋπολογισμού 150.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
4. Πέντε (5) κάθετων κλιβάνων υγρής αποστείρωσης, προϋπολογισμού 125.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες των Κέντρων Υγείας Κισάμου, Μοιρών, Σπηλίου.
Στόχος του έργου είναι η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον πληθυσμό ευθύνης της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης, την προστασία της δημόσιας υγείας και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των επαγγελματιών υγείας.
Το έργο υπέγραψε ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και εντάσσεται στις δράσεις που αναλαμβάνει η Περιφέρεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας covid -19. Αφορά στον εκσυγχρονισμό δέκα Κέντρων Υγείας της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης. Ειδικότερα, η πράξη «Προμήθεια βιοϊατρικού εξοπλισμού για την αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης», συνολικού προϋπολογισμού 610.000 ευρώ, αφορά στην προμήθεια του απαραίτητου βιοϊατρικού εξοπλισμού για την κάλυψη της ανάγκης παροχής ποιοτικών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας από τα Κέντρα Υγείας Ηρακλείου, Κισάμου, Μοιρών, Σπηλίου, Ανωγείων, Αγίας Φωτεινής, Αγίας Βαρβάρας, Καστελίου, Περάματος και Χανίων.
Στο πλαίσιο του έργου θα γίνει προμήθεια:
1. Ενός (1) Μηχανήματος Μέτρησης Οστικής Πυκνότητας, προϋπολογισμού 45.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
2. Ενός (1) Έγχρωμου Υπερηχοτομογράφου γενικής ιατρικής χρήσης, προϋπολογισμού 45.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
3. Ενός (1) ψηφιακού ακτινολογικού συγκροτήματος, προϋπολογισμού 150.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες του Κέντρου Υγείας Ηρακλείου
4. Πέντε (5) κάθετων κλιβάνων υγρής αποστείρωσης, προϋπολογισμού 125.000€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ για τις ανάγκες των Κέντρων Υγείας Κισάμου, Μοιρών, Σπηλίου.
ΤΟΥ ΚΙΩΡΟΥ ΤΟ ΔΟΞΑΡΙ 2ος ΠΑΤΕΡΙΑΝΟΣ ΣΚΟΠΟΣ
Με το μοναδικό σου σκοπό και παίξιμο, τις μοναδικές μαντινάδες μετέδωσε την Ταυτότητα του Κρητικού Συρτού στην Κρήτη, την Ελλάδα και σε ολόκληρο κόσμο.
Με αυτό το βίντεο πρόβαλε την μοναδική Μουσικοχορευτική Παράδοση της Κισάμου και ευελπιστούμε να γίνει η αρχή για την συνολική ανάδειξη της.
Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους του συντελεστές που συνέβαλα στη δημιουργία αυτού του μοναδικού ιστορικού βίντεο.
Με αυτό το βίντεο πρόβαλε την μοναδική Μουσικοχορευτική Παράδοση της Κισάμου και ευελπιστούμε να γίνει η αρχή για την συνολική ανάδειξη της.
Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους του συντελεστές που συνέβαλα στη δημιουργία αυτού του μοναδικού ιστορικού βίντεο.
Συντελεστές:Μουσική: Αντώνης Μαρτσάκης
Στίχοι: α)Βαγγέλης Ταξιδευτής, β)Αντώνης Μαρτσάκης ,Θεόφιλος Χριστουλάκης
Μουσικοί
Βιολί, τραγούδι: Αντώνης Μαρτσάκης
Λαούτο, τραγούδι:Γιώργος Στρατάκης
Λαγούτο: Νίκος Μαρεντάκης
Χορευτές: Γιάννης Αντωνογιάννης, Βασίλης Αντωνογιάννης, Νίκος Ρουπάκης,Αριστείδης Πατερομιχελάκης ,Κώστας ΣχοινοπλοκάκηςΜαγείροι: Γιάννης Κοκκινάκης, Νίκος Λεφάκης
Λεβεντόγεροι γλεντιστές: Μάρκος Κουνελάκης, Γιάννης Βερυκάκης, Βαρδής Βερυκάκης
Ο Νιός: Ηλίας Ρουπάκης
Οργανοπαίχτες: Αντώνης Μαρτσάκης, Νίκος Μαρεντάκης, Γιώργος Στρατάκης
Εικονοληψία,επεξεργασία: Νίκος Χουδαλάκης, Μπάμπης Μουντάκης, Γιώργος Γεωργιλάκης, Γιάννης Φαντάκης
Εγγραφή ήχου: Νίκος Μαρεντάκης
Μίξη ήχου, mastering:Μιχάλης Μαυράκης
Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας
Εκ μέρους του ΔΣ του Π.Σ. Λουσακιών
Φώτο Φαντάκης Γιάννης
ΤΡΟΧΑΙΟ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Είναι απο τις όμορφες φωτογραφίες του Ανυφαντή που θα μπουν και αυτές τώρα με την ψηφιοποίηση του αρχείου του. Περιμένω να μάθω την χρονιά για να βρούμε και τα πρόσωπα..όσα θα αναγνωρίσουμε.
Υ.Σ Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η παλιά είσοδος της λίμνης (πίσω) πριν γίνει η προέκταση.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
80 χρόνια φέτος απο την Μάχη της Κρήτης και θα ανεβάσω μερικές ιστορίες γραμμένες το 2015 στο υπέροχο περιοδικό του 3ου Δημοτικού σχολείου Κισάμου "Τα Μυστικά του Θρανίου". Ιστορίες που βρήκαν οι μικροί μαθητές αφού ρώτησαν τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου ανθρώπους που σήμερα δεν ζουν.
Μας διηγήθηκε ο ΜΑΛΕΦΑΚΗΣ ΚΩΣΤΗΣ, από τις Λουσακιές
(από αυτά που του έλεγαν ο παππούδες του, Μαλεφάκης Νικόλαος και Γιαννιουδάκης Εμμανουήλ. Είχαν γεννηθεί το 1900 και το 1914, αντίστοιχα)
Οι Γερμανοί είχαν μπει στο σπίτι του παππού μου, Μαλεφάκη Νικολάου κι έκαναν έρευνα. Ερευνούσαν τα σπίτια γιατί αντάρτες είχαν κλέψει από τον Πλάτανο σιτηρά, τα οποία μετέφεραν σε σακιά με το γάιδαρο του παππού μου. Μετά από ανάκριση τού παραδόθηκε ο γάιδαρος, αλλά μπαίνοντας στο σπίτι για να το ερευνήσουν έσπασαν τη ραπτομηχανή της γιαγιάς μου και της πήραν και ένα χρυσό δαχτυλίδι.
Τότε μπήκαν και στο σπίτι του άλλου μου παππού, του Γιαννιουδάκη Εμμανουήλ. Εκεί ζήτησαν από την γιαγιά μου, την Ευγενία, να τους τηγανίσει αυγά με κρέας από κονσέρβα. Στο σπίτι ήταν και η μητέρα μου, η Μαρία, που τότε ήταν περίπου πέντε χρονών. Η μητέρα μου, η οποία δε ζει, μου είχε πει πολλές φορές ότι οι Γερμανοί την έπαιζαν στα γόνατά τους και της έδωσαν σοκολάτα και μπισκότα.
Εκείνη τη φορά έφυγαν από το σπίτι ήσυχα, χωρίς να προκαλέσουν καμιά ζημιά.
Το 1944, Αύγουστο μήνα, μετά από ένα σαμποτάζ σε αποθήκη καυσίμων στην Κίσαμο και το κλέψιμο των σιτηρών στον Πλάτανο από τους αντάρτες, οι Γερμανοί εξαγριωμένοι αποφάσισαν να εκδικηθούν. Ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Λουσακιών, Κουρτάκης Ιωάννης, ειδοποίησε τους κατοίκους για να τους προστατέψει, ότι τη νύχτα θα γίνει εξόρμηση. Οι κάτοικοι μάζεψαν τα πρόβατά τους, τις αγελάδες τους και κατέφυγαν σε ορεινότερες περιοχές. Στην Αγία Παρασκευή, στη Ζουριδιά , στον Καναβά, όπου κρύφτηκαν μέσα σε φαράγγια και σε σπηλιές. Η εξόρμηση τελικά έγινε το ξημέρωμα με άσχημες συνέπειες για τρεις συγχωριανούς μας. Ο Τζανακονικόλας, ο Πετράκης ο Νίκος, ο Πετράκης ο Αντώνης και τα δυο αδέρφια Αριστείδης Πετράκης και Μανόλης Πετράκης πήγαν να κρυφτούν σ’ ένα σπήλιο. Περίμεναν τη νύχτα ν’ ακούσουν πυροβολισμούς, αλλά τίποτα! Στο τέλος, τους πήρε ο ύπνος μέχρι το πρωί χωρίς να έχουν ακούσει τίποτα. Ενώ είχαν ορατότητα του δρόμου προς το Γαλουβά, δεν είδαν τίποτα. Έτσι αποφάσισαν να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Εκείνο όμως το πρωί έπρεπε να πάνε στην Αγία Παρασκευή που ήταν δεμένος ο γάιδαρος τους, να τον πάρουν για να τον φορτώσουν με στάρι, να το πάνε στο Σηρικάρι, να το αλέσουν για να το κάνουν αλεύρι. Ο Πετράκης ο Μανόλης έλεγε στον αδερφό του τον Αριστείδη να πάει εκείνος να φέρει το γάιδαρο και αυτός θα πήγαινε τα σκεπάσματα που σκεπάστηκαν τη νύχτα στο σπίτι τους. Ο αδερφός του ο Αριστείδης δεν ήθελε κι έτσι αποφάσισε να πάει ο ίδιος για το γάιδαρο. Οι υπόλοιποι θα πήγαιναν στο χωριό. Ο Πετρομάνολας λίγο πριν φτάσει στην Αγία Παρασκευή, στα Σπιτάκια όπως το λένε, άκουσε αρκετούς πυροβολισμούς. Στάθηκε για λίγο στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και μετά προχώρησε πιο πάνω σ’ ένα ερημωμένο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα για να δει από εκεί τους Γερμανούς να ανηφορίζουν προς τη γειτονιά Καναβάς. Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, ξανακατέβηκε στην Αγία Παρασκευή κι έφαγε μερικά σύκα από μια συκιά. Εκεί συνάντησε το χωριανό μας, τον Κοκκινάκη το Γιώργη, μετέπειτα μετανάστη στην Αμερική, όπου τον ρώτησε αν είχε μάθει ότι οι Γερμανοί σκότωσαν τον αδερφό του, τον Αριστείδη. Αυτός απάντησε αρνητικά και κατευθύνθηκε προς το σπίτι τους για να μάθει τι είχε συμβεί. Έτσι, έμαθε, ότι οι τέσσερις συγχωριανοί του συνάντησαν τους Γερμανούς. Οι δύο από αυτούς ο Πετραντώνης και ο Τζανακονικόλας έτρεξαν γρήγορα κι απέφυγαν τους πυροβολισμούς. Ο Πετράκης ο Νικολής ήθελε να κρυφτεί σε ένα πηγάδι, αλλά μια κυρία Αγγελική του είπε πως ήταν λάθος αυτό που θα έκανε κι έφυγε τρέχοντας για να γλιτώσει τη ζωή του. Όμως ο Πετράκης ο Αριστείδης δεν έφυγε, γιατί δούλευε σ’ ένα σιδεράδικο στο Καστέλι κι έβλεπε κάθε μέρα Γερμανούς και τον γνωρίζανε. Πίστεψε, λοιπόν, ότι δε θα του έκαναν κακό. Κι όμως … τον σκότωσαν.
Εκείνη την ημέρα οι Γερμανοί σκότωσαν και το Ζαχαράκη τον Μανόλη, στα Ζαχαριανά. Είχε πάει να βοσκήσει την αγελάδα του, στην περιοχή Αγροσυκιά και ενώ ο παππούς μου, ο Γιαννιουδάκης ο Μανόλης, που κρυβόταν λίγο πιο πέρα, του φώναξε να κρυφτεί, αυτός δεν τον άκουσε. Οι Γερμανοί τον είδαν από τη θέση Βρούλα, περίπου 500 μέτρα μακριά τους και τον πυροβόλησαν. Πρώτα τον τραυμάτισαν στο πόδι κι έπειτα ένας άλλος Γερμανός, περνώντας μέσα από τα αμπέλια και τρώγοντας σταφύλια, του έδωσε την τελειωτική βολή στο κεφάλι.
Έπειτα μαζί με άλλους Γερμανούς που ήρθαν από τον Πλάτανο και αφού είχαν πάρει μαζί τους τον Νικηφόρο το Μπιχάκη για να τους δείχνει το δρόμο, κατευθύνθηκαν προς τον Καναβά. Ανηφορίζοντας πιο ψηλά συνάντησαν τον Κατάκη το Γιώργη, πατέρα έξι παιδιών που έβοσκε τα πρόβατά του με το μικρό του γιο Γιάννη και την κόρη του Χρυσούλα. Εκεί του ζήτησαν την ταυτότητα του. Αυτός, τότε, έστειλε τα παιδιά να πάνε να την φέρουν από το σπίτι. Μετά που έφυγαν τα παιδιά, οι Γερμανοί οδήγησαν τον πατέρα τους αρκετά ψηλότερα στην περιοχή Γούργουθα, όπου τον σκότωσαν. Αξίζει να σας πω, ότι την προηγούμενη μέρα είχε μαγειρέψει στους Γερμανούς στο σπίτι του στον Καναβά. . . .
Μαλεφάκη Βαρβάρα - Μαλεφάκης Γιάννης, Τάξη Γ΄
(από αυτά που του έλεγαν ο παππούδες του, Μαλεφάκης Νικόλαος και Γιαννιουδάκης Εμμανουήλ. Είχαν γεννηθεί το 1900 και το 1914, αντίστοιχα)
Οι Γερμανοί είχαν μπει στο σπίτι του παππού μου, Μαλεφάκη Νικολάου κι έκαναν έρευνα. Ερευνούσαν τα σπίτια γιατί αντάρτες είχαν κλέψει από τον Πλάτανο σιτηρά, τα οποία μετέφεραν σε σακιά με το γάιδαρο του παππού μου. Μετά από ανάκριση τού παραδόθηκε ο γάιδαρος, αλλά μπαίνοντας στο σπίτι για να το ερευνήσουν έσπασαν τη ραπτομηχανή της γιαγιάς μου και της πήραν και ένα χρυσό δαχτυλίδι.
Τότε μπήκαν και στο σπίτι του άλλου μου παππού, του Γιαννιουδάκη Εμμανουήλ. Εκεί ζήτησαν από την γιαγιά μου, την Ευγενία, να τους τηγανίσει αυγά με κρέας από κονσέρβα. Στο σπίτι ήταν και η μητέρα μου, η Μαρία, που τότε ήταν περίπου πέντε χρονών. Η μητέρα μου, η οποία δε ζει, μου είχε πει πολλές φορές ότι οι Γερμανοί την έπαιζαν στα γόνατά τους και της έδωσαν σοκολάτα και μπισκότα.
Εκείνη τη φορά έφυγαν από το σπίτι ήσυχα, χωρίς να προκαλέσουν καμιά ζημιά.
Το 1944, Αύγουστο μήνα, μετά από ένα σαμποτάζ σε αποθήκη καυσίμων στην Κίσαμο και το κλέψιμο των σιτηρών στον Πλάτανο από τους αντάρτες, οι Γερμανοί εξαγριωμένοι αποφάσισαν να εκδικηθούν. Ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Λουσακιών, Κουρτάκης Ιωάννης, ειδοποίησε τους κατοίκους για να τους προστατέψει, ότι τη νύχτα θα γίνει εξόρμηση. Οι κάτοικοι μάζεψαν τα πρόβατά τους, τις αγελάδες τους και κατέφυγαν σε ορεινότερες περιοχές. Στην Αγία Παρασκευή, στη Ζουριδιά , στον Καναβά, όπου κρύφτηκαν μέσα σε φαράγγια και σε σπηλιές. Η εξόρμηση τελικά έγινε το ξημέρωμα με άσχημες συνέπειες για τρεις συγχωριανούς μας. Ο Τζανακονικόλας, ο Πετράκης ο Νίκος, ο Πετράκης ο Αντώνης και τα δυο αδέρφια Αριστείδης Πετράκης και Μανόλης Πετράκης πήγαν να κρυφτούν σ’ ένα σπήλιο. Περίμεναν τη νύχτα ν’ ακούσουν πυροβολισμούς, αλλά τίποτα! Στο τέλος, τους πήρε ο ύπνος μέχρι το πρωί χωρίς να έχουν ακούσει τίποτα. Ενώ είχαν ορατότητα του δρόμου προς το Γαλουβά, δεν είδαν τίποτα. Έτσι αποφάσισαν να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Εκείνο όμως το πρωί έπρεπε να πάνε στην Αγία Παρασκευή που ήταν δεμένος ο γάιδαρος τους, να τον πάρουν για να τον φορτώσουν με στάρι, να το πάνε στο Σηρικάρι, να το αλέσουν για να το κάνουν αλεύρι. Ο Πετράκης ο Μανόλης έλεγε στον αδερφό του τον Αριστείδη να πάει εκείνος να φέρει το γάιδαρο και αυτός θα πήγαινε τα σκεπάσματα που σκεπάστηκαν τη νύχτα στο σπίτι τους. Ο αδερφός του ο Αριστείδης δεν ήθελε κι έτσι αποφάσισε να πάει ο ίδιος για το γάιδαρο. Οι υπόλοιποι θα πήγαιναν στο χωριό. Ο Πετρομάνολας λίγο πριν φτάσει στην Αγία Παρασκευή, στα Σπιτάκια όπως το λένε, άκουσε αρκετούς πυροβολισμούς. Στάθηκε για λίγο στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και μετά προχώρησε πιο πάνω σ’ ένα ερημωμένο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα για να δει από εκεί τους Γερμανούς να ανηφορίζουν προς τη γειτονιά Καναβάς. Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, ξανακατέβηκε στην Αγία Παρασκευή κι έφαγε μερικά σύκα από μια συκιά. Εκεί συνάντησε το χωριανό μας, τον Κοκκινάκη το Γιώργη, μετέπειτα μετανάστη στην Αμερική, όπου τον ρώτησε αν είχε μάθει ότι οι Γερμανοί σκότωσαν τον αδερφό του, τον Αριστείδη. Αυτός απάντησε αρνητικά και κατευθύνθηκε προς το σπίτι τους για να μάθει τι είχε συμβεί. Έτσι, έμαθε, ότι οι τέσσερις συγχωριανοί του συνάντησαν τους Γερμανούς. Οι δύο από αυτούς ο Πετραντώνης και ο Τζανακονικόλας έτρεξαν γρήγορα κι απέφυγαν τους πυροβολισμούς. Ο Πετράκης ο Νικολής ήθελε να κρυφτεί σε ένα πηγάδι, αλλά μια κυρία Αγγελική του είπε πως ήταν λάθος αυτό που θα έκανε κι έφυγε τρέχοντας για να γλιτώσει τη ζωή του. Όμως ο Πετράκης ο Αριστείδης δεν έφυγε, γιατί δούλευε σ’ ένα σιδεράδικο στο Καστέλι κι έβλεπε κάθε μέρα Γερμανούς και τον γνωρίζανε. Πίστεψε, λοιπόν, ότι δε θα του έκαναν κακό. Κι όμως … τον σκότωσαν.
Εκείνη την ημέρα οι Γερμανοί σκότωσαν και το Ζαχαράκη τον Μανόλη, στα Ζαχαριανά. Είχε πάει να βοσκήσει την αγελάδα του, στην περιοχή Αγροσυκιά και ενώ ο παππούς μου, ο Γιαννιουδάκης ο Μανόλης, που κρυβόταν λίγο πιο πέρα, του φώναξε να κρυφτεί, αυτός δεν τον άκουσε. Οι Γερμανοί τον είδαν από τη θέση Βρούλα, περίπου 500 μέτρα μακριά τους και τον πυροβόλησαν. Πρώτα τον τραυμάτισαν στο πόδι κι έπειτα ένας άλλος Γερμανός, περνώντας μέσα από τα αμπέλια και τρώγοντας σταφύλια, του έδωσε την τελειωτική βολή στο κεφάλι.
Έπειτα μαζί με άλλους Γερμανούς που ήρθαν από τον Πλάτανο και αφού είχαν πάρει μαζί τους τον Νικηφόρο το Μπιχάκη για να τους δείχνει το δρόμο, κατευθύνθηκαν προς τον Καναβά. Ανηφορίζοντας πιο ψηλά συνάντησαν τον Κατάκη το Γιώργη, πατέρα έξι παιδιών που έβοσκε τα πρόβατά του με το μικρό του γιο Γιάννη και την κόρη του Χρυσούλα. Εκεί του ζήτησαν την ταυτότητα του. Αυτός, τότε, έστειλε τα παιδιά να πάνε να την φέρουν από το σπίτι. Μετά που έφυγαν τα παιδιά, οι Γερμανοί οδήγησαν τον πατέρα τους αρκετά ψηλότερα στην περιοχή Γούργουθα, όπου τον σκότωσαν. Αξίζει να σας πω, ότι την προηγούμενη μέρα είχε μαγειρέψει στους Γερμανούς στο σπίτι του στον Καναβά. . . .
Μαλεφάκη Βαρβάρα - Μαλεφάκης Γιάννης, Τάξη Γ΄
ΝΕΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΙΣ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΕΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΜΠΑΛΟΥ
Όπως γράφουν τα Χανιώτικα ΜΜΕ, αρχές Απριλίου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο «Νήσος Χρυσή» που κατέπλευσε την Κυριακή στο λιμάνι της Σούδας, ενώ με την έναρξη της φετινής τουριστικής περιόδου, υπολογίζεται στις 14 Μαΐου θα ξεκινήσει, δρομολόγια σε Καστέλι, Γραμβούσα, Μπάλο. Το υπέροχο ΕΓ/ΟΓ «Νήσος Χρυσή» κατασκευής 1992 μήκους 76 και πλάτους 15 μέτρων.. θα είναι το νέο πλοίο που θα φιλοξενήσουμε στο λιμάνι μας και θα κάνει και αυτό την γνωστή κρουαζιέρα Κίσαμος - Γραμβούσα - Μπάλος.
- Το Νήσος Χρυσή ανήκει στην νέα ναυτιλιακή εταιρεία -για την Κίσαμο- «Μπλε κρουαζιέρες Ν.Ε.» και πλοιοκτήτης του είναι ο Σταύρος Ανδρουλακάκης.
ΜΙΚΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ
* Σωστή απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου να μειωθούν τα μισθώματα στα κυλικεία των σχολείων του Δήμου Κισάμου, μετά απο πρόταση του Προέδρου της Σχολικής Επιτροπής Β/θμιας Εκπαίδευσης Δήμου Κισάμου Μιχάλη Θεοδωρογλάκη. Έτσι το σώμα με ομόφωνη απόφαση εγκρίνει μείωση στο μίσθωμα σε ποσοστό 40% για τους μήνες Σεπτέμβριο 2020 έως και Δεκέμβριο 2020 και την απαλλαγή υποχρέωσης καταβολής μισθώματος των σχολικών κυλικείων για τους μήνες Ιανουάριο 2021 έως και Μάρτιο 2021.
Είναι μικρές κινήσεις που θα βοηθήσουν και τους υπεύθυνους των κυλικείων, ώστε να μην τα παρατήσουν.
* Εργασίες στο δημοτικό στάδιο Κισάμου με την συνέχιση των εργασιών αναβάθμισης του. Προχωρά και η ανακατασκευή της βορινής περίφραξης αν και όπως λένε δεν θα καλύψει όλο το στάδιο (αφήνει έξω τα ανατολικά αποδυτήρια). Πάντως μουρμούρες θα υπάρχουν μιας και ο παλιός αιγιαλός δημιουργεί προβλήματα ακόμα και στην ύπαρξη του σταδίου εκεί.
* 700.000 ε έταξε βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος όπως έμαθα χθες, για να συνεχιστεί και να αποτελειώσει αυτός ο περίφημος κόμβος Δραπανιά, ώστε να μην αποτελεί κίνδυνο για όσους θέλουν να πάνε ή να φύγουν απο το χωριό. Βέβαια είναι άλλο ένα έργο που μας έταξαν ανεπίσημα, αλλά κάπως έτσι βγαίνουν τα λεφτά.. για έργα στην γειτονιά μας.
* Τέλος μετά απο πολλές προσπάθειες κατάφερε η περιφέρεια να βάλει προς ασφαλτόστρωση το κομμάτι του ΠΕΟ Καστέλι- Κολένι. Ένας δρόμος που είναι σε κακά χάλια και χρειάζεται όχι μόνο νέα ασφαλτόστρωση αλλά και λίγο φάρδεμα. Ειδικά εκεί στην στροφή στον Κορφαλώνα είναι άξιο απορίας πως ακόμα δεν έχει συμβεί κανένα ατύχημα. Πάντως πάρα πολλοί οδηγοί κινδυνεύουν καθημερινά και δεν θα τους σώσουν τα πλαστικά κολονάκια που έβαλαν...εδώ και καιρό.
* Τέλος για τα έργα στο Μαυρομούστακο που σαφώς δεν είναι δημοτικά έργα, αλλά αποτελούν πληγή για τον τουρισμό της Κισάμου καλό είναι οι όμοροι δήμοι (Πλατανιά και Κισάμου) να βγάλουν μια ανακοίνωση τι συμβαίνει και αν θα συνεχιστούν τα έργα. Πάντως οι πληροφορίες λένε οτι το καλοκαιράκι θα το περάσουμε κάπως έτσι.
ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ
Στην ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης και το Περιοδικό “After Constantine”, σε συνεργασία με την ακαδημαϊκή κοινότητα “Byzantium at Ankara” των Πανεπιστημίων Bilkent και Hacettepe, καθώς και με τη μεταπτυχιακή κοινότητα “Gate to the Eastern Mediterranean”, του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγχαμ, συνδιοργανώνoυν Διαδικτυακή Ημερίδα, με θέμα: «Αναπαραστάσεις του Θείου Πάθους στη Βυζαντινή Τέχνη».
Σκοπός της εκδήλωσης είναι η μελέτη και παρουσίαση των Παθών του Ιησού μέσα από την αρχαιολογική και έντεχνη οπτική τους, σκιαγραφώντας με αυτόν τον τρόπο, ένα νοερό ταξίδι συμπαράστασης προς τη Θεία Σταύρωση, αλλά και συλλέγοντας πληροφορίες για την πρόσληψη του Θείου Πάθους ανά τους αιώνες.
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι: Sercan Yandim, με θέμα: “ Anastasis: an image of Liberation and Resurrection” (στην Αγγλική Γλώσσα), Ιωάννα Χριστοφοράκη, «Απεικονίσεις του Θείου Πάθους στην Ιπποτοκρατούμενη Ρόδο» (στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα), Γρηγόρης Στουρνάρας, «Σχόλια πάνω σε δύο εικόνες της Μονής Σινά» (στην Ελληνική γλώσσα) και Δημήτρης Κυρίτσης, «Εἰς τὸν Θρῆνον τῆς Θεοτόκου. Το Εικονογραφικό θέμα και οι Λατρευτικές Πρακτικές του Θρήνου στη Μεσοβυζαντινή περίοδο» (στην Ελληνική γλώσσα).
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 20 Απριλίου 2021 και ώρα 18:00 και θα μεταδοθεί ζωντανά από το Κανάλι της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης στο YouTube και στο σύνδεσμο https://bit.ly/2J7COjq (επιλέγοντας την ένδειξη “Live” κατά την εναρκτήρια ώρα της εκδήλωσης). Την εκδήλωση συντονίζει η Ζωή Τσιάμη, Υπ. Δρ Ιστορίας Πρώιμου Χριστιανισμού και Συντονίστρια του Περιοδικού “After Constantine”.
Για περισσότερες πληροφορίες και για να αναγνώσετε το Πρόγραμμα
μεταβείτε στον σύνδεσμο
Δευτέρα 19 Απριλίου 2021
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Τ.Ο.Ε.Β ΚΟΛΠΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ
Ενημερώνουμε τους καταναλωτές – μέλη του ΤΟΕΒ ότι λόγω εργασιών εκσυγχρονισμού του κεντρικού αντλιοστασίου στο Κολένι ενδεχομένως να υπάρχουν διακοπές νερού την Πέμπτη και την Παρασκευή 22-23/4/2021.
Σχετικά με τις Β και Γ αντλήσεις, έχει ήδη δοθεί νερό στην Β’ άντληση Καλλεργιανά - Καλουδιανά και μέχρι το τέλος του μήνα θα έχει δοθεί στον Δραπανιά και στα Μαρεδιανά.
Παρακαλούνται τα μέλη τα οποία έχουν μονοετή καλλιέργειες (κηπευτικά) να έρθουν να δηλώσουν τις καλλιέργειες τους (στρέμματα - είδος).
Για δηλώσεις υδρομέτρων και αλλαγές ονομάτων υποχρεωτικά τα παρακάτω:
- Ε9 του ιδιοκτήτη και ΜΙΣΘΩΤΗΡΙΟ (ΕΑΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ) ή ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ (ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ)
- ΑΦΜ – ΑΔΤ
- ΚΙΝΗΤΟ – EMAIL
Παρακαλείστε να προσέρχεστε εγκαίρως για δηλώνετε οποιαδήποτε αλλαγή για αποφυγή καθυστερήσεων.
Υπενθυμίζουμε ότι όλες οι επεμβάσεις στις υδροληψίες και στα υδρόμετρα (τοποθετήσεις - αφαιρέσεις – μεταφορές - επισκευές) πραγματοποιούνται αυστηρά και μόνο από τον ΤΟΕΒ.
Ο πρόεδρος
ΤΣΟΝΤΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Σχετικά με τις Β και Γ αντλήσεις, έχει ήδη δοθεί νερό στην Β’ άντληση Καλλεργιανά - Καλουδιανά και μέχρι το τέλος του μήνα θα έχει δοθεί στον Δραπανιά και στα Μαρεδιανά.
Παρακαλούνται τα μέλη τα οποία έχουν μονοετή καλλιέργειες (κηπευτικά) να έρθουν να δηλώσουν τις καλλιέργειες τους (στρέμματα - είδος).
Για δηλώσεις υδρομέτρων και αλλαγές ονομάτων υποχρεωτικά τα παρακάτω:
- Ε9 του ιδιοκτήτη και ΜΙΣΘΩΤΗΡΙΟ (ΕΑΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ) ή ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ (ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ)
- ΑΦΜ – ΑΔΤ
- ΚΙΝΗΤΟ – EMAIL
Παρακαλείστε να προσέρχεστε εγκαίρως για δηλώνετε οποιαδήποτε αλλαγή για αποφυγή καθυστερήσεων.
Υπενθυμίζουμε ότι όλες οι επεμβάσεις στις υδροληψίες και στα υδρόμετρα (τοποθετήσεις - αφαιρέσεις – μεταφορές - επισκευές) πραγματοποιούνται αυστηρά και μόνο από τον ΤΟΕΒ.
Ο πρόεδρος
ΤΣΟΝΤΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΒΙΒΛΙOΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ....
..δυο βιβλίων του ΗΛΙΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ*
1. Η κατανάλωση οίνου και ελαίου στην περί νηστείας παράδοση της Ορθοδόξου εκκλησίας
2.Το ψυχοσωματικό στρες του Θεανθρώπου Χριστού στον κήπο της Γεθσημανή.
Ο διακεκριμένος ιατρός διδάκτωρ, και Θεολόγος κ. Ηλίας Μαζοκοπάκης (- Η. Μ.-) γνωστός και για την ανθρωπιστική του προσφορά είναι και συγγραφικά ενεργός, στην προσπάθειά του να δώσει εκείνη την άλλη διάσταση των πραγμάτων, του τρόπου ζωής που σχετίζεται με την άσκηση της ψυχής που συμβάλλει και στην ενδυνάμωση του σώματος.
Σεμνυνόμαστε εμείς ως διδάσκαλοι να τυχαίνομε τιμής από ένα μαθητή μας από τους εκλεκτοτέρους ο οποίος με σεμνότητα και ήθος επιμονή και επιμονή από τα παιδικά και εφηβικά χρόνια, έχοντας στόχο την Ιατρική επιστήμη έφθασε να αναδειχθεί και διδάκτορας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Βαθύτερες φιλοσοφικές αναζητήσεις αλλά και πίστης στο θεό, τον οδήγησαν στην ολοκλήρωση και θεολογικών σπουδών, τελειώνοντας και την Θεολογική Σχολή. Οι γιατροί ήταν παλαιότερο και φιλόσοφοι αλλά και γενικώς, πνευματικοί άνθρωποι..
Προσωπικά έχω διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να είσαι Θεολόγος χωρίς φιλολογικές γνώσεις και αντιστρόφως, πώς θα είσαι Φιλόλογος -Ιστορικός χωρίς θεολογικές γνώσεις- ο ‘Όμηρος είναι πατέρας των σχέσεων Θεών και Ανθρώπων- δυσκολότερο και ωραιότερο είναι ο γιατρός να είναι και θεολόγος. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έτσι ένας επιστήμων έχει σφαιρικότερη προσέγγιση στη ψυχοσωματική ολότητα.
1. Το βιβλίο- Κατανάλωση οίνου και ελαίου- διατριβή-περί Νηστείας- τεκμηριωμένα αναφέρεται στην παράδοση της εκκλησίας μας και αναδεικνύει την ψυχοσωματική επίδραση που ασκεί η νηστεία στον άνθρωπο.
Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας προσεγγίζει τα θέμα της νηστείας και από άποψη Ιατρικής, μέσα από επιστημονικά δεδομένα, αλλά και με την παράθεση επιστημονικών απόψεων. Οι εμπεριστατωμένες αναφορές του στην φυσιολογία της γαστρικής κινητικότητας, καθώς και στο θέμα των λιπιδίων, καθιστούν την παρούσα μελέτη πολύτιμο οδηγό για τον τρόπο διατροφής μας, από την οποία δεν πρέπει να απουσιάζει ο οίνος και το έλαιον, δώρα του θεού και της φύσης, πολλαπλά ευλογούμενα από την εκκλησία. Δεν λησμονούμε, στην νηστεία «ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω -οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου και άρτος στηρίζει»
2.Το ψυχοσωματικό στρες του Θεανθρώπου στον κήπο της Γεθσημανη.
Των ημερών…-μετά τον Μυστικό Δείπνο- και πρό της συλλήψεως του Ιησού, οι μαθητές αναφέρονται στην προσευχή Εκείνου, στον Πατέρα και Θεό- στο κήπο της Γεθσημανή- Κάθιδρος ο Ιησούς, ύστερα από ψυχική πάλη προφανώς, κατά τα ανθρώπινα τολμά δειλά να ψιθυρίσει « Πατερ εί δυνατόν απελθέτω απ’εμου το ποτήριον τούτο»
- Τι όμως αισθανόταν Αυτός, η προαιώνιος Αγάπη, Αυτός τον οποίο η Εκκλησία ονομάζει Ήλιον της Δικαιοσύνης, που παρέδωκε Εαυτόν εις την πονηρά κρίση εκείνων οι οποίοι Τόν κατεδίκασαν σε θάνατο;
Για να προσεγγίσουμε συνειδητά έστω και λίγο για την κατανόηση του γεγονότος εκείνων των τραγικών ημερών για όλη την ιστορία του κόσμου, για να κατοπτεύσομε υπαρκτικώς έστω και «δι’εσόπτρου εν αινίγματι» την οδό που διήλθε ο Χριστός, κρίνεται από τον γιατρό Ηλία Μαζοκοπάκη, να θυμηθούμε και θεολογικά αλλά και υπό το πρίσμα της ιατρικής επιστήμης τον Θεάνθρωπο, ως άνθρωπο. Ο Ιησούς με την ανθρώπινη φύση του προσευχόμενος «δειλιά και η δειλία του οφειλόμενη στον φυσικό αποτροπιασμό της ψυχής ενώπιο της φρικαλεότητας του θανάτου» βιώνει μια οδυνηρή πραγματικότητα.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρεται ερμηνεύων θεολογικά, το κατά την προσευχή να είναι ο ιδρώτας Του « ωσεί θρόμβοι αίματος»
Τελικά η υπακοή στον εκούσιο θάνατο και «διδάσκει» ότι και ο φυσικός θάνατος για τον άνθρωπο πρέπει να γίνεται δεκτός καταστέλλοντας τον φόβο, αφού εκ των υστέρων ο Κύριος δια του θανάτου Του νικά τον θάνατο διανοίγοντας την προοπτική της Αναστάσεως.
Εκτός από την παράθεση και ερμηνεία των Ευαγγελικών κειμένων, έχομε πλήθος παραπομπών ώστε και για το μελετητή να είναι πύλη εισαγωγής στα ενδότερα της Θεολογίας.
Η περιγραφή της ψυχοσωματικής κατάστασης στη διάρκεια της προσευχής του Θεανθρώπου, αναδεικνύει την αλληλεπίδραση της σωματικής και ψυχικής διάστασης.
Η ιατρική προσέγγιση του γεγονότος της αγωνιώδους προσευχής με ψυχοσωματικά σύνδρομα γίνεται από τον ιατρό και θεολόγο Η. Μ. με πολλή προσοχή στηριζόμενος και στις θέσεις της Θεολογικής επιστήμης αλλά και στην μελέτη των προγενέστερων και σύγχρονων ιατρικών γνώσεων, όπου πλήθος παρατηρήσεων επί σωματικών ασθενειών, αίτιο είναι κάποιο ψυχικό βάσανο, που ξεσπά σωματικά. Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας και ως ιατρός επιθυμεί να ενισχύσει την πίστη μας, επεκτείνοντας με συγκεκριμένες μελέτες, τεκμήρια της ζωής και του μαρτυρίου του Κυρίου.
Τέλος και ως ιατρός θεωρεί και επισημαίνει την ευεργετική επίδραση της προσευχής στην αγωνία και τη θλίψη κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Η προσευχή από του διδάγματος του Ιησού Χριστού είναι εκείνη που προσφέρει στον άνθρωπο παρηγοριά υπομονή και αντοχή και όχι μόνο. «Στον κήπο της Γεσθημανή, στον τόπο της πανανθρώπινης αγωνίας, ο Κύριος καθαγίασε κάθε ανθρώπινη οδύνη και υπαρξιακή αγωνία.»
Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι μετά από μια προσευχή σε περίοδο παραζάλης και πελαγώματος, ότι δεν ένιωσε πιο ανάλαφρος, σε μια ομιλούσα ιαματική σιωπή των αγίων και ελπιδοφόρα προσδοκία.
Καλό Πάσχα
Κίσαμος 2021: Γιώργος και Ευτυχία Πευκιανάκη π. Γυμνασιάρχες
1. Η κατανάλωση οίνου και ελαίου στην περί νηστείας παράδοση της Ορθοδόξου εκκλησίας
2.Το ψυχοσωματικό στρες του Θεανθρώπου Χριστού στον κήπο της Γεθσημανή.
Ο διακεκριμένος ιατρός διδάκτωρ, και Θεολόγος κ. Ηλίας Μαζοκοπάκης (- Η. Μ.-) γνωστός και για την ανθρωπιστική του προσφορά είναι και συγγραφικά ενεργός, στην προσπάθειά του να δώσει εκείνη την άλλη διάσταση των πραγμάτων, του τρόπου ζωής που σχετίζεται με την άσκηση της ψυχής που συμβάλλει και στην ενδυνάμωση του σώματος.
Σεμνυνόμαστε εμείς ως διδάσκαλοι να τυχαίνομε τιμής από ένα μαθητή μας από τους εκλεκτοτέρους ο οποίος με σεμνότητα και ήθος επιμονή και επιμονή από τα παιδικά και εφηβικά χρόνια, έχοντας στόχο την Ιατρική επιστήμη έφθασε να αναδειχθεί και διδάκτορας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Βαθύτερες φιλοσοφικές αναζητήσεις αλλά και πίστης στο θεό, τον οδήγησαν στην ολοκλήρωση και θεολογικών σπουδών, τελειώνοντας και την Θεολογική Σχολή. Οι γιατροί ήταν παλαιότερο και φιλόσοφοι αλλά και γενικώς, πνευματικοί άνθρωποι..
Προσωπικά έχω διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να είσαι Θεολόγος χωρίς φιλολογικές γνώσεις και αντιστρόφως, πώς θα είσαι Φιλόλογος -Ιστορικός χωρίς θεολογικές γνώσεις- ο ‘Όμηρος είναι πατέρας των σχέσεων Θεών και Ανθρώπων- δυσκολότερο και ωραιότερο είναι ο γιατρός να είναι και θεολόγος. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έτσι ένας επιστήμων έχει σφαιρικότερη προσέγγιση στη ψυχοσωματική ολότητα.
1. Το βιβλίο- Κατανάλωση οίνου και ελαίου- διατριβή-περί Νηστείας- τεκμηριωμένα αναφέρεται στην παράδοση της εκκλησίας μας και αναδεικνύει την ψυχοσωματική επίδραση που ασκεί η νηστεία στον άνθρωπο.
Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας προσεγγίζει τα θέμα της νηστείας και από άποψη Ιατρικής, μέσα από επιστημονικά δεδομένα, αλλά και με την παράθεση επιστημονικών απόψεων. Οι εμπεριστατωμένες αναφορές του στην φυσιολογία της γαστρικής κινητικότητας, καθώς και στο θέμα των λιπιδίων, καθιστούν την παρούσα μελέτη πολύτιμο οδηγό για τον τρόπο διατροφής μας, από την οποία δεν πρέπει να απουσιάζει ο οίνος και το έλαιον, δώρα του θεού και της φύσης, πολλαπλά ευλογούμενα από την εκκλησία. Δεν λησμονούμε, στην νηστεία «ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω -οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου και άρτος στηρίζει»
2.Το ψυχοσωματικό στρες του Θεανθρώπου στον κήπο της Γεθσημανη.
Των ημερών…-μετά τον Μυστικό Δείπνο- και πρό της συλλήψεως του Ιησού, οι μαθητές αναφέρονται στην προσευχή Εκείνου, στον Πατέρα και Θεό- στο κήπο της Γεθσημανή- Κάθιδρος ο Ιησούς, ύστερα από ψυχική πάλη προφανώς, κατά τα ανθρώπινα τολμά δειλά να ψιθυρίσει « Πατερ εί δυνατόν απελθέτω απ’εμου το ποτήριον τούτο»
- Τι όμως αισθανόταν Αυτός, η προαιώνιος Αγάπη, Αυτός τον οποίο η Εκκλησία ονομάζει Ήλιον της Δικαιοσύνης, που παρέδωκε Εαυτόν εις την πονηρά κρίση εκείνων οι οποίοι Τόν κατεδίκασαν σε θάνατο;
Για να προσεγγίσουμε συνειδητά έστω και λίγο για την κατανόηση του γεγονότος εκείνων των τραγικών ημερών για όλη την ιστορία του κόσμου, για να κατοπτεύσομε υπαρκτικώς έστω και «δι’εσόπτρου εν αινίγματι» την οδό που διήλθε ο Χριστός, κρίνεται από τον γιατρό Ηλία Μαζοκοπάκη, να θυμηθούμε και θεολογικά αλλά και υπό το πρίσμα της ιατρικής επιστήμης τον Θεάνθρωπο, ως άνθρωπο. Ο Ιησούς με την ανθρώπινη φύση του προσευχόμενος «δειλιά και η δειλία του οφειλόμενη στον φυσικό αποτροπιασμό της ψυχής ενώπιο της φρικαλεότητας του θανάτου» βιώνει μια οδυνηρή πραγματικότητα.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρεται ερμηνεύων θεολογικά, το κατά την προσευχή να είναι ο ιδρώτας Του « ωσεί θρόμβοι αίματος»
Τελικά η υπακοή στον εκούσιο θάνατο και «διδάσκει» ότι και ο φυσικός θάνατος για τον άνθρωπο πρέπει να γίνεται δεκτός καταστέλλοντας τον φόβο, αφού εκ των υστέρων ο Κύριος δια του θανάτου Του νικά τον θάνατο διανοίγοντας την προοπτική της Αναστάσεως.
Εκτός από την παράθεση και ερμηνεία των Ευαγγελικών κειμένων, έχομε πλήθος παραπομπών ώστε και για το μελετητή να είναι πύλη εισαγωγής στα ενδότερα της Θεολογίας.
Η περιγραφή της ψυχοσωματικής κατάστασης στη διάρκεια της προσευχής του Θεανθρώπου, αναδεικνύει την αλληλεπίδραση της σωματικής και ψυχικής διάστασης.
Η ιατρική προσέγγιση του γεγονότος της αγωνιώδους προσευχής με ψυχοσωματικά σύνδρομα γίνεται από τον ιατρό και θεολόγο Η. Μ. με πολλή προσοχή στηριζόμενος και στις θέσεις της Θεολογικής επιστήμης αλλά και στην μελέτη των προγενέστερων και σύγχρονων ιατρικών γνώσεων, όπου πλήθος παρατηρήσεων επί σωματικών ασθενειών, αίτιο είναι κάποιο ψυχικό βάσανο, που ξεσπά σωματικά. Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας και ως ιατρός επιθυμεί να ενισχύσει την πίστη μας, επεκτείνοντας με συγκεκριμένες μελέτες, τεκμήρια της ζωής και του μαρτυρίου του Κυρίου.
Τέλος και ως ιατρός θεωρεί και επισημαίνει την ευεργετική επίδραση της προσευχής στην αγωνία και τη θλίψη κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Η προσευχή από του διδάγματος του Ιησού Χριστού είναι εκείνη που προσφέρει στον άνθρωπο παρηγοριά υπομονή και αντοχή και όχι μόνο. «Στον κήπο της Γεσθημανή, στον τόπο της πανανθρώπινης αγωνίας, ο Κύριος καθαγίασε κάθε ανθρώπινη οδύνη και υπαρξιακή αγωνία.»
Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι μετά από μια προσευχή σε περίοδο παραζάλης και πελαγώματος, ότι δεν ένιωσε πιο ανάλαφρος, σε μια ομιλούσα ιαματική σιωπή των αγίων και ελπιδοφόρα προσδοκία.
Καλό Πάσχα
Κίσαμος 2021: Γιώργος και Ευτυχία Πευκιανάκη π. Γυμνασιάρχες
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
Σκαλιστό τέμπλο με το δάσκαλο και τους μαστόρους της εποχής.
- Ο Βιολάκης ήταν πρωτοπόρος στο είδος του με πολύ καλούς συνεργάτες και το αποτέλεσμα υπάρχει ακόμα και φαίνεται σε πολλές εκκλησίες στην επαρχία μας.
Ξυπολιτάκης-Παπακωνσταντίνου -Λαινάκης, στην φωτογραφία του 1970 απο τον Ανυφαντή.
Σήμερα ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι ο Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου σε ηλικία 87 χρονών, ο Θεός να τον αναπαύσει.
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Καθημερινή παρέα έχει ο Μανώλης με το άσπρο περιστέρι στο φούρνο του Μελισσιανού. Φιλαράκια.
Ο ΠΗΓΑΣΟΣ ΤΟΥ ΝΤΑΓΚΟΥΝΟΓΙΑΝΝΗ
Απο το βιβλίο του γιατρού Σπύρου Καστανάκη "Η ράτσα του Καπετάν Μιχάλη".
Λίγο πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά την δικτατορία του Μεταξά, μεταξύ των διαφόρων αυστηρών αστυνομικών διατάξεων που είχαν εφαρμοστεί, ήταν και ο έλεγχος και τιμωρία για τις περιπτώσεις κακής μεταχείρησης των ζώων (ξυλοδαρμός, υπερφόρτωση κλπ).
Ο Νταγκουνόγιαννης με φορτωμένα δυο σακιά κριθάρι και καθισμένος ανάμεσα τους, πέρασε και από το Καστέλλι για να πάει στα Νοπήγια στο νερόμυλο ν’ αλέσει το κριθάρι. Όμως για κακή του τύχη, καθώς περνούσε από την Κεντρική αγορά τον είδε κάποιος χωροφύλακας ονόματι Βουρδουλάς, αν δεν απατώμαι, και αφού τον υποχρέωσε να ξεπεζέψει και να συνεχίσει την πορεία του πεζός, τον άφησε ελεύθερο με την ρητή εντολή, να μην ξανακάνει την ίδια παράβαση διότι, αν τον συλλάβει θα τον κλείσει στο μπουντρούμι και θα του βάλει και πρόστιμο.
Ο Νταγκουνόγιαννης, παρά το γεγονός ότι ενοχλήθηκε από την παρέμβαση του χωροφύλακα στα οικογενειακά του, έδωσε την υπόσχεση του ότι, δεν θα το ξανακάνει και συνέχισε το δρόμο του. Όμως αυτό που τον στενοχώρεσε ιδιαίτερα ήταν το δούλεμα της Καστελλιανής πιάτσας... Ως δια μαγείας, λες κι εσυνενοήθηκαν όλοι μαζί, μπακαλέμποροι, μανάβηδες, τσαγκάρηδες, μπαρμπέρηδες κλπ κι άρχισαν να του λένε καθώς περνούσε από τα μαγαζιά τους.
-Ιντα ναι σύντεκνε ετούτην η δουλειά που σούκανε ο Βουρδουλάς. Καλιά έκανε ο αθεόφοβος το γάιδαρο από τ’ αφεντικό του;
-Έχει ο καιρός γυρίσματα απαντούσε ο Νταγκουνογιαννης και προχωρούσε μέχρι που βγήκε από το Τσαρσί και συνέχισε για τα Νοπήγια.
Μυλωνάς που τον είδε άκεφο, παραξενεύτηκε και τον ρώτησε τι του είχε συμβεί και ο Νταγκουνογιαννης του διηγήθηκε την ιστορία με το χωροφύλακα, το δούλεμα των Καστελιανών και την πεζοπορία του και ο Μυλωνάς αντί να ρίξει νερό στη φωθιά, έριξε όχι λάδι, αλλά πετρέλαιο.
-Τι λες μωρές σύντεκνε, εσένα την έκανε ο Βουρδουλάς ετούτηνα τη δουλειά, να σε ξεφτυλίσει ο άτιμος σε ούλους τσοι Καστελιανούς και νάρθεις και με τα πόδια από το Καστέλλι στα Νοπήγεια; Και δεν μπορείς να του κάνεις και τίποτις. Πες πως ήτανε το τυχερό σου σύντεκνε Γιάννη και ξέχασέ το, μαθα το ξεχάσουνε θέλει και οι μπαγάσηδες οι Καστελλιανοί.
-Έχει ο καιρός γυρίσματα, επανάλαβε ο Νταγκουνογιαννης και μετά από λίγο φόρτωσε το αλεύρι στο γάιδαρο, έπιασε το σκοινί που ήτανε δεμένο από το καπίστρι του γαϊδάρου και ξεκίνησε για τις Λουσακιές.
Κατά την επιστροφή, από το μυαλό του ούτε καν πέρασε η ιδέα να ξανακαβαλικέψει το γαϊδαρό, όχι τόσο από το φόβο μην τον πιάσει ο Βουρδουλάς, αλλά, γιατί τόβαλε να δουλεύει για να βρει τον τρόπο που θα ξεπλύνει το ρεζιλίκι και το δούλεμα που του κάνανε οι Καστελλιανοί.
Η ιστορία μαθεύτηκε όπως ήτανε φυσικό και στο χωριό του και όταν τον ρωτούσανε οι Λουσακιανοί αν είναι αλήθεια, αυτός τους απαντούσε.
- Υπομονή χωριανοί, μα οπίσω έχει η αχλάδα την ουρά και όποιος γελά τελευταίος γελά και πιά καλά. Την Παρασκευή στο παζάρι θα τους κάμω θέλει να με θωρούνε και ν’ αναγυρίζουνε, ούλοι τούτηνα οι Καστελλιανοί... αστυνόμοι, δικολάβοι, τσαγκαροραφτάδες, μπαρμπέρηδες και γραμματιζούμενοι που μου κάνουνε τσ’ έξυπνους. Το είπε και τόκανε.
Την Παρασκευή σηκώθηκε πριν καλοξημερώσει ο Νταγκουνογιαννης, τηγάνισε δυο αυγά με πρόβειο βούτυρο, για πρωινό, ήπιε και δυο κούπες Κισαμίτικο σπιτικό νέκταρ, το καλύτερο κρασί του κόσμου, έκανε το σταυρό του, φόρτωσε δυο γεμάτα τουλούμια (ασκούς από δέρμα κατσίκας που μεταφέρανε συνήθως λάδι ή κρασί) καβαλίκεψε ανάμεσα στα δυο τουλούμια, είπε στο γάιδαρο του, πάμε γέρο μου και ο Θεός βοηθός, κι’ έφυγε για το Καστελλιανό παζάρι της Παρασκευής.
Στο Καστέλλι έφθασε περίπου σε μισή ώρα κι άρχισε τις βόλιτες καβάλα πάντοτε στο φορτωμένο με τ' ασκιά γάιδαρο του. Στην κεντρική αγορά υπήρχε πολύς κόσμος και καθώς προχωρούσε ανάμεσά τους, έβαζε και καμιά φωνή στους πεζούς να παραμερίσουνε για να περάσει. Ο κόσμος παραξευνεύτηκε αλλά εκείνοι που αιφνιδιάστηκαν ήτανε οι μαγαζάτορες. Τους φάνηκε περίεργο πως τόλμησε να παρουσιαστεί στην αγορά καβάλα τον υπερφορτωμένο γάιδαρο ιδίως μετά από αυτά που είχαν προηγηθεί. Πολλοί είπαν πως απολωλάθηκε ο Νταγκουνόγιαννης και άλλοι ότι, όπου νάναι θα τον πιάσει ο Βουρδουλάς και θα τον κλείσει μέσα. Και αυτά ψιλοκουβεδιάζανε οι Καστελλιανοί όταν εμφανίστηκε ο χωροφύλακας, στη θέα του οποίου, ο περί ου ο λόγος, κλώτσησε με τα στιβάνια του την κοιλιά του γαϊδάρου για ν’ αποφύγει τρέχοντας τη σύλληψη.
Ο Βουρδουλάς αιφνιδιάστηκε αλλά έτρεξε τον πρόλαβε και τον διάταξε να τον ακολουθήσει στο τμήμα. Ο Νταγκουνόγιαννης με ύφος περίλυπο και φοβισμένο, παρακαλούσε τον Βουρδουλά να τον αφήσει διότι, δεν είχε πειράξει κανένα, αλλά που ν’ ακούσει ο χωροφύλαξ που ένοιωθε κατά κάποιο τρόπο ότι τον είχε γράψει... (ας πούμε περιφρονήσει) ο συλληφθείς. Και χωρίς να τον ακούσει καν, τον παρουσίασε στο Διοικητή του λέγοντας.
- “Κύριε Διοικητά αυτός εδώ είναι βασανιστής ζώων και μάλιστα καθ’ υποτροπήν. Πρέπει κύριε Διοικητά να πάει στο αυτόφωρο, να δικαστεί και να πληρώσει κατά τον νόμον διότι, προ τινών ημερών συνελήφθη από τον υποφαινόμενον ιππεύων επί του ημιόνου του τον οποίον είχε ταυτοχρόνως φορτωμένον και με δύο μεγάλα σακιά. Του έδειξα επιείκιαν κύριε Διοικητά και μου υπεσχέθη, ότι δεν θα επαναλάμβανε μίαν παρομοίαν παράβασιν και θα συμπεριεφέρετο με τον αρμόζοντα σεβασμόν προς τον ημίονον του. Σήμερον υπέπεσε εις την αυτήν παράβασιν και μάλιστα κατά πολύ σοβαροτέραν. Διήρχετο την κεντρική οδόν της αγοράς προκλητικότατα, παρενοχλών τους πάντας, καθήμενος επί του ημιόνου του και δύο τουλούμια γεμάτα φορτωμένα εκατέρωθεν, βάρους 40 οκάδων περίπου έκαστον, και επί τη θέα του οργάνου τάξεως κ. Διοικητά, ελάχτισε, με τα γεμάτα μπροκαδούρες στιβάνια του τον ατυχή ημίονον και ανέπτυξε ασυνήθη ταχύτητα δια να διαφύγει.
Ευτυχώς κύριε Διοικητά, λόγω του συνωστισμού ζώων και ανθρώπων στην Ανατολική άκρη της αγοράς και τις πρόσκρουσης των ασκών επ’ αυτών, εσταμάτησε εξ’ ανάγκης και ηδυνήθην να τον συλλάβω.
Και όπως θα διαπιστώσετε κύριε Διοικητά τα επωμισθέντα βάρη του άτυχου ζώου υπερβαίνουν τας 150 οκάδας”.
-Μα κύριε χωροφύλαξ για ένα ημίονο δεν είναι υπερβολικό το βάρος δυο ασκών και ενός μικρού ανδρός. Το μουλάρι κύριε Βουρδουλά μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος.
-Ν' αγιάσει το στόμα σου, κύριε Διοικητά μου άφησε με να σας εξηγήσω, γιατί ο κύριος χωροφύλακας τον κακορίζικο δεν μ’ άφησε μια κουβέντα να του πω. Κατ’ αρχήν δεν είναι μουλάρι, γάιδαρος είναι και η χάρη που θέλω να μου κάμετε είναι να με βοηθήξει ο κύριος χωροφύλακας να ξεφορτώσουμε τα τουλούμια, να τα ζυγιάσουμε να δούμε αν είναι πολύ το φορτίο.
-Μα κύριε χωροφύλαξ για ένα ημίονο δεν είναι υπερβολικό το βάρος δυο ασκών και ενός μικρού ανδρός. Το μουλάρι κύριε Βουρδουλά μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος.
-Ν' αγιάσει το στόμα σου, κύριε Διοικητά μου άφησε με να σας εξηγήσω, γιατί ο κύριος χωροφύλακας τον κακορίζικο δεν μ’ άφησε μια κουβέντα να του πω. Κατ’ αρχήν δεν είναι μουλάρι, γάιδαρος είναι και η χάρη που θέλω να μου κάμετε είναι να με βοηθήξει ο κύριος χωροφύλακας να ξεφορτώσουμε τα τουλούμια, να τα ζυγιάσουμε να δούμε αν είναι πολύ το φορτίο.
- Βοήθησε τον κύριε Βουρδουλά να ξεφορτώσει...
Ο Χωροφύλακας μόλις πήγε να υποβαστάσει το ένα τουλούμι κόντεψε να χάσει την ισορροπία του και αναφώνησε.
- Μας εξαπάτησε κύριε Διοικητά τα τουλούμια δεν έχουνε ούτε λάδι ούτε κρασί, αέρα έχουνε!
Ο Χωροφύλακας μόλις πήγε να υποβαστάσει το ένα τουλούμι κόντεψε να χάσει την ισορροπία του και αναφώνησε.
- Μας εξαπάτησε κύριε Διοικητά τα τουλούμια δεν έχουνε ούτε λάδι ούτε κρασί, αέρα έχουνε!
Νυσάφι κύριε Βουρδουλά, δεν φτάνει που δεν μ’ άφησες να σου πω μια κουβέντα παρά θα με βγάλεις και απατεώνα, που εβασάνισα ούλη την εβδομάδα το νου μου για ν’ ανακαλύψω τρόπο να ξαλαφρώσω το γάιδαρο μου και να εκτελέσω και τη διαταγή σου. Μάλιστα κύριε, αέρα τάχω γεμισμένα για ν’ ανασηκώνεται ο γάιδαρος, όπως γίνεται και στο γυαλό, να ξαλαφρύνει και να πηγαίνει και πιο γρήγορα. Φτερά τούβαλα κύριε Διοικητά μου, όπως βλέπεις, γι αυτό και πάει σαν το γιοργαλίδικο μπεγίρι. Ρεγάλο πρέπει να μου δώσετε γι αυτή μου την εφεύρεση, που έβαλα φτερά και ξαλάφρωσα το γάιδαρο και πάει σαν το γιοργαλίδικο μπεγίρι.
-Κύριε Βουρδουλά δεν εξετάσατε την περίπτωση του κυρίου Νταγκουνόγιαννη μετά προσοχής, πριν τον συλλάβετε. Αδίκως τον ταλαιπωρήσαμε και πρέπει να του ζητήσετε συγγνώμη. Και να μάθετε οτι ημίονος είναι το μουλάρι και όνος είναι ο γάιδαρος. Μας συγχωρείτε κύριε Γιάννη, μπορείτε να πηγαίνετε στη δουλειά σας.Και ο Νταγκουνόγιαννης καβαλίκεψε το γάιδαρο του κι έφυγε τραγουδώντας:
Στα χέρια μου ξανάπεσες, στα δίχτυα τα δικά μου
για δεν εκαταδέχτηκες ν' ακούσεις τη μιλιά μου.
Πελάτες και μαγαζάτορες, μετά από λίγο, βλέπανε έκπληκτοι τον Νταγκουνόγιαννη να πηγαινοέρχεται στην αγορά καβάλα στο γάιδαρο του και με τα τουλούμια φορτωμένο. Παρακολουθούσανε το ανεξήγητο εκείνο φαινόμενο, να τρέχει καβάλα με τον βαροφορτωμένο γάιδαρο του, σαν γιοργαλίδικο μπεγίρι και τότε ο διανοούμενος και εξαίρετος λαογράφος ο Λυκούργος Καμηλάκης είπε: “Αυτός δεν είναι γάιδαρος, Πήγασος είναι” και ο αείμνηστος πεταλωτής ο Πολυκανδρίτης που παρακολουθούσε έκπληκτος επίσης το θέαμα, φώναξε στον Νταγκουνόγιαννη. “Σύντεκνε Γιάννη, ίντα διάολο έκαμες του γαϊδάρου σου, φτερά τούβαλες;"
Και ο Νταγκουνόγιαννης του απάντησε με δυό μαντινάδες:
“Τούτη τη στράτα ρέχτηκα να την περιδιαβαίνω
καβάλα εις το γάιδαρο και παραφορτωμένο.
Κ ι όποιος με μένα τάβαλε έπρεπε να γνωρίζει
πως κάνουνε το γάϊδαρο να τρέχει σαν μπεγίρι.”
Εεε! τ’ ακούσατε Αστυνόμοι, δικολάβοι, Καστελλιανοί Λουσακιανοί και Μεσσογειανοί γραμματιζούμενοι και μη; Αν δεν τακούσατε να πάτε στου Πολυκαντρίτη να καθαρίσετε τ’ αυτιά σας.
-Κύριε Βουρδουλά δεν εξετάσατε την περίπτωση του κυρίου Νταγκουνόγιαννη μετά προσοχής, πριν τον συλλάβετε. Αδίκως τον ταλαιπωρήσαμε και πρέπει να του ζητήσετε συγγνώμη. Και να μάθετε οτι ημίονος είναι το μουλάρι και όνος είναι ο γάιδαρος. Μας συγχωρείτε κύριε Γιάννη, μπορείτε να πηγαίνετε στη δουλειά σας.Και ο Νταγκουνόγιαννης καβαλίκεψε το γάιδαρο του κι έφυγε τραγουδώντας:
Στα χέρια μου ξανάπεσες, στα δίχτυα τα δικά μου
για δεν εκαταδέχτηκες ν' ακούσεις τη μιλιά μου.
Πελάτες και μαγαζάτορες, μετά από λίγο, βλέπανε έκπληκτοι τον Νταγκουνόγιαννη να πηγαινοέρχεται στην αγορά καβάλα στο γάιδαρο του και με τα τουλούμια φορτωμένο. Παρακολουθούσανε το ανεξήγητο εκείνο φαινόμενο, να τρέχει καβάλα με τον βαροφορτωμένο γάιδαρο του, σαν γιοργαλίδικο μπεγίρι και τότε ο διανοούμενος και εξαίρετος λαογράφος ο Λυκούργος Καμηλάκης είπε: “Αυτός δεν είναι γάιδαρος, Πήγασος είναι” και ο αείμνηστος πεταλωτής ο Πολυκανδρίτης που παρακολουθούσε έκπληκτος επίσης το θέαμα, φώναξε στον Νταγκουνόγιαννη. “Σύντεκνε Γιάννη, ίντα διάολο έκαμες του γαϊδάρου σου, φτερά τούβαλες;"
Και ο Νταγκουνόγιαννης του απάντησε με δυό μαντινάδες:
“Τούτη τη στράτα ρέχτηκα να την περιδιαβαίνω
καβάλα εις το γάιδαρο και παραφορτωμένο.
Κ ι όποιος με μένα τάβαλε έπρεπε να γνωρίζει
πως κάνουνε το γάϊδαρο να τρέχει σαν μπεγίρι.”
Εεε! τ’ ακούσατε Αστυνόμοι, δικολάβοι, Καστελλιανοί Λουσακιανοί και Μεσσογειανοί γραμματιζούμενοι και μη; Αν δεν τακούσατε να πάτε στου Πολυκαντρίτη να καθαρίσετε τ’ αυτιά σας.
ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ
Επιχείρημα δύσκολο μιας και αν τον περπατήσετε θα διαπιστώσετε οτι μόνο εύκολη δουλειά δεν είναι, αφού το παλιό σχέδιο με το νέο δεν κολλά και καλά. Αλλά είναι ένα πρώτο βήμα μετά απο χρόνια απραξίας.
Ας ελπίσουμε οτι θα προχωρήσει η δουλειά και δεν θα μείνει όπως και όλες οι άλλες εντός και εκτός πόλης στην μέση....
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
80 χρόνια φέτος απο την Μάχη της Κρήτης και θα ανεβάσω μερικές ιστορίες γραμμένες το 2015 στο υπέροχο περιοδικό του 3ου Δημοτικού σχολείου Κισάμου "Τα Μυστικά του Θρανίου". Ιστορίες που βρήκαν οι μικροί μαθητές αφού ρώτησαν τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου ανθρώπους που σήμερα δεν ζουν.
Μας διηγήθηκε ο ΤΣΙΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, από την Κίσαμο
(από αυτά που του έλεγε ο πατέρας του, Τσικαλάκης Στέλιος. Είχε γεννηθεί το 1925)
Ο πατέρας μου, ο Τσικαλάκης ο Στέλιος, όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην Κρήτη ήταν 16 χρονών και είχε μάθει την τέχνη του κουρέα. Οι Γερμανοί, τον είχαν υποχρεώσει να τους κουρεύει και να τους ξυρίζει. Το κουρείο βρισκόταν δίπλα από το σημερινό σούπερ μάρκετ «Αριάδνη» στην οδό Σκαλίδη, όπου στο υπόγειο έκρυβε αντάρτες και το βράδυ τους φυγάδευε στα βουνά.
Οι Γερμανοί τότε είχαν βγάλει έναν νόμο και όταν βράδιαζε όλοι οι κάτοικοι πήγαιναν τα μουλάρια και τα γαϊδούρια τους στο 1ο Δημοτικό Σχολείο που το είχαν κάνει στάβλο. Αυτό το έκαναν για να μην μπορούν οι κάτοικοι της πόλης να τροφοδοτούν τους αντάρτες στα βουνά.
Ο πατέρας μου, όμως, δεν είχε πάει για δύο μέρες το μουλάρι του στο στάβλο των Γερμανών και γι’ αυτό τον πιάσανε με σκοπό να τον εκτελέσουν. Τον έκλεισαν στο στάβλο, μαζί με τα ζώα.
Ευτυχώς, κατάφερε τη νύχτα να το σκάσει και κρύφτηκε στα βουνά για μερικές μέρες.
Εκεί που είναι η προβλήτα στο τελωνείο ήταν το λιμάνι. Για να κατασκευαστεί και να εξυπηρετεί το στρατό των Γερμανών, ανάγκαζαν τους άντρες να δουλεύουν πολύ. Ότι όμως έφτιαζαν την ημέρα, οι αντάρτες έκαναν σαμποτάζ των Γερμανών και τα χαλούσαν το βράδυ.
Μια μέρα, μου έλεγε ο πατέρας μου, κουβαλούσε στην πλάτη του πέτρες για να φτιάξουν το λιμάνι. Ένας Γερμανός στρατιώτης τον χτυπούσε με το καμουτσίκι για να κάνει πιο γρήγορα, μέχρι που έτρεχε αίμα η πλάτη του και τα πόδια του.
(από αυτά που του έλεγε ο πατέρας του, Τσικαλάκης Στέλιος. Είχε γεννηθεί το 1925)
Ο πατέρας μου, ο Τσικαλάκης ο Στέλιος, όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην Κρήτη ήταν 16 χρονών και είχε μάθει την τέχνη του κουρέα. Οι Γερμανοί, τον είχαν υποχρεώσει να τους κουρεύει και να τους ξυρίζει. Το κουρείο βρισκόταν δίπλα από το σημερινό σούπερ μάρκετ «Αριάδνη» στην οδό Σκαλίδη, όπου στο υπόγειο έκρυβε αντάρτες και το βράδυ τους φυγάδευε στα βουνά.
Οι Γερμανοί τότε είχαν βγάλει έναν νόμο και όταν βράδιαζε όλοι οι κάτοικοι πήγαιναν τα μουλάρια και τα γαϊδούρια τους στο 1ο Δημοτικό Σχολείο που το είχαν κάνει στάβλο. Αυτό το έκαναν για να μην μπορούν οι κάτοικοι της πόλης να τροφοδοτούν τους αντάρτες στα βουνά.
Ο πατέρας μου, όμως, δεν είχε πάει για δύο μέρες το μουλάρι του στο στάβλο των Γερμανών και γι’ αυτό τον πιάσανε με σκοπό να τον εκτελέσουν. Τον έκλεισαν στο στάβλο, μαζί με τα ζώα.
Ευτυχώς, κατάφερε τη νύχτα να το σκάσει και κρύφτηκε στα βουνά για μερικές μέρες.
Εκεί που είναι η προβλήτα στο τελωνείο ήταν το λιμάνι. Για να κατασκευαστεί και να εξυπηρετεί το στρατό των Γερμανών, ανάγκαζαν τους άντρες να δουλεύουν πολύ. Ότι όμως έφτιαζαν την ημέρα, οι αντάρτες έκαναν σαμποτάζ των Γερμανών και τα χαλούσαν το βράδυ.
Μια μέρα, μου έλεγε ο πατέρας μου, κουβαλούσε στην πλάτη του πέτρες για να φτιάξουν το λιμάνι. Ένας Γερμανός στρατιώτης τον χτυπούσε με το καμουτσίκι για να κάνει πιο γρήγορα, μέχρι που έτρεχε αίμα η πλάτη του και τα πόδια του.
Χριστουλάκη Μαρία, Τάξη Α΄
Μας διηγήθηκε ο ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, από τα Καλουδιανά
(από αυτά που του έλεγε ο πατέρας του, Δερμιτζάκης Μανώλης. Είχε γεννηθεί το 1915)
Τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, η οικογένεια του πατέρα μου, του Δερμιτζάκη του Μανώλη, ζούσε στα Καλουδιανά.
Μια μέρα ο θείος μου ο Δερμιτζάκης ο Λευτέρης, του πατέρα μου ο αδερφός και ο Αποστολάκης ο Αποστόλης, συγχωριανός του, κατεβήκανε στο Κορφαλώνα στη θάλασσα.
Εκεί βρήκαν ένα Γερμανό στρατιώτη τραυματισμένο. Ο Γερμανός παραδόθηκε επειδή νόμιζε ότι θα του έκαναν κακό. Όμως αυτοί τον πήραν, τον σήκωσαν και τον πήγαν στο χωριό, τα Καλουδιανά, στο σπίτι του πατέρα μου. Του φρόντισαν τα τραύματά του και του έδωσαν και φαγητό. Όταν έγινε καλύτερα τον πήγαν στους Γερμανούς στο Καστέλι.
Ο διοικητής, τους ευχαρίστησε που τον βοήθησαν και δεν τον άφησαν να πεθάνει και τους έδωσε ένα χαρτί. Αυτό το χαρτί τους είπε να το δείξουν σε περίπτωση που τους συλλάβουν Γερμανοί στρατιώτες και δε θα τους κάνανε τίποτα.
Καστανοπουλάκης Γιάννης, Τάξη Ε΄
(από αυτά που του έλεγε ο πατέρας του, Δερμιτζάκης Μανώλης. Είχε γεννηθεί το 1915)
Τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, η οικογένεια του πατέρα μου, του Δερμιτζάκη του Μανώλη, ζούσε στα Καλουδιανά.
Μια μέρα ο θείος μου ο Δερμιτζάκης ο Λευτέρης, του πατέρα μου ο αδερφός και ο Αποστολάκης ο Αποστόλης, συγχωριανός του, κατεβήκανε στο Κορφαλώνα στη θάλασσα.
Εκεί βρήκαν ένα Γερμανό στρατιώτη τραυματισμένο. Ο Γερμανός παραδόθηκε επειδή νόμιζε ότι θα του έκαναν κακό. Όμως αυτοί τον πήραν, τον σήκωσαν και τον πήγαν στο χωριό, τα Καλουδιανά, στο σπίτι του πατέρα μου. Του φρόντισαν τα τραύματά του και του έδωσαν και φαγητό. Όταν έγινε καλύτερα τον πήγαν στους Γερμανούς στο Καστέλι.
Ο διοικητής, τους ευχαρίστησε που τον βοήθησαν και δεν τον άφησαν να πεθάνει και τους έδωσε ένα χαρτί. Αυτό το χαρτί τους είπε να το δείξουν σε περίπτωση που τους συλλάβουν Γερμανοί στρατιώτες και δε θα τους κάνανε τίποτα.
Καστανοπουλάκης Γιάννης, Τάξη Ε΄
Σάββατο 17 Απριλίου 2021
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κοχυλοπετάλιδα με καβρούς και παγούρι, κολοκυθάκια, καρότο, δυο λουβάκια, πατάτες..... και να γλείφεις τα δαχτύλια σου.
ΣΤΑ ΦΑΛΑΣΑΡΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ
Όλοι οι χώροι, πλην του Μουσείου Κισάμου, ανοίγουν για το κοινό αφού θα υπάρξει συνεννόηση με της ΕΦΑ Χανίων. Βέβαια θα ήταν προτιμότερο να υπήρχε έστω και προσωρινός φύλακας σε Φαλάσαρνα και Γραμβούσα αλλά αυτό είναι αλλονών δουλεια (εκείνων που ξαγλούν για μια θέση εργασίας). Είμαι σίγουρος οτι ο δήμος θα κάνει μια προσπάθεια να ζητήσει τουλάχιστον για τον χώρο στα Φαλάσαρνα ένα φύλακα (συμβασιούχο) μιας και όλοι ξέρουμε οτι χώρος είναι περιφραγμένος σήμερα και δύσκολο να μπεις και να δεις.
Απορία βέβαια προκαλεί οτι για δεις το φρούριο της Γραμβούσας χρειάζεσαι άδεια... αλλά θα μου πεις σε αυτόν τον τόπο ποιος ζητάει άδειες και γιατί; 3.000 τουρίστες σε καλές εποχές καθημερινά επισκεπτόταν το κάστρο... κοντεύαμε να πιάσουμε επισκεψιμότητα Κνωσσού, και μάλιστα δίχως εισιτήριο.
Δεν ξέρω αν η προτεινόμενη αύξηση του εισιτηρίου σε Μπάλο και Γραμβούσα (από 1Ε σε 2Ε) απο την Δημοτική αρχή προς την οικονομική επιτροπή του Δήμου Κισάμου έχει να κάνει με αυτό.....αλλά πολύ αμφιβάλλω.
* Ο Ιερός Ναός Μιχαήλ Αρχαγγέλου στην Ροτόντα απόκτησε φύλακα κατόπιν ενεργειών της Δημοτικής αρχής Πλατανιά και προσωπικά της αντιδημάρχου κα Ασπασίας Λουπάκη υπεύθυνη για θέματα πολιτισμού στον εν λόγω Δήμο.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
80 χρόνια φέτος απο την Μάχη της Κρήτης και θα ανεβάσω μερικές ιστορίες γραμμένες το 2015 στο υπέροχο περιοδικό του 3ου Δημοτικού σχολείου Κισάμου "Τα Μυστικά του Θρανίου". Ιστορίες που βρήκαν οι μικροί μαθητές αφού ρώτησαν τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου ανθρώπους που σήμερα δεν ζουν.
Μας διηγήθηκε ο ΞΗΡΟΥΧΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, 91 ΧΡΟΝΩΝ, από την Κίσαμο1η ΙΣΤΟΡΙΑ: Γεννήθηκα στις 20 Μαΐου του 1924. Ήμουνα δεκαεφτά χρονών όταν έπεσαν οι Γερμανοί στο Καστέλι. Με το που έπεσαν έκαναν πολλές συλλήψεις. Έπιασαν εμένα, τον πατέρα μου και πολλούς άλλους άντρες Καστελιανούς.
Μας πήγαν στις φυλακές της Αγιάς. Οι συνθήκες στη φυλακή ήταν άθλιες. Είχαμε γεμίσει όλοι ψείρες. Μέσα σ’ ένα θάλαμο ζούσαμε εκατόν ογδόντα άτομα. Καθόμασταν πλάτη με πλάτη γιατί αλλιώς δε χωρούσαμε. Το φαγητό που μας έδιναν ήταν ρεβίθια και μπιζέλια. Νερό πίναμε μόνο δύο φορές την ημέρα.
Θυμάμαι ότι ένας άντρας από τις Λουσακιές, βγήκε στην αυλή να πιει νερό από τη βρύση και ένας Γερμανός τον χτύπησε με ένα ξύλο στο κεφάλι. Στη φυλακή σκότωσαν πολλούς ανθρώπους.
Ένα μήνα έμεινα στην Αγιά. Μετά μας άφησαν να φύγουμε. Γυρίσαμε με τα πόδια στο Καστέλι από την Αγιά. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν μεταφορικά μέσα.
Αυτά τα χρόνια δε θα τα ξεχάσω ποτέ για όσα χρόνια ζω ! ! !
Γιακουμάκης Αντώνης, Τάξη Δ΄
2η ΙΣΤΟΡΙΑ: Στις φυλακές της Αγιάς που μας είχανε πάει οι Γερμανοί, γνωρίστηκα και έγινα φίλος μ’ ένα Κοχυλάκη Μανώλη από τη Βάθη. Μια μέρα ήρθανε οι στρατιώτες και του είπαν να πάρει τα πράγματά του και να φύγει. Του είπαν ότι είναι ελεύθερος.
Όταν έφευγε μας είπε ότι αν φτάσει ζωντανός στο σπίτι του θα μας στείλει σταφύλια. Δεν τα έστειλε ποτέ. Τον σκότωσαν οι Γερμανοί όταν έφευγε.
Μετά από ένα μήνα μας άφησαν κι εμάς να φύγουμε, να γυρίσουμε πίσω στο Καστέλι με τα πόδια. Όταν φτάσαμε στον Πλατανιά, μας είδε ένα παιδί, είδε ότι ήμασταν κουρασμένοι και πεινασμένοι και μας είπε να πάμε στο σπίτι τους να φάμε ότι είχαν. Εγώ του είπα, ότι δε θέλουμε να πάμε, γιατί ήμαστε βρώμικοι και γεμάτοι ψείρες. Το παιδί όμως επέμενε αλλά επιμέναμε και εμείς.
Τότε πήγε και βρήκε το δάσκαλο του Πλατανιά και μας πήγαν στο σχολείο για να κοιμηθούμε εκείνη τη νύχτα. Αυτό το παιδί, πήγε στο σπίτι τους, είπε στη μητέρα του να ετοιμάσει ότι πρόχειρο φαγητό είχαν για να μας το φέρει να φάμε. Μας έφερε ψωμί και τυρί και ότι άλλο είχανε εκείνη την ημέρα στο σπίτι τους.
Την άλλη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε να γυρίσουμε στο Καστέλι. Όταν πλησιάζαμε, ένας συγχωριανός μας, μας είδε και έτρεξε και το είπε στη μητέρα μου.
Όταν το άκουσε ότι γυρίζουμε, ξέσπασε σε κλάματα, από τη χαρά της.
Ξηρουχάκης Παναγιώτης, Τάξη Στ΄
Θυμάμαι ότι ένας άντρας από τις Λουσακιές, βγήκε στην αυλή να πιει νερό από τη βρύση και ένας Γερμανός τον χτύπησε με ένα ξύλο στο κεφάλι. Στη φυλακή σκότωσαν πολλούς ανθρώπους.
Ένα μήνα έμεινα στην Αγιά. Μετά μας άφησαν να φύγουμε. Γυρίσαμε με τα πόδια στο Καστέλι από την Αγιά. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν μεταφορικά μέσα.
Αυτά τα χρόνια δε θα τα ξεχάσω ποτέ για όσα χρόνια ζω ! ! !
Γιακουμάκης Αντώνης, Τάξη Δ΄
 |
| Πλατανιάς 1941 |
2η ΙΣΤΟΡΙΑ: Στις φυλακές της Αγιάς που μας είχανε πάει οι Γερμανοί, γνωρίστηκα και έγινα φίλος μ’ ένα Κοχυλάκη Μανώλη από τη Βάθη. Μια μέρα ήρθανε οι στρατιώτες και του είπαν να πάρει τα πράγματά του και να φύγει. Του είπαν ότι είναι ελεύθερος.
Όταν έφευγε μας είπε ότι αν φτάσει ζωντανός στο σπίτι του θα μας στείλει σταφύλια. Δεν τα έστειλε ποτέ. Τον σκότωσαν οι Γερμανοί όταν έφευγε.
Μετά από ένα μήνα μας άφησαν κι εμάς να φύγουμε, να γυρίσουμε πίσω στο Καστέλι με τα πόδια. Όταν φτάσαμε στον Πλατανιά, μας είδε ένα παιδί, είδε ότι ήμασταν κουρασμένοι και πεινασμένοι και μας είπε να πάμε στο σπίτι τους να φάμε ότι είχαν. Εγώ του είπα, ότι δε θέλουμε να πάμε, γιατί ήμαστε βρώμικοι και γεμάτοι ψείρες. Το παιδί όμως επέμενε αλλά επιμέναμε και εμείς.
Τότε πήγε και βρήκε το δάσκαλο του Πλατανιά και μας πήγαν στο σχολείο για να κοιμηθούμε εκείνη τη νύχτα. Αυτό το παιδί, πήγε στο σπίτι τους, είπε στη μητέρα του να ετοιμάσει ότι πρόχειρο φαγητό είχαν για να μας το φέρει να φάμε. Μας έφερε ψωμί και τυρί και ότι άλλο είχανε εκείνη την ημέρα στο σπίτι τους.
Την άλλη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε να γυρίσουμε στο Καστέλι. Όταν πλησιάζαμε, ένας συγχωριανός μας, μας είδε και έτρεξε και το είπε στη μητέρα μου.
Όταν το άκουσε ότι γυρίζουμε, ξέσπασε σε κλάματα, από τη χαρά της.
Ξηρουχάκης Παναγιώτης, Τάξη Στ΄
Για να μην ξεχαστούν εκείνα τα σκοτεινά χρόνια της μαύρης γερμανικής κατοχής, αποφασίσαμε όλοι μας, να απευθυνθούμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα και να τα καταγράψουμε. Απλά . . . για να μην ξεχάσουμε!!!
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)