Το κόκκινο σκαθάρι, ή ρυγχοφόρος των φοινικοειδών, εισήλθε στη χώρα μας πριν απο κάμποσα χρόνια και προκαλεί πλέον εκτεταμένη κρίση. Έχει ήδη εξολοθρεύσει χιλιάδες φοίνικες με τον πιο ανάλγητο τρόπο κι απειλεί και τους υπόλοιπους. Εκτός από το ψέκασμα για την καταπολέμηση του σκαθαριού.... χρειάζεται και κούρεμα!Τακτικό κούρεμα λοιπόν μπας και σωθούν κάποιοι.. και απο ειδικούς...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΜΕΡΟΣ Β' ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
«Η Επανάσταση στην Κρήτη και τα πρώτα γεγονότα μέσα από επιλεγμένη επιστολογραφία του Αγώνα» Μέρος Β'
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Λίγους μήνες αργότερα ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει μακροσκελή και παραινετική επιστολή προς τους κατοίκους των Σφακίων, δια της οποίας τους εκθέτει τις συμβουλές και τις προθέσεις του στο φλέγον θέμα της επαναστατημένης Κρήτης, ζητώντας ενότητα και ομοψυχία.
Αναμφισβήτητα η επιστολή αυτή αποτελεί πηγή σημαντικότατων πληροφοριών για τους ιστορικούς – μελετητές σχετικά με το ξεκίνημα της επανάστασης στην Κρήτη (Πηγή: Ιωάννη Φιλήμονος, τ. Δ’ σ. 495-497, βλ. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, αρ. 42, σ. 41-42).
(Σημ.1: Κυριάκος Τασσίκας: μεγαλέμπορος από την Αλεξάνδρεια και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης ήρθε στην Ελλάδα και ανέλαβε διάφορες διοικητικές αποστολές).
Στο πλαίσιο των ενεργειών του Δημήτριου Υψηλάντη για τη βοήθεια του Κρητικού Ζητήματος εντάσσεται και ο διορισμός, ως Γενικού Διοικητού Κρήτης, του συνεργάτη του, Μιχαήλ Κομνηνού Αφεντούλιεφ, ο οποίος ήταν ελληνορώσος στρατιωτικός και διπλωμάτης, γόνος ελληνικής οικογένειας από τη Νίζνα. Έφτασε στο Λουτρό Σφακίων τον Νοέμβριο του 1821 με το πλοίο του Επτανήσιου Ιωάννη Βλάχου. Τον Μάρτιο του 1822 αφίχθη, επίσης στο Λουτρό, ο Γάλλος φιλέλληνας Βαλέστ (γνωστός και ως Βαλέστρας), ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο κατά την πολιορκία του Ρεθύμνου.
Τον Μάιο του 1822 η Συνέλευση των Αρμένων Αποκορώνου ψήφισε το «Προσωρινόν Πολίτευμα της νήσου Κρήτης». Από εκεί οι εκπρόσωποι των επαρχιών διακηρύττουν: «Οι κάτοικοι της νήσου Κρήτης, πλήρεις από υψηλόν και ευγενές της ελευθερίας αίσθημα, έλαβον κατά της Οθωμανικής τυραννίας τα όπλα περί τας 14 του μηνός Ιουνίου εν έτει 1821. Πειθόμενοι εις την ιεράν φωνήν της πατρίδος….».
Ο Αφεντούλιεφ παρέμεινε ως διοικητής στο νησί μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 1822 και η συμβολή του στον αγώνα υπήρξε σημαντική, παρ’ όλες τις αμφιλεγόμενες απόψεις που εκφράστηκαν γι’ αυτόν και τις διαφωνίες του με μερίδα Σφακιανών αγωνιστών, λόγω κυρίως κάποιων στρατηγικών αποτυχιών (ήττες σε Ρέθυμνο και Μαλάξα). Τον διαδέχτηκε ο Υδραίος Εμμανουήλ Τομπάζης, ως αρμοστής, τον Μάιο του 1823.
Για το έργο και τη δράση του Αφεντούλιεφ, αλλά και για την ογκώδη αλληλογραφία του, υπέρ της Κρήτης, προς προξένους, προκρίτους, στρατιωτικούς (όπως τον Ιωάννη Κωλέττη), εύπορους ευεργέτες κ.ά., παραθέτει στοιχεία ο Κ. Κριτοβουλίδης, ο ελληνοδιδάσκαλος Ζαχαρίας Πρακτικίδης, ο ιστορικός-λογοτέχνης Σπυρίδων Ζαμπέλιος κ.ά., ενώ από τους νεότερους ιστορικούς έχουν ασχοληθεί ο καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α. Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης, ο καθηγητής Ν.Β. Τωμαδάκης, ο καθηγητής Θ. Δετοράκης κ.ά.
Παρατίθενται στη συνέχεια δύο επιστολές του Αφεντούλιεφ, σταλμένες η πρώτη λίγο πριν φτάσει στην Κρήτη προς τον Υδραίο πλοιοκτήτη και πολιτικό (πρόεδρο του Εκτελεστικού) Γεώργιο Κουντουριώτη, ενώ η δεύτερη αμέσως μετά προς τον αδελφό του Λάζαρο, ο οποίος διετέλεσε γερουσιαστής.
«Γεωργίω Κουντουριώτη εις Ύδραν,
Φιλογενέστατε Κύριε Γεώργιε,
Επειδή και έλαβον την τιμήν να γνωρίσω το υποκείμενόν σας, διά τούτο και προσφέρω το προσήκον σέβας προς την ευγένειάν σας. Όθεν σας παρακαλώ, επειδή αποφάσισα να κινήσω διά Κρήτην, συνδράμητε εις τον επιφέροντα το παρόν μου, κυρ. Γεωργάκην Μελιδόνην, εις ό,τι ήθελε Σας παρακαλέσει προς όφελος του Γένους, και μάλιστα της πατρίδος του… ήτις θέλει σας γνωρίσει ως ευεργέτην της· η δε χάρις θέλει μείνει αείμνηστος εις τους χρείαν έχοντες Κρήτας, οίτινες δεν παύουσιν από του να προφέρωσι το σεβαστόν σας όνομα. Αποδίδοντας την προσήκουσαν ευγνωμοσύνην εις την φιλογενείαν σας…. Ταύτα μεν προσκυνητικώς, τα δε έτη υμών είησαν ότι πλείστα και πανευδαίμονα.
Σπέτζαι τη 22 Σεπτεμβρίου 1821
Της Υμετέρας φιλογενείας
Καβαλιέρ Μ. Κομνηνός Αφεντούλιεφ
Πηγή: ΑΛΓΚ (Αρχείον Λάζαρου και Γεωργίου Κουντουριώτη εν Ύδρα), τομ. Α’, σελ. 33-34.
Δύο μήνες αργότερα, ο Αφεντούλιεφ εγκαταστημένος στην Κρήτη και επισήμως πλέον, αρχιστράτηγος και Γενικός Διοικητής του νησιού, έμπλεος αισθημάτων για τον αγώνα και τα προβλήματα του Κρητικού λαού, γράφει στον αδελφό του Γεωργίου, τον Λάζαρο Κουντουριώτη στην Ύδρα, όχι μόνο για ζητήματα αμιγώς πολεμικά, αλλά και ευρύτερα για θέματα οικονομικής φύσεως που απασχολούσαν το νησί:
«Λαζάρω Κουντουριώτη εις Ύδραν,
Πανευγενέστατε άρχον και έφορε της θεοσώστου νήσου Ύδρας.
Μετά τας οφειλόμενας προσαγορεύσεις μου και την έρευνα της μυριοποθήτου μοι υγιείας της (ενν. νήσου Ύδρας), εν συντομία τη δηλοποιώ.
Ο ακένωτος θησαυρός της Κρήτης επάνω εις τα λάδια, κινδυνεύει να χαθή με το να μην άφησαν οι εχθροί μας κανέν αγγείον γερόν. Εγώ εδώ έως να βάλω τα πράγματα εις τάξιν και να συστήσω σύστημα γενικής ενταύθα Βουλής, εβράδυνα, και διά τούτο εφάνημεν και παραβάται της υποσχέσεώς μας και ελλιπείς εις το χρέος μας.
Ήδη στέλλεται επίτηδες ο παρών καπ. Θεόδωρος Καρναλάκης, και παρακαλώ και δέομαι καθώς διά πάντα εφάνη ευεργετικότατη και σύνδρομος εις την πατρίδαν ταύτην, ούτω και ήδη να μην μας υστερήση του τοιούτου βοηθήματος, αλλά αμέσως να φορτώση από στοίβαν παλαιάν, καινούργιαν, γεντέκια και ό,τι ημπορεί και να διορίση και δύο Κρητικούς μαϊστόρους όπου είναι αυτού Χανιώται, να έρθωσιν εξ αποφάσεως με όλα των τα εργαλεία. Και ερχόμενος αμέσως θέλει τον φορτώσομεν λάδ, να το στείλωμεν εις χείρας Σας, ή αν αγαπάτε, στείλετε και εδικόν σας καράβι με εδικόν σας άνθρωπον να το φορτώσομεν αμέσως, και κατόπι στέλλεται και η γουλέττα με τους δεπουτάτους (πληρεξουσίους), προς την γενικήν σεβαστήν Βουλήν, διά να παραστήσωσι το σύστημα της Κρήτης…. Με την γουλέτταν θέλει στείλωμεν και ό,τι ημπορούμεν δια το χρέος μας, διά το οποίον παρακαλούμεν να έχωμεν συγχώρησιν· διότι αι μεγάλαι περιστάσεις όπου εύρομεν και η αποκατάστασις και η δυσκολία των πραγμάτων, έτι δε και η καθ’ οδόν άργητά μας, έκαμε να βραδύνωμεν εις τόσον. Περισσότερα να γράφωμεν κρίνομεν περιττόν, διότι ηξεύρομεν την φιλογενείαν και τον ζήλον όπου δεικνύει εις ημάς αρχήδεν. Διό και μένομεν περιμένοντες το ζητούμενον χωρίς αργοπορίαν.
Λουτρόν Σφακίων, τη 26 Νοεμβρίου 1821.
Της πανευγενείας της
Αρχιστράτηγος της Κρήτης
Μιχαήλ Κομνηνός Αφεντούλιεφ.
Και στο υστερόγραφο του σημειώνει:
Κάμετε μας και άλλην καλωσύνην αναμεταξύ εις τες τόσες, ήγουν να μας προβλέψετε 250 έως 300 τζουβάλια, από τα οποία έχομεν μεγαλωτάτην ανάγκην και μας λείπουν τελείως, και στείλετέ μας και τον λογαριασμόν διά να σας εμβάσωμεν με πάσαν ευχαρίστησιν μας το κόστος τους.
Ο ίδιος
Μ.Κ. Αφεντούλιεφ.
Η πλέον αξιοπρόσεχτη συμβολή του Αφεντούλιεφ ήταν το μεγάλο ενδιαφέρον που επέδειξε για το ζήτημα της Επανάστασης, ήδη από την άφιξή του στο νησί, καθώς και η αδιάκοπη προσπάθειά του, μέσω της αλληλογραφίας του, να παρακινήσει και να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των εκτός Κρήτης για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο λαός από την τουρκική θηριωδία. Και πράγματι η ογκώδης αυτή αλληλογραφία, που αξίζει περεταίρω προσοχής, αποτελεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία της Κρητικής επανάστασης του 1821. Διότι μέσω αυτής πληροφορούμαστε τόσο για τα ιστορικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους, όσο και για άλλα θέματα (διοικητικά, οικονομικά, κοινωνικά προβλήματα της καθημερινότητας κ.ά.) σχετικά με τον αγώνα του Κρητικού λαού 200 χρόνια πριν!
Ο ηρωικός και αιματοβαμμένος αυτός αγώνας των Κρητικών πέρασε από διάφορες φάσεις, όμως άργησε πολύ να βρει ανταπόκριση, καθότι η Κρήτη με απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων δεν ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, που δημιουργήθηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου (22 Ιανουαρίου/4 Φεβρουαρίου 1830), παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των Κρητικών αγωνιστών. Αντιθέτως, παραχωρήθηκε στον Μεχμέτ Αλή της Αιγύπτου για 10 χρόνια (1831-1841). Ο πόθος της ελευθερίας της Κρήτης εκπληρώθηκε τελικά το 1913 όταν μετά από διαρκείς αγώνες και θυσίες επετεύχθη η Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.
Ο θυρεός και η σφραγίδα του Γενικού Επάρχου Κρήτης, Μιχαήλ Κομνηνού Αφεντούλιεφ.
Πηγή: Δετοράκη Θ., Σφραγίδες Κρητικής Ελευθερίας (1821)
Στέλλα Μαρινάκη
Ετικέτες
200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ,
ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟ 1971
Γιορτάζοντας τα 150 χρόνια τότε με μερικές φωτογραφίες απο τον εορτασμό την παρέλαση αλλά και την αναπαράσταση της κατάληψης του φρουρίου απο τυς επαναστάτες, που ακολούθησε στην πόλη της Κισάμου, παρουσία και του...Παττακού.
Η αναπαράσταση που έγινε τότε τον ρόλο του Αρμοστή Τομπάζη τον είχε ο Ξενοφών Χριστοδουλάκης.Η σημαία της επανάστασης (Γιώργος την βρήκαμε αργά) μπαίνει στο φρούριο Καστελίου και γίνεται το πρώτο ελεύθερο κομμάτι γης στην Κρήτη.
Η αναπαράσταση που έγινε τότε τον ρόλο του Αρμοστή Τομπάζη τον είχε ο Ξενοφών Χριστοδουλάκης.Η σημαία της επανάστασης (Γιώργος την βρήκαμε αργά) μπαίνει στο φρούριο Καστελίου και γίνεται το πρώτο ελεύθερο κομμάτι γης στην Κρήτη.
ΑΨΟΓΑ ΟΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ
Πολλά συγχαρητήρια στην συντονιστική ομάδα* που που μας παρουσίασε μέσα απο τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισσάμου τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια απο την Επανάσταση του'21. Φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κυριάκο Ροδουσάκη για την εμπεριστατωμένη ομιλία του με θέμα "Ηρωικό '21 - Έμπνευση και οδηγός για τον νέο αιώνα που ανατέλλει", που μας ανέλυσε όλη την ιστορία, όχι μόνο της Κισάμου, αλλά και της Κρήτης εκείνη την δύσκολη εποχή.
*Την ομάδα του Δήμου την αποτελούσαν!
Άλκηστη Ξηρουχάκη, Νεκταρία Λαινάκη, Βίκυ Μαρακάκη, Χαχλάκης Γιώργος, Παρασκάκης Θοδωρής, Γεωργιλάκης Γιώργος και Κατσικανδαράκης Νίκος.
Άλκηστη Ξηρουχάκη, Νεκταρία Λαινάκη, Βίκυ Μαρακάκη, Χαχλάκης Γιώργος, Παρασκάκης Θοδωρής, Γεωργιλάκης Γιώργος και Κατσικανδαράκης Νίκος.
Μάλιστα όπως ενημέρωσαν μέσω του www.kisamos2121.gr και από τις σελίδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισάμου, θα δούμε και τις επόμενες εκδηλώσεις.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
Άλλη μία χορηγία που εξασφάλισε ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Ποταμίδας του Δήμου Κισάμου Στέλιος Χαιρετάκης με συνεργασία με την υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων του Ράδιο Αμόρε κα. Αγγελική Βερυκάκη. Παραδόθηκαν στο Αννουσάκειο Ίδρυμα και συγκεκριμένα μετά από συνεννόηση με το Σεβασμιώτατο Κισάμου και Σελίνου κ.κ Αμφιλόχιο και με τον Πάτερ Αντώνιο Αρετάκη, 400 σαλάτες και 150 γλυκά τα οποία προέρχονται από τον αρχηγό των Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού Χανίων.
Ακόμα γύρω στις 500 σαλάτες και 200 γλυκά θα διατεθούν σε διάφορες οικογένειες του Δήμου Κισάμου σήμερα.
Μπράβο Στέλιο
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΜΕΡΟΣ Α'
«Η Επανάσταση στην Κρήτη και τα πρώτα γεγονότα μέσα από επιλεγμένη επιστολογραφία του Αγώνα».
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Η έκρηξη της Κρητικής επανάστασης κατά το 1821, λίγο μετά την έναρξη των επαναστατικών ενεργειών στην Πελοπόννησο, έμοιαζε παντελώς αδύνατη, αφ’ ενός λόγω της μεγάλης διαφοράς στην πληθυσμιακή αναλογία μεταξύ του Τουρκικού στοιχείου και του Κρητικού πληθυσμού και αφ’ ετέρου λόγω της έλλειψης πολεμικών κ.ά. εφοδίων, σε συνδυασμό με την θηριωδία των κατακτητών κατά των Χριστιανών του νησιού. Πραγματικά λοιπόν φαινόταν παράλογη η ενέργεια του ξεσηκωμού των Κρητικών, αφού:
«Απροετοίμαστοι και εγκαταλελειμμένοι εις μόνους εαυτούς κατήλθον εις τον αγώνα..», όπως χαρακτηριστικά γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Καλλίνικος Κριτοβουλίδης, ένας από τους εγκυρότερους ιστοριογράφους του Κρητικού αγώνα.
Οι επαναστατικές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν την άνοιξη του 1821 με την συνέλευση των καπεταναίων στην Παναγία Θυμιανή (14 Απριλίου) και ως έναρξη του αγώνα θεωρείται η πρώτη νικηφόρος μάχη στον Λούλο Χανίων στις 14 Ιουνίου 1821. Είχε προηγηθεί βέβαια η ανύψωση της επαναστατικής σημαίας από τον ηγούμενο του Πρέβελη, Μελχισεδέκ Τσουδερό, ήδη από τον Μάρτιο του 1821.
Απερίγραπτες ήταν οι θηριωδίες που διέπραξαν οι Τούρκοι σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τον λαό και να καταπνίξουν την Επανάσταση εν τη γενέσει της. Χαρακτηριστική είναι μία αναφορά σε έγγραφο της περιοχής Σφακίων:
«..μας ήρθαν τόσα κακά και δυστυχίαι από τους αθέους και απίστους εις όλον το γένος μας, εις την αθλίαν Κρήτη όμως εγίνη μεγάλον κακόν εις τους Χριστιανούς…. Βάνοντας αρχή από τους αρχιερείς και ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, τους αφάνισαν όλους…, άλλους εδιχοτόμησαν, άλλους από φούρκα, σπαθί και μπάλα επέρασαν, άλλους από δύσβατους τόπους κατεκρήμνησαν…, τα βρέφη εδιχοτόμουν·….. τα από έξη-επτά χρόνων παιδιά τα ετούρκιζαν οι επάρατοι, τας γυναίκας εκράτουν διά κακήν των επιθυμίαν, φωτιά εις τας εκκλησίας και άλλα τινά έπραττον οι ανοσιούργοι βάρβαροι…» (βλ. Θ. Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, 1990, σελ. 324).
Οι θηριωδίες αυτές προκάλεσαν μεγάλο προβληματισμό στην Ευρώπη της μετα-Ναπολεόντιας περιόδου και έντονο κύμα φιλελληνισμού, παρ’ όλο που στην Ευρωπαϊκή διπλωματία τότε κυριαρχούσε ο ανθέλληνας και φιλότουρκος Αυστριακός καγκελάριος Κλέμενς φον Μέτερνιχ. Και πραγματικά είναι απορίας άξιον, πώς κάτω από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες άναψε η επαναστατική φλόγα και μπόρεσε να κρατηθεί άσβηστη για δέκα ολόκληρα χρόνια (1821-1830).
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Η έκρηξη της Κρητικής επανάστασης κατά το 1821, λίγο μετά την έναρξη των επαναστατικών ενεργειών στην Πελοπόννησο, έμοιαζε παντελώς αδύνατη, αφ’ ενός λόγω της μεγάλης διαφοράς στην πληθυσμιακή αναλογία μεταξύ του Τουρκικού στοιχείου και του Κρητικού πληθυσμού και αφ’ ετέρου λόγω της έλλειψης πολεμικών κ.ά. εφοδίων, σε συνδυασμό με την θηριωδία των κατακτητών κατά των Χριστιανών του νησιού. Πραγματικά λοιπόν φαινόταν παράλογη η ενέργεια του ξεσηκωμού των Κρητικών, αφού:
«Απροετοίμαστοι και εγκαταλελειμμένοι εις μόνους εαυτούς κατήλθον εις τον αγώνα..», όπως χαρακτηριστικά γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Καλλίνικος Κριτοβουλίδης, ένας από τους εγκυρότερους ιστοριογράφους του Κρητικού αγώνα.
Οι επαναστατικές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν την άνοιξη του 1821 με την συνέλευση των καπεταναίων στην Παναγία Θυμιανή (14 Απριλίου) και ως έναρξη του αγώνα θεωρείται η πρώτη νικηφόρος μάχη στον Λούλο Χανίων στις 14 Ιουνίου 1821. Είχε προηγηθεί βέβαια η ανύψωση της επαναστατικής σημαίας από τον ηγούμενο του Πρέβελη, Μελχισεδέκ Τσουδερό, ήδη από τον Μάρτιο του 1821.
Απερίγραπτες ήταν οι θηριωδίες που διέπραξαν οι Τούρκοι σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τον λαό και να καταπνίξουν την Επανάσταση εν τη γενέσει της. Χαρακτηριστική είναι μία αναφορά σε έγγραφο της περιοχής Σφακίων:
«..μας ήρθαν τόσα κακά και δυστυχίαι από τους αθέους και απίστους εις όλον το γένος μας, εις την αθλίαν Κρήτη όμως εγίνη μεγάλον κακόν εις τους Χριστιανούς…. Βάνοντας αρχή από τους αρχιερείς και ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, τους αφάνισαν όλους…, άλλους εδιχοτόμησαν, άλλους από φούρκα, σπαθί και μπάλα επέρασαν, άλλους από δύσβατους τόπους κατεκρήμνησαν…, τα βρέφη εδιχοτόμουν·….. τα από έξη-επτά χρόνων παιδιά τα ετούρκιζαν οι επάρατοι, τας γυναίκας εκράτουν διά κακήν των επιθυμίαν, φωτιά εις τας εκκλησίας και άλλα τινά έπραττον οι ανοσιούργοι βάρβαροι…» (βλ. Θ. Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, 1990, σελ. 324).
Οι θηριωδίες αυτές προκάλεσαν μεγάλο προβληματισμό στην Ευρώπη της μετα-Ναπολεόντιας περιόδου και έντονο κύμα φιλελληνισμού, παρ’ όλο που στην Ευρωπαϊκή διπλωματία τότε κυριαρχούσε ο ανθέλληνας και φιλότουρκος Αυστριακός καγκελάριος Κλέμενς φον Μέτερνιχ. Και πραγματικά είναι απορίας άξιον, πώς κάτω από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες άναψε η επαναστατική φλόγα και μπόρεσε να κρατηθεί άσβηστη για δέκα ολόκληρα χρόνια (1821-1830).
Τα τραγικά λοιπόν αυτά γεγονότα που ακολούθησαν, με τις τουρκικές ωμότητες εναντίον του πληθυσμού, των ιερωμένων (στα Χανιά απαγχόνισαν τον επίσκοπο Κισάμου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη στις 19 Μαΐου 1821, ενώ στο Ηράκλειο, στις 24 Ιουνίου 1821, σφαγίασαν τον μητροπολίτη Κρήτης Γεράσιμο Παρδάλη μαζί με άλλους επισκόπους), των προκρίτων, με τις λεηλασίες και τις πυρπολήσεις των πόλεων και των χωριών, είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Μία λιγότερο γνωστή πτυχή της Επαναστατικής περιόδου είναι οι επιστολές που αντηλλάγησαν ανάμεσα σε Κρήτες αγωνιστές και ηγετικά στελέχη της Ελληνικής Επανάστασης της κεντρικής Ελλάδας και των νησιών του Αιγαίου.
Να σημειωθεί εδώ ότι:
Α) Οι επιστολές που σταχυολογήθηκαν παρατίθενται αποσπασματικά, νοουμένου ότι είναι μακροσκελείς και λεπτομερειακές στο περιεχόμενο και στην αφήγησή τους.
Β) Οι επιστολές αυτές, μαζί με Εγκυκλίους κ.ά. πληροφοριακά έγγραφα φυλάσσονται στα Γ.Α.Κ. (Γενικά Αρχεία του Κράτους) στο ΙΑΚ (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης) και άλλου.
Γ) Έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς από σπουδαίους και έγκριτους ιστορικούς μελετητές, όπως στην Ε.Ε.Κ.Σ. (Επετηρίδα Εταιρείας Κρητικών Σπουδών) και σε άλλες ιστορικές εκδόσεις.
Δ) Οι επιστολές που παρουσιάζονται στο άρθρο αυτό σταχυολογήθηκαν από την έκδοση με τίτλο: «Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων», τομ. Α’, του Εθνικού Τυπογραφείου, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΙΛΑΕΚ (Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Κρήτης) το 1977, με ενέργειες του τότε Επταμελούς Δ.Σ. της και με την Επιστημονική επιμέλεια του Δρ. Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτη, τότε καθηγητή νεότερης ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επιστολή των Σφακιανών προς τους Υδραίους:
«Τοις φιλογενεστάτοις αδελφοίς προκρίτοις
Της θεοσώστου νήσου Ύδρας πανευτυχώς
Εις την Ύδραν.
Φιλογενέστατοι αδελφοί, ήρωες και ελευθερωταί του Γένους,
Απόγονοι των αρχαίων εκείνων Ελλήνων, κάτοικοι των
θεοσώστων νήσων του Αιγαίου Πελάγους.
Τη 15η Ιουνίου 1821, Σφακιά.
Μετά τας αδελφικάς ημών προσρήσεις δηλοποιούμεν εγκαρδίω πόθω τη φιλογενεία υμών με συντομίαν όσην, ότι με το να εξύπνησεν και να εξήψεν επί πλέον ο πικρός της πατρίδος ημών τυραννικός ζυγός τας καρδίας ημών, απεφασίσαμεν και ημείς να προστρέξωμεν εις τους αδελφούς ημών δια να ζητήσωμεν βοήθειαν από την ημετέραν αγάπην, μη όντες ικανοί μόνοι μας να εξακολουθήσωμεν τον τοιούτον φιλόθεον σκοπόν. Λοιπόν προστρέχωμεν εις υμάς ζητούντες ενκαρδίω πόθω να μας βοηθήσετε εις τούτον τον επικίνδυνον καιρόν, και δη αποστέλλομεν τον καπετάν Παύλον Χατζιδάκη και τον πανοσιολογιότατον άγιον Οικονόμον κύριον Νεόφυτον Σιναϊτη (ακολουθούν τα ονόματα των υπολοίπων μελών της αποστολής..), δια να παρακαλέσωσι μετά δακρύων τας ηρωϊκάς υμών ψυχάς να ζητήσωσι κάθε είδους πολεμικής εις άκραν αναγακαιότητος ον, δηλαδή τουφέκια, μπαρούτι, μολύβι, ανθρώπους και λοιπά χρειώδη…, επειδή άλλην βοήθειαν δεν έχομεν κατά το παρόν, ειμή μόνον τους φιλογενείς και φιλοθέους ημών αδελφούς… Δεν είναι καιρός να εκτραγωδώμεν, αδελφοί, την αθλίαν κατάστασιν της δυστυχούς ημών πατρίδας, καθότι είναι απερίγραπτος, οι αποστελλόμενοι δε, θέλει πληροφορήσουν υμάς δια ζώσης φωνής και οι πλείονες εξ υμών έχετε την ιδέαν της δυστυχίας εν η ευρισκόμεθα. Διό και μένομεν, μη συγχωρούντος ημίν του παρόντος καιρού να εκτεινόμεθα επί πλέον.
Της υμετέρας φιλογενεστάτης ευγενείας
Αδελφοί εν Χριστώ αγαπητοί,
Οι κάτοικοι των Σφακίων
Και όλοι οι παρεβρεθέντες εδώ εκ των τριών Κάστρων»
ΑΥ (=Αρχείον κοινότητας Ύδρας), τομ. 7. σελ. 229-230.
Να σημειωθεί εδώ ότι παρόμοιες επιστολές απέστειλε η επαναστατική επιτροπή των Σφακίων και σε άλλες περιοχές (Σπέτσες, Κάσο, Κόρινθο κ.ά.).
Λίγους μήνες αργότερα ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει μακροσκελή και παραινετική επιστολή προς τους κατοίκους των Σφακίων, δια της οποίας τους εκθέτει τις συμβουλές και τις προθέσεις του στο φλέγον θέμα της επαναστατημένης Κρήτης, ζητώντας ενότητα και ομοψυχία.
Αναμφισβήτητα η επιστολή αυτή αποτελεί πηγή σημαντικότατων πληροφοριών για τους ιστορικούς – μελετητές σχετικά με το ξεκίνημα της επανάστασης στην Κρήτη (Πηγή: Ιωάννη Φιλήμονος, τ. Δ’ σ. 495-497, βλ. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, αρ. 42, σ. 41-42).
Να σημειωθεί εδώ ότι:
Α) Οι επιστολές που σταχυολογήθηκαν παρατίθενται αποσπασματικά, νοουμένου ότι είναι μακροσκελείς και λεπτομερειακές στο περιεχόμενο και στην αφήγησή τους.
Β) Οι επιστολές αυτές, μαζί με Εγκυκλίους κ.ά. πληροφοριακά έγγραφα φυλάσσονται στα Γ.Α.Κ. (Γενικά Αρχεία του Κράτους) στο ΙΑΚ (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης) και άλλου.
Γ) Έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς από σπουδαίους και έγκριτους ιστορικούς μελετητές, όπως στην Ε.Ε.Κ.Σ. (Επετηρίδα Εταιρείας Κρητικών Σπουδών) και σε άλλες ιστορικές εκδόσεις.
Δ) Οι επιστολές που παρουσιάζονται στο άρθρο αυτό σταχυολογήθηκαν από την έκδοση με τίτλο: «Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων», τομ. Α’, του Εθνικού Τυπογραφείου, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΙΛΑΕΚ (Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Κρήτης) το 1977, με ενέργειες του τότε Επταμελούς Δ.Σ. της και με την Επιστημονική επιμέλεια του Δρ. Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτη, τότε καθηγητή νεότερης ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επιστολή των Σφακιανών προς τους Υδραίους:
«Τοις φιλογενεστάτοις αδελφοίς προκρίτοις
Της θεοσώστου νήσου Ύδρας πανευτυχώς
Εις την Ύδραν.
Φιλογενέστατοι αδελφοί, ήρωες και ελευθερωταί του Γένους,
Απόγονοι των αρχαίων εκείνων Ελλήνων, κάτοικοι των
θεοσώστων νήσων του Αιγαίου Πελάγους.
Τη 15η Ιουνίου 1821, Σφακιά.
Μετά τας αδελφικάς ημών προσρήσεις δηλοποιούμεν εγκαρδίω πόθω τη φιλογενεία υμών με συντομίαν όσην, ότι με το να εξύπνησεν και να εξήψεν επί πλέον ο πικρός της πατρίδος ημών τυραννικός ζυγός τας καρδίας ημών, απεφασίσαμεν και ημείς να προστρέξωμεν εις τους αδελφούς ημών δια να ζητήσωμεν βοήθειαν από την ημετέραν αγάπην, μη όντες ικανοί μόνοι μας να εξακολουθήσωμεν τον τοιούτον φιλόθεον σκοπόν. Λοιπόν προστρέχωμεν εις υμάς ζητούντες ενκαρδίω πόθω να μας βοηθήσετε εις τούτον τον επικίνδυνον καιρόν, και δη αποστέλλομεν τον καπετάν Παύλον Χατζιδάκη και τον πανοσιολογιότατον άγιον Οικονόμον κύριον Νεόφυτον Σιναϊτη (ακολουθούν τα ονόματα των υπολοίπων μελών της αποστολής..), δια να παρακαλέσωσι μετά δακρύων τας ηρωϊκάς υμών ψυχάς να ζητήσωσι κάθε είδους πολεμικής εις άκραν αναγακαιότητος ον, δηλαδή τουφέκια, μπαρούτι, μολύβι, ανθρώπους και λοιπά χρειώδη…, επειδή άλλην βοήθειαν δεν έχομεν κατά το παρόν, ειμή μόνον τους φιλογενείς και φιλοθέους ημών αδελφούς… Δεν είναι καιρός να εκτραγωδώμεν, αδελφοί, την αθλίαν κατάστασιν της δυστυχούς ημών πατρίδας, καθότι είναι απερίγραπτος, οι αποστελλόμενοι δε, θέλει πληροφορήσουν υμάς δια ζώσης φωνής και οι πλείονες εξ υμών έχετε την ιδέαν της δυστυχίας εν η ευρισκόμεθα. Διό και μένομεν, μη συγχωρούντος ημίν του παρόντος καιρού να εκτεινόμεθα επί πλέον.
Της υμετέρας φιλογενεστάτης ευγενείας
Αδελφοί εν Χριστώ αγαπητοί,
Οι κάτοικοι των Σφακίων
Και όλοι οι παρεβρεθέντες εδώ εκ των τριών Κάστρων»
ΑΥ (=Αρχείον κοινότητας Ύδρας), τομ. 7. σελ. 229-230.
Να σημειωθεί εδώ ότι παρόμοιες επιστολές απέστειλε η επαναστατική επιτροπή των Σφακίων και σε άλλες περιοχές (Σπέτσες, Κάσο, Κόρινθο κ.ά.).
Λίγους μήνες αργότερα ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει μακροσκελή και παραινετική επιστολή προς τους κατοίκους των Σφακίων, δια της οποίας τους εκθέτει τις συμβουλές και τις προθέσεις του στο φλέγον θέμα της επαναστατημένης Κρήτης, ζητώντας ενότητα και ομοψυχία.
Ετικέτες
200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ,
ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
ΕΟΡΤΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ
Εορτάστηκε η μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου εις την Ι. Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου με την πρέπουσα λαμπρότητα, παρά τις πρακτικές δυσκολίες της περιόδου.
Ο Σεβ. Μητροπολιτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος χοροστάτησε του Εσπερινού εις τον πανηγυρίζοντα Ι. Καθεδρικό Ναό της Παλαιόχωρας, εις δε την Θεία Λειτουργία προεξήρχε του, επίσης, εορτάζοντος Ι. Μητροπολιτικού Ναού Κισάμου. Εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας αναγνώστηκε Συνοδική Εγκύκλιος της Ι. Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης για την 25ης Μαρτίου και τελέστηκε Δοξολογία. Ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος αναφέρθηκε εις τον συμβολισμό της ημέρας κ της εορτής ως επίσης και το νόημα των επετειακών εορτασμών των 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία. «Χρέος εθνικό, σημείωσε, ανάγκη επιτακτική και ευθύνη όλων μας οι επετειακοί αυτοί εορτασμοί να μην περιοριστούν σε εκδηλώσεις και δράσεις αλλά να λειτουργήσουν αφυπνιστικά στις ψυχές και τις καρδιές μας υπενθυμίζοντας το χρέος και την ευθύνη να φυλάττουμε Θερμοπύλες.
Πίστη και Πατρίδα, Ελλάδα και Χριστός τα λάβαρα που ύψωσαν οι γεννήτορες μας ενάντια στον κατακτητή της εποχής. Στις κτήσεις, αλώσεις και αλλοτριώσεις των καιρών μας τα ίδια λάβαρα καλούμεθα να ορθώσουμε και να υψώσουμε, παραμένοντες σταθεροί στα ιδανικά που γαλούχησαν την αθάνατη Ελληνική ψυχή. Αυτή είναι η ταυτότητα μας και, εάν θέλουμε να φανούμε αντάξιοι απόγονοι των ηρωικών προγόνων μας, οφείλουμε να κλείσουμε ερμητικά την όποια κερκόπορτα απειλεί την ιδιοπροσωπία μας», κατέληξε ο Επίσκοπος μας, καλώντας το εκκλησίασμα όπως συμψάλλει τον Εθνικό μας Ύμνο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Δίχως κόσμο, λόγω των περιοριστικών μέτρων, σε μια εποχή που όλα θα έπρεπε να ήταν διαφορετικά, αφού γιορτάζουμε τα 200 χρόνια απο την επανάσταση του 1821, ο Δήμαρχος Κισάμου κ. Μυλωνάκης, παρά τον κακό καιρό, κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο της πόλης, στην μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας αλλά και της Πατρίδος μας.
Ας ελπίσουμε οτι θα είναι η τελευταία φορά που τιμούμε τους Ήρωες μας έτσι και ο αόρατος εχθρός του σήμερα θα νικηθεί σύντομα.
Και το μήνυμα του Δημάρχου κ. Μυλωνάκη για την σημερινή μέρα
Ας ελπίσουμε οτι θα είναι η τελευταία φορά που τιμούμε τους Ήρωες μας έτσι και ο αόρατος εχθρός του σήμερα θα νικηθεί σύντομα.
Και το μήνυμα του Δημάρχου κ. Μυλωνάκη για την σημερινή μέρα
-Γιορτάζουμε 200 χρόνια από τον μεγάλο σηκωμό του Γένους. Δυο αιώνες Ελευθερίας μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Περήφανη επέτειος η σημερινή, επιβεβαιώνει ότι οι Έλληνες είναι από καλή γενιά. Ότι αντέχουν, αντιστέκονται, θυμούνται τις δόξες των προγόνων, αντιδρούν στον όποιου μεγέθους κατακτητή, ξεσηκώνονται, νικούν και θριαμβεύουν. Έτσι διατηρούμε το προνόμιο της παρουσίας μας για χιλιάδες χρόνια στη Μεσόγειο, εδώ, στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων και των κυρίαρχων πολιτισμών και φωτοδοτεί το μέλλον.. Είμαστε εδώ, στην ύστατη πετρογωνιά της Ευρώπης για να διδάσκουμε διαρκώς ότι η μεγαλοσύνη ενός Έθνους δεν μετριέται με το στρέμμα. Μετριέται με τον αγώνα για την Ελευθερία και για την διαφύλαξη της Εθνικής τιμής, με θυσίες και υπακοή σε επιταγές αιώνων. Ήταν ή επί τας, Ελευθερία ή θάνατος, Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή. Και η Κίσσαμος, μέτρησε το μπόι της στον εθνικό σηκωμό και δεν βρέθηκε να υπολείπεται ούτε πόντο από τις άλλες περιοχές της χώρας. Εδώ όπως και σε όλη την Κρήτη, οι ξεσηκωμοί και οι επαναστάσεις ενάντια στον βάρβαρο κατακτητή δεν σταμάτησαν ποτέ. Καπετάνιοι και καπετάνισσες Κισσαμίτες έγραψαν με χρυσά γράμματα την συμμετοχή της Επαρχίας στους εθνικούς αγώνες. Μια συμμετοχή που δεν την υπαγόρευε κανείς άλλος παρά μόνο η προσταγή των παππούδων για Ελευθερία.
Αυτή την Ελευθερία ας την αξιοποιήσουμε περήφανοι και ενωμένοι.
Ο Δήμαρχος Κισσάμου
Γεώργιος Μυλωνάκης
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ
Με τα λόγια των Εθνικών ποιητών μας
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Μητέρα μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα
Δόξα 'χει η μαύρη πέτρα σου και το ξερό χορτάρι.
Μάγεμα η φύση κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη.
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες βρύσες κραίνει
Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Τρέμ' η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της.
Εκείθε με τους αδελφούς εδώθε με το χάρο...
Δ. Σολωμός
Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία
Αυτή επτέρωσε τον Ίκαρον·
και αν έπεσεν ο πτερωθείς
κ' επνίγη θαλασσωμένος
Αφ' υψηλὰ όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος.
Ανδρέας Κάλβος
- Όπως έπεσαν οι Σουλιώτισσες,
όπως έπεσαν οι Μεσολογγίτες,
όπως ανατινάχτηκαν στο Αρκάδι και κάηκαν στο Μελιδόνι....όπως... όπως.....
Ετικέτες
200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ,
EYTΥΧΙΑ ΔΕΣΠΟΤΑΚΗ
1821-2021 ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ
Η Κίσαμος, η δυτικότερη επαρχία της Kρήτης, αποτελεί διαχρονικά μία από τις σημαντικότερες επαρχίες της λόγω της στρατηγικής της θέσης.
Από τα αρχαία χρόνια ακόμη, στην περιοχή υπήρχαν σημαντικά λιμάνια όπου σκοπό είχαν τον έλεγχο της θαλάσσιας διαδρομής, Kρήτη - Moριάς - Πελοπόννησος- Ελλάδα. Έτσι, η Κίσαμος δεν θα μπορούσε να μην συμμετέχει σημαντικά στην Επανάσταση του 1821.
Ο Δήμος Κισάμου, για τους εορτασμούς της επετείου από τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, σε συνδιοργάνωση με την Κοινωφελή επιχείρηση του Δήμου Κισάμου, την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και την επιτροπή των εορτασμών ΧΑΝΙΑ 1821-2021 και σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης και τον Δήμο Πλατανιά, προγραμματίζει ένα πλήθος εκδηλώσεων βασισμένες σε δύο βασικούς άξονες:
Α) Την Προβολή
Β) Την Μνήμη
Α)Στον άξονα προβολής θα συναντήσουμε όλες εκείνες τις εκδηλώσεις που ως στόχο έχουν την προβολή των ιστορικών γεγονότων, είτε δια ζώσης, είτε διαδικτυακές, οι οποίες θα αναδείξουν την συμβολή της επαρχίας στην επανάσταση, βασιζόμενες σε έμπειρους ομιλητές, Ιστορικούς, Ερευνητές, Αρχιτέκτονες, κτλ.
Β) Ο άξονας της μνήμης έχει ως σκοπό την έρευνα, καταγραφή και ανασύνταξη της γνώσης γύρω από την ιστορία της επαρχίας, καθώς και ενέργειες πρωτότυπες με σκοπό την ανάδειξης της.
Έναρξη των εκδηλώσεων, Πέμπτη 25 Μαρτίου και ώρα 19:00, με ομιλία και θέμα: Ηρωικό '21 - Έμπνευση και οδηγός για τον νέο αιώνα που ανατέλλει - ομιλητής Πρέσβης Κυριάκος Ροδουσάκης. Η εκδήλωση θα προβληθεί live streaming από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισσάμου:
Facebook: https://www.facebook.com/kissamosdimos
Για τις επόμενες εκδηλώσεις, θα ενημερωθείτε στο www.kisamos2121.gr και από τις σελίδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισάμου.
ΚΑΘΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΤΟΕΒ ΚΟΛΠΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ
Ξεκίνησε ο καθαρισμός των κεντρικών δεξαμενών του ΤΟΕΒ (Διγαλή Δραπανιά). Ο καθαρισμός γίνεται σταδιακά και έχει ήδη ολοκληρωθεί η πρώτη δεξαμενή, ενώ στην συνέχεια θα γίνει ο καθαρισμός και της δεύτερης δεξαμενής, έτσι ώστε να μην μείνει το δίκτυο χωρίς νερό, τώρα που ξεκινάει η αρδευτική περίοδος.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
Κισάμου έγινε συνάντηση με τον Δήμαρχο Κισάμου και τους επικεφαλείς των Δημοτικών
Παρατάξεων με θέμα την πορεία του Μουσείου Μουσικών Κρήτης.
-Εν τάχει η ιστορία το Μουσείου ξεκινάει απο το μακρινό 2010 όταν έγιναν τα πρώτα ερευνητικά βήματα για την δημιουργία ενός Κέντρου της Μουσικής-Χορευτικής-Τραγουδιστικής της Κρητικής παράδοσης με τίτλο «Μουσείο Μουσικών στις Λουσακιές του Δήμου Κισάμου» το 2014 υπογράφτηκε η προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Κρήτης, του Δήμου Κισάμου και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2018 τον Οκτώβρη παρουσιάστηκε η μελέτη του Μουσείου στο Δημαρχείο μας έδωσε και τα πρώτα 100.000 Ε η περιφέρεια και απο τότε υπάρχει μια στασιμότητα στο θέμα όπως συμβαίνει με τα περισσότερα έργα στην γειτονιά μας. Μάλιστα έχουν παρουσιαστεί αρκετά προβλήματα με τον χώρο που θα φτιαχτεί το μουσείο μιας και είναι εκτός οικισμού κλπ.
Ευχή είναι η δημοτική αρχή να κάνει αυτό που πρέπει. Είπαμε είναι πολλά τα θέματα που πιάσανε τα προηγούμενα χρόνια όλες οι δημοτικές αρχές και τα παράτησαν..κάποτε λοιπόν θα πρέπει να τελειώνουν κάποια, και αυτό είναι σίγουρα απο τα καλά και μεγάλα έργα για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς όχι μόνο της Κισάμου αλλά και ολάκερης της Κρήτης ... και πρέπει σίγουρα να ξετελέψει.
ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ
Ο Δήμος Πλατανιά σε συνεργασία με πολιτιστικούς συλλόγους, συλλογικούς φορείς, σχολικές κοινότητες, εθελοντικές ομάδες, θα προβεί σε 10ήμερο καθαρισμό και καλλωπισμό του, από τις 04/04/21 έως και 14/04 /21, στο πλαίσιο της Πράσινη Δράσης του.
Ο Δήμος θα καταβάλει κάθε προσπάθεια συντονισμού και υποστήριξης, για την υλοποίηση της πρώτης πράσινης δράσης, με τις παρακάτω ενέργειες και την ενεργή συμμετοχή όλων.
Μάζεμα σκουπιδιών από διάφορα σημεία του Δήμου και αποκατάσταση αυτών με φύτεμα δέντρων (όπου είναι εφικτό) και τοποθέτηση πινακίδων απαγόρευσης.
Ενεργοποίηση διαδικασίας απόσυρσης για τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα στους Δημοσίους χώρους (δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια) και σύσταση για τους ιδιωτικούς (οικόπεδα ).
Ενημέρωση ιδιωτών για καθαρισμό των οικοπέδων τους από σκουπίδια, που αποτελούν εστίες ρύπανσης και μόλυνσης.
Συνέχεια Δενδροφυτεύσεων σε Δημοσίους χώρους (δρόμους- πλατείες).
Ασπρίσματα και καλλωπισμοί, στις γειτονιές του Δήμου.
Δημιουργία και προβολή ειδικού σποτ για την ευαισθητοποίηση των δημοτών.
Ο Δήμος θα παρέχει σακούλες απορριμμάτων και γάντια για τις παραπάνω δράσεις, όπως μάζεμα σκουπιδιών από φαράγγια, μονοπάτια, παράλιες, κ.τ.λ.
Οι ενδιαφερόμενοι συμπολίτες μας, για τη συμμετοχή τους στην εθελοντική δράση, μπορούν να επικοινωνούν με τους Εντεταλμένους Σύμβουλους κ Πέτρο Μαρινάκη (τηλ. επικ. 6976860573) και κ Μανούσο Βουλγαράκη (τηλ.επικ.6944666142).
Επίσης μπορούν να επικοινωνούν με το Τμήμα Καθαριότητας & Ανακύκλωσης του Δήμου στα τηλέφωνα: 2821340046 & 2821340048, email: kathariotita@platanias.gr
Η ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ
Μετά απο πολύ καιρό, μάλιστα την είχα στο αρχείο μου απο τότε που μου την έστειλε ο αγαπητός Μ. Μανούσακας, βρήκα μια φώτο του 1900 τραβηγμένη απο τον Πύργο της Κουνουπίτσας, κατα 99% απο τον Διαμαντόπουλο που βρέθηκε εκείνη την εποχή στην Κίσαμο. (υπάρχουν και κάποιες άλλες), όπου φαίνεται ολάκερο το φρούριο της Κισάμου αλλά και ο περιβόητος μιναρές που δεν είχαμε ως και σήμερα καμιά φωτογραφία του.
Αν και η φώτο δεν είναι σε καλή ανάλυση διακρίνεται ο μιναρές που σίγουρα είναι πάνω απο 20 μέτρα, στα δυτικά εκεί που υπολογίζαμε οτι ήταν πίσω απο την "οικία του Πολιουδάκη" δίπλα απο την Γεωργική υπηρεσία επί της σημερινής Περίδου. Φαίνεται καθαρά οτι δεν υπάρχει η ανατολική οδός Σκαλίδη ακόμα, αλλά ένα χωμάτινο μονοπάτι γύρω-γύρω απο το φρούριο. Οι Τούρκοι δεν άφηναν να κτίζουν κοντά στο φρούριο φοβούμενοι και μια φορά που οι κάτοικοι προσπάθησαν ήρθαν οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αυστριακοί) και γκρέμισαν όσα σπίτια είχαν κτιστεί. Το Καστέλι εκείνης της εποχής ήταν όσο πιάνει η Σκαλίδη απο τον Μιχαήλ Αρχάγγελο και λίγο πιο πέρα απο τον Άγιο Σπυρίδωνα που φαίνεται στην φώτο δίχως το καμπαναριό του. Ενδιαφέρον οτι εντός του φρουρίου υπάρχουν 4-5 μεγάλα οικοδομήματα που σήμερα δεν υπάρχουν πλην του Μουσείου. Ευχής να βρεθεί η φώτο σε καλύτερη ανάλυση για να δούμε και άλλες λεπτομέρειες απο το Καστέλι του 1900.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ Γ. ΦΡΟΥΔΑΚΗΣ
Ο Φρουδάκης, γεννήθηκε στην Σπηλιά το 1803. Οι γονείς του μετά την ήττα των Κισαμιτών απο τους Τουρκοαιγυπτίους κατα την επανάσταση του 1821-23, εγκατέλειψαν την Κίσαμο και εγκαταστάθηκαν στο Ναύπλιο. Μοναχογιός ζωηρός και ευπαρουσίαστος, κατετάγη στον ελληνικό στρατό και προήχθει γρήγορα σε Ανθυπολοχαγό του Πυροβολικού. Υπηρέτησε στην Βασιλική Φρουρά του Βασιλιά Όθωνα και έλαβε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο 1843 υπέρ του Συντάγματος. Τραυματίστηκε όμως στις συμπλοκές και θεραπεύτηκε προσωπικά απο τον γιατρό του βασιλιά Όθωνα. Για την ανδρεία του προάχθηκε σε υπολοχαγό, υπασπιστής και σωματοφύλακας του Όθωνα όπου παρέμεινε πιστός και αφοσιωμένος στον Βασιλιά μέχρι την φυγή του. Συνόδευε πάντα τον Όθωνα και ειδικά στα ταξίδια του στην Γερμανία. Ήταν έμπιστος και απο τους πρωτεργάτες της προετοιμασίας αλλά και τον εφοδιασμό της επανάστασης του Χαιρέτη το 1841. Άγαμος, ωραίος, ψηλός και ευπαρουσίαστος, όπως αναφέρει στην ιστορία του ο Αναστασάκης, "ήταν περιζήτητος, εις τάς έρωτικάς κατακτήσεις του παρά τή τότε γυναικεία ατμόσφαιρα".
Μετά την εκδίωξη του Όθωνα έγινε Ταγματάρχης και αποφάσισε να αγωνιστή για την απελευθέρωση της Κρήτης. Ήρθε σε επαφή με τους Αντωνιάδη, Ζυμβρακάκη, Βυζάντιο, Κορωναίο, Πετροπουλάκη και Κομουνδούρο, σχεδιάζοντας λεπτομερώς την επανάσταση. Ήρθε στην Κρήτη για τον σκοπό αυτό με τον Βυζάντιο με δικό τους σώμα ενόπλων όμως η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι μιας και στην αποτυχημένη πολιορκία του φρουρίου της Κισάμου τραυματίσθηκε θανασίμα και τάφηκε στην Ροντόντα στις Καλαθενες, σκορπώντας στο πένθος όλη την επαρχία Κισάμου.
Προς τιμή των ηρωικών πράξεων του αλλά και οτι έπεσε ηρωικός μαχόμενος, δόθηκε ονομασία οδού με το όνομα του στην πόλη μας, επί δημαρχίας Φουρναράκη.
ΠΗΓΗ Μιχαήλ Αναστασάκη «Ιστορία της Κισάμου επί Τουρκοκρατίας»
Ετικέτες
200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ,
ΜΙΧΑΗΛ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ
ΩΔΗ ΣΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
«Τον αγώνα μας πρωτόφλεβα, καρδιά του Εικοσιένα,
για να Σε χαιρετίσουμε, ορθό είναι σηκωμένοι
γυναίκες, γέροντες, παιδιά, κ΄ εγώ στη σύναξή τους
…..μ’ όσο αίμα χύθηκεν εχτές, και, δες το, ξεχειλίζει
να μπει ποτάμι ακράταγο με τα ποτάμια τ’ άλλα
των Λαών, που ορμάν στη λευτεριά π’ ανοίγεται μπροστά τους
ανθρωποθάλασσα της Ζωής, σ’ Εσέ, Δημοκρατία»!
για να Σε χαιρετίσουμε, ορθό είναι σηκωμένοι
γυναίκες, γέροντες, παιδιά, κ΄ εγώ στη σύναξή τους
…..μ’ όσο αίμα χύθηκεν εχτές, και, δες το, ξεχειλίζει
να μπει ποτάμι ακράταγο με τα ποτάμια τ’ άλλα
των Λαών, που ορμάν στη λευτεριά π’ ανοίγεται μπροστά τους
ανθρωποθάλασσα της Ζωής, σ’ Εσέ, Δημοκρατία»!
(Άγγελος Σικελιανός)
Σκηνή 1η: Ομάδα νέων ανεβαίνει σε ψηλή βουνοκορφή της Κισάμου (κορφή Μάννα) και τοποθετεί μεγάλη Ελληνική σημαία, ορατή από όλη την ευρύτερη περιοχή.
Σκηνή 1η: Ομάδα νέων ανεβαίνει σε ψηλή βουνοκορφή της Κισάμου (κορφή Μάννα) και τοποθετεί μεγάλη Ελληνική σημαία, ορατή από όλη την ευρύτερη περιοχή.
Σκηνή 2η: Στον ιστορικό πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη, «Όρκος των Αγωνιστών», έργο του 1865, όπου κυματίζει η Ελληνική σημαία, μειονότητες και διαφορετικότητες αντικαθιστούν (στο face book) την Ελληνική σημαία του ιστορικού αυτού πίνακα με την σημαία της κοινότητας τους.
Σκηνή 3η: Ομάδα νέων κατά την διάρκεια διαδήλωσης (σε περίοδο απαγόρευσης λόγω της πανδημίας) αρπάζουν (σε κατάσταση παράκρουσης) Εικόνα της Παναγίας που κρατούσε πολίτης και είχε κατέβει στον δρόμο. Αλαλάζοντας την ξεσκίζουν, την πετούν στον δρόμο, την ποδοπατούν φωνάζοντας: «Να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς», υβρίζοντας Πατρίδα και Οικογένεια.
Σκηνή 4η: Έλληνας Ευρωβουλευτής, με ιστορικό ρεκόρ ψήφων (577.144) υπερασπίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού, δίνοντας θετική ψήφο σε ψήφισμα που αναφέρει ότι η ανθρώπινη ζωή ενός παιδιού «πρέπει πάντα να προστατεύεται, ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης». Στοχοποιείται από παντού• επιστήμονες ζητούν την παραίτηση σου από επιτροπές και προβαίνει σε συγκλονιστική δήλωση που έπρεπε να έχει προκαλέσει σεισμό: «αν η μητέρα μου είχε δει ότι είμαι ανάπηρος θα με σκότωνε ή όχι»;
Τέσσερις σκηνές, τέσσερις αλήθειες; μία διαπίστωση. Οι έννοιες: «Ελευθερία», «Δημοκρατία», «Πίστη», «Πατρίδα», «Οικογένεια», φαίνεται, τελικά, δεν είναι κοινά αποδεκτές και ερμηνεύονται κατά το δοκούν. Είναι φανερό πως στην Ελλάδα του 2021 διάφορες συλλογικότητες, διαφορετικότητες κλπ. θεωρούν «δικαίωμα» τους να υβρίζουν και να ευτελίζουν θεσμούς, πιστεύω, ιδανικά και σύμβολα, απαιτώντας παράλληλα σεβασμό και μιλώντας για απόκτηση «αυτονόητων δικαιωμάτων», για «δικαίωμα στην έκφραση», «ατομικές» ελευθερίες, κ.α. Είναι σαφές και δεδομένο πως δικαίωμα στην ζωή και την έκφραση έχει ο κάθε άνθρωπος, προς τον οποίο αξίζει σεβασμός, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει και αποδοχή των πιστεύω του. Αυτό όμως που φαίνεται πως κάποιοι επίμονα και προκλητικά αρνούνται να αποδεχτούν και να κατανοήσουν είναι όχι τα πάσης φύσεως «δικαιώματα» τους, τα οποία καλώς διεκδικούν, αλλά οι «υποχρεώσεις» τους. Εξ΄ άλλου ένας από τους βασικούς νόμους λειτουργίας μίας κοινωνίας είναι η «υποχρέωση» και το «δικαίωμα». Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όπου υπήρξε προσπάθεια επιβολής του δικαιώματος εις βάρος της υποχρέωσης, εκεί επικράτησε ο νόμος του ισχυρού, ανθρωποφαγία.
Διερωτώμαι: 200 χρόνια μετά την πολυπόθητη απόκτηση της ελευθερίας του Έθνους, για την οποία εκατόμβες αίματος προσφέρθηκαν θυσία ηρωική στο βωμό αυτό της ελευθερίας, σκέφτομαι λοιπόν: 200 χρόνια μετά και ακόμα, εμείς οι Νεοέλληνες αναζητούμε την ταυτότητα μας; Άραγε, ακόμα, δεν έχουμε βρει τον βηματισμό μας και βρισκόμαστε σε άφωτο και αδιέξοδο μονοπάτι; Οι επετειακοί αυτοί εορτασμοί, για τους οποίους τόσος θόρυβος γίνεται, τι σημαίνουν για τον Έλληνα του 2021; Πόσοι από εμάς έχουμε την αυτή συνείδηση με τον Γιώργο Σεφέρη, τον μεγάλο αυτό ποιητή και πρώτο Έλληνα Νομπελίστα• πόσοι γαλουχηθήκαμε και αναθρέψαμε τα παιδιά μας, σύμφωνα με την απάντηση που έδωσε στους ξένους επικριτές του: «… Είμαστε απόγονοι της μάνας που μας μίλησε ελληνικά, προσευχήθηκε ελληνικά, μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, το Λεωνίδα και το Παπαφλέσσα κ΄ ένιωσε τη ψυχή της να βουρκώνει τη μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του Θεανθρώπου». Γιατί αν διαφωνούμε και όσοι από εμάς διαφωνούν ότι είναι απόγονοι: «.. της μάνας που μας μίλησε ελληνικά, προσευχήθηκε ελληνικά, μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα… και η ψυχή της βουρκώνει τη μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του Θεανθρώπου»• και αυτή η μάνα προφανώς δεν είναι κυρίως η φυσική μάνα κάθε ανθρώπου, αλλά η μάνα Ελλάδα, η μάνα Πατρίδα • όσοι λοιπόν διαφωνούν με αυτή την «μάνα», τι πρέπει να γίνει;; Πρέπει να αλλάξει η «μάνα», σύμφωνα με τα… «δικαιώματα» τους ή πρέπει όλοι αυτοί να σεβαστούν αυτή την «μάνα»;
Κατακλείω τον φτωχό αυτό προβληματισμό, ευλαβικό μνημόσυνο στους ηρωικούς γεννήτορες και μάρτυρες της πίστεως και της πατρίδας, κατακλείω με ένα συλλογισμό. Εάν θέλουμε η επέτειος αυτή των 200 ετών της Εθνικής παλιγγενεσίας να αποκτήσει νόημα και ουσία, εάν θέλουμε να λειτουργήσει αφυπνιστικά και ελπιδοφόρα και να μην εξελιχθεί σε ένα είδος φολκλορικών εκδηλώσεων και δράσεων, έχουμε ιστορική ευθύνη, χρέος ιερό να μην μείνουμε θεατές των κερκίδων, αλλά αθλητές του στίβου. Σε διαφορετική περίπτωση, ας φανταστούμε, (αν μπορούμε) πως θα είναι η «Μάνα» Πατρίδα μας στους επόμενους επετειακούς εορτασμούς των 300 ετών, δηλ. το 2121.
Μητροπολίτης Κισάμου & Σελίνου
Διερωτώμαι: 200 χρόνια μετά την πολυπόθητη απόκτηση της ελευθερίας του Έθνους, για την οποία εκατόμβες αίματος προσφέρθηκαν θυσία ηρωική στο βωμό αυτό της ελευθερίας, σκέφτομαι λοιπόν: 200 χρόνια μετά και ακόμα, εμείς οι Νεοέλληνες αναζητούμε την ταυτότητα μας; Άραγε, ακόμα, δεν έχουμε βρει τον βηματισμό μας και βρισκόμαστε σε άφωτο και αδιέξοδο μονοπάτι; Οι επετειακοί αυτοί εορτασμοί, για τους οποίους τόσος θόρυβος γίνεται, τι σημαίνουν για τον Έλληνα του 2021; Πόσοι από εμάς έχουμε την αυτή συνείδηση με τον Γιώργο Σεφέρη, τον μεγάλο αυτό ποιητή και πρώτο Έλληνα Νομπελίστα• πόσοι γαλουχηθήκαμε και αναθρέψαμε τα παιδιά μας, σύμφωνα με την απάντηση που έδωσε στους ξένους επικριτές του: «… Είμαστε απόγονοι της μάνας που μας μίλησε ελληνικά, προσευχήθηκε ελληνικά, μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, το Λεωνίδα και το Παπαφλέσσα κ΄ ένιωσε τη ψυχή της να βουρκώνει τη μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του Θεανθρώπου». Γιατί αν διαφωνούμε και όσοι από εμάς διαφωνούν ότι είναι απόγονοι: «.. της μάνας που μας μίλησε ελληνικά, προσευχήθηκε ελληνικά, μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα… και η ψυχή της βουρκώνει τη μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του Θεανθρώπου»• και αυτή η μάνα προφανώς δεν είναι κυρίως η φυσική μάνα κάθε ανθρώπου, αλλά η μάνα Ελλάδα, η μάνα Πατρίδα • όσοι λοιπόν διαφωνούν με αυτή την «μάνα», τι πρέπει να γίνει;; Πρέπει να αλλάξει η «μάνα», σύμφωνα με τα… «δικαιώματα» τους ή πρέπει όλοι αυτοί να σεβαστούν αυτή την «μάνα»;
Κατακλείω τον φτωχό αυτό προβληματισμό, ευλαβικό μνημόσυνο στους ηρωικούς γεννήτορες και μάρτυρες της πίστεως και της πατρίδας, κατακλείω με ένα συλλογισμό. Εάν θέλουμε η επέτειος αυτή των 200 ετών της Εθνικής παλιγγενεσίας να αποκτήσει νόημα και ουσία, εάν θέλουμε να λειτουργήσει αφυπνιστικά και ελπιδοφόρα και να μην εξελιχθεί σε ένα είδος φολκλορικών εκδηλώσεων και δράσεων, έχουμε ιστορική ευθύνη, χρέος ιερό να μην μείνουμε θεατές των κερκίδων, αλλά αθλητές του στίβου. Σε διαφορετική περίπτωση, ας φανταστούμε, (αν μπορούμε) πως θα είναι η «Μάνα» Πατρίδα μας στους επόμενους επετειακούς εορτασμούς των 300 ετών, δηλ. το 2121.
Μητροπολίτης Κισάμου & Σελίνου
Αμφιλόχιος
ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
Την προσεχή Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2021, η πόλις της Κισάμου πανηγυρίζει την μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου εις τον φερώνυμο πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
ΤΕΤΑΡΤΗ, 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 18.00 μ.μ.-20.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός της Εορτής
ΠΕΜΠΤΗ, 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 07.00 π.μ.-10.30 π.μ. Όρθρος και Αρχιερατική θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου 10.30 π.μ.-11.00 π.μ. Δοξολογία επί τη Εθνική εορτή.
Παρακαλούνται οι ευλαβείς προσκυνητές δια την τήρηση των ισχυόντων μέτρων της περιόδου (χρήση μάσκας, αποστάσεις)
Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
Την προσεχή Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2021, η πόλις της Κισάμου πανηγυρίζει την μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου εις τον φερώνυμο πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
ΤΕΤΑΡΤΗ, 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 18.00 μ.μ.-20.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός της Εορτής
ΠΕΜΠΤΗ, 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 07.00 π.μ.-10.30 π.μ. Όρθρος και Αρχιερατική θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου 10.30 π.μ.-11.00 π.μ. Δοξολογία επί τη Εθνική εορτή.
Παρακαλούνται οι ευλαβείς προσκυνητές δια την τήρηση των ισχυόντων μέτρων της περιόδου (χρήση μάσκας, αποστάσεις)
Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)