Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Για λέτε; Τι έγινε;
Πάντως έτσι και αλλιώς ανταμώνουν στα συμβούλια του Δήμου και δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει, εντούτοις σε παγκάκι με τέτοιο κρύο να κάθονται να κουβεντιάζουν στην μέση της πόλης, κάτι άλλο θα έχει προκύψει που με βάζει σε σκέψεις
Βλέπω και τον Μιχάλη τραυματία....
Καλή χρονιά αρχοντες.
Το τσιγαράδικο το πιάσανε οι λιμενικοί το φέρανε στο λιμάνι Κισάμου και ο Μανώλης, αναγκάστηκε να ξεμπαρκάρει....βρήκε δουλειά στου Στέφανου του Παπαδάκη το καφενείο, βαπτίστηκε χριστιανός και παντρεύτηκε την Μαρία - που την έφερε από την Κεΰλάνη, κουμπάρος ο Στέλιος Καρτσωνάκης (φωτο).
Μάλιστα όσο καιρό ήταν εδώ απέκτησαν και ένα γιο τον Στέφανο.. προς τιμήν του γέρου Στέφανου Παπαδάκη που τον υιοθέτησε τότε. Μια πρωτοχρονιά εξαφανίστηκε ξαφνικά ......όσο ξαφνικά είχε παρουσιαστεί και στην μικρή μας κοινωνία!!
Ο συγκεκριμένος Ναός συνδέεται με την εγκατάσταση στο Βλάτος του Ενετού Πατρικίου Μ.Minotto το 1472, ο οποίος και οικοδόμησε μικρό ναΐσκο αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο και στην Κυρία των Αγγέλων, για να εξυπηρετούνται οι θρησκευτικές ανάγκες της οικογενείας του. Ο συγκεκριμένος ναΐσκος λειτουργούσε σύμφωνα με το Ορθόδοξο Δόγμα με τη μόνη διαφορά, ότι στις ακολουθίες εμνημονεύετο ο Πάπας.
Στο σημείο αυτό πρέπει να υπάρξει μια ιστορική παρένθεση. Λόγω της έντασης που υπήρχε μεταξύ Ορθόδοξου και Καθολικού πληθυσμού, και η οποία εκαλλιεργείτο ιδίως από Μονεμβασιώτες πρόσφυγες (τέλη του 14ου αιώνα) σχετικά με το θέμα των πρωτείων του Πάπα, οι Ενετοί Πατρίκιοι που εγκαταστάθηκαν στην ύπαιθρο είχαν ασπασθεί το Ορθόδοξο Δόγμα με την διαφορά που αναφέραμε παραπάνω. Το ίδιο συνέβη λοιπόν και στο Βλάτος με την οικογένεια Minotto.
Με την αποχώρηση των Ενετών από την περιοχή τέλη 17ου αρχές 18ου αιώνα και την εγκατάσταση των Τούρκων, ο Ναός μετονομάζεται σε Ναό αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα, γίνεται ο κεντρικός Ναός του χωριού με πρώτο εφημέριο τον παπα-Μιχελή Minotto, απόγονο της ενετικής οικογένειας, ο οποίος παρέμεινε ως ιερέας στην περιοχή διατηρώντας και αρκετό μέρος της περιουσίας του. Το τέμπλο του Ναού αυτού είναι ξύλινο, σε ορισμένα σημεία διάτρητο, και στο περισσότερο μέρος του απλό, χρωματισμένο, με πρόσθετες ξύλινες παραστάσεις, φυτικού ιδίως διακόσμου. Με εξαίρεση τις εικόνες της Παναγίας και της Αγ. Τριάδος, που φαίνονται να είναι παλαιότερες, οι υπόλοιπες εικόνες του τέμπλου είναι έργα του Εμμ. Παπαδάκη περί το 1882.
Ο γιος του παπά-Μιχελή, Χατζη-Παναγιώτης Μινόττο, άλλαξε το επίθετο της οικογένειας - άγνωστο πότε - και έκτοτε αναφερόταν ως Χατζη-Αναγνώστης Αρχοντάκης.
Επόμενοι ιερείς στην περιοχή ήταν οι πρόγονοι της σημερινής οικογένειας «Παπαδημητράκη». Ο Φραγκίσκος, βαπτιστικός (φιλιότσος) του παπά-Μιχελή Μινόττο, ο οποίος έζησε στην εγκαθίδρυση της Τουρκοκρατίας (1670), και ο οποίος έκτισε και τον Αγ. Γεώργιο στο Λαγγό. Ο γιος του Αντώνιος έζησε στα τέλη του 17ου –μέσα του 18ου αι., έκτισε τον Αγ. Αντώνιο στην περιοχή του πλατάνου και σύμφωνα με γραπτή μαρτυρία δολοφονήθηκε από Τούρκο στο αλώνι κοντά στο σπίτι του, ετάφη δε μέσα στον Αγ. Αντώνιο. Το αρχικό επίθετό τους πρέπει να ήταν Δάσκαλος Σήφης ή Σηφάκης, από την οικογένεια του Διδασκάλου Σήφη, που ήλθε στην περιοχή τέλη του 15ου αι. μαζί με την οικογένεια Μινόττο και τοποθετήθηκε από τον Ενετό άρχοντα στην περιοχή του Λαγγού. Έκτος γιος του παπά-Αντώνη ήταν ο Δημήτριος, (λαϊκός), του οποίου οι απόγονοι πήραν το επίθετο Παπαδημητράκης. Μοναχογιός του Δημητρίου και πρώτος Ενορίτης Ιερέας (της Ενορίας πλέον του Βλάτους) ήταν ο «Γέρο παπά-Γιάννης» (πατήρ Ιωάννης Παπαδημητράκης 1832-1914). Εφημέρευσε από το 1855 περίπου έως το 1900. Επί των ημερών του, το 1862, άρχισαν οι εργασίες για την επέκταση του Ναού της Αγίας Τριάδος στη σημερινή μορφή, και τότε μεταφέρθηκε το θύρωμα από τη Νότια πλευρά στη Δυτική. Στις ημέρες μας ο ναός συντηρήθηκε με την επίβλεψη της 28ης ΕΒΑ και αναδείχθηκε το κάλλος και η αρχαιότητά του.
Πληροφορίες Γιάννης Παπαδημητράκης που τον ευχαριστώ πολύ.
Την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκαν τα δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας που πραγματοποίησε το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Κισάμου. Τα μαθήματα είχαν στόχο την ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων επικοινωνίας στον προφορικό και γραπτό ελληνικό λόγο. Συμμετέχοντες από πολλές και διαφορετικές χώρες του κόσμου όπως τη Συρία, την Αλβανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Γουϊνέα, το Μαρόκο, τη Ν. Αφρική, την Αγγλία και τη Σκωτία αποτέλεσαν μια διαπολιτισμική ομάδα με μία κοινή επιθυμία να ενώνει όλους: να μάθουν τη γλώσσα της χώρας που επέλεξαν για να μείνουν όπως οδήγησε τον καθένα η δική του προσωπική ιστορία.
Η τελευταία ημέρα των μαθημάτων περιλάμβανε ανταλλαγή ευχών στην ελληνική γλώσσα και κέρασμα με γεύσεις από την Ελλάδα αλλά και των χωρών καταγωγής των συμμετεχόντων. Τη μικρή αυτή αυθόρμητη εκδήλωση πλαισίωσαν οι εκπαιδευόμενοι του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας παραρτήματος Κισάμου συνοδευόμενοι από τη υπεύθυνη του παραρτήματος εκπαιδευτικό κ. Μάχη Χουρδάκη.
Το Κέντρο Κοινότητας ευχαριστεί θερμά την εκπαιδεύτρια κ. Αλεξάνδρα Λαθουράκη που για μια ακόμη φορά προσφέρθηκε εθελοντικά και υλοποίησε με απόλυτη επιτυχία τις συγκεκριμένες ώρες μαθημάτων εκμάθησης ελληνικής γλώσσας καθώς και το Διευθυντή του 1ου Γυμνασίου κ. Γιώργο Ψαράκη για την ευγενή παραχώρηση σχολικής αίθουσας προκειμένου να φιλοξενηθούν τα μαθήματα.
Αυτός είναι ο ανακαινισμένος ναός της Ζωοδόχου Πηγής στον Αλικιανό. Μπήξε στα ΠΕΠ Κρήτης (Περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα 2000-2006) και η ανακοίνωση του στοίχισε 820.000Ε περίπου. Η κοινότητα δεν έβαλε φράγκο μιας και όλα ήταν αλλονών.
Αγία Βαρβάρα Λατζιανών νωρίτερα της υποσχέθηκαν την αναστήλωση, στα ίδια χάλια παραμένει, αν και τα ΠΕΠ τρέχουν συνέχεια. Φυσικά φταίει η ολιγωρία μας, μιας και δεν έχουμε βάλει κάτω τις προτεραιότητες μας.
Θα μου πείτε τώρα τόσα μας λείπουν αυτή είναι η προτεραιότητα μας, ναι έχετε δίκιο, όμως και για αυτό πάλι φταίμε εμείς. Έχουμε μείνει τόσο πίσω που δεν ξέρουμε τι να πρωτοκάνουμε. Οπότε όλα μας προσπερνούν και μεις απλά τα παρακολουθούμε....
- Μελέτες δεν έχουμε και το αποτέλεσμα γνωστό, να καταπιανόμαστε με μικρά και ασήμαντα για το Θεαθήναι.
Αρχές δεκαετίας του΄50 από τον Παρθενώνα ο κάμπος της Κισάμου με τον Άγιο Αντώνιο με φράχτη γύρω -γύρω μοναστήρι και πέντε έξι σπίτια μόνο, οι δρόμοι όπως και σήμερα. Στο βάθος το πηρηνελαιουργείο και ακατοίκητος ο υπόλοιπος κάμπος.... στο τέλος του ορατού δρόμου αριστερα (άσφαλτος) το άσπρο σημαδάκι, το μνημείο των πεσόντων κατα την Μάχη της Κρήτης !
Εκτός απο τα μικρά παιδιά και κάτι μεγάλοι Αι Βασίληδες δεν χάνουν ευκαιρία... για να τα πουν!!!
Η Μαλάθυρος ήταν ένα από τα κάστρα που προστάτευε την επαρχία Κισάμου. Τα άλλα ήταν η Ρόκα και η Πολυρρήνια, τα οποία είναι σε σχετικά μικρή απόσταση και με τα οποία είχε οπτική επαφή. Από το κάστρο είναι ορατή η ακτή Κισάμου και μεγάλο μέρος της ενδοχώρας μέχρι τα όρη Σελίνου στα νότια.
Το κάστρο έχει μελετηθεί ελάχιστα. Φαίνεται ότι η μόνη σοβαρή προσπάθεια έρευνας (επιφανειακής, έστω) είχε γίνει από τον Ιταλό Gerola το 1902-1905! Η περιοχή είναι ιδιαίτερα δύσβατη και αυτό αποθαρρύνει επισκέπτες και ερασιτέχνες ερευνητές. Το 1996, η 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κήρυξε το χώρο διατηρητέο μνημείο.
Η θέση δεν αναφέρεται σε καμία από τις αναφορές των προβλεπτών της Ενετοκρατίας ούτε στα οχυρά τα οποία έκτισε ή επισκεύασε ο Πεσκατόρε ούτε σε κανένα άλλο ενετικό έγγραφο. Δεν αναφέρεται όμως και από καμιά άλλη μεσαιωνική ιστορική πηγή.
To κάστρο, προφανώς, δεν χρησιμοποιήθηκε επί Ενετοκρατίας. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς κατασκευάστηκε. Ο πιο πιθανός χρόνος κατασκευής είναι η αρχή της Β’ Βυζαντινής περιόδου, μετά την ανάκτηση της Κρήτης από τους Άραβες, δηλαδή περί τον 10ο αιώνα.
Φαίνεται ότι το κάστρο της Μαλαθύρου ήταν ένα από τα, ούτως ειπείν, «αποτυχημένα» κάστρα που χτίστηκαν εκείνη την περίοδο στην Κρήτη. Δηλαδή μεγάλα κάστρα με επιμελημένη οχύρωση που κτίστηκαν στην ενδοχώρα από τους Βυζαντινούς λίγο μετά την ανάκτηση της Κρήτης και με ορατό τον κίνδυνο για νέα αραβική εισβολή. Το πρόβλημα ήταν ότι ο πληθυσμός δεν ήταν εύκολο να πειστεί να κατοικήσει σε αυτά τα απομονωμένα μέρη, ιδιαίτερα μετά την εξασθένιση της αραβικής απειλής. Έτσι ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν πλήρως. Χρησιμοποιήθηκαν σαν αμυντικές θέσεις για πολύ λίγο και εγκαταλείφθηκαν σχετικά γρήγορα, πολύ πριν έρθουν οι Ενετοί. Το κάστρο της Μαλαθύρου, πιθανότατα, ήταν μια τέτοια περίπτωση.
Δεν αποκλείεται πάντως, τους επόμενους αιώνες να χρησίμευσε μερικές φορές σαν καταφύγιο.
Ο κυρίως οχυρωματικός περίβολος στη νότια πλευρά του λόφου ενσωματώνει 4 ημικυκλικούς πύργους διαφορετικών μεγεθών από τους οποίους ο δυτικός είναι ο μεγαλύτερος και σχηματίζει κατά 70% κύκλο ενώ οι υπόλοιποι τρεις είναι ημικυκλικοί.
Τα τείχη έχουν πλάτος 2,25µ. Ο οχυρωματικός περίβολος αγκαλιάζει όλη τη νότια, δυτική και βόρεια πλευρά εκτός από την κρημνώδη ανατολική, που καταλήγει σε κάθετο βράχο ο οποίος είναι σαν φυσικό τείχος.
Συνολικά, σε όλες τις πλευρές του περιβόλου καταγράφονται 12 κυκλικοί ή ημισεληνοειδείς πύργοι. Στο εσωτερικό του φρουρίου υπάρχουν τα θεμέλια ενός άλλου παραλληλόγραμμου πύργου.
Στο βορειοανατολικό άκρο του χώρου υπάρχει ένα υπερυψωμένο πλάτωμα με επίπεδη επιφάνεια όπου βρίσκονται κινστέρνες, δύο πηγάδια και ερείπια κτισμάτων. Το έξαρμα αυτό περιβάλλεται από εσωτερική οχύρωση στα νότια και δυτικά. Πρόκειται προφανώς για την ακρόπολη του κάστρου.
Από την Διπλωματική εργασία του Νίκου Γιγουρτάκη το 2004, και φωτογραφίες Γιάννη Παπαδάκη
Σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Αθλητικού Ομίλου εκφράζουν τα Θερμά τους Συλλυπητήρια στην Πρόεδρο, ΜΠΙΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, για την ξαφνική απώλεια της μητέρας της.
Εκφράζουμε ολόψυχα την συμπαράστασή μας σε ολόκληρη την οικογένειά της.
Ο Όμιλος αντί στεφάνου θα κατάθεση ένα συμβολικό ποσό στο Αννουσάκειο Θεραπευτήριο.
Να υπενθυμίσω οτι η κηδεία της Αντωνίας Μπικάκη θα γίνει σήμερα στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό ναό της Ευαγγελίστριας στο Σφακοπηγάδι.
Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νιόβης Κερκίδου «Ευχαριστώ... μαρτυρίες των παιδιών του 1974» και έχει τις μαρτυρίες από τα παιδιά που φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα, στην Κίσαμο στην Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου.
Μια από τις μαρτυρίες προέρχεται από τον φίλο μου Πάνο Φελλά που φιλοξενήθηκε και αυτός στην Κίσαμο μετά τα γνωστά λυπηρά γεγονότα της 20ης Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο.
Φελλάς Παναγιώτης
Μαθητής Β γυμνάσιου
Ήμουν ο μόνος από την οικογένεια μου που φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα το 1974 και συγκεκριμένα στο οικοτροφείο Κισάμου. Ήταν ανάμικτα τα συναισθήματα τότε..λυπόμουν που έφευγα από την οικογένεια μου αλλά η προσφυγιά ήταν δύσκολη. Δεν θυμάμαι με ποιο πλοίο ταξίδεψα, αλλά φύγαμε τέλη Σεπτέμβρη από την Λεμεσό για Πειραιά.
...Ήμασταν 50 Κυπριόπουλα ανάμεσα μας και 8 κορίτσια όλοι ηλικίας από έντεκα ως και δεκαεπτά χρονών. Καταλήξαμε στο οικοτροφείο που υπεύθυνος του ιδρύματος ήταν ο Ειρηναίος Μεσαρχάκης.
...Έκανα πολλούς φίλους στο Καστέλι και μερικούς ακόμα και σήμερα τους βλέπω συχνά. Οφείλω να πω ότι οι περισσότεροι Έλληνες έδειξαν μεγάλη αγάπη προς εμάς, φυσικά υπήρχαν και αυτοί που δεν συμπαθούσαν τους πρόσφυγες. Φοίτησα στο Γυμνάσιο Καστελίου Κισάμου και με το τέλος της σχολικής χρονιάς δεν γύρισα πίσω στην Κύπρο αλλά πήγα στο Λονδίνο, όπου ζω και εργάζομαι ακόμα εκεί..
Θεωρώ ότι τα βιώματα μου στο οικοτροφείο αποτελούν ξεχωριστή και ευχάριστη εμπειρία..έχω αποκομίσει ωραίες αναμνήσεις, γι αυτό κάθε χρόνο επισκέπτομαι την Κίσαμο. Το ότι φιλοξενήθηκα στην Κρήτη, μακρυά από την οικογένεια μου, δεν το βλέπω σαν θυσία, αλλά επιβαλλόταν για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε...
Εύχομαι οι επόμενες γενιές να μην ζήσουν την φρίκη του πολέμου...
Ψάχνουν "γραφείο" για να τα αποθηκεύσουν ...εκλογές έρχονται και θα μας χρειαστεί ...
Το Ποτάμι, από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής του – λίγο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 – είχε τολμηρά τοποθετηθεί υπέρ των ακομμάτιστων Δημάρχων. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υπόθεση των τοπικών κοινωνιών, που γνωρίζουν τα προβλήματα, τις λύσεις, αλλά και τα πρόσωπα που μπορούν να προσφέρουν. Οι κεντρικοί κομματικοί μηχανισμοί ή οι κυβερνήσεις δεν πρέπει και δεν μπορούν να αποφασίζουν ποιος είναι ικανός και ποιος όχι να χειριστεί τις τοπικές υποθέσεις.
Με βάση, λοιπόν, τις θετικές αξιολογήσεις των φίλων μας και των στελεχών μας σε όλη τη χώρα ανακοινώνουμε τους 31 Δημάρχους που πρέπει να συνεχίσουν να υπηρετούν τις τοπικές υποθέσεις. Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν τα ονόματα και άλλων επιτυχημένων δημάρχων, καθώς και οι υποψήφιοι δήμαρχοι και οι συνδυασμοί που στηρίζουν οι φίλοι και τα στελέχη του Ποταμιού. Και θα είμαστε μαζί τους απέναντι στην προσπάθεια των κομμάτων να ελέγξουν τις πόλεις με μοναδικό κριτήριο τις κομματικές ταυτότητες των υποψηφίων.
Ο χάρτης το βράδυ των εκλογών δεν θα πρέπει να έχει χρώματα και αν έχει αυτό θα είναι ήττα της Αυτοδιοίκησης και των τοπικών κοινωνιών.
Στους 31 όπως ξέρετε υπάρχουν και 4 απο την Κρήτη με ποιο κοντινό μας τον Γιάννη Μαλανδράκη, οπότε περιμένουμε τις ανακοινώσεις για τους άλλους πετυχημένους δημάρχους, ή υποψήφιους δημάρχους να δούμε αν είμαστε και μεις μέσα.
Βέβαια κάτι μου λέει οτι δεν θα βγάλει άχνα για εμάς... αλλά ας περιμένουμε να δούμε μπας και κάνουμε λάθος!!
Άλλη μια σπάνια φωτογραφία του Κισσαμικού μέσα δεκαετίας ΄70. Εθνικό στάδιο Χανίων μετά απο αγώνα που πήραμε όπως φαίνεται και κύπελλο...
Το Κ (Κισσαμικός) πάνω απο την καρδιά στην κόκκινη φανέλα.
Όρθιοι από αριστερά: Κελαϊδής Απο.(αρχηγός), Χατζηαντωνίου, Παπαδάκης Μιχ., Κυριτσάκης Κωστής (τερματούρος με την μπάλα), Γοναλάκης, Ρουκουνάκης.
Καθήμενοι απο αριστερά: Ξανθουδάκης Γιαν., Χαρτζουλάκης Γιαν., Νταγκουνάκης, Μαρακάκης Γιαν., Κοντοπυράκης Χάρης.
Από το αρχείο του Αποστόλη Κελαϊδή
Το ζύμωμα του Χριστόψωμου στην Κρήτη είναι έργο θείο και έθιμο καθαρά χριστιανικό. Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί αφού θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του.
Χρησιμοποιούν καλό αλεύρι και ακριβά υλικά όπως ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρύφαλλα. Μαζεύονται οι γυναίκες του σπιτιού και όσο να γίνει το προζύμι, τραγουδούν, «ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει». Πλάθουν το ζυμάρι, παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες από τη ζύμη και στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι που συμβολίζει τη γονιμότητα.
Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το πιρούνι για να βγάλουν το «κακό μάτι» και να «καρφώσουν» την κακογλωσσιά. Ο νοικοκύρης του σπιτιού παίρνει το Χριστόψωμο, το σταυρώνει, το κόβει και το μοιράζει σε όλους όσους παρευρίσκονται στο τραπέζι, σαν συμβολισμό της Θείας Κοινωνίας, που ο Χριστός έδωσε τον Άρτο της ζωής σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του.
Μπροστά απο το δημαρχείο, ... η κατατοπιστική, ενημερωτική γεωπολιτική πινακίδα του νομού Χανίων θέλει πέταμα. Δεν είναι ανάγκη να το γράφουμε ούτε βέβαια να την βλέπουν και άνθρωποι που σε εκείνο το σημείο είναι ακόμα και το χειμώνα πολλοί. Διασταύρωση Φαλδάμειου, Τσατσαρωνάκειου και Δημαρχείου...
Ή την αλλάζουμε ή την ξηλώνουμε, δεν πρέπει να μένει περισσότερο, όπως και αυτήν της πλατείας Τζανακάκη που έχει και μια ακόμα επιγραφή πάνω της των ταξιτζήδων που έχουν αποχωρήσει απο την πλατεία χρόνια τώρα.
Σουλούπωμα... και γερό.
Επόμενο οι θάλαμοι του ΟΤΕ.
Ξεπέρασαν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τις τρεις χιλιάδες οι προσκυνητές απ΄ όλη την Κρήτη που κατέκλυσαν και πλημμύρισαν το ιερό σπήλαιο του Οσίου Ιωάννου του Ερημίτου, εις την Μαραθοκεφάλα της Σπηλιάς Κισάμου, οι οποίοι με ευλάβεια και κατάνυξη μετείχαν εις την Νυκτερινή Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος. Ενδεικτικό το γεγονός ότι επί μισή και πλέον ώρα οι πιστοί κοινωνούσαν από τρία άγια Ποτήρια.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου κ. Αμφιλόχιος σημείωσε εις την Χριστουγεννιάτικη Εγκύκλιο του: «Η εορτή των Χριστουγέννων μας καλεί να αναθεωρήσουμε την ζωή μας. Να υπερβούμε την ταραχή και την κατάθλιψη. Να ανανεώσουμε την πίστη και την πεποίθησή μας ότι ο Χριστός, του Οποίου την έλευση στον κόσμο και πάλι εορτάζουμε, παραμένει ανάμεσά μας• ότι είναι Εκείνος που προσέλαβε τη ζωή μας για να γίνει η Ζωή μας∙ ότι αλάνθαστη πυξίδα στη ζωή μας είναι το άστρο της Βηθλεέμ. Για τούτο και η μεγάλη αυτή χαρά της Εκκλησίας καλεί όλους μας να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς∙ να συντονίσουμε την ζωή μας με το δικό Του θέλημα. Και η προσωπική αυτή αλλαγή αντανακλά πάντοτε ευεργετικά και σωτήρια σε ολόκληρη την κοινωνία. Τονώνει την αντοχή, αναπτερώνει την ελπίδα, ενισχύει την αλληλεγγύη, γκρεμίζει τα τείχη, φέρνει την ειρήνη, ανοίγει τις πύλες του ουρανού, με τρόπους που συχνά παραμένουν αθέατοι αλλά που είναι ουσιαστικοί», χαιρετίζοντας και καλωσορίζοντας το πλήθος των προσκυνητών απ΄ όλη την Κρήτη, ευχόμενος όπως: «ο νέος χρόνος που θα ανατείλει να πληρώνει την ζωή όλων μας με τα δώρα της άπειρης αγάπης του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και το αστέρι της Βηθλεέμ να φωτίζει τους δρόμους μας, γεμίζοντας ηλιαχτίδες τους χειμώνες μας».
Η Χριστουγεννιάτικη Νυκτερινή Θεία Λειτουργία, στο σπήλαιο της Μαραθοκεφάλας σε συνδυασμό με την αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χριστός, με πρόβατα, βοσκούς, φωτιές, σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς, μεταφέρουν όλους μας στην Βηθλεέμ, με την ευχή και την ελπίδα αυτά τα Χριστούγεννα να οδηγηθούμε και στην Βηθλεέμ της σωτηρίας μας.
Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο.
Η εορτή της γεννήσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού μας και το Πνεύμα των Χριστουγέννων ας πλημμυρίσει τις καρδιές μας με γαλήνη, αισθήματα αγάπης, χαράς και αλληλεγγύης για τον συνάνθρωπο μας. Χαρίζοντας ταυτόχρονα την ζωή που αξίζει σε αυτούς που αγωνίζονται.
Καλά Χριστούγεννα με υγεία.
Ο Δήμαρχος Κισάμου
Σταθάκης Θεόδωρος
Με την αποχώρηση των Ενετών από την περιοχή τέλη 17ου αρχές 18ου αιώνα και την εγκατάσταση των Τούρκων, ο Ναός μετονομάζεται σε Ναό αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα, γίνεται ο κεντρικός Ναός του χωριού με πρώτο εφημέριο τον παπα-Μιχελή Minotto, απόγονο της ενετικής οικογένειας, ο οποίος παρέμεινε ως ιερέας στην περιοχή διατηρώντας και αρκετό μέρος της περιουσίας του. Το τέμπλο του Ναού αυτού είναι ξύλινο, σε ορισμένα σημεία διάτρητο, και στο περισσότερο μέρος του απλό, χρωματισμένο, με πρόσθετες ξύλινες παραστάσεις, φυτικού ιδίως διακόσμου. Με εξαίρεση τις εικόνες της Παναγίας και της Αγ. Τριάδος, που φαίνονται να είναι παλαιότερες, οι υπόλοιπες εικόνες του τέμπλου είναι έργα του Εμμ. Παπαδάκη περί το 1882.
