Είναι φορές που σκοντάφτω στα κύματα που πλημμυρίζουν το νου και τη ψυχή μου ανορθώνομαι σφεντονιέμαι απέναντι στης ανθρωπολάγνας θάλασσας τους γνήσιους κυματισμούς φουρτουνιάζει λιγότερο ο νους μου για της ζωής τα σημερινά καταντήματα και στρώνομαι κάτω απ' τον ηλιάτορα στην καυτερή απλάδα της ταράτσας, χωρίς κασκέτο χωρίς ανάσα και μουτζουρώνω χαρτιά να τα πέψω θέλω για την πανανθρώπινη σωτηρία. Μα δε μπορώ. Είμαι τόσο μικρός. Ανοίγω τότες τον υπολογιστή κι απλώνω συναιστήματα σκέψεις χοχλασμό ψυχής μου στα κείμανά μου τα πέμπω στις εφημερίδες που απαντέχουν τη συνεργασία μου και στυλιώνω το επόμενο το καινούργιο βιβλίο μου. Θα είναι ένα μυθιστόρημα φίλοι μου αγαπημένοι που θα σου ψιθυρίζει πονετικά στ' αυτί τις λαχτάρες τους καημούς σου. Λίγη υπομονή και σου 'ρχομαι.
Δεν έχω περισσευούμενο χρόνο, τούτο είναι το παράπονό μου ολωνών θαρρώ το παράπονο. Δε δουλεύω για λεφτά. Δεν τα θέλω γιατί μου πετσοκόβουν τη λευτερία μου. Αγώνας μου η κοινωνία ο συνάνθρωπος, εσύ.
Γιώργος Π. Καμβυσέλλης 2012
Δεν έχω περισσευούμενο χρόνο, τούτο είναι το παράπονό μου ολωνών θαρρώ το παράπονο. Δε δουλεύω για λεφτά. Δεν τα θέλω γιατί μου πετσοκόβουν τη λευτερία μου. Αγώνας μου η κοινωνία ο συνάνθρωπος, εσύ.
Γιώργος Π. Καμβυσέλλης 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου