ΒΟΑΚ ....ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Δείτε χάλι και σήμανση σε εθνικό δρόμο που απο τα  λεγόμενα και των υπευθύνων δεν χρειάζεται τίποτα, μιας και είναι πανέτοιμος και έχει παραδοθεί... μέγιστη ταχύτητα 70 χιλ σε στροφή (κούρμπα αυτοσχέδια που μας εξηγεί ότι αν πάμε ευθεία θα φάμε τα μούτρα μας λόγω καθίζησης), στένεμα του δρόμου και αυτό λόγω καθίζησης, πινακίδα προσοχή στα Ζώα (ΒΟΑΚ με ζώα μάλλον εμάς θα εννοεί) ένα ποταμάκι και ένα δέντρο που όπου να ναι θα κλείσει το ένα ρεύμα κυκλοφορίας... Όσο για τα χαντάκια δεξιά και αριστερά, τα καθάρισα πριν από 2-3 χρόνια. Εντούτοις θέλω να παραδεχτώ την περιφέρεια που μπορεί να εκδίδει έγκαιρα δελτία θυελλωδών ανέμων και καταρρακτωδών βροχών...όσο για τα απαραίτητα για την ασφάλεια των πολιτών της, φαίνεται ότι δεν την ενδιαφέρει και πολύ.... γιατί εδώ είναι άκρα Δυτικά....
Φυσικά έχουν δικαιολογία .. θέλουν να τα κάνουν με προδιαγραφές... κρίμα στον ψήφο μας.

Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ένα παράξενο θέαμα στα ανατολικά του κόλπου της Κισάμου που εμφανίζεται σχεδόν κάθε χρόνο και σε διαφορετικά σημεία της παραλίας. Πριν 2-3 χρόνια ήταν στον Δραπανιά τώρα στα Νοπήγεια, η παραλία γέμισε με τόννους απο φύκια.
Κάποτε τα έβγαζε και  ανάμεσα σε Πλάκα και Τελωνείο. Αυτός ο βοριάς θα τα διαλύσει και θα τα εξαφανίσει ως την επόμενη φουρτούνα που θα τα βγάλει αλλού.

ΜΑΡΙΑΝΟΣ -ΦΑΡΑΝΤΑΚΗΣ

Η παραπάνω φωτογραφία που ανάρτησα απο την Χώνη ήταν αφορμή να λάβω μια μαντινάδα...που θα την καταλάβουν μόνο οι παλιοί Δραπανιανοί, την είχε γράψει ο Παντελής Φαραντάκης. "Ούλοι οι ψαράδες στο γιαλό στο στόμιο ο Καραγκιόζης, στο μουγκριστη η Φόλεγα, στη Χωνη ο Σφηναρόλης"

Φωτο ασπρόμαυρη: Μιχάλης Μαριανός με την ποδιά -Γιώργης Μαριανός στο βιολί, Παντελής Φαραντάκης στο Λαούτο, σε πανηγύρι στον Άγιο Παντελεήμονα.
- Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτούς τους δύο μεγάλους καλλιτέχνες που λάμπρυναν και ομόρφυναν το κρητικό μουσικό πάλκο, γράφει στην σελίδα του το Kisamos music and cultura. Μια ζυγιά ταιριαστή, άξια, σημαντική και γνήσια, μα πάνω απ'όλα σεβαστή.
Ο τρανός πρωτομάστορας του βιολιού, ο Γιώργης Μαριάνος, κι ο άριστος λαγουτιέρης Παντελής Φαραντάκης. Και οι δύο από τον Δραπανιά Κισάμου. Ο Γιώργης Μαριάνος, ήδη φτασμένος και ξακουστός χειριστής του οργάνου, συνεργάστηκε στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια με τον Παντελή Φαραντάκη. Σαν άκουσε τότε τον νεαρό Παντελή, έμεινε άφωνος από την τεχνική και την αρμονία του λαγούτου του. Δεν καθυστέρησε να του προτείνει συνεργασία, άλλωστε όπως είχε πεί και ο ίδιος ο Παντελής, στην κυριολεξία τον "άρπαξε", προτού κάποιος άλλος βιολιστής τον ανακαλύψει. Για περίπου δεκαπέντε χρόνια αποτέλεσαν μια σημαντική ζυγιά, από τις πλέον περιζήτητες εκείνων των χρόνων.  

Η ΨΙΨΙΝΕΛ ΚΑΙ Ο ΤΟΜΙ

Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Τώρα και πολύ καιρό ζει ανάμεσα μας η Ψιψινέλ, μια κάτασπρη γάτα Αγκύρας με μικρό πρόσωπο και μεγάλη φουντωτή ουρά. Η Ψιψινέλ βρέθηκε τυχαία στην αυλή μας. Την αφήσαμε να ζει εκεί γιατί τότε είχαμε το δικό μας γάτο, το Μέλιο που μπαινόβγαινε στο σπίτι. Πάντα είχαμε απο ένα γάτο, κυρίως αρσενικό, για να αποφεύγομε το δράμα των γεννήσεων. Ο  Γιούρι, ο Σάμ, ο Ρίκο, ο Ρούκι, ο Νίνο, ο Μέλιος, ο Τζόι, όλους τους είχαν ονομάσει τα παιδιά. Κάθε ένας είχε και τη δική του προσωπικότητα, και τη δική του ιστορία, τι πως ήταν ζώα. Τα παιδιά, τους μεγάλωναν και μεγάλωναν και αυτά μαζί τους, τους έχουν παίξει, έχουν κοιμηθεί, έχουν διαβάσει μαζί τους. Θυμάμαι την κόρη μου μικρή να προσπαθεί σε κάποιον από όλους να του μάθει να διαβάζει και στο τέλος απογοητευμένη να την ακούω να του λέει  «μα δεν μπορείς να πεις ούτε (Α !) και την εγγονή μου  που μόλις ψέλλιζε τις πρώτες λέξεις, να ρωτά το Ρίκο ποιο παραμύθι θα ήθελε να του διαβάσει την Κοκκινοσκουφίτσα ή τη  Χιονάτη. Το πόσο αυτή η σχέση με τα μικρά αυτά ζώα βοηθούσε το λεξιλόγιο τους και την έκφραση των συναισθημάτων τους μόνο όσοι εργάζονται και συνεργάζονται με τον υπέροχο  αυτό φυσικό κόσμο μπορούν να το φανταστούν και που είναι κυρίως οι άνθρωποι της υπαίθρου. Δεν είναι τυχαίο που ειδικοί υπογραμμίζουν τον ευεργετικό ρόλο χαλαρωτικό και θεραπευτικό από τη συντροφιά των ζώων.
Όταν χάσαμε το Μέλιο,τη θέση του την πήρε η Ψιψινέλ. Μπήκε πια μέσα. Μία πανέξυπνη γάτα που σε κοιτάζει στα μάτια και καταλαβαίνεις κάθε φορά τι θέλει. Απαλή σαν βαμβάκι, επιλεκτική στη διατροφή της και αφάνταστα περίεργη. Ώρα στέκει μπροστά στην τηλεόραση και απορεί με όλα αυτά που κινούνται στη μικρή οθόνη μέσα. Πολλές φορές σηκώνει το πόδι της και προσπαθεί να τα αγγίξει. 

Βέβαια η Ψιψινέλ γεννούσε πολλά παιδιά και πολύ συχνά. Στην Ψιψινέλ θαυμάσαμε το μεγαλειώδες ένστικτο της μάνας. Το μέγιστο μάθημα. Πόσο νωρίς έβρισκε το χώρο που θα γεννούσε, τυχαία τον έβρισκες αν την ακολουθούσες κρυφά. Η γαλήνια μορφή της καθώς θήλαζε τα γατιά της. Πόσο φρόντιζε την καθαριότητα τους όλα εξίσου, πόσο ανήσυχη γινόταν όταν σε έβλεπε να πλησιάζεις το χώρο τους ενώ εκείνη ήταν απομακρυσμένη. Όταν πια μεγάλωσαν λίγο τα έβγαζε στον ήλιο καθόταν στην άκρη και έπαιζε μαζί τους ή τα παρακολουθούσε να παίζουν μόνα τους. Σε λίγο με τέχνη προσπαθούσε να τους μάθει φάνε και άλλη πια ξηρή τροφή, αφού αυτή πρώτα δάγκωνε τους άφηνε το υπόλοιπο μπροστά τους. Ύστερα τους μάθαινε να κυνηγούν αφού πρώτα είχε φέρει ένα θήραμα δικό της, κάποια ακρίδα, κάτι άλλο που είχε συλλάβει και τα έβαζε να το κυνηγούν. Και όταν πια μεγάλωσαν αρκετά με μεγάλη αυστηρότητα προσπαθούσε να τα απογαλακτίσει για να πάρουν τη ζωή στα ποδαράκια τους. Κάποιες φορές την έβλεπες να τα μαλώνει, για να απομακρυνθούν.
Κάποια στιγμή τα γατάκια υιοθετήθηκαν ασφαλώς. 

Για μέρες όμως τα φώναζε τριγυρίζοντας. Έβαζε φαγητό στο πιάτο τους και τα φώναζε, πόνος ψυχής ήταν. Η Ραχήλ θρηνούσα τα τέκνα της. Ωστόσο μετά από δεκαπέντε μέρες το ένα γύρισε πίσω, ξέρομε δα πόσο οι γάτες δένονται με τον τόπο και τι αξιοθαύμαστο μηχανισμό διαθέτουν και επιστρέφουν. Δεν το ανεγνώρισε και και του φέρθηκε εχθρικότατα. Αυτός είναι ο Τόμι. Δεν τον δέχτηκε ποτέ φιλικά. 
Έτσι ο Τόμι ζει στην αυλή και στην αποθήκη. Όλη μέρα φωνάζει πολύ δυνατά όχι ότι πεινά απλά απαιτεί χάδια. Είναι έξω από την πόρτα και περιμένει να μας συνοδεύσει παντού. Το πρωί μας συνοδεύει και πηγαίνουμε με το μικρό στο σχολείο, το μεσημέρι πάμε και φέρνομε τον μικρό από το σχολείο. Μας συνοδεύει σε κοντινές εργασίες που έχομε έξω. Χαίρεται να κάνομε δουλειές όλοι μαζί στον κήπο.
Και το καταπληκτικό έχει συνδεθεί και με τη θεατρική ομάδα της πόλης μας και την παρακολουθεί όταν έχει πρόβα στο δημαρχείο, συνοδεύοντας κάθε φορά το σκηνοθέτη.
Η Ψιψινελ βέβαια στειρώθηκε και ανέμελη πια παίζει με τα κουβάρια της, τις κορδέλες της  παρακολουθεί τηλεόραση, ειδικά όταν έχει ντοκιμαντέρ με πουλιά και χουζουρεύει πλάι στο τζάκι αφού προβληματισθεί λίγο με τις φλόγες...
Αναγκαίο κακό η στείρωση, επιβεβλημένο  όμως. Και λέω κακό γιατί τα ζώα τα στειρωμένα χάνουν κάτι από τη ζωντάνια τους την προσωπικότητα τους, κάτι από τη χάρη που δίδει η κινούσα δύναμη της ζωής ο έρωτας και ο οίστρος του και κυρίως αν ποτέ δεν αναπαράχθηκαν χάνονται όμορφα χαρακτηριστικά.....

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΙ Ο ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ.....

Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης

 "Στην πέρα μπάντα τω Σφακιώ, στη Χώρα τω Ρεθέμνω, καμάραν εστελιώνανε και καθ' αργά εχάλα". Έτσι αρχίζει η η μακρόσυρτη παραλογή για την Ελληνιστική γέφυρα, την "Ελληνική Καμάρα", όπως τη λέει ο λαός, που κτίστηκε στα Ελληνιστικά χρόνια, ανάμεσα στη Μάζα και τις Βρύσες, επισκευάστηκε μετά από κάμποσους αιώνες στη Βενετοκρατία και κρατεί ακόμη γερή και περήφανη, παρά την εγκατάλειψή της. Αν ψάχναμε το πως τελικά στήθηκε αυτό το μικρό τεχνικό θαύμα, που είδε τόσα και τόσα και άντεξε άλλα τόσα, θα βλέπαμε πως ο πρωτομάστορας, γνωρίζοντας τι θα πει ποταμός, βρήκε το κατάλληλο σημείο, που είχε επιτόπου και το κατάλληλο πέτρωμα. Από την πλευρά που έρχεται το νερό, κάποιες μέρες με ορμή, έκοψε τις τεράστιες πέτρες, έκτισε το τόξο και τα "πόδια" της γέφυρας, φροντίζοντας να δημιουργήσει δυο πανίσχυρα, έντονα λοξά αναχώματα, ώστε κανένα εμπόδιο από αυτά που κουβαλά με ορμή ο ποταμός να μη μπορεί να χτυπήσει τα "πόδια", αλλά να κατευθυνθεί ανεμπόδιστα και να περάσει την καμάρα, όπως με παρόμοιο τρόπο έκαναν οι Βενετοί στη μεγάλη γέφυρα του Κλαδισσού. Για να "σταθεί" τελικά η γέφυρα που "ολημερίς τη χτίζανε και καθ' αργά εχάλα", χρειάστηκε όπως "εφώνιαξε μεγάλα", "ένα πουλί, καλό πουλί" να "στοιχειώσουνε άθρωπο στον πόδα τση καμάρας", που να μην ήτανε "μήδε κουτσός, μήδε χωλός, μήδε και διακονιάρης, παρά του πρωτομάστορα, το πρώτο ντου στεφάνι", δηλαδή να κάνει μια υπέρτατη θυσία (εδώ βέβαια θα έβαζε κάποιος το πονηρό ερώτημα "γιατί το πρώτο στεφάνι, για ν' ανοίξει το δρόμο στο δεύτερο;", αλλά αυτό το αφήνω σε άλλες ειδικότητες 😉). Και έτσι η ταλαίπωρη γυναίκα εξαπατήθηκε, ψάχνοντας δήθεν το δαχτυλίδι του πρωτομάστορα, που φρόντισε να την κουκουλώσει καλά-καλά ("Ένας χτυπά με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη κι ο σκύλος πρωτομάστορας με το βαρύ πελέκι"), ώστε να στοιχειώσει καλά η γέφυρα. Έτσι έκαναν μια φορά τα σοβαρά έργα και γι αυτό μένουν στην αιωνιότητα.

Κι ας πήγαν πριν από κάμποσες δεκαετίες οι απόγονοί τους να φτιάξουν τη γέφυρα (ο Θεός να την κάνει γέφυρα) της "Εθνικής οδού" (ο Θεός να την κάνει Εθνική οδό αυτή τη σκοτώστρα) σχεδόν πάνω της. Να μου το θυμάστε πως σε μερικά χρόνια τη νέα γέφυρα θα τη χαλάσουν και θα την ξαναχτίσουν, αν δεν πέσει μόνη της (να ελπίσουμε πως τότε θα έχουν το μυαλό να τη μετατοπίσουν κάμποσο;). Όπως συνέβη κατά την τελευταία κακοκαιρία με τις τσιμεντένιες αυτές "γέφυρες" στο νομό μας που μετρούν μόνο κάποιες δεκαετίες ζωής. Δέστε κατασκευή, δέστε επιχωμάτωση, δέστε πάχος τσιμέντου και ήθελαν να περνούν και άνθρωποι από πάνω.
Ποια η διαφορά ανάμεσα στην Ελληνική Καμάρα και τις άλλες "Καμάρες", που-όχι χωρίς λόγο-συνοδεύονται από παρόμοιες, μακρόσυρτες παραλογές και τα σημερινά καραγκιοζιλίκια; Οι ΜΑΣΤΟΡΕΣ εκείνου του καιρού αντιμετώπιζαν το έργο τους με γνώση και ευθύνη απέναντι στην κοινωνία που τους πλήρωνε και έμειναν στην αιωνιότητα κι ας μη γνωρίζουμε τα ονόματά τους πολλές φορές, φτάνοντας στη θυσία ακόμη και του πιο αγαπημένου τους προσώπου. Οι απόγονοί τους δεν ξέρουν πως να φτιάξουν το έργο, ξέρουν όμως πως και τα χρήματα θα "αρπάξουν" και πως θα τα αυγατίσουν, κλέβοντας σε μέρες δουλειάς και υλικά. Κι ας τα πληρώνουμε εμείς ακριβότερα από ό,τι οι πρόγονοί μας και δυο και τρεις φορές. Άρχοντες είμαστε.΄Και δεν τους ζητούμε να κάνουν το ίδιο με τον πρωτομάστορα, απλά μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και τίμια....

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λουσακιών σε συνεργασία με τον Δήμο Κισάμου και την Ενωση Πολιτιστικών Φορέων Επαρχίας Κισάμου(ΕΠΟΦΕΚ) σας καλούν  την Τρίτη 26-2-2019 και ώρα 11.00 στο Δημοτικό Κήπο Χανίων για συνέντευξη τύπου για την σημαντική εκδήλωση με θέμα:
Νέοι και Κρητική Παραδοσιακή Μουσική
(Ένας νομός μια Μουσική Παράδοση)
Θα παρουσιαστούν πάνω από 70 Νέοι Καλλιτέχνες από το Μουσικό Σχολείο Χανίων ,τα Ωδεία και τις Σχολές Παραδοσιακής Μουσικής του Ν.Χανίων .
Η εκδήλωση γίνεται στα πλαίσια προβολής του Μουσείου Μουσικών Κρήτης.

ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΥΡΙΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ

Από την τηλεόραση όπου ήταν καλεσμένος ανακοίνωσε ο δήμαρχος οτι ....
Κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα όλα τα σχολεία του Δήμου Κισάμου.
Λόγω σοβαρών προβλημάτων στην προσπελασιμότητα αρκετών περιοχών, η δημοτική αρχή αποφάσισε την αναστολή διεξαγωγής των μαθημάτων, καθώς και τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ που εκτελούν το έργο των μαθητικών μεταφορών, δεν μπορούν να προσεγγίσουν στα σχολεία.
Κανονικά θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί.

ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΙΠΟΤΑ

"Δεν ασκώ καμιά τρομοκρατία αλλά επειδή ξέρω την ανευθυνότητα όλων μας... Η Ωκεανίδα θα ξεκάνει την ήδη πληγωμένη Κρήτη και μην ακούτε περί βελτίωσης αύριο το πρωί, ακόμα και η Τρίτη ως το μεσημέρι μπορεί να δίνει ισχυρά φαινόμενα. Ίσως πρέπει η Πολιτική Προστασία να έχει κλειστά σχολεία το διήμερο και να σκεφθεί και την απαγόρευση των μετακινήσεων"...γράφει στην σελίδα του ο Μιχάλης Δρετάκης που τον εμπιστεύομαι, όταν μιλάει για ακραία καιρικά φαινόμενα.

Ο ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΤΗΣ ΣΗΡΑΓΓΑΣ

Και αφού δεν έχουμε λύσει τα προβλήματα της προηγούμενης κακοκαιρίας, ούτε διορθώσαμε τις κακοτεχνίες (γιατί γεμίζει η σήραγγα δηλαδή με νερό;) ας θαυμάσουμε τον καταρράκτη των Τοπολίων που ξαφνικά παρουσιάστηκε και πρέπει να έχει σχέση με την νέα χάραξη σε ένα βίντεο του Κ. Γεωργακάκη

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΝΤΟΥ

Πάνω Ντάμιαλης.... όπως πάμε σε λίγο θα πέσει όλο το βουνό αν συνεχιστεί η βροχόπτωση...
Κάτω Φαλάσαρνα...... το βουνό έπεσε!!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΣΟΙ ΠΕΡΝΑΤΕ ΑΠΟ ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΕΙΟ

 Κοιτάτε χάλι ΕΘΝΙΚΟΥ δρόμου όταν μάλιστα είχαν προειδοποιήσει για την κακοκαιρία!!

 Προσοχή στου Χατζηδάκη και σε άλλα σημεία του τέλειου ΒΟΑΚ.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ

 Για τυπικό έλεγχο σταμάτησαν ένα μηχανάκι λίγο έξω απο Λίμνη Κισάμου, ο αναβάτης του όμως μόλις είδε την αστυνομία έπεσε στην θάλασσα και προσπάθησε να ξεφύγει κολυμπώντας. Οι αστυνομικοί νόμισαν οτι δεν είχε νόμιμα χαρτιά παραμονής και για αυτό έφυγε. Τελικά δεν τα κατάφερε να πάει και μακρυά κολυμπώντας μιας και κρύωνε οπότε βγήκε σε μια βραχονησίδα έξω απο το ψαρολίμανο Κισάμου

Με την βοήθεια του Λιμενικού και βάρκας συνελήφθη, διαπιστώθηκε οτι το μηχανάκι ήταν κλεμμένο, οπότε οδηγήθηκε στο Α.Τ Κισάμου για τα περεταίρω.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στις διαδρομές των Χ.Ν σήμερα φιλοξενούνται σε ένα πολύ καλό άρθρο του Γιώργου Δρακάκη "Οι αυτοδιοικητικοί στη ..σέντρα" και έχει συνεντεύξεις πάρει από ανθρώπους που έχουν παίξει ποδόσφαιρο ασχολούνται ακόμα με αυτό αλλά συνάμα είναι και δημοτικοί σύμβουλοι.
Από την γειτονιά μας ο Μιχάλης, πρόεδρος της Θύελλας, παλιός ποδοσφαιριστής και νυν δημοτικός σύμβουλος στην αντιπολίτευση, ο οποίος λέει στην μίνι αυτή συνέντευξη
- "Δεν θα αναφερθώ στις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα σε αθλητισμό και πολιτική αλλά σε αυτά που "πρέπει" να έχουν κοινά που δεν είναι άλλο από το τίμιο παιχνίδι.
Κανένα παιχνίδι δίχως υγιείς και διαφανείς κανόνες, πάντα να έχουμε ομαδικό παιχνίδι και ο κόσμος να το απολαμβάνει. Χρειάζεται ενοποίηση αντί για διαχωρισμό. Δυστυχώς τόσο η πολιτική όσο και το ποδόσφαιρο αντιπαρατάσσονται σε αντίπαλες πλευρές, όταν υπερισχύσουν εμπορικά και συντεχνιακά συμφέροντα.
 Πλεονέκτημα θεωρώ για την Κίσαμο τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν ή ασχολούνται, που παρ' όλες τις ελλείψεις σε υποδομή κατάφεραν να  υπάρχει σε ικανοποιητικό βαθμό αθλητισμός και να ασχολούνται με αυτό εκατοντάδες απιδιά. Δυστυχώς υπάρχει μια απαξίωση για τις αθλητικές υποδομές και γενικά τις εγκαταστάσεις στην πόλη μας, θεωρώ όμως ότι στο σύντομο μέλλον η κατάσταση μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί."

Να θυμίσω και εγώ απο την μεριά μου οτι πολιτική και αθλητισμός είναι πολύ συνδεδεμένα και στην πόλη μας ... Απ όσο θυμάμαι.....
Κατζουράκης Νίκος 1990 και Βαρουχάκης Ανδρέας 2002 Δήμαρχοι και πρόεδροι του Κισσαμικού.
Μουντάκης Κώστας Δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του Κισσαμικού.
Κωστής Κυριτσάκης τερματούρος και δημοτικός σύμβουλος 1994.
Σγουρομάλλης Στέλιος πρώην αντιδήμαρχος και ποδοσφαιριστής σε Θύελλα και Κισσαμικό. 2000.
Τουλουπάκης Θοδωρής πρώην αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Κισσαμικού 2014.
και φυσικά πάμπολλοι δημοτικοί σύμβουλοι που ήταν και ποδοσφαιριστές των ομάδων της περιοχής μας.
Να μην ξεχάσουμε οτι και ο πρόεδρος της ΕΒΕΧ Αντώνης Ροκάκης με την μπάλα ξεκίνησε και συνεχίζει.

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Το πρώτο επίσημο καρναβάλι στην Κίσαμο το διοργάνωσε η πρωτοεμφανιζόμενη Νεολαία Καστελλίου Κισάμου το 1977-78. Μια προσπάθεια που είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα αφού συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι νέοι της πόλης, μάλιστα φτιάχτηκαν και ένα ή δυο άρματα. Οι εργασίες είχαν γίνει σε κάποιο ανοίκιαστο μαγαζί του Πέτρο Ξηρουχάκη απέναντι από το Μουσείο. Πρωτεργάτες, ο οδηγισμός μαζί με τον τότε σύλλογο Νέων και τον Φιλολογικό και εμπνευστές της προσπάθειας αυτής η φιλόλογος Μαρία Μαράκη και οι αδελφές Ντοκάκη (ακόμα περιμένω αυτές τις φωτο Τούλα)

Αντίθετα ήταν καθιερωμένο και γινόταν σχεδόν κάθε χρόνο ο ετήσιος διαγωνισμός του ποιο πρωτότυπου μασκαρά στην αίθουσα του Ενοριακού Κέντρου του Αγίου Σπυρίδωνα..... απο τις μαμάδες μας. Στην πάνω φώτο ένας διαγωνισμός που πήρα και γω μέρος το 1968, μαζί με τον Κουφάκη Γιάννη το 5 τον Ξαγοράρη την Ρένα Κουφογιανννάκη, τον Μανώλη  Χορευτάκη, τον Αρτέμη Αναστασάκη, την Χριστίνα Παπαδάκη, την Φωτάκη την Νατάσα Παπαδάκη και πάρα πολλά άλλα παιδιά
 Φυσικά κάθε βράδυ και όλη την διάρκεια των αποκριών οι μαθητές του Γυμνασίου ντυνόντουσαν και έβγαιναν στους δρόμους της πόλης...ως και πριν λίγα χρόνια.

13ο ΚΙΣΑΜΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Με τη βραδινή παρέλαση μασκαράδων θα γίνει η έναρξη των αποκριάτικων εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου σήμερα Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, η οποία θα ξεκινήσει από το Δημαρχείο Κισάμου γύρω στις 8 το βράδυ.
Η παρέλαση θα διασχίσει την Ηρώων Πολυτεχνείου, την οδό Σκαλίδη και θα καταλήξει στην Πλατεία Τζανακάκη όπου θα ακολουθήσει η συναυλία με τον Μάνο Μαλαξιανάκη.
Σε περίπτωση κακοκαιρίας η εκδήλωση θα μεταφερθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Κισάμου.  
Ας ελπίσουμε οτι η κακοκαιρία θα καθυστερήσει μια μέρα....αν και  το ΜΕΤΕΟ δείχνει νερό!!!

ΕΚΤΑΚΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ

Μιξοκλαίγαμε και φέρναμε παράδειγμα άλλους δήμους που πήραν τάκα -τάκα το χρήμα απο τις ζημιές που προξένησε η τελευταία κακοκαιρία....
Έ να τα δικά μας 500.000 Ε που μόλις έφτασαν στον δήμος μας ....  
"Ο Δήμος Κισάμου ανακοινώνει ότι υπογράφηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Α. Χαρίτση, έκτακτη χρηματοδότηση για την πρόληψη και αντιμετώπιση ζημιών και καταστροφών που προκλήθηκαν από θεομηνίες. Ο προϋπολογισμός είναι ύψους 500.000 ευρώ. Ο Δήμος Κισάμου ευχαριστεί θερμά τον αρμόδιο Υπουργό καθώς και τους 4 Βουλευτές του Νομού Χανίων για την άμεση και ταχεία ανταπόκρισή τους στο πρώτο αίτημα του Δήμου Κισάμου."
Μικρό το ποσό βέβαια μπρος το μέγεθος της καταστροφής αλλά όπως αντιλαμβάνομαι έρχονται και άλλα...όχι απο το υπουργείο Εσωτερικών που έδωσε αλλά απο το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

Βέβαια εδώ θα πω οτι ο Δήμος Κισάμου ποτέ δεν είχε τεχνική υπηρεσία, μπορεί να είχε 2-3 μηχανικούς μόνιμους εντούτοις πάντα τις μελέτες και τα συναφή τα έφτιαχνε η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Χανίων. Σήμερα έχει μείνει ένας μόνιμος μηχανικός στον Δήμο που πρέπει να κάνει δουλειά για τρεις, αυτός ήταν εξάλλου o λόγος και ένα απο τα σημεία τριβής ανάμεσα στην νυν δημοτική αρχή και την αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια, μιας και η προηγούμενη δημαρχιακή αρχή του κ. Μυλωνάκη είχε υπογράψει την αποχώρηση των άλλων δυο μηχανικών. 

Πάντως η νέα δημαρχιακή αρχή που θα βγει, μετά τις εκλογές του Μαΐου, θα βρει Θεού θέλοντος και κράτους τεχνική υπηρεσία, αφού οι ενέργειες έχουν γίνει και απλά περιμένουν τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ, για να έλθουν στον Δήμο 5 μηχανικοί.

Είμαστε ένας δήμος που πάει αργά, ενώ μπορούσε να τρέχει με χίλια, οι παράγοντες της καθυστέρησης είναι γνωστοί, αλλά αυτό που λείπει απο μας είναι η σύμπνοια απόψεων και πράξεων. Τα προηγούμενα χρόνια απο το 1980-2000 μας παρέσυραν επιτήδεια και πέσαμε στην πολιτική παγίδα αγνοώντας οτι η αυτοδιοίκηση πρέπει είναι πάνω από κόμματα, όταν το καταλάβαμε αυτό... ήταν αργά.

Πάντως μυαλό βάζουμε....

ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ....

Καθαρίζεται η εκβολή του Πυργιανού ποταμού για να μην έχουμε τίποτα παρατράγουδα απο την κακοκαιρία που θα μας κτυπήσει ξανά,  την Δευτέρα και Τρίτη.
Βέβαια αν μας δουν οικολόγοι ειδικά της WWF να βάζουμε μηχανήματα στην κοίτη του Πυργιανού ποταμού, θα έχουμε πρόβλημα, μιας και τον θεωρούν υγρότοπο και νομίζουν οτι έχει ακόμα τα καλάμια, μάλιστα του έχουν δώσει και διεθνή αριθμό KRI223 (πατήστε πάνω στον αριθμό να το δείτε).
Βέβαια διαφωνώ επί αυτού μιας και ήταν εστία μόλυνσης και κουνουπιών σε ένα σημείο που θεωρείτε τουριστικό.
Αλλά ποιος τα βάζει με τους οικολόγους τώρα......
Φώτο Γ.Γεωργιλάκης

ΜΕΓΑΛΩΣΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Παιδιά είναι έτοιμα προς υιοθέτηση...αν κάποιος ενδιαφέρεται ας στείλει μήνυμα. Παιχνιδιάρικα και υπάκουα....

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΙΟΙ ΖΟΥΝ ΔΥΤΙΚΑ

Τελικά καλά μας κάνουν γιατί δεν έχουμε μυαλό.... είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση εδώ και δυο μήνες; Κάθε μέρα που περνάει τα πράγματα χειροτερεύουν και δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος να σηκώσει μπόι! 

Δείτε χάλι δρόμου, δείτε πόσο μεγάλωσε το σκαλοπάτι και η καθίζηση στου Χατζηδάκη.... αν πέσει μηχανάκι εκεί θα βρεθούν το ρέμα.... Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά σε Εθνικό δρόμο που είναι και ο μοναδικός; Τι έχουμε πάθει και δεν αντιδρούμε; 

ΣΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΓΥΑΛΟΥ

Το μακροφύκος Polisyphonia algae είναι η γνωστή μας σαλάτα του γυαλού.
Όπως γράφουν τα παγκόσμια λεξικά βγαίνει μόνο στην Κίσαμο και στο λίγο στο Μπαλί του Ρεθύμνου, αλλά μόνο οι κάτοικοι της περιοχής της Κισάμου την καταναλώνουν αρειμανίως.
Το φύκι αυτό λέει η παράδοση πως ήταν ένα απο τα δώρα που έδωσε ο θεός Ποσειδώνας στους Κρητικούς, οι οποίοι το καταναλώνουν από τα αρχαία χρόνια. (ενδεχομένως να υπάρχει στο μεγάλο ψηφιδωτό που είναι στο Κέντρο Υγείας με όλα τα ψαρικά της εποχής των προγόνων μας)

Η κρητικό σπεσιαλιτέ μαζεύεται κανονικά Μάρτιο -Απρίλιο - φαίνεται πάντως οτι φέτος είναι πρώιμη χρονιά (βλέποντας την λεκάνη γεμάτη)..... και τοποθετείται σε ξύδι όπου μαλακώνει και διατηρείται για πολύ καιρό. Την συνέχεια την ξέρετε όσοι την έχετε δοκιμάσει....  την κυνηγάτε με μανία ...που κάποιοι λένε ότι έτσι που πάμε κινδυνεύει με πλήρη εξαφάνιση... αλλά μην τους πιστεύεται....