Ο Δημήτρης Γοναλάκης γεννήθηκε το 1942 στο Κολένι Καμάρα. Το βιογραφικό του είναι γνωστό και οι περισσότεροι το έχουμε διαβάσει πάνω από μια φορά, όμως η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά σημεία από την ζωή του καλλιτέχνη που ελάχιστοι άνθρωποι τα γνωρίζουν.
- Δέκα χρονών με ένα απλό μολύβι σκιτσάρει τους ανθρώπους του καφενείου στο Κολένι .. μάλιστα βάζει και τον εαυτό του μέσα (φώτο πάνω, ο Γοναλάκης πάνω δεξιά). Το πρώτο του έργο κορνιζωμένο στο εργαστήρι του μαζί με τα χιλιάδες σκίτσα και έργα ζωγραφικής.
Πάει γυμνάσιο στο Καστέλι και συγχρόνως παρακολουθεί μαθήματα αγιογραφίας με τον Γιάννη Αννουσάκη ως και το 1958. Φυσικά σκιτσάρει τα πάντα αυτό δεν μένει απαρατήρητο και ο Πολάκης, με το σινεμά Ελληνίς, τον βρίσκει και του ζητάει να φτιάχνει αφίσες των έργων που παίζουν οι κινηματογράφοι του. Υπογράφει σαν Δημήτριος
Τα σκιτσογραφικά του έργα (πάνω από πέντε χιλιάδες σκίτσα και διαφημίσεις) είναι όλα με σινική μελάνη, κάρβουνο ή παστέλ με φανταστικά θέματα από τη ζωή της Κρήτης σε μια δύσκολη περίοδο την γερμανοκατοχή. Τα έργα αυτά είχαν προκαλέσει μεγάλη εντύπωση σε όσους τα έβλεπαν αναδεικνύοντας το ξεχωριστό του ταλέντο. Έτσι δεν άργησε να βρει "δουλειά" στην εικονογράφηση βιβλίων και αθηναϊκών περιοδικών που εμείς οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε και τρέχαμε στο βιβλιοπωλείο του Φώτη του Παπαδογιάννη κάθε Τετάρτη για να εξασφαλίσουμε το Μικρό Ήρωα, την Μάσκα, ή το Ζορό, περιοδικά που ο Γοναλάκης σκιτσογραφούσε.
Μετά και την αποτυχία του αρχές του 1959 να περάσει στην Αρχιτεκτονική σχολή (για λίγα μόρια όπως συνήθιζε να λέει) ξεκινάει να φτιάχνει διαφημίσεις για γνωστά μαγαζιά των Χανίων..
Ταυτόχρονα και ως το 1967 σκιτσογραφούσε για το Πάνθεον, το Ρομάντσο, ήταν ο κύριος σκιτσογράφος του Μικρού Ήρωα όπως προαναφέραμε. Εικονογράφησε τα αστυνομικά μυθιστορήματα του Νίκου Μαράκη και συνεργάστηκε με τον Τσιφόρο, εικονογράφησε ακόμα και την Πάπισσα Ιωάννα που δημοσιευόταν τότε στην εφημερίδα Αθηναϊκή. Στα Χανιά ανάλαβε την πολιτική γελοιογραφία στο Κήρυκα και ζωγράφισε πολλά εξώφυλλα δίσκων πενταγράμμου μεταξύ αυτών και δυο του Βαγγέλη Ζαμπευτουλάκη "Η Απαγωγή"και "Ο Ερωτόκριτος".
Συνεχίζεται.
- Δέκα χρονών με ένα απλό μολύβι σκιτσάρει τους ανθρώπους του καφενείου στο Κολένι .. μάλιστα βάζει και τον εαυτό του μέσα (φώτο πάνω, ο Γοναλάκης πάνω δεξιά). Το πρώτο του έργο κορνιζωμένο στο εργαστήρι του μαζί με τα χιλιάδες σκίτσα και έργα ζωγραφικής.
Πάει γυμνάσιο στο Καστέλι και συγχρόνως παρακολουθεί μαθήματα αγιογραφίας με τον Γιάννη Αννουσάκη ως και το 1958. Φυσικά σκιτσάρει τα πάντα αυτό δεν μένει απαρατήρητο και ο Πολάκης, με το σινεμά Ελληνίς, τον βρίσκει και του ζητάει να φτιάχνει αφίσες των έργων που παίζουν οι κινηματογράφοι του. Υπογράφει σαν Δημήτριος
Μετά και την αποτυχία του αρχές του 1959 να περάσει στην Αρχιτεκτονική σχολή (για λίγα μόρια όπως συνήθιζε να λέει) ξεκινάει να φτιάχνει διαφημίσεις για γνωστά μαγαζιά των Χανίων..