Τον τελευταίο καιρό μας "κάνει" πολύ η Βρύση του Μαρή.. ένα ήσυχο μέρος μέσα στην πόλη, που για 300 χρόνια περίπου- είναι άγνωστο πότε φτιάχτηκε -τρέχει ασταμάτητα. (υπάρχει μια μαρτυρία οτι μια χρονιά είχε στερέψει)
Ανατολικά βρίσκεται το αρχοντικό του Μαρή. Το πρώτο, χαρακτηριστικό διώροφο κτίσμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της πόλης μας, που σε κάποιες κολώνες του τοποθετήθηκαν αρχαία κιονόκρανα ορατά και σήμερα. Είναι εξάλλου ένα απο τα σπίτια που όταν ερχόταν κάποιο επίσημο και σημαίνων πρόσωπο στην πόλη, τον φιλοξενούσαν -ο πρίγκηπας Γεώργιος έμεινε στου Μαρή και ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο σπίτι της Ξαγοράρη..
"-Η βρύση που είναι χαρακτηριστικό κτίσμα της τουρκοκρατίας (παρόμοια υπάρχει και στο χωριό Σπηλιά) έπλεναν κι έπαιρναν νερό οι γυναίκες της κωμόπολης, γιατί τα υπάρχοντα πηγάδια δεν επαρκούσαν, μας λέει στο βιβλίο του ο Αντωνης Κατσικανδαράκης. Εκεί δίπλα είχαν φυτευτεί και τέσσερα μεγάλα πλατάνια, από τα οποία σήμερα σώζεται κουτσουρεμένο το ένα. Τα υπόλοιπα κόπηκαν από τους Γερμανούς την κατοχή για να χωρούν να περνούν τα φορτηγά τους."
Στα βόρεια της Βρύσης σήμερα υπάρχει η ημερομηνία 1520 που όμως δεν είναι αληθινή -κάποια παιδιά σκάλισαν την αμμώδη πέτρα και την έβαψαν με ασημομπογιά.
Στην Βρύση έγινε το 1983 αρχαιολογική έρευνα απο την τότε 28η Εφορία Βυζαντινών και πλήρη αποκατάσταση της υπό την επίβλεψη του κ. Ανδριανάκη.
Ανατολικά βρίσκεται το αρχοντικό του Μαρή. Το πρώτο, χαρακτηριστικό διώροφο κτίσμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της πόλης μας, που σε κάποιες κολώνες του τοποθετήθηκαν αρχαία κιονόκρανα ορατά και σήμερα. Είναι εξάλλου ένα απο τα σπίτια που όταν ερχόταν κάποιο επίσημο και σημαίνων πρόσωπο στην πόλη, τον φιλοξενούσαν -ο πρίγκηπας Γεώργιος έμεινε στου Μαρή και ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο σπίτι της Ξαγοράρη..
"-Η βρύση που είναι χαρακτηριστικό κτίσμα της τουρκοκρατίας (παρόμοια υπάρχει και στο χωριό Σπηλιά) έπλεναν κι έπαιρναν νερό οι γυναίκες της κωμόπολης, γιατί τα υπάρχοντα πηγάδια δεν επαρκούσαν, μας λέει στο βιβλίο του ο Αντωνης Κατσικανδαράκης. Εκεί δίπλα είχαν φυτευτεί και τέσσερα μεγάλα πλατάνια, από τα οποία σήμερα σώζεται κουτσουρεμένο το ένα. Τα υπόλοιπα κόπηκαν από τους Γερμανούς την κατοχή για να χωρούν να περνούν τα φορτηγά τους."
Στα βόρεια της Βρύσης σήμερα υπάρχει η ημερομηνία 1520 που όμως δεν είναι αληθινή -κάποια παιδιά σκάλισαν την αμμώδη πέτρα και την έβαψαν με ασημομπογιά.
Στην Βρύση έγινε το 1983 αρχαιολογική έρευνα απο την τότε 28η Εφορία Βυζαντινών και πλήρη αποκατάσταση της υπό την επίβλεψη του κ. Ανδριανάκη.
Είναι απο τα ωραιότερα μέρη μέσα στην πόλη και αν υπήρχε και η καλή θέληση να "πέσει" απο την μια το παλιό Φαρμακείο Λυγιδάκη και απο την άλλη ένα "χάλαρο" η περιοχή θα είχε πρόσβαση και απο την πόλη και απο την θάλασσα.
- Απλά λίγη φαντασία χρειάζεται για να ομορφύνει το Καστελάκι μας... είμαι όμως σίγουρος οτι τα νέα παιδιά θα κάνουν αυτά που εμείς φοβόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου