ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς τον Υπουργό Γεωργίας, Ανάπτυξης, τον κ. Αρναουτάκη, τον κ. Καρούντζο και τον κ. Βουλγαράκη.
Τρίτη ανοιχτή επιστολή τώ ανάγνωσμα πρόσχωμεν:
Αξιότιμοι κύριοι, θα ένιωθα πιο τυχερός εαν υπέγραφα με έναν σταυρό σαν τη μακαρίτισσα τη μάνα μου, και όχι να κάθομαι για δεκαέξι χρόνια στα θρανία για να μάθω να γράφω και να διαβάζω και που διαβάζοντας τον καθημερινό τύπο μα κι ακούγοντας το «χαζοκούτι» που λέγεται τηλεόραση να αποκτώ δική μου κρίση βλέποντας κι ακούγοντας μα και ζώντας τον ξεπεσμό και το κατάντημα του Πολιτικού μας Συστήματος με τις τρομερές και πολλές παρανομίες, κομπίνες, ρουσφετολογίες, καταχρήσεις, και αρπαγές του Δημοσίου Χρήματος, τον Κόπο δηλ και τον ιδρώτα του Φτωχού, του Αγρότη, του Πολύτεκνου, και του Ανάπηρου.
Και επ΄ αυτού λέει ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ότι, αυτοί που έμαθαν γράμματα .....
.......βλέπουν διπλά. Έχουν ευρύτητα πνεύματος. Και αυτή είναι μια αλήθεια, χωρίς βέβαια να το παίξω Σοφός και Παρα-μορφωμένος…
Αλλά και για τον παρά-μορφωμένο, τον Επιστήμονα, ο Πλάτων μας άφησε Διαθήκη:
«Επιστήμη χωριζομένη Αρετής, Πανουργία και ουχί Σοφίαν εστί».
Αξιότιμοι κύριοι –προαναφερθέντες- σας εμπιστεύτηκε και σας ψήφισε ο Λαός για να Διοικήσετε και να Κυβερνήσετε σωστά, μα και να ακούσετε κάθε Νόμιμο Αίτημα Πολίτη, αποδεικνύοντας του έτσι, ότι ο Κόπος του και η Εμπιστοσύνη του δεν πήγανε χαμένα, επειδή, θα είστε Δίκαιοι και Ενάρετοι. Και επ΄ αυτού λέει ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος «Να μεταχειριστείς την Αρετή όχι για να κερδίσεις, μα για να κάνεις Καλό στον συνάνθρωπό σου».
Μετά τούτων, επικεντρώνομαι στο καυτό ατομικό κι επαγγελματικό μου πρόβλημα. Αυτό της μη παροχής Αρδεύσιμου νερού από το Τοέβ Κουντούρας στο 1,5 στρέμμα κήπο μου εις την θέση Αλτζερίνου.
Τώρα πιά και με την λιμνοδεξαμενή των εκατοντάδων χιλιάδων τόνων στην Κουντούρα, και που η βάνα απέχει από τον κήπο μου περίπου πενήντα μέτρα (50μ), νερό ακόμα δεν μου δίνουν, τη στιγμή βέβαια που από την βάνα αυτή αρδεύονται ελεύθερα κι ανεμπόδιστα εδώ και τριάντα χρόνια παραπάνω από εξήντα στρέμματα εκτός αναδασμού, παρόχθια, όπως και το δικό μου χωράφι με αυτονόητα και όχι μόνο, Κεκτημένα Δικαιώματα, και τα οποία έρχονται από τα βάθη των αιώνων. Έχω κι εγώ Δικαιώματα και έπρεπε κι εγώ να παίρνω νερό από τον Τοέβ, και μάλιστα χωρίς κανένα περιορισμό, όπως ακριβώς και τα υπόλοιπα 60 στρέμματα! Εμένα μάλιστα, μου ζητάνε και δεξαμενή, τη στιγμή που τα 60 στρέμματα δεν στερήθηκαν ούτε λεπτό το αρδεύσιμο νερό από τον Τοέβ. Εγώ αρδεύω εδώ και δώδεκα χρόνια από απόσταση 1.500μ, από πηγάδι μου, που βρίσκεται στον ανατολικά χείμαρρο Σαρακινιώτη, ανεβαίνοντας το δίκτυο μου από 200 μ υψόμετρο και κατσάβραχα!
Παρά τις αιτήσεις και εκκλήσεις μου, ανταπόκριση δεν βρίσκω από πουθενά!!
Έγινε και μια δίκη πρίν δύο χρόνια από Αναρμόδιο Δικαστήριο και βγήκε μιαν Απόφαση εις βάρος μου, αφού η Δίκη έγινε Ερήμην μου, χωρίς να ειδοποιηθώ!!! Αυτό ήταν Νόμιμο Κυριοι;; Δύο μέτρα και δύο σταθμά από τον Τοέβ Κουντούρας για το θέμα αυτό!
Μου δημιουργείται εύλογα η απορία, εάν αυτή η βάνα, είναι τελικά σε Ελληνικό ή Τούρκικο έδαφος κι αν θα πρέπει να αποταθώ στον Ερντογάν ή στον Οτσαλάν…
Κατά τα άλλα οι Αρμόδιοι μας βγαίνουν και λανσάρουν την Στήριξη τους στον Φτωχό, στον Αγρότη, στον Ανάπηρο και στον Δυστυχή, και που άθελά μου, μου θύμισαν το ρητό από τον Σόλων τον Αθηναίο: «Εάν οι Πολίτες τοις Άρχουσι πείθονται, ει δε Άρχοντες τοις Νόμοις, αι Πόλεις Άριστα οικούνται (διοικούνται)».
Περιμένω απάντηση. Μετά Τιμής,
 ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΠ. ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ