Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022

ΠΟΤΑΜΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΓΚΙΩΝΑ

Ζωντάνεψε και πάλι η έρημος του Γκιώνα, το μεγάλο αυτό προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στο ακρωτήρι Σπάθα της Κισάμου, από τις χιλιάδες των προσκυνητών που τις ημέρες αυτές κατακλύζουν το προσκύνημα Του, καταθέτοντας ικεσίες, δεήσεις και προσευχές, ευχαριστία και ευγνωμοσύνη. Συγκίνηση και δέος προκαλεί η εικόνα εκατοντάδων «τασιμάριδων»: παιδιά, νέοι, ενήλικες, ανδρόγυνα με  τα μωρά στην  αγκαλιά τους, που πεζοπορώντας διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα, (επί ώρες πολλές, σε δύσβατη και κακοτράχαλη βουνοκορφή), πολλοί από αυτούς ανυπόδητοι, εκπληρώνοντας το «τάμα» τους προς τον Τίμιο Πρόδρομο. 
Η φετινή ιερά πανήγυρις λαμπρύνθηκε από την συμμετοχή εκλεκτών Αρχιερέων, προσκεκλημένων του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου. Του Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ.Ιωσήφ, χοροστατούντος του πανηγυρικού Εσπερινού και του Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου, συνευχομένου ομού μετά του Σεβ. Ποιμενάρχου κ.Αμφιλοχίου. Ο φιλοξενών Ιεράρχης, με λόγους θερμούς και εγκάρδιους, καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρισταμένους αγίους Αρχιερείς, αναφερόμενος τόσο εις το πρόσωπο και την προσφορά «του πολιού και σεβαστού Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου, εκλεκτού γόνου και κλέους της Κισάμου, του οποίου η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, επάξιως και οφειλετικώς, προσφάτως  τίμησε την 30ετή καρποφόρο Αρχιερατεία του», όσο και εις το πρόσωπο του προεξάρχοντος, Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ιωσήφ «εκλεκτού Ιεράρχου του Οικουμενικού θρόνου, λογίου και πολυτάλαντου, ο οποίος διακρίνεται δια την σύνεση, το ήθος και την πιστότητα του εις τον Οικουμενικό θρόνο», καλώντας τον όπως απευθύνει «λόγον αγαθόν» εις τους χιλιάδες των προσκυνητών. Ευχαριστώντας ο Σεβ. Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ δια «την φιλάδελφο αγάπη», με λόγο αριστοτεχνικό, θεολογικό, μεστό νοημάτων και μηνυμάτων, διανθίζοντας τον με πλήθος αναφορών από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, ως επίσης την ποίηση και την λογοτεχνία, και αφού ευχήθηκε τα δέοντα εις τον Σεβ.Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίο, σημείωσε μεταξύ άλλων: « Ήρθαμε σήμερα εδώ, στον τόπο του Τιμίου Προδρόμου, για να τιμηθούμε και να ευλογηθούμε από αυτό τον εκλεκτό γόνο  της προσευχής δύο αγίων γονέων. Ο Τίμιος Πρόδρομος είχε ιεραρχήσει τα πράγματα κατά τέτοιο τρόπο που τίποτα δεν μπορούσε να μπει εμπόδιο ανάμεσα στον Θεό και σε αυτόν. Πρώτα ο Θεός, πρώτα το θέλημα του Θεού, πρώτα οι εντολές του Θεού. Όπως βλέπουμε τον αυγερινό και καταλαβαίνουμε ότι ακολουθεί το ξημέρωμα, ο ήλιος, για να φωτίσει και να ζωογονήσει, πνευματικός αυγερινός στην ζωή της Εκκλησίας είναι ο Τίμιος Πρόδρομος προετοιμάζοντας την ανθρωπότητα για την έλευση του ήλιου της αιωνιότητας, του Χριστού. Ήρθαμε λοιπόν απόψε, σε αυτή την μεγάλη ώρα του Προδρόμου, την ώρα της εξόδου Του από τον κόσμο, την ώρα της αθεοφοβίας και της αμαρτίας και της εισόδου του στα άνω βασίλεια, στην χαρά του παραδείσου, στο φως του Τριαδικού Θεού. Προσκυνούμε την αγία μορφή Του, λέγοντας Του: βαπτιστά του Χριστού πρέσβευε υπέρ πάντων ημών, καθώς ευρισκόμενος ο ίδιος πάνω από τους ουρανούς, τους Αγγέλους και τους Αρχαγγέλους και κάτω από την Παναγία, δέεται για τον κόσμο όλο, πρωτίστως για την σωτηρία μας», κατέληξε ο ομιλών Ιεράρχης. Ακολούθως ο Σεβ. Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίος ευχήθηκε και ευχαρίστησε δια την πρόσκληση, αναμιμνησκόμενος την πολυετή διακονία του εις την Ι. Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου.

ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Τις τελευταίες ημέρες ξεκίνησαν οι εργασίες κατεδάφισης των  κτιρίων του ΓΕΛ και του ΕΠΑΛ Κισάμου, παρά τις εξαγγελίες κυβερνητικών στελεχών αλλά και τοπικών βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος όπου ευαγγελίζονταν την αποπεράτωση του σχολικού συγκροτήματος τον Σεπτέμβριο του 2022! 
Όμως παράλληλα με την κατεδάφιση, συντελείται και η καθολική αποψίλωση του εργαστηριακού εξοπλισμού, αφού παρά την λεπτομερή του καταγραφή από πλευράς του σχολείου και την κοινοποίηση του στον Δήμο Κισσάμου, οι ιθύνοντες του Δήμου παραχωρούν τον υπάρχοντα εργαστηριακό εξοπλισμό στην εργολαβία του έργου. Αυτό που θα όφειλε ως Τοπική Αυτοδιοίκηση θα ήταν η αυτονόητη μεταφόρτωση και αποθήκευση του εργαστηριακού εξοπλισμού σε απολύτως προστατευμένο χώρο, ούτως ώστε να επανέλθει προς χρήση μετά την ανέγερση των νέων υποδομών, προς όφελος της εκπαιδευτικής δι
αδικασίας.
Ο εκάστοτε εργαστηριακός εξοπλισμός των σχολικών μονάδων δεν είναι περιουσία των Δήμων αλλά προέρχεται από τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη μετά από τον κεντρικό σχεδιασμό της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και ως εκ τούτου λογίζεται ως περιουσία του Ελληνικού λαού και σε καμία περίπτωση ως λάφυρο – δώρο στον οποιονδήποτε.
Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κισάμου

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΑΛ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΛΥΚΕΙΑ

Την τελευταία ώρα και με πολύ δυσκολία μεταφέρεται ο κινητός εξοπλισμός του ΕΠΑΛ ενδεχομένως και του ΓΕΛ, στο προαύλιο χώρο και στο υπό κατασκευή εργαστήριο στο Μαύρο Μώλος. Τα περισσότερα πράγματα ήταν απο καιρό πακεταρισμένα, αρχές Ιουνίου, όπως υποστηρίζει το εκπαιδευτικό προσωπικό του ΕΠΑΛ, αλλά δεν υπήρξε η ανάλογη ανταπόκριση απο πλευράς δημοτικής αρχής για να μεταφερθεί και να αποθηκευτεί έως ότου φτιαχτούν τα εργαστήρια του ΕΠΑΛ. Υλικό που δεν ειναι χρήσιμο σε κανένα πλην των σχολείων.
Ας ελπίσουμε οτι όλα θα τελειώσουν ομαλά.

Η ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ

Το Ροτβάιλερ που απο την Παρασκευή ήταν δεμένο σε μια μπάρα του ΒΟΑΚ, στα Νοπήγεια, μεταφέρθηκε άγνωστο πότε στις εγκαταστάσεις των εργαζομένων καθαριότητας του Δήμου Κισάμου, στο παλιά Σφαγεία. Φυσικά κανένας δεν ειδοποίησε κανένα απο τους εργαζόμενους έτσι σήμερα το πρωί την ώρα που οι υπάλληλοι βρεθηκαν στο εργοτάξιο, επιτέθηκε σε υπάλληλο του δήμου καθαριότητας αρπάζοντας τον απο το πόδι. Ο εργαζόμενος μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας για τα σχετικά... αντιτετανικό και ίσως ράμματα.. 
 Και το έργο θα έχει και συνέχεια....

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΥΣΦΗΜΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ

Προς Δήμο Κισάμου 
Κα. Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, 
Κοινοποίηση: Κ. Δήμαρχο, Επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης 
Θέμα: Σύγκληση δημοτικού συμβουλίου βάσει του άρθρου 74 του νόμου 4555/2018 κ της Εγκυκλίου 375 Α.Π 39167/ 02-06-2022. 
Αξιότιμη κα. Πρόεδρε 
Το τελευταίο διάστημα συμβαίνουν γεγονότα και καταστάσεις που δυσφημούν την λειτουργία και το κύρος του δήμου μας. Τα γεγονότα αυτά σχολιάζονται και προβάλλονται σε ΜΜΕ, από συλλογικότητες, από πολιτικούς φορείς, από εκπαιδευτικούς, κ.α, προβληματίζουν και επηρεάζουν την τοπική και όχι μόνο κοινωνία μας, σε πολλαπλούς τομείς, όπως της εκπαίδευσης, της ανάπτυξης, της οικονομίας και γενικά της κοινωνικής συνοχής. Αυτό γίνετε διότι προβλέπουν ότι οι καταστάσεις που δημιουργούνται επιφέρουν βραχυπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα, συνέπειες και επιπτώσεις ανυπολόγιστες που δύσκολα θα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Επιπλέον σε όλα αυτά τα γεγονότα διαπιστώνουμε ότι κατηγορείτε η δημοτική αρχή Κισάμου για συμμετοχή στις παραβάσεις, ή για την μη παρέμβαση προς την σωστή κατεύθυνση επίλυσης των θεμάτων.
Με βάσει τα παραπάνω ζητάμε την σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου με τρία θέματα συζήτησης για την πληρέστερη ενημέρωση του δημοτικού συμβουλίου περί των σημαντικότερων θεμάτων του τελευταίου διαστήματος. 
Τα θέματα: 
Α) Κατεδάφιση κτηρίου σχολικών μονάδων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ( Λυκείων).
Ενέργειες για την απομάκρυνση του λειτουργικού εξοπλισμού.
Για ποιο λόγο δεν έγινε εκποίηση του κινητού εξοπλισμού που δεν χρειαζόταν προς όφελος της σχολικής κοινότητας κ.α.
Β) Έργο «Παράκαμψη Τ. Κ Τοπολίων»
Καταγγελίες,  κατοίκων και τοπικού προέδρου, παρεμβάσεις βουλευτών, πολιτικών φορέων. Κίνδυνος εμπλοκής του έργου; Ενημέρωση λοιπόν το τι συμβαίνει με το έργο.
Γ) Τουριστική ανάπτυξη δήμου Κισάμου, νέες επενδύσεις. 
α) Επένδυση ομίλου Λεπτού στο ανατολικό τμήμα του κόλπου της Κισάμου, τι πρόκειται να γίνει και ποια η συμμετοχή και το όφελος του δήμου Κισσάμου;
β) Επένδυση ομίλου Ανδρεάδη στο κέντρο του κόλπου του δήμου Κισάμου, επίσης και εκεί τι πρόκειται να πραγματοποιηθεί και ποια είναι τελικά η εισφορά σε γη που πρέπει να παραχωρηθεί στον δήμο Κισσάμου; 
 γ) Επένδυση οικογένειας  Τσατσαρωνάκη στην περιοχή Φαλάσαρνα Τ.Κ Πλατάνου 
Τι ενέργειες έχει προχωρήσει ο δήμος Κισάμου για να υποστηρίξει σε υποδομές αυτές τις επενδύσεις; Θα υπάρχει όφελος για την τοπική κοινωνία ή θα είναι «κλειστές αγορές» εντός των επενδύσεων; Και τέλος για την τελευταία επένδυση που αφορά το Λαφονήσι. Διαβάσαμε ανακοινώσεις και δελτίο τύπου της εταιρίας που δηλώνει κάτοχος 600 στρεμμάτων, ότι πούλησε την έκταση και προβλέπουμε ότι προχωράει με γοργούς ρυθμούς η ιδιωτικοποίηση της παγκοσμίου φήμης παραλίας και περιοχής Natura και η δημιουργία κλειστής πλαζ, με ασύλληπτες συνέπειες για την οικονομία και επιβίωση εκατοντάδων μικρομεσαίων  επιχειρήσεων. Τι θέση έχει η δημοτική αρχή και πότε περιμένει να την εκφράσει; Όταν όλα θα έχουν τελειώσει; Με δηλώσεις: «ότι όσο είμαστε δημοτική αρχή δεν πρόκειται να γίνει». Δυστυχώς βλέπουμε το ένα κακό μετά το άλλο να γίνονται στον δήμο μας. Ελπίζουμε να αναλογιστείτε την ευθύνη σας ως δημοτική αρχή για τις επόμενες γενιές και να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, αναλαμβάνοντας επιτέλους δράσεις και ενέργειες που θα επιλύσουν τα θέματα και όχι ως απλός θεατής των γεγονότων θα αφήνεται την καταστροφή να έρχεται. 
Με εκτίμηση
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Κισάμου 
Σταθάκης Θεόδωρος, Γλαμπεδάκης Βασίλειος, Ξυπολιτάκης Εμμανουήλ, Ψαράκης Νεκτάριος, Καστανάκης Γεώργιος, Μακράκης Γεώργιος, Πατερομιχελάκη Νικολακάκη Αικατερίνη, Βαρουχάκη Σταυρούλα, Δερουκάκης Εμμανουήλ, Καρτσωνάκης Γεώργιος, Λιουδάκης Κωνσταντίνος.

ΡΕΚΒΙΕΜ (rekviem) για τα παλαιά Λύκεια μας ...


ΕΠΑΛ-ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ
Ο μακαριστός επίσκοπος Ειρηναίος στα πρώτα μελήματα του έβαλε την μόρφωση των παιδιών της επισκοπής Κισάμου και Σελίνου. Με τα οικοτροφεία του εξασφάλισε στα παιδιά  από τα χωριά, την εκπαίδευση σε σχολεία, που δεν ήταν προσβάσιμα σε αυτά, λόγω έλλειψης τακτική συγκοινωνίας.
Ως τόσο σκέφτεται και τα παιδιά που για διάφορους λόγους, τελειώνοντας το δημοτικό δεν συνεχίζουν την εκπαίδευση στο τότε εξατάξιο γυμνάσιο.
Έτσι για μεν τα αγόρια δημιουργεί Τεχνική σχολή που έβγαιναν μηχανικοί, για δε τα κορίτσια  δημιουργεί Οικοκυρική σχολή όπου οι αυριανές μητέρες, οι νοικοκυρές μάθαιναν οικιακή οικονομία, κέντημα, ραπτική... Η σχολή αυτή με διευθύντρια ην Ελ. Σαμίου στεγάζεται σε παρακείμενα κτίρια τα οποία ενοικιάζει στην αρχή και κατόπιν αγοράζει.. Είναι ο χώρος που σήμερα καταλαμβάνει το Τσατσαρωνάκειο πολιτιστικό κέντρο.
Η πρώτη Τεχνική σχολή λειτούργησε με τον μηχανικό Κλάους και τον ηλεκτρολόγο Ντίκ  εθελοντές, φιλοξενούμενους του δεσπότη, σε μαγαζί που νοικιάστηκε στην οδό Γιαννουδοβαρδή.
Στη συνέχεια ανοικοδομείται το οικοτροφείο αρρένων όπου στο ισόγειο του μεταφέρονται τα εργαστήρια των Τεχνικών Σχολών. Καθηγητές του Γυμνασίου διδάσκουν ελληνικά μαθηματικά και ιστορία τα παιδιά πέραν των τεχνικών μαθημάτων τα οποία διδάσκουν μηχανολόγοι και ηλεκτρολόγοι που έχουν τελειώσει ανώτερες τεχνικές σχολές ,καθώς και την σχολή   Δαίδαλος των Χανίων. Αναφέρω ενδεικτικά μερικούς - ας με συγωρήσουν όσοι δεν  αναφερθούν-  απο τους πρώτους διδάξαντες και στηρίξαντες την τεχνική  εκπαίδευση στον τόπο μας. Τον Πριναράκη Μανωλης, Τσουράκη Λευτέρη, Βεργανελάκη Μ, Παπαδάκη Αντρέα, Καμπουράκη Θοδωρή.Η διεύθυνση της σχολής ασκήθηκε αρχικά  από τον Ειρηναίο Μεσαρχάκη, νυν επίσκοπο Λάμπης και Σφακίων και από τον Κυριακογιαννάκη Στυλ, φιλόλογο καθηγητή και γυμνασιάρχη Κισάμου. Πλείστοι εξειδικευμένοι τεχνίτες της Κισάμου αποφοίτησαν απο αυτές της τεχνικές σχολές.
Με την πάροδο του χρόνου και με την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος, ειδικά με ην μεταρρύθμιση του Γ. Παπανδρέου, η Τεχνική εκπαίδευση αναβαθμίζεται και περνά στα επαγγελματικά Λύκεια, ισότιμα με τα Γενικά Λύκεια.
Επειδή οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών αυξάνονταν και ο εξοπλισμός με εργαστήρια απαιτούσε χώρο, σε οικόπεδο της εκκλησίας στην περιοχή Αγίου  Αντωνίου αποφασίζεται η ανέγερση νέου συγκροτήματος όπου και μεταφέρονται οι τεχνικές σχολές, γνωστές πλέον ως  ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.
Την ίδια εποχή το Γυμνάσιο  Κισάμου είχε φτάσει τους 600 περίπου μαθητές. Σε λίγο γίνεται ο χωρισμός Γυμνασίων και  Λυκείων.
Το Γυμνάσιο όμως έχει ήδη πολλούς μαθητές και χωρίζεται σε δύο, όπου και αναχωρεί το 2ο  στο νεοανεγερθέν κτίριο στη θέση Γλυκορίζια. Και πάλι το 1ο γυμνάσιο και το Λύκειο αντιμετωπίζει προβλήματα χώρου και αναγκάζεται να ενοικιάζει γειτονικά οικήματα που χρησιμοποιεί για αίθουσες. 
Οι Τεχνικές Σχολές νεοανεγερμένες, διαθέτουν μια πτέρυγα στον τρίτο όροφο κενή. Γύρω στο 1982 -83 κατόπιν σκέψεων και διασκέψεων, φορέων, συλλόγου καθηγητών, συλλόγου γονέων αποφασίζεται η μεταφορά του Λυκείου στις Τεχνικές Σχολές, στον τρίτο όροφο, στη βόρια πτέρυγα. Το ισόγειο και  η νότια πλευρά του κτιρίου κάλυπτε το Τεχνικό Λύκειο, αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, γραφεία για το προσωπικό.
Σε αυτό το χώρο συμβίωσαν μέχρι πρότινος τα δύο σχολεία και  με όλα τα καλά και τα δύσκολα μιας στενής γειτονίας 300 παιδιών με διαφορετική νοοτροπία και πολλών συναδέλφων με διαφορετικά αντικείμενα και διαφορετικές αντιλήψεις. Εκεί  υπηρετήσαμε κι εμείς  μέχρι λίγα χρόνια πριν τη μετάθεση μας και την αλλαγή σχολείου λόγω διαφορετικών καθηκόντων. Θεωρώ εκεί ήταν τα πιο όμορφα χρόνια μου στην εκπαίδευση, απόκτησα μοναδικές εμπειρίες διδακτικές και μια ιδιαίτερη σχέση με τους μαθητές, που σου τη δίδει η ώρα μέσα στην τάξη και η συζήτηση πέραν του μαθήματος με την ατίθαση εφηβεία.... 
Δεν ήταν  το κτίριο κάποιο αρχιτεκτόνημα, ήταν απο αυτά που ο ίδιος εργολάβος γνωστός εκείνα τα χρόνια είχε αναλάβει και πανομοιότυπα είχε κτίσει σε όλη την επικράτεια τα σχολεία Γυμνάσια και Λύκεια. Και μικροατέλειες είχε και τα νερά έμπαιναν και το γυμναστήριο όλο πλημμυρισμένο ήταν μετά απο κάθε βροχή, το ίδιο και οι αίθουσες, ούτε ασανσέρ είχε προβλέψει για τον τρίτο όροφο, για παιδιά με κινητικά προβλήματα, ευτυχώς λίγα, αλλά γυψωμένα πόδια είχαμε συχνά, καθότι η αυλή ήταν τσιμεντένια απ' άκρη σε άκρη και κάθε πτώση είχε και συνέπειες γύψου. Μεγαλοεργολάβοι βλέπετε που με το λιγότερο κόστος  φτιάχνουν πολλά και μεγάλα...
Λέγεται μάλιστα ότι επισήμως δεν είχε παραδοθεί το κτίριο, σημειωτέο ότι τότε δε ανήκαν τα σχολεία στους δήμους. Ως τόσο κάθε διευθυντής ικανός, μέσα απο τα χρήματα της σχολικής επιτροπής που του εχορηγούντο νοικοκύρευε όσο μπορούσε το σχολείο του και εξασφάλιζε τα αναγκαία αναλώσιμα και μη, κάτι που δυστυχώς σήμερα έχει καταργηθεί και θα πρέπει να  απασχολήσεις τον αρμόδιο δημοτικό σύμβουλο να σου φέρει «χλωρίνη, κιμωλίες κ.α.» Μια άλλη ιστορία θλιβερή.....Το συγκρότημα λοιπόν των Λυκείων ήταν σε καλή κατάσταση και σεισμό είχαμε ζήσει, χωρίς συνέπειες, και σχετικά  μικρο- μερεμέτια γινόταν.
Σήμερα κατόπιν της αποφάσεως της ΚΤΥΠ και των γονέων.. τα Λύκεια εγκαταλείφθηκαν τρία χρόνια τώρα, απορρήμαξαν,  (σπίτι και αμπέλι ρημάζει μονοχρονίς) και πλατσικολογήθηκαν ...
Τώρα  φτάσαμε στο σημείο τα Λύκεια να κατεδαφίζονται ως ακατάλληλα, και ποιος τολμά να εκφράσει μια άλλη σκέψη. Και αν.... και αν......και πολύ σωστά. Δικαίως όμως, διάβασα σε άρθρο, διερωτάται ο γράφων, αν συνέβαινε μια τέτοια περιπέτεια στο σπίτι μας ,θα του βάζαμε την μπουλντόζα!
Μα το μερεμέτι θα στοιχίσει παραπάνω, καλύτερα γκρέμισμα.... πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι....Στο Κολυμπάρι δε συνέβη το ίδιο, το σχολείο ανακαινίσθηκε κι έγινε καινούριο..
Πέρασα σήμερα απ' έξω, είδα την πόρτα γκρεμισμένη. Μελαγχόλησα. Κρίμα γενεές παιδιών που φοίτησαν δε θα ζουν αναμνήσεις όταν στο εξης θα περνούν απέξω....΄
Ως τόσο  κάτι καλό θα προκύψει. Ας ελπίσομε στο καινούριο και σύντομα... έχομε και υποσχέσεις πολιτικών, πλησιάζουν κι εκλογές..... Ελπίζομε να παρακαμφθούν οι γραφειοκρατίες και να κινηθούν οι διαδικασίες κατεπειγόντως...
Ίδωμεν. Εξ άλλου και οι παραγκουπόλεις μια χαρά βολεύουν....... και είναι και ακίνδυνες.
Πάντως θα είναι ντροπή για τη Κίσαμο με μια παράδοση στην εκπαίδευση να έχει σχολεία παράγκες....
Δεσποτάκη Ευτυχία
φιλόλογος

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΦΟΝΗΣΙΟΥ

Ένα μικρό νησί με μεγάλη ιστορία είναι το Λαφονήσι και βρίσκεται στα όρια των πρώην επαρχιών Κισάμου και Σελίνου. Για την ιστορία του έχουν γραφτεί πολλά βιβλία ενώ έχουν δημοσιευθεί αμέτρητα άρθρα και ρεπορτάζ, γιατί όλα σε αυτό τον τόπο, πέτρες, κέδροι και άμμος μυρίζουν ιστορία και δόξα, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. 
Το 1824 έγινε η σφαγή του Ελαφονησίου με θύματα 600 γυναικόπαιδα, 150 γέροντες στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και της Ανατολής και  42 πολεμιστών που «έπεσαν» όλοι, αφού από το στενό αβαθή πέρασμα της λιμνοθάλασσας από την παραλία μέχρι το νησί, πέρασε το Πάσχα του 1824 το πολυάριθμο ιππικό των Τούρκων κάνοντας την γενοκτονία με τη σφαγή. Πάνω στο νησάκι υπήρχε η μικρή εκκλησία της Αγίας Ειρήνης την οποία όπως και άλλες εννέα στα Εννιά Χωριά ισοπέδωσαν οι Τουρκοαιγύπτιοι. 
Στη μνήμη τους η Ένωση Ινναχωριανών Αθηνών και Πειραιώς σε συνεργασία με τον Δήμο Κισάμου έχοντας την υποστήριξη της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης πραγματοποιεί κάθε χρόνο σειρά εκδηλώσεων με την ονομασία Λαφονήσια. 
Οι φετινές εκδηλώσεις κορυφώθηκαν στις 7 το απόγευμα της Κυριακής στην παραλία, αντικριστά της ιστορικής νησίδος που βρίσκεται το άγαλμα με τον άοπλο Κρητικό όπου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη τους. Ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και ψάλθηκε από όλους ο Εθνικός μας ύμνος. 
Για τα θλιβερά ιστορικά γεγονότα που βύθισαν  στο πένθος πολλά χωριά της περιοχής, αναφέρθηκε αμέσως μετά λεπτομερώς και με πολύ συγκίνηση ο επί τιμής πρέσβης Βασίλειος Σημαντηράκης, καταγόμενος από τα Σημαντηριανά, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής: “Συγκεντρωθήκαμε και πάλι εδώ, 198 χρόνια από την σφαγή του Λαφονησίου το 1824 που κόστισε τη ζωή σε περίπου 600 συγχωριανούς μας, νέους, γέρους, γυναίκες και παιδιά, για να αποτίσουμε τον επιβαλλόμενο φόρο τιμής στους θυσιασθέντες προγόνους μας” για να επισημάνει ότι “η ιστορική μνήμη διατηρειται αναλλοίωτη και οι λαοί που ξεχνούν το παρελθόν δεν έχουν μέλλον”. 
Ο ίδιος συνεχίζοντας σημείωσε: “ Τα γεγονότα της σφαγής είναι γνωστά. Τα στρατεύματα του Αιγυπτίου Ιμπραήμ καθοδηγούμενα από τον Χουσεΐν, προερχόμενοι από τον Κάμπο των Εννιά Χωριών αφού είχαν αποβιβαστεί στο Καστέλι και αφού κατέσφαξαν στον Ξωτικόσπηλιο της Κεραμωτής γύρω στους 300 ντόπιους έφτασαν εδώ που βρισκόμαστε τώρα για να περάσουν στο νησί κατευθυνόμενοι  με προδοσία – ας το πούμε και αυτό – στον σπήλιο που βρίσκεται στην άκρη του νησιού για να προβούν σε άγρια σφαγή των αμάχων που είχαν κρυφτεί…”. 
Στα μεταγενέστερα χρόνια υπογραμμίζει ο κ. Σημαντηράκης και συγκεκριμένα “ το 1962, με πρωτοβουλία Ένωσης Εννιαχωριανών Αττικής και με την ένθερμη συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου καθώς επίσης και της τότε Κοινότητας Βάθης ή Κούνενι επισημοποιήθηκε η τελετή εις μνήμη των θυμάτων και ακόμα με δωρεάν του αείμνηστου συντοπίτη μας δικηγόρου Στέλιου Φαλδαμή από τα Παπαδιανά στήθηκε ο ανδριάντας που βλέπουμε.  Έτσι, λοιπόν, ο τόπος μαρτυρίας των συγχωριανών μας το 1824 έγινε τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων επισκεπτών Ελλήνων και ξένων που έρχονται για να απολαύσουν το φυσικό κάλλος της παράκτιας περιοχής και του μικρού νησιού. Αυτό είναι σήμερα το τουριστικό Λαφονήσι που “σκεπάζει” απειλητικά το ιστορικό Λαφονήσι που γιορτάζουμε εμείς οι λίγοι σήμερα”. 
Στη συνέχεια της ομιλίας του ο κ. Σημαντηράκης άφησε αιχμές για τους Δήμους Κισάμου και Καντάνου – Σελίνου τονίζοντας πως “ η διαχείριση του τουριστικού Λαφονησιού μέχρι σήμερα γίνεται χωρίς κανένα σχέδιο αξιοποίησης. Σε ανάμνηση αυτής της σφαγής, της ιστορίας και της λατρείας αλλά και της ομορφιάς του τόπου εγκαταστάθηκε μια μνημειακή πλάκα με την ακροστιχίδα του Λαφονησιού. Είναι, όμως ανάγκη να τοποθετηθεί επί πλέον μια με σύντομη ιστορική αναγραφή σε 2 με 3 γλώσσες ώστε να πληροφορούνται οι επισκέπτες την ιστορία του νησιού.  Θα είναι μια ολοκληρωμένη πράξη τιμής στη μνήμη των σφαγιασθέντων κατοίκων από τα χωριά μας”.      
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος

ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΤΑΥΡΩΝΙΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΔΙΨΑΣΟΥΜΕ

Τα έργα αξιοποίησης του υδατικού δυναμικού του Ταυρωνίτη ποταμού στον δήμο Πλατανιά των Χανίων αναμένεται να δημοπρατηθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ενέταξε στο Τομεακό του Πρόγραμμα 2021-2025 το συνολικό έργο που έχει λάβει το πράσινο φως της Διυπουργικής Επιτροπής ΣΔΙΤ τον περασμένο Ιούνιο και πλέον απομένει να δημοσιευθεί η προκήρυξη του διαγωνισμού.
Με την απόφαση ένταξης έχει χρηματοδοτική κάλυψη από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μέχρι να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και να συγκεκριμενοποιηθεί η χρηματοδότηση από τον ανάδοχο.
Η Σύμπραξη για τα έργα αξιοποίησης του υδατικού δυναμικού του Ταυρωνίτη ποταμού, αφορά στη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, συντήρηση και λειτουργία του Φράγματος Ντεριανού και του Φράγματος Σεμπρωνιώτη, της συνδετήριας σήραγγας των δύο δημιουργούμενων ταμιευτήρων, των έργων μεταφοράς και διανομής νερού των νέων ταμιευτήρων για την άρδευση καλλιεργούμενων περιοχών των Δήμων Πλατανιά και Κισάμου της Π.Ε. Χανίων και των έργων επεξεργασίας και μεταφοράς νερού του ταμιευτήρα του φράγματος Ντεριανού για την ενίσχυση της ύδρευσης των ανωτέρω Δήμων.
Το κόστος εκτιμάται σε 267,09 εκατ. ευρώ και η διάρκεια της σύμπραξης έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Αύγουστο του 2024 και να λήξει τον Αύγουστο του 2054.
Αυτό σημαίνει συνολικά, μαζί με την περίοδο κατασκευής, 30 έτη.
(Με πληροφορίες από ypodomes.com)

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΚΙΣΑΜΟΥ

Η κινητή και ακίνητη περιουσία του συγκροτήματος των Λυκείων ανήκει στον Δήμο και σε κανένα άλλο... μάλιστα αν ψάξουμε στην διαυγεια θα βρούμε την ΑΔΑ που η αποκεντρωμένη διοίκηση Κρήτης διαπιστώνει την νομιμότητα της μεταβίβασης κινητής και ακίνητης περιουσίας στο Δήμο Κισάμου... Απλά το μόνο που δεν μπορεί να δει κανένας ειναι οι πίνακες και τι περιέχουν σαν κινητή περιουσία.

Αυτά γιατί υπάρχει το ερώτημα σε ποιον ανήκει η κινητή περιουσία των λυκείων... Μάλιστα αυτή η διαπίστωση έγινε τον 11 του 2021 και απο τότε ως και σήμερα η κινητή περιουσία πρέπει να ειναι ακόμα εκεί.. εκτός κι αν..
Ακόμα λοιπόν και αυτή ταμπέλα που ο εργάτης της φωτο ρίχνει ανήκει στον Δήμο και έπρεπε να μπει σε μια αποθήκη.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2022

ΜΑΛΑΘΥΡΟΣ 1944-2023 Σταύρος Αρναουτάκης: «78 χρόνια μετά, από τη Μαρτυρική Μαλάθυρο, στέλνουμε μήνυμα βαθιάς αναγνώρισης, σεβασμού και τιμής στη μνήμη των ηρώων».

Η μαζική εκτέλεση 61 ανδρών στην Μαλάθυρο Κισάμου Χανίων στις 28 Αυγούστου 1944 από γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα, αποτελεί ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα της γερμανικής κατοχής και συγκαταλέγεται στα μεγάλα ολοκαυτώματα. 
Σήμερα, τιμήθηκε η 78η επέτειος ως «ένα διαχρονικό σύμβολο πίστης και αγώνα για την Ελευθερία», όπως τόνισε στη δήλωσης του ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, ο οποίος παραβρέθηκε και κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των ηρώων.  
«Η επέτειος της ομαδικής εκτέλεσης των 61 Μαλαθυριανών είναι εδώ για να θυμίζει τις μάχες που έδωσαν πριν από 78 χρόνια οι πρόγονοι μας για τα ιδανικά, με ύψιστο όλων την Ελευθερία. Η επέτειος αυτή αποτελεί έμπνευση για κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη που πρέπει να κερδηθεί», ανέφερε ο Περιφερειάρχης Κρήτης. 
«Ο μαρτυρικός θάνατος τόσων ανθρώπινων ψυχών μας διδάσκει πως πρέπει να βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση, προκειμένου να μην τελεστούν ξανά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, με όποια μορφή και αν εμφανισθούν οι εχθροί της Δημοκρατίας στο μέλλον. Τόσο στην Ευρώπη όσο και οπουδήποτε αλλού στον Κόσμο.
Σήμερα 78 χρόνια μετά, από τη Μαρτυρική Μαλάθυρο, στέλνουμε μήνυμα βαθιάς αναγνώρισης, σεβασμού και τιμής στη μνήμη των ηρώων. Των αγωνιστών που δεν δείλιασαν, υψώνοντας τη δύναμη της ψυχής τους απέναντι στη βία του ναζισμού.
Είμαστε βέβαιοι ότι η δική τους θυσία ρίζωσε βαθιά το δέντρο της Ελευθερίας στην Κρήτη, την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη», υπογράμμισε ο Σταύρος Αρναουτάκης.
Στην τελετή παραβρέθηκαν ο βουλευτής Ηρακλείου Μανόλης Συντυχάκης, ο Αντιπεριφερειάρχης Χανίων Νίκος Καλογερής, ο Δήμαρχος Κισάμου Γιώργος Μυλωνάκης, ο Δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Αλεξανδρος Μαρκογιαννάκης, εκπρόσωποι αυτοδιοικητικών, στρατιωτικών αρχών και τοπικών φορέων, σωματείων και οργανώσεων.


ΝΕΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Δεν ξέρω αν τα στελέχη του Δήμου Κισάμου, (δημοτικοί σύμβουλοι- συνεργάτες ειδικοί και μη -τεχνικές υπηρεσίες) έχουν facebook μπορεί ναι και μπορεί όχι...  (σε αυτόν κόσμο που ζούμε λέμε οτι θέλουμε και ανάλογα πως μας συμφέρει)... αλλά διαπιστώνω εδώ και 4-5 μέρες το τι αναβρασμός υπάρχει σε όλους μας με την κωλυσιεργία, όχι της κατεδάφισης των σχολείων, αλλά την απομάκρυνση της κινητής περιουσίας των. Πράγματα πρωτόγνωρα για όλους μας και απορώ που ως και σήμερα δεν βρέθηκε ένας να γράψει δημόσια έστω μια δικαιολογία ή να μας πει πως φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση.
Διαβάζω στην σελίδα του Διευθυντή του ΕΠΑΛ Κισάμου κ. Ζουριδάκη
Πτυχές Εκπαιδευτικού έργου...
Εσχάτως, και μετά από ανασκόπηση σχολιασμών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναδύθηκε ότι στο πολυσχιδές εκπαιδευτικό έργο θα πρέπει να προστεθούν και νέες πτυχές τις οποίες - παρά την 30χρονη εμπειρία στο χώρο - αγνοούσα. Πρόκειται για τις αρμοδιότητες φύλαξης και αστυνόμευσης σχολικής περιουσίας σε ένα ακατάλληλο λόγω σεισμού κτήριο. Οι "γνωρίζοντες" διατείνονται ότι οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται από τους εκπαιδευτικούς καθ' όλη τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους και του 24ώρου.
ΥΓ. Αν χρειαστεί την απάντηση θα τη δώσουν τα επίσημα έγγραφα...

Αν το μελετήσετε σωστά, και ας με διαψεύσουν αν κάνω λάθος, κάποιοι ρίχνουν ευθύνες στην εκπαιδευτική κοινότητα που δεν, προσέξετε, φρουρούσε* επι 24ώρου βάσεως τα ετοιμόρροπα και πολύ επικίνδυνα κτήρια (κατά υπουργό) ώστε να μην γίνει το πλιάτσικο (εμμέσως το παραδέχονται όλοι) που έγινε εκεί τα τελευταία χρόνια. 
Βρήκαμε λοιπόν ποιος φταίει δεν μένει παρά να τους χρεώσουμε... οτι κλάπηκε, που αν δεν επιστραφεί πίσω.. να τους το κρατήσουμε και απο τον μισθό... Κύριε Ελέησον
Τι άλλο θα ακούσουμε. 

Υ.Σ Το 2013 η κυβέρνηση κατήργησε 46 ειδικότητες στα Επαγγελματικά Λύκεια της χώρας ...απο φέτος θα προστεθεί μάλλον άλλη μια, ο καθηγητής φύλακας...που θα διαθέτει εκτός απο γνώση και το ανάλογο σωματότυπο του "προστάτη".

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ Ο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 Με ανακοίνωση της η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Κισάμου ζητάει την προσωρινή απομάκρυνση του αναδόχου απο τα σχολεία εως ότου ο δήμος μεταφέρει τον εξοπλισμό που ξέχασε να απομακρύνει εδώ και τρία χρόνια απο αυτά.
Τρία, σχεδόν, χρόνια από τον σεισμό του Νοέμβρη του 2019 που κατέστρεψε το, ασυντήρητο, συγκρότημα του ΕΠΑΛ – ΓΕΛ Κισάμου, ξεκίνησε αυτές τις μέρες η πολυπόθητη κατεδάφιση.
Καταρχάς είναι εμπαιγμός για το λαό της Κισάμου να βγαίνουν κυβερνητικά στελέχη που έχουν και την κύρια ευθύνη για αυτές τις καθυστερήσεις και να επιχαίρουν για αυτό το γεγονός και κατά δεύτερον είναι απόλυτα κατανοητή από εμάς η αγωνία της εκπαιδευτικής κοινότητας  για το ότι ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός, που έχει αγοραστεί με τα χρήματα του λαού, παραμένει ακόμα στο υπό κατεδάφιση κτήριο.
Αρκετό καιρό τώρα, περίπου χρόνος, μετά από πιέσεις, βρέθηκε χώρος για να μεταφερθεί όλος αυτός ο εξοπλισμός, εγκρίθηκε, μάλιστα, και κονδύλι για να δοθεί σε μεταφορική και να πάνε σε αυτόν τον χώρο. Είναι ακατανόητο από εμάς γιατί αυτό δεν έγινε. Η σημερινή (προχθεσινή) σύσκεψη στο Δημαρχείο, που ζητήθηκε από τον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, κ. Σταθάκη, μάλλον περιέπλεξε, με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής,  περισσότερο, το ζήτημα παρά το έλυσε.
  Αντί σε συνεργασία εκπαιδευτικής κοινότητας και Δήμου να γίνει η απομάκρυνση όλου του εξοπλισμού, ακούστηκαν, από υπεύθυνα χείλη, παράξενα πράγματα, τα αναφέρει και στην ανακοίνωση που έδωσε χθες 26 Αυγούστου ο κ. Σταθάκης, όπως να πηγαίνουν οι διευθυντές να παίρνουν ότι νομίζουν και άλλα τέτοια που μόνο περισσότερη ανησυχία προκαλούν, για το τι μέλει γενέσθαι.
Εδώ να αναφέρουμε ότι η μόνη αρμόδια υπηρεσία η οποία μπορεί να αποφασίσει τι πάει για καταστροφή και τι όχι είναι η ΔΔΔΥ (Διεύθυνση Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού), πρώην ΟΔΔΥ, κατόπιν αιτήματος των αρμόδιων Διευθυντών, των Λυκείων και στην περίπτωση μας, της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.   
Ζητάμε να σταματήσει τώρα τις ενέργειες κατεδάφισης ο ανάδοχος, να απομακρυνθούν όλα τα αντικείμενα και μετά να συνεχιστεί η κατεδάφιση. Αν αυτό πρέπει να το κάνει η ΚΤΥΠ, η Περιφέρεια ή ο Δήμος δεν μας αφορά. Για την λαϊκή περιουσία, όπως είναι αυτός ο εξοπλισμός, παρωχημένος  ή καινούργιος, για κλοπή ή καταστροφή της, δεν πρόκειται να δείξουμε καμία ανοχή.
Κίσαμος 27-08-2022
Για την Λαϊκή Συσπείρωση Κισάμου 
Ο Δημοτικός Σύμβουλος
Φραγκιουδάκης Γιώργος

Σάββατο 27 Αυγούστου 2022

ΜΑΛΑΘΥΡΟΣ 1944-2023 ΜΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ 2018 ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΕΝΙΑΣ ΣΗΜΑΝΔΗΡΑΚΗ

Ολόκληρη η επαρχία Κισάμου μαζί με το υπόλοιπο Νησί στενάζει από τις βαριές αλυσίδες κι ας αχνοδιαγράφεται κάπου μακριά μια τρεμάμενη ελπίδα για φως και λευτεριά. Υπόδουλοι οι Κρητικοί, δεν χάνουν το θάρρος τους και ατσαλώνοντας τις καρδιές και τα μπράτσα, τα λιωμένα απ’ τις στερήσεις και τις κακουχίες, προσπαθούν, μάχονται, λαβαίνουν μέρος φανερά ή κρυφά σε σαμποτάζ. Αλλοι σαν αντάρτες κι άλλοι μέσα απ’ τα χωριά τους, κάνουν ό,τι είναι μπορετό για να φέρουν μια ώρα αρχύτερα την πολυπόθητη μέρα. Συνεργάζονται με Άγγλους και με άλλους συμμάχους που βρίσκονται ακόμη στο Νησί κι αψηφούν τους κινδύνους καθώς οι Γερμανοί εντείνουν τις προσπάθειές τους για να ξαναγίνουν κύριοι της κατάστασης.
Τρεις εστίες Γερμανών βρίσκονται κοντά στο χωριό Μαλάθυρος στην Κίσαμο των Χανίων: στις Βουκολιές, στον Κουρφαλώνα και στην Επισκοπή. Όπως γίνεται σχεδόν πάντα, κάποια προδοσία φανερώνει πως ανάμεσα στο χωριό Μεσαύλια και στη Μαλάθυρο βρίσκεται φυλάκιο Αγγλων που διαθέτει ασύρματο και ομάδα δολιοφθορών, με την οποία συνεργάζονται οι Μαλαθυριανοί.
Και ξεκινούν οι Γερμανοί στις 27 Αυγούστου από τον Κουρφαλώνα και την Επισκοπή, ενώ η ομάδα των Βουκολιών διασπάται – οι μισοί μένουν στην κωμόπολη, ενώ οι υπόλοιποι, πεζοπορώντας δύσβατους δρόμους, φθάνουν στα Μεσαύλια και από εκεί αρχίζουν προσεχτικά να προχωρούν προς τη Μαλάθυρο. Νύχτα φθάνουν στους λόφους και στις λαγκαδιές γύρω από το χωριό. Σαν πουλιά αρπαχτικά, σαν τσακάλια, περιμένουν το ξημέρωμα. Και σαν παίρνει να χαράζει στο πεντακάθαρο στερέωμα, αρχίζουν να στενεύουν τον κλοιό, να ζώνουν το μισοκοιμισμένο ακόμη χωριό.
Χάραμα της Δευτέρας 28ης Αυγούστου 1944 οι Γερμανοί μπαίνουν στο χωριό, χωρίς να δείξουν τις προθέσεις τους. Μα ύστερα από λίγο ξεσπούν και δείχνουν τον χειρότερο εαυτό τους. Με φωνές και βρισιές, με χτύπους στις πόρτες, αρχίζουν συλλήψεις και συγκεντρώνουν τον πληθυσμό. Βάζουν αλλού τα γυναικόπαιδα κι αλλού τους άντρες. Τρείς γειτονιές του χωριού γίνονται τόποι συγκέντρωσης: Τα Μπαμπουνιανά, το Πάνω Χωριό και τα Μπαχαδιανά.
Κλάματα γυναικών, φωνές παιδιών και συγκρατημένος θυμός των δεμένων ανδρών, αντηχούν στις γειτονιές.
Καλά πληροφορημένοι οι Γερμανοί απαιτούν να μάθουν: Πού είναι το Αγγλικό φυλάκιο, πού είναι ο ασύρματος, ποιοι Μαλαθυριανοί συνεργάζονται με τους Αγγλους και ποια είναι τα σχέδιά τους; Μα κανείς δε μιλά. Περήφανοι, ορθώνονται με στόμα σφιγμένο και μάτια στηλωμένα μακριά και κανείς δεν μαρτυρά αν και όλοι γνωρίζουν. Λυσσούν οι Γερμανοί κι αρχίζουν τους ξυλοδαρμούς. Καταματωμένα μα ζωντανά ακόμη κορμιά χτυπούν με γδούπο το χώμα καθώς η ανάκριση συνεχίζεται. Οι Γερμανοί αρχίζουν το πλιατσικολόγημα – ρούχα, φαγώσιμα, ζώα και πολύ περισσότερο πολύτιμα πράγματα αλλάζουν ιδιοκτήτες και περνούν με βία στα χέρια των Ναζήδων. Αυτή η φοβερή κατάσταση κρατά όλη μέρα. Χωρίς ξεκούραση, ματωμένοι, χωρίς μια γουλιά νερό, οι Μαλαθυριανοί υπομένουν το τρομερό βασανιστήριο.
Χωρίς κανένα αποτέλεσμα στις ανακρίσεις, χωρίς κανένα θετικό στοιχείο, γύρω στις πέντε το απόγευμα, οι Γερμανοί συγκεντρώνουν τις τρείς ομάδες των αιχμαλώτων ανδρών στην τοποθεσία Διπόταμο. Προχωρούν μπροστά με τα χέρια στο σβέρκο. Τους σπρώχνουν, τους χτυπούν, μα εκείνοι προχωρούν αγέρωχοι κι αποφασισμένοι. Τα ταχυβόλα για μια στιγμή ξερνούν φωτιά. Οι περισσότεροι βλέπουν και καταλαβαίνουν. Οι ριπές σημάδεψαν τον τόπο θυσίας. Μέσα στο Φαράγγι, τρία χιλιόμετρα περίπου απ’ το χωριό, τους στήνουν στη σειρά – 61 κορμιά λεβέντικα, κυπαρισσόκορμοι αντίκρυ στις μαύρες εφιαλτικές κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Πίκρα και παράπονο γι’ αυτά που δεν πρόλαβαν να κάνουν, για τα παιδιά τους που δεν θα δουν να μεγαλώνουν – και μερικοί ούτε καν να γεννιούνται – και περηφάνια για την προσφορά τους στο Μεγάλο Ιδανικό.
6:30. Η Διαταγή. Τα πυρακτωμένα βλήματα που κουρνιάζουν σε σάρκες στοργικές. Και ηρωϊκά κορμιά που γέρνουν στο χώμα, βάφοντάς το άλικο. Αίμα αχνιστό κυλά και σκεπάζει τα χόρτα και τρέχει ρυάκι ορμητικό – μαζί του κι η ζωή. Μια ριπή πολυβόλου ξαναγαζώνει τα πεσμένα κορμιά.
Οι εκτελεστές αρχίζουν να δίνουν τη χαριστική βολή στα κεφάλια των ανδρών. Δυο Γερμανοί, ο ένας από τη μια και άλλος από την άλλη μεριά της σειράς, οπλίζουν τα πιστόλια και πυροβολούν ένα – ένα τα ματωμένα κορμιά. Κάπου στη μέση ο ένας Γερμανός σταματά και φεύγει, βλέποντας τον συνάδελφό του να πλησιάζει. Φθάνει ο άλλος Γερμανός στο ίδιο σχεδόν σημείο. Σταματά μπροστά σε κορμί ολομάτωτο κι ασάλευτο, νομίζοντας πως αυτό έχει ήδη δεχτεί τη χαριστική βολή. Μα δεν είναι έτσι.
– «Ήταν δραματική κι εφιαλτική στιγμή για μένα», διηγιόταν ο παπά Γιάννης Καρτσωνάκης, μετέπειτα εφημέριος της Μαλαθύρου, που έχει φύγει πια για να συναντήσει τους 60 συγχωριανούς του. Την εποχή εκείνη δεν ήταν παπάς, μα λαϊκός, κι ο μόνος που γλύτωσε από τη μεγάλη σφαγή.
«Τραυματισμένος και καταματωμένος από τους ξυλοδαρμούς και την εκτέλεση, δάγκωνα το χώμα, καθώς άκουγα δίπλα μου το ψυχορράγημα των συγχωριανών μου. αντιλήφθηκα τον Γερμανό μπροστά μου και προετοιμάστηκα για το τελειωτικό χτύπημα. Μα εκείνος έσκυψε και, πιάνοντας το χέρι μου, τράβηξε τον αρραβώνα από το δάχτυλό μου. Αλλά η βέρα δεν έβγαινε. Νόμιζα πως θα καταλάβαινε πως ήμουν ακόμη ζωντανός ή πως θα μου έκοβε το δάχτυλο. Μα τελικά το δαχτυλίδι, μέσα στα αίματα, γλίστρησε στο χέρι του Γερμανού και εγώ έμεινα ακίνητος, αναίσθητος, δεν ξέρω για πόση ώρα, ώσπου άκουσα τις φωνές των γυναικών και διάκρινα τη μορφή της γυναίκας μου που ερχόταν κι έκλεισα πάλι τα μάτια, ανίκανος να κουνηθώ απ’ τους πόνους, την εξάντληση, την αιμορραγία και τον ψυχικό κλονισμό που είχα υποστεί…»
Πικρή απογραφή της μεγάλης εκτέλεσης: Ολόκληρος ο αντρικός πληθυσμός του χωριού από 13 χρονών και πάνω, 60 άντρες, άλλοι πάνω στον ανθό της νιότης, άλλοι μεγαλύτεροι, ακόμη και παιδιά, που δείχνουν, ενώνοντας το αίμα τους με το κρυστάλλινο νερό του Φαραγγιού πώς πεθαίνει η Λεβεντιά.
Γυναίκες και μικρά παιδιά κατεβαίνουν στο Φαράγγι, κλαίγοντας, ξεσκίζοντας τα στήθια, ξεπλέκοντας τα μαλλιά, μοιρολογώντας και ουρλιάζοντας, χαμένοι μέσα στο απύθμενο βύθος του πόνου. Κουβαλούν θρηνώντας, άγριες, ματωμένες οι γυναίκες τους νεκρούς τους στο χωριό – τα αδέλφια, τους πατεράδες, τους άντρες, τα παιδιά τους. Κι εκτυλίσσονται σκηνές αλλοφροσύνης, σκηνές που μόνο σε αρχαία τραγωδία θα μπορούσε κανείς να συναντήσει. Αυτές οι γυναίκες, οι τραγικές, ήταν που κράτησαν το χωριό – μαυροντύθηκαν, έσφιξαν τα χείλια, κατέβασαν το τσεμπέρι χαμηλά στα μάτια, έκαναν την καρδιά τους πέτρα και προχώρησαν μπροστά, περήφανες, αλύγιστες, για να δουλέψουν στα χωράφια, για να κρατήσουν τα σπιτικά τους, για ν’ αναστήσουν τα μωροπαίδια τους.
Στο φεύγα τους οι Γερμανοί αφήνουν οικογένειες που ξεκληρίστηκαν κι απόμειναν χωρίς κανένα στήριγμα. Κι ένα χωριό να μοιρολογιέται σα γυναίκα, σαν αδελφή, σα μάνα:
– Μαλάθυρο, όμορφο χωριό, άξιο και τιμημένο,
και πούν΄οι γι’ αντριωμένοι σου, τα όμορφα παλληκάρια;
– Μπαμπέσικα τα πιάσανε οι Γερμανοί οι σκύλοι
κι εκαταλύσανέ μου τα…
Η φοβερή εκτέλεση, μαζί με τόσα άλλα, πέρασε και καταχωρήθηκε στη λέξη «Έγκλημα» στο λεξικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και στη Μαλάθυρο, το ταπεινό χωριό που πρόσφερε τη μεγάλη θυσία στη Μάνα Ελλάδα καθιερώθηκε να γίνεται μνημόσυνο την τελευταία Κυριακή κάθε Αυγούστου στη μνήμη των ηρώων και να προσφέρεται σταυρόψωμο, κόλυβα και κρασί για τον αιώνιο αναπαμό των νεκρών και τη συγχώρεση των εκτελεστών τους.
Το μνημόσυνο τελούσε όλα αυτά τα επόμενα χρόνια ο μοναδικός επιζήσας, ο παπά Γιάννης Καρτσωνάκης. Εντύπωση προκαλούσε το γεγονός ότι έλεγε στη λειτουργία τα ονόματα των 60 νεκρών απ’ έξω. ΄Όταν τον ρωτούσαν, έδινε την εξήγηση: «Πάω με το μυαλό μου στις γειτονιές του χωριού μου και χτυπώ τις πόρτες, στα εξήντα εκείνα σπίτια που ορφάνεψαν, και τους βλέπω να μου ανοίγουν και να με χαιρετούν όπως πριν συμβεί το κακό…»
Μάτια που δεν στέρεψαν με το πέρασμα του χρόνου δακρύζουν ακόμη, πρόσωπα ρυτιδιασμένα μα και νεότερα σκύβουν με πόνο ανείπωτο μπροστά στο θάνατο που δεν ξεχνιέται και πάντα μαστιγώνει τις καρδιές. Κι αναδιπλώνονται εικόνες φρίκης στο συναπάντημα του φοβερού φονικού, που μαυροφόρεσε ένα χωριό, μια επαρχία. Ζωντανεύει κάθε φορά η μομφή για τους σιδερόφραχτους γίγαντες του Βορρά, αλλά και δίνεται πάντα απλόχερα η συγνώμη για ένα έγκλημα που όμως δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Ζαχαρένια Σημανδηράκη

61 οι εκτελεσμένοι και εδώ όσες φωτογραφίες κατάφερα να βρω απο το αρχείο του Αλκ. Μαυράκη

ΟΙ ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

-Έλα σιγά σιγά....

- Λίγο δεξιά....
- Ώπα δεν χωράς ..κάνε όπισθεν...
Το καθημερινό πρόβλημα στους δρόμους της πόλης....