Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΡΓΟ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ
Αν και το κτήριο ήταν του 1920 και δεν θεωρείτε διατηρητέο, εντούτοις το φαρμακείο ήταν ιστορικής σημασίας για την πόλη μας, αφού εκτός απο του οτι ήταν το πρώτο του είδους στην Κίσαμο ήταν και ένα σημείο που συνέδεσε την ανάπτυξη της πόλης και της παλιάς αγοράς του Καστελλιού, με τον κόσμο που ερχόταν απο όλη την επαρχία για τα ...φάρμακα του.
Το κτήριο έπεσε ήταν όνειρο της προηγούμενης δημοτικής αρχής αλλά και πολλών Καστελλιανών να "φύγει όσο το δυνατόν γρηγορότερα" ώστε να ξεμπλοκάρει το παλιό ιστορικό κέντρο και συνάμα να ενώσει τα στοιχεία, αυτά τα λίγα πολιτισμικά στοιχεία που έχουμε να δείξουμε, Τσαρσί, Βρύση του Μαρή, Άγιο Σπυρίδωνα... με μια διαδρομή. Μια διαδρομή που παρουσιάστηκε απο την Νεκταρία Λαινάκη, και θα ξαναγύριζε στην πλατεία Τζανακάκη και στα Μουσεία, αφού ήδη προχωρα και η μελέτη του Βυζαντινού Μουσείου. (φωτο κάτω)
Η ανάδειξη του ιστορικού κέντρου ήταν στοίχημα πολλών δημοτικών αρχών και δημάρχων, βέβαια ελάχιστα έγιναν μετά τις επεμβάσεις (σωστές) επί δημαρχίας Αντώνη Σχετάκη και δημαρχίας Φρόσω Σκουλάκη (η τελευταία ανάπλαση) απο τότε μόνο ακούμε οτι θα, αλλά έργα δεν βλέπουμε, με κάθε καθυστέρηση να επιβαρύνει περισσότερο το ιστορικό Κέντρο που θρουλλά απο την εγκατάλειψη. Ανάπλαση ακούμε αλλά ανάπλαση δεν βλέπουμε λοιπόν, γιατί απλά δεν υπάρχει ούτε όραμα, ούτε και φράγκο στις τσέπες για κάτι τέτοιο. Το όραμα της Νεκταρίας είναι υπέροχο αλλά απλησίαστο, το ίδιο μου φαίνεται οτι είναι και το όραμα του ΝΕΣΚ για το open mall αν και εδώ υπάρχουν τα φράγκα αλλά δεν υπάρχει η διάθεση.
Όραμα χρειάζεται και χρήμα, εμείς μάλλον πασχίζουμε και απο τα δυο....
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ
85 χρόνια απο τον θάνατο του Ελευθερίου Βενιζέλου χθες και σε πολλές πόλεις ανά την Ελλάδα έγινε επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του Εθνάρχη Βενιζέλου και στα Χανιά πολιτικό μνημόσυνο στους τάφους του Ελευθερίου και Σοφοκλή.
Η απορία μου είναι βέβαια γιατί έχουμε αυτό το άγαλμα εμείς στην πλατεία μας, που δεν το τιμούμε καθόλου τα τελευταία χρόνια. Αλλά μπας και ήταν απόφαση των σημερινών να σταθεί εκεί το άγαλμα.... του Σχετάκη ήταν!!
Να θυμίσω οτι την τελευταία φορά που κάποιοι έκαναν κάτι σχετικό για τον Βενιζέλο στην πόλη μας ήταν πριν πολλά χρόνια. (φωτο).
Αλλά θα μου πεις εμείς για τέτοια ειμαστε και τέτοιες εποχές;
200 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ
Αντιγράφω απο την σελίδα της Α. Μ
Μέσα στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen, υπάρχει ένας τάφος με το όνομα Λεωνίδας Ανδρούτσος, όπου είναι θαμμένος ο γιος του ήρωα του 1821 Οδυσσέα Ανδρούτσου.
Κάποια μέρα ο πρόεδρος του συλλόγου «Λόγου, Τέχνης και ελληνικού πολιτισμού της Βαυαρίας» κ. Χρήστος Χατζησπυρίδης διάβασε γι΄αυτόν τον τάφο και μαζί με την γυναίκα του Γεωργία έψαξαν και τον βρήκαν χορταριασμένο και παρατημένο. Τον περιποιήθηκαν, καθιέρωσαν ετήσιο μνημόσυνο μέσω του συλλόγου για τον άγνωστο γιο του Ήρωα και διηγήθηκαν την ιστορία του:
Γεννήθηκε το 1824 στις Λιβανάτες Φθιώτιδας από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και την γυναίκα του, Ελένη Καρέλη. Βαφτίστηκε Λεωνίδας προς τιμή του ήρωα της Μάχης των Θερμοπυλών.
Όταν δολοφονήθηκε ο υπερήφανος Σταυραετός της Ρούμελης Οδυσσέας Ανδρούτσος, την νύχτα 4 προς 5 Ιουνίου 1825, η γυναίκα του Ελένη Καρέλη – Ανδρούτσου και ο γιος του Λεωνίδας, μόλις 1 ετών, βρέθηκαν σε τραγική κατάσταση.
Είχαν να αντιμετωπίσουν από την μια την απειλή της ζωής τους αφού ο Ι. Γκούρας έπειτα από εντολή του Κωλέττη, είχε οργανώσει αποσπάσματα, τα οποία έψαχναν να τους βρουν και να τους δολοφονήσουν. Από την άλλη την φτώχεια και την ανέχεια. Ο άτυχος ήρωας Οδυσσέας Ανδρούτσος, είχε διαθέσει όλη του την περιουσία, για τον Ιερό Αγώνα του Γένους και με δικά του χρήματα είχε οχυρωθεί η Ακρόπολη της Αθήνας. Αλλά τι τραγική ειρωνεία, το 1825 σ’ αυτό το φρούριο τον βασάνισαν (στο ναό της Άπτερου Νίκης) και πέταξαν κάτω από το βράχο της Ακρόπολης το νεκρό του σώμα.
Έτσι μητέρα και γιος αναγκάστηκαν να κρύβονται σε σπίτια φίλων και σε σπηλιές, κατατρεγμένοι και φτωχοί.
🏛Βασιλιάς στη Βαυαρία ήταν τότε ο μεγάλος φιλέλληνας Λουδοβίκος ο Α’, ο οποίος συγκινήθηκε από το δράμα της οικογένειας του ήρωα και αποφάσισε να προστατέψει το μικρό Λεωνίδα και τη μητέρα του.
Έτσι λοιπόν τους κάλεσε στη Βαυαρία και τους φιλοξένησε στο παλάτι του. Το μέλλον για το μικρό Λεωνίδα ήταν πλέον λαμπρό, ο Λουδοβίκος τον είχε σαν γιο του και τον μεγάλωνε με τους καλύτερους δασκάλους.
Όμως δυστυχώς, η επιδημία χολέρας που θέριζε εκείνη την εποχή, δεν έκανε διάκριση σε κανένα, ούτε στον γιο του ήρωα, ούτε στον ευνοούμενο του Βασιλιά.
Ο Λεωνίδας πέθανε στα δώδεκά του χρόνια, χτυπημένος από τη φοβερή αρρώστια στις 11 Δεκεμβρίου 1836.
Στο ταφικό μνημείο του Λεωνίδα Ανδρούτσου χαράχτηκε δίγλωσση επιγραφή του φιλέλληνα ουμανιστή Θείρσιου στα ελληνικά και γερμανικά.
Εκτός από τα προσωπικά στοιχεία και την ιστορία του μνημείου, φέρει την εξής επιγραφή:
«Ειμί θάλος πολυανθές, υπ’ ανδρών βλαστέν αρίστων,οίτινες αντ’ αρετής έργ οδυνηρά πάθον.Τον δε πάππον ελών νηλεώς εφόνευσ ο τύραννος,ου βία αλλά δολω, φάρμακα λυγρά διδούς.Τον δ ου γεννητήρα, τον εν πολέμοις αδάμαστον,εχθροδαποί πύργον κρήμνισαν εκ μεγάλου.Μήτηρ δε, η Παρνασσού ενί σπηλαίοις μ’έτικτεν,ενθάδε δωδεκάτη κλαύσεν αποφθίμενον»
Η μετάφραση στα νέα ελληνικά:
"Είμαι ένας μικρός θάμνος με πολλά άνθη, που με φύτεψαν με στοργή ξεχωριστοί άνθρωποι, οι οποίοι αντί για αγάπη, δόξα και τιμές, έπαθαν φοβερά δεινά.
Τον δοξασμένο παππού μου τον κυνήγησε και τον σκότωσε ο τύραννος Τούρκος που τον ξεγέλασε με τεχνάσματα και τον δηλητηρίασε.
Τον πατέρα μου, τον φοβερό και αδάμαστο πολεμιστή, αδερφικά ελληνικά χέρια, τον πέταξαν επάνω από το ψηλό κάστρο της Αθήνας και τον σκότωσαν. Η μητέρα μου, που με γέννησε στο απρόσιτο σπήλαιο του Παρνασσού, απαρηγόρητη με θρηνεί, εμένα το άτυχο παιδί της. Κλάψε μητέρα κλάψε."
ΠΗΓΗ Ρένα Τσόγκα.
Σάββατο 27 Μαρτίου 2021
"ΕΠΕΣΕ" ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΛΥΓΙΔΑΚΗ
Σχέδιο της δημοτικής αρχής να φτιάξει ένα πεζόδρομο που θα ενώνει την Σκαλίδη, την Βρύση του Μαρή τον Άγιο Σπυρίδωνα με την παραλία του Γηπέδου.
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ
Το πρώτο και μεγαλύτερο γεγονός της νεότερης ιστορίας της πατρίδας μας, ο ξεσηκωμός του 1821 για την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό, αποτέλεσε αφορμή για εορτασμούς ανά την υφήλιο, ανεμπόδιστα και δίχως πρόφαση τα περιοριστικά μέτρα για την εξάπλωση του κορωνοϊού.
Δυστυχώς στον δήμο Κισσάμου, σταθήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων, γι’ αυτό το σπουδαίο γεγονός. Ούτε ένας σημαιοστολισμός, ένας ομιλητής για το χρονικό της ημέρας, στον μητροπολιτικό ναό. Μια τοποθέτηση της Γαλανόλευκης Σημαίας, στην είσοδο της πόλης ή στην είσοδο του λιμανιού ή στο ακρωτήριο Γραμβούσας. Μια φωταγώγηση ενός δημόσιου κτιρίου, π.χ. του δημαρχείου Κισσάμου ή του Μουσείου στο κέντρο της πόλης, με τα χρώματα της σημαίας μας. Νομίζω ότι δεν στοίχιζε χρηματικός πολύ ή να μας εμπόδιζαν τα μέτρα του κορωνοϊού;
Δυστυχώς στον δήμο Κισσάμου, σταθήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων, γι’ αυτό το σπουδαίο γεγονός. Ούτε ένας σημαιοστολισμός, ένας ομιλητής για το χρονικό της ημέρας, στον μητροπολιτικό ναό. Μια τοποθέτηση της Γαλανόλευκης Σημαίας, στην είσοδο της πόλης ή στην είσοδο του λιμανιού ή στο ακρωτήριο Γραμβούσας. Μια φωταγώγηση ενός δημόσιου κτιρίου, π.χ. του δημαρχείου Κισσάμου ή του Μουσείου στο κέντρο της πόλης, με τα χρώματα της σημαίας μας. Νομίζω ότι δεν στοίχιζε χρηματικός πολύ ή να μας εμπόδιζαν τα μέτρα του κορωνοϊού;
Κύριε δήμαρχε, δεν φτάνει ένα δελτίο τύπου, το μήνυμα του δημάρχου, πρέπει να συνδυάζεται και με ενέργειες, έστω και συμβολικές, που να αποδεικνύουν και να τονίζουν το υψηλό εθνικό φρόνημα, την πίστη στα ιδανικά και τις αξίες του Ελληνικού Λαού.
Παρηγοριά στην υποτονική και ελλιπή χροιά του εορτασμού της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου μας, ήταν η προσέλευση του κόσμου στον μητροπολιτικό ναό, η εξαίρετη ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Αμφιλοχίου στην Θεία λειτουργία και η διαδικτυακή προσπάθεια, με την επίσης εξαίρετη ομιλία του τέως πρέσβη κ. Κυριάκου Ροδουσάκη, που εάν είχε ζητηθεί η μετάδοση της από τα ΜΜΕ της περιοχής μας τουλάχιστον, θα μπορούσε να την παρακολουθήσει πολύ περισσότερος κόσμος.
Ευχαριστούμε την συντονιστική ομάδα του δήμου, όπως παρουσιάστηκε από τον κ. Αντιδήμαρχο, για την όποια προσπάθεια της και στην οποία δεν αποδίδουμε καμία ευθύνη για τις παραλειπόμενες ενέργειες, τις οποίες πρέπει να τις προάγει και να ζήτα την υλοποίηση τους, η αιρετή ιεραρχία διοίκησης του Δήμου Κισσάμου. Παρηγοριά στην υποτονική και ελλιπή χροιά του εορτασμού της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου μας, ήταν η προσέλευση του κόσμου στον μητροπολιτικό ναό, η εξαίρετη ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Αμφιλοχίου στην Θεία λειτουργία και η διαδικτυακή προσπάθεια, με την επίσης εξαίρετη ομιλία του τέως πρέσβη κ. Κυριάκου Ροδουσάκη, που εάν είχε ζητηθεί η μετάδοση της από τα ΜΜΕ της περιοχής μας τουλάχιστον, θα μπορούσε να την παρακολουθήσει πολύ περισσότερος κόσμος.
Με εκτίμηση
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Μείζονος Αντιπολίτευσης του δήμου Κισσάμου
Σταθάκης Θεόδωρος
Γλαμπεδάκης Βασίλειος
Ξυπολιτάκης Εμμανουήλ
Ψαράκης Νεκτάριος
Καστανάκης Γεώργιος
Μακράκης Γεώργιος
Πατερομιχελάκη Νικολακάκη Αικατερίνη
Βαρουχάκη Σταυρούλα
Δερουκάκης Εμμανουήλ
Καρτσωνάκης Γεώργιος
Λιουδάκης Κωνσταντίνος
ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΜΑΣ
Συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Ευάγγελο Κυριαζόπουλο που επισκέφτηκε τα Χανιά, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, είχε ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου ν. Χανίων κ. Βιριράκης.
Στην εποικοδομητική συζήτηση και ενημέρωση για τρέχοντα θέματα αρμοδιότητας του Λιμενικού Ταμείου ν. Χανίων πρώτο θέμα στην ατζέντα ήταν η αναβάθμιση του λιμένα Καβονησίου Κισάμου ως εναλλακτικός- βοηθητικός πυλώνας του λιμένα Σούδας ειδικά στην διακίνηση εμπορευμάτων και προϊόντων.
Στην εποικοδομητική συζήτηση και ενημέρωση για τρέχοντα θέματα αρμοδιότητας του Λιμενικού Ταμείου ν. Χανίων πρώτο θέμα στην ατζέντα ήταν η αναβάθμιση του λιμένα Καβονησίου Κισάμου ως εναλλακτικός- βοηθητικός πυλώνας του λιμένα Σούδας ειδικά στην διακίνηση εμπορευμάτων και προϊόντων.
- Μάλιστα σε κατ' ιδίαν συζήτηση με τον πρόεδρο του ΛΤΝΧ κ. Βιριράκη μου είπε οτι κουβεντιάστηκε το άνοιγμα της γραμμής Κίσαμος-Καλαμάτα αλλά για να καλυφτεί η γραμμή θα πρέπει να γίνουν συντονισμένες κινήσεις απ όλους τους ενδιαφερόμενους και επεσήμανε οτι τις επόμενες μέρες θα γίνουν κάποιες επαφές με τον Δήμο Κισάμου και φορείς της περιοχής (συνεταιρισμούς και γραφεία μεταφοράς) για να φανεί κατά πόσο είναι διατεθειμένος και ο κόσμος της Κισάμου να στηρίξει την γραμμή.
Κατά την συνάντηση του προέδρου του ΛΤΝΧ και του κ. Κυριαζόπουλο τέθηκε και το θέμα της επικαιροποίησης της μελέτης Ρογκάν, με τον γενικό γραμματέα να ζητάει ειδικό υπόμνημα για το λιμάνι Καβονησίου.
Τώρα το θέμα που έχει δημιουργηθεί στο Λιμάνι με την κατασκευή της ράμπας, τα έργα εδώ και 2 βδομάδες παραμένουν στάσιμα, η διαβεβαίωση που πήρε ο πρόεδρος του ΛΤΝΧ απο τον εργολάβο του έργου, είναι οτι θα συνεχιστούν την Δευτέρα, ώστε να σταματήσει και η ταλαιπωρία με το Aqua Jewel που "δένει" σε άλλο σημείο τώρα πολύ δύσκολο για την εκφόρτωση αυτοκινήτων.
ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ....
Κατά αρχάς όσο καιρό θα υπάρχει η πανδημία να υπάρχει ζωντανή κάλυψη και δεύτερο και σπουδαιότερο τα συμβούλια πρέπει να γίνονται στην πρωτεύουσα του δήμου για να μπορούν να τα παρακολουθεί και όποιος θέλει. Τίποτα δεν είναι δύσκολο, πρέπει να το καταλάβει η δημοτική αρχή αυτό και να προχωρήσει το θέμα.
ΝΕΑ ΠΑΓΚΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Αντικατάσταση των φθαρμένων και κατεστραμμένων παγκακιών στις δυο πλατείες Ελευθερίου Βενιζέλου και Τζανακάκη προχώρησε η δημοτική αρχή. Τα νέα παγκάκια που τα κατασκευάζει ο δήμος με τους συμβασιούχους εργάτες του είναι απλά αλλά πολύ εξυπηρετικά και θα μπουν και σε άλλα σημεία της πόλης όπως επεσήμανε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Μαυροδημητράκης που επιβλέπει τις τοποθετήσεις.
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΜΕΡΟΣ Β' ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
«Η Επανάσταση στην Κρήτη και τα πρώτα γεγονότα μέσα από επιλεγμένη επιστολογραφία του Αγώνα» Μέρος Β'
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Λίγους μήνες αργότερα ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει μακροσκελή και παραινετική επιστολή προς τους κατοίκους των Σφακίων, δια της οποίας τους εκθέτει τις συμβουλές και τις προθέσεις του στο φλέγον θέμα της επαναστατημένης Κρήτης, ζητώντας ενότητα και ομοψυχία.
Αναμφισβήτητα η επιστολή αυτή αποτελεί πηγή σημαντικότατων πληροφοριών για τους ιστορικούς – μελετητές σχετικά με το ξεκίνημα της επανάστασης στην Κρήτη (Πηγή: Ιωάννη Φιλήμονος, τ. Δ’ σ. 495-497, βλ. Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων, αρ. 42, σ. 41-42).
(Σημ.1: Κυριάκος Τασσίκας: μεγαλέμπορος από την Αλεξάνδρεια και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης ήρθε στην Ελλάδα και ανέλαβε διάφορες διοικητικές αποστολές).
Στο πλαίσιο των ενεργειών του Δημήτριου Υψηλάντη για τη βοήθεια του Κρητικού Ζητήματος εντάσσεται και ο διορισμός, ως Γενικού Διοικητού Κρήτης, του συνεργάτη του, Μιχαήλ Κομνηνού Αφεντούλιεφ, ο οποίος ήταν ελληνορώσος στρατιωτικός και διπλωμάτης, γόνος ελληνικής οικογένειας από τη Νίζνα. Έφτασε στο Λουτρό Σφακίων τον Νοέμβριο του 1821 με το πλοίο του Επτανήσιου Ιωάννη Βλάχου. Τον Μάρτιο του 1822 αφίχθη, επίσης στο Λουτρό, ο Γάλλος φιλέλληνας Βαλέστ (γνωστός και ως Βαλέστρας), ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο κατά την πολιορκία του Ρεθύμνου.
Τον Μάιο του 1822 η Συνέλευση των Αρμένων Αποκορώνου ψήφισε το «Προσωρινόν Πολίτευμα της νήσου Κρήτης». Από εκεί οι εκπρόσωποι των επαρχιών διακηρύττουν: «Οι κάτοικοι της νήσου Κρήτης, πλήρεις από υψηλόν και ευγενές της ελευθερίας αίσθημα, έλαβον κατά της Οθωμανικής τυραννίας τα όπλα περί τας 14 του μηνός Ιουνίου εν έτει 1821. Πειθόμενοι εις την ιεράν φωνήν της πατρίδος….».
Ο Αφεντούλιεφ παρέμεινε ως διοικητής στο νησί μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 1822 και η συμβολή του στον αγώνα υπήρξε σημαντική, παρ’ όλες τις αμφιλεγόμενες απόψεις που εκφράστηκαν γι’ αυτόν και τις διαφωνίες του με μερίδα Σφακιανών αγωνιστών, λόγω κυρίως κάποιων στρατηγικών αποτυχιών (ήττες σε Ρέθυμνο και Μαλάξα). Τον διαδέχτηκε ο Υδραίος Εμμανουήλ Τομπάζης, ως αρμοστής, τον Μάιο του 1823.
Για το έργο και τη δράση του Αφεντούλιεφ, αλλά και για την ογκώδη αλληλογραφία του, υπέρ της Κρήτης, προς προξένους, προκρίτους, στρατιωτικούς (όπως τον Ιωάννη Κωλέττη), εύπορους ευεργέτες κ.ά., παραθέτει στοιχεία ο Κ. Κριτοβουλίδης, ο ελληνοδιδάσκαλος Ζαχαρίας Πρακτικίδης, ο ιστορικός-λογοτέχνης Σπυρίδων Ζαμπέλιος κ.ά., ενώ από τους νεότερους ιστορικούς έχουν ασχοληθεί ο καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α. Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης, ο καθηγητής Ν.Β. Τωμαδάκης, ο καθηγητής Θ. Δετοράκης κ.ά.
Παρατίθενται στη συνέχεια δύο επιστολές του Αφεντούλιεφ, σταλμένες η πρώτη λίγο πριν φτάσει στην Κρήτη προς τον Υδραίο πλοιοκτήτη και πολιτικό (πρόεδρο του Εκτελεστικού) Γεώργιο Κουντουριώτη, ενώ η δεύτερη αμέσως μετά προς τον αδελφό του Λάζαρο, ο οποίος διετέλεσε γερουσιαστής.
«Γεωργίω Κουντουριώτη εις Ύδραν,
Φιλογενέστατε Κύριε Γεώργιε,
Επειδή και έλαβον την τιμήν να γνωρίσω το υποκείμενόν σας, διά τούτο και προσφέρω το προσήκον σέβας προς την ευγένειάν σας. Όθεν σας παρακαλώ, επειδή αποφάσισα να κινήσω διά Κρήτην, συνδράμητε εις τον επιφέροντα το παρόν μου, κυρ. Γεωργάκην Μελιδόνην, εις ό,τι ήθελε Σας παρακαλέσει προς όφελος του Γένους, και μάλιστα της πατρίδος του… ήτις θέλει σας γνωρίσει ως ευεργέτην της· η δε χάρις θέλει μείνει αείμνηστος εις τους χρείαν έχοντες Κρήτας, οίτινες δεν παύουσιν από του να προφέρωσι το σεβαστόν σας όνομα. Αποδίδοντας την προσήκουσαν ευγνωμοσύνην εις την φιλογενείαν σας…. Ταύτα μεν προσκυνητικώς, τα δε έτη υμών είησαν ότι πλείστα και πανευδαίμονα.
Σπέτζαι τη 22 Σεπτεμβρίου 1821
Της Υμετέρας φιλογενείας
Καβαλιέρ Μ. Κομνηνός Αφεντούλιεφ
Πηγή: ΑΛΓΚ (Αρχείον Λάζαρου και Γεωργίου Κουντουριώτη εν Ύδρα), τομ. Α’, σελ. 33-34.
Δύο μήνες αργότερα, ο Αφεντούλιεφ εγκαταστημένος στην Κρήτη και επισήμως πλέον, αρχιστράτηγος και Γενικός Διοικητής του νησιού, έμπλεος αισθημάτων για τον αγώνα και τα προβλήματα του Κρητικού λαού, γράφει στον αδελφό του Γεωργίου, τον Λάζαρο Κουντουριώτη στην Ύδρα, όχι μόνο για ζητήματα αμιγώς πολεμικά, αλλά και ευρύτερα για θέματα οικονομικής φύσεως που απασχολούσαν το νησί:
«Λαζάρω Κουντουριώτη εις Ύδραν,
Πανευγενέστατε άρχον και έφορε της θεοσώστου νήσου Ύδρας.
Μετά τας οφειλόμενας προσαγορεύσεις μου και την έρευνα της μυριοποθήτου μοι υγιείας της (ενν. νήσου Ύδρας), εν συντομία τη δηλοποιώ.
Ο ακένωτος θησαυρός της Κρήτης επάνω εις τα λάδια, κινδυνεύει να χαθή με το να μην άφησαν οι εχθροί μας κανέν αγγείον γερόν. Εγώ εδώ έως να βάλω τα πράγματα εις τάξιν και να συστήσω σύστημα γενικής ενταύθα Βουλής, εβράδυνα, και διά τούτο εφάνημεν και παραβάται της υποσχέσεώς μας και ελλιπείς εις το χρέος μας.
Ήδη στέλλεται επίτηδες ο παρών καπ. Θεόδωρος Καρναλάκης, και παρακαλώ και δέομαι καθώς διά πάντα εφάνη ευεργετικότατη και σύνδρομος εις την πατρίδαν ταύτην, ούτω και ήδη να μην μας υστερήση του τοιούτου βοηθήματος, αλλά αμέσως να φορτώση από στοίβαν παλαιάν, καινούργιαν, γεντέκια και ό,τι ημπορεί και να διορίση και δύο Κρητικούς μαϊστόρους όπου είναι αυτού Χανιώται, να έρθωσιν εξ αποφάσεως με όλα των τα εργαλεία. Και ερχόμενος αμέσως θέλει τον φορτώσομεν λάδ, να το στείλωμεν εις χείρας Σας, ή αν αγαπάτε, στείλετε και εδικόν σας καράβι με εδικόν σας άνθρωπον να το φορτώσομεν αμέσως, και κατόπι στέλλεται και η γουλέττα με τους δεπουτάτους (πληρεξουσίους), προς την γενικήν σεβαστήν Βουλήν, διά να παραστήσωσι το σύστημα της Κρήτης…. Με την γουλέτταν θέλει στείλωμεν και ό,τι ημπορούμεν δια το χρέος μας, διά το οποίον παρακαλούμεν να έχωμεν συγχώρησιν· διότι αι μεγάλαι περιστάσεις όπου εύρομεν και η αποκατάστασις και η δυσκολία των πραγμάτων, έτι δε και η καθ’ οδόν άργητά μας, έκαμε να βραδύνωμεν εις τόσον. Περισσότερα να γράφωμεν κρίνομεν περιττόν, διότι ηξεύρομεν την φιλογενείαν και τον ζήλον όπου δεικνύει εις ημάς αρχήδεν. Διό και μένομεν περιμένοντες το ζητούμενον χωρίς αργοπορίαν.
Λουτρόν Σφακίων, τη 26 Νοεμβρίου 1821.
Της πανευγενείας της
Αρχιστράτηγος της Κρήτης
Μιχαήλ Κομνηνός Αφεντούλιεφ.
Και στο υστερόγραφο του σημειώνει:
Κάμετε μας και άλλην καλωσύνην αναμεταξύ εις τες τόσες, ήγουν να μας προβλέψετε 250 έως 300 τζουβάλια, από τα οποία έχομεν μεγαλωτάτην ανάγκην και μας λείπουν τελείως, και στείλετέ μας και τον λογαριασμόν διά να σας εμβάσωμεν με πάσαν ευχαρίστησιν μας το κόστος τους.
Ο ίδιος
Μ.Κ. Αφεντούλιεφ.
Η πλέον αξιοπρόσεχτη συμβολή του Αφεντούλιεφ ήταν το μεγάλο ενδιαφέρον που επέδειξε για το ζήτημα της Επανάστασης, ήδη από την άφιξή του στο νησί, καθώς και η αδιάκοπη προσπάθειά του, μέσω της αλληλογραφίας του, να παρακινήσει και να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των εκτός Κρήτης για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο λαός από την τουρκική θηριωδία. Και πράγματι η ογκώδης αυτή αλληλογραφία, που αξίζει περεταίρω προσοχής, αποτελεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία της Κρητικής επανάστασης του 1821. Διότι μέσω αυτής πληροφορούμαστε τόσο για τα ιστορικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους, όσο και για άλλα θέματα (διοικητικά, οικονομικά, κοινωνικά προβλήματα της καθημερινότητας κ.ά.) σχετικά με τον αγώνα του Κρητικού λαού 200 χρόνια πριν!
Ο ηρωικός και αιματοβαμμένος αυτός αγώνας των Κρητικών πέρασε από διάφορες φάσεις, όμως άργησε πολύ να βρει ανταπόκριση, καθότι η Κρήτη με απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων δεν ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, που δημιουργήθηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου (22 Ιανουαρίου/4 Φεβρουαρίου 1830), παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των Κρητικών αγωνιστών. Αντιθέτως, παραχωρήθηκε στον Μεχμέτ Αλή της Αιγύπτου για 10 χρόνια (1831-1841). Ο πόθος της ελευθερίας της Κρήτης εκπληρώθηκε τελικά το 1913 όταν μετά από διαρκείς αγώνες και θυσίες επετεύχθη η Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.
Ο θυρεός και η σφραγίδα του Γενικού Επάρχου Κρήτης, Μιχαήλ Κομνηνού Αφεντούλιεφ.
Πηγή: Δετοράκη Θ., Σφραγίδες Κρητικής Ελευθερίας (1821)
Στέλλα Μαρινάκη
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟ 1971
ΑΨΟΓΑ ΟΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ
Πολλά συγχαρητήρια στην συντονιστική ομάδα* που που μας παρουσίασε μέσα απο τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισσάμου τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια απο την Επανάσταση του'21. Φυσικά ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κυριάκο Ροδουσάκη για την εμπεριστατωμένη ομιλία του με θέμα "Ηρωικό '21 - Έμπνευση και οδηγός για τον νέο αιώνα που ανατέλλει", που μας ανέλυσε όλη την ιστορία, όχι μόνο της Κισάμου, αλλά και της Κρήτης εκείνη την δύσκολη εποχή. 
*Την ομάδα του Δήμου την αποτελούσαν!
Άλκηστη Ξηρουχάκη, Νεκταρία Λαινάκη, Βίκυ Μαρακάκη, Χαχλάκης Γιώργος, Παρασκάκης Θοδωρής, Γεωργιλάκης Γιώργος και Κατσικανδαράκης Νίκος.
Άλκηστη Ξηρουχάκη, Νεκταρία Λαινάκη, Βίκυ Μαρακάκη, Χαχλάκης Γιώργος, Παρασκάκης Θοδωρής, Γεωργιλάκης Γιώργος και Κατσικανδαράκης Νίκος.
Μάλιστα όπως ενημέρωσαν μέσω του www.kisamos2121.gr και από τις σελίδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Κισάμου, θα δούμε και τις επόμενες εκδηλώσεις.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
Ακόμα γύρω στις 500 σαλάτες και 200 γλυκά θα διατεθούν σε διάφορες οικογένειες του Δήμου Κισάμου σήμερα.
Μπράβο Στέλιο
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 200 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΜΕΡΟΣ Α'
Γράφει η Στέλλα Μαρινάκη
Ιστοριοδίφης.
Η έκρηξη της Κρητικής επανάστασης κατά το 1821, λίγο μετά την έναρξη των επαναστατικών ενεργειών στην Πελοπόννησο, έμοιαζε παντελώς αδύνατη, αφ’ ενός λόγω της μεγάλης διαφοράς στην πληθυσμιακή αναλογία μεταξύ του Τουρκικού στοιχείου και του Κρητικού πληθυσμού και αφ’ ετέρου λόγω της έλλειψης πολεμικών κ.ά. εφοδίων, σε συνδυασμό με την θηριωδία των κατακτητών κατά των Χριστιανών του νησιού. Πραγματικά λοιπόν φαινόταν παράλογη η ενέργεια του ξεσηκωμού των Κρητικών, αφού:
«Απροετοίμαστοι και εγκαταλελειμμένοι εις μόνους εαυτούς κατήλθον εις τον αγώνα..», όπως χαρακτηριστικά γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Καλλίνικος Κριτοβουλίδης, ένας από τους εγκυρότερους ιστοριογράφους του Κρητικού αγώνα.
Οι επαναστατικές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν την άνοιξη του 1821 με την συνέλευση των καπεταναίων στην Παναγία Θυμιανή (14 Απριλίου) και ως έναρξη του αγώνα θεωρείται η πρώτη νικηφόρος μάχη στον Λούλο Χανίων στις 14 Ιουνίου 1821. Είχε προηγηθεί βέβαια η ανύψωση της επαναστατικής σημαίας από τον ηγούμενο του Πρέβελη, Μελχισεδέκ Τσουδερό, ήδη από τον Μάρτιο του 1821.
Απερίγραπτες ήταν οι θηριωδίες που διέπραξαν οι Τούρκοι σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τον λαό και να καταπνίξουν την Επανάσταση εν τη γενέσει της. Χαρακτηριστική είναι μία αναφορά σε έγγραφο της περιοχής Σφακίων:
«..μας ήρθαν τόσα κακά και δυστυχίαι από τους αθέους και απίστους εις όλον το γένος μας, εις την αθλίαν Κρήτη όμως εγίνη μεγάλον κακόν εις τους Χριστιανούς…. Βάνοντας αρχή από τους αρχιερείς και ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, τους αφάνισαν όλους…, άλλους εδιχοτόμησαν, άλλους από φούρκα, σπαθί και μπάλα επέρασαν, άλλους από δύσβατους τόπους κατεκρήμνησαν…, τα βρέφη εδιχοτόμουν·….. τα από έξη-επτά χρόνων παιδιά τα ετούρκιζαν οι επάρατοι, τας γυναίκας εκράτουν διά κακήν των επιθυμίαν, φωτιά εις τας εκκλησίας και άλλα τινά έπραττον οι ανοσιούργοι βάρβαροι…» (βλ. Θ. Δετοράκη, Ιστορία της Κρήτης, 1990, σελ. 324).
Οι θηριωδίες αυτές προκάλεσαν μεγάλο προβληματισμό στην Ευρώπη της μετα-Ναπολεόντιας περιόδου και έντονο κύμα φιλελληνισμού, παρ’ όλο που στην Ευρωπαϊκή διπλωματία τότε κυριαρχούσε ο ανθέλληνας και φιλότουρκος Αυστριακός καγκελάριος Κλέμενς φον Μέτερνιχ. Και πραγματικά είναι απορίας άξιον, πώς κάτω από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες άναψε η επαναστατική φλόγα και μπόρεσε να κρατηθεί άσβηστη για δέκα ολόκληρα χρόνια (1821-1830).
Να σημειωθεί εδώ ότι:
Α) Οι επιστολές που σταχυολογήθηκαν παρατίθενται αποσπασματικά, νοουμένου ότι είναι μακροσκελείς και λεπτομερειακές στο περιεχόμενο και στην αφήγησή τους.
Β) Οι επιστολές αυτές, μαζί με Εγκυκλίους κ.ά. πληροφοριακά έγγραφα φυλάσσονται στα Γ.Α.Κ. (Γενικά Αρχεία του Κράτους) στο ΙΑΚ (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης) και άλλου.
Γ) Έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς από σπουδαίους και έγκριτους ιστορικούς μελετητές, όπως στην Ε.Ε.Κ.Σ. (Επετηρίδα Εταιρείας Κρητικών Σπουδών) και σε άλλες ιστορικές εκδόσεις.
Δ) Οι επιστολές που παρουσιάζονται στο άρθρο αυτό σταχυολογήθηκαν από την έκδοση με τίτλο: «Μνημεία Κρητικών Επαναστάσεων», τομ. Α’, του Εθνικού Τυπογραφείου, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΙΛΑΕΚ (Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Κρήτης) το 1977, με ενέργειες του τότε Επταμελούς Δ.Σ. της και με την Επιστημονική επιμέλεια του Δρ. Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτη, τότε καθηγητή νεότερης ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επιστολή των Σφακιανών προς τους Υδραίους:
«Τοις φιλογενεστάτοις αδελφοίς προκρίτοις
Της θεοσώστου νήσου Ύδρας πανευτυχώς
Εις την Ύδραν.
Φιλογενέστατοι αδελφοί, ήρωες και ελευθερωταί του Γένους,
Απόγονοι των αρχαίων εκείνων Ελλήνων, κάτοικοι των
θεοσώστων νήσων του Αιγαίου Πελάγους.
Τη 15η Ιουνίου 1821, Σφακιά.
Μετά τας αδελφικάς ημών προσρήσεις δηλοποιούμεν εγκαρδίω πόθω τη φιλογενεία υμών με συντομίαν όσην, ότι με το να εξύπνησεν και να εξήψεν επί πλέον ο πικρός της πατρίδος ημών τυραννικός ζυγός τας καρδίας ημών, απεφασίσαμεν και ημείς να προστρέξωμεν εις τους αδελφούς ημών δια να ζητήσωμεν βοήθειαν από την ημετέραν αγάπην, μη όντες ικανοί μόνοι μας να εξακολουθήσωμεν τον τοιούτον φιλόθεον σκοπόν. Λοιπόν προστρέχωμεν εις υμάς ζητούντες ενκαρδίω πόθω να μας βοηθήσετε εις τούτον τον επικίνδυνον καιρόν, και δη αποστέλλομεν τον καπετάν Παύλον Χατζιδάκη και τον πανοσιολογιότατον άγιον Οικονόμον κύριον Νεόφυτον Σιναϊτη (ακολουθούν τα ονόματα των υπολοίπων μελών της αποστολής..), δια να παρακαλέσωσι μετά δακρύων τας ηρωϊκάς υμών ψυχάς να ζητήσωσι κάθε είδους πολεμικής εις άκραν αναγακαιότητος ον, δηλαδή τουφέκια, μπαρούτι, μολύβι, ανθρώπους και λοιπά χρειώδη…, επειδή άλλην βοήθειαν δεν έχομεν κατά το παρόν, ειμή μόνον τους φιλογενείς και φιλοθέους ημών αδελφούς… Δεν είναι καιρός να εκτραγωδώμεν, αδελφοί, την αθλίαν κατάστασιν της δυστυχούς ημών πατρίδας, καθότι είναι απερίγραπτος, οι αποστελλόμενοι δε, θέλει πληροφορήσουν υμάς δια ζώσης φωνής και οι πλείονες εξ υμών έχετε την ιδέαν της δυστυχίας εν η ευρισκόμεθα. Διό και μένομεν, μη συγχωρούντος ημίν του παρόντος καιρού να εκτεινόμεθα επί πλέον.
Της υμετέρας φιλογενεστάτης ευγενείας
Αδελφοί εν Χριστώ αγαπητοί,
Οι κάτοικοι των Σφακίων
Και όλοι οι παρεβρεθέντες εδώ εκ των τριών Κάστρων»
ΑΥ (=Αρχείον κοινότητας Ύδρας), τομ. 7. σελ. 229-230.
Να σημειωθεί εδώ ότι παρόμοιες επιστολές απέστειλε η επαναστατική επιτροπή των Σφακίων και σε άλλες περιοχές (Σπέτσες, Κάσο, Κόρινθο κ.ά.).
Λίγους μήνες αργότερα ο Δημήτριος Υψηλάντης στέλνει μακροσκελή και παραινετική επιστολή προς τους κατοίκους των Σφακίων, δια της οποίας τους εκθέτει τις συμβουλές και τις προθέσεις του στο φλέγον θέμα της επαναστατημένης Κρήτης, ζητώντας ενότητα και ομοψυχία.
Συνεχίζεται
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)