ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Δευτέρα 30 Απριλίου 2018
Η ΦΩΤΟ ΕΝΟΣ "ΦΙΛΟΥ"*
ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.....
lets do it Greece είναι το σύνθημα που κάθε χρόνο μας αφυπνίζει για να κάνουμε και μεις μια εθελοντική δράση, μια καλή πράξη, καθαρίζοντας απο τα σκουπίδια, αυτά που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε, τις παραλίες, τα ρέματα, τα λιμανάκια, αλλά και ασπρίζοντας τα χωριά μας και τα στενοσόκκακα.
Δεκαπέντε περιοχές περιλάμβανε η δράση υπό την ευθύνη της δημοτικής αρχής και των πολιτιστικών συλλόγων μας, σε ολάκερο τον δήμο και παρά την λειψανδρία καθαρίστηκαν όσο μπορούσαν οι περισσότεροι χώροι.
Φυσικά πολλοί δεν περιμένουν το σύνθημα "lets do it" και κάνουν αυτά που πρέπει, ολοχρονίς. Πάντως σαν ιδέα δεν είναι άσχημη, αλλά όπως διαπίστωσαν οι υπεύθυνοι, αλλά και όπως όλοι γνωρίζουμε σε αυτήν την χώρα, δεν μας αγγίζει αυτή η δράση και οι περισσότεροι προτιμάμε το αραλίκι στις καφετέριες.
Μάλιστα μια μεγάλη μερίδα πολιτών "καθαρίζουμε τα πάντα", απο το "πληκτρολόγιο" οπότε αφήνουμε τα "λίγα" στους λίγους.
Και του χρόνου περισσότεροι....
Δεκαπέντε περιοχές περιλάμβανε η δράση υπό την ευθύνη της δημοτικής αρχής και των πολιτιστικών συλλόγων μας, σε ολάκερο τον δήμο και παρά την λειψανδρία καθαρίστηκαν όσο μπορούσαν οι περισσότεροι χώροι.
Φυσικά πολλοί δεν περιμένουν το σύνθημα "lets do it" και κάνουν αυτά που πρέπει, ολοχρονίς. Πάντως σαν ιδέα δεν είναι άσχημη, αλλά όπως διαπίστωσαν οι υπεύθυνοι, αλλά και όπως όλοι γνωρίζουμε σε αυτήν την χώρα, δεν μας αγγίζει αυτή η δράση και οι περισσότεροι προτιμάμε το αραλίκι στις καφετέριες.
Μάλιστα μια μεγάλη μερίδα πολιτών "καθαρίζουμε τα πάντα", απο το "πληκτρολόγιο" οπότε αφήνουμε τα "λίγα" στους λίγους.
Και του χρόνου περισσότεροι....
5ΕΤΕΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΥΡΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ
Στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Κίσαμος, τελέστηκε το 5ετές Μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κυρού Ειρηναίου. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίος, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών: Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού, Ιεραπύτνης και Σητείας κ.Κυρίλλου και του Ποιμενάρχου, Κισάμου & Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, διαδόχου του αοιδίμου Αρχιερέως. Τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, απουσιάζοντα εκτός Κρήτης, εκπροσώπησε ο Αρχιγραμματεύς της Ι.Ε.Σ.Ε.Κ. και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι.Α.Κ. Παν. Αρχ. κ.Πρόδρομος Ξενάκης.
Τον θείο λόγο διηκόνησε ο Πανοσ. Αρχιγραμματεύς κ. Πρόδρομος, ο οποίος αναφερόμενος εις το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα σημείωσε: «κραυγή αγωνίας που διαπερνά τον χρόνο και την ιστορία ο λόγος του Παραλυτικού «άνθρωπον ουκ έχω». Όμως εμείς, στα δύσβατα και μοναχικά μονοπάτια της ζωής, όχι μόνον έχουμε άνθρωπο, αλλά έχουμε τον Θεάνθρωπο Ιησού, ο Οποίος με την Ανάσταση Του χαρίζει σε όλους μας ζωήν χαρισάμενο», κατέληξε ο ομιλητής. Ακολούθησε Τρισάγιο τόσο εντός του Ι. Ναού, όσον και επί του τάφου του αοιδίμου Αρχιερέως, ο οποίος ευρίσκεται εις τον προαύλιο χώρο του Ι.Μητροπολιτικού Ναού. Ο φιλοξενών Ιεράρχης ευχαρίστησε του Σεβ. Αρχιερείς δια την «ευγενική ανταπόκριση» εις την πρόσκληση της Ι. Μητροπόλεως και σημείωσε: «Σε καιρούς όπου η απογοήτευση και η αβεβαιότητα για το αύριο κυριαρχούν, η πίστη σε αξίες και ιδανικά εκφυλίζεται, νομοθετείται η ασυδοσία ως ελευθερία και η φαυλότητα ως αρετή, η νεολαία του τόπου και της Χώρας μας εξαπονδρίζεται και μεθά με λογής-λογής παραισθησιογόνες ουσίες για να λησμονήσει τα αδιέξοδα και την κενότητα του βίου που τους κληρονομήσαμε, σε αυτούς λοιπόν τους τόσο άφωτους και χαλεπούς καιρούς μας, οι συμβουλές και παρακαταθήκες του μακαριστού Γέροντος και προκατόχου ημών, αοιδίμου Μητροπολίτου κυρού Ειρηναίου καθίστανται πιο επίκαιρες από ποτέ. Στώμεν καλώς αδελφοί», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος το Σάββατο εσπέρας τέλεσε, επίσης, Τρισάγιο επί του τάφου του αοιδίμου Ιεράρχου. Μετείχαν Δήμαρχοι της περιοχής, εκπρόσωποι Στρατιωτικών, κ.α. αρχών, Φορέων, Συλλόγων και πλήθος κόσμου από την ευρύτερη περιοχή.
Τον θείο λόγο διηκόνησε ο Πανοσ. Αρχιγραμματεύς κ. Πρόδρομος, ο οποίος αναφερόμενος εις το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα σημείωσε: «κραυγή αγωνίας που διαπερνά τον χρόνο και την ιστορία ο λόγος του Παραλυτικού «άνθρωπον ουκ έχω». Όμως εμείς, στα δύσβατα και μοναχικά μονοπάτια της ζωής, όχι μόνον έχουμε άνθρωπο, αλλά έχουμε τον Θεάνθρωπο Ιησού, ο Οποίος με την Ανάσταση Του χαρίζει σε όλους μας ζωήν χαρισάμενο», κατέληξε ο ομιλητής. Ακολούθησε Τρισάγιο τόσο εντός του Ι. Ναού, όσον και επί του τάφου του αοιδίμου Αρχιερέως, ο οποίος ευρίσκεται εις τον προαύλιο χώρο του Ι.Μητροπολιτικού Ναού. Ο φιλοξενών Ιεράρχης ευχαρίστησε του Σεβ. Αρχιερείς δια την «ευγενική ανταπόκριση» εις την πρόσκληση της Ι. Μητροπόλεως και σημείωσε: «Σε καιρούς όπου η απογοήτευση και η αβεβαιότητα για το αύριο κυριαρχούν, η πίστη σε αξίες και ιδανικά εκφυλίζεται, νομοθετείται η ασυδοσία ως ελευθερία και η φαυλότητα ως αρετή, η νεολαία του τόπου και της Χώρας μας εξαπονδρίζεται και μεθά με λογής-λογής παραισθησιογόνες ουσίες για να λησμονήσει τα αδιέξοδα και την κενότητα του βίου που τους κληρονομήσαμε, σε αυτούς λοιπόν τους τόσο άφωτους και χαλεπούς καιρούς μας, οι συμβουλές και παρακαταθήκες του μακαριστού Γέροντος και προκατόχου ημών, αοιδίμου Μητροπολίτου κυρού Ειρηναίου καθίστανται πιο επίκαιρες από ποτέ. Στώμεν καλώς αδελφοί», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος το Σάββατο εσπέρας τέλεσε, επίσης, Τρισάγιο επί του τάφου του αοιδίμου Ιεράρχου. Μετείχαν Δήμαρχοι της περιοχής, εκπρόσωποι Στρατιωτικών, κ.α. αρχών, Φορέων, Συλλόγων και πλήθος κόσμου από την ευρύτερη περιοχή.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ....
Ερώτηση προς τον δήμο Κισάμου, εμείς ως δημότες Κισάμου δεν μπορούμε να έχουμε για τα παιδιά μας σαν αυτό; Πρέπει να βρεθεί ευεργέτης;
Παπαδάκης Εμμανουήλ.
Να πούμε ότι η συγκεκριμένη παιδική χαρά είναι στον Τράχηλα δίπλα στο ξενοδοχείο Gramvoussa bay και έγινε μετά από προσπάθειες του Πολιτιστικού συλλόγου Γραμβούσας.
Παπαδάκης Εμμανουήλ.
Να πούμε ότι η συγκεκριμένη παιδική χαρά είναι στον Τράχηλα δίπλα στο ξενοδοχείο Gramvoussa bay και έγινε μετά από προσπάθειες του Πολιτιστικού συλλόγου Γραμβούσας.
ΟΙ ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ομπρέλες, ξαπλώστρες, περιποίηση και φυσικά δίσκοι με τα αγαθά της παραλίας.... στο ανατολικό Λαφονήσι.... Τι έγινε το δώσανε το οκ ή απλά υπό την ανοχή κάποιων εισπράττουν.....κάποιοι;
Κάτι δεν πάει καλά εκεί κάτω και μάλλον είναι ο λόγος που θα το χάσουν λίαν συντόμως οι Δήμοι.... αν και όπως φαίνεται την ευθύνη την έχουν οι του όμορου δήμου....
Οι εθελοντές του "Ένα γραμμάριο Δράσης"
Κάτι δεν πάει καλά εκεί κάτω και μάλλον είναι ο λόγος που θα το χάσουν λίαν συντόμως οι Δήμοι.... αν και όπως φαίνεται την ευθύνη την έχουν οι του όμορου δήμου....
Οι εθελοντές του "Ένα γραμμάριο Δράσης"
ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Αθλητικού Ομίλου Κισάμου ανακοινώνει ότι, λόγω των εργασιών τοποθέτησης ταρτάν στο Δημοτικό Στάδιο Κισάμου, οι προπονήσεις του τμήματος στίβου μεταφέρονται στον χώρο του 1ου Γυμνασίου Κισάμου από την Δευτέρα 30 Απριλίου, κατά τις ίδιες ώρες και μέρες. Ζητάμε συγγνώμη για την αναστάτωση που προκαλείται, ωστόσο τίθεται ως προτεραιότητα η ασφάλεια των αθλητών μας αλλά και το συνολικό όφελος που θα προκύψει από ένα τόσο σημαντικό έργο.
Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου
Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου
Κυριακή 29 Απριλίου 2018
ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Νεολαία Κισάμου στην παραλία του γηπέδου
Ερυθρός Σταυρός, Διασώστες μαζί με τους φίλους του βυθού στο λιμάνι Κισάμου
Πολιτιστικός σύλλογος Γραμβούσας
και ο Πολιτιστικός σύλλογος Πλατάνου στο Λιμανάκι των Φαλασάρνων.
Η εθελοντική ομάδα "1 γραμμάριο δράσης" καθάρισε το Λαφονήσι.. που απο την μια μεριά θέλει πολύ δουλειά,όπως λένε.
Ερυθρός Σταυρός, Διασώστες μαζί με τους φίλους του βυθού στο λιμάνι Κισάμου
Πολιτιστικός σύλλογος Γραμβούσας
και ο Πολιτιστικός σύλλογος Πλατάνου στο Λιμανάκι των Φαλασάρνων.
Η εθελοντική ομάδα "1 γραμμάριο δράσης" καθάρισε το Λαφονήσι.. που απο την μια μεριά θέλει πολύ δουλειά,όπως λένε.
Σάββατο 28 Απριλίου 2018
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΞΑΝΑΣΩΣΟΥΝ....
Από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη*... όμως το ζητούμενο είναι ένα, ικανές ομάδες υπάρχουν για να αναλάβουν ένα τέτοιο επιχείρημα πάλι ή απλά θα έχουμε μια από τα ίδια. Και το ξεκαθαρίζω ο δήμος μας όπως και κάθε δήμος δεν μπορεί να στηρίζεται σε λίγους, χρειάζονται πολλοί. Πολλοί, νέοι και ικανοί. Η κυβέρνηση νομίζει ότι θα το καταφέρει με την απλή αναλογική ... και θα οδηγήσει αναγκαστικά τους επικεφαλής των συνδυασμών σε αναζήτηση στενών συνεργασιών, ενώ ευελπιστεί ότι θα κινητοποιήσει και κάποιους υγιείς πολίτες, οι οποίοι μέχρι σήμερα δεν κατεβαίναν στον αυτοδιοικητικό στίβο.
Για μένα το μόνο καλό του Κλεισθένη είναι, αν βέβαια εφαρμοστούν στο κατόπιν από τους πλειοψηφούντες, ο δημόσιος διάλογος που σήμερα λείπει, αλλά και η υποχρέωση της δημοτικής αρχής σε διεξαγωγή δημοτικού δημοψηφίσματος στα σοβαρά θέματα.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για μια συνεργασία από τώρα και όσοι δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό καλό είναι να το μάθετε από τώρα ή να κάνετε τις κινήσεις σας από τώρα.
Και το ξαναλέω για άλλη μια φορά η Κίσαμος δεν μπορεί να έχει 4-5 συνδυασμούς, γιατί οι ικανοί είναι λίγοι σε κάθε συνδυασμό, χρειάζεται ένα με όλους αυτούς που θα προσφέρουν, γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε μείνει πολύ πίσω προσπαθώντας να βρούμε ή να δούμε, ποιος έκανε τα περισσότερα, ποιος έκανε τα καλύτερα, ποιος είναι ο σωτήρας μας, ποιος και ποιος... ένας συνδυασμός για το καλό του τόπου.
Δύσκολο επιχείρημα αλλά νομίζω οτι θα έχει καλύτερα αποτελέσματα απο ότι είχαμε ως και σήμερα.
Αυτά.....
*Για όσους δεν θυμούνται τι ήταν ο Κλεισθένης και γιατί μας παρουσιάστηκε έτσι απότομα να τους θυμίσω οτι εκτός απο μεγάλος νομοθέτης ήταν και ΣΥΡΙΖΑ απο τότε, το μακρυνό 508 π. Χ .... που είχε βάλει στόχος την συνένωση των ανθρώπινων ομάδων που παρέμεναν χωρισμένες λόγω της διαφορετικής τους κοινωνικής, οικονομικής, εδαφικής και θρησκευτικής κατάστασης (έτσι είναι η Ελλάδα σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ) σε ένα ομοιογενές σύνολο-πόλη αποτελούμενο από πολίτες όμοιους και ίσους.
Για μένα το μόνο καλό του Κλεισθένη είναι, αν βέβαια εφαρμοστούν στο κατόπιν από τους πλειοψηφούντες, ο δημόσιος διάλογος που σήμερα λείπει, αλλά και η υποχρέωση της δημοτικής αρχής σε διεξαγωγή δημοτικού δημοψηφίσματος στα σοβαρά θέματα.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για μια συνεργασία από τώρα και όσοι δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό καλό είναι να το μάθετε από τώρα ή να κάνετε τις κινήσεις σας από τώρα.
Και το ξαναλέω για άλλη μια φορά η Κίσαμος δεν μπορεί να έχει 4-5 συνδυασμούς, γιατί οι ικανοί είναι λίγοι σε κάθε συνδυασμό, χρειάζεται ένα με όλους αυτούς που θα προσφέρουν, γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε μείνει πολύ πίσω προσπαθώντας να βρούμε ή να δούμε, ποιος έκανε τα περισσότερα, ποιος έκανε τα καλύτερα, ποιος είναι ο σωτήρας μας, ποιος και ποιος... ένας συνδυασμός για το καλό του τόπου.
Δύσκολο επιχείρημα αλλά νομίζω οτι θα έχει καλύτερα αποτελέσματα απο ότι είχαμε ως και σήμερα.
Αυτά.....
*Για όσους δεν θυμούνται τι ήταν ο Κλεισθένης και γιατί μας παρουσιάστηκε έτσι απότομα να τους θυμίσω οτι εκτός απο μεγάλος νομοθέτης ήταν και ΣΥΡΙΖΑ απο τότε, το μακρυνό 508 π. Χ .... που είχε βάλει στόχος την συνένωση των ανθρώπινων ομάδων που παρέμεναν χωρισμένες λόγω της διαφορετικής τους κοινωνικής, οικονομικής, εδαφικής και θρησκευτικής κατάστασης (έτσι είναι η Ελλάδα σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ) σε ένα ομοιογενές σύνολο-πόλη αποτελούμενο από πολίτες όμοιους και ίσους.
ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΟΥ
Επώνυμη καταγγελία έγινε, ότι μια σκυλίτσα γέννησε 6 σκυλάκια και δεν την καλοταΐζουν, δεν την περιποιούνται και είναι αφημένη στα χέρια του ιδιοκτήτη της.. έχει ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης μέσα (τρόπος του λέγειν) και η κυρία που έκανε την καταγγελία, επώνυμα μάλιστα, σίγουρα θα αισθάνεται χαρούμενη.
Μπράβο στην φιλοζωική και "μπράβο"στην κυρία ... όσο για τον κύριο που είχε την σκυλίτσα με τα 6 σκυλάκια, πλήρη αδιαφορία αν μπορούσε να τα θρέψει, συν την οικογένεια του. Μάλιστα όπως λέει και το ρεπορτάζ της κυρίας που διευθύνει την ομοσπονδία "βεβαιώθηκαν και όλα τα διοικητικά πρόστιμα ύψους πολλών χιλιάδων ευρώ.".Φανταστείτε να τον έπιαναν να τα είχε πετάξει, όπως συνηθίζεται στα μέρη μας, τα σκυλάκια σε καμιά ρεματιά ..υπολογίζω ότι θα τον εκτελούσαν στην πλατεία Τζανακάκη για παραδειγματισμό. Τώρα θα αναγκαστεί να πουλήσει το σπίτι του (χιλιάδες ευρώ είναι αυτά) συν ότι άλλο έχει για να πληρώσει τα διοικητικά πρόστιμα επειδή η σκυλίτσα δεν ήταν τσιπαρισμένη, δεν ήταν καλοχτενισμένη, δεν ήταν σε ευήλιο δωμάτιο και δεν είχε παπουτσάκια για την νυχτερινή της τσάρκα....
Τα 6 σκυλάκια θα βρουν νέους ιδιοκτήτες μιας και τα πήραν.... και η ζωή συνεχίζεται.... αυτά μέσα στην πόλη μας και καλό είναι πλέον να προσέχουν όλοι οι ιδιοκτήτες από τις επώνυμες καταγγελίες, μιας και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν ακόμα δεμένους σκύλους.
Για την καταγγελία, έγραψε και ένας φίλος μου, στα σχόλια, ότι χρειάζεται θάρρος για να γίνει... συμφωνώ, για φανταστείτε τώρα αυτόν τον ταλαίπωρο, να πάρει το ποδήλατο του και να γυρίζει τις γειτονιές κάνοντας καταγγελίες ... δεν θα προλαβαίνει η αστυνομία να πηγαίνει,... και θα έχει και θάρρος.
Κάπου μπερδευτήκαμε.. με το θάρρος που αποκτήσαμε για καταγγελίες, νομίζω υπάρχουν και άλλες λύσεις που μπορείς να δώσεις στον άλλο να καταλάβει ότι αυτό που κάνει είναι λάθος.. μιας και τον ξέρουμε .... σε όλες τις άλλες καταγγελίες ο δράστης είναι άγνωστος.
Φυσικά έστω και δεμένη μια σκυλίτσα σε σπίτι περνά πολύ καλύτερα από το αν την αφήσουμε στην εθνική οδό για να την ξεφορτωθούμε... κύριοι και κυρίες της ομοσπονδίας, που στα μέρη σας είναι συχνό φαινόμενο.
Υ.Σ Είμαι και εγώ φιλόζωος, αλλά δεν ψάχνω στα σπίτια των άλλων, για να δω αν τα σκυλάκια τους είναι καλοταϊσμένα..... και φυσικά όλα τα παραπάνω είναι γνώμη μου.
Μπράβο στην φιλοζωική και "μπράβο"στην κυρία ... όσο για τον κύριο που είχε την σκυλίτσα με τα 6 σκυλάκια, πλήρη αδιαφορία αν μπορούσε να τα θρέψει, συν την οικογένεια του. Μάλιστα όπως λέει και το ρεπορτάζ της κυρίας που διευθύνει την ομοσπονδία "βεβαιώθηκαν και όλα τα διοικητικά πρόστιμα ύψους πολλών χιλιάδων ευρώ.".Φανταστείτε να τον έπιαναν να τα είχε πετάξει, όπως συνηθίζεται στα μέρη μας, τα σκυλάκια σε καμιά ρεματιά ..υπολογίζω ότι θα τον εκτελούσαν στην πλατεία Τζανακάκη για παραδειγματισμό. Τώρα θα αναγκαστεί να πουλήσει το σπίτι του (χιλιάδες ευρώ είναι αυτά) συν ότι άλλο έχει για να πληρώσει τα διοικητικά πρόστιμα επειδή η σκυλίτσα δεν ήταν τσιπαρισμένη, δεν ήταν καλοχτενισμένη, δεν ήταν σε ευήλιο δωμάτιο και δεν είχε παπουτσάκια για την νυχτερινή της τσάρκα....
Τα 6 σκυλάκια θα βρουν νέους ιδιοκτήτες μιας και τα πήραν.... και η ζωή συνεχίζεται.... αυτά μέσα στην πόλη μας και καλό είναι πλέον να προσέχουν όλοι οι ιδιοκτήτες από τις επώνυμες καταγγελίες, μιας και δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν ακόμα δεμένους σκύλους.
Για την καταγγελία, έγραψε και ένας φίλος μου, στα σχόλια, ότι χρειάζεται θάρρος για να γίνει... συμφωνώ, για φανταστείτε τώρα αυτόν τον ταλαίπωρο, να πάρει το ποδήλατο του και να γυρίζει τις γειτονιές κάνοντας καταγγελίες ... δεν θα προλαβαίνει η αστυνομία να πηγαίνει,... και θα έχει και θάρρος.
Κάπου μπερδευτήκαμε.. με το θάρρος που αποκτήσαμε για καταγγελίες, νομίζω υπάρχουν και άλλες λύσεις που μπορείς να δώσεις στον άλλο να καταλάβει ότι αυτό που κάνει είναι λάθος.. μιας και τον ξέρουμε .... σε όλες τις άλλες καταγγελίες ο δράστης είναι άγνωστος.
Φυσικά έστω και δεμένη μια σκυλίτσα σε σπίτι περνά πολύ καλύτερα από το αν την αφήσουμε στην εθνική οδό για να την ξεφορτωθούμε... κύριοι και κυρίες της ομοσπονδίας, που στα μέρη σας είναι συχνό φαινόμενο.
Υ.Σ Είμαι και εγώ φιλόζωος, αλλά δεν ψάχνω στα σπίτια των άλλων, για να δω αν τα σκυλάκια τους είναι καλοταϊσμένα..... και φυσικά όλα τα παραπάνω είναι γνώμη μου.
MΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ vs ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ
Του Κώστα Ντουντουλάκη
Κρίμα, κρίμα γι' αυτόν! Τελικά, ήταν απαράδεκτα επιθετικός όταν στην συζήτηση που ακολούθησε την κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα ομιλία του στο καφέ Κήπος στα Χανιά, προσπάθησα να υπενθυμίσω απλά την άποψη της "θεωρίας της παλαιολιθικής συνέχειας της γλώσσας"(βλ. βικπαίδεια κλπ) την αντίθετη προς την (καθόλου ανιδιοτελώς...) κυρίαρχη σε ακαδημαϊκούς κύκλους θεωρία του "ινδοευρωπαϊσμού" και την παταγωδώς καταρρέουσα πια με βάση ακι την απλή κοινή λογική, άποψη Μπαμπινιώτη και πολλών παλιών γλωσσολόγων περί ύπαρξης Γλώσσας μόνο εδώ και 4-5.000 χρόνια. Η θεωρία παλαιολιθικής γλωσσικής συνέχειας είναι άποψη κατ΄αρχήν μιας σειράς σημαντικών ξένων γλωσσολόγων μα και του μεγάλου παλαιοντολόγου ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού, άθλια κυνηγημένου ως προς τα τεράστιας σημασίας ευρήματά του (αρχάνθρωπος Πετραλώνων 700.000 ετών, παλαιολιθικά εργαλεία 4 ως και 11 εκατομ. ετών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας κλπ κλπ) και αποσιωπούμενου από το εγκάθετο πανεπιστημιακό κατεστημένο... Μα ήταν δυστυχώς και εμπαθής ψεύτης όταν διακόπτοντάς με ...πολύ παιδαγωγικά και ...δημοκρατικά, με υψωμένο τόνο φωνής φώναξε "άφησέ τα αυτά, η άποψη της παλαιολιθικής συνέχειας της ανθρώπινης γλώσσας είναι μόνο του Πουλιανού"! Και μετά πως είναι ανοησία τα περί πινακίδας ....
Κρίμα, κρίμα γι' αυτόν! Τελικά, ήταν απαράδεκτα επιθετικός όταν στην συζήτηση που ακολούθησε την κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα ομιλία του στο καφέ Κήπος στα Χανιά, προσπάθησα να υπενθυμίσω απλά την άποψη της "θεωρίας της παλαιολιθικής συνέχειας της γλώσσας"(βλ. βικπαίδεια κλπ) την αντίθετη προς την (καθόλου ανιδιοτελώς...) κυρίαρχη σε ακαδημαϊκούς κύκλους θεωρία του "ινδοευρωπαϊσμού" και την παταγωδώς καταρρέουσα πια με βάση ακι την απλή κοινή λογική, άποψη Μπαμπινιώτη και πολλών παλιών γλωσσολόγων περί ύπαρξης Γλώσσας μόνο εδώ και 4-5.000 χρόνια. Η θεωρία παλαιολιθικής γλωσσικής συνέχειας είναι άποψη κατ΄αρχήν μιας σειράς σημαντικών ξένων γλωσσολόγων μα και του μεγάλου παλαιοντολόγου ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού, άθλια κυνηγημένου ως προς τα τεράστιας σημασίας ευρήματά του (αρχάνθρωπος Πετραλώνων 700.000 ετών, παλαιολιθικά εργαλεία 4 ως και 11 εκατομ. ετών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας κλπ κλπ) και αποσιωπούμενου από το εγκάθετο πανεπιστημιακό κατεστημένο... Μα ήταν δυστυχώς και εμπαθής ψεύτης όταν διακόπτοντάς με ...πολύ παιδαγωγικά και ...δημοκρατικά, με υψωμένο τόνο φωνής φώναξε "άφησέ τα αυτά, η άποψη της παλαιολιθικής συνέχειας της ανθρώπινης γλώσσας είναι μόνο του Πουλιανού"! Και μετά πως είναι ανοησία τα περί πινακίδας ....
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ....
Τελικά το σκέφτηκα...ένα τέτοιο χρειαζόμαστε (σαν Δήμος) για να μπορέσουμε να σωθούμε με τις βρωμιές μας, που τις πετάμε όπου βρούμε.... ένα τέτοιο που θα μας το επιβάλει η δημοτική αρχή σε κάθε ανακαίνιση, η καθαρισμό σπιτιού...χθες είχαμε και άλλο περιστατικό μέσα στην πόλη ποιο ενδιαφέρον....
Τελικά μαλλον γέμισαν οι παραπόταμοι, τα νταμάρια, οι ακρογιαλιές και απο το θράσος μας τα αφήνουμε και στην μέση των δρόμων τώρα.....
Τελικά μαλλον γέμισαν οι παραπόταμοι, τα νταμάρια, οι ακρογιαλιές και απο το θράσος μας τα αφήνουμε και στην μέση των δρόμων τώρα.....
Παρασκευή 27 Απριλίου 2018
ΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑΝ "ΕΠΙΘΕΣΗ" ΣΤΑ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ
Γράψαμε προχθές οτι παραβιάστηκαν εκκλησίες στα νοτιοδυτικά του Δήμου μας, σήμερα έχουμε μια πλήρη εικόνα πόσες είναι οι εκκλησίες που παραβιάστηκαν, απο τον εφημέριο της περιοχής παπά Νικόλα Κλωστράκη.
Παραβιάστηκαν 5 ναοί και σχεδόν όλα τα ενοριακά κέντρα, των ναών στα εξής χωριά:
- Ο Ναός της Αναλήψεως στο Αμυγδαλοκεφάλι, ο Ναός του Αγίου Παντελεήμονος στα Λιβάδια, την ενοριακή αίθουσα και το ενοριακό γραφείο στο ίδιο χωριό, στο Κάμπο ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Ενοριακό Κέντρο, στο Σφηνάρι ο Ναός του Αγίου Νικολάου, στη Κεραμωτή ο Ναός της Αγίας Κυριακής και η Ενοριακή αίθουσα.... καλό είναι λοιπόν να έχουμε το μυαλό μας είναι σπείρα αλλόθρησκων που μετακινείται απο χωριό σε χωριό.
Παίρνουν χρήματα, τάματα και λάδι.......
Παραβιάστηκαν 5 ναοί και σχεδόν όλα τα ενοριακά κέντρα, των ναών στα εξής χωριά:
- Ο Ναός της Αναλήψεως στο Αμυγδαλοκεφάλι, ο Ναός του Αγίου Παντελεήμονος στα Λιβάδια, την ενοριακή αίθουσα και το ενοριακό γραφείο στο ίδιο χωριό, στο Κάμπο ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Ενοριακό Κέντρο, στο Σφηνάρι ο Ναός του Αγίου Νικολάου, στη Κεραμωτή ο Ναός της Αγίας Κυριακής και η Ενοριακή αίθουσα.... καλό είναι λοιπόν να έχουμε το μυαλό μας είναι σπείρα αλλόθρησκων που μετακινείται απο χωριό σε χωριό.
Παίρνουν χρήματα, τάματα και λάδι.......
Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Η Χριστιανική Ιερωσύνη είναι παντού και πάντα η ίδια. Έχει την αρχή και την προέλευση της στον Αρχιερέα Χριστό, φέρει μαζί της την Αποστολική γνησιότητα και διαδοχή και κηρύσσοντας τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου επιχειρεί τον εκπολιτισμό και καθαγιασμό των ανθρωπίνων γενεών δια μέσου των αιώνων. Στέκει ανάμεσα στην γη και στον ουρανό κι ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, για να παίρνει απ΄εκείνο το φως και να το φέρνει στον κόσμο κι αντίστροφα πάλιν για να παίρνει από τον κόσμον τον πόνον και την αμαρτίαν και να τα εξαγνίζει στην μεγαλοσύνη του Θεού.Η Χριστιανική Ιερωσύνη είναι μεταφυσικόν λειτούργημα, είναι όμως κι ένα εγκόσμιο έργον, έργον που γίνεται ενεργείται σε χώρες και λαούς, σε πολιτισμούς και κοινωνίες ανθρώπων με μύριες τόσες αποχρώσεις.
Γι' αυτό ενώ από το ένα σκέλος της (το μεταφυσικό), η Χριστιανική Ιερωσύνη είναι σταθερή και αναλλοίωτη από το άλλο, το εγκόσμιο και το ανθρώπινο, γίνεται μεταβλητή και προσαρμοσμένη ανάλογα με τις συνθήκες του τόπου και του χρόνου. Για αυτό κι απάνω δω στο ιστορικό και πολυβασανισμένο νησί της Κρήτης η Ιερωσύνη έχει βέβαια το γενικό Χριστιανικό Ορθόδοξο στιμόνι της, παρουσιάζει όμως και την "τοπική" παραλλαγή της που οφείλεται στις ιδιαίτερες του ιστορικές και γεωφυσικές ακόμη συνθήκες του τόπου.
Η Κρήτη και μετά τον εκχριστιανισμό της πέρασε πολλές περιπέτειες. Σκλαβώθηκε πολλές φορές κι ο λαός της βασανίστηκε, αγωνίστηκε κι αναστήθηκε μέσα από στις φλόγες, στο αίμα και στα κόκκαλα του. Κι ο παπάς της Κρήτης στην Τριαδική του υπόσταση (Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος) που εγνώριζε και γνωρίζει πάντα πως χρέος του Χριστιανού Ιερωμένου είναι "συγκακουχείσθαι τω λαώ του Θεού η πρόσκαιρον έχουν αμαρτίας απόλαυσιν" στάθηκε πάντα κοντά στον λαό της Κρήτης και έκαμε το ράσο σημαία και γιαταγάνι το Σταυρό του. Αν σκεφτούμε πως από τα δυο χιλιάδες περίπου χρόνια που αριθμεί ως και σήμερα η Χριστιανική μας Κρήτη τα εννιακόσια τα πέρασε σε σκλαβιά και πολέμους με τους Σαρακηνούς, τους Ενετούς τους Τούρκους και τελευταία με την Γερμανοιταλική κατοχή κι αν σκεφτούμε πως τους αγώνες αυτούς η Εκκλησία της Κρήτης πήγαινε πάντα μπροστά τότε μπορούμε να φανταστούμε τι ήταν αυτός ο Κρητικός Παπάς. Η ιστορία της Κρήτης, τα τραγούδια και τα μοιρολόγια της, είναι γεμάτα από κατορθώματα και θυσίες Ιερωμένων και η γη της Κρήτης είναι το ίδιο γεμάτη από Μνημεία και πράγματα που μιλάνε για τον Παπά της Κρήτης. Εδώ είναι ένα μοναστήρι που το κάψανε οι καλόγεροι του και το κάνανε πύργο με πολεμίστρες, εκεί είναι ένας πλάτανος που δεν μαδεί τον χειμώνα γιατί κρεμάσανε ένα Δεσπότη κι αλλού είναι ένας τοίχος με Σταυρούς γιατί εσφάξανε Παπάδες και Διάκους.
Εδώ ένα γούμενος σηκώνει την επανάσταση, εκεί ένας άλλος γίνεται αρχηγός και πληρεξούσιος της και αλλού Δεσποτάδες, Παπαδες, Καλογέροι πολεμάνε σκοτώνουν φυλακίζονται εξορίζονται και κρεμούνται "για την Ελευθερίαν και του "Χριστού την Πίστην την Αγίαν".
Έτσι σιγά-σιγά μέσα από στους αγώνες και στους πολέμους της Χριστιανικής Κρήτης σχηματίστηκε ένας ξεχωριστός τύπος Ιερωμένου. Ο Καπετάν Παπάς όπως θα ημπορούσαμεν να τον πούμε, που έχει απάνω του όλη την ψυχή και όλη την λεβεντιά της Κρήτης.
Και στον Καπετάν Παπά αυτόν την Κρήτης η Ιερωσύνη μοιράστηκε τουλάχιστον στο δεύτερο μέρος της- το ανθρώπινο- κι έσμιξε με την παλληκαριά και την λεβεντωσύνη της Κρήτης. Το "καλιμαύχιον" έγινε σκούφια και μαύρο κρουσωτό μαντύλι,. Τα γένεια κόπηκαν στην παλιά δωρική και Καπετανίστικη φόρμα. Το αντερί έγινε σταυρωτή και πλειό κάτω η βράκα ή η γκυλότα κα τα στιβάνια για το λαγοπερπάτημα του πάνω στ' άγρια βουνά της Κρήτης. Κι απάνω σε αυτήν την λεβέντικη Κρητική φορεσιά τ' άρματα, τα πολυθρούλητα κρητικά άρματα: Τα φυσεκλίκια, οι μπιστόλες, οι σασοποί, τα μαρτίνια, οι γκράδες, το μαυρομάνικο μαχαίρι.
Και πίσω από την λεβέντικη την παλικαρίσια στολή η ψυχή της Κρήτης, η ψυχή των αντρειωμένων, η ψυχή του Διγενή, του Ιππότη, η ψυχή του μάρτυρα και του Απόστολου.
Ο Κρητικός παπάς δεν εδυσκολεύτηκε καθόλου να συνταιριάσει μέσα του με τον αντρειωμένο και τον Απόστολο, τον πολεμιστή και τον θυσιασμένο. Γιατί ένας αληθινός απόστολος έχει πάντα του μια ηρωική ψυχή, δεν φοβάται τον θάνατο και το αιώνιο δόγμα του "όλα ή τίποτα" μπορούσε τόσο εύκολα να γίνει το Κρητικό σύνθημα, "Ελευθερία ή Θάνατος".
Μα για να συμπληρώσουμε την εικόνα του Ιερωμένου που περιγράφουμε πρέπει να προσθέσουμε ακόμη πως ο Παπάς της Κρήτης, ο Καπετάν Παπάς είναι ένας ηθικός και σεμνός άνθρωπος. Η παλληκαριά στην Κρήτη συνδυάζεται πάντα με τον ιπποτισμόν και σεμνότητα. Και ο παπάς της Κρήτης έτσι είναι. Σεμνός, ολιγόλογος, σκεπτικός και συνετός στα λόγια και στα έργα του. Στην λειτουργία του και μπροστά στο θυσιαστήριο του Θεού είναι απλός και δωρικός, του λείπουν ..λαρυγγισμοί και τα θεατρικά καμώματα. Κι έξω πάλιν στο σπίτι του, στον δρόμο και στην παρέα του, είναι το ίδιο σοβαρός, αξιοπρεπείς και σεβάσμιος. Στο χωριό είναι κι ο ίδιος ένας καλός δουλευτής και συχνά τα κτήματα και τα χωράφια του είναι ..πρότυπο στην καλλιέργεια και στην νοικοκυροσύνη. Στους γάμους της Ενορίας του πηγαίνει μπροστά πάνω στ' άλογο και δίπλα στην ελληνική σημαία, συνοδεύει τον γαμβρό και την νύφη και στην βάπτιση το ίδιο κάθεται στο τραπέζι του συντέκνου και την "πρεπίζει" "τάβλα και την συντροφιά". Στις χαρές και στις γιορτές συχνά είναι ο πρώτος που αρχίζει το ριζίτικο τραγούδι και σέρνει τους σεμνούς και παλληκαρίσιους κρητικούς χορούς. Και στον θάνατο πάλι, πρώτος αυτός σκυφτός και θλιμμένος θρηνολογεί με τους ψαλμούς της εκκλησίας τον θάνατο των παλληκαριών και τα κηδεύει κάτω από τους ίσκιους των πρίνων και των κυπαρισσιών στα ιερά χώματα της Κρήτης. Έτσι στην εικόνα του παπά της Κρήτης συναντούμε περισσότερο το γνήσιο Κρητικό ανθρώπινο "αντρίστικο", ΄όπως λέμε στην Κρήτη, τύπο και λιγότερο και λιγότερο προσποιητόν και "φαρισαϊκό" ιερωμένο. Κι αυτό νομίζω δεν είναι ελάττωμα για τον Ιερωμένο. Γιατί πρώτα πρέπει να ναι κανείς άνθρωπος και μετά "άγιος". Και κείνοι τάχα που δεν τους γνοιάζει καθόλου ο άνθρωπος και βιάζονται να παραστήσουν τους αγίους και τους υπερανθρώπους νομίζω πως κάνουν μόνο μια καρικατούρα και την αποστρέφονται σίγουρα κι ο Θεός κι οι άνθρωποι.
Έτσι ήταν περίπου ως τώρα ο Ιερωμένος της Κρήτης, ο Καπετάν Παπάς.
Όμως οι χρόνοι περνούν και οι καιροί αλλάζουν. Οι πόλεμοι περνούν κι αυτοί και λιγοστεύουν κι όπως σαν Χριστιανοί ελπίζουμε και προσδοκούμε γρήγορα θα εξαλειφθούν από την ιστορία του ανθρώπου. Οι κοινωνίες και οι άνθρωποι της εποχής μας μεταφέρουν τους αγώνες και τις μάχες των σε άλλα πεδία και χρειάζονται διαφορετικά άρματα. Το νου, τον λόγο, την επιστήμη, την εργασία και την καλή διάθεση.
Έτσι κι ο Ιερωμένος της Κρήτης προσαρμόζεται στις νέες αυτές συνθήκες και δημιουργεί ένα νέο τύπο , τον κοινωνικό Παπά που μεταφέρει την "Καπετανιά" του σε άλλα επίπεδα αγώνων και διακρίσεων. Είναι ο Παπάς που πρωτοστατεί σε κοινωνικά και πολιτιστικά έργα (παιδείας-φιλανθρωπίας) και δίνει ακόμα στην κοινωνία με την οικογένεια του (ο έγγαμος) και εκλεκτά στελέχη, παιδαγωγούς ιατρούς, αξιωματικούς κλπ.
Όμως ο Καπετάν Παπάς δεν έπαψε να ζει. Στα παλιά Κρητικά σπίτια και στους τοίχους σε κάδρα και παλιές φωτογραφίες, τον συναντούμε με τ' άρματα και τα διπλώματα της ανδρείας του. κι ανάμεσα στους πολλούς κρητικούς παπάδες που ζούνε ακόμη, μπορείς να συναντήσεις ιερωμένους που δεν έχουν ίσως τίποτα να καυχηθούν "για τον Χριστό' μιλούν όμως με περηφάνια και καμάρι για τις μάχες και τα κατορθώματα των πολέμων των. Και τις υπερβολές αυτές που στον Κρητικό παπά, ο πατριώτης κι ο παλληκαράς ξεπέρασαν ίσως το Χριστιανό και τον Απόστολο, νομίζω ότι μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε και να τις δικαιολογήσουμε όταν σκεφτούμε τις ιστορικές μας περιπέτειες. Μην λησμονούμε άλλωστε πως στις μεγάλες και κρίσιμες στιγμές των λαών και των ατόμων δεν μπορούμε να τις μετρούμε με το μέτρο και το "κουμπάσο" μιας στενόψυχης φαρισαϊκής ηθικής. Οι άνθρωποι και οι λαοί που κάνουν μεγάλα και τολμηρά βήματα μπορεί κάπου κάπου να κρεμάσουν τα πόδια των και στον γκρεμό και μέσα στην ίδια την άβυσσο.
Και μεις θα ευχηθούμε όποια κι αν είναι από δω και πέρα η μοίρα της Κρήτης, να μη λείψει ποτέ από τις φλέβες της "ο Καπετάν παπάς" ο ιερωμένος εκείνος που θα χει μέσα στην ψυχή του την παλληκαριά της Κρήτης και την "δύναμη του Σταυρού" για να κτυπά όχι πλειά τους Σαρακηνούς και τους Τούρκους, μα να κτυπά τον πολυμήχανον εχθρόν της αμαρτίας και των κοινωνικών αδυναμιών.
+Ειρηναίος
Γι' αυτό ενώ από το ένα σκέλος της (το μεταφυσικό), η Χριστιανική Ιερωσύνη είναι σταθερή και αναλλοίωτη από το άλλο, το εγκόσμιο και το ανθρώπινο, γίνεται μεταβλητή και προσαρμοσμένη ανάλογα με τις συνθήκες του τόπου και του χρόνου. Για αυτό κι απάνω δω στο ιστορικό και πολυβασανισμένο νησί της Κρήτης η Ιερωσύνη έχει βέβαια το γενικό Χριστιανικό Ορθόδοξο στιμόνι της, παρουσιάζει όμως και την "τοπική" παραλλαγή της που οφείλεται στις ιδιαίτερες του ιστορικές και γεωφυσικές ακόμη συνθήκες του τόπου.
Η Κρήτη και μετά τον εκχριστιανισμό της πέρασε πολλές περιπέτειες. Σκλαβώθηκε πολλές φορές κι ο λαός της βασανίστηκε, αγωνίστηκε κι αναστήθηκε μέσα από στις φλόγες, στο αίμα και στα κόκκαλα του. Κι ο παπάς της Κρήτης στην Τριαδική του υπόσταση (Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος) που εγνώριζε και γνωρίζει πάντα πως χρέος του Χριστιανού Ιερωμένου είναι "συγκακουχείσθαι τω λαώ του Θεού η πρόσκαιρον έχουν αμαρτίας απόλαυσιν" στάθηκε πάντα κοντά στον λαό της Κρήτης και έκαμε το ράσο σημαία και γιαταγάνι το Σταυρό του. Αν σκεφτούμε πως από τα δυο χιλιάδες περίπου χρόνια που αριθμεί ως και σήμερα η Χριστιανική μας Κρήτη τα εννιακόσια τα πέρασε σε σκλαβιά και πολέμους με τους Σαρακηνούς, τους Ενετούς τους Τούρκους και τελευταία με την Γερμανοιταλική κατοχή κι αν σκεφτούμε πως τους αγώνες αυτούς η Εκκλησία της Κρήτης πήγαινε πάντα μπροστά τότε μπορούμε να φανταστούμε τι ήταν αυτός ο Κρητικός Παπάς. Η ιστορία της Κρήτης, τα τραγούδια και τα μοιρολόγια της, είναι γεμάτα από κατορθώματα και θυσίες Ιερωμένων και η γη της Κρήτης είναι το ίδιο γεμάτη από Μνημεία και πράγματα που μιλάνε για τον Παπά της Κρήτης. Εδώ είναι ένα μοναστήρι που το κάψανε οι καλόγεροι του και το κάνανε πύργο με πολεμίστρες, εκεί είναι ένας πλάτανος που δεν μαδεί τον χειμώνα γιατί κρεμάσανε ένα Δεσπότη κι αλλού είναι ένας τοίχος με Σταυρούς γιατί εσφάξανε Παπάδες και Διάκους.
Εδώ ένα γούμενος σηκώνει την επανάσταση, εκεί ένας άλλος γίνεται αρχηγός και πληρεξούσιος της και αλλού Δεσποτάδες, Παπαδες, Καλογέροι πολεμάνε σκοτώνουν φυλακίζονται εξορίζονται και κρεμούνται "για την Ελευθερίαν και του "Χριστού την Πίστην την Αγίαν".
Έτσι σιγά-σιγά μέσα από στους αγώνες και στους πολέμους της Χριστιανικής Κρήτης σχηματίστηκε ένας ξεχωριστός τύπος Ιερωμένου. Ο Καπετάν Παπάς όπως θα ημπορούσαμεν να τον πούμε, που έχει απάνω του όλη την ψυχή και όλη την λεβεντιά της Κρήτης.
Και στον Καπετάν Παπά αυτόν την Κρήτης η Ιερωσύνη μοιράστηκε τουλάχιστον στο δεύτερο μέρος της- το ανθρώπινο- κι έσμιξε με την παλληκαριά και την λεβεντωσύνη της Κρήτης. Το "καλιμαύχιον" έγινε σκούφια και μαύρο κρουσωτό μαντύλι,. Τα γένεια κόπηκαν στην παλιά δωρική και Καπετανίστικη φόρμα. Το αντερί έγινε σταυρωτή και πλειό κάτω η βράκα ή η γκυλότα κα τα στιβάνια για το λαγοπερπάτημα του πάνω στ' άγρια βουνά της Κρήτης. Κι απάνω σε αυτήν την λεβέντικη Κρητική φορεσιά τ' άρματα, τα πολυθρούλητα κρητικά άρματα: Τα φυσεκλίκια, οι μπιστόλες, οι σασοποί, τα μαρτίνια, οι γκράδες, το μαυρομάνικο μαχαίρι.
Και πίσω από την λεβέντικη την παλικαρίσια στολή η ψυχή της Κρήτης, η ψυχή των αντρειωμένων, η ψυχή του Διγενή, του Ιππότη, η ψυχή του μάρτυρα και του Απόστολου.
Ο Κρητικός παπάς δεν εδυσκολεύτηκε καθόλου να συνταιριάσει μέσα του με τον αντρειωμένο και τον Απόστολο, τον πολεμιστή και τον θυσιασμένο. Γιατί ένας αληθινός απόστολος έχει πάντα του μια ηρωική ψυχή, δεν φοβάται τον θάνατο και το αιώνιο δόγμα του "όλα ή τίποτα" μπορούσε τόσο εύκολα να γίνει το Κρητικό σύνθημα, "Ελευθερία ή Θάνατος".
Μα για να συμπληρώσουμε την εικόνα του Ιερωμένου που περιγράφουμε πρέπει να προσθέσουμε ακόμη πως ο Παπάς της Κρήτης, ο Καπετάν Παπάς είναι ένας ηθικός και σεμνός άνθρωπος. Η παλληκαριά στην Κρήτη συνδυάζεται πάντα με τον ιπποτισμόν και σεμνότητα. Και ο παπάς της Κρήτης έτσι είναι. Σεμνός, ολιγόλογος, σκεπτικός και συνετός στα λόγια και στα έργα του. Στην λειτουργία του και μπροστά στο θυσιαστήριο του Θεού είναι απλός και δωρικός, του λείπουν ..λαρυγγισμοί και τα θεατρικά καμώματα. Κι έξω πάλιν στο σπίτι του, στον δρόμο και στην παρέα του, είναι το ίδιο σοβαρός, αξιοπρεπείς και σεβάσμιος. Στο χωριό είναι κι ο ίδιος ένας καλός δουλευτής και συχνά τα κτήματα και τα χωράφια του είναι ..πρότυπο στην καλλιέργεια και στην νοικοκυροσύνη. Στους γάμους της Ενορίας του πηγαίνει μπροστά πάνω στ' άλογο και δίπλα στην ελληνική σημαία, συνοδεύει τον γαμβρό και την νύφη και στην βάπτιση το ίδιο κάθεται στο τραπέζι του συντέκνου και την "πρεπίζει" "τάβλα και την συντροφιά". Στις χαρές και στις γιορτές συχνά είναι ο πρώτος που αρχίζει το ριζίτικο τραγούδι και σέρνει τους σεμνούς και παλληκαρίσιους κρητικούς χορούς. Και στον θάνατο πάλι, πρώτος αυτός σκυφτός και θλιμμένος θρηνολογεί με τους ψαλμούς της εκκλησίας τον θάνατο των παλληκαριών και τα κηδεύει κάτω από τους ίσκιους των πρίνων και των κυπαρισσιών στα ιερά χώματα της Κρήτης. Έτσι στην εικόνα του παπά της Κρήτης συναντούμε περισσότερο το γνήσιο Κρητικό ανθρώπινο "αντρίστικο", ΄όπως λέμε στην Κρήτη, τύπο και λιγότερο και λιγότερο προσποιητόν και "φαρισαϊκό" ιερωμένο. Κι αυτό νομίζω δεν είναι ελάττωμα για τον Ιερωμένο. Γιατί πρώτα πρέπει να ναι κανείς άνθρωπος και μετά "άγιος". Και κείνοι τάχα που δεν τους γνοιάζει καθόλου ο άνθρωπος και βιάζονται να παραστήσουν τους αγίους και τους υπερανθρώπους νομίζω πως κάνουν μόνο μια καρικατούρα και την αποστρέφονται σίγουρα κι ο Θεός κι οι άνθρωποι.
Έτσι ήταν περίπου ως τώρα ο Ιερωμένος της Κρήτης, ο Καπετάν Παπάς.
Όμως οι χρόνοι περνούν και οι καιροί αλλάζουν. Οι πόλεμοι περνούν κι αυτοί και λιγοστεύουν κι όπως σαν Χριστιανοί ελπίζουμε και προσδοκούμε γρήγορα θα εξαλειφθούν από την ιστορία του ανθρώπου. Οι κοινωνίες και οι άνθρωποι της εποχής μας μεταφέρουν τους αγώνες και τις μάχες των σε άλλα πεδία και χρειάζονται διαφορετικά άρματα. Το νου, τον λόγο, την επιστήμη, την εργασία και την καλή διάθεση.
Έτσι κι ο Ιερωμένος της Κρήτης προσαρμόζεται στις νέες αυτές συνθήκες και δημιουργεί ένα νέο τύπο , τον κοινωνικό Παπά που μεταφέρει την "Καπετανιά" του σε άλλα επίπεδα αγώνων και διακρίσεων. Είναι ο Παπάς που πρωτοστατεί σε κοινωνικά και πολιτιστικά έργα (παιδείας-φιλανθρωπίας) και δίνει ακόμα στην κοινωνία με την οικογένεια του (ο έγγαμος) και εκλεκτά στελέχη, παιδαγωγούς ιατρούς, αξιωματικούς κλπ.
Όμως ο Καπετάν Παπάς δεν έπαψε να ζει. Στα παλιά Κρητικά σπίτια και στους τοίχους σε κάδρα και παλιές φωτογραφίες, τον συναντούμε με τ' άρματα και τα διπλώματα της ανδρείας του. κι ανάμεσα στους πολλούς κρητικούς παπάδες που ζούνε ακόμη, μπορείς να συναντήσεις ιερωμένους που δεν έχουν ίσως τίποτα να καυχηθούν "για τον Χριστό' μιλούν όμως με περηφάνια και καμάρι για τις μάχες και τα κατορθώματα των πολέμων των. Και τις υπερβολές αυτές που στον Κρητικό παπά, ο πατριώτης κι ο παλληκαράς ξεπέρασαν ίσως το Χριστιανό και τον Απόστολο, νομίζω ότι μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε και να τις δικαιολογήσουμε όταν σκεφτούμε τις ιστορικές μας περιπέτειες. Μην λησμονούμε άλλωστε πως στις μεγάλες και κρίσιμες στιγμές των λαών και των ατόμων δεν μπορούμε να τις μετρούμε με το μέτρο και το "κουμπάσο" μιας στενόψυχης φαρισαϊκής ηθικής. Οι άνθρωποι και οι λαοί που κάνουν μεγάλα και τολμηρά βήματα μπορεί κάπου κάπου να κρεμάσουν τα πόδια των και στον γκρεμό και μέσα στην ίδια την άβυσσο.
Και μεις θα ευχηθούμε όποια κι αν είναι από δω και πέρα η μοίρα της Κρήτης, να μη λείψει ποτέ από τις φλέβες της "ο Καπετάν παπάς" ο ιερωμένος εκείνος που θα χει μέσα στην ψυχή του την παλληκαριά της Κρήτης και την "δύναμη του Σταυρού" για να κτυπά όχι πλειά τους Σαρακηνούς και τους Τούρκους, μα να κτυπά τον πολυμήχανον εχθρόν της αμαρτίας και των κοινωνικών αδυναμιών.
+Ειρηναίος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)