- Ξεκινάει πάλι μια νέα σχολική χρόνια. Σαν πέρυσι και πρόπερσι και κάθε πέρυσι πριν απο αυτό. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο στην πρώτη δημοτικού ήμουν τυχερός είχαμε μια δασκάλα νέα κι όμορφη που μας αγαπούσε και μας πρόσεχε όπως η κλώσα τα κοτοπουλάκια της. Είχε πάντα υπομονή, μας εξηγούσε με όμορφο τρόπο και δεν μας μάλωνε ποτέ! Κι εμείς την αγαπούσαμε σαν δεύτερη μαμά μας ! Και ακόμη και σήμερα την έχω σαν μαμά μου στην καρδιά μου σχεδόν μισό αιώνα μετά. (να 'ναι καλά η μαμά Γ.....)
Μετά την πρώτη τάξη όμως άλλαξε το κλίμα. Αρχικά είχα μια δασκάλα κομμουνίστρια. Μας είχε μάθει τα πάντα για το μαυσωλείο του Λένιν. Για την ζωή στην Ρωσία! Την οργάνωση στην Μόσχα. Την Ολυμπιάδα της Μόσχας και όλα γινόταν με στρατιωτική οργάνωση με βάση το Κουμμουνιστικό πρότυπο. Το καλύτερο της ήταν να ξεκινάμε την μέρα με νέα που βλέπαμε την προηγούμενη το βράδυ στις ειδησεις. Εγώ μπήκα γρήγορα στην μαύρη λίστα γιατί την ώρα των "ειδήσεων" κοιμόμουν ήδη ....Μετά η δασκάλα έγινε βασίλισσα!
Η δασκάλα βασίλισσα ήταν και δασκάλα της μαμάς μου .... τυφλά να έχει η Φρειδερίκη ! Μαλλί κοντό φουσκωτό αρκετά χρυσαφικά και ταγιέρ. Αυτή μας έμαθε να χτενίζουμε το μαλλί με χωρίστρα, να βάζουμε κολόνια Μυρτώ. Και να ξυνόμαστε διακριτικά, με τον δείκτη, όταν είχαμε ψείρες, ποτέ με όλα τα δάχτυλα! Κι αν κάποιος ήταν άτακτος τον χτυπούσε με την ρίγα στα χέρια μέχρι να πει ήμαρτον ! Όσον αφορά την μεταδοτικότητα στο μάθημα ποτέ κανείς δεν κατάλαβε τι είπε οπότε το μάθημα τελείωνε γρήγορα χωρίς πολλές - πολλές απορίες και επεξηγήσεις.
Τα επόμενα χρόνια πέρασαν πολλοί δάσκαλοι και δασκάλες ...... ο καταπληκτικός, η αδιάφορη, ο τεράστιος, αλλά το αποκορύφωμα των τελευταίων τάξεων του δημοτικού ήταν ο δάσκαλος αλάνι ! Ο άντρας ο σωστός .... αυτός μας έμαθε ποσά πράγματα μπορούμε να κάνουμε με το νύχι απο το μικρό μας δάχτυλο αν το μακραίναμε λιγάκι! Ξύσιμο φαλάκρας - μαλλιού ... οτι έχει ο κάθε ένας. Καθαρισμό μύτης. Βαθύ καθαρισμό αυτιών ! Τυφλά να έχει ο Μαγκάιβερ ! Καρπαζιές για τους άτακτους, κι αν έκανες τον ψόφιο κοριό έφτανες να αποφοιτήσεις απο την έκτη χωρίς να ξέρεις γραφή και ανάγνωση!
Την τελευταία μέρα της έκτης δημοτικού μας είπε στον καθένα ξεχωριστά τι να κάνουμε στην ζωή μας στο μέλλον, στα περισσότερα κορίτσια είπε να μάθουν να μαγειρεύουν και σε δυο τρία χρόνια να παντρευτούν. Εμένα μου είπε να πάω να μάθω μια τέχνη και να μην πάω στο γυμνάσιο επειδη δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω. Με φόβο ψυχής πήγα στο γυμνάσιο για να ανακαλύψω εκεί ένα νέο μεγαλύτερο μικρόκοσμο ! Το τέλος ήταν καλό, όμως ίσως ήμουν απο τους τυχερούς τελικά ! Παρόλα αυτά έγραψα όλα τα παραπάνω επειδη θεωρώ οτι τα πράγματα έχουν γινει χειρότερα και θέλω να σας κρούσω τον κώδωνα ! Μην ξεχνάτε οτι τα παιδιά τα μεγαλώνει η κοινωνία. Και επειδη οι εποχές είναι δύσκολες, να θυμάστε οτι πάντα θερίζουμε αυτό που σπέρνουμε ! Τα παιδιά είναι το μέλλον,όμως τα παιδιά πάνω απο όλα θέλουν αγαπά και σεβασμό. Η ψυχή τους είναι ακόμα αγνή και καθαρή και τα πιο δύσκολα παιδιά τις περισσότερες φορές είναι τα πιο στερημένα, χρόνου, σεβασμού και στοργής. Ο κάθε ένας μας κουβαλάει ευθύνη για τις γενιές του μέλλοντος ! Δεν υπάρχουν κακοί μαθητές, υπάρχουν δυστυχώς αδιάφοροι δάσκαλοι -καθηγητές. Κι αν κάποιος έχει βαρεθεί την δουλεια του δασκάλου ή του καθηγητή ας κάτσει σπίτι του. Υπάρχουν παρά πολλοί άνεργοι που θα δουλέψουν με χαρά. Κι αν θέλετε να δουλεύετε και τα απογεύματα ενώ είστε διορισμένοι κάντε κοινωφελή εργασία ! Και εσείς οι μη διορισμένοι που εργάζεστε σαν ιδιώτες μην ξεχνάτε οτι επιτελείτε λειτούργημα, η εργασία σας δεν είναι μόνο για τον βιοπορισμό σας. Χτίζετε ανθρώπους!! Ξέρετε ποσά παιδιά της έκτης δημοτικού δεν έχουν κάνει ακόμη αγγλικά επειδη δεν έχουν οι γονείς την δυνατότητα; Πρέπει λοιπόν να οργανωθεί το σύστημα λιγο πιο ανθρωπιστικά! Υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Δώστε υποτροφίες, κάποιος τρόπος θα υπάρχει, είναι εγκλημα για τις επόμενες γενιές σε μια χώρα που έχει υποτίθεται δωρεάν παιδεία να γίνετε αυτό το θέατρο του παραλόγου! Και μην μου πείτε τώρα και τι να κάνω εγώ; .... Να κάνεις αυτό που μπορείς ! Να κάνεις κάτι λιγο, κάτι μικρό. Γιατί αν όλοι κάνουν κάτι .... αυτό το λιγο θα γινει πολύ ! Δεν χρειαζεται να γίνεις Άγγελος ή σωτήρας, όλοι ήμαστε άνθρωποι με ελαττώματα,αλλά ότι μπορεί ο κάθε ένας, οτι έχει ο καθένας και δεν θα πάει χαμένο .........
Σας αγαπώ πολύ !
"Ο κανένας"
