- Η Φαλάσαρνα, η πιο δυτική πόλη της Κρήτης, βρίσκεται σε ένα ακρωτήρι της ακτής, περίπου στις έξι μίλια νότια της Γραμβούσας, το σύγχρονο όνομα της είναι Kutri. Ένας δρόμος κατηφορίζει εκεί από την κορυφογραμμή του όρους Κωρυκός, και διασχίζει ένα πέρασμα που οδηγεί στην Κίσαμο και στο Πολύρρήνεια - αναμφίβολα ειναι η αρχαία γραμμή του δρόμου μεταξύ της τελευταίας και του λιμανιού της Φαλάσαρνας.
Τα παλιά τείχη φαίνονται να περιβάλλουν τη νότια βάση της χερσονήσου πάνω στην οποία βρισκόταν κυρίως η πόλη που είναι του μεταγενέστερου ελληνικού ρυθμού. Πουθενά αλλού στην Κρήτη δεν υπάρχουν Ελληνικοί τοίχοι αυτού του ρυθμού τόσο καλά διατηρημένοι, εκτός στην προσφάτως ευρεθείσα Αρκαδία μεταξύ Κνωσού και Γόρτυνας.
Αυτά τα τείχη στη Φαλάσαρνα εκτείνονταν από την άκρη ενός γκρεμού πάνω από τη βόρεια ακτή του ακρωτηρίου ως στη χαμηλή όχθη του κόλπου στη νότια πλευρά........
Εκατό βήματα παραπάνω υπάρχει ένα μικρό ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιος και 120 πόδια πιο κάτω είναι ένας πύργος εκτόξευσης ή προμαχώνας. Φαίνονται θεμέλια σε όλη τη διαδρομή, ώσπου φτάνουμε σε ένα ανάχωμα από μεγάλες πελεκητές πέτρες, που βρίσκονται περίπου σε τέτοια σύγχυση που είναι αδύνατο να πούμε ποιο κτίριο ήταν αυτό.
Φυσικά σκέφτεται κανείς οτι μπορεί να ειναι ο ναός της Δικτύννας. Από αυτό το σημείο οι τοίχοι αλλάζουν (κατεύθυνση) και πάλι και ξαναρχίζουν με νότια κατεύθυνση. Το μήκος τους από αυτό το σημείο ως την θάλασσα, κοντά στο τεχνητό λιμάνι για το οποίο γίνεται λόγος από τους αρχαίους συγγραφείς, και διακρίνεται, είναι περίπου 200 βήματα.
Στην μικρή εισαγωγή του Spratt που επισκέφτηκε τη Φαλάσαρνα το 1851 μας δίνει καλές πληροφορίες περισσότερες απο τον Πασλευ που την επισκέφτηκε το 1834 και φυσικά δίνει βάρος στο λιμάνι που το έχει αποτυπώσει τέλεια. Μας δίνει και την πληροφορία για πρώτη φορά οτι ο Άγιος Γεώργιος ειναι προ του 1850 και φυσικά μας δίνει στοιχεία για τους πύργους που αποκαλύφθηκαν μετά απο 160 χρόνια απο την Ελπίδα Χατζηδάκη.
