Διαβάζοντας τα διάφορα sait σχετικά με τον τραγικό επίλογο που είχε η έρευνα για την άτυχη Γαλλίδα, σταματώ σε μια αναφορά του δικού μας Flashnews σχετικά με τα γεγονότα.
Γράφει λοιπόν....
- Εξετάζεται το γεγονός να μην έπεσε στη χαράδρα αλλά να έχασε τις δυνάμεις της
Η αρχή του τραγικού τέλους για την 29χρονη Γαλλίδα Βιολέτ Γκιγκανό άρχισε 3 χλμ πριν την επιστροφή της στον Κριό. Όπως είναι ήδη γνωστό η 29χρονη κοπέλα είχε διανύσει το μονοπάτι Ε4 πραγματοποιώντας τη διαδρομή Κριός - Λαφονήσι. Κατά την επιστροφή της στο Ακρωτήρι του Κριού, 3 χλμ πριν, αντί να στρίψει αριστερά κατευθύνθηκε στα δεξιά της.
Άρα η επικρατέστερη εκτίμηση δεν είναι ότι έπεσε στη χαράδρα, αλλά ότι η άτυχη κοπέλα έχοντας χάσει πλέον τον προσανατολισμό της και χωρίς να γνωρίζει προς τα πού να κατευθυνθεί για την επιστροφή της, έχασε τις δυνάμεις της.
Η αρχή του τραγικού τέλους για την 29χρονη Γαλλίδα Βιολέτ Γκιγκανό άρχισε 3 χλμ πριν την επιστροφή της στον Κριό. Όπως είναι ήδη γνωστό η 29χρονη κοπέλα είχε διανύσει το μονοπάτι Ε4 πραγματοποιώντας τη διαδρομή Κριός - Λαφονήσι. Κατά την επιστροφή της στο Ακρωτήρι του Κριού, 3 χλμ πριν, αντί να στρίψει αριστερά κατευθύνθηκε στα δεξιά της.
Άρα η επικρατέστερη εκτίμηση δεν είναι ότι έπεσε στη χαράδρα, αλλά ότι η άτυχη κοπέλα έχοντας χάσει πλέον τον προσανατολισμό της και χωρίς να γνωρίζει προς τα πού να κατευθυνθεί για την επιστροφή της, έχασε τις δυνάμεις της.
Το ερώτημα βέβαια δεν είναι αν έχασε τον προσανατολισμό της ή αν έπεσε σε χαράδρα αλλά τι κάνει κάποιος ολομόναχος δίχως εξοπλισμό στα κρητικά βουνά; Τι περιμένει κάποιος να βρει, όταν αψηφά τα στοιχειώδη και ξεκινάει να πάει μια διαδρομή δύσκολη με θερμοκρασίες πέρα του φυσιολογικού; Είναι δύσκολο αυτές τις ώρες να καταλογίσεις ευθύνες, όμως παρόμοιες καταστάσεις έχουμε κάθε χρόνο και με παράπλευρες απώλειες, αφού εθελοντικές ομάδες σε συνθήκες ακραίες είναι αναγκασμένες να ψάχνουν τα βουνά με ότι κίνδυνος υπάρχει και για αυτούς.
Δεν ξέρω αν η άτυχη Γαλλίδα θα είναι η τελευταία που έκανε αυτό το τόλμημα, αλλά καιρός είναι εκτός των άλλων να γραφτεί ρητά σε όλο τα μονοπάτια, σε όλους τους χάρτες και οδηγούς, σε όλες τις μικρές ή μεγάλες διαδρομές το αυτονόητο... μόνος σου δεν πας πουθενά, ειδικά άμα δεν ξέρεις τον τόπο και δεν είσαι προετοιμασμένος καλά, όσο έμπειρος και να είσαι. Μόνος σου είναι σαν να αυτοκτονείς.
Είναι πολύ εύκολο να χαθείς σε αυτά τα μέρη ....μιας και αν δεν ακολουθήσεις το μονοπάτι αλλά σε συνεπάρει το γεγονός οτι αφού βλέπω θάλασσα άρα απο εκεί είναι κοντύτερα ο προορισμός μου... τότε το μοιραίο δεν θα αργήσει να συμβεί. Βασικές αρχές που τις γνωρίζουμε οι περισσότεροι που περπατάμε στα βουνά. Εξάλλου απο σημαδεμένο μονοπάτι δεν φεύγεις ποτέ.
Κρίμα βέβαια γιατί για 10 λεπτά μόλις πεζοπορία, όπως αναφέρουν οι νεώτερες πληροφορίες, δεν έφτασε στον προορισμό της.