Ο καιρός του κλεισαμπαρώματος μου δίνει την ευκαιρία να ανεβάσω κάποιες καλές ιστορίες απο το πολυδιαβασμένο βιβλίο του δασκάλου Μιχάλη Μουντάκη με τις ρίμες του Θεοχάρη Ραισάκη απο την Λίμνη.
Ο Πολυκαντρίτης, ήταν ο γραφικός τύπος απο την Κάτω Καμάρα στο Καστέλι. Με τον γάιδαρο του πηγαινοερχόταν κάθε μέρα-βράδυ στον κάμπο. Έδενε τα πρόβατα στα σκαρβέλια του γαϊδάρου και τα πήγαινε σπίτι. Καθημερινά επαναλάμβανε το δρομολόγιο αυτό. Μια μέρα πέρασε ένα αυτοκίνητο, ξιπαστήκανε τα πρόβατα ρίξανε το γάιδαρο κάτω τον έσυραν 100 μέτρα στο δρόμο και τελικά ψόφησε.
Ο Θεοχάρης πληροφορήθηκε το γεγονός και η γλώσσα του πήρε φωτιά.
Όσο θα ζεις Πολυκαντριό να πιαίνεις εις τ' αμπέλια
αυτά τα σκυλοπρόβατα μη δένεις στα σκαρβέλια
Γιατί αυτά σκεφτήκανε άμα θα χυμηστούνε
το χτήμα θα τσουρίσουμε και θα ξεκουραστούνε
Ήτανε κακογάιδαρος και κακοταϊσμένος
και κάτι να τον έσπρωχνε θα έπεφτε ο καημένος
Νάταν του Παπαδοκωστή χτήμα απο το Καστέλι
τσι κεφαλές των φλουμαριών θα σου 'φερνε στ΄αμπέλι.
Μια απο τις 400 περίπου ρίμες που υπάρχουν στο βιβλίο του Μιχάλη Μουντάκη.
Ιστορικά ο Παπαδοκωστής ήταν ο προπάππους μου γνωστός τζαμπάζης του παλιού Καστελιού.