Γράφει ο Φραγκιουδάκης Γιώργος*
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στην Κίσαμο όλα τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως από το μαθητικό κίνημα, με την συμπαράσταση και των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, για ζητήματα υποδομών και ελλείψεων στα σχολεία, συνδυαζόμενοι και με πλευρές του περιεχομένου των σπουδών ήταν η αφορμή για να μπει στο τραπέζι η ανάγκη σύγχρονου συγκροτήματος λυκείων. Ο χρόνος ήρθε να δικαιώσει αυτά που ζήταγαν οι μαθητές και οι γονιοί, ότι δηλαδή, η παραμέληση της συντήρησης των σχολικών κτηρίων τα είχε καταστήσει επικίνδυνα για την ασφάλεια τους, ότι δεν είχαν αντισεισμική προστασία, όπως και πολλά άλλα σχολεία, (50% πανελλαδικά) και δημόσια κτήρια στην πόλη μας, και η επιβεβαίωση ήρθε με τον σεισμό του Νοέμβρη του 2019.
Έκτοτε έχει ξεκινήσει ένα παιχνίδι για γερά νεύρα στις πλάτες πρώτα και κύρια των μαθητών, των οικογενειών τους και των εκπαιδευτικών και σε όλη την κοινωνία της περιοχής μας κατά δεύτερο λόγο.
Αυτό που κατά την γνώμη μου θα πρέπει να καταλάβει ό καθένας από εμάς και σε ένα βαθμό, κάποιοι το καταλαβαίνουν, είναι ότι όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση, ούτε από αυτήν αλλά ούτε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε από τις τοπικές διοικήσεις πρώτου και δευτέρου βαθμού, τότε το θέμα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και η κατασκευή σχολικής στέγης, θα σέρνεται όπως η χελώνα στο λιβάδι, και το αποτέλεσμα ούτε δημόσια θα είναι ούτε και δωρεάν η παιδεία στο τόπο μας. Γιατί τα όταν το καλοκαίρι του 2019 πτώχευσε ο τουριστικός κολοσσός της «THOMAS COOK» σε δύο μόλις μέρες βρέθηκαν 100 εκατομμύρια ευρώ για να επιδοτηθούν οι μεγαλοξενοδόχοι και να πέσουν στα μαλακά οι επιπτώσεις από την χρεωκοπία της.
Χρήματα που δόθηκαν από την περιφέρεια Κρήτης τα οποία, όμως, είναι χρήματα που ανήκουν στους εργαζόμενους που υποφέρουν από την άδικη φορολογία και αντί να βλέπουν να χτίζονται σχολεία, νοσοκομεία, ασφαλείς δρόμοι, αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα τα βλέπουν να πηγαίνουν σε αυτούς που στα κάτεργα τους δουλεύουν με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια οι σύγχρονοι σκλάβοι. Είναι χρήματα που δεν δόθηκαν για να γίνουν στην ώρα τους οι απαραίτητοι ψεκασμοί για την δακοκτονία, ούτε για να προσληφθεί το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό που χρειάζεται η περιοχή, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά δίνονται προθεσμίες και υποσχέσεις για το νέο σχολείο, διεκδικούν την πατρότητα του, όταν κάποτε κτιστεί, πολλοί μνηστήρες, φάνηκαν ήδη οι πρώτες αδυναμίες για την μη κάλυψη όλων των αναγκών, ειδικά στο ΕΠΑΛ, τόσο για την προσωρινή , θα είναι άραγε;;;;, όσο και για την μόνιμη και μεν στην προσωρινή θα βοηθήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης, «ο ελεήμων χορηγός», αφού πρώτα θα έχει γεμίσει τα βουνά μας με ανεμογεννήτριες, όσο για την μόνιμη λύση…
Η μόνη απάντηση που .....
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στην Κίσαμο όλα τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως από το μαθητικό κίνημα, με την συμπαράσταση και των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, για ζητήματα υποδομών και ελλείψεων στα σχολεία, συνδυαζόμενοι και με πλευρές του περιεχομένου των σπουδών ήταν η αφορμή για να μπει στο τραπέζι η ανάγκη σύγχρονου συγκροτήματος λυκείων. Ο χρόνος ήρθε να δικαιώσει αυτά που ζήταγαν οι μαθητές και οι γονιοί, ότι δηλαδή, η παραμέληση της συντήρησης των σχολικών κτηρίων τα είχε καταστήσει επικίνδυνα για την ασφάλεια τους, ότι δεν είχαν αντισεισμική προστασία, όπως και πολλά άλλα σχολεία, (50% πανελλαδικά) και δημόσια κτήρια στην πόλη μας, και η επιβεβαίωση ήρθε με τον σεισμό του Νοέμβρη του 2019.
Έκτοτε έχει ξεκινήσει ένα παιχνίδι για γερά νεύρα στις πλάτες πρώτα και κύρια των μαθητών, των οικογενειών τους και των εκπαιδευτικών και σε όλη την κοινωνία της περιοχής μας κατά δεύτερο λόγο.
Αυτό που κατά την γνώμη μου θα πρέπει να καταλάβει ό καθένας από εμάς και σε ένα βαθμό, κάποιοι το καταλαβαίνουν, είναι ότι όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση, ούτε από αυτήν αλλά ούτε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε από τις τοπικές διοικήσεις πρώτου και δευτέρου βαθμού, τότε το θέμα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και η κατασκευή σχολικής στέγης, θα σέρνεται όπως η χελώνα στο λιβάδι, και το αποτέλεσμα ούτε δημόσια θα είναι ούτε και δωρεάν η παιδεία στο τόπο μας. Γιατί τα όταν το καλοκαίρι του 2019 πτώχευσε ο τουριστικός κολοσσός της «THOMAS COOK» σε δύο μόλις μέρες βρέθηκαν 100 εκατομμύρια ευρώ για να επιδοτηθούν οι μεγαλοξενοδόχοι και να πέσουν στα μαλακά οι επιπτώσεις από την χρεωκοπία της.
Χρήματα που δόθηκαν από την περιφέρεια Κρήτης τα οποία, όμως, είναι χρήματα που ανήκουν στους εργαζόμενους που υποφέρουν από την άδικη φορολογία και αντί να βλέπουν να χτίζονται σχολεία, νοσοκομεία, ασφαλείς δρόμοι, αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα τα βλέπουν να πηγαίνουν σε αυτούς που στα κάτεργα τους δουλεύουν με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια οι σύγχρονοι σκλάβοι. Είναι χρήματα που δεν δόθηκαν για να γίνουν στην ώρα τους οι απαραίτητοι ψεκασμοί για την δακοκτονία, ούτε για να προσληφθεί το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό που χρειάζεται η περιοχή, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά δίνονται προθεσμίες και υποσχέσεις για το νέο σχολείο, διεκδικούν την πατρότητα του, όταν κάποτε κτιστεί, πολλοί μνηστήρες, φάνηκαν ήδη οι πρώτες αδυναμίες για την μη κάλυψη όλων των αναγκών, ειδικά στο ΕΠΑΛ, τόσο για την προσωρινή , θα είναι άραγε;;;;, όσο και για την μόνιμη και μεν στην προσωρινή θα βοηθήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης, «ο ελεήμων χορηγός», αφού πρώτα θα έχει γεμίσει τα βουνά μας με ανεμογεννήτριες, όσο για την μόνιμη λύση…
Η μόνη απάντηση που .....