ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Εκδόθηκε το Ημερολόγιο-Εορτολόγιο της Ι. Μητροπόλεως μας, το οποίο είναι αφιερωμένο «εις τα 50 χρόνια από την θεμελίωση του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κισάμου». Πρόκειται περί ενός καλαίσθητου και ιδιαίτερα προσεγμένου Ημερολογίου, το οποίο ευλογεί και χαιρετίζει ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και περιλαμβάνει: Σύντομο ιστορικό της Ι. Μητροπόλεως μας, Κρητικό Αγιολόγιο, το ιστορικό ανεγέρσεως του Ι. Μητροπολιτικού μας Ναού, αδημοσίευτες φωτογραφίες της εποχής, Μηνολόγιο, τις δομές και δράσεις της Ι.
Μητροπόλεως, τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, την Διοικητική διάρθρωση της Ι. Μητροπόλεως μας, ως επίσης και πολύτιμες πληροφορίες δια την Εκκλησία της Κρήτης, τις νηστείες της Εκκλησίας μας, κ.α. θέματα πρακτικής φύσεως. Το Ημερολόγιο το οποίο επιμελήθηκαν ο Παν. Αρχιμανδρίτης π. Ειρηναίος (Μπατσάκης) και ο Γραμματεύς της Μητροπόλεως μας κ. Αντώνιος Βακάκης, διατίθεται εις το βιβλιοπωλείο της Μητροπόλεως, τηλ. 2822022128, εσωτ. 5.
Το τεχνικό team του τμήματος Μπάσκετ του Α.Ο. Κισάμου, θέλει να ευχαριστήσει θερμά όλους τους φορείς (Δήμο Κισάμου- Δευτεροβάθμια επιτροπή -ΕΠΑΛ Κισάμου) για την τοποθέτηση αθλητικού δαπέδου PVC στο κλειστό γυμναστήριο του σχολικού συγκροτήματος ΕΠΑΛ-ΓΕΛ Κισάμου», και να παρακαλεσουμε εσάς όλους και κυρίως τα παιδιά να το σεβαστούν και να το αγαπήσουν όπως αγαπάμε εμείς τον αθλητισμό... Γονείς μάθετε στα παιδιά σας να αγαπάνε και να σέβονται αυτό που τους δίνει ο τόπος από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο. Να το εκτιμούν, να το προστατεύουν, χωρίς να προσπαθούν να το κακομεταχειριστούν και να το καταστρέψουν.. Καλά παιχνίδια-προπονήσεις εύχομαι σε όλους μας..
"Εγκαίνια" ή απλά ονοματοδοσία της Πλατείας Μάνου Κατράκη σήμερα το βράδυ στις 7.30. Ο Δήμος Κισάμου δίνει το όνομα ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ενός γνήσιου Κισαμίτη, στην μικρή πλατεία που βρίσκεται και το άγαλμα του. Έτσι η πλατεία απο πρώην ΟΤΕ, θα την λέμε επίσημα τώρα πλατεία Μάνου Κατράκη.
Μετά τα εγκαίνια θα ακολουθήσει ομιλία και παρουσίαση της ζωής του και του έργου του, στο Τσατσαρωνάκειο πολιτιστικό κέντρο. Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί.... Στις δυο φωτογραφίες 1973 σε τραπέζι που του είχε κάνει ο σύλλογος κυριών και δεσποινίδων Καστελίου και το 1982 σε βράβευση του ξυλογλύπτη Βιολάκη επί δημαρχίας Σχετάκη.
Το πρώτο τεύχος του "Χριστός και Κόσμος" της Ιεράς Επισκοπής (μετά έγινε Μητρόπολη) Κισάμου και Σελίνου. 1η του Σεπτέμβρη του 1960 ιδρυτής εκδότης ο Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος!
Στο Ελαφονήσι ή Λαφονήσι, Πρασσονήσι (Άρτεμις) και Πλακολήθρα (Πλακουρήθρα). Πρασσονήσι γιατί φυτρώνουν παντού άγρια πράσα. Πλακολήθρα γιατί η θάλασσα αποτελείται από ένα σύμπλεγμα χαμηλών σκοπέλων και υφάλων που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι για τα διερχόμενα πλοία όταν επικρατεί θαλασσοταραχή. Μετά το μεγάλο ναυάγιο του υπερωκεανίου Imperetrice το 1907 στο οποίο πνίγηκαν 300 άνθρωποι και θάφτηκαν ομαδικά στο νησί, τοποθετήθηκε φάρος που λειτουργούσε με πετρέλαιο. Ο φάρος εκείνος ήταν αρκετά ψηλός με εσωτερική πέτρινη σκάλα που αριθμούσε 132 σκαλοπάτια και 12 σιδερένια. Δίπλα του χτίστηκαν καταλύματα των φαροφυλάκων με φούρνο και δεξαμενή συγκέντρωσης του νερού. Δυστυχώς, τότε προκειμένου να ψηθεί ο ασβέστης που χρειαζόταν για το χτίσιμο, με άδεια του τότε δημάρχου Κούνενι (Βάθης) κόπηκαν όλοι οι κέδροι και τα άλλα δέντρα του νησιού. Ο φάρος εκείνος ήταν ένα μηχάνημα με μία λάμπα από απλό γυαλί ή και με ένα ειδικό αμίαντο πυράκτωσης. Μία σιδερένια πλάκα γύριζε το φωτιστικό μηχανισμό που η ταχύτητά του ρυθμιζόταν με βάρη για κάθε 24ωρο. Ένας μηχανισμός δηλαδή παρόμοιος με τα παλιά ρολόγια του τοίχου. Ο ανεφοδιασμός του με πετρέλαιο και άλλα απαραίτητα εφόδια γινόταν μία φορά ετησίως και πάντοτε τους καλοκαιρινούς μήνες, που οι καιροί ήταν ευνοϊκοί, με το "πλοίο των Φάρων", του τότε Βασιλικού Ναυτικού "Ωρίων", το οποίο είχε μετασκευαστεί ειδικά γι αυτό το σκοπό. ΠΗΓΗ Διαβάστε και εδώ για το ναυάγιο του Inperectrice
Η ανακοίνωση που έβγαλε η ΠΑΕ Κισσαμικός (ΑΟ Χανιά) σχετικά με ανακοίνωση που έδωσε στην δημοσιότητα η ΠΑΕ Πλατανιάς (δεν μπορώ να το βρω) " Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε την ΠΑΕ Πλατανιάς ότι η ομάδα μας, την οποία αντιμετωπίζει την Τετάρτη (21/11), λέγεται από την περασμένη σεζόν ΑΟ Χανιά-Κισσαμικός και στις ανακοινώσεις της για το μεταξύ μας παιχνίδι να είναι πιο προσεκτική στη χρήση του ονόματος της ομάδας μας." Δηλαδή για να καταλάβω και εγω ο άσχετος απο ποδοσφαιρικά πως μας είπε σκέτο ΑΟ Χανιά ή σκέτο Κισσαμικός και παρεξηγήσαμε; Παίζει σημασία!!!!
Το μονοπάτι στην Νατούρα του Λαφονησιού!!! Μόνο για φωτογράφιση κάνει μιας και τα τελευταία 8 χρόνια είναι ασυντήρητο και μισοκατεστραμμένο. Μπορεί να φτιάχτηκε επί δημαρχίας Κουκουράκη εντούτοις παρόλο το "τρύγημα" που έχει φάει αυτή η περιοχή κανείς δεν σκέφτηκε οτι έπρεπε να το συντηρήσει και να το ξαναφτιάξει. Ο παράδεισος ήταν σε νάρκη... παρόλο που κάθε μέρα είχε 5000 "καλοπληρωτές". Ας ελπίσουμε οτι θα μπει στα σχέδια και στις κουβέντες των υποψηφίων.
Υπάρχουν και αυτοί που δεν εξαργύρωσαν την συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο και απο αυτούς μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια. Διαβάστε το παρακάτω κειμενάκι που το βρήκα στο διαδίκτυο, αξίζει.
- Υπάρχει ένας γενικός αφορισμός ότι η γενιά του Πολυτεχνείου κατέστρεψε την Ελλάδα . Πράγματι ορισμένοι εξαργύρωσαν την συμμετοχή τους σε εκείνη την εξέγερση . Το ερώτημα είναι πόσοι είναι αυτοί. Ένας φοιτητής του 1973 σήμερα πρέπει να βιώνει μεταξύ του 68ου και 71ου έτους της ηλικίας του . Δηλαδή είναι ένας συνταξιούχος που εναγωνίως περιμένει την σύνταξη του ασφαλιστικού του Ταμείου , η οποία έχει επανειλημμένως υποστεί μειώσεις , προκείμενου να μπορέσει όχι μόνο να επιβιώσει ο ίδιος αλλά συγχρόνως να συνεισφέρει και στην επιβίωση παιδιών ή και εγγονών . Είναι ένας απόμαχος της ζωής πλέον που έχει δει να απομειώνονται τα περιουσιακά του στοιχεία, ιδίως αν κατάφερε να αποκτήσει ένα, δύο ακίνητα, να έχει χάσει όλο η το μεγαλύτερο μέρος του εφάπαξ για το οποίο μπορεί να κατέβαλε την συνεισφορά του μια ολόκληρη ζωή μετά την καταστροφή των φορέων ασφάλισης, και εν τέλει να επιβιώνει οριακά αν δεν έχει ήδη κόψει πανηγυρικά το νήμα του επιπέδου φτώχειας. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι της γενιάς του Πολυτεχνείου σαν τον Νικόλα Ρεβελάκη (φωτογραφία) που δεν μπόρεσαν ούτε καν να να εργαστούν ως φυσιολογικοί άνθρωποι στην συνεχεία. Το όνομά του δεν είναι γνωστό παρά μόνο σε όσους έχουν ασχοληθεί με την ιστορία του Πολυτεχνείου, ως σύμβολο αγώνα, που βασανίστηκε, αντιστάθηκε αλλά δεν εξαργύρωσε -δεν πήρε πτυχίο, δεν ενεπλάκη στην πολιτική, έγινε ένας απλός δημόσιος υπάλληλος. Όπως αναφέρει ο ίδιος: ”Είχα την τύχη και την τιμή να πρωτοστατήσω στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και της νεολαίας. Ήμουν πρόεδρος των Τοπογράφων Μηχανικών όταν μπήκαν τα τανκς. Είχα διαδεχθεί τον στρατευθέντα πρόεδρο Γιάννη Αλαβάνο στην ηγεσία του συλλόγου. Κρατήθηκα πέντε, έξι μέρες στην Ασφάλεια, όπου εδάρην ανηλεώς, παραπέμφθηκα στο στρατοδικείο μαζί με τον Λαφαζάνη και το Βαρλάμη για «απείθεια εις διαταγήν στρατιωτικής αρχής και σύστασιν συμμορίας». Η κατηγορία ήταν αστήρικτη και κατόπιν πιέσεως του πρύτανη αθωώθηκα. Αποκορύφωμα όλης αυτής της ιστορίας ήταν ο εγκλεισμός μου στο ψυχιατρείο από τα όργανα του διαβόλου, όπου παρέμεινα δεμένος χειροπόδαρα για ένα εικοσιτετράωρο. Ο πρύτανης Λοϊζος, ο κοσμήτορας Αργυράκης, ο συγκλητικός Θεοχάρης, ο επιμελητής Λαϊπέτης, ο πατέρας μου, ο μπάρμπας μου ο Γιώργης Σκουλάκης, ο αδελφικός μου φίλος Κώστας Ζάμπας και ο επίσης φίλος μου Δημήτρης Ηλίας ήρθαν, Κύριος οίδε πως, και με απελευθέρωσαν από τα νύχια του διαβόλου. Έκτοτε, σακάτης και συντροφιά με τα ηρεμιστικά που μου χορηγούν για αποτοξίνωση, σαν αντίδοτο περιμένω να κλείσει η βιολογική παρένθεση Ρεβελάκη και να περάσω στην αιωνιότητα...”. Δεν εξαργύρωσε όλη η γενιά του Πολυτεχνείου την συμμετοχή της σε αυτό. Κάποιο μέρος εξ αυτών φυσικά ναι. Αυτό το μέρος των υπανθρώπων δεν είναι δίκαιο να εκπροσωπεί και να στιγματίζει μια ολόκληρη γενιά. Αυτούς τους ξέρουμε με ονόματα , διευθύνσεις και αριθμούς τηλεφώνου. Αυτούς που δεν ξέρουμε είναι αυτούς της γενιάς του Πολυτεχνείου που σήμερα μπορεί και να λιμοκτονούν . Αυτοί μαζί με τον Ρεβελάκη ( στην φωτογραφία) σίγουρα θα περάσουν στην αιωνιότητα. Ιωσήφ Τσιμισκής.
Ο Αντώνης είναι μια από τις μεγαλύτερες αδικίες μας... είναι ο ποδοσφαιριστής που θα έπρεπε να ήταν η σημαία της ομάδος, ο στυλοβάτης της, ο συνδετήριος κρίκος της ομάδας με τον κόσμο της Κισάμου, και κατ επέκταση τώρα λόγω συνθηκών και των Χανίων. Δεν θα πω για το ήθος του Αντώνη μιας και τον ξέρω χρόνια θα πω όμως ότι με τέτοιους φιλάθλους δεν αξίζει να παίζει κανένας ντόπιος σε αυτήν την ομάδα..... Να τι είπε στην συνέντευξη του σε μια ερώτηση ενός δημοσιογράφου για τα συναισθήματά του που επέστρεψε ως αντίπαλος της ομάδος που τον γαλούχησε ποδοσφαιρικά. (του Κισαμικού να το τονίσω) «Ήταν ένα περίεργο συναίσθημα, γιατί ήμουν στην ομάδα του Κισσαμικού δέκα χρόνια. Εκεί έμαθα το ποδόσφαιρο, στις Ακαδημίες του Κισσαμικού. Επέστρεψα πίσω, ως αντίπαλος αυτή τη φορά, αλλά έπρεπε να κάνω τη δουλειά μου. Φυσικά είμαι πολύ χαρούμενος που κέρδισε η ομάδα μου. Στον Βόλο η ομάδα δουλεύει σε επαγγελματικούς ρυθμούς και επαγγελματικά πρότυπα. Έχουμε ένα πολύ καλό προπονητή και είμαστε πολύ καλά οργανωμένοι. Έχουμε συνοχή σαν ομάδα, διότι κατά 90% είναι η ίδια ομάδα με πέρσι στη Γ’ Εθνική και πιστεύω ότι η ομάδα μας θα είναι ανταγωνιστική σε όλο το πρωτάθλημα». Κι όμως αυτός ο ποδοσφαιριστής τον έβριζε η εξέδρα όταν έπιανε την μπάλα και με ωραίο τρόπο....."Δεν γαμ..ται κι ας είναι και Καστελιανός". Μάλιστα και μετά αναρωτιέστε γιατί δεν πάνε Κισαμίτες στο γήπεδο; Τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς άραγε που δεν λογαριάζουν πατεράδες, μητέρες, οικογένειες;
Παρουσία πλήθους κόσμου, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Κισάμου, η ανοιχτή στο κοινό εκδήλωση του ΕΠΑ.Λ Κισάμου για την 45η επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο Σύλλογος Διδασκόντων του ΕΠΑΛ Κισάμου ευχαριστεί θερμά: * Το Δήμο Κισάμου για την παραχώρηση της αίθουσας εκδηλώσεων του Δημαρχείου * Τον Χριστοφοράκη Χριστόφορο για την παραχώρηση των συστημάτων ήχου. * Τους εξαίρετους μουσικούς της περιοχής μας Καρεφυλλάκη Βασίλη (τραγούδι/λύρα) Μαργαριτάκη Νίκο (τραγούδι/μπουζούκι) Χαρτζουλάκη Γιάννη (ΚΙΘΑΡα) Δασκαλάκη Νεκτάριο (κρουστά) για τα διαχρονικά και πάντα επίκαιρα τραγούδια διαμάντια που ερμήνευσαν. * Όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας Εκ μέρους του Σ.Δ. ΕΠΑ.Λ. Κισάμου Ο Δ/ντης Ζουριδάκης Νεκτάριος
Κάτω απο την εκκλησία της Μονή Κυρίας των Αγγέλων στη Γωνιά, εκεί που υπήρχε απο ιδρύσεως της μια φάμπρικα, υπάρχει σήμερα και μετά τις προσπάθειες του μητροπολίτη μας κ.κ Αμφιλόχιου, ένα απο τα σπουδαιότερα αλλά ομορφότερα Θρησκευτικά Μουσεία της Κρήτης.
Τα εκθέματα καλύπτουν μια περίοδο από το 1600 μ.Χ. έως το 1900 μ.Χ., με τις εικόνες να σε συνεπαίρνουν μιας και είναι εξαιρετικής τέχνης και ομορφιάς. Στις επόμενες αίθουσες υπάρχει σημαντικός αριθμός αμφίων, ιερών σκευών και ασημικών της Ι. Μονής. Μια αίθουσα περιέχει διάφορα παλαίτυπα εκκλησιαστικά βιβλία και Ευαγγέλια καθώς επίσης και πολλά χειρόγραφα ευχολόγια.
Αξίζει μια επίσκεψη σας.
Και φυσικά θα πρέπει να μπει στους τουριστικούς οδηγούς της περιοχής μας και όχι μόνο, σαν ένα απο τα πιο ενδιαφέροντα θρησκευτικά Μουσεία της Κρήτης.
Τα πιτσιρίκια του Γιώργου Σημαντηράκη μαζίμε τους δυο-τρεις γερόλυκους συνεχίζουν να μας κάνουν περήφανους...Ο Νέος Κισσαμικός δεν αντιμετώπισε πρόβλημα απέναντι στον Ατρόμητο Μάλεμε και νίκησε με 5-1 για την 4η αγωνιστική της Γ' ΕΠΣΧ, Έτσι φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας της Γ κατηγορίας Χανίων. Για την ιστορία τα γκολ πέτυχαν οι Καρτσωνάκης (10'), Πλευράκης (17', 43'), Καστανοπουλάκης και Μπέκας Γ. Να πω οτι στην ομάδα αυτή αγωνίζονται επτά 17χρονοι ποδοσφαιριστές το μέλος της Κισάμου. Νέος Κισσαμικός (Γιώργος Σημαντηράκης): Α.Ν. Τριανταφυλλάκης (17 χρονών), Παπαγιαννάκης (46' Μαρκετάκης), Κρέτσι(17 χρονών), Κλωστράκης(17 χρονών), Κουτουλάκης (80' Α.Μ. Τριανταφυλλάκης(17 χρονών)), Σχοινοπλοκάκης (60' Δ. Μπέκας), Καστανοπουλάκης(17 χρονών), Πλευράκης(17 χρονών), Μπαμπουνάκης, Γ. Μπέκας (60' Παπαδάκης), Καρτσωνάκης(17 χρονών)
16 ώρες και 33 λεπτά λέει ο ηλεκτρονικός πίνακας, με ταυτόχρονο τερματισμό των δυο φίλων, του Κώστα Βαρουχάκη και του Γιώργου Αλεβιζάκη μοναδικών Ελλήνων αθλητών που έλαβαν μέρος στο Ironman της Μαλαισίας. Πολλά μπράβο παιδιά και ελπίζω να μην έχουμε τίποτα νταβαντούρια κατά την επιστροφή σας μιας και σηκώσατε "Ελληνική σημαία" στην Μαλαισία. Να θυμίσω για άλλη μια φορά ο Κώστας έτρεχε για το Ειδικό σχολείο Κουτουφιανών και μόνο αυτό τον κάνει ήρωα.
Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, οι απονομές των βραβείων για τον 4ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Πολυμέσων του Πανελληνίου Συλλόγου Αρωγής και Αλληλεγγύης Οικογενειών Τροχαίων Δυστυχημάτων.
Ως γνωστό το 3ο Δημοτικό Κισάμου κέρδισε τον διαγωνισμό στα Δημοτικά σχολεία με το υπέροχο τραγούδι "Μας ακούτε; (Πριν να είναι αργά)" που το επιμελήθηκαν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου Χαχλάκης Γιώργος και Κουμής Ελευθέριος. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους και στον άξιο διευθυντή του σχολείου Αντώνη Σπανουδάκη. Foto ZARPA
Στα Χανιά ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στους υποψήφιους δημάρχους 10 τον αριθμό μπορεί και 11 (τόσοι σωτήρες δεν υπήρξαν ποτέ σε αυτόν το κόσμο μαζεμένοι) που κάθε δήλωση εκάστου υποψήφιου δέχεται ομαδικά πυρά από τους υποστηρικτές των αντιπάλων. Σε μας οι σωτήρες είναι μόνο τρεις και δεν είναι τυχαίο ότι εδώ κρατάμε ερμητικά τα στόματα κλειστά, μετά και τις μηνύσεις. Κανείς δεν βάζει αντίπαλο στο στόμα του και μόνο με ελαφρά (τα βαριά επίσης απαγορεύονται) υπονοούμενα προσπαθούν οι εμπλεκόμενοι να προσελκύσουν τα βλέμματα των ψηφοφόρων. Η αλήθεια είναι ότι έχει χαθεί λίγο το σασπένς, και για το blog, αλλά τι να κάνουμε θα πάμε αναίμακτα.. εκτός κι αν σχεδιάζουν να κάνουν την τελική τους αντεπίθεση στα ύστερα. Χθες είχε παράξενο καιρό και στα δυτικά έπιασα ράδιο Λακωνία ... που είχε τα αποτελέσματα ραδιοφωνικού γκάλοπ για το τι θέλουνε οι πολίτες της Νεάπολης για την αυτοδιοίκηση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το 60% των ακροατών, ήθελε ένα κοινό ψηφοδέλτιο, με όλους τους ικανούς και σωτήρες. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρουν κι αν έχει υπάρξει τέτοια περίπτωση κι αλλού, αλλά τα ίδια φωνάζω χρόνια τώρα και γω.. Όλοι έχουμε ζήσει και ξέρουμε πως ξεκινούν και πως τελειώνουν τους λόγους τους οι υποψήφιοι στην γειτονιά μας...."Μοναδικός μας αντίπαλος, τα προβλήματα του τόπου" ..που όμως αντί να γίνουν πραγματικά αντίπαλοι με το πρόβλημα τελικά γίνονται ..φίλοι!!! Δεν θα ήταν άσχημο να δούμε όλους αυτούς που πραγματικά θέλουν το καλό μας να το επιδιώκουν από κοινού, βέβαια αυτό, και αυτήν την χρονική στιγμή είναι αδύνατον ως ακατόρθωτο. Ίσως στο μέλλον, ίσως τα παιδιά των παιδιών μας το πράξουν, εφόσον καταλάβουν ότι μιας σου και μια μου, δεν κάνει τίποτα άλλο από μια τρύπα στο νερό. Για φαντάσου τι θέλω χαχαχαχχα!!
1866-1966 Ένα αιώνα γιορτάζουν οι Κισαμίτες από την επανάσταση του 66 που ήταν ίσως η σπουδαιότερη ενάντια στην Οθωμανική κυριαρχία. Στην πλατεία Τζανακάκη με τους Χάρχαλη στο μέσον βιολί και δεξιά τον Γαλανάκη Μανώλη λαούτο και αριστερά τον Φαραντάκη Παντελή βιολί. Ψηλά-ψηλά και η "Κρήτη μας". Από το αρχείο της Κατερίνας Παπαδάκη
Μετά και την απόφαση που ήρθε 4 μήνες νωρίτερα με ΦΕΚ και "τακτοποιούσε" την δέσμευση του Πρωθυπουργού για τα σχολεία της Κανδάνου χαρακτηρίζοντας τα δυσπρόσιτα, το σχολείο του Έλους μένει τελεσίδικα εκτός για δεύτερη φορά. Φυσικά έκπληξη προκαλεί πως οι ένα γύρω του υπουργού δεν πήραν τηλέφωνο τον υπεύθυνο της πρωτοβάθμιας Χανίων. Μάλλον δεν τον λογάριασαν και αυτόν. Και φυσικά η τοπική εδώ ήταν απασχολημένη με τα προεκλογικά και δεν πίεσε όσο έπρεπε τους κυβερνώντας... Για το θέμα του σχολείου στο Έλος ο δήμαρχος Κισάμου κ. Σταθάκης δήλωσε: Δεν θα μπούμε στη διαδικασία για το πως και γιατί έγινε αυτή η τροποποίηση, καλώς έγινε, τα προβλήματα όμως υπάρχουν στην ενδοχώρα και είναι υποχρεωμένη η Πολιτεία να δίνει τις ίσες λύσεις και δυνατότητες στους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά μας. Περιμένουμε να διορθωθεί άμεσα αυτή η αδικία... Στο Έλος δεν υπάρχουν ούτε σπίτια να νοικιάσουν οι εκπαιδευτικοί, ούτε αυτοκίνητα για τη μεταφορά τους από τα Χανιά. Έχουν αλλάξει πάνω από 4 εκπαιδευτικοί από την αρχή του έτους, για να λειτουργήσει το ολοήμερο σχολείο, ο δήμος έχει προβεί σε ενέργειες μη σύννομες για να βοηθήσει τη λειτουργία του σχολείου. Δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε το μέλλον της εκπαίδευσης στην ενδοχώρα. Θέλουμε ανοικτά τα σχολεία και να δίνονται ίσες ευκαιρίες στα παιδιά για μάθηση, αλλά ταυτόχρονα να μην υπάρχουν εκπαιδευτικοί δύο ταχυτήτων. Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, πιέσαμε μαζί με το σύλλογο γονέων και η απάντηση που λαμβάναμε ήταν οτι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, αυτός είναι ο νόμος. Ξαφνικά όμως άλλαξε, οφείλει λοιπόν να αλλάξει και πάλι για να συμπεριληφθεί το σχολείο του Έλους. Από τη στιγμή που υπήρξε τροποποίηση από το Υπουργείο, όφειλαν να επικοινωνήσουν με τον Προϊστάμενο της Πρωτοβάθμιας του νομού, να του αναγγείλουν την πρόθεσή τους αυτή, μετά την εντολή που πήραν. Έτσι θα είχε συμπεριληφθεί και το σχολείο του Έλους που ήταν δυσπρόσιτο και δεν θα ήταν το μοναδικό σχολείο στο νομό που θα έμενε εκτός".
Έτοιμος ο Κώστας για το World Triathlon Corporation (WTC) Ironman, που θα φιλοξενηθεί στις ακτές του Langkawi, της Μαλαισίας. Ο αγώνας ξεκινάει στις 02.00 τα ξημερώματα του Σαββάτου και τελειώνει στις 6 το απόγευμα της ίδια μέρας. Καλή επιτυχία Κώστα και συγχαρητήρια για την προσπαθεια σου και σαν αθλητής αλλά και σαν άνθρωπος της προσφοράς. Να θυμίσω οτι ο Κώστας τρέχει με χορηγούς στον συγκεκριμένο αγώνα και τα χρήματα που θα μαζευτούν θα πάνε στο Ειδικό σχολείο των Κουτουφιανών.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική αναφορά από τον γερόλυκο του είδους Αντώνη Πλυμάκη για την πόλη της Κισάμου όταν ήταν πρωτοδιόριστος στην Εμπορική τράπεζα Κισάμου το 1960, που δημοσιεύθηκε στα Χανιώτικα Νέα. Το "έντυσα" και εγώ με λίγες φωτο της εποχής.
- Θα ’χα διοριστεί, πριν από πέντε χρόνια σχεδόν στην Εμπορική Τράπεζα όταν χρειάστηκε να μετατεθούν υπάλληλοι σε νέα καταστήματα. Σαν νέος ήμουν και εγώ υποψήφιος μετάθεσης αλλά ευτυχώς γλίτωσα τη μετάθεση στα σύνορα, στο Σουφλί, και όδευσα για το Καστέλι Κισάμου που ένα χρόνο πριν είχαν ανοίξει τράπεζα για εξυπηρέτηση κυρίως του Δεσπότη Ειρηναίου στις συναλλαγές του. Είμαστε δυο - τρεις όλοι όλοι. Ο ένας διευθυντής ο άλλος υποδ/της και τρίτος το... λοιπό προσωπικό. Διευθυντής ο μακαρίτης Καλογεράκης, μετά ο Γιώργος Μπιτσάκης, ένας Πολυδούρης γέρος που τον έστειλαν για... τιμωρία, αδελφός της ποιήτριας κ.λπ. Πήγα για λίγους μήνες και έμεινα τρία χρόνια. Νοίκιασα λοιπόν και ένα ετοιμόρροπο δωματιάκι στην πλατεία, πάνω από ένα κουρείο (εννοεί απέναντι από το ξενοδοχείο Ξηρουχάκη, ιδιοκτησίας Σγουρού) γιατί δεν ήταν εύκολο καθημερινά στα Χανιά που τότε το λεωφορείο έκανε κοντά δυο ώρες. Το πρώτο βράδυ σκέφθηκα να βγω στο μπαλκόνι και άνοιξα την πόρτα αλλά ευτυχώς πρόλαβα γιατί υπήρχε
μπαλκονόπορτα αλλά όχι και μπαλκόνι. Πήρα και μια πολλών χρόνων αλλά θαυμαστή, ΒΜW 500 που τότε υπήρχαν τρεις στα Χανιά και αποτελούσαν αξιοθέατα. Τις ελεύθερες ώρες διαφέντευα στα χωριά και είχα κάμει πολλούς φίλους. Μα και στο Καστέλι μέσα θα μου μείνουν αλησμόνητοι: Οι αδελφοί Πατερομιχελάκη και κυρίως ο Γιάννης (ρουχισμός - οικιακά σκεύη). Ο Μαρής με το Βενζινάδικο. Οι αδελφοί Μαρή με τα υφάσματα. Απέναντι στην τράπεζα το μανάβικο Δερουκάκη και πιο πέρα το μαγαζί με σίδερα - εργαλεία Κακαουνάκη. Επίσης ο φούρνος με τους θαυμάσιους αδελφούς Τσουρή. Το οίκημα που είχαμε (τράπεζα) ήταν του Γιώργου Ροδουσάκη, ενός πανύψηλου υπέροχου ανθρώπου που η αλησμόνητη γυναίκα του Παγώνα είχε μεγάλη κοινωνική δράση. Αλησμόνητοι οι Παπαδάκηδες με το καλύτερο φαγητό των Χανίων στο εστιατόριο τους. Οι γιοι Γιάννης και Κώστας καρδιακοί φίλοι. Ο εξέχον πνευματικός άνθρωπος Λυκούργος Καμηλάκης, έμπορος. Ο δήμαρχος Φουρναράκης, ο Χορευτάκης της ΔΕΗ, ο φαρμακοποιός Λυγιδάκης, οι Σγουροί, ο Σταύρος Αννουσάκης του δημ. Ταμείου, το ζαχαροπλαστείο Σχετάκη, οι Κουτσουρέληδες και ο μόνος επιζών,ο φίλος φωτογράφος Ανυφαντάκης, που όμως από χρονιά έχει πρόβλημα, αλλά και αμέτρητοι άλλοι, στην πόλη και τα γύρω χωρία. Η επάνω λεωφόρος, γεμάτη σήμερα μαγαζιά και άλλες οικοδομές, σχεδόν δεν υπήρχε και πρέπει να είχαν τοπική μονάδα ηλεκτροφωτισμού γιατί για έξι μήνες το βράδυ, κυκλοφορούσαμε με… φακούς και αργότερα ανέλαβε η ΔΕΗ. Τα βράδια έφθανε στο μαγαζάκι του Αντώνη Κοντοπυράκη, Μίνι
Μάρκετ της εποχής, ο αξέχαστος Τσέγκας πάντα καρανταλίζοντας και αποπνέοντας κρασίλα για να αρχίσει τις μαντινάδες του. Στην τράπεζα έφθαναν και άνθρωποι όχι για συναλλαγές αλλά από περιέργεια ίσως, για να δουν τι δουλειά κάνουμε. Ένα καλοκάγαθο γεροντάκι από κοντινό χωρίο μου έκανε παρέα κάποιες φορές και μια από αυτές πήρε την απόφαση.«Αντωνάκη, έχω μια καλή κοπελιά εγγονή και γιάε έχει τριάντα», και έκανε την κίνηση μετρήματος (χρυσές λίρες). Εγώ όμως θεώρησα ότι ήμουν μικρός και έχασα τον... χρυσό. Ένας άλλος πανύψηλος ηλικιωμένος μια φορά μου έδειξε κάτι χονδρά ασημένια νομίσματα από το χωράφι του στην Πολυρρήνια και εγώ νόμιζα ότι δεν καταλαβαίνει και του είπα ότι τα εξαργυρώνουμε στην τράπεζα, αλλά αυτός είχε γνώση. Κάποτε χρειάστηκε, η νεοδιορισμένη νεαρή μαμή, να μεταβεί στην Πολυρρήνια για μια λεχώνα και επειδή το ταξί του Κοντοπυράκη δεν πήγαινε στον νεοανοιγμένο δρόμο με παρακάλεσε με τη μηχανή. Άλλο που δεν ήθελα αλλά για τα επτά χιλιόμετρα χρειάστηκα σχεδόν μια ώρα αφού η μηχανή χωνόταν για τριάντα πόντους στις λασπο-λακούβες. Τον χειμώνα κολυμπούσα στο τελωνείο και γινόμουνα το αξιοθέατο των πιτσιρικάδων. Τότε ο πρόχειρος δρόμος για Πλάτανο
ανέβαινε στο βουνό πάνω από το λιμάνι, και κατέβαινε μετά. Τελείωνε στο Σφηνάρι οπού δεν έφτανε λεωφορείο.Πήγα εγώ το πρώτο με τον ορειβατικό και το μοναδικό ίσως καφενεδάκι ενός λεβέντη, νομίζω Γεωργακάκη, έζησε στιγμές δόξας γεμίζοντας για πρώτη φορά. Ο καφετζής ενθουσιάστηκε και ερχόταν στην τράπεζα παρακαλώντας με σχεδόν να μου χαρίσει ένα οικόπεδο και να πληρώσει και τον συμβολαιογράφο Μαραγκουδάκη. Εγώ όμως ανένδοτος. Κρίμα. Για να φαντασθείτε το τότε πολιτικό κλίμα θα αναφερθώ σε λίγα περιστατικά. Μια Δευτέρα, ο τοπικός κομματάρχης του αλησμόνητου Πολυχρονίδη, ένα καλό παιδί, με παρακάλεσε να μην φύγω το Σάββατο, τότε δούλευαν και Σάββατα, γιατί ο Πολυχρόνης θα βάφτιζε ένα παιδί και με καλούσαν. Μου ανάφερε και την οικογένεια του παιδιού. Σε δυο μέρες έρχεται ο... τοπικός του Μητσοτάκη με την ίδια... παράκληση. Τον ερωτώ τίνος το παιδί και ήταν το ίδιο με το προηγούμενο. Σε δυο μέρες αλλαξοκομμάτισαν. Το Καστέλι είχε υποδ/ση Χωροφυλακής με τον αλησμόνητο υπομοίραρχο Παπαγρηγοράκη και έναν μοναδικό τροχονόμο που σαν γνωστός με όλους πως να έχει έργο. Κάποτε ένας οπαδός, του ενός πολιτικού “κάρφωσε” στον τροχονόμο τον Μιχάλη με το φορτηγό γουρούνα για παράβαση. Τι να κάμει ο έρημος σταματά τον Μιχάλη και: "Άδεια και δίπλωμα". Ο Μιχάλης είχε στην πλάτη της καμπίνας την φωτογραφία ενός πολιτικού και δείχνοντάς του τον, του απαντά: "Κεινοσές τα κρατά". Στο Σφηνάρι υπηρετούσε ένας ενωμοτάρχης από την Κέρκυρα, που αργότερα έφτιαξε και σπίτι εκεί, μακαρίτης σήμερο. Κατέβαινε για να ξεσκάσει στο Καστέλι και κάναμε παρέα και μου έλεγε τον… πόνο του. «Αντώνη, ρίχνουν δυναμίτες και δεν γράφω και αυτοί που είναι στο αντίθετο από τους δυναμιτιστές κόμμα με καρφώνουν ότι δεν κάνω τη δουλειά μου. Γράφω και οι δυναμιτιστές με καρφώνουν ότι αυτό έγινε επειδή είναι οπαδοί του τάδε». Άλλοι καιροί. Κάποτε όμως, ερχόμενος για Χανιά με μάζεψαν από ένα χαντάκι κάπου στον Μακρύ Τοίχο. Και ποιος νομίζετε! Εύρηκε πελάτη ο μακαρίτης Μαργαρίτης που είχε Κλινική. Ούτε θυμάμαι πώς έγινε, αλλά κατά που είπαν θα είχα σκοτοδίνη και δεν τράκαρα αλλά ακυβέρνητη η μηχανή με πλάκωσε. Με πήγε εν..αφασία και με την κλείδα και δυο πλευρά σπασμένα. Μάλιστα εν παλαιότερα είχα και άλλες ακτινογραφίες θώρακος τώρα ο γιατρό στην ακτινογραφία μου λέει:- Αντώνη είσαι τέρας!- Γιατρέ γιατί βρίζεις;- Είσαι τέρας σου λέω, γιατί έχεις δυο πλευρά παραπάνω από τα κανονικά. Απάντηση μου: Ο Ύψιστος εμερίμνησε γιατρέ να έχω και... ρεζέρβα αφού κάποιες φορές θα τα σπάω. Κατά που πληροφορήθηκα όταν αγόρασα τη μηχανή είχε “βγάλει τον αρχικό Γερμανό ιδιόκτητη της και επίσης τον προηγούμενο απ εμένα στα Χανιά, έναν νέο γαμπρό χασάπη, γνωστό. Εμένα όμως δεν τα κατάφερε. Πάλι καλά. Τότε είχα τη χαρά να γνωρίσω για πρώτη φορά τον μακαριστό Ειρηναίο Γαλανάκη. Πήγα στο Επισκοπείο να υπογράψει κάτι και δε γνώριζα πού ακριβώς να πάω. Ένας λασπωμένος από σοβά ρασοφόρος σε μια ξύλινη ανεμόσκαλα νόμιζα θα με κατατόπιζε. “Να κατέβω και έρχομαι” είπε. Νόμιζα ότι έρχεται να με οδηγήσει στον
Ειρηναίο αλλά ήταν ίδιος. Νομίζω χτιζόταν ο Άγιος Οικουμένιος. Τότε οδηγούσε ένα βανάκι εκεί ο σημερινός αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Σήμερα, το Καστέλι δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό του 1960. Αμέτρητα καταστήματα κάθε λογής. Αρκετές τράπεζες. Σύγχρονη ζωή, εύκολη δύσκολη, αλλά πάντα σύγχρονη. Όταν καμία φορά περνώ βιαστικά από αυτό όμως δεν μπορώ να μην θυμηθώ το παλιό καλό Καστελάκι και τους αλησμόνητους φίλους που όλοι σχεδόν έχουν φύγει. Πενήντα επτά (57) χρονιά μετά Καστελάκι γεια σου Αντώνης Πλυμάκης