ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ;

Μέρος ΙΙ (Το πρώτο μέρος εδώ)
(οδός Σκαλίδη τέλη του 50 με αρχές του 60)
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Φώτο Παπαδάκης Γιάννης
Αυτό τον κόσμο το μικρό άλλοι τον είχαν πρώτα
Αυτό τον κόσμο το μικρό ,άλλοι τον έχουν τώρα
Αυτό τον κόσμο το μικρό άλλοι τον καρτεράνε……….
   Σταύρος Ξαρχάκος
....Απέναντι στην αριστερή πλευρά ήταν το ντενεκετζίδικο του Μανώλη Μαρακάκη, αλλά και ποδηλατάδικο που επιδιόρθωνε, πουλούσε και νοίκιαζε ποδήλατα σε μικρούς και μεγάλους. Στη συνέχεια αφού μεσολαβούσαν δυο μεγάλες αυλές, ήταν ο φούρνος του Χιμητζή, όπως ακουγόταν, ή αλλιώς του Τσικουδιά ο φούρνος και δίπλα ένα μικρό μπακάλικο, το πρώτο της αγοράς, του Ορφανάκη.

Η ΠΕΤΡΙΝΗ ΠΥΛΗ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δεξιά μας σπίτια χαμηλά και μια μικρή πέτρινη πύλη (ΦΩΤΟ) (πριν λίγο καιρό δυστυχώς γκρεμίστηκε) οδηγεί σε εσωτερική αυλή, κάτι σαν τούρκικος μαχαλάς. Κάπου εκεί σε μια μικρή πορτούλα  μια κοπέλα η Ουρανία μαντάρει νάιλον κάλτσες με την παράξενη μηχανή της.
Απέναντι αριστερά, υπάρχει ένα άλλο λαδεμπορικό ,του Γεωργακάκη του Βαγγέλη με πολλά βαρέλια μέσα και έξω. Απέναντι δεξιά είναι το ραφείο του Κώστα Χαρχαλάκη κάτω από το σπίτι του, ενώ δίπλα του ένα μεγάλο μαγαζί χρησιμοποιείται από τη μητρόπολη επί του Μακαριστού Ειρηναίου για να προσφέρεται συσσίτιο στα εργαζόμενα παιδιά (ΦΩΤΟ)

ΕΓΚΑΙΝΙΑ  ΣΥΣΣΙΤΙΩΝ

και μαθητευόμενα σε διάφορες τέχνες. Προσπερνώντας, και χωρίς να στρίψομε στο δρόμο του Αγίου Σπυρίδωνα, την κάτω αγορά όπως τότε λεγόταν, έχομε μπει πλέον στην κυρίως αγορά. Δεξιά μας ένα μεγάλο καφενείο, με προεκτεινόμενη ταράτσα και κληματαριά απέξω. Έχει πάντα κόσμο και το καλοκαίρι η ταράτσα προσφέρεται ιδιαίτερα. Είναι το καφενείο του

Χριστοφοράκη ή αλλιώς του 41 όπως ακούγεται. Αριστερά μας είναι ένα  ραφείο του Παρτσαλάκη και στη συνέχεια ένα ψιλικατζίδικο, με ξύλινες προθήκες και ντουλάπες. Είναι γνωστό σαν το μαγαζί του Τζώρτζη Δαρμάρου, και της Τζώρτζαινας.
Δίπλα ακριβώς από του Δαρμάρου είναι ο φούρνος του Τσουρή (ΦΩΤΟ)

Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ ΤΣΟΥΡΗ

ο σημερινός Τσικαλάκη και δίπλα του  το πρατήριο βενζίνης του Γιώργη Ροδουσάκη,με την ταμπέλα POYRFINΑ. Επίσης ο Γ. Ροδουσάκης πουλούσε και τσιμέντα. Απέναντι στη δεξιά πλευρά, είναι το παπουτσίδικο του Κουτσογιάννη του Ηλία και το μοδιστράδικο που ράβουν οι κόρες του Αθηνά και Πόπη. Δίπλα, το μπακάλικο του Τριπόδη και δίπλα του Κατζουράκη. Στη συνέχεια είναι το κουρείο του Γιάννη του Φιστικλή. Κάπου εκεί ανάμεσα υπάρχει και το παπουτσίδικο του Λουβιτάκη.(ΦΩΤΟ)

ΥΠΟΔΗΜΑΤΟΠΟΙΕΙΟΝ ΛΟΥΒΙΤΑΚΗ

Στην αριστερή πλευρά του δρόμου είναι το κρεοπωλείο του Δημήτρη του Κάτη και στη συνέχεια το παντοπωλείο του Στέλιου του Τζωρτζάκη και το παντοπωλείο του Θεοχάρη του Μαρεντάκη. Απέναντι είναι το ψαράδικο του Στημαδώρη και το κουρείο των αδελφών Μαρεντάκη Γιάννη και Θεοδόση κάτω και κομμωτήριο πάνω. Δίπλα ακριβώς το παντοπωλείο του Χαράλαμπου Μαρεντάκη  επεκτεινόμενο σε δυό μαγαζιά.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ;

ΜΕΡΟΣ Ι
(οδός Σκαλίδη τέλη του 50 με αρχές του 60)
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Φώτο Παπαδάκης Γιάννης
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον είχαν πρώτα
Αυτό τον κόσμο το μικρό, άλλοι τον έχουν τώρα
Αυτό τον κόσμο το μικρό άλλοι τον καρτεράνε……….
   Σταύρος Ξαρχάκος
Ένας περίπατος, μια βόλτα στην αγορά του παλιού Καστελιού, των δεκαετιών 50-60 η σημερινή αναφορά.  

ΣΚΑΛΙΔΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60'

Εμείς οι μιας κάποιας ηλικίας, παλιοί Καστελιανοί, οι εδώ και αλλού παροικούντες συντροφιά με τις αναμνήσεις θα ξεκινήσομε από την Ανατολική πλευρά της κωμόπολης. Βαδίζοντας αργά και κοιτάζοντας πότε δεξιά και πότε αριστερά θα κάνομε μια περασάδα στην αγορά βαδίζοντας προς τα δυτικά.
Εποχή που δεν υπάρχει, η Ηρώων Πολυτεχνείου ή η λεωφόρος όπως τη λέμε, ούτε πλατεία με το Δημαρχείο. 

ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Στη θέση τους είναι ένα ρυάκι, του Λαγού το ρυάκι, που φτάνει στη θάλασσα.Ένα «γεφυράκι» συνδέει το κέντρο του Καστελιού με την συνοικία της Καμάρας.

ΣΤΟ ΓΕΦΥΡΑΚΙ ΤΗΣ  ΚΑΜΑΡΑΣ

 Λίγο πριν να μπούμε στην κύρια  αγορά, με  τα συνεχόμενα μαγαζιά, δεξιά πριν από  τον αρχαιολογικό χώρο του Δυτικού Ρωμαϊκού νεκροταφείου δίπλα από το σπίτι του Κωστή του Μπερντίου, ο οποίος  πολλά χρόνια πριν είχε χρηματίσει και δήμαρχος υπήρχε ένα μαγαζί  το οποίο ήταν καφενείο πριν από το 50 και αργότερα το ίδιο μαγαζί ήταν ξυλουργείο του Γιάννη Μαζοκοπάκη. 

ΜΠΕΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ

Δίπλα είχαν το μοδιστράδικο τους δυο σπουδαίες μοδίστρες της εποχής, οι αδελφές Μαρία και Χριστίνη Μπερντίου. 
Μετά από σπίτια με εσωτερικές αυλές κατάφυτες με γλάστρες και αλιτάνες, αριστερά του δρόμου ήταν ένα μεγάλο λαδεμπορικό με τεράστιες ντίνες και πελώρια ταμπέλα με μαύρα γράμματα Αντώνιος Χορευτάκης. Πάντα σε κίνηση, αγοράζοντας μικρές και μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου, με πολλά βαρέλια στο πεζοδρόμιο και πάντα κάποιο φορτηγό να φορτώνει. Σε μια γωνιά του μαγαζιού, ένα χώρισμα σαν δωμάτιο με τζάμια, το λογιστήριο όπου στα λογιστικά βοηθούσε η γυναίκα του Αντώνη, η Άρτεμις. 

Ο ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ

Ακριβώς απέναντι στην δεξιά πλευρά του δρόμου, ένα χαμηλό κτίριο, διατηρημένο σήμερα σαν ιδιωτική κατοικία ήταν η Επισκοπή Κισάμου, όπου πέρασε την περισσότερη ιερατεία του ο Επίσκοπος Ευδόκιμος. Συνεχίζοντας αριστερά ήταν το οδοντιατρείο του Αντώνη Καστρινάκη, όπου από το παράθυρο τον έβλεπες σκυμμένο κρατώντας τον τροχό, ποδοκίνητο τότε να είναι πάνω από τον ασθενή και να καλοτυχίζεις τον εαυτό σου που δεν ήσουν εσύ στον τροχό.
Προχωρώντας δεξιά ο Μίμης ο Τριανταφυλλάκης στο χολ του σπιτιού του με ανοιχτή την πόρτα πάντα, είχε εγκαταστήσει το επιδιορθωτήριο παπουτσιών, άριστος τεχνίτης και καλόκαρδος άνθρωπος. 
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ