ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Υπάρχει ένας έντονος προβληματισμός για το άνοιγμα των σχολείων, εκφράζεται και από την ΑΣΓΜΕ, από την Ομοσπονδία Γονέων αλλά και από την Ένωση Δ. Κισάμου.
Το ερώτημα δεν είναι πότε; Το ερώτημα που μας προβληματίζει σαν γονείς είναι με ποιες προϋποθέσεις; Αυτό προτάσσομαι κυρίως. Από το  υπουργείο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι όροι στο πως θα ανοίξουν τα σχολεία.
1. Για παράδειγμα σε σχέση με την καθαριότητα. Μόνιμο προσωπικό καθαριστριών σε πόσα από τα σχολεία του Δήμου μας υπάρχουν; Αλλά και στα υπόλοιπα σχολεία πανελλαδικά; Αυτή τη στιγμή οι καθαρίστριες είναι μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου και δεν φτάνουν. Πως θα ανοίξουν αν δεν έχει λυθεί το κύριο και βασικό που είναι η σχολαστική καθαριότητα;
2. Τα μέσα. Δηλαδή θα εξασφαλισθούν τα διαλύματα, οι μάσκες, τα γάντια και ότι χρειάζεται για όλη την κοινότητα του κάθε σχολείου;
3. Το ζήτημα του χωροταξικού. Οι ειδικοί λένε για περίπου δυο μέτρα στην τάξη, στις αίθουσες. Ζητήματα που πρέπει να απαντηθούν πρώτα.
Όλοι οι γονείς συμφωνούμε στο να ανοίξουν τα σχολεία, προβληματιζόμαστε όμως με τους όρους μην ξεχνάμε ότι οι συνθήκες είναι δύσκολες και πρωτόγνωρες. Παρόλα αυτά η ηγεσία του υπουργείου εκ των πραγμάτων βάζει στη διαβούλευση ένα νομοσχέδιο και όχι τους όρους ανοίγματος των σχολείων. Μάλιστα χωρίς να υπάρχει διάθεση κινδυνολογίας το νομοσχέδιο μιλάει και για αύξηση μαθητών ανά τάξη στα Δημοτικά και στα Νηπιαγωγεία. Πως αυτό δένει στο συνωστισμό που θέλομε να αποφύγομε και στα μέτρα που θέλομε να πάρομε αυτή τη στιγμή; Απεναντίας το νομοσχέδιο παίρνει πίσω μια σειρά από δικαιώματα των παιδιών μας.
Βεβαίως οι απορίες μας χρειάζονται απάντηση από την επιστημονική κοινότητα που είναι οι ειδικοί και στη συνέχεια να υπάρξουν νέες απορίες και ερωτήματα ώστε να διευκρινιστεί το θέμα.
4. Τι θα γίνει με τα παιδιά που πηγαίνουν με τα σχολικά λεωφορεία στο σχολείο;
5. Δεν έχει κουβεντιαστεί καθόλου για τα παιδιά ειδικής αγωγής, τα ειδικά σχολεία, για τα παιδιά που κάνουν καλλιτεχνική μουσική παιδεία.
Να θυμίσουμε ότι φέτος ζήσαμε το να κλείνουν κάποια σχολεία από γρίπη στη χώρα μας.
Αυτό που ζούμε τώρα, θα το ξαναζήσομε σαν δεύτερο κύμα σύμφωνα με τα λεγόμενα των ειδικών.
Εμείς αυτό που θέλομε να επισημάνομε είναι ότι είτε ανοίξουν τώρα τα σχολεία, είτε μετά ένα σχέδιο πρέπει να υπάρχει.
4.Ένα επιπλέον που πρέπει να λυθεί, κάτι που το ζούμε κάθε χρόνο, είναι το θέμα των κενών. Τα σχολεία πρέπει να καλυφθούν με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, γιατί με αυτές τις συνθήκες χωρίς καθηγητές όπως το ζήσαμε, σημαίνει κάτι περισσότερο. Τα  παιδιά μας έχουν ήδη κενά από το 2μηνο που πέρασε άρα είναι αναγκαιότητα η πρόσληψη καθηγητών η κάλυψη των κενών τώρα. Μόνιμο προσωπικό εκπαιδευτικών όποτε ανοίξουν τα σχολεία για να είμαστε προετοιμασμένοι και να μην τα βρούμε μπροστά μας την επόμενη σχολική χρονιά που όπως λένε θα αρχίσει νωρίτερα.
Κάλυψη προσωπικού καθαριστριών για τις ιδιαίτερες ανάγκες υγιεινής που απαιτούνται.
Περιμένομε τις ανακοινώσεις που αφορούν τα σχολεία και θα επανέλθομε.
ΟΛΓΑ ΨΑΡΑΚΗ 
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΙΣΑΜΟΥ.

ΜΕ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Γράφει η Όλγα Ψαράκη*

Μια ανάσα μας χωρίζει από το άνοιγμα των σχολείων. Μια γλυκιά αναμονή για τα παιδιά που θα ξαναδούν τους συμμαθητές τους, ένα άγχος για τις οικογένειες με τη σκέψη του πρόσθετου κόστους που θα καλεστούν πάλι να σηκώσουν όλη τη χρονιά για τις ανάγκες που αφορούν το σχολείο.
Αλλά ποιο είναι το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί σήμερα στο ελληνικό ακριβό δημόσιο σχολειό του 21ου αιώνα για τη μέση λαϊκή οικογένεια; Ποια είναι η κατεύθυνση για τους αυριανούς εργαζόμενους;
 Όταν το 1999 ο Βρετανός επίτροπος στο Μέγαρο  Αθηνών απευθυνόμενος σε πρυτάνεις και σε παράγοντες της παιδείας είπε «Ξεχάστε τη θεωρία περί αποστολής της εκπαίδευσης να μορφώνει ολόπλευρα και να βοηθάει στη συγκρότηση προσωπικότητας κλπ. Η παιδεία πρέπει να υποταχθεί στις ανάγκες της οικονομίας και της αγοράς», είχε προκαλέσει σοκ.
Από τότε πολύ νερό έχει κυλίσει στο αυλάκι. Άλλα αυτό παραμένει. Από το 1999 μέχρι το 2013, αλλά και μέχρι σήμερα. Όλες οι αλλαγές που έχουν πραγματοποιήσει οι κυβερνήσεις που πέρασαν από τότε μέχρι σήμερα έχουν αυτή την κατεύθυνση, στο θέμα της παιδείας.
 Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα παράγει φθηνό και ευέλικτο επιστημονικό δυναμικό, ανθρώπους με δεξιότητες στην υπηρεσία μιας ανάπτυξης όχι προς όφελος αυτών που την παράγουν των εργαζομένων.
Σήμερα το σχολείο παρέχει μόρφωση;  Παρέχει γενική παιδεία; Αυτό έχει να κάνει με το περιεχόμενο, την κατεύθυνση, τις υποδομές, το εκπαιδευτικό προσωπικό κλπ. Δεν παρέχει ούτε το ένα ούτε το άλλο και όσο προχωρεί προσανατολίζεται ακόμα από τις μικρότερες τάξεις, στο κυνήγι να περάσει το παιδί στο πανεπιστήμιο.
Μια λαϊκή οικογένεια σήμερα τι αντιμετωπίζει; Σχολειό υποβαθμισμένο. Ξένη γλώσσα, αθλήματα που θα τα πληρώσει. Είναι υποχρεωτική εκπαίδευση ο αθλητισμός; Είναι. Αν θέλει να μάθει ένα μουσικό όργανο; Το ίδιο. Επομένως πληρώνει παντού συν τα φροντιστήρια. Τα φροντιστήρια δε, ξεκινάνε από το δημοτικό πλέον. Κέντρα μελέτης τα ονομάζουν. Το ίδιο στο γυμνάσιο, τα ίδια και στο λύκειο που εκεί πλέον υπάρχει εξόντωση και για την οικογένεια και για το παιδί.
Η γενική παιδεία στο νόμο για το ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ ...

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ή ΜΗΠΩΣ ..

... εξαρτημένη συνιστώσα της κεντρικής εξουσίας;

Μέσα στην πορεία της ιστορίας των αυτοδιοίκητων εκλογών επικρατούν κάποιοι μύθοι  που καλύτερα να τους απαντάς, παρά να τους προσπερνάς σαν τετριμμένους. Η "καραμέλα" που προσφέρεται αυτό τον καιρό, είναι οι "ανεξάρτητοι, ακομμάτιστοι" υποψήφιοι  που πλασάρονται, φίλοι, κουμπάροι, συγγενείς με έντονο παρασκήνιο μικροσυμφερόντων ή  μεγαλύτερων και οι κομματικά εξαρτώμενοι. 
  Ας αναλύσουμε λοιπόν κατά πόσο στέκει αυτός ο διαχωρισμός που σαν κύριο επιχείρημα χρησιμοποιείται. Από τους πρώτους με θετικό πρόσημο, απέναντι στους  δεύτερους που πρέπει να αποφευχθούν σαν επιλογή στην συνείδηση αλλά και στην κάλπη.
Αυτό που ακούγεται είναι: "Να ενωθούμε όλοι  για το κοινό καλό του τόπου."
Αλλά ας πάμε στο Δήμο μας. Οι προηγούμενες δημοτικές αρχές δεν ήταν εκλεγμένες με το κουστούμι των ανεξάρτητων; Τι άλλαξε στο Δήμο μας; Το ίδιο σκηνικό δεν είχε στηθεί και τότε;
Οι αυτοδιοίκητες εκλογές είναι μια πολιτική διαδικασία έτσι και αλλιώς. Οι συνδυασμοί αναλύουν τις πολιτικές τους θέσεις και το πρόγραμμα τους, το καταθέτουν σε αυτούς που απευθύνονται και κρίνονται ή μήπως όχι; Αν προσπαθήσεις να το αποπολιτικοποιήσεις είναι σαν να μην έχουν καμιά δέσμευση οι εκλεγόμενοι κατόπιν. Αυτό μάλλον δεν θα είναι μια θετική εξέλιξη για το καλό του τόπου.
Κάποιοι θα πουν δεν μιλάμε για αποπολιτικοποίηση, λέμε για  μη κομματικοποίηση. Δεν δημιουργείται, όμως, έτσι το δίπολο που το πρώτο είναι οι καλοί που είναι ανεξάρτητοι και οι κακοί που είναι κομματικοί; Δηλαδή ένας  συνδυασμός δεν έχει δουλειά να κρίνει την υποχρηματοδότηση στην παιδεία, την υγεία, την μετατόπιση της ευθύνης τους στην Τοπική Διοίκηση για το προβληματικό αποτέλεσμα στα σχολεία, τις δομές υγείας, κτλ. Άρα δεν μπορεί να κινητοποιήσει τους πολίτες για διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών στις παραπάνω δομές.
"Είναι καλύτερος γιατί είναι ανεξάρτητος". Ας κριθούν οι συνδυασμοί από τις θέσεις τους λοιπόν. Αυτοί οι ανεξάρτητοι συνδυασμοί όταν έρθουν σαν εκλεγμένοι στην Δημοτική και Περιφερειακή αρχή και όχι μόνο δεν έχουν θέσεις;
Το να φτιάξεις το αγροτικό δίκτυο, π.χ., στο Δήμο για να πηγαίνει η Πυροσβεστική σε περιπτώσεις ανάγκης δεν χρειάζεται χρήματα; Δεν χρειάζεται να πάρεις θέση ενάντια στη δέσμευση των αποθεματικών των ταμείων των Δήμων; Ποιος "ανεξάρτητος" μπορεί να πάει  κόντρα στην πολιτική του βορειοατλαντικού συμφώνου (ΝΑΤΟ) που σφάζει τους λαούς στην γειτονιά μας (νοτιοανατολική Μεσόγειος) όπου έχει ως ορμητήριο την βάση της Σούδας, μετατρέποντας το νησί μας σε στόχο βομβαρδισμού αν πληγούν συμφέροντα άλλων οικονομικών συμμαχιών.
Ποιος "ανεξάρτητος" πάει κόντρα στην πολιτική της ΕΕ που λέει όχι στην επιλογή αντιπλημμυρικών και αντιπυρικών έργων, παρά μόνο στη λογική "κόστους –οφέλους";
Τελικά, ποια είναι εκείνα τα πρόσωπα που διαμορφώνουν τους "ανεξάρτητους" συνδυασμούς; Δεν είναι πολιτικά όντα με συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις που αντανακλώνται σε συγκεκριμένα κόμματα;
Κάθε φορά που είναι εκλογές Τοπικής διοίκησης μεταμορφώνονται στα "καλά παιδιά  που έχουν όραμα να βοηθήσουν τον τόπο", δοξάστε τα καλά παιδιά! Μήπως τελικά κοροϊδεύουν τους δημότες και τους πολίτες;
Στη μικρή μας κοινωνία, ποιος δεν έχει ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις; Ακόμα και χαμαιλέοντας να είναι ή να μη συμμετέχει, πολιτικές θέσεις είναι και αυτές, σε ποιον δεν είναι γνωστές οι θέσεις που υπερασπίζονται και υπερασπίστηκαν στα Δημοτικά συμβούλια στα περιφερειακά συμβούλια, στο κίνημα, στην ΚΕΔΕ;
Απλά τα κόμματα, που ανήκουν οι "ανεξάρτητοι", τους ενθαρρύνουν να συμμετάσχουν με αυτό το πρόσωπο. Αυτά τα κόμματα που σε άλλες περιπτώσεις ζητούν κομματική πειθαρχεία όταν πρόκειται να ψηφιστούν αντιλαϊκά μέτρα, μνημόνια στη Βουλή.
Στο δια ταύτα, κρίνεις τους υποψηφίους βάσει των προγραμμάτων τους, την πρακτική τους στα όργανα διοίκησης, το κίνημα ή αποποινικοποιείς το έργο τους και μετά τους βρίζεις και δηλώνεις παραπλανημένος; Είναι, όμως, γιατί εσύ, δεν έκανες την υπέρβαση προχωρήσεις να γίνεις πρωταγωνιστής, να συστρατευτείς, με τις διαφωνίες σου, τις δικές σου απόψεις, με τους κομματικούς και τους φίλους τους, που δεν κρύφτηκαν ποτέ, έχουν θέσεις για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον απλό καθημερινό άνθρωπο. Το έχουν εφαρμόσει στην πράξη πως εννοούν ένα φιλολαϊκό Δήμο (βλ Πάτρα, Χαϊδάρι, Ικαρία, Πετρούπολη, Καισαριανή). Σε έχουν κοιτάξει στα μάτια με ανιδιοτέλεια σου έχουν πει ποιοι είναι, αλλά δεν χρειάζεται γιατί τους βλέπεις μπροστά σου κάθε φορά που ένα λαϊκό πρόβλημα ψάχνει  την λύση του. Αλλά χρειάζεσαι και εσύ, για ισχυροποίηση της δικής σου φωνής μαζί με τη δική μας, για την λαϊκή αντιπολίτευση, για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Αυτό σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ  σε όλες τις κάλπες:
Στον Δήμο και στην Περιφέρεια 
για κρατική χρηματοδότηση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών και όχι για να γίνονται τα σκυλάκια των μεγάλων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην τοπική κοινωνία και στο νησί.
Στην Βουλή
 για να υπάρξει ισχυροποίηση πραγματικής αντιπολίτευσης κόντρα στους αντιλαϊκούς νόμους. Για να δυναμώσει, ταυτόχρονα, σε πράξη η συμμετοχή μας σε συλλογικούς αγώνες  που δίνουν λύση στα λαϊκά προβλήματα.
Στο Ευρωκοινοβούλιο
 για την Ευρώπη των λαών και όχι την ένωση των μεγάλων επιχειρηματιών που συμμαχούν εις βάρος των εργατών για να κερδίζουν εκείνοι παραπάνω.
  ΟΛΓΑ ΨΑΡΑΚΗ 
Υποψήφια  με το ψηφοδέλτιο της  "ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ" στο Δήμο ΚΙΣΑΜΟΥ.