Ένας άνθρωπος δεμένος με την γη και τους ανθρώπους
Αγαπητέ Γιάννη
Πέρασαν κιόλας 40 ημέρες από τότε που πολύ απλά και αθόρυβα έφυγες από την ζωή ήσυχα και απλά όπως ήρθες.
Έζησες αρκετά χρόνια. Μπορούσες ίσως να ζήσεις και περισσότερα. Ωστόσο το βιολογικό τέλος, που νομοτελειακά επιφυλάσσεται σε όλους, ήλθε και σε εσένα.
Γιάννη, παρά το ότι μου είναι πολύ δύσκολο, σαν ένας από τους πολλούς φίλους και συγγενείς σου, θα προσπαθήσω να σε αποχαιρετίσω, καταθέτοντας κάποια ίσως μικρά μα πολύ σπουδαία και σημαντικά από όσα από την ζωή σου έμειναν σε εμένα.
Γιάννη, μπορεί να έφυγες βιολογικά και συ, όπως φεύγουν όλα τα έμβια όντα του πλανήτη αλλά η ανθρώπινη παρουσία σου, η ζεστή, φιλική και καλοσυνάτη μορφή σου δεν θα μπορούν να διαγραφούν εύκολα. Σίγουρα θα συντροφεύουν τα παιδιά, τους συγγενείς τους φίλους και τους γνωστός σου όσο και αυτοί θα ζουν και θα τα διηγούνται στους νεώτερους.
Γιατί, το πέρασμα σου από την Γη άφησε ανεξίτηλα τα χνάρια του. Τα βήματα σου έχουν χαραχτεί βαθειά σε αυτή εδώ την Γη. Την γη που περπάτησες, μεγάλωσες, δούλεψες και καλλιέργησες με πάθος. Μέχρι τις τελευταίες μέρες σου και ενώ οι δυνάμεις σου πια δεν επέτρεπαν να την περιποιείσαι όσο πρέπει, εσύ όχι μονό νοιαζόσουν για αυτή, αλλά επιχειρούσες και πάσχιζες να την φροντίζεις. Έκανες αυτό που ο μεγάλος Καζαντζάκης μας άφησε: « Φτάσε όπου δεν μπορείς παΐδι μου! Και μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες…»
Ωστόσο Γιάννη εσύ δεν έχασες! Στην ζωή σου δεν κέρδισες μάχες πολεμικές, δεν έκανες επιστημονικές ανακαλύψεις, δεν διέπρεψες στις επιστήμες, στην πολιτική η στις τέχνες.
Διάπρεψες όμως σε κάτι πολύ πιο σπουδαίο και σημαντικότερο. Διέπρεψες στην μάχη της ηθικής, της εντιμότητας, της αφιλοκέρδειας. Διάπρεψες στην μάχη της ανθρωπιάς!
Και όλοι ξέρουμε πως δεν ήταν καθόλου εύκολη αυτή η νίκη σου. Γιατί όλοι ξέρουμε ποσό ακριβά κοστίζει σήμερα η πραγματική ανθρωπιά.
Η γυναίκα σου Ελένη, αδελφή της αείμνηστης δικής μου Άρτεμης, η αδελφή σου Αφροδίτη, τα παιδιά σου Δημήτρης και Καίτη και τα εγγόνια θα στέκονται όσο ζουν περήφανοι για σένα. Η ανθρωπιά η δική σου θα αποτελεί παράσημο και οδηγό σε όλη τους την ζωή.
Μα και εμείς οι συγγενείς, φίλοι και γνωστοί σου δεν θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε την καλοσυνάτη, χαμογελαστή και πρόσχαρη μορφή σου όταν με χαμόγελο καλωσόριζες εμάς και κάθε γνωστό και άγνωστο όταν φτάναμε στην πόρτα του σπιτιού σου.
Πιστός στις οικογενειακές αρχές και παραδόσεις άνοιγες διάπλατα την καρδιά και τις πόρτες σου προσφέροντας τα αγνά προϊόντα και το παλιό κρασί σου.
Τώρα βέβαια θα μας λείψεις. Θα λείψει σε όλους η καλοσυνάτη μορφή και οι διηγήσεις σου από τον Στρατό αλλά και από την θητεία σου στο Δημαρχιακό αξίωμα του χωριού σου. Θα λείψουν οι πλούσιες φιλοξενίες στο σπίτι σου σε γιορτές και πανηγύρια αλλά και γάμους, βαφτίσια της οικογένεια σου.
Θα μείνει όμως σε εμάς και στα παιδιά και τους φίλους σου η ανθρωπιά και η άδολη καλοσύνη σου. Στα παιδιά σου θα μείνουν τα αποτυπώματα της δουλειάς και του μόχθου σου στο σπίτι αλλά και στις ελιές, στα αμπέλια και τους κήπους που φύτεψες και περιποιόσουν μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής σου.
Φεύγοντας όμως δεν άφησες μόνο τα κτήματα και τα έργα σου. Κατάφερες να αφήσεις μια άξια και ζηλευτή οικογένεια. Η γυναίκα σου Ελένη, άξια νοικοκυρά και πραγματική αρχόντισσα του σπιτιού σου, ασφαλώς θα κλονιστεί πολύ από την απώλεια σου. Είναι βέβαιο όμως πως θα βρει το κουράγιο να συνεχίσει τις παραδόσεις του σπιτιού σου. Και τα εξαίρετα παιδιά σου, Καίτη και Δημήτρης θα συνεχίσουν να ακολουθούν επάξια την πορεία που χάραξες και τους παρέδωσες .
Μεγαλώνουν με αγάπη τα εγγόνια σου που θα αποτελέσουν την βιολογική σου συνέχεια.
Αγαπητέ Γιάννη.
Τα βήματα σου στον κόσμο αυτό, υπακούοντας στους βιολογικούς κανόνες σταμάτησαν. Τα ίχνη τους όμως δεν θα σβήσουν. Το έργο της ζωής σου και η ανθρωπιά σου, παράδειγμα φωτεινό θα μείνει παρακαταθήκη για όλους μας.
Πέρασες αθόρυβα από την ζωή μα πρόσφερες πολλά, πάρα πολλά, ίσως πολύ περισσότερα και σημαντικότερα από ότι οι τρανοί και επώνυμοι προσφέρουν. Άφησες στους απογόνους σου για υποθήκη την ζεστή και γνήσια ανθρωπιά σου
Η σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, οι συγγενείς σου και όλοι εμείς που σε γνωρίσαμε από κοντά, θα υπερηφανευόμαστε όσο θα ζούμε για σένα.
Μπορείς να είσαι ήσυχος πως το χρέος σου στον κόσμο τούτο το επιτέλεσες επάξια. Πορέψου με ειρήνη στην Γη που δούλεψες καλλιέργησες και αγάπησες.
Νίκος Μιχελάκης-
Γεωπόνος
Αγαπητέ Γιάννη
Πέρασαν κιόλας 40 ημέρες από τότε που πολύ απλά και αθόρυβα έφυγες από την ζωή ήσυχα και απλά όπως ήρθες.
Έζησες αρκετά χρόνια. Μπορούσες ίσως να ζήσεις και περισσότερα. Ωστόσο το βιολογικό τέλος, που νομοτελειακά επιφυλάσσεται σε όλους, ήλθε και σε εσένα.
Γιάννη, παρά το ότι μου είναι πολύ δύσκολο, σαν ένας από τους πολλούς φίλους και συγγενείς σου, θα προσπαθήσω να σε αποχαιρετίσω, καταθέτοντας κάποια ίσως μικρά μα πολύ σπουδαία και σημαντικά από όσα από την ζωή σου έμειναν σε εμένα.
Γιάννη, μπορεί να έφυγες βιολογικά και συ, όπως φεύγουν όλα τα έμβια όντα του πλανήτη αλλά η ανθρώπινη παρουσία σου, η ζεστή, φιλική και καλοσυνάτη μορφή σου δεν θα μπορούν να διαγραφούν εύκολα. Σίγουρα θα συντροφεύουν τα παιδιά, τους συγγενείς τους φίλους και τους γνωστός σου όσο και αυτοί θα ζουν και θα τα διηγούνται στους νεώτερους.
Γιατί, το πέρασμα σου από την Γη άφησε ανεξίτηλα τα χνάρια του. Τα βήματα σου έχουν χαραχτεί βαθειά σε αυτή εδώ την Γη. Την γη που περπάτησες, μεγάλωσες, δούλεψες και καλλιέργησες με πάθος. Μέχρι τις τελευταίες μέρες σου και ενώ οι δυνάμεις σου πια δεν επέτρεπαν να την περιποιείσαι όσο πρέπει, εσύ όχι μονό νοιαζόσουν για αυτή, αλλά επιχειρούσες και πάσχιζες να την φροντίζεις. Έκανες αυτό που ο μεγάλος Καζαντζάκης μας άφησε: « Φτάσε όπου δεν μπορείς παΐδι μου! Και μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες…»
Ωστόσο Γιάννη εσύ δεν έχασες! Στην ζωή σου δεν κέρδισες μάχες πολεμικές, δεν έκανες επιστημονικές ανακαλύψεις, δεν διέπρεψες στις επιστήμες, στην πολιτική η στις τέχνες.
Διάπρεψες όμως σε κάτι πολύ πιο σπουδαίο και σημαντικότερο. Διέπρεψες στην μάχη της ηθικής, της εντιμότητας, της αφιλοκέρδειας. Διάπρεψες στην μάχη της ανθρωπιάς!
Και όλοι ξέρουμε πως δεν ήταν καθόλου εύκολη αυτή η νίκη σου. Γιατί όλοι ξέρουμε ποσό ακριβά κοστίζει σήμερα η πραγματική ανθρωπιά.
Η γυναίκα σου Ελένη, αδελφή της αείμνηστης δικής μου Άρτεμης, η αδελφή σου Αφροδίτη, τα παιδιά σου Δημήτρης και Καίτη και τα εγγόνια θα στέκονται όσο ζουν περήφανοι για σένα. Η ανθρωπιά η δική σου θα αποτελεί παράσημο και οδηγό σε όλη τους την ζωή.
Μα και εμείς οι συγγενείς, φίλοι και γνωστοί σου δεν θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε την καλοσυνάτη, χαμογελαστή και πρόσχαρη μορφή σου όταν με χαμόγελο καλωσόριζες εμάς και κάθε γνωστό και άγνωστο όταν φτάναμε στην πόρτα του σπιτιού σου.
Πιστός στις οικογενειακές αρχές και παραδόσεις άνοιγες διάπλατα την καρδιά και τις πόρτες σου προσφέροντας τα αγνά προϊόντα και το παλιό κρασί σου.
Τώρα βέβαια θα μας λείψεις. Θα λείψει σε όλους η καλοσυνάτη μορφή και οι διηγήσεις σου από τον Στρατό αλλά και από την θητεία σου στο Δημαρχιακό αξίωμα του χωριού σου. Θα λείψουν οι πλούσιες φιλοξενίες στο σπίτι σου σε γιορτές και πανηγύρια αλλά και γάμους, βαφτίσια της οικογένεια σου.
Θα μείνει όμως σε εμάς και στα παιδιά και τους φίλους σου η ανθρωπιά και η άδολη καλοσύνη σου. Στα παιδιά σου θα μείνουν τα αποτυπώματα της δουλειάς και του μόχθου σου στο σπίτι αλλά και στις ελιές, στα αμπέλια και τους κήπους που φύτεψες και περιποιόσουν μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής σου.
Φεύγοντας όμως δεν άφησες μόνο τα κτήματα και τα έργα σου. Κατάφερες να αφήσεις μια άξια και ζηλευτή οικογένεια. Η γυναίκα σου Ελένη, άξια νοικοκυρά και πραγματική αρχόντισσα του σπιτιού σου, ασφαλώς θα κλονιστεί πολύ από την απώλεια σου. Είναι βέβαιο όμως πως θα βρει το κουράγιο να συνεχίσει τις παραδόσεις του σπιτιού σου. Και τα εξαίρετα παιδιά σου, Καίτη και Δημήτρης θα συνεχίσουν να ακολουθούν επάξια την πορεία που χάραξες και τους παρέδωσες .
Μεγαλώνουν με αγάπη τα εγγόνια σου που θα αποτελέσουν την βιολογική σου συνέχεια.
Αγαπητέ Γιάννη.
Τα βήματα σου στον κόσμο αυτό, υπακούοντας στους βιολογικούς κανόνες σταμάτησαν. Τα ίχνη τους όμως δεν θα σβήσουν. Το έργο της ζωής σου και η ανθρωπιά σου, παράδειγμα φωτεινό θα μείνει παρακαταθήκη για όλους μας.
Πέρασες αθόρυβα από την ζωή μα πρόσφερες πολλά, πάρα πολλά, ίσως πολύ περισσότερα και σημαντικότερα από ότι οι τρανοί και επώνυμοι προσφέρουν. Άφησες στους απογόνους σου για υποθήκη την ζεστή και γνήσια ανθρωπιά σου
Η σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, οι συγγενείς σου και όλοι εμείς που σε γνωρίσαμε από κοντά, θα υπερηφανευόμαστε όσο θα ζούμε για σένα.
Μπορείς να είσαι ήσυχος πως το χρέος σου στον κόσμο τούτο το επιτέλεσες επάξια. Πορέψου με ειρήνη στην Γη που δούλεψες καλλιέργησες και αγάπησες.
Νίκος Μιχελάκης-
Γεωπόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου