Η ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΜΠΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΛΙΑ ΔΡΟΜΟΣ

Συνέχεια της χθεσινοβραδινής αγωνίας κάποιων που έσπασαν τα τηλέφωνα σε Κέντρο Υγείας και αστυνομία για την μεταφορά του αλλοδαπού που για 2 ώρες κείτονταν σαν πεθαμένος σε πεζοδρόμιο της πόλης.

Αφού ασθενοφόρο δεν υπήρχε ελεύθερο, έπρεπε να έλθει απο Χανιά του ΕΚΑΒ για να τον μεταφέρουν στα 100 μέτρα που ειναι το Κέντρο Υγείας Κισάμου, αφού το περιπολικό του Α.Τ Κισάμου ήταν σε κοντινό χωριό, το δύσκολο έργο το ανέλαβε η πολιτική προστασία του Δήμου Κισάμου και μπράβο που ανταποκρίθηκε στις ενοχλήσεις των γύρω κατοίκων που ευαισθητοποιημένοι δεν ήθελαν να πεθάνει μέσα στο κρύο ο άτυχος αυτός "φιλοξενούμενος" μας. 

Έφτασαν στο σημείο με αυτοκίνητο του Δήμου και αφού τον πήραν προσεχτικά ξεκίνησαν για το ΚΥ ... αλλά ως εκ του θαύματος το "πτώμα" και συγνώμη για την έκφραση...αναστήθηκε και εν κινήσει πήδηξε απο το αυτοκίνητο με κίνδυνο να σπάσει και κανένα πόδι ή χέρι και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι.. αφήνοντας άναυδους και τον αρμόδιο αντιδήμαρχο που τον συνόδευε, αλλά και τον κόσμο που παρακολουθούσε ...... την καλοσύνη μας και την ευσπλαχνία μας. 
Από εκεί που πας να κάνεις ένα καλό μπορεί μέσα σε ένα λεπτό να βρεθείς μπλεγμένος και ενδεχομένως και βλέπεις και τα ραδίκια ανάποδα αν ο κατά τα άλλα φιλοξενούμενος μας τραβούσε και κανένα μαχαίρι ε τον φόβο τι τον πάνε στο κρατητήριο. 

Συμπέρασμα κλείστε τα μάτια όταν περνάτε απο τέτοιες περιπτώσεις, αν δεν μπορείτε γιατί ραγίζει η καρδιά σας... απλά κάνετε το σταυρό σας να ζει ως το πρωί... έτσι και αλλιως ότι και να κάνεις σε αυτούς ξινό θα σου βγει, αφού απο το μεθύσι ούτε θυμούνται, ούτε ξέρουν τι κάνουν.
Και τέτοιες περιπτώσεις απο δω και πέρα θα έχουμε πολλές....και φυσικά εδώ δεν ισχύει κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, γιατί η καλοσύνη μας μπορεί να μην κάνει διακρίσεις αλλά αυτοί όλοι που χρειάζονται βοήθεια δεν την θέλουν με την μορφή που τους την δίνουμε... αυτός θα ήταν ευτυχισμένος αν του αφήναμε ένα μπουκάλι ακόμα κρασί δίπλα του, απο το να του πάμε μια ζεστή κουβέρτα, να του βρούμε ένα κατάλυμα ή να πάει σε ένα ίδρυμα για όσο καιρό θα χρειαστεί ώστε να ενταχθεί, αν γίνεται βέβαια ακόμα αυτό, ξανα στην κοινωνία.

Υ.Σ Φυσικά όποιος έχει λύσεις για τέτοιες περιπτώσεις καλό ειναι να την πει δημόσια ..αλλά όπως φαίνεται καλό ειναι να κοιτάμε την δουλειά μας.... αφού εκτός των άλλων κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε και ρατσιστές.