ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ....

 Έκλεισε τις εργασίες του το Α συνέδριο για την Κίσαμο με πολλές και ενδιαφέρουσες ομιλίες γεμάτες Κίσαμο. Και οι τρεις μέρες ήταν γεμάτες με γνωστές και άγνωστες πληροφορίες από ανθρώπους που προσπάθησαν μήνες ίσως και χρόνια για να δώσουν το καλύτερο. Από την οργανωτική μεριά όλα ήταν τέλεια και εδώ στην πόλη της Κισάμου, αλλά και στην Ορθόδοξη Ακαδημία, που δέχτηκε και το μεγαλύτερο βάρος. Από προσέλευση κόσμου το θεωρώ μια χαρά μιας και τα πρωινά ήταν δύσκολο για πολλούς να το παρακολουθήσουν, αλλά σε γενικές γραμμές αυτά τα συνέδρια τόσο κόσμο μαζεύουν. Το μόνο που με παραξένεψε ήταν η παντελής έως ελαχίστη προβολή του από τον τύπο.

Αν έλειπε η φανταστική, κατά ομολογία, παρουσίαση της Φαλασάρνας σε 3D, που έσπευσαν να την πάρουν και να την κοινοποιήσουν όλοι, τότε δεν θα μαθαίναμε τίποτα άλλο... έως ότου θα βγουν τα πρακτικά βέβαια. Ένας ρεπόρτερ ήρθε στο μέσον των ομιλιών και αντί να περιμένει να πάρει τις συνεντεύξεις στο τέλος όπως είθισται, επέμενε πρώτα να του δώσουν συνέντευξη και μετά να μιλήσουν από το βήμα οι ομιλητές... κάποιος ήρθε στα τελειώματα, κάποιος έδειξε την πρώτη μέρα .... Ας μην βάλω άσχημα πράγματα στο μυαλό μου αλλά άμα συμβαίνει ένα τέτοιο γεγονός σε άλλη γειτονιά η αντιμετώπιση του θα ήταν πολύ διαφορετική. 

Τέλος πάντων το συνέδριο ήταν απόλυτα πετυχημένο, ήταν κάτι που έπρεπε να είχε γίνει χρόνια μιας και τα θέματα που μπορείς να αναπτύξεις, να αναδείξεις, να προσφέρεις είναι πολλά, ειδικά στην Κίσαμο, που πάντα έπαιζε ρόλο στα δρωμενα της κάθε εποχής. 
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, Περιφέρεια Κρήτης, Δήμο Κισάμου, Δήμο Πλατανιά και φυσικά ένα μεγάλο μπράβο στην ακούραστη Ζαχαρένια Σημανδηράκη. 

ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΙΣΑΜΟΥ

Γράφει ο Αντώνης Βακάκης*

Η εκκλησιαστική μουσική στην Κρήτη, ήταν εξαιρετικά ανεπτυγμένη στους Βυζαντινούς χρόνους, πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ειδικότερα, στα Βυζαντινά μουσικά χειρόγραφα βρίσκουμε ονόματα Κρητών μουσικών, όπως ο Ιωάννης Βατάτζης που φέρεται ως Πρωτοψάλτης της Κρήτης ή ο Ιωάννης Λάσκαρης ο Σηρπάγανος. Και μετά την Άλωση, ασφαλώς, και πάλι κάτω από την άμεση επιρροή των προσφύγων της Κωνσταντινούπολης, η δραστηριότητα αυτή αυξήθηκε σημαντικά και η ακμή που παρατηρήθηκε, έμεινε σταθερή ως την κατάληψη και της Κρήτης από τους Τούρκους, στα 1669.
Τα μετέπειτα χρόνια, λόγω της τουρκικής κατοχής υπήρξε ασφαλώς μια κάμψη στην περαιτέρω καλλιέργεια και διάδοση της εκκλησιαστικής μουσικής.
Πολύ αργότερα, κατά το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα, στην επαρχία Κισάμου, οι ψάλτες, αλλά και οι ψάλτριες των ενοριών, των πόλεων και των χωριών, ήταν κατά το πλείστον απλοί άνθρωποι, γεωργοί, βοσκοί με λίγα γράμματα και λίγη πρακτική μουσική μόρφωση, οι οποίοι παράλληλα με τους μοναχούς – κληρικούς, τους  Δημοδιδασκάλους της εποχής και τους παραδοσιακούς καλλιτέχνες, στάθηκαν ......

ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ...ΤΟΥ 'Α ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τον κ. Μαρινάκη Μανώλη που εμπεριστατωμένα και με ακρίβεια μας έδωσε να καταλάβουμε την εμπορική αλλά και οικονομική κατάσταση που επικρατούσε απο τον 4ο αιώνα πΧ ως και τον 4ο αιώνα μΧ στην Κίσαμο μέσω των νομισμάτων που έχουν βρεθεί στα ανασκαμμένα οικόπεδα της πόλης.

Ακολούθησε η επίτιμη προϊσταμένη της ΕΦΑ Χανίων κα. Μαρκουλάκη Σταυρούλα που μας εξήγησε με πολλές εικόνες, τι αφηγούνται τα ψηφιδωτά δάπεδα της Ρωμαϊκής Κισάμου, που είναι πολλά και όλο το μήκος της πόλης. Μια πληροφορία που διαφεύγει από πολλούς μας έδωσε οτι τα ψηφιδωτά του Κέντρου Υγείας είναι ενυπόγραφα και οτι υπάρχει και επιγραφή του ιδιοκτήτη της έπαυλης που τον έλεγαν Φειδία. 

Ο επίτιμος προϊστάμενος της 2ης ΕΒΑ Χανίων κ. Μιχάλης Ανδριανάκης ακολούθησε, όπου μας ανέλυσε το έργο της 13ης Εφορίας Βυζαντινών αρχαιοτήτων στην Κίσαμο απο το 1976 ως και το 2011. Ένα έργο που περιλαμβάνει πολλές αναστηλώσεις ναών και συντήρηση των μισο κατεστραμμένων αγιογραφιών 

Ένας νέος αρχαιολόγος αναστηλωτής ο κ. Χαριτόπουλος Ευάγγελος μας είπε ενδιαφέροντα πράγματα για το μεταλλείο σιδήρου στο Ραβδούχα, δείχνοντας μας μάλιστα οτι υπήρχε και σιδηροδρομικό δίκτυο για την μεταφορά του μεταλλεύματος.

 Ο κ. Ζερβουδάκης Παναγιώτης αρχαιολόγος με ειδίκευση στον αρχαίο Μεσογειακό κόσμο, μας ανέλυσε την πιθανή μετακίνηση πληθυσμών από τον Αιγαικό χώρο προς την χερσόνησο της Γραμβούσας, με πιθανή πρώτη κατοίκηση στην Κρήτη, την Κίσαμο. 

Ο Δρ. Θεοτόκης της ενάλιας αρχαιολογίας που μας έδειξε με εικόνες τις έρευνες που έχει πραγματοποιήσει στην Κίσαμο η υποβρύχια έρευνα και το πλήθος των ναυαγίων που έχουν βρεθεί ως και σήμερα.

 Η πολλά υποσχόμενη νέα αρχαιολόγος κα. Μπορμπουδάκη που αναφέρθηκε στις ανασκαφικές έρευνες που έχουν γίνει ως και σήμερα στο πολεμικό λιμάνι της Φαλάσαρνας, ειδικά στο κομμάτι των παραθαλάσσιων τειχών, με πιθανή ημερομηνία κατασκευής το 333 π.Χ

 Η καταξιωμένη αρχαιολόγος και διευθύντρια ανασκαφών στα Φαλάσαρνα, κα Ελπίδα Χατζηδάκη που μας παρουσίασε σε πρώτη δημόσια προβολή την Εικονική αναπαράσταση της αρχαίας πολιτείας, που επινοήθηκε από τον Νορβηγό Gummar Liestol. 

και τέλος ο Γιάννης Φαντάκης αρχαιολόγος που μας έδωσε στοιχεία από την πρωτοβυζαντινή Κίσαμο με πολλές εικόνες από ανασκαφές μεταξύ 4ου και 7ου αιώνα μ.Χ. εντός της πόλης.

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Πολύ ενδιαφέρουσα η πρώτη ομιλία της 2ης μέρας του 'Α συνεδρίου για την Κίσαμο, σχετικά με το νόμισμα που έχουμε υιοθετήσει, στην Κίσαμο από τον αρχαιολόγο κ. Μ. Μαρινάκη.

Με στοιχεία που για πρώτη φορά έρχονται στο φως της δημοσιότητας το περίφημο λοιπόν νόμισμα που τόσο πολύ θέλαμε να είναι δικό μας.. τελικά είναι της Κίμωλου. Μάλιστα στην γρήγορη αλλά με ουσία ανάλυση του ο Κισαμίτης αρχαιολόγος κ. Μαρινάκης δίνει και μια ακόμα πληροφορία οτι το νόμισμα δεν βρέθηκε στην Κίσαμο σε ανασκαφή, όπως έλεγαν, αλλά σε ιδιωτική συλλογή στα Χανιά.
Στο σχέδιο αριστερά όπως το παρουσιάζαμε τόσα χρόνια και δεξιά όπως είναι στην πραγματικότητα.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ

Γράφει η Δέσποινα Κουτσουνάκη

Κυριακή στον Πλάτανο. Το πρωί πάμε στα μνημόσυνα. Σχεδόν όλο το χωριό. Δεν το είχα προσέξει μέχρι που μια φίλη από τον Δραπανιά, που είχε έρθει στο μνημόσυνο του πατέρα μου, κοίταζε γύρω της εντυπωσιασμένη και το επεσήμανε. Το βρήκε παράξενο και λίγο γραφικό. Δε θα συμφωνήσω μαζί της. Εγώ το λέω σεβασμό. Φόρος τιμής σε αυτόν που έφυγε, συμπαράσταση και εκτίμηση στην οικογένεια και τελικά σεβασμός στον ίδιο τον θάνατο. Και οι προσφορές στο τέλος ...... πάντα δεν προσφέρουμε κάτι σε αυτόν που ήρθε να μας τιμήσει με την παρουσία του; Και οι οικογένεια να χαιρετά στο τέλος στη θέση αυτού που δεν μπορεί να χαιρετήσει πια.
     Χωριάτες. Αυτό ακριβώς είμαστε. Άνθρωποι που ζουν από τη δουλειά τους. Ελιές, θερμοκήπια, τουριστικά. Ευνοημένοι από έναν πανέμορφο τόπο -που ίσως δεν τον σεβόμαστε και δεν τον προστατεύουμε όσο θα έπρεπε και όσο θα του έπρεπε -. Μαθημένοι στην ανταπόδοση και στην ειλικρίνεια της γης και της δουλειάς. Νοοτροπία αποκτημένη μέσα από μια ιστορία χιλιάδων χρόνων.
     Χωριό ο Πλάτανος. Λίγα καταστήματα, σούπερ μάρκετ και μίνι μάρκετ, για τα απαραίτητα. Για όλα τα υπόλοιπα στο Καστέλι και στα Χανιά. Και μια μοναδική Τράπεζα, η Τράπεζα Χανίων.
        Η ΤΡΑΠΕΖΑ
    Καμαρώναμε σχεδόν όταν άνοιξε στο χωριό η Τράπεζα. Ευκολία μεγάλη. Όπως πήγαινες στον κάμπο, με τα ρούχα της δουλειάς, σταματούσες για λίγο και έκανες τη δουλειά σου. Μπορούσες να πληρώσεις όλους τους λογαριασμούς από το χωριό και οι ηλικιωμένοι παίρνανε από κει τις συντάξεις τους. Δεν ήμασταν σκέτο χωριό πια. Είχαμε τράπεζα.
     Την δική μας Τράπεζα. Με το όνομα. Τράπεζα Χανίων. Από τον τόπο μας. Δική μας σου λέω. Γιατί όλοι ήταν μέτοχοι. Για να έχει κάποιος συναλλαγές με την τράπεζα έπρεπε υποχρεωτικά να αγοράσει μια τουλάχιστον μετοχή. Θυμάμαι το καμάρι της μάνας μου που είχε αγοράσει κάτι λίγες μετοχές. Δεν ξέρω πόσες, δεν έδωσα σημασία στον αριθμό, μου έκανε εντύπωση η χαρά και η ικανοποίηση που ένοιωθε. Δεν πρέπει να είχε πάει πριν σε τράπεζα. Και τώρα ήταν μες στα πόδια της, μπορούσε να πάει όποτε ήθελε. Σπουδαία πράγματα αυτά για τους χωριάτες. Η Τράπεζα τους τιμούσε με την παρουσία της. 
   Και κάτι παραπάνω από όλα αυτά. Η τράπεζα προσέλαβε υπάλληλο ένα δικό τους παιδί, ένα χωριανάκι που είχε κτυπήσει το χέρι του σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και θα δυσκολευόταν με τις αγροτικές δουλειές. Θυμάμαι τα λόγια του πατέρα μου όταν έγινε γνωστή η πρόσληψη." Μπράβο τόνε μωρέ , καλά το κάμανε". Η Τράπεζα λοιπόν τους ένοιωθε. Και τους τιμούσε. Ο Διευθυντής πάντα με κοστούμι και ο υπάλληλος με στολή. Γιλέκο και γραβάτα οπωσδήποτε, και η ταμίας κι αυτή με στολή, πάντα σε σκούρο μπλε χρώμα, ένδειξη σοβαρότητας. Προσωπική υποδοχή στον καθένα, άλλωστε μας γνώριζαν, δεν είμαστε και πάρα πολλοί, και ο Νίκος άλλωστε σαν συγχωριανός μας γνώριζε όλους από μικρό παιδί, όπως τον γνωρίζαμε και εμείς. Με τους νεώτερους πήγαινε μαζί στο σχολείο, εγώ τον θυμάμαι μικρό παιδάκι και οι μεγαλύτεροι γνώριζαν καλά τον πατέρα του. Και η ταμίας που δεν ήταν χωριανή είχε παντρευτεί έναν χωριανό, δική μας κι αυτή λοιπόν. Οι διευθυντές ήταν λίγο πιο μακρινοί αλλά όχι και πολύ. Ο Αποστόλης έμενε στο Καστέλι αλλά η γυναίκα του είχε καταγωγή από τον Πλάτανο και ο Νικηφόρος έκανε κουμπαριές στον Πλάτανο. Σηκωνόταν να σε χαιρετήσουν όταν έμπαινες στην τράπεζα, σε ήξεραν με το μικρό σου όνομα και εσένα και όλη σου την οικογένεια,ήξεραν τις υποθέσεις σου και σε ρωτούσαν με ενδιαφέρον, δεν χρειαζόταν να δείξεις ταυτότητα γιατί σε ήξεραν. Σαν στο σπίτι σου.
      Μου φαινόταν λίγο παράταιρη και κάπως γελοία αυτή η επισημότητα. Ακόμα και στα υποκαταστήματα της Αθήνας ο υπάλληλος σηκωνόταν να σε χαιρετήσει και ο Διευθυντής σε χαιρετούσε κι αυτός. Και εκεί βέβαια οι υπάλληλοι με τα γιλέκα τους, τα άσπρα πουκάμισα και τα παπιγιόν. Όχι όπως στις άλλες τράπεζες που ο καθένας φορούσε ότι του κατέβαινε. Στην τράπεζα Χανίων όλα ήταν οργανωμένα και σοβαρά. Και πολύ φιλικά. Μπορούσες να έχεις εμπιστοσύνη. 
     Σκεφτόμουν πως προσπαθούσαν να αναπληρώσουν την έλλειψη μεγέθους της Τράπεζας παρουσιάζοντας μια υπερβολική έστω τάξη. Η πως θέλουν να δείξουν πόσο νοικοκυρεμένοι είναι. Είναι σίγουρο πως πέτυχαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Τουλάχιστον πολλών.
    Βεβαίως ο Πλάτανος δεν είναι μια κοινωνία αγγέλων. Θα συναντήσεις όλων των ειδών τους ανθρώπους, όπως παντού. Όμως ακόμα παραμένει μια αγροτική κοινωνία. Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι αγρότες και κάποιοι που ασκούν ένα άλλο επάγγελμα, αυτό θα έχει άμεση σχέση με τους αγρότες και  ασχολούνται και με την δική τους περιουσία. Η απ' ευθείας συναλλαγή με τη φύση, με τα δέντρα, με τα ζώα, διαπλάθει μια ευθύτητα χαρακτήρα. Η γη επιστρέφει αυτά που έδωσες, θα δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου. Και συχνά πολύ λιγότερα. Δεν έχει κόλπα, δεν έχει απατεωνιές. Και όταν αυτός είναι ο τρόπος ζωής των ανθρώπων, δεν διανοούνται εύκολα ότι θα συναντήσουν την απάτη μέσα στον δικό τους χώρο. Ούτε μέσα στην τράπεζα. Στην τράπεζα πας λεφτά και παίρνεις λεφτά. Δεν είναι χρηματιστήριο. Ή έτσι νομίζεις.
    Συνεχίζεται

ΔΥΟ ΚΙΣΑΜΙΤΕΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΙ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΝΟΥΣΑΚΗΣ και ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΘΕΟΔΟΣΑΚΗΣ

Γράφει ο Γιαννακάκης Νίκος*
Στην χαλάρωση του καιρού μας, στην ισοπέδωση των αξιών της πολιτικής κουλτούρας, τον αφανισμό των ιδανικών και τη διάβρώση των συνειδήσεων, η τέχνη αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις της ζωής.
Με την τέχνη καταγράφουμε και εκφράζουμε τα αισθήματα και συναισθήματα μας, τις αγωνίες τους φόβους και την λατρεία μας. Γι αυτό τον λόγο αισθανόμαστε αυτήν την ψυχική πληρότητα μπροστά στα έργα της καλλιτεχνικής δημιουργίας από τους αρχαιότατους χρόνους ως και σήμερα.
Η αναφορά μου είναι αφιερωμένη σε δυο απόντες αλλά παρόντες με την εικαστική τους παρακαταθήκη. Θα προσπαθήσω με τον Γιάννη Αννουσάκη και τον Μανώλη Θεοδοσάκη να προσεγγίσω όσο το δυνατόν τους ανθρώπους αγιογράφους  και τους αγιογράφους ανθρώπους, γιατί εμείς από τον καλλιτέχνη έχουμε πάντα το έργο, το αποτέλεσμα της δημιουργίας και αυτό καλούμαστε να κρίνουμε να αποδεχτούμε ή και να απορρίψουμε.

Ο Ιωάννης Αννουσάκης με τον γιο του Δημήτρη

Η αναφορά μου στον Γιάννη Αννουσάκη και στον Μανώλη Θεοδοσάκη καλύπτεται από το φάσμα της τιμής και της ευθύνης σε μια ηθική ισορροπία απέναντι στο έργο που μας άφησαν. Καθένας με τον δικό του τρόπο ανέβηκε τον Γολγοθά της τέχνης, ισότιμα καλλιτέχνες στην ψυχή και στην σκέψη.
Στην αρχή της πορείας του βρίσκουμε τον Γιάννη Αννουσάκη να παλεύει με το σχέδιο. Κάρβουνο, μολύβι σ΄ένα αδυσώπητο αγώνα ενάντια στο θεριό της τέχνης. Για να γίνει ζωγράφος πρώτα θα ΄πρεπε να καταλάβει πως μια σκέψη, μια ιδέα, ένα συναίσθημα γίνεται έργο, πράξη, παράσταση. Παλεύει διαρκώς και αγωνίζεται η τεχνική του να πάρει προσωπικό χαρακτήρα. Πιστεύει ότι έτσι μόνο μπορεί να αποδώσει πιστά αυτό που αισθάνεται.
Ο Αννουσάκης σχεδίαζε αντιγράφοντας ότι τον συγκινούσε, είτε αυτό ήταν φωτογραφία, ή λιθογραφία κάποιου πίνακα ή της όμορφης Παναγίας από τα δυτικά πρότυπα. άρχισε ένα αγώνα μεταξύ ύλης και πνεύματος. Άνθρωπος της εκκλησίας ο Αννουσάκης, διακονούσε ιεροψάλτης, επόμενο ήταν να επηρεάσει το έργο του ο χώρος με την ιστορία του.
Δίκαιοι Προφήτες, η Ζωή του Χριστού, οι Παραβολές, ο Γολγοθάς, η Σταύρωση, τα Μαρτυλόγια αποτελούν ανεξάντλητο θέμα έμπνευσης, ένα αιώνιο μοντέλο.
Όλη η καλλιτεχνική δημιουργία επικεντρώνεται σε θέματα εκκλησιαστικά. Εδώ λοιπόν βλέπουμε τον Αννουσάκη να βρίσκει το στοιχείο του, το ιδανικό του και να διαμορφώνει τον προσωπικό του χαρακτήρα πάνω στην τέχνη της ζωγραφικής.

Μανώλης Θεοδοσάκης

Τέλη 19ου και αρχές 20ου αιώνα η χώρα μας κατακλύζεται από δυτικά πρότυπα εικόνων στα τέμπλα των εκκλησιών. Ένα φαινόμενο σχέσεων Ορθόδοξης ανατολής και Λατινικής δύσης στην αγιογραφία. Μια επαφή με την Δυτική τέχνη που επιτρέπει στον αγιογράφο να πλησιάζει το θέμα με σκηνές από την κοσμική ζωή. Ο συνδυασμός του θρησκευτικού και του κοσμικού περιεχομένου του θέματος, εντάσσει τις εικόνες στην κατηγορία της εκκλησιαστικής ζωγραφικής. Μέσα σε αυτό το κλίμα βρίσκουμε τον Θεοδοσάκη να παλεύει με τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες....με αποτέλεσμα να επηρεάσει τον εκκολαπτόμενο αγιογράφο.
Ο Θεοδοσάκης υπηρέτησε με θρησκευτικό φανατισμό την τεχνική της απεικόνισης και της παραστατικότητας, η οποία διέπει το έργο του σε όλο το φάσμα. Ορθολογιστής, φίλος της γνώσης, της τάξης και της μάθησης λάτρεψε την αγιογραφία χαϊδεύοντας την με τους πιο θερμούς γλυκασμούς και τις πιο έντονες χρωματιστές ισορροπίες. Ένα αριστοτεχνικό παίξιμο του φωτός, δέσιμο της σύνθεσης, που στο σύνολο του θυμίζει συναυλία Αγγέλων. Γοητεύεται από την Ιταλική Αναγέννηση και προσεγγίζει τους μεγάλους δασκάλους. Λάτρης του φυσικού κάλους συνεχίζει με το ίδιο πάθος, με την ίδια δύναμη και αγάπη, αλλά και την ιδιοχρωματική γκάμα και τεχνική επεξεργασία. Το ένα έργο διαδέχεται το άλλο σ' ένα οργασμό πνευματικής δημιουργίας. Η χρωματική απόδοση των έργων του με τους απαλούς τόνους, η έλλειψη συγκεκριμένης και καθόλου χαρακτηριστικής φόρμας, με αχνά ή καθόλου περιγράμματα καθορίζει για δεκαετίες τα έργα του Θεοδοσάκη. Τον συναντάς μέσα σ αυτά.
* Η ομιλία του στο Α' συνέδριο για την Κίσαμο.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

1986 στο καφενείο του Θεοδωράκη στον Δραπανιά.
Να και τα ονόματα όπως μου τα έστειλαν (άνευ παρεξηγήσεως)
Ο όρθιος είναι ο καφετζής Θεοδωράκης Χαράλαμπος, στο κέντρο της φωτογραφίας είναι ο Μιχάλης Βεκάκης, με την πλάτη γυρισμένη στο φακό είναι ο Δημήτρης Μάριος, με την ριγέ μπλούζα διπλοπόδι ο Νίκος Θεοδωράκης. Άκρη δεξιά είναι ο Νίκος Πιτσιγαυδάκης, πίσω από τον Γιάννη τον Μανιμανακη με την μπλε μπλούζα και τα γυαλιά, είναι ο Σφακιανάκης Γιώργος (ο γρόμπος).Tέρμα δεξιά Στέλιος Περαθωράκης και πίσω ο Χ. Πιτσιγαυδάκης.

ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η ανακοίνωση βγήκε στα αγγλικά μόνο...αλλά θα της κάνω μια ψιλομετάφραση.
"The Kissamos Beach Cleaning team is doing a cleaning of Kissamos beach. Saturday 15th October, 10:30am in Kissamos at Teloneio beach, between Kissamos stadium and the Eastern end of the seafront promenade with the tavernas.
If you’re interested, send an email to kissamosbeach@kissamosnews.com
See you there!"

Η ομάδα που καθαρίζει τις Κισαμίτικες παραλίες θα καθαρίσει σήμερα Σάββατο 15 Οκτωβρίου την παραλία μέσα στην πόλη από το γήπεδο ως και τις Ταβέρνες. Όσοι ενδιαφέρεστε να καθαρίσετε ας στείλετε e-mail (αν και για μένα θα ήταν προτιμότερο να πάμε και δίχως e-mail)
Θα σας δούμε εκεί!!

QUIZAKI....

Καλό και από άνθρωπο που του αρέσουν τα προβλήματα και οι γρίφοι !!!
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΜΕ ΕΥΚΟΛΗ ΑΛΛΑ ΕΠΙΠΟΝΗ ΛΥΣΗ
Δοκιμάσετε να μετακινηθείτε πάνω στο πεζοδρόμιο από το ύψος του φούρνου Παπαδάκη (ΠΥΡΓΟΣ) μέχρι το φούρνο του Πατεράκη (ΚΑΜΑΡΑ) και μετρήσετε πόσες φορές είστε υποχρεωμένοι-ες να κατεβείτε στο κατάστρωμα του δρόμου!!!! Συγνώμη ξέχασα τα " " για την λέξη πεζοδρόμιο.
Μάλιστα μια απάντηση ήταν αυτή

ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ...ΤΟΥ Α ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου Βιάννου & Καστελίου και καθηγητής Θεολογίας κ. Ανδρέας (Νανάκης), που μίλησε για δυο δικούς μας ανθρώπους τον Παρθένιο Περίδη και τον Παρθένιο Κελαιδή, αλλά και στο περιθώριο που έδωσε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για την Κίσαμο του 1920.

Ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός που μίλησε για τα εκκλησιαστικά Άμφια που βρέθηκαν στην Κίσαμο!

Ο καταξιωμένος Κισαμίτης αγιογράφος που μίλησε για δυο Καστελιανούς αγιογράφους του περασμένου αιώνα τον Μανώλη Θεοδοσάκη και τον Γιάννη Αννουσάκη.

Η κυρία Αθανασιάδου Στεφανουδάκη Δέσποινα που μίλησε για την ζωή και το έργο του Οσίου Ιωάννη του Ξένου, που έζησε πολλά χρόνια στην Κίσαμο.

Ο Αντώνης Βακάκης που μίλησε για τους Ιεροψάλτες της Επαρχίας Κισάμου δίνοντας αρκετές πληροφορίες και ονόματα από τον περασμένο αιώνα ώς και σήμερα.

Ο ιστορικός κ. Καμηλάκης Παναγιώτης που μίλησε για το έργο και την ζωή ενός άγνωστου σε πολλούς  φιλέλληνα Κισαμίτη, τον Μισαήλ Αποστολίδη από το Μελισσουργειό. 

και τέλος ο πρέσβης μας κ. Κυριάκος Ροδουσάκης που μίλησε για την ανάγκη να αξιοποιηθούν όλες οι βιβλιογραφικές και αρχειακές πηγές που αφορούν την Κίσαμο μιας και ως και σήμερα είναι άγνωστες ή ελάχιστα γνωστές.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Μεγάλης έκτασης πυρκαγιά ξέσπασε το απόγευμα της Τρίτης 11 Οκτωβρίου μεταξύ των οικισμών Ρίζας - Καβουσίου της τοπικής κοινότητας Πλατάνου του Δήμου Κισσάμου. Η φωτιά ξεκίνησε από τον οικισμό Καβούσι και πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε περιμετρικά του οικισμού Πλατάνου, λόγω των ισχυρών ανέμων, απειλώντας έτσι κατοικίες, επιχειρήσεις και εκτάσεις αμπελιών και ελαιόδεντρων. 
Στο σημείο της φωτιάς έσπευσε αμέσως το Πυροσβεστικό Σώμα, κινητοποιώντας την περιοχή, το οποίο επιχειρούσε έως και την επόμενη ημέρα να θέσει υπό έλεγχο την τεράστια φωτιά, όπως και τα κατάφερε τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης. 
Για το λόγο αυτό, ο Δήμος Κισάμου οφείλει να ευχαριστήσει θερμά τον Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κισάμου, κ. Νικολουδάκη, τον Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Π.Ε. Χανίων, κ. Μπουντουράκη, τον Περιφερειακό Διευθυντή Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κρήτης, κ. Μαραγκάκη Ι., οι οποίοι συντόνισαν άψογα μαζί με τους δεκάδες πυροσβέστες την επιχείρηση κατάσβεσης της φωτιάς μαζί με τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι συμμετείχαν με δικά τους μέσα, κάτω από αντίξοες συνθήκες και κατά τη διάρκεια της νύχτας, το προσωπικό του Αστυνομικού Τμήματος Κισάμου και την Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων, οι οποίοι συνέδραμαν άμεσα στις παραπάνω ενέργειες, το Σώμα Εθελοντών, Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Ερυθρού Σταυρού και το Ανακριτικό Τμήμα της Πυροσβεστικής, το οποίο καταβάλλει για ακόμα μια φορά υπεράνθρωπες προσπάθειες, ώστε να διαλευκανθεί και αυτό το περιστατικό. 
Οι εργασίες κατάσβεσης της φωτιάς ολοκληρώθηκαν επιτυχώς, με την Πυροσβεστική Υπηρεσία να συνεχίζει τις ρίψεις νερού στα σημεία της φωτιάς έως και δύο ημέρες μετά, προκειμένου να μην υπάρξουν αναζωπυρώσεις. 
Ωστόσο, το γεγονός αυτό γεννά έντονους προβληματισμούς στην τοπική κοινωνία, ως προς την απροσεξία και την αμέλεια που, όπως φαίνεται, μπορούν τελικά να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα και καταστροφές από την μια στιγμή στην άλλη. 
Εκ του Δήμου

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Με τον καθιερωμένο αγιασμό από τον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό και παρουσία όλων των αρχών του Νομού ξεκίνησε το Α΄συνέδριο για την Κίσαμο στο Τσατσαρωνάκειο πολυκέντρο.

Το συνέδριο προλόγισε ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.

ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΟΥΜΕ...

Ξεκινάει αύριο το Α' συνέδριο για την Κίσαμο, στο Τσατσαρωνάκειο πολυκέντρο με το πρόγραμμα που βλέπετε παραπάνω. Θεωρώ οτι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του συνεδρίου, θα είναι μια εμπειρία πρωτόγνωρη, κάτι πολύ ενδιαφέρον, μιας και θα ακουστούν -για λίγο, μόλις 20 λεπτά ο κάθε ομιλητής- πολλά και ενδιαφέροντα για την Κίσαμο. Ας ελπίσουμε οτι θα υπάρχει αρκετό κοινό και η προσπάθεια αυτή θα καθιερωθεί μιας έχουμε τόσα πολλά να πούμε για την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τα ήθη και έθιμα μας, εδώ στην Κίσαμο. 
Γεγονός είναι ότι οι κατά καιρούς ντόπιοι Ιστορικοί κρατούσαν "μυστικά" πολλά ιστορικά στοιχεία επειδή δεν είχαν την ευκαιρία της δημοσιοποίησης ... τους δόθηκε αυτή η ευκαιρία φέτος και ελπίζω να έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα. 
Καλή επιτυχία

ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Τίποτα δεν είναι πιο ζωντανό και ζωοποιό από τον αέρα και το νερό στην Κρήτη είχε πει ο Πωλ Φωρ.
Όποιος θα έφερνε γρηγορότερα το νερό στα Φαλάσαρνα θα ήταν και ο νικητής, σύμφωνα με τον θρύλο που διασώζεται.
...Την βασιλοπούλα τση Φαλάσαρνας πολλοί τηνε ρεχτήκανε και πέψανε προξενητάδες, μα ο πατέρας τση και βασιλιάς δεν αποφάσιζε να τηνε παντρέψει. Είναι μικρή ακόμη, έλεγε
Στο ύστερο σαν ήρθανε τα ίδια βασιλόπουλα τση Κισαμος τση Πολυρρήνιας, και τηνε ζητήσανε, κάλεσε τη δωδεκάδα του να πάρει βουλή ίντα να πράξει. 
- Δώσ' τηνε πολυχρονεμένε, σ΄ενα απού τσι δυό. Συφέρο μας είναι να συμπεθεριάσουμε γή με τον ένα γη με τον άλλο, του' πανε.
Ο βασιλιάς είδε πως είχανε δίκιο και κάλεσε τα βασιλόπουλα
-Όποιος γενεί γαμπρός μου, των είπε πρέπει να τ' αξίζει.
-Βάλε μας να σου δείξουμε τη δύναμη μας, τ αναταποκρίθηκαν.
-Η πολιτεία μου δεν έχει νερό. Πηγές υπάρχουνε πέρα στσι μακρυνούς λόφους. Όποιος είναι άξιος και μπορέσει να μας το φέρει γρηγορότερα,αυτός θα πάρει την βασιλοπούλα γυναίκα ντου.
 Τα βασιλόπουλα, καθαένα με τσι δικούς ντου, ριχτήκανε στην δουλειά. Ο συναγωνισμός ήταν φοβερός! Μα ο Κισαμίτης πρίγκιπας φάνηκε εξυπνότερος και βγήκε κερδισμένος!! Έπιασε το νερό απο την μάνα και με πήλινους σωλήνες το κατέβασε από το βουνό πλάι-πλάι και το έφερε στα Φαλάσαρνα πρώτος.....


Όσο κι αν είναι θρύλος καταγεγραμμένος από τον μετρ του είδους, Βασίλη Χαρωνίτη εντούτοις δεν παύει να είναι ολίγον αληθινή η ιστορία σχετικά με το νερό μιας και από τους πρόποδες του προφήτη Ηλία υπάρχει Ρωμαϊκό υδραγωγείο που με πήλινες σωλήνες ακόμα και σήμερα έρχεται στο πλάι από το βουνό περνώντας μάλιστα ένα νερόμυλο (καλοδιατηρημένο) και φτάνει στον κάμπο των Φαλασάρνων. Πάντως και εδώ στο θρύλο του Χαρωνίτη, η Κίσαμος γράφεται με ένα σ.