Ογυγίη, Ωγυγία, Γωυγία, Γαυγία, Γαυδία, Γαύδος, Κλαύδη, Γκόζο, Γκόντι, Κλαούντια, Κλάουντος είναι μια σειρά από τα ονόματα με τα οποία συναντάμε τη Γαύδο σε διάφορες περιόδους της ιστορίας. Ονόματα που καταμαρτυρούν την αδιάκοπη κατοίκηση του. Tο νησί πρωτοκατοικήθηκε πάνω από 5000 χρόνια πριν!
Η ιστορία όμως της Γαύδου πράγματι ξεκινά από τους νεολιθικούς χρόνους, αφού τα πρωϊμότερα επιφανειακά υπολείμματα που βρέθηκαν, μοιάζουν να ανάγονται στην τελική Νεολιθική και Πρωτομινωική περίοδο. Για την κατοίκηση της Γαύδου από τους νεολιθικούς χρόνους έχουμε από τους αρχαίους συγγραφείς Ηρόδοτο, Στράβωνα, Πτολεμαίο, Ιεροκλή. Γεγονός πάντως είναι, ότι η Γαύδος κατοικείται ανελλιπώς από την 3η χιλιετηρίδα π. Χ. Έως σήμερα κάτι που αποδεικνύεται από τις αρχαιότητες που χρονολογούνται από τα νεολιθικά έως και τα βυζαντινά χρόνια. Έχουν εντοπισθεί 62 αρχαιολογικές θέσεις. Ορατά λείψανα μεγάλης εγκατάστασης που άκμασε κατά τους ιστορικούς χρόνους (Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο) Σημάδια της αδιάκοπης αυτής κατοίκησης μπορεί να δει κανείς στις ανασκαφές του Σαρακήνικου, στον Κόρφο, στον Αγιάννη και στο Λαυρακά, που έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.
