Το πλήθος των ονομάτων του βρικόλακα που αναφέρονται από τους λαογράφους μας Ν. Πολίτη και τον Καμπούρογλου, αλλά και από τους ξένους περιηγητές στην Ελλάδα, όπως βορδόλακας, ζορκόλακας, βουρδούλακας, βολδόλακας, βουρκούλακας, βουλδούλακας, βαρβάλακας, βουλκού-λακας, καταχανάς, φάντακας, κατσικάς, λάμπασμα, σαρκωμένος, ανακαθούμενος κ.ο.κ, δείχνει πόσο πολύ απασχολούσαν οι ιστορίες βρυκολάκων, μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, τις μικρές κοινωνίες και τα χωριά της Ελλάδας.
Έχει λεχθεί: .....Ακόμα και στις μέρες δεν υπάρχει χρονιά που να μη έχει ακουστεί ότι σε κάποιο χωριό εμφανίστηκε βρικόλακας και ότι οι χωριάτες τον ξεφορτώθηκαν καίγοντάς τον....
Σκελετός "καρφωμένου"
με 4 καρφιά, στο στέρνο,στην λεκάνη
και στους αστραγάλους από τυχαία
εκσκαφή για την ανέγερση οικίας
στην Ανάβυσσο το 1981.
Η φωτ.α του Όττο Γιαννόπουλου
|
"//Πριν δυο χρόνια βρικολάκιασε ένας συγχωριανός μας. Φαινόταν τις νύκτες φωτιά από τον τάφο του και πάρα πολλές φορές πήγαινε στο σπίτι του, έκανε κτύπους και θορύβους, ανακάτευε τα πράγματα μέσα στο σπίτι του και η δυστυχισμένη γυναίκα του, που την τρόμαζε και την κυνήγαγε γύρω από το τραπέζι, κινδύνευε να πεθάνει από τον φόβο της, γιατί κανείς από τους γειτόνους της δεν πήγαινε να την βοηθήσει. Όταν δε νύκτωνε όλοι είμαστε αναγκασμένοι να κλείνουμε καλά τις πόρτες και τα παρά-θυρα στα σπίτια μας και να τα φυλάμε καλά για να μην έλθει και μπει ο βρικόλακας και στα δικά μας. Τέλος πάντων αφού δεν μπορούσαμε να υποφέρουμε αυτήν την δυστυχισμένη ζωή, αποφασίσαμε να ανοίξουμε ......