Κυρίες και Κύριοι,
Με την δύναμη του θεού θα συνεχίσουμε το αφιέρωμα μας στον Μέγα Επίσκοπο της ανιδιοτελούς προσφοράς, τον Επίσκοπο της άνευ όρων και ορίων, στον ταπεινό, στον καταξιωμένο στις συνειδήσεις μας, Παππού και Πατέρα της Κρήτης.
"ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ"
Τα χρόνια ανακυκλίζουν, οι μήνες, οι μέρες και οι ώρες επαναλαμβάνονται και όμως η κάθε στιγμή που περνά γίνεται παρελθόν και δεν ξαναγυρνά ποτέ πλειά. Η ελπίδα και η προσδοκία που είναι μεγάλοι νόμοι μέσα στη ζωή μας, τα όνειρα, οι πόθοι, οι αγώνες και τα γεγονότα κάνουν ένα όμορφο και αθώρητο γιοφύρι που στεκόμαστε σαν ακίνητοι και ΖΟΥΜΕ. Κάτω όμως από το γιοφύρι η ζωή τρέχει, η ζωή περνά και η ζωή χάνεται.
Όταν είμαστε μικρά παιδιά, θέλομε να μεγαλώσουμε, να σπουδάσουμε, να παντρευτούμε, λες και κάτι μας σπρώχνει και μας βιάζει να τελειώνουμε αυτόν τον όμορφο κύκλο της ζωής. Ποτέ δεν ζούμε δύο φορές την ίδια μέρα, τον ίδιο χρόνο, την ίδια στιγμή.
Μα αφού την ζωή μας την ζούμε μόνο μια φορά ,πρέπει αυτήν την μοναδική στιγμή να την ζήσουμε. Πρέπει να βρούμε την αλήθεια της και το νόημα της, την ποίηση και την ομορφιά της. Η ζωή μέσα στις μικρότητες και την αμαρτία, είναι μια χαμένη ζωή και μόνο η ζωή μέσα στην καλοσύνη και μέσα στους αγώνες για κάθε μεγάλο και ευγενικό, μόνο αυτή μπορεί να είναι η αληθινή και γνήσια ζωή. Μια ζωή που μπορεί να φαίνεται μεγάλη και πολύχρονη, στο τέλος όμως γίνεται μια μικρή στιγμή.
«Από λόφο σε λόφο, από κορφή σε κορφή ας ανεβαίνουμε πάντα ψηλότερα..»
Με την δύναμη του θεού θα συνεχίσουμε το αφιέρωμα μας στον Μέγα Επίσκοπο της ανιδιοτελούς προσφοράς, τον Επίσκοπο της άνευ όρων και ορίων, στον ταπεινό, στον καταξιωμένο στις συνειδήσεις μας, Παππού και Πατέρα της Κρήτης.
"ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΝ ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ"
Τα χρόνια ανακυκλίζουν, οι μήνες, οι μέρες και οι ώρες επαναλαμβάνονται και όμως η κάθε στιγμή που περνά γίνεται παρελθόν και δεν ξαναγυρνά ποτέ πλειά. Η ελπίδα και η προσδοκία που είναι μεγάλοι νόμοι μέσα στη ζωή μας, τα όνειρα, οι πόθοι, οι αγώνες και τα γεγονότα κάνουν ένα όμορφο και αθώρητο γιοφύρι που στεκόμαστε σαν ακίνητοι και ΖΟΥΜΕ. Κάτω όμως από το γιοφύρι η ζωή τρέχει, η ζωή περνά και η ζωή χάνεται.
Όταν είμαστε μικρά παιδιά, θέλομε να μεγαλώσουμε, να σπουδάσουμε, να παντρευτούμε, λες και κάτι μας σπρώχνει και μας βιάζει να τελειώνουμε αυτόν τον όμορφο κύκλο της ζωής. Ποτέ δεν ζούμε δύο φορές την ίδια μέρα, τον ίδιο χρόνο, την ίδια στιγμή.
Μα αφού την ζωή μας την ζούμε μόνο μια φορά ,πρέπει αυτήν την μοναδική στιγμή να την ζήσουμε. Πρέπει να βρούμε την αλήθεια της και το νόημα της, την ποίηση και την ομορφιά της. Η ζωή μέσα στις μικρότητες και την αμαρτία, είναι μια χαμένη ζωή και μόνο η ζωή μέσα στην καλοσύνη και μέσα στους αγώνες για κάθε μεγάλο και ευγενικό, μόνο αυτή μπορεί να είναι η αληθινή και γνήσια ζωή. Μια ζωή που μπορεί να φαίνεται μεγάλη και πολύχρονη, στο τέλος όμως γίνεται μια μικρή στιγμή.
«Από λόφο σε λόφο, από κορφή σε κορφή ας ανεβαίνουμε πάντα ψηλότερα..»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου