ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΒΑΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΟΥ

Την ένταξη του κτηριακού συγκροτήματος του Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑΛ Κισάμου σε δύο μήνες απο τώρα (Ιούνιο αν μετράω καλά) στο πρόγραμμα κατασκευής σχολείων με δάνειο από την ”Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων” ανακοίνωσε ο περιφερειάρχης Κρήτης κ. Στ. Αρναουτάκης το μεσημέρι της Δευτέρας από την Κισαμο όπου παραβρέθηκε για τις υπογραφές της προγραμματικής για την προστασία Λαφονησιού, Μπάλου και Φαλασάρνων. Ο κ. Αρναουτάκης δήλωσε την πρόθεση χρηματοδότησης με το ποσό των 19.500.000 εκ. ευρώ.

Για να δηλώσει αμέσως μετά ο δήμαρχος κ. Μυλωνάκης.

- Θεωρώ πως το ποσό αυτό μπορεί να ξεπεραστεί, αλλά δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό. Από ό,τι έχει συζητηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο, τα έργα έχουν δρομολογηθεί.

Δεν χρειαζεται ανάλυση ειναι απλές εξαγγελίες και τις αντιλαμβάνεσαι με τον πιο απλό τρόπο, διαβάζοντας αυτά που λένε οι υπεύθυνοι.

- Αρναουτάκης έχει πρόθεση να χρηματοδοτήσει το έργο....

- Μυλωνάκης το ποσό μπορεί να ξεπεραστεί αλλά δεν ξέρω σε τι βαθμό...

Ο περιφερειάρχης δεν μπορεί να πει τίποτα άλλο, φαίνεται οτι έχει την καλή διάθεση να χρηματοδοτήσει το έργο, αφού έτσι υποσχέθηκε ή μαλλον τον έβαλαν να υποσχεθεί παίρνοντας μάλιστα έντοκο δάνειο απο την ευρωπαϊκή τράπεζα, αντί το κράτος μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ να κτίσει το σχολείο. Και απο την άλλη ο δήμαρχος μας που τα πάντα τα βλέπει δρομολογημένα αντί να ευχαριστηθεί για την δήλωση, λέει οτι τα λεφτά μάλλον δεν φτάνουν, αλλά και δεν γνωρίζει και σε τι βαθμό. (Ενεστώτα παρατατικό, υπερσυντέλικο, κάτι τετοιο μαλλον θα εννοεί)....

Με απλά λόγια και να έλθουν τα λεφτά μάλλον δεν φτάνουν και ο δήμαρχος μας βλέπει να κινδυνεύει το έργο να μείνει στην μέση... 

Τελικά πως μπορεί όλα να ειναι δρομολογημένα και έργο να μην έχει γινει εδώ και 6 χρόνια στην Κισαμο, αλλά και όταν πάει να γινει κατι ...τα λεφτά δεν φτάνουν; Τι δρομολόγηση ειναι αυτή;

Ρε μπας και αυτοί που μας τα υπόσχονται δεν τα θέλουν στην πραγματικότητα να γίνουν; 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΩΝ ΜΙΚΗ ΘΕΩΔΩΡΑΚΗ

Χαιρετίζουμε την ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Χανίων, των εκπροσώπων θεσμικών φορέων (πρώην και νυν), για τον εορτασμό των 100 χρόνων του Μίκη Θεοδωράκη.
Θεωρούμε την παρέμβασή τους βαρυσήμαντη και ότι αυτή απηχεί τα αισθήματα και τις διαθέσεις όλων των φορέων και όλων των Χανιωτών.
Θεωρούμε την συμβολή τους ιδιαίτερα θετική στην επιδιωκόμενη δημιουργία του αναγκαίου θεσμικού φορέα διαχείρισης που μαζί με τις προτεινόμενες πολιτιστικές υποδομές, θα ενσωματώσουν και θα αναδείξουν στο άμεσο μέλλον την άυλη πολιτιστική κληρονομιά του Θεοδωράκη στον τόπο μας.
Ο Σύλλογός μας, από την πρόσφατη Γενική του Συνέλευση απηύθυνε κάλεσμα «προς όλους τους φορείς και τους πολίτες του τόπου μας, να κάνουν δική τους υπόθεση το θέμα Θεοδωράκη και προς τις Πολιτειακές και Αυτοδιοικητικές Αρχές να τιμήσουν έμπρακτα και εντός του 2025 τις από ετών υποσχέσεις και δεσμεύσεις τους απέναντι στον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη».
Ελπίζουμε ότι τώρα ήρθε ο καιρός μέσα από το διάλογο και με την συνεργασία όλων να αναληφθούν οι δεσμεύσεις και να δρομολογηθούν οι λύσεις, ώστε η Κρήτη και τα Χανιά να αποδειχθούν άξιοι της πνευματικής κληρονομιάς του κορυφαίου Δημιουργού της σύγχρονης Ελλάδας.

Παγκρήτιος Σύλλογος Φίλων Μίκη Θεοδωράκη 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ

Με την ευκαιρία τής Εθνικής Επετείου, παραθέτουμε δυο περικοπές του Ιωάννη Καποδίστρια που αναφέρονται στη Κρήτη κατά το 1828, τις οποίες περιέλαβε ο Κυβερνήτης στις παρεμβάσεις του προς τις τρείς Δυνάμεις, ενόψει τής συνάντησης των 3 Πρέσβεων  Αγγλίας, Ρωσίας και Γαλλίας στην Υψηλή Πύλη στη Κωνσταντινούπολη, πού είχαν λάβει εντολή από τίς Κυβερνήσεις τους να μεταβούν στο νησί τού Πόρου, το Σεπτέμβριο του 1828 να  διαβουλευτούν επί τόπου και να εισηγηθούν στις Κυβερνήσεις τους πώς θα άρμοζε κατά τίς εκτιμήσεις τους, να διαμορφωθούν τα σύνορα τού αναφαινομένου τότε νέου Ελληνικού Κράτους. Ο Καποδίστριας ο οποίος είχε αναλάβει τον Ιανουάριο του 1828 ως Κυβερνήτης, ύστερα από την απόφαση τής Συνελεύσεως της Τροιζήνας (1827), πήγε και ο ίδιος στο Πόρο για να βρίσκεται μαζί με τούς 3 Πρέσβεις, με σκοπό να τούς μεταδόσει επίσημα κάθε πληροφορία σχετικά με τη κατάσταση των περιοχών που έμελλε να ελευθερωθούν, όπως είχαν  ζητήσει με επιστολές τους και οι ίδιοι οι Πρέσβεις. Αλλά και με σκοπό να τούς επηρεάσει ώστε να καταλήξουν σέ προτάσεις με όσο πιο διευρυμένα σύνορα τού νεότευκτου κράτους από δυτικά προς ανατολικά και από βόρεια και νότια, με τη συμπερίληψη και τής Κρήτης, για την οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος. Ο Καποδίστριας εγνώριζε εξ άλλου και τούς 3 Πρέσβεις, τον Άγγλο Στράφορντ Κάνιγκ (εξάδελφο του Άγγλου Υπουργού Εξωτερικών και Πρωθυπουργού Τζώρτζ Κάνιγκ. Ο υπουργός είχε αποβιώσει από τό 1827) με τον οποίον είχαν  συνεργαστεί στο Μεγάλο Συνέδριο τής Βιέννης τού 1815, με τό Ρώσο Ριμποπιέρ γνωριζόταν από την εποχή τής θητείας του ως Υπουργός  Εξωτερικών τού Τσάρου, όπως καί με το Γάλλο Γκιγεμινό, ύστερα από σχετική αλληλογραφία τους
                ΚΡΗΤΗ ΩΣ "ΣΚΕΠΑΣΜΑ" ΝΗΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ
Ήδη στο αρχικό του Υπόμνημα τής 11ης Σεπτεμβρίου 1828  από τον Πόρο, ο Καποδίστριας έθετε το θέμα τής συμπερίληψης και της Κρήτης στα όρια του Νέου Κράτους, με κύριο επιχείρημα το ρόλο τής Κρήτης ως κλείδα ασφαλείας τού νέου Κράτους από το νότο, καθώς η Κρήτη θα λειτουργούσε ως *σκέπασμα* του ηπειρωτικού χώρου και ιδιαίτερα των νήσων  τού Αιγαίου. 
Όπως έγραφε στο Υπόμνημα με την επίσημη γλώσσα τής εποχής "Τών δέ νήσων, εικότως η μέν Εύβοια εντός των ορίων περιλαμβανομένη, θέλει σκεπάζει τά τής Αττικής παράλια, παρά καί μηκύνεται, η δέ Κρήτη, έσται τό έσχατον προς μεσημβρίαν μεθόριον, σκέπασμα των άλλων τού Αιγαίου νήσων.
Τής Κρήτης η παρά των Ελλήνων κατοχή απαραίτητος φαίνεται προς ασφάλειαν και του  Αιγαίου καί τής Πελοποννήσου, διότι μένουσα εις την εξουσίαν τών  Τούρκων ή τού Μεχμεταλή,δύναται νά αποβή ποτέ δεινόν ορμητήριον εχθρικών επιχειρήσεων μεγάλων δυνάμεων κατά τής Ελλάδος.  Επειτα ο λαός τής Κρήτης, έτι καί σήμερον κατά τών Τούρκων διαμαχόμενος, αν η Κρήτη μείνη εις τούς Τούρκους δέν ήθελε συρρεύσει εις τής Ελλάδος τάς νήσους και εκ  τούτου δεν ήθελε υποπέση άραγε πάλιν η  κοινή εμπορία εις τας προλαβούσας συμφοράς?* (εννοεί ότι ο πληθυσμός τής Κρήτης άν έμενε κάτω από τούς Τούρκους θά έφευγε καί θά συνέρρεε στα νησιά τής ελεύθερης Ελλάδας, τό δέ κοινό ευρωπαϊκό θαλάσσιο εμπόριο θά μπορούσε να πέσει και πάλι θύμα τής προηγούμενης κατάρας της πειρατείας.) 

Ασφαλώς σέ ενίσχυση των επιχειρημάτων αυτών ο Καποδίστριας είχε να επικαλεστεί και το νωπό γεγονός σύμφωνα με το οποίο και ο Ιμπραήμ τό προηγούμενο διάστημα είχε δεχτεί στη  Πελοπόννησο ισχυρές ενισχύσεις στρατού Τουρκαλβανών αλλά και τουρκοκρητικών, καθώς και εφοδίων από τη Κρήτη, από τον λιμένα τής Σούδας
 Ο Καποδίστριας  απάντησε και σέ άλλα διευκρινιστικά ερωτήματα των 3 Πρέσβεων με μακρύ σχετικό Υπόμνημα τής 18ης Οκτωβρίου 1828, πάλι από τον Πόρο, όπου  βρισκόταν ακόμα. Στο δε πιο συγκεκριμένο ερώτημα:* Ποία μέρη, φρούρια, καί θέσεις κατέχονται υπό των  Τούρκων; και εις ποία κατά κράτος έμειναν οι Ελληνες; Περί τίνων δέ και διαμάχονται έτι πρός τούς Τούρκους; Και ποία σήμερον η δύναμις των εκατέρων πολεμίων;" ο Καποδίστριας σημείωσε τα ακόλουθα στό Υπόμνημά του σχετικά με τή κατάσταση στή Κρήτη¨
                    *ΚΡΗΤΗ
* Ο αγών ήρχισεν εν Κρήτη κατ ιούνιον τού 1821. Αλλά οι Χριστιανοί καίτοι λαμπρά κερδήσαντες τούς δύο πρώτους μήνας, ηναγκάσθησαν όμως δι έλλειψιν πιλεμοφοδίων ν' αποχωρήσωσιν εις τά όρη. Καί πάλιν τόν νοέμβριον αναλαβόντες τήν επίθεσιν, κατώρθωσαν νά κλείσωσι τούς Τούρκους εις τά φρούρια. Τώ δέ 1822, ο της Αιγύπτου σατράπης, έστειλεν εις Κρήτην  μεγάλας δυνάμεις καί στρατηγόν τόν Χασάν  Πασάν, όστις πολλάκις ενικήθη. Τώ 1823 οι Χριστιανοί εκυρίευσαν τό φρούριον τής Κισσάμου, αποκατέστησαν δέ πάλιν  τάς προτέρας πολιορκίας. Τώ δέ 1824 οι Τούρκοι λαβόντες επιβοηθείας εκυρίευσαν όλην τήν πεδινήν καί τό μέν πλείστον τών κατοίκων κατέφυγον εις Πελοπόννησον καί τάς νήσους, οι δέ μείναντες εν όπλοις εχαρακώθησαν εις τά δυσβατώτερα όρη. Αλλά τώ 1825, οι έξω τής νήσου  ευρισκόμενοι Κρήτες, ετοιμάσαντες εκστρατείαν, επέτυχαν νά κυριεύσουν την Γραμβούσαν, και τότε αναθαρρήσαντες καί οι εν τοίς όρεσιν, επολέμουν διηνεκώς τον σποράδην πόλεμον (guerre des partisans, κλεφτοπόλεμον), μάλιστα δέ τώ 1827 και εν τώ πεδίω διεπολέμησαν προς τούς Τούρκους, εμφανώς ήδη συναγωνιζομένων καί τών Σφακιανών, κατά των οποίων οι Τούρκοι εκστρατεύσαντες περιεκυκλώθησαν, καί μόλις, πολλούς απολέσαντες, ηδυνήθησαν αναχωρήσαι. Τότε οι Χριστιανοί επιθαρρυθέντες προεχώρησαν καί  εις τήν επαρχίαν  Αποκορώνων, και νέας νίκας ενίκησαν. Πρό ολίγου πάλι η εις Κανδίαν καί Ρέθυμνον  καί αλλού γενομένη σφαγή τών υποταχθέντων Ελλήνων εκίνησαν τήν αγανάκτησιν τών τής νήσου Χριστιανών. Όθεν καί τό Ρέθυμνον περιεκυκλώθη , καί εκ τών πολλών συναθροίσεων τού λαού ελπίζεται ότι καί η Κανδία πολιορκιθήσεται όσον ούπω Η ένοπλος δύναμις τών Τούρκων υποτίθεται 6 ή 7.000 ανδρών, ως το πλείστον φρουρεί την  Κανδίαν, τα Χανιά και το Ρέθυμνον. Έχουσι δε προσέτι και την Σούδαν, Κίσσαμον, Σπιναλόγγαν και Ιεράπετραν.*. 
(Σημειώνεται για την ιστορία ότι το φρούριο  Κισσάμου τον Οκτώβριο 1828 πού έγραφε το  Υπόμνημά του ο Καποδίστριας, είχε ήδη ανακαταληφθεί από τους επαναστάτες και είχε ξαναρχίσει ομαλή ζωή μέσα στο φρούριο, ύστερα από  σειρά εξορμήσεων πού υποχρέωσαν τούς Τούρκους να αποσυρθούν αφού το είχαν ανακαταλάβει και εκείνοι δύο φορές από το 1823.) Στις σχετικές διαμαρτυρίες τους προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, οι απελπισμένοι γιά τόν αποκλεισμό τους από το Νέο Ελληνικό Κράτος (1830) Κρητικοί αγωνιστές προέβαλαν σε όλα τους τά διαβήματα, την απελευθέρωση των φρουρίων Κισσάμου και Γραμβούσας, ως δύο από τά πιό σημαντικά επιτεύγματα της Επανάστασης στη Κρήτη. 
Σημειώνεται ότι οι Πρέσβεις των 3 Δυνάμεων υπήρξαν θετικοί και υπέρ τής συμπερίληψης τής Κρήτης στα όρια τού νέου Κράτους, (Η Ελλάδα να εκτείνεται στο Βορρά απο Άρτα μέχρι Παγασητικό και να περιλαμβάνει και Εύβοια, Σάμο και Κρήτη) πρόταση που δεν έγινε αποδεκτή από τίς Κυβερνήσεις τους οι οποίες θεώρησαν ότι οι Πρέσβεις "υπερέβησαν τίς εντολές τους." Ιδιαίτερα ο Άγγλος Πρωθυπουργός Ουέλινγκτον, αντίθετος γενικά προς την ιδέα ελληνικής ανεξαρτησίας, την οποίαν έβλεπε το πολύ  μόνο στο χώρο τής Πελοποννήσου, είπε ότι  σκοπός τής Διάσκεψης Πόρου δεν ήταν η αφαίρεση εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά η ειρήνευση ενός εξεγερμένου λαού.*
 Ο Καποδίστριας δεν άφησε πάντως το θέμα της Κρήτης αλλά σε συνεννόηση αργότερα (1830) με τον πρίγκιπα Λεοπόλδο του Σαξ Κόμβουργκ, στον οποίον είχε προταθεί  από τίς 3 Δυνάμεις η ηγεμονία της Ελλάδας πριν από τον Όθωνα, ο Λεοπόλδος έθεσεν ως όρο τη συμπερίληψη τής Κρήτης στο νέο Κράτος για να αποδεχτεί την εντολή. Οι τρείς Δυνάμεις δεν αποδέχτηκαν τον όρο και ο Λεοπόλδος κατέθεσε την εντολή, ενώ αργότερα ανακηρύχθηκε βασιλέας τού Βελγίου.
Σημειώνεται ότι τα αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις Καποδίστρια υπέρ Κρήτης προέρχονται από τον τέταρτο Τόμο  τής πρωτότυπης έκδοσης¨ *¨ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ Ι.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑΙ.ΓΡΑΦΕΙΣΑΙ ΑΠΟ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1827 ΜΕΧΡΙ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1831 ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΑΓΕΙΣΑΙ ΦΡΟΝΤΙΣΙ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΑΥΤΟΥ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑΙ ΔΕ  ΠΑΡΑ Ε,Α, ΒΕΤΑΝ, ενός των Γραμματέων του Κυβερνήτου ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΠΑΡΑ ΜΙΧΑΗΛ Γ.ΣΧΙΝΑ  ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Γ. ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ  1843. 
Διευκρινίζεται ότι με πρωτοβουλία των αδελφών τού Καποδίστρια και την εκδοτική φροντίδα τού Γραμματέα του Ε. ΒΕΤΑΝ (προφανώς Γάλλου ή Ελβετού) εκδόθηκαν οι επιστολές το 1839 πρώτα στη Γαλλική γλώσσα από τον ελβετικό εκδοτικό οίκο Α.CHERBULIER στη Γενεύη και στο Παρίσι.
Κυριάκος Ροδουσάκης

9 ΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΚΗ ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ «Thessaloniki Wine & Spirits Trophy»

Η 25η διοργάνωση του «Thessaloniki Wine & Spirits Trophy» ολοκληρώθηκε με την απονομή των μεταλλίων την Κυριακή 9 Μαρτίου, στο Ωδείο Αθηνών, σε μία όμορφη αλλά και συγκινητική τελετή, όπου Έλληνες και Κύπριοι παραγωγοί βραβεύτηκαν για την αριστεία τους.

Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με ρεκόρ συμμετοχών 1030 δειγμάτων και κορυφώθηκε σε μια βραδιά γεμάτη χαμόγελα και δικαίωση της προσπάθειας. Η επιμονή, η δεξιοτεχνία και το πάθος των οινοποιών και αποσταγματοποιών επιβραβεύτηκαν, επιβεβαιώνοντας πως ο ελληνικός και ο κυπριακός οίνος βρίσκονται σε διαρκή ανοδική πορεία.

Μεγάλη επιτυχία για το οινοποιείο Πνευματικάκη που κατάφερε να ξεχωρίσει με πολλά μετάλλια 3 χρυσά ένα ασημένιο και 5 χάλκινα. 

 Τα αποτελέσματα από την συμμετοχή του Οινοποιείου Πνευματικάκη στο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνων και Αποσταμάτων Θεσσαλονίκης (𝐓𝐇𝐄𝐒𝐒𝐀𝐋𝐎𝐍𝐈𝐊𝐈 𝐖𝐈𝐍𝐄 & 𝐒𝐏𝐈𝐑𝐈𝐓𝐒 𝐓𝐑𝐎𝐏𝐇𝐘) ήταν τα παρακάτω:

🥇ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ 
Υπογραφή 92/100
2 Αγριελιές Ασύρτικο 91/100
Αστροφεγγιά 91/100

🥈ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ 
Αλώβητος με 89/100

🥉ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ 
Χρυσή νότα 87/100
Chardonnay 87/100
Βύνος 87/100
Ανοιχτό βιβλίο 86/100
Μαγικό 85/100

ΣΤΗΝ ΟΑΚ ΜΙΛΑΜΕ… ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ

Μία ακόμη συνάντηση συνάντηση πραγματοποίησαν τα μέλη της Λέσχης Φιλαναγνωσίας της ΟΑΚ στη Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος «Το Φως», όπου συζητήθηκε το βιβλίο, με τίτλο: «Βασίλης Λάσκος» του συγγραφέα Μ. Καραγάτση, εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας».  
Ο Βασίλης Λάσκος υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και τιμημένος αξιωματικός του Ναυτικού, που η ζωή, οι περιπέτειες, ο άμετρος πατριωτισμός και το τέλος του υπήρξαν ήδη μια σειρά από μυθιστορηματικά κατορθώματα, πριν γίνουν μυθιστορηματική βιογραφία από τον Μ. Καραγάτση.
Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3Μαΐουτ.έ., όπου θα συζητηθεί, με τίτλο: «Μυστική ζωή» του συγγραφέα Άγγελου Τερζάκη, εκδόσεις «Εστία».  
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με την κα Ανδρομάχη Χουρδάκη, Εκπαιδευτικό-Φιλόλογο-Συγγραφέα(τηλ. 6989919129) και τον κ. Ιωάννη Μουντογιαννάκη, Βιβλιοθηκονόμο της ΟΑΚ (τηλ. 28240 22500 – library@oac.gr).

ΘΥΕΛΛΑ/ ΕΝΑ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΧΑΛΚΙΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

 Ένα Ασημένιο και τρία Χάλκινα μετάλλια κατέκτησε η ομάδα της Θύελλας στους αγώνες Δυτικής Κρήτης οι οποίοι διεξήχθησαν το Σάββατο 22 Μάιου στο Εθνικό Στάδιο Χανίων και συμμετείχαν αθλητές από σωματεία στίβου και από τους τέσσερις νομούς  της Κρήτης.

Ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε ο Κωστής Σανκόβ στην σφαιροβολία Κ16 με βολή στα 13.33 μέτρα, ενώ στο αγώνισμα της δισκοβολίας Κ16 κατετάγη τέταρτος με επίδοση 45.30 μέτρα, επιβεβαιώνοντας τα υψηλά όρια πρόκρισης για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κ16 το οποίο θα διεξαχθεί στην πόλη της Χαλκίδας στις 12-13 Ιουλίου.

Χάλκινο μετάλλιο κατέκτησαν η Νατάσα Ανουσάκη στα 100 μέτρα Γυναικών με χρόνο 13.00 (άνεμος +1.0), η Αγγελική Δεικτάκη στην δισκοβολία Κ16 με επίδοση 25.68 μέτρα και  ο Δημήτρης Κοντοπυράκης στο άλμα σε μήκος Κ18 με επίδοση 5.36 μέτρα.

Για την ομάδα της Θύελλας αγωνίστηκαν: Κριστέλα Τσέρι ακοντισμός Κ16 22.41μ., Στέλλα Βαρουχάκη σφαιροβολία Κ16 9.37μ. –δισκοβολία Κ16 20.63μ., Γιάννης Χαχλάκης 100μ.Α 12.28, Νικόλας Φαντάκης 150μ. Κ16 21.11, Σέβη Κατέσι 80μ. Κ16 11.64, Κατερίνα Ανουσάκη  80μ. Κ16 11.87, Μαρία Κώτσιου 80μ. Κ16 11.87 , Ραφαέλα Ραιτσέα 80μ Κ16 12.27, Μαρίνα Διακονή 80μ.Κ16 12.55, Διονυσία Κωνσταντουλάκη 80μ Κ16 13.54 , Σιγισμόνδη Παπαδημητρίου δισκοβολία Κ16 19.28μ., Σόνι Σούλι σφαιροβολία Κ16 9.38μ. – δισκοβολία Κ16 22.17μ., Νικόλαος Κατσαρός  δισκοβολία Κ16 17.05μ.

ΕΟΡΤΗ ΙΕΡΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι κατά την μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εορτάζει ο Ιερός Μητροπολιτικός μας Ναός, σύμφωνα με το ακόλουθο Πρόγραμμα: Δευτέρα, 24 Μαρτίου, ώρα 18.30μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός-ευλογία άρτων. Τρίτη, 25 Μαρτίου, ώρα 7.00π.μ.έως 10.30π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου, ώρα 10.30π.μ.  Δοξολογία για την Εθνική εορτή, επετειακή ομιλία από την Φιλόλογο-Καθηγήτρια του 1ου Γυμνασίου Κισάμου. Καλείται ο Θεοτοκόφιλος λαός του Θεού όπως μετέχει της μεγάλης αυτής Εορτής της Παναγίας μας. 

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΡΚΟΓΑΝΝΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ ΣΗΕΡΑ

Προγραμματισμένη επίσκεψη σήμερα το απόγευμα στην Κίσαμο από τον βουλευτή Χανίων της Ν.Δ κ. Αλέξανδρο Μαρκογιαννάκη.
Στις 7 το απόγευμα θα βρεθεί και θα μιλήσει σε φίλους και γνωστούς στο καφέ Cafe di Frago επί της Ηρώων Πολυτεχνείου στο Μαύρο Μώλος.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ

 Σήμερα το μεσημέρι θα πέσουν οι υπογραφές στο δημαρχείο Κισάμου.... των σχεδίων διαχείρισης για Μπάλο, Λαφονήσι και Φαλάσαρνα. Μια νίκη όλων όσων προσπάθησαν τόσα χρόνια να αλλάξουν την τραγική κατάσταση και τον "τρυγητό". Μια νίκη που ήρθε μετά και αυτήν την φωτογραφία και τις δηλώσεις του νυν δημάρχου στις 12 Ιουλίου 2022 στην εκπομπή "Κοινωνία ώρα μηδέν" οτι χρειαζόμαστε και άλλες ομπρέλες για να εξυπηρετήσουμε τον αυξανόμενο τουρισμό, και οτι ο κόσμος ήταν πολύ ευχαριστημένος με αυτήν την εικόνα.
Φυσικά κατάλαβε ή τον βοήθησαν να καταλάβει το λάθος του με πρώτο και καλύτερο τον πρώην δήμαρχο Ιναχωρίου κ. Κουκουράκη, άλλαξε λοιπόν και μπράβο του και έγινε ένας απο τους μεγαλύτερους οικολόγους, εύχομαι να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο να προστατεύει αυτά που του κληρονόμησε ο Θεός.
Στην υπογραφή αναμένεται να δώσει το παρών εκπρόσωπος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, ο Περιφερειάρχης Κρήτης, και εκπρόσωπος του ΟΦΥΠΕΚΑ.

Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ. Ο Π. ΝΙΚΩΝ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

 Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνεται ότι την Παρασκευή, 28 Μαρτίου και ώρα 7.00μ.μ., θα τελεστεί η Ακολουθία των Δ΄ Χαιρετισμών στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Κίσαμος), χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Αμφιλοχίου. Τους Χαιρετισμούς θα ψάλλει ενώπιον της χαριτοβρύτου και Θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας της «Γιάτρισσας» ο Αγιορείτης Ιερομόναχος π. Νίκων, ο οποίος και θα ομιλήσει, στο τέλος της Ακολουθίας, με θέμα: «Η Παναγία πηγή ζωής, αγάπης και ελευθερίας». Ο π. Νίκων θα ευρίσκεται στην Κίσαμο από το εσπέρας της Πέμπτης (26/3) έως και το πρωί του Σαββάτου (29/3) όπου και θα δέχεται εξομολογήσεις στον Ι. Καθεδρικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος, εκτός την ώρα της Ακολουθίας της Δ΄ στάσης των Χαιρετισμών. 

Όσοι επιθυμούν να μετέχουν στον ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως, το οποίο ελαφρύνει και ελευθερώνει την ψυχή, δια περαιτέρω ενημέρωση, μπορούν να επικοινωνούν με τα τηλέφωνα: κιν. 6972274323, 2822022128 (εσωτ. 6) κος Μανόλης Μποτωνάκης. 
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΟΛΩΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΣ !!! ΙΣΤΟΡΙΑ, ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Γράφει ο Μανώλης Κουφάκης * 
«Ο λαός που ξεχνά την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει»
(Σανταγιάνα-Ισπανός φιλόσοφος)
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη ζωή μιας κοινωνίας ανθρώπων με ένα πυρηνικό αντιδραστήρα! Είναι, κατά τη γνώμη μου, σε άμεση αντιστοιχία. Έχει κι αυτή άτομα, άτομα που συγκρούονται, χρειάζεται μια κρίσιμη μάζα για να λειτουργήσει, έχει και αλυσιδωτές αντιδράσεις και εκρήξεις.
Τώρα, για να χτίσεις και να λειτουργήσεις με ασφάλεια, χωρίς να καταρρεύσει, ένα πυρηνικό αντιδραστήρα, πρέπει -όλοι το καταλαβαίνουμε- να βασιστείς σε στέρεα επιστημονική γνώση. Γνώση θεμελιωμένη πάνω σε πειράματα και θεωρίες που επιβεβαιώνονται από αυτά, που εξηγούν τα φαινόμενα και που έχουν περάσει με επιτυχία την βάσανον της αντικειμενικής κρίσης και της δημοσίευσης, όπως ακριβώς δηλαδή αναπτύχθηκαν και προόδευσαν οι θετικές επιστήμες στη νεωτερική εποχή.
Τι νομίζετε ότι θα συμβεί αν προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα πυρηνικό αντιδραστήρα βασιζόμενοι σε θεωρίες επιστημόνων που επέβαλαν τις θεωρίες τους, όχι επειδή τις επιβεβαίωσαν τα πειραματικά αποτελέσματα και πέρασαν επιτυχώς την επιστημονική κρίση, αλλά επειδή «είχαν τις άκρες τους», επειδή εξυπηρετούσαν συμφέροντα, επειδή, τέλος πάντων, είχαν τη δύναμη να το κάνουν και επικράτησαν τελικά; Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας!
Η επιστήμη μέσω της οποίας μια κοινωνία, ένα έθνος, αντιλαμβάνεται, εξηγεί και αντιδρά στα φαινόμενα (γεγονότα), δραστηριοποιείται στο παρόν και πορεύεται προς το μέλλον, είναι η Ιστορία. Η Ιστορία είναι μια κατ’ εξοχήν θετική επιστήμη. Και αυτό επειδή βασίζεται στο πείραμα, και μάλιστα όταν γράφεται η Ιστορία, το πείραμα έχει ήδη γίνει, τα γεγονότα έχουν συμβεί. Το ζητούμενο είναι να καταγραφούν τα πραγματικά γεγονότα, να εξαχθούν τα σωστά συμπεράσματα και να κοινολογηθούν χωρίς προκαταλήψεις και σκοπιμότητες, ώστε ν’ αποτελέσουν μαθήματα ζωής για τις κοινωνίες. «Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν», είχε πει ο Ευριπίδης. Και σε ελεύθερη μετάφραση: «Ευτυχισμένος εκείνος που μπορεί να ωφεληθεί από τα διδάγματα της ιστορίας». Γίνεται όμως έτσι; Δυστυχώς όχι.
«Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές», έλεγε ο Ναπολέων Βοναπάρτης και, κατά τα φαινόμενα, είχε δίκιο. Πού οδηγεί άραγε αυτό; Πού οδηγείται δηλαδή ένας λαός που δεν γνωρίζει την Ιστορία του ή την μαθαίνει παραποιημένη, κατά που βολεύει τους νικητές, αυτούς δηλαδή που έχουν τον τρόπο να το κάνουν, όπως υπονοήσαμε πιο πάνω, (σαν υπόθεση εργασίας) για την κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα ; Στην περίπτωση της κοινωνίας η κατάρρευση, ως συνέπεια, ίσως δεν έρχεται τόσο σύντομα, έρχεται όμως με μεγάλη βεβαιότητα!
Σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουμε την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Τη λαμπρή έναρξη της
Επανάστασης που μας έδωσε την ελευθερία μας (Γιατί άραγε δεν γιορτάζουμε τη λήξη;). Η έναρξη ήταν πραγματικά λαμπρή. Μέχρι που ήρθε και τη στοίχειωσε ο κακός της δαίμονας, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Αυτός ο αμοραλιστής και ραδιούργος Φαναριώτης μάζεψε γύρω του και τους έκανε όργανά του άτομα της δικής του ηθικής και ποιότητας όπως ο Κωλέττης, οι Κουντουριώτηδες, ο Ορλάνδος, ο Πολυζωίδης κ.ά.
Δίχασε τους Έλληνες και προκάλεσε δυο εμφυλίους πολέμους, κατασπατάλησε τα χρήματα των δανείων της ανεξαρτησίας. Ευθύνεται για τον παραγκωνισμό του Δημητρίου Υψηλάντη, την φυλάκιση της Μπουμπουλίνας, την φυλάκιση (και παρ’ ολίγο εκτέλεση) του Κολοκοτρώνη, για την εκτέλεση του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ίσως και του Καραϊσκάκη (που δεν πήγε πάντως από βόλι Τούρκου), ευθύνεται για το κάψιμο του εθνικού στόλου στον Πόρο δια χειρός Μιαούλη και βέβαια για το θάνατο του Καποδίστρια. Για να πούμε μόνο τα βασικά της «μεγάλης προσφοράς» αυτού του «ανιδιοτελούς πατριώτη», που ενώ ήταν ανώτατος υπάλληλος του Σουλτάνου στην Πόλη και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, μόλις μυρίστηκε συμφέρον ήρθε στην
επαναστατημένη Ελλάδα για να σπείρει τη διχόνοια και τον όλεθρο στους Έλληνες και, πατώντας κυριολεκτικά επί πτωμάτων, να γίνει τέσσερεις φορές πρωθυπουργός της δύσμοιρης χώρας.
Ο Μαυροκορδάτος λοιπόν και οι όμοιοί του επικράτησαν. Παραμέρισαν και κυνήγησαν τους οπλαρχηγούς που πραγματικά μάτωσαν για την ελευθερία και φυσικά αγνόησαν το λαό που απλά άλλαξε αφέντη. Οι κοτζαμπάσηδες και οι καραβοκύρηδες, καθώς και οι περί αυτόν που λυμαίνονταν την εξουσία, απομύζησαν την ασθενική πατρίδα μέχρι ρανίδας. Το χειρότερο όμως είναι ότι χρησιμοποίησε, διέχυσε και εμπέδωσε στην πολιτική ζωή της χώρας το ρουσφέτι, τη διαφθορά και την εθελοδουλία προς τους ξένους, κουσούρια που ταλανίζουν μέχρι και σήμερα την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Αυτοί επικράτησαν, αυτοί κυβέρνησαν στο εξής, αυτοί έγραψαν και την επίσημη Ιστορία. Έτσι εξηγείται πώς και γιατί δεν διδασκόμαστε στο σχολείο την πραγματική μας ιστορία, με συνέπεια να μη μπορούμε να κατανοήσουμε από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε. Έτσι εξηγείται γιατί 11 τουλάχιστον δρόμοι στη Μείζονα Αθήνα φέρουν το όνομα του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, ενώ μόνον 3 του Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου και ένας του Δημήτριου Υψηλάντη. Έτσι εξηγείται γιατί οι μεγάλοι δρόμοι της Πρωτεύουσας φέρουν ονόματα βασιλέων και Βασιλισσών (ολετήρων κατά κανόνα του έθνους) και όχι π.χ. του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου, του Καραϊσκάκηπου χωρίς αυτούς ελευθερία δεν θα είχαμε δει.
Το ότι δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας και δεν έχουμε διδαχτεί απ’ αυτήν, το έχουμε πληρώσει ήδη πολύ ακριβά, τόσο κατά την περίοδο 1912-22 που ο Βενιζέλος μεγάλωνε την Ελλάδα, όσο και είκοσι χρόνια αργότερα, που πιστέψαμε ότι τα ζωντανά και ανεκπλήρωτα προτάγματα του 1821 θα μπορούσαμε, επιτέλους, να τα κάνουμε πραγματικότητα. Υπάρχουν όμως βιβλία και πηγές -ευτυχώς πολλοί λαμπροί αγωνιστές έγραψαν απομνημονεύματα- και μπαίνει πλέον ατομική ευθύνη του καθενός μας να στήσει την εικόνα της ιστορίας μας -καθαρή και αντικειμενική- στο μυαλό του, για να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα χτίσουμε το πυρηνικό εργοστάσιο (όπως το είπαμε πιο πάνω), δηλαδή την πολιτική και κοινωνική ζωή του έθνους μας.

* Δρ. Μηχανικός
π. Δ/ντής ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΕΡΓΟΥ OPEN MALL ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ κ. ΧΟΥΔΑΛΑΚΗ

Πέρα απο τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις θέλω να τονίσω οτι η αρμόζουσα όσο και ενδεδειγμένη γραμμή ειναι αυτή.... η τακτική ενημερωση, αλλά και η απάντηση στις διάφορες απορίες των δημοτών.  

Το ανοικτό κέντρο εμπορίου ειναι έργο που και το περιμένουμε και ειναι όπως φαίνεται πολύ απαραίτητο μιας και δίχως τακτική συντήρηση το εμπορικό κέντρο αλλά και η παλαιά πόλη εχει αρπίσει να θρουλά.

Σε ερώτηση λοιπόν της σελίδας ο πρόεδρος του ΝΕΣΚ κ Ευάγγελος Χουδαλάκης απάντησε με δική του ανάρτηση 

- Τα γράφω όσο πιο απλά μπορώ για να γίνει απολύτως κατανοητό. Το έργο χωρίζεται σε 3 υποέργα.
(1) ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
(ΕΡΓΟ ΔΗΜΟΥ)
(2) ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
(ΕΡΓΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ)
(3) ΠΡΟΣΟΨΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ 
(ΕΡΓΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ)
Δεν είμαι αρμόδιος να πω για την πορεία του Δημοτικού έργου, και ό,τι κι αν αναφέρω μπορεί να με εκθέσουν οι καταστάσεις και τα χρονοδιαγράμματα. Παρ' όλ' αυτά, έστω και ανεπίσημα, επειδή βρίσκομαι απο την φωτεινή πλευρά αυτών που θέλουν να γίνει το έργο και να αποκτήσει το ιστορικό μας κέντρο, την ταυτότητα και τον επιχειρηματική υπεραξία που του αξίζει, αναφέρω τα κάτωθι:
Σύμφωνα με την πληροφόρηση που έχω λοιπόν, όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις για να υλοποιηθεί το έργο έχουνε προχωρήσει. Συγκεκριμένα (α) έχει δοθεί η έγκριση απο την Αποκεντρωμένη, (β) έχει βρεθεί ανάδοχος για το έργο και βρισκόμαστε σε μια ''τεχνητή΄΄ παύση της διαδικασίας προκειμένου να κυλήσει ομαλά η τουριστική σεζόν, χωρίς μπουλντόζες, σκόνες, χώματα και μαστορέματα απ' άκρη σ' άκρη του ιστορικού μας κέντρου. Η στόχευση λοιπόν είναι να πιεστεί ο εργολάβος και να ξεκινήσει χωρίς κωλυσιεργίες τις εργασίες του ΝΟΕΜΒΡΙΟ 2025 με χρονικό ορίζοντα να τελειώσει και να παραδώσει το έργο το αργότερο ΜΑΙΟ 2026, πριν την έναρξη της επόμενης τουριστικής σεζόν.
Όλα τα παραπάνω επαναλαμβάνω, δεν αποτελούν, ούτε δέσμευση μου, ούτε είμαι υπεύθυνος για τίποτα από αυτά, απλώς είναι οι πληροφορίες που έχω και ανεπίσημα μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη . 
Πάμε τώρα στα επίσημα :
1) Το υποέργο του ΝΕΣΚ «Ψηφιακή πλατφόρμα επιχειρηματικότητας», έχει ανατεθεί, έχει υπογραφεί προγραμματική σύμβαση και έχει παραδοθεί κιόλας (μερικώς). Με ανάρτηση του, ο ΝΕΣΚ θα ενημερώσει τον κόσμο σχετικώς μέσα στο Σαββατοκύριακο. 
Δεν έχει πληρωθεί ακόμα, διότι εκκρεμούσε η ένταξη του έργου στην β’ φαση ΕΣΠΑ 2021-2027, πράγμα το οποίο έγινε χθες, όποτε και άμεσα θα ξεκινήσει η ομαλή αποπληρωμή του. 
Αναφέρω ότι έχει παραδοθεί μερικώς, καθώς θα υπάρξει διαβούλευση και διόρθωση σε πραγματα που ενδεχόμενος επιθυμούμε να αλλάξουμε . Γενικώς ένα site και ενα app εύκολα αφομοιώνουν αλλαγές ανάλογα με το πως επιθυμεί να είναι το interface ο πελάτης (στην παρούσα φάση εμείς)
2) Το υποεργο της ανάπλασης των προσόψεων, είχαμε καταθέσει πλήρη φάκελο και αναμέναμε την ένταξη στην β' φάση που όπως είπαμε έγινε χθες. Οπότε αναμένονται πολύ σύντομα νεότερα προκειμένου να δημοπρατηθεί και υλοποιηθεί και αυτό το υποέργο. 
Επειδή είναι μεγάλο το ενδιαφέρον του κόσμου ,μετά από κάθε βήμα που ολοκληρώνεται από από εδώ και πέρα θα υπάρχει και σχετική ανακοίνωση ενημέρωσης από τον ΝΕΣΚ .

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ: ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΛΗΘΗ

Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης, την Περιφερειακή Ένωση Δήμων, καθώς και τους Δήμους Πλατανιά, Καντάνου - Σελίνου και Κισάμου, διοργανώνει, ημερίδα με θέμα «Γερμανικές Επανορθώσεις: Μνήμη και Λήθη». Η Εκδήλωση θα λάβει χώρα το Σάββατο, 5 Απριλίου, στις 10:00, στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, και τελεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης.
Η θεματική της Ημερίδας επικεντρώνεται στον αντίκτυπο των θηριωδιών και των καταστροφών που προκάλεσαν τα Ναζιστικά στρατεύματα τόσο στην Ελλάδα –  και ιδιαίτερα την Κρήτη – όσο και παγκοσμίως. Στόχος της είναι να αναδειχθεί η σημασία της αποκατάστασης της μνήμης των θυμάτων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και η βαθύτερη κατανόηση των ιστορικών γεγονότων που στιγμάτισαν την ανθρωπότητα. Παράλληλα, στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και τη διατήρηση του διαλόγου για τις γερμανικές επανορθώσεις, θέτοντας στο προσκήνιο τη νομική και ηθική διάσταση του ζητήματος.
Η Ημερίδα θα αρχίσει με Συνοδικό Μνημόσυνο αφιερωμένο στα θύματα του Ναζισμού, αποτίνοντας φόρο τιμής στις αθώες ψυχές που χάθηκαν (Κληρικοί και λαϊκοί) κατά τη διάρκεια του πολέμου. Επίσημοι προσκεκλημένοι από την Πολιτική, την Εκκλησιαστική και την Ακαδημαϊκή κοινότητα θα απευθύνουν Χαιρετισμούς, τονίζοντας την αξία της ιστορικής μνήμης και της απόδοσης δικαιοσύνης.
Κεντρικοί ομιλητές της Ημερίδας είναι διακεκριμένες προσωπικότητες, οι οποίες θα φωτίσουν διαφορετικές πτυχές του θέματος μέσα από την Επιστημονική, Πολιτική και Ιστορική προσέγγιση. 

Συγκεκριμένα, θα μιλήσουν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας, κ. Μακάριος με θέμα το τεκμήριο της Εκκλησίας της Κρήτης για τις ενέργειες των Ναζιστών, ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος, Δήμαρχος Καλαβρύτων και Πρόεδρος των Μαρτυρικών Χωριών με θέμα τα Μαρτυρικά Χωριά και τα Ολοκαυτώματα, ο Νικόλαος Χριστοδουλάκης, τ. Υπουργός με θέμα την διεκδίκηση του Κατοχικού Δανείου, καθώς και ο Προκόπιος Παυλόπουλος, τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας με θέμα τις απαιτήσεις της Ελλάδος από τη Γερμανία για το Κατοχικό Δάνειο και τις αποζημιώσεις. Η Ημερίδα θα ολοκληρωθεί με την καταληκτήρια ομιλία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, Προέδρου της ΟΑΚ, ο οποίος θα συνοψίσει τα βασικά σημεία των εισηγήσεων, υπογραμμίζοντας τη διαχρονική σημασία της διατήρησης της ιστορικής μνήμης.
Η παρουσία της κοινωνίας των Πολιτών, των Τοπικών Αρχών, των Ερευνητών και των Ιστορικών σε αυτήν την Ημερίδα αναμένεται να ενισχύσει τον διάλογο γύρω από ένα ζήτημα μείζονος σημασίας. Η ΟΑΚ, μέσα από αυτή την πρωτοβουλία, επιδιώκει να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, με σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την αποφυγή της λήθης.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Ο ΑΟ ΚΙΣΑΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Κ12 ΚΑΙ ΤΡΙΑΘΛΟΥ Κ14

Με τους αναπτυξιακούς αγώνες Κ12 και το δρομικό τρίαθλο Κ14 ξεκίνησε για την φετινή σεζόν τους αγώνες του ο Αθλητικός Όμιλος Κισάμου, όπου ορισμένοι αθλητές κατάφεραν να σημειώσουν και νέα ατομικά ρεκόρ. Πιο συγκεκριμένα.
Στο Κ12 αγωνίστηκε η Γεωργακάκη Ζωή στη ρίψη ελαστικής σφαίρας και κατάφερε να ρίξει βολή στα 23.80μ , όπου για μόλις 0,90μ δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο και τελικά έλαβε την 4η θέση από τις συνολικά 9 συμμετέχουσες και σημείωσε νέο ατομικό ρεκόρ.
Στο Κ14 συμμετείχαν η Κοντοπυράκη Ιωάννα στο άλμα εις μήκος με άλμα στα 3,79μ κατακτώντας την 16η θέση από τις συνολικά 70 συμμετοχές, η Γεωργακάκη Ελένη μετά από παρατεταμένη αποχή λόγο τραυματισμού στο γόνατο κατάφερε να κάνει άλμα 3,75μ όπου έλαβε την 20η θέση και η Πετράκη Αικατερίνη με άλμα 3,06μ έλαβε την 59η θέση.
Στα 60μ η Πετράκη Αικατερίνη με χρόνο 9:30” έλαβε την 30η θέση από τις 75 συνολικά συμμετοχές , η Κοντοπυράκη Ιωάννα με χρόνο 9:50” έλαβε την 36η θέση και η Γεωργακάκη με χρόνο 10:07” έλαβε την 59η θέση.
Στα 800μ συμμετείχε μόνο η Πετράκη όπου τερμάτισε με χρόνο 3:36:70’ σημειώνοντας νέο ατομικό ρεκόρ και τερμάτισε 36η.
Τον Μάιο καλούνται να αγωνιστούν ξανά οι αθλήτριες αναμένοντας ακόμη καλύτερες εμφανίσεις με ακόμη πιο καλές επιδόσεις. 

Συγχαρητήρια κορίτσια και εις ανώτερα!

ΠΕΡΙ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ......Ο ΛΟΓΟΣ

Μια αλλοδαπή επισκέπτρια μας, και όλοι ξέρουμε την ευαισθησία των στα θέματα των οικόσιτων και όχι μόνο ζώων, γυρίζει στην πόλη παρακαλώντας για βοήθεια, από το πρωί, με 3 σκυλάκια που την ακολουθούν. Τα σκυλάκια είναι αυτά που βρέθηκαν να τα έχει γεννήσει μια αδέσποτη σκυλίτσα στο γήπεδο και παρά τις προσπάθειες εδώ και 3-4 μήνες παραμένουν αδέσποτα και άνευ ιδιοκτήτη.
Η κυρία λοιπόν αυτή έχει επισκεφτεί κατά σειρά όσους γνωρίζουν τα περί αδέσποτων καταλήγοντας στο δήμο ... που όπως ισχυρίζεται και η ίδια δεν της έδωσαν σημασία.

 
- Ενδεχομένως τους μίλησε σε άλλη γλώσσα ή σε γλώσσα που δεν "θέλουν" να κατανοήσουν ... εξάλλου υπάρχουν και σοβαρότερα πράγματα από το πάρουν τρία σκυλάκια και να τα βάλουν σε κάποιο χώρο που είναι μπελάς.
Την συμβουλή πάντως που δίνουν αρκετοί - ούτε οι της φιλοζωικής μάλλον θέλουν να ασχοληθούν- είναι να πάει στην αστυνομία και να υποβάλλει μήνυση σε αυτούς που έπρεπε να ήταν υπεύθυνοι.
Καλό είναι βέβαια εκεί στον δήμο μας να διαβάσουν τα περί αδέσποτων ζώων και το άρθρο 3 παρ. 2 και 3 του Ν. 4830/2021, για το ποιος είναι ο υπεύθυνος.

ΑΡΩΓΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΝΟΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

 Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου συνεχίζει την διαχρονική, έμπρακτη και ουσιαστική αρωγή της στο προνοιακό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, συμβάλλοντας στην ανακούφιση πλήθους εμπερίστατων και αναγκεμένων συνανθρώπων μας, οι οποίοι, σε καθημερινή βάση, ωφελούνται μέσω των προνοικών και κοινωνικών δομών που η Ιερά Μητρόπολις μας λειτουργεί, δια του Αννουσάκειου Ιδρύματος Της, ως και δια του Φιλοπτώχου ταμείου Της. 
Μεγάλες ποσότητες από ζυμαρικά, όσπρια, γαλακτοκομικά, και άλλα προϊόντα  η νέα, αυτή, προσφορά αγάπης της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Ανάσα ελπίδας και παρηγοριάς στους ωφελούμενους, αποδέκτες της προσφοράς. 
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, Πρόεδρος Δ.Σ. του Αννουσάκειου Ιδρύματος, δήλωσε: «Πολλές οι ευχαριστίες μας και μεγάλη η ευγνωμοσύνη μας προς την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και τον σεβαστό Γέροντα και Καθηγούμενο αυτής π. Εφραίμ, καθώς η ανοιχτοσύνη και απλοχωριά της δικής τους αγάπης χαρίζει ελπίδα, δύναμη και αισιοδοξία σε ένα μεγάλο πλήθος αναγκεμένων συνανθρώπων μας, οι οποίοι έχουν ενταχθεί στις προνοικές και κοινωνικές δομές του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Ι. Μητροπόλεως μας, και, καθημερινά, ωφελούνται και στηρίζονται στον γολγοθά της επιβίωσης τους. Ευχή και ταπεινή προσευχή μας σύντομα να έλθει η ώρα και οι ανάγκες αυτές να εκλείψουν, σε ένα κόσμο πιο ανθρώπινο και δίκαιο, ο οποίος θα βλέπει τον άνθρωπο ως πρόσωπο και ‘εικόνα Θεού’ και όχι ως είδος προς εκμετάλλευση και κατανάλωση.», κατέληξε ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος. 

Εκ της Ι. Μητροπόλεως

ΤΟ ΜΑΓΓΑΛΙ

Του Ανδρέα Μαρολαχάκη
12/10/2017
     Σε καμία φάση της παιδικής μου ηλικίας δεν μπορώ να ισχυριστώ πως ήμουν, αυτό που λένε “ήσυχο” παιδί. Το αντίθετο θα έλεγα… Γενικά αν όχι όλοι, οι περισσότεροι με χαρακτήριζαν άτακτο. Κάποιοι τότε με είχαν χαρακτηρίσει “απροσάρμοστο”, ένα επιθετικό προσδιορισμό, του οποίου εγώ δεν ήξερα την σημασία. Το γεγονός είναι, πως σε όλες τις φάσεις της παιδικής μου ηλικίας, ήμουν άτακτος και δεν “έμπαινα” στα καλούπια, που θα ήθελαν οι γονείς και οι διάφοροι συγγενείς. Σε πολύ μικρή ηλικία, μου συνέβη κάτι, που ίσως ήταν η αιτία να ενεργοποιηθεί πολύ νωρίς η μνήμη μου. Φυσικά κάποια γεγονότα, από αυτά που θα διηγηθώ, δεν τα θυμάμαι, από προσωπική εμπειρία, αλλά από διηγήσεις των μεγάλων, μερικά όμως έχουν μείνει ανεξίτηλα στην μνήμη μου.
     Εκείνη την εποχή μέναμε σε ένα σπίτι που νοίκιαζε η οικογένεια μας, από την κα Σουλτάνα, απέναντι και διαγώνια από την εκκλησία του Αγ. Βλάση. Ήταν μια μονοκατοικία, με κεραμίδια και με βασικό υλικό κατασκευής το ξύλο και την πέτρα. Το σπίτι ήταν πάρα πολύ παλιό. Η κύρια είσοδος του, ήταν από ξερό ξύλο καστανιάς δίφυλλη, διακοσμημένη με πλατυκέφαλα καρφιά, αυτά που τότε τα λέγανε γύφτικα. Αμέσως μετά από την πόρτα, υπήρχε ένας διάδρομος στρωμένος με μεσαίου μεγέθους πέτρες, με μια αυλακιά στην μέση για να φεύγουν τα νερά. Στην αριστερή πλευρά υπήρχε το αχούρι, ο χώρος για να σταβλίζουν κάποιο ζώο, (εκείνη την εποχή τα περισσότερα σπίτια είχαν ζώα, άλογα, γαϊδούρια κλπ.) μόνο που η οικογένεια μου, δεν είχε κανενός είδους ζώο, οπότε ήταν άδειο. Στην απέναντι πλευρά είχε δύο δωμάτια που τα χρησιμοποιούσαμε σαν αποθήκες.
     Στο τέλος του διαδρόμου, αμέσως μετά από τα πλατιά φουρούσια της στέγης, ήταν η αυλή του σπιτιού και αυτή λιθόστρωτη, έχοντας δύο δένδρα στην βάση του περιβόλου, που ήταν αρκετά ψηλός. Κάτω από τα φουρούσια, ξεκινούσε μια ξύλινη σκάλα, που από ο,τι θυμάμαι έτριζε όταν κάποιος από του ενήλικους, την ανέβαινε. Η σκάλα οδηγούσε σε έναν ανοιχτό χώρο, κατασκευασμένο από ξύλο, κάτι σαν σαλόνι, μόνο που από την μία πλευρά ήταν ανοιχτό και είχε σε εκείνο το σημείο ξύλινα κάγκελα για προστασία. Στο πίσω μέρος αυτού του ιδιότυπου σαλονιού βρισκόταν ένα καναπές, ενώ στο κέντρο, υπήρχε ένα τραπέζι με καρέκλες. Η ανοιχτή πλευρά αυτού του σαλονιού, δεξιά και αριστερά είχε μια ξύλινη κατασκευή, με σανίδες ενωμένες με μεντεσέδες που ανοιγόκλειναν, σαν ακορντεόν. Έτσι, όταν είχε καλό καιρό το σαλόνι ήταν ανοιχτό, ενώ όταν είχε κρύο, το κλείναμε και μετατρεπόταν το σαλόνι, σε πραγματικό δωμάτιο. Στη δεξιά του πλευρά, είχε δύο δωμάτια, ενώ στην αριστερή είχε ένα δωμάτιο, μια μικρή κουζίνα και τουαλέτα. Εκεί μέναμε εγώ με τους γονείς μου, τον αδερφό μου τον Στέφανο που ήταν πολύ μικρός και την γιαγιά μου από την πλευρά της μητέρας μου.
     Τις περισσότερες ώρες της ημέρας οι γονείς μου έλειπαν, καθώς τους απασχολούσε η τροφοδοσία και η διαχείριση, του μπακάλικου που μόλις είχαν ανοίξει. Έτσι μοιραία η ανατροφή η δική μου και του Στέφανου, έπεφτε στα χέρια της γιαγιάς μου. Την γιαγιά μου την θυμάμαι σαν μια μαυροφορεμένη μικρόσωμη γυναίκα, ντυμένη πάντα στα μαύρα, να έχει με μία επίσης μαύρη μαντίλα κρυμμένα τα μαλλιά της. Όταν με την παιδική μου αφέλεια την ρώτησα κάποια φορά, γιατί φοράει πάντα μαύρα ρούχα, μου απάντησε πως ήταν χήρα και έτσι έπρεπε να φοράει μαύρα. Εγώ δεν κατάλαβα την έννοια της λέξης “χήρα”, αλλά δεν επέμενα για εξηγήσεις. Η γιαγιά μου ήταν υπεύθυνη, να μας ταΐσει, να μας κοιμίσει και γενικά να μας προσέχει. Αυτό θεωρητικά έμοιαζε με εύκολη υπόθεση, γιατί ήμασταν μικρά παιδιά, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις. Κανείς όμως δεν μπορούσε να προβλέψει, το ατίθασο του χαρακτήρα μου. Πάντα έβρισκα τρόπους να την βασανίζω, καθώς κρυβόμουν, με απίστευτη ευκολία σε κάποιον από τους τόσους πολλούς χώρους που είχε το σπίτι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με διασκέδαζε, να την ακούω να με φωνάζει και να με ψάχνει με αγωνία. Παρ’ όλες τις συμβουλές και τις παρατηρήσεις της μητέρας μου, εγώ της έκανα πάρα πολλές λαχτάρες. Ενώ οι γονείς μου, τακτικά με μάλωναν, η γιαγιά μου δεν θυμάμαι, να ύψωσε καν την φωνή της, ο,τι κι αν της έκανα.
     Βασική πηγή θέρμανσης, του σπιτιού ήταν μια ξυλόσομπα και όταν δεν αρκούσε, σε κάποια δωμάτια βάζαμε ένα μαγκάλι με κάρβουνα, σαν συμπληρωματικό μέσο ζέστης. Το μαγκάλι ήταν μια μπρούτζινη κατασκευή κάτι σαν κυκλικό δοχείο με βάση. Άκουγα πολλές φορές τον πατέρα μου, να λέει πως θα έπρεπε να προσέχουμε πάρα πολύ, με την χρήση του μαγκαλιού, γιατί είναι επικίνδυνο για την υγεία μας. Εγώ προσωπικά δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω τι εννοούσε, έτσι κι αλλιώς όμως δεν απευθυνόταν σε μένα, οπότε δεν έδινα καμία σημασία σε αυτά που έλεγε. Στο δωμάτιο των γονιών μου, υπήρχε ένα μεταλλικό κρεβάτι, που σύμφωνα με την μόδα της εποχής, στην κατασκευή του περιλάμβανε λάμες που συνδεόταν στα κυρίως μέρη του κρεβατιού με σούστες. Ένα από τα αγαπημένα μου, παιγνίδια, ήταν να χοροπηδάω πάνω στο κρεβάτι και να απολαμβάνω το τίναγμα, που κατάφερνα πηδώντας πάνω στις λάμες με τις σούστες. Καμία παρατήρηση και καμία τιμωρία δεν ήταν δυνατόν να με συνετίσουν. Μόλις έφευγαν οι γονείς μου, εγώ τρύπωνα στο δωμάτιο τους και άρχιζα το αγαπημένο μου παιγνίδι. Η μόνη λύση ήταν να κλειδώσουν το δωμάτιο, πράγμα που έκαναν στο τέλος. Έτσι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι και εγώ εππαιζα ανενόχλητος. 
     Η γιαγιά μου, έδινε την προσοχή της και την φροντίδα της στον Στέφανο που ήταν μικρότερος και μένα με άφηνε να κινούμαι πιο χαλαρά μέσα στο σπίτι. Μια μέρα και ενώ προσπαθούσε να κοιμίσει τον αδερφό μου, εγώ έκανα όσο μπορούσα μεγαλύτερη φασαρία. Αυτό όμως δεν επέτρεπε στον αδερφό μου να κοιμηθεί. Η γιαγιά μου για να με ξεγελάσει, άνοιξε το υπνοδωμάτιο των γονιών μου να παίξω με το κρεβάτι. Συγχρόνως έφερε και έβαλε στο κέντρο του, το μαγκάλι με τα κάρβουνα, φοβούμενη μη κρυώσω. Άφησε για λόγους ασφαλείας, ανοιχτή την πόρτα και πήγε να ασχοληθεί με τον μικρό. Εγώ απερίσπαστος και χωρίς έλεγχο από κανέναν ενήλικο, έκανα τούμπες πάνω στο κρεβάτι.
     Δοκίμαζα να τις κάνω, με κάθε τρόπο, που μου ερχόταν στο μυαλό. Είχα φθάσει στο σημείο να κάνω ολόκληρες περιστροφές γύρω από τον εαυτό μου και να πέφτω πάνω στο στρώμα του κρεβατιού, μπρούμυτα ή και με την πλάτη ανάλογα με την δύναμη που έβαζα γι' αυτό. Κάθε λεπτό που περνούσε δοκίμαζα και κάτι καινούργιο με την φαντασία μου να οργιάζει, πάνω σε αυτό το θέμα. Κάποια στιγμή ανέβηκα στο πίσω κάγκελο του κρεβατιού, ισορρόπησα για λίγο, μετά πήδησα με δύναμη στο κέντρο, τα πόδια μου βούλιαξαν στην ταλάντωση του και εκτινάχτηκα στον αέρα πιο ψηλά από κάθε φορά, έκανα τούμπα και προσγειώθηκα με τα πόδια στην άκρη του. Αυτό με γοήτευσε και το επανέλαβα αρκετές φορές με επιτυχία. Κάθε φορά προσγειωνόμουν διαφορετικά, γιατί είχα χάσει τον έλεγχο των πηδημάτων.
     Αυτό όμως δεν μου αρκούσε και έψαχνα διαρκώς, να βρω νέους τρόπους να μεγαλώσω τα άλματα. Παρασυρμένος από τον ενθουσιασμό μου, κάποια στιγμή έβαλα όση δύναμη διέθετα και τράβηξα λίγους πόντους το κρεβάτι, απομακρύνοντας το από τον τοίχο. Έτσι μου δινόταν η ευκαιρία, να ισορροπήσω πάνω στο κεφαλάρι του, που ήταν ψηλότερο από το προηγούμενο. Ανέβηκα πάνω του χωρίς δυσκολία, στάθηκα για λίγο ακίνητος, αυτοσυγκεντρώθηκα, λύγισα τα γόνατα μου και πήδηξα. Προσγειώθηκα με δύναμη στο κέντρο. Τα ελατήρια, έκαναν μια ταλάντωση και με τίναξαν με δύναμη στον αέρα. Το πήδημα ήταν πολύ πιο δυνατό, από ο,τι το υπολόγιζα και χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα με τα μούτρα μέσα στο αναμένο μαγκάλι
     Το σοκ της πρόσκρουσης ήταν τόσο δυνατό που δεν έκανα τίποτα άλλο, από το να στρέφω το πρόσωπο μου δεξιά - αριστερά μέσα στα αναμμένα κάρβουνα. Καιγόμουν, πονούσα και δεν ήμουν σε θέση να φωνάξω, ούτε να κάνω την παραμικρή κίνηση για να βγάλω το κεφάλι μου από την φωτιά. Η γιαγιά μου, όπως μου διηγήθηκε αργότερα, μύρισε καμένη σάρκα, από το διπλανό δωμάτιο και ήρθε γρήγορα να δει τι συμβαίνει. Αμέσως με άρπαξε στην αγκαλιά της, με έβγαλε από το μαγκάλι και έτρεξε στην κουζίνα. Εκεί στο νεροχύτη ξεκόλλησε, κυριολεκτικά τα κάρβουνα από το πρόσωπο μου. Εγώ πλέον είχα χάσει τις αισθήσεις μου και αυτό την τρομοκράτησε. Αμέσως έβαλε τις φωνές ζητώντας βοήθεια. Η κα Χρυσάνθη, μια γειτόνισσα από δίπλα, έτρεξε για βοήθεια, μαζί με μια από τις κόρες της. Ειδοποίησαν τους γονείς μου, οι οποίοι βιαστικά με οδήγησαν στο νοσοκομείο της Βέροιας.
     Το νοσοκομείο τότε βρισκόταν στο τρίστρατο των οδών Μητροπόλεως, Ελιάς και Βενιζέλου. Ήταν ένα παράξενο κοκκινωπό κτίριο, που καμία σχέση στην εμφάνιση, δεν είχε με τα σημερινά νοσοκομεία. Από τις περιγραφές που μου έκαναν αργότερα, μόλις με είδαν οι γιατροί και οι νοσοκόμες που είχαν υπηρεσία, τρόμαξαν με την κατάσταση μου. Αμέσως με έβαλαν στο χειρουργείο και μου έδωσαν τις πρώτες βοήθειες. Συνήλθα και με εγκατέστησαν σε ένα θάλαμο με τρεις ακόμα ασθενείς. Μόνο που αυτοί μετά από λίγο θεραπευόταν και έφευγαν, ενώ εγώ έγινα μόνιμος κάτοικος του νοσοκομείου για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακολούθησε μια σειρά επεμβάσεων και μετά από ένα μήνα σχεδόν, οι γιατροί ήταν σίγουροι ότι είχα χάσει την όραση μου, πράγμα που έκανε την μητέρα μου να πανικοβάλλεται.
     Στο νοσοκομείο, εργαζόταν μία γειτόνισσα ως νοσοκόμα, η κα Πηγή, η οποία βοηθούσε την μητέρα μου και εμένα όσο μπορούσε. Οι πολλές αλοιφές που χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία μου, αλλά και τα υγρά που απέβαλαν τα εγκαύματα, είχε ως αποτέλεσμα να λερώνει η μητέρα μου τα ρούχα της πολύ συχνά. Για αυτό και αναγκάστηκε να φοράει συνεχώς ποδιές. Οι πολλές ώρες που έμενε μαζί μου, δεν της επέτρεπαν να ασχοληθεί έστω και στοιχειωδώς με το νοικοκυριό του σπιτιού μας. Αυτό το είχε αναλάβει η αδερφή της, η θεία μου η Στέλλα η οποία όταν δεν προλάβαινε να πλύνει τις ποδιές, της μητέρας μου, της έφερνε δικές της. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι πληγές μου ωστόσο έκλειναν, αλλά όλα τα τεστ, για την όραση μου, έβγαιναν αρνητικά. Συζητούσαν οι γιατροί, για την πιθανότητα κάποιας εγχείρησης στο μέλλον, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει από ειδικούς γιατρούς. Αυτές οι γνωματεύσεις βύθιζαν σε απόγνωση την οικογένεια μου, καθώς τα μέσα της εποχής και οι οικονομικές δυνατότητες ήταν ελάχιστες. Οι μέρες περνούσαν, οι άλλοι ασθενείς που ερχόταν, θεραπευόταν και έφευγαν, από τον θάλαμο, ενώ εγώ παρέμεινα σαν μόνιμος κάτοικος του. Από την διαμονή μου και την θεραπεία στο νοσοκομείο δεν θυμάμαι πολλά πράγματα, αλλά οι διηγήσεις της μητέρας μου, μου εμφύτευσαν τα γεγονότα, νομίζοντας τελικά, πως είναι δικές μου αναμνήσεις.
     Μια μέρα, δεν ξέρω πόσους μήνες μετά το ατύχημα, είδα την μητέρα μου να μπαίνει στον θάλαμο και την ρώτησα με την παιδική μου αφέλεια.
     «Μαμά η ποδιά της θείας είναι;» είχα καταλάβει (βασικά είχα δει) πως δεν φορούσε την δικιά της ποδιά αλλά της θείας μου της Στέλλας.
     Έκπληκτη η μάνα μου από την ερώτηση μου, έτρεξε αμέσως στο γραφείο των γιατρών και τους είπε βιαστικά:
     «Γιατρέ ο γιος μου βλέπει».
     Αμέσως ήρθαν στον θάλαμο δύο γιατροί, με εξέτασαν, μου έκαναν διάφορες ερωτήσεις και βεβαιώθηκαν πως έβλεπα έστω και λίγο. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, που δεν μπορώ να προσδιορίσω, πήρα εξιτήριο καθώς η όραση μου βελτιώθηκε σημαντικά και τα εγκαύματα μου πήγαιναν πολύ καλύτερα. Στο σπίτι μας, ένιωθα πολύ καλύτερα, ακολουθούσα την θεραπεία που είχαν υποδείξει οι γιατροί και κάθε τόσο επισκεπτόμουν το νοσοκομείο για συμπληρωματικές εξετάσεις.
     Τα επόμενα χρόνια, οι αλοιφές, τα φάρμακα και οι επισκέψεις στο νοσοκομείο είχαν γίνει για μένα μια ρουτίνα καθημερινότητας. Θυμάμαι μια ευαισθησία που είχα στο πρόσωπο όταν έμενα αρκετή ώρα στον ήλιο, αλλά και τα τραύματα, που με το παραμικρό εμφανιζόταν στο πρόσωπο μου. Μονίμως είχα στο πρόσωπο κάποιο μικρό ή μεγάλο, επίδεσμο. Μια χαρακτηριστική περίπτωση, μου συνέβη όταν πήγαινα στο νηπιαγωγείο. Σε κάποια σκανδαλιά που έκανα η δασκάλα που αγνοούσε το ιστορικό μου, με σκαμπίλισε με αποτέλεσμα να αιμορραγώ στο μάγουλο. Πανικόβλητη, με πήγε στο νοσοκομείο, εκεί με ήξεραν όλοι, με περιποιήθηκαν και της εξήγησαν την κατάσταση μου. Από τότε ο,τι κι αν έκανα δεν υπήρχε περίπτωση να φάω ξύλο. Τα χρόνια πέρασαν και θεραπεύτηκα τελείως.
     Αυτό που έμεινε από αυτή την περιπέτεια, είναι τρεις ουλές που τις έχω μέχρι σήμερα. Μια σχεδόν αδιόρατη, στα αριστερά λίγο κάτω από την μύτη μου, μια ιδιαίτερα εμφανής κάτω από το δεξί πηγούνι, εκεί ποτέ δεν χρειάστηκε να ξυριστώ και μια ουλή στην βάση του λαιμού μου, που έγινε από το χείλος του μαγκαλιού. Φυσικά απέκτησα και μια απέχθεια για τα μαγκάλια και τα κάρβουνα γενικώς.

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ ΚΙΣΑΜΟΥ

 Άλλη μια εγκληματική αδιαφορία του Γεωργικού συνεταιρισμού Κισάμου .... το αρχείο του συνεταιρισμού έτοιμο να το πάρει ο αέρας ή στην χειρότερη περίπτωση να τρέχει η πυροσβεστική.

Η εξωτερική πόρτα έχει παραβιαστεί και καλό είναι αν κάποιος ξέρει τον υπεύθυνο να τον ειδοποιήσει.

ΑΝ ΣΤΕΡΕΨΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ....

Πότε στα 250, ίσως και παραπάνω χρόνια, που υπάρχει η Βρύση του Μαρή δεν έχει στερέψει .. μάλιστα όπως λένε οι παλαιοί κάτοικοι μόνο μια φορά στα τόσα χρόνια δεν έτρεχαν και δύο κρήνες, και αυτό πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. 
Φέτος τρέχει πάλι μια μόνο κρήνη, δυτική, και όλοι καταλαβαίνουμε ότι σίγουρα η χρονιά θα είναι πολύ δύσκολη ...για το νερό. 
Ας ελπίσουμε ότι κάνω λάθος ....
Κίσαμος 2025

ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΒΙΓΛΙΑ!

Δήμος Κισάμου και φορείς συνεργάζονται για τον εθελοντικό καθαρισμό των ακτών της Κισάμου
Ο Δήμος Κισάμου σε συνεργασία με τον Νέο Εμπορικό Σύλλογο Κισάμου, τον Ερυθρό Σταυρό, τον Σύλλογο Γραμβούσας και τη Νεολαία Κισάμου οργανώνουν την Κυριακή 30 Μαρτίου και ώρα 9:00 εθελοντικό καθαρισμό στο παραλιακό μέτωπο Γραμβούσας, παραλία Βιγγλιά .
Επικαλούμενοι το εθελοντικό πνεύμα και την οικολογική συνείδησή σας, ζητάμε λίγο από τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο σας για να καθαρίσουμε την ακτή από τα στερεά απορρίμματα ενισχύοντας έτσι την προσπάθεια ανάδειξης της ομορφιάς των ακτών μας.
Σημείο εκκίνησης: παιδική χαρά παραλίας Βιγγλιά
(Θα παρέχονται σακούλες και γάντια μιας χρήσεως)
Πληροφορίες  2822040200

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη και την ανακήρυξη από το Υπουργείο Πολιτισμού του 2025 ως «Αφιερωματικό Έτος Μίκη Θεοδωράκη» νιώθουμε την ανάγκη και την ηθική υποχρέωση, ως υπεύθυνοι πολίτες, να ενεργοποιηθούμε  για την προώθηση της πολύτιμης άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του μεγάλου οικουμενικού μουσικοσυνθέτη. 
Το τεράστιο μουσικό και πνευματικό έργο του Μίκη καταλύει τα σύνορα και προσλαμβάνει διεθνείς διαστάσεις, διότι συνδέεται διαχρονικά με τις πανανθρώπινες πολιτιστικές και ανθρωπιστικές αξίες, καθιστώντας τη μορφή του σύμβολο της Τέχνης, της Ελευθερίας, της Ειρήνης και του Στοχασμού. Η μεγαλοσύνη του έργου του κλιμακώνεται στο χρόνο και εμπνέει τον άνθρωπο, δίνοντάς του ένα όραμα να προβληματιστεί, να ακούσει και να εξελιχθεί εντέλει  στην τελείωσή του, σε μία πνευματική οντότητα. Πρόκειται για συνθήκες «πολιτιστικής επανάστασης», στις οποίες ο πολιτισμός ως μια «αναγεννησιακή διεργασία» έχει στο επίκεντρό του τις ουσιαστικές και δημιουργικές ανθρώπινες σχέσεις, όπως ο ίδιος τόνιζε. 
Ο Μίκης Θεοδωράκης τίμησε επιπλέον την πόλη των Χανίων και την Κρήτη με την επιλογή του να συνδέσει τον εαυτό του και το έργο του με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Τι άλλο πιο σαφές από τη δήλωσή του: Δεν είμαι παρά ένα κλαδί στο αιωνόβιο δέντρο της Κρήτης. Και χαίρομαι που σε λίγο θα γίνω κι εγώ θεμέλιο στα Λευκά Όρη.
Κατόπιν όλων αυτών όλοι εμείς που συνυπογράφουμε το παρόν:
• Θεωρούμε ότι το αφιερωματικό έτος είναι απαραίτητο να συνδεθεί πρωτίστως με την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων, τα οποία θα συμβάλλουν στη μελλοντική και μακροχρόνια προβολή του έργου Θεοδωράκη και να μην περιοριστεί στην διοργάνωση και μόνο των επιβεβλημένων επετειακών εκδηλώσεων και δράσεων.
• Καλούμε όλους τους Φορείς της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης  να προχωρήσουν με πιο εντατικό ρυθμό στην υλοποίηση ενός σχεδίου που θα εξασφαλίζει την άμεση ολοκλήρωση της δημιουργίας του Μουσείου «Μίκης και Γιάννης Θεοδωράκης», όπως ο ίδιος όρισε και την παράλληλη  υποστήριξη της διαχείρισης και λειτουργίας του. Το παραπάνω θα είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα για τη δημιουργία ενός θεσμικού Φορέα, με έδρα τις υπάρχουσες πολιτισμικές υποδομές στο Γαλατά για τη μελέτη, την έρευνα, την εκπαίδευση και την ανάδειξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη.  
• Τέλος, δηλώνουμε ότι είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε, ώστε να γίνουν πράξη τα παραπάνω βασικά βήματα σε συνεργασία με τους εντολοδόχους του Μίκη Θεοδωράκη, τον Παγκρήτιο Σύλλογο Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, ενισχύοντας την πολυετή προσπάθειά τους, διότι θεωρούμε ότι έχει έρθει πλέον  ο κατάλληλος «καιρός» για να επιλυθούν τα εκκρεμή ζητήματα με ρεαλισμό και τη συνεργασία όλων των θεσμικών Φορέων. Η πραγματοποίηση του παραπάνω στόχου θα είναι η μεγαλύτερη τιμή και ηθική ανταπόδοση της πόλης των Χανίων και της Κρήτης προς τον Μίκη Θεοδωράκη,  επιβεβαιώνοντας τη δυνατότητα και την ικανότητα της πόλης μας και της Κρήτης να ανταποκριθεί με συνέπεια στην ιδιότητα του αποδέκτη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς «Μίκης Θεοδωράκης».
Πεποίθησή μας είναι ότι, η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος θα συνεισφέρει στην πολιτιστική αντίσταση έναντι της φθοράς και θα συμπυκνώσει τον πλούτο, την ένταση, την ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης. Θα ενισχύσει το πολιτισμικό μας κεφάλαιο ως ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Χώρας μας και θα αποτελέσει σημαντικό μοχλό ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής, της συνεργασίας και της ευημερίας του τόπου μας.
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
1. Σεβ. Αμφιλόχιος, Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου.
2. Σεβ. Δαμασκηνός, Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου και Πρόεδρος Ιδρύματος «Αγία Σοφία». 
3. Αντωνογιαννάκης Γιάννης, Πρόεδρος Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων. 
4. Αρχοντάκης Γρηγόριος, πρώην Νομάρχης και Δήμαρχος Χανίων. 
5. Βάμβουκας Τάσος, πρώην Δήμαρχος Χανίων. 
6. Βλαζάκη Μαρία, Επίτιμη Γεν. Δ/ντρια Αρχαιοτήτων & Πολιτιστικής Κληρονομιάς-Πρόεδρος ΙΛΑΕΚ.
7.  Βουλγαράκης Απόστολος, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Χανίων.
8. Γαρεδάκης Γιάννης, Πρόεδρος Μουσείου Τυπογραφίας και Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου.
9. Δασκαλάκη Άννα, Πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ-Κρήτης. 
10. Ζερβάκης Μιχάλης, Πρύτανης Πολυτεχνείου Κρήτης. 
11. Ζορμπάς Κωνσταντίνος, Γενικός Διευθυντής Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης.
12. Ζουρίδη Στέλλα, Μ.Α Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης.
13. Κατσανεβάκης Γεώργιος, πρώην Νομάρχης και Δήμαρχος  Χανίων. 
14. Καψωμένος Ερατοσθένης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πρόεδρος  Εταιρείας Κρητικών Σπουδών και
      Ιδρύματος Γεωργίου και Αρτεμισίας Καψωμένου.
15. Κοντεζάκης Βασίλης, Πρόεδρος ΤΕΕ/Τμ. Δυτικής Κρήτης.  
16. Κοτσιφάκη Σίτσα, Πρόεδρος Συνδέσμου Φιλολόγων Χανίων.
17. Κουράκη Τατιάνα, Πρόεδρος Λυκείου Ελληνίδων Χανίων.
18. Κουτσουπάκη Στέλλα, Πρόεδρος  Ελληνογαλλικού Συλλόγου Χανίων και  Πρόεδρος  Ιδρύματος “Κάρολος Καμπελόπουλος”.
19. Κυνηγός Μιχάλης, πρώην Δήμαρχος Ακρωτηρίου. 
20. Κυριακάκη Δώρα, Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Χανίων.
21. Μανωλικάκης Ιωάννης, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Χανίων.
22. Μαυρακάκης Κωνσταντίνος, Πρόεδρος Φιλολογικού Συλλόγου Χρυσόστομος. 
23. Μαυρογεννάκης Γιώργος, Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης  Χανίων.
24. Μπαουράκης Γεώργιος, Διευθυντής ΜΑΙΧ.
25. Ορφανουδάκη Παρασκευή, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Χανίων. 
26. Παπαδάκης Νίκος, Γεν. Διευθυντής  Ιδρύματος Ελευθερίου Βενιζέλου. 
27. Παπαδεράκης Αντώνης, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Καινοτομίας Κρήτης.
28. Παπαδομανωλάκης  Μανώλης, Πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Νομού Χανίων.
29. Παυλάκης Γιάννης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας ΕΒΕ Χανίων.
30. Περράκης Γιάννης, πρώην  Δήμαρχος Σούδας και Πρόεδρος ΤΕΔΚ Ν. Χανίων. 
31. Περάκης Παρασκευάς, Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδας «Χανιώτικα Νέα».
32. Πετσετάκης Παντελής, Πρόεδρος Οικον. Επιμελητηρίου/ Τμ. Δυτικής Κρήτης.  
33. Πιστόπουλος Ζαχάρης, Πρόεδρος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χανίων.
34. Πραγματευτάκης Χρήστος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων. 
35. Πρώιμος  Β. Κωνσταντίνος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Ν. Χανίων.
36. Ροκάκης Αντώνης, Πρόεδρος Εμποροβιομηχανικού  Επιμελητηρίου  Χανίων. 
37. Σταματάκης Μανώλης, Πρόεδρος Ένωσης Ξενοδόχων  Χανίων-πρώην Δήμαρχος Ν. Κυδωνίας.
38. Τζανακάκης Γιώργος, πρώην Δήμαρχος Χανίων.