Η είδηση για το φόνο που έγινε στο χωριό πέρασε από στόμα σε στόμα προχθές το απόγευμα και, πριν προλάβουν οι κάτοικοι του χωριού να συνειδητοποιήσουν τι έχει συμβεί, είδαν ισχυρή αστυνομική δύναμη να ζώνει την περιοχή. Πριν προλάβουν να θρηνήσουν για τον άνθρωπο που έφυγε, άρχισαν ν' ακούν διάφορα σενάρια για το περιστατικό που εμπλέκουν ακόμα και τις υποθέσεις των Ζωνιανών, οι οποίοι δικάζονται για τα γεγονότα του 2007.
Η παρουσία των «ξένων» στο χωριό τους ήταν αναμενόμενη για εκείνους. Η πρώτη ματιά ήταν αναγνωριστική και στη δεύτερη ήξεραν ήδη το σκοπό της επίσκεψης. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όμως, για ποιους επαναλαμβάνεται και ποιος έχει βάλει τους όρους αυτού του παιχνιδιού; Αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν αρκετοί κάτοικοι των Ζωνιανών και κυρίως νέοι, που είναι κοινωνικά δραστήριοι και θέλουν ν' αναδείξουν το άλλο πρόσωπο του τόπου τους.Νωρίς χθες το πρωί, τίποτα δεν μαρτυρούσε όσα είχαν συμβεί το προηγούμενο απόγευμα, παρά μόνο η διακριτική παρουσία των αστυνομικών. Δύο τζιπ με αστυνομικούς βρίσκονταν στα πρώτα σπίτια των Ζωνιανών, ενώ άλλη μια ομάδα ένστολων με πολιτικό αυτοκίνητο όργωνε το χωριό, προφανώς για την αποφυγή επεισοδίων μεταξύ των δυο οικογενειών. Όπως σε οποιοδήποτε μέρος έχει συμβεί κάτι ανάλογο, οι άνθρωποι συζητούσαν μεταξύ τους και δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς οδηγήθηκαν τα πράγματα στα άκρα.
Όσο περνούσε η ώρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να πλησιάζουν στο σπίτι του Μιχάλη Κάββαλου για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Το σπίτι βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, μέσα σε στενά δρομάκια, στο ύψος του κοινοτικού καταστήματος. Ανά πέντε λεπτά περνούσε από κει το πολιτικό αυτοκίνητο με τους αστυνομικούς, χωρίς ωστόσο να χρειαστεί να παρέμβουν. Η κηδεία έγινε στη 1 μετά το μεσημέρι και μέχρι εκείνη την ώρα η αστυνομική δύναμη είχε πολλαπλασιαστεί.
Το τραγικό περιστατικό αποτέλεσε αφορμή για να εκφράσουν κάτοικοι του χωριού την αγανάκτησή τους για τον τρόπο που τους αντιμετωπίζει η Πολιτεία αλλά και τα Μέσα Ενημέρωσης. «Τώρα μας θυμήθηκαν πάλι;» λένε αρκετοί και δεν κρύβουν την αγανάκτησή τους για υποσχέσεις που δόθηκαν και δεν υλοποιήθηκαν ποτέ αλλά και για την απομόνωση που αισθάνονται ότι υφίστανται.
Μετά το Νοέμβριο του 2007, όταν σημειώθηκε η επίθεση κατά της αυτοκινητοπομπής των αστυνομικών, στην οποία τραυματίστηκε ο ειδικός φρουρός Στάθης Λαζαρίδης, πολλοί εκπρόσωποι της Πολιτείας μίλησαν δημόσια για το περιστατικό και αναγνώρισαν την αναγκαιότητα που υπάρχει να στηριχθεί η κοινότητα στο σύνολό γης, να δοθούν κίνητρα στους κατοίκους του χωριού και ν' αναπτυχθούν διάφορες δράσεις, ώστε ν' αναδειχτούν τα θετικά στοιχεία της περιοχής. Κάποια πράγματα έγιναν στην αρχή, όμως δεν αποτελούν ούτε το ένα δέκατο των υποσχέσεων που δόθηκαν. Όταν τα φώτα της δημοσιότητας έσβησαν και πήγαν να ξεχαστούν όσα έφεραν στην επιφάνεια την αρνητική πλευρά του χωριού, ξεχάστηκαν και οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους. Αφέθηκαν να παλεύουν με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ορεινό και απομονωμένο χωριό. Γιατί δεν είναι όλοι οι κάτοικοι των Ζωνιανών υπεύθυνοι για όσα συνέβησαν το 2007, δεν είναι δυνατόν να στιγματίζεται ολόκληρη η κοινότητα από την παράνομη δράση ορισμένων μελών της. Δε γίνεται να καταδικάζεται η νέα γενιά στην απομόνωση και να μεγαλώνει με το παράπονο ότι αδικήθηκε και στερήθηκε ευκαιρίες, ότι στιγματίστηκε πριν καλά-καλά πάρει πρωτοβουλίες για οτιδήποτε.Τα τελευταία χρόνια, κάτοικοι των Ζωνιανών έχουν ξεκινήσει να οργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις και στο χωριό φιλοξενούνται διάφορες παραστάσεις. Πριν ένα χρόνο περίπου, σε παράσταση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης, είχε γεμίσει το θέατρο του χωριού από ανθρώπους που διψούσαν για πολιτισμό. Το ίδιο έγινε και σε άλλες εκδηλώσεις, που διοργανώθηκαν με στόχο την προβολή των Ζωνιανών και του πολιτισμού τους. Παράλληλα, υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που θέλουν να στηρίξουν το χωριό, καθώς διατηρούν σχέσεις με κατοίκους του, όπως για παράδειγμα ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, που επέλεξε να βαφτίσει τη δεύτερη κόρη του στα Ζωνιανά, με Ζωνιανό νονό και δίνοντάς της το όνομα… Ζωνιανή. Επίσης, φέτος το Πάσχα, γιόρτασε την Ανάσταση στο χωριό η Δήμητρα Λιάνη. «Πού είστε όλοι εσείς, όταν γίνονται αυτά;» αναρωτιούνται εύλογα οι κάτοικοι του χωριού και άλλοι προσθέτουν, απευθυνόμενοι στους δημοσιογράφους: «Γιατί έρχεστε μόνο όταν γίνεται κάτι άσχημο; Δεν είναι αυτό το μόνο που έχουμε να δείξουμε».
Πραγματικά, δεν είναι μόνο τα αρνητικά του χωριού που πρέπει να προβάλλονται, όμως και οι ίδιοι οι κάτοικοι των Ζωνιανών, πιθανότατα για να προστατευτούν οι ίδιοι, έχουν υψώσει ένα τείχος προς τους «έξω» και είναι ιδιαίτερα δύσπιστοι. Δυστυχώς, τα ίδια τα γεγονότα σ' αυτήν την περίπτωση τούς επιβεβαιώνουν, γιατί δεν στηρίχτηκαν εκεί που είχαν ανάγκη, δεν προβλήθηκαν τα θετικά τους, δεν έγινε μια κίνηση για να αισθανθούν μέρος του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Έτσι, συνεχίζουν τη ζωή τους, έχοντας την αίσθηση ότι περιθωριοποιούνται και, θέλοντας ν' αμυνθούν, εμφανίζονται επιθετικοί.
http://www.tolmi.gr/index.php/Slideshow/mas-thimosaste-mono-gia-to-kako.html
.jpg)
