Ο Φάρος των Χανίων (φώτο 1) αποτελεί σίγουρα έργο της Αιγυπτιοκρατίας στο νησί και λογικά θα χτίσθηκε μετά το 1834 μιας και στην τρίτη γκραβούρα τον βλέπουμε κατεστραμμένο. Έτσι τον αποτύπωσε στο υπέροχο βιβλίο του ο R. Pashley, Ταξίδια στην Κρήτη Α΄, την χρονιά αυτή που μας επισκέφτηκε. Στην δεύτερη γκραβούρα που είναι βενετσιάνικη φαίνεται πως ήταν τότε ο φάρος. Πιθανολογείτε οτι κατασκευάστηκε μεταξύ 1595 – 1601. Αυτός ο φάρος υπήρχε ως και τις αρχές του 1811 όταν την περιοχή επισκέφτηκε ο Γάλλος διπλωμάτης J. Τancoigne γιατί τον είδε. Άρα ο Βενετσιάνικος φάρος των Χανίων καταστράφηκε μεταξύ 1812-1834 την εποχή που Σερασκέρης στο νησί ήταν ο Χατζή Οσμάν Πασάς.
" Ο φάρος μας, το στολίδι και σήμα κατατεθέν της πόλης μας, έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.
Μα το φως του δεν φωτίζει μόνο τα σκοτεινιασμένα, ανταριασμένα πέλαγα. Σαν παλμός της καρδιάς της αγαπημένης πόλης μας, αναβοσβήνει και φωτίζει και τις δικές μας καρδιές στις μπόρες και στις φουρτούνες που περνούμε. Και αυτό το άσβεστο φως που αδιάκοπα χτυπά μέσ’το σκοτάδι, ελπίδα είναι και παρηγοριά, όχι μόνο των ναυαγών της θάλασσας μα και των θαλασσοδαρμένων της ζωής… Κι είναι σαν να λέει γλυκά…
Μα το φως του δεν φωτίζει μόνο τα σκοτεινιασμένα, ανταριασμένα πέλαγα. Σαν παλμός της καρδιάς της αγαπημένης πόλης μας, αναβοσβήνει και φωτίζει και τις δικές μας καρδιές στις μπόρες και στις φουρτούνες που περνούμε. Και αυτό το άσβεστο φως που αδιάκοπα χτυπά μέσ’το σκοτάδι, ελπίδα είναι και παρηγοριά, όχι μόνο των ναυαγών της θάλασσας μα και των θαλασσοδαρμένων της ζωής… Κι είναι σαν να λέει γλυκά…
"βάστα καρδιά και χτύπα στο ρυθμό μου… θα ξημερώσει ξαστεριά, και στο δικό σου πέλαγο..".
Βιβλιογραφία: M.J.Tancoigne σε μετάφραση Μαριέττας Ασημομύτη.
Robert. Pashley σε μετάφραση Δάφνη Γόντικα. Ομιλία Υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη.
