Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ (ΓΑΛΑΝΑΚΗ) ΤΕΛΕΙ "ΕΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ"..

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Β. Ζορμπάς
Μία σειρά σημαντικών εκκλησιαστικών δράσεων έλαβαν χώρα σε σχέση με τον εορτασμό του Αγίου Ειρηναίου του Λουγδούνου (Λυών). Η Εκκλησία της Κρήτης είχε τη χαρά να διαθέτει στη χωρία των Μητροπόλεών της τρεις σημαντικές προσωπικότητες με το ίδιο όνομα. 
Πρώτος, ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος. Στο Ηράκλειο Κρήτης τελέστηκε το βράδυ της 22ας Αυγούστου, στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέου του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου, Θεία Λειτουργία, στο τέλος της οποίας ο νυν Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος, αφού πρώτα χειροθέτησε σε Αρχιμανδρίτη τον εορτάζοντα π. Ειρηναίο Παπαδημητρίου, ομίλησε με λόγους καρδιακούς και αναφέρθηκε στο σεπτό πρόσωπο του προκατόχου του Αρχιεπισκόπου Ειρηναίου. Παρατήρησα το φωτογραφικό υλικό με τον τιμώμενο, με τη γνωστή ηρεμία που τον διακρίνει και την ασκητικότητά του, έτοιμος για το «νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ, καὶ τὰ καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις, τὴν Ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται» (Γ΄Ωδή Πάσχα).
Η δεύτερη εκδήλωση αφορούσε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Ειρηναίο, για τον οποίο η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, με ομόφωνη απόφασή της, εόρτασε την επέτειο της συμπλήρωσης τριάντα και πλέον, ετών Αρχιερατικής Διακονίας του στο όμορφο χωριό Φουρφουράς. Για την προσωπικότητά του μίλησε το πνευματικό του τέκνο, ο νυν Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, μία εξαιρετική ομιλία περί του έργου του, με αναφορές που άρχιζαν από την προσωπική τους σχέση στην Ιερά Μονή Γωνιάς μέχρι σήμερα.
Άραγε, τι κοινό είχαν οι παραπάνω δύο Μητροπολίτες; Ήταν και οι δύο πνευματικά τέκνα του πολιού Κισάμου και Σελίνου κυρού Ειρηναίου (Γαλανάκη). Τιμήθηκε και ο ίδιος από τους συγχωριανούς του, σύμφωνα με το πλούσιο Πρόγραμμα «Ειρηναία 2022» (Βλ. «Χανιώτικα Νέα» 24-8-2022, σελ. 31), με κεντρική ομιλία του Μιχάλη Γαλανάκη, με θέμα: «Το μήνυμα της ειρήνης στο έργο του Ειρηναίου Γαλανάκη» και απονομές τιμητικών διακρίσεων στους: κ. Σταύρο Αρναουτάκη, Περιφερειάρχη Κρήτης, κ. Νικόλαο Παπαδάκη, Γενικό Διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», κ. Πέτρο Πανηγυράκη, ταμία του Ιδρύματος «Αγία Σοφία» και κ. Μιχάλη Γαλανάκη, Έφορο Υλικού του Ιδρύματος «Αγία Σοφία».
Και οι τρεις Σεβασμιώτατοι εργάσθηκαν δίπλα – δίπλα, διακονώντας την Εκκλησία και τον άνθρωπο. Συμπορεύθηκαν όλοι μαζί για το καλό της Κρήτης. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για τον μακαριστό Κισάμου και Σελίνου κυρό Ειρηναίο: ΑΝΕΚ, ΕΤΑΝΑΠ, ΙΔΡΥΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, AΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟ, ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΡΗΤΗΣ, ΙΔΡΥΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ… Ένα τεράστιο, ένα ασύλληπτο, έργο, που μάς άφησε ως παρακαταθήκη και είχε ως βασικές αρχές που ξεκινούσαν από την Κρήτη και κατέληγαν στην Κρήτη. Όχι από τοπικισμό, αλλά ως θεωρία και ως πράξη μαζί! Δεν νομίζουμε ότι υπήρξε ποτέ εκκλησιαστικός ηγέτης που να μάζεψε τους Κρητικούς σε κοινούς αγώνες για ειρήνη και δικαιοσύνη και την προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος και για το μέλλον του τόπου γενικότερα. Πάντα μπροστάρης! 
Και οι τρεις συνέβαλαν σε μία κοινή προσπάθεια, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Στην περίπτωση, όμως, του μακαριστού Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κυρού Ειρηναίου Γαλανάκη -το 2023 συμπληρώνονται ήδη 10 χρόνια από την εκδημία του- μάς ζητά ο ίδιος, ως πνευματικός ηγέτης, όχι μόνο την προσευχή και την πνευματικότητα, την αγάπη και την καλοσύνη, την κοινωνική πρόνοια και ευποιία, την παιδεία και τον πολιτισμό, τα έργα της προόδου και της κοινής ωφελείας, τις σπουδαίες εκκλησιαστικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που έγιναν και γίνονται, αλλά και να διατηρήσουμε ως Κρήτες την αυτοσυνειδησία μας.
«Δεν μπορώ μπλιό, παιδάκι μου, να βλέπω και να ακούω», θα έλεγε βλέποντας και ακούοντας τα όσα συμβαίνουν στην εποχή μας. Και στο ερώτημα τι θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μία περίοδο συγχύσεως, σε μία περίοδο περίεργων συγκρούσεων, ακόμη και πολιτικών διενέξεων, ο ίδιος θα απαντούσε με μία λέξη: «συναλληλία». Να δουλεύουμε όλοι μαζί, ο καθένας με τη δύναμή του, με τα χαρίσματά του, με τις δυνατότητες που έχει, καθώς ο ένας προσθέτει κάτι στον άλλο για να γίνει κάτι καλύτερο. Πρέπει να καταλάβουμε και να συναποφασίσουμε ότι στο τέλος οφείλουμε όλοι να συνεργαστούμε για το μέλλον μας.
Γι’ αυτό έχουμε την ΕΥΘΥΝΗ στα επόμενα «ΕΙΡΗΝΑΙΑ 2023» να μην είναι μίας ημέρας, αλλά ενός έτους. Η πρόταση του σημερινού Δημάρχου του Αποκόρωνα κ. Χαράλαμπου Κουκιανάκη ελπίζουμε να εισακουστεί. Και να υπάρχουν κοινές δράσεις. Δεν χρειάζονται άλλα τραύματα και πληγές. «Η Ελλάδα δεν πληγώθηκε με την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά πληγώθηκε με την Καταστροφή της Σμύρνης», έλεγε ο ίδιος. Φτάνουν οι καταστροφές και οι διχασμοί.
Να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να μπει το όνομά του σε μία πανεπιστημιακή έδρα σε Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της Κρήτης μας ή ακόμη και του εξωτερικού. Πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να εντρυφήσουν στη σκέψη του. Φυσικά και η σκέψη του δεν τελεί «εν αιχμαλωσία»… Ήδη κυκλοφορούν τέσσερα (4) βιβλία για το πολύτιμο έργο που μας άφησε (Αντώνη Βακάκη, «Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης: Ρήματα Ζωής», Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, 2019. Παντελή Κατάκη, «Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης: Νοσταλγικές αναμνήσεις ανθρώπων που έζησαν κοντά του», Καστέλι 2022. Διδακτορική διατριβή Δέσποινας Αθανασιάδου – Στεφανουδάκη «Το ομιλητικό έργο του Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη (+2013) ως κήρυκα του Ευαγγελίου» και Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης «Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης: Μεταμορφώνοντας τον κόσμο. Λόγοι και Διάλογοι», εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2021) κι άλλες μελέτες που ετοιμάζονται για τον ίδιο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. 
Ακούω να μιλούν πολλοί σήμερα για «Πολιτική Θεολογία» ή όπως τη γνωρίζουμε ως «Θεολογία της Απελευθέρωσης» και λένε πως χρειάζεται και η Ορθόδοξη Εκκλησία να κάνει τούτο κι εκείνο και αγνοούν πλήρως τη σκέψη του, την οποία υιοθετούν ακόμη και οι πιο ακραίοι Αριστεροί . Ήταν πάντα παρών με τα κείμενά του, τις ομιλίες του και τα βιβλία του στα επίκαιρα θέματα, όπως ο πόλεμος, οι Νέες Τεχνολογίες, η οικογένεια, η ανάπτυξη της αγροτικής κοινωνίας κ.ά.
Ας ακούσουμε τον ίδιο τι μάς λέγει για το μέλλον του κόσμου: «Αν ο νέος, ο καλύτερος κόσμος που ζητούμε με την ειρήνη και την αγάπη, τότε καλούνται οι Χριστιανοί να αναλάβουν πρωτοβουλίες που στο παρελθόν πολλές φορές τις είχαμε αρνηθεί, για να τις πάρουν άλλες σκοτεινές δυνάμεις και να ταλαιπωρήσουν την ανθρωπότητα. Η μεγάλη πνευματική και ηθική κρίση που περνά η ανθρωπότητα (παρά την υλική της ευμάρεια), δεν θα λυθεί μόνο με οικονομικά και τεχνολογικά μέσα, αλλά θα λυθεί και θα υπερνικηθεί με μεγάλες αναπλαστικές δυνάμεις, που μόνο ο Χριστιανισμός διαθέτει». 
Το μήνυμα λοιπόν ένα, οι αποδέκτες πολλοί!

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ

Γράφει ο Δρ Κων. Β. Ζορμπάς,
Γενικός Διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης
Πριν από λίγες ημέρες ηγέτες από όλο τον πλανήτη προσήλθαν στο Παρίσι για να συνεορτάσουν τα 100 χρόνια από την υπογραφή της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκατομμύρια οι νεκροί, στρατιώτες και άμαχος πληθυσμός, πλήρωσαν με τη ζωή τους το κόστος του πολέμου. Οι πόλεμοι φυσικά δεν σταμάτησαν, ο λήθαργος συνεχίζεται και οι ανθρώπινες ζωές συνεχίζουν να χάνονται. Το πάθημα δυστυχώς δεν έγινε μάθημα. Ακολούθησαν νέοι πόλεμοι, νέες καταστροφές και αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή.  Ιδιαίτερα στις ημέρες μας με μία άλλη μορφή πολέμου που είναι τα τροχαία! Η σημερινή ημέρα είναι Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, η οποία καθιερώθηκε το 1993 από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων. Η ημέρα αυτή έλαβε παγκόσμιο χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με το Ψήφισμα 60/5 της 26ης Οκτωβρίου 2005.
Υπάρχουν πολλές προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού προβλήματος. Δυστυχώς δεν βλέπουμε καμία βελτίωση, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ακούμε τους ειδικούς, αλλά δεν ακούμε τις φωνές των νέων παιδιών. Υπάρχει και μία άλλη προσέγγιση που βιώσαμε στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης με την παγκρήτια συμμετοχή μαθητών για τη σύνταξη της «Διακήρυξης για τη Ζωή», το 2017.
Η «Διακήρυξη για τη Ζωή» έχει ως κεντρικό πυρήνα  προβληματισμού την κρίση του πολιτισμού μας και την κρίση των αξιών. Στο Συνέδριο, το οποίο τελούσε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Προεδρίας, έλαβαν μέρος μαθητές από τα Σχολεία 1ο ΓΕΛ Αγίου Νικολάου, 2ο ΓΕΛ Ιεράπετρας, ΓΕΛ Νέας Αλικαρνασσού, ΓΕΛ Ατσιπόπουλου, ΓΕΛ Κολυμπαρίου, ΓΕΛ Κισάμου και  Πατριαρχική Σχολή Κρήτης- Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο.
Το κείμενο της Διακήρυξης αρχίζει με τη ρήση του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, «Πάντα μοι ἔξεστιν ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει˙ πάντα μοι ἔξεστιν ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος» (Α΄ Κορ., 6:12), δηλαδή «όλα μου επιτρέπεται να τα κάνω, μας λέγει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, αλλά δεν είναι συμφέρον να τα πράττω όλα. Όλα μου επιτρέπονται, αλλά εγώ δεν θα εξουσιασθώ και δεν θα υποδουλωθώ σε τίποτα που να προσβάλλει την αξιοπρέπειά μου και να απειλεί τη ζωή μου».
Έμφαση δίδεται στο σεβασμό του ανθρωπίνου προσώπου, στον αγώνα για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του ανθρώπου, πέρα από διακρίσεις και καταχρήσεις, αλλά και στην απόρριψη του θανάτου που προέρχεται από τα τροχαία και τα επακόλουθά του, καθώς το κείμενο αποτελεί μία μεγάλη κατάφαση στη ζωή.
Κατά τη Διακήρυξη, «με τη δύναμη που μας χάρισε το παρόν βήμα του διαλόγου, η πίστη στις πανανθρώπινες αξίες, η “Πρόσωπον προς Πρόσωπον” κοινωνία, οι αξίες που υπηρετούμε ως άνθρωποι και ο ειλικρινής διάλογος μεταξύ μας, θεωρούμε καθήκον μας να διακηρύξουμε με την παρούσα συνάντησή μας και να ενώσουμε τις φωνές μας, πως το παρόν Συνέδριο δεν έχει την πρόθεση να καταδικάσει, αλλά να προβληματίσει, να ευαισθητοποιήσει και να αφυπνίσει πάνω στο φλέγον ζήτημα των τροχαίων, ένα ζήτημα ζωής και θανάτου».
Για αυτούς τους λόγους «πιστεύουμε ότι το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων είναι πρωτίστως πρόβλημα έλλειψης παιδείας, που σχετίζεται τόσο με τη συμπεριφορά μας, όσο και με την ευρύτερη αντίληψή μας για τον κόσμο και τη ζωή» […]. «Η λύση δεν βρίσκεται ούτε στα υψηλά πρόστιμα, ούτε στις αυστηρές ποινές, αλλά στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και το συνάνθρωπο, διότι όπως διαβάζουμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, κεφάλαιο 12, στίχος 33: “και το αγαπάν τον πλησίον ως εαυτόν πλείόν εστι πάντων των ολοκαυτωμάτων και των θυσιών”, δηλαδή “το να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου, είναι το σπουδαιότερο από όλα τα δώρα στο Θεό και τις θυσίες”».
  Το κείμενο ολοκληρώνεται με έκκληση στην ελληνική Πολιτεία, στα Κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους Διεθνείς Οργανισμούς, στις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, στις Θρησκευτικές Κοινότητες, στους Τοπικούς Άρχοντες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ Βαθμού, σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως και στον καθένα ξεχωριστά, να εργαστούμε μαζί και να αγωνιστούμε για την πολυπόθητη αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας και την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, ενάντια στο θάνατο από τα τροχαία.
  Η Διακήρυξη στέλνει δυνατά ένα διαφορετικό Μήνυμα:«Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ. Προτεραιότητα στη Ζωή!». Μήπως πρέπει να αλλάξουμε τρόπο προσέγγισης για την αντιμετώπιση των Τροχαίων στην Ελλάδα και την Κρήτη; (βλπ. ολόκληρη τη Διακήρυξη στην ιστοσελίδα, www.oac.gr). Είθε παρόμοιες προσπάθειες να συνεχισθούν, ώστε να αλλάξει ριζικά η νοοτροπία μας και να καλλιεργηθεί στη συνείδηση όλων των πολιτών παγκοσμίως, η ευαισθησία σε θέματα οδικής ασφάλειας, ώστε να λειτουργούν μέσα στο κοινωνικό σύνολο ως υπεύθυνοι και ενεργοί πολίτες. Η ευαισθητοποίηση, η επαγρύπνηση και η αφύπνιση των συνειδήσεων των σημερινών παιδιών και αυριανών πολιτών, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.