ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Φαραντάκης Μανώλης Πολυτεχνίτης -Πηγαδάς 1890-1980

Παιδί ακόμα αρχές του περασμένου αιώνα έμαθε την τέχνη του πηγαδά κοντά σε κάποιον Γιακουμή από τα Καλλεργιανά. 

-Το πηγάδι ήταν τότες η ζωή του ανθρώπου, έλεγε!! Τα βρυσινά νερά ήταν αραιά και σε θέσεις μακρινές, σε βαλτοτόπια, που έβλαφταν την υγεία των ανθρώπων.

Ο Φαραντομανώλης είχε ανοιγμένα κάμποσα πηγάδια, δεν απέτυχε ποτέ ούτε στο άνοι9γμα ούτε και στο χτίσιμο. Είχε το μεράκι της όμορφης δουλειάς, ακόμα και τον πάτο που δεν τον έβλεπε κανείς τον έφτιαχνε όμορφο με μεράκι.

Το πηγάδι είναι μια δουλειά που δεν σηκώνει λάθη. Μπορεί να γενεί τρομερός κόπος και να μην βρεθεί νερό, μπορεί το τοίχωμα του χαμηλά να είναι αχαμνό και ξεχειλώνει και να πουμώσει αμέσως, Εγώ πάντα πρόσεχα να 'ναι και τα υλικά καλά.. έλεγε στα βαθιά του γεράματα.

Απόσπασμα από το ημερολόγιο του εκπολιτιστικού συλλόγου Δραπανιά του 2006