ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ !

Χθες αναρωτιόμουν ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά που συμβαίνουν στον Μπάλο, και σε μικρό σχόλιο μου παρακινούσε τον φίλο Γιάννη να μας πει σας υπεύθυνος του Δασαρχείου. Σήμερα πήρα την παρακάτω επιστολή που σας την μεταφέρω και θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ κατατοπιστική .

Αν και κουρασμένος, γιατί η διαχείριση προστατευόμενης περιοχής με περίπου πενήντα εργαζόμενους και με υποδομές απλωμένες σε πολύ μεγάλη έκταση απαιτεί και φυσική παρουσία, θα ήθελα να σου δώσω μια μικρή απάντηση στην επίκληση σου:
Το Καστέλλι η Κίσαμος έχει χάσει αρκετές ευκαιρίες να οικοδομήσει συμμαχίες αλλά και σχέσεις εμπιστοσύνης με φορείς υπηρεσίες και άμεσους γείτονες (και δεν εννοώ την Μύθημνα μόνο ή το Ινναχώριο επίσης) στο παρελθόν και τώρα δρέπει τους καρπούς της ασυνεπούς στάσης των ηγετών της διαχρονικά..
Για να διοικηθεί ένας τόπος χρειάζεται ο πρώτος πολίτης του να έχει επίγνωση της «μικρότητας του» λόγω των πεπερασμένων δυνατοτήτων που έχει η κάθε προσωπικότητα. Να είναι πρώτος μεταξύ ίσων αλλά να κατέχει την τέχνη της σύνθεσης των απόψεων. Να είναι δίκαιος αλλά και να αποδίδει δικαιοσύνη.
Να ακούει όλους ένα –ένα, αλλά να αποφασίζει για όλων το όφελος. Τότε δεν του χρειάζεται ούτε καν δική του ομάδα!!
Δυστυχώς σήμερα, αλλά και από παλιά- Ο Βενιζέλος έλεγε ότι δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια αλλά εθνικά συμφέροντα- με τις συναισθηματικές κορώνες και τις «φιλικές διαχειρίσεις» δεν γίνεται τίποτα στην Κίσαμο, απλά περιχαρακωθήκαμε στην, και φυσική, απομόνωση μας και μας φταίνε οι άλλοι ή ένας που μας καταράστηκε..
Πόσα χρόνια πασχίζει ο τόπος για να πείσει (ποιόν;) ότι η Γραμβούσα του ανήκει;
Νομικά δεν του ανήκει, γιατί δεν την παράλαβε ποτέ. Αυτό πως πρέπει να ειπωθεί για να γίνει αντιληπτό; Μα αν χρειάζεται ένας τόπος αλλά και οι «αυτοπαραμυθιαζόμενοι» ηγέτες του εφτά έως δέκα χρόνια για να αντιληφθούν το ελάχιστο, τότε τι να περιμένει κανείς για μείζονα ζητήματα.
Σε αυτό το διάστημα θα είχε εγερθεί αγωγή διεκδίκησης απέναντι στο δημόσιο με κύριο επιχείρημα «την απώλεια γαιών λόγω τυπικής αμέλειας προγόνων» και ίσως είχε υπάρξει και δικαίωση.(αυτό ισχύει και για όσους ιδιώτες θεωρούν ότι είναι ιδιοκτήτες εκτάσεων από «εκεί που βγαίνει ο ήλιος μέχρι εκεί που δύει» κλπ)
Για τις ομπρέλες στην άμμο: Η Διεύθυνση Δασών δεν έχει κράτος στην άμμο.
Για τα παντοειδή παραπήγματα όμως μέσα στους σχοίνους και τις χαρουπιές έχει προχωρήσει σε πρωτόκολλα κατεδάφισης και αναμένει την προσωποποίηση τους και πάντως δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα νομιμοποίησης.
Αδειοδοτεί μια επιτροπή υπό την Κτηματική υπηρεσία στην οποία συμμετέχει και ο οικείος ΟΤΑ.
Το λιμεναρχείο μάλλον δεν έχει αντικείμενο δεν μιλούμε για χερσαία ζώνη λιμένος ή θάλασσα.
Ο ΟΤΑ και η Υπηρεσία περιβάλλοντος της Νομαρχιακής αυτ/σης πρέπει να αναλάβουν δράση.
Με εκτίμηση Γιάννης Φωτάκης