Μεγάλα προβλήματα στο στάδιο Κισάμου, λέει, το προηγούμενο φύλο της εφημερίδας Νέοι Ορίζοντες και η αλήθεια είναι ότι όποιος δεν έχει μπει το τελευταίο διάστημα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο του δημοτικού σταδίου μας, δεν μπορεί να καταλάβει την καταστροφή που έχει συντελεστεί σε αυτό τα τελευταία χρόνια.
Οι συνθετικοί τάπητες σίγουρα έχουν μια μικρή περίοδο ζωής που και αυτή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που μπορούν να την μεγαλώσουν ή δυστυχώς όπως στην περίπτωση μας να την μικρύνουν. Η συντήρηση σε ένα τόσο μεγάλο στάδιο χρειάζεται καθημερινή δουλειά και η φροντίδα σίγουρα εξαρτάται από τις υποδείξεις αυτών που την τοποθέτησαν, όσο και από τα χέρια αυτών που θα έκαναν τις απαιτούμενες εργασίες. Δυστυχώς χέρια για εργασία δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
Στην περιοχή μας υπάρχουν 3 ομάδες, 2 ακαδημίες, δύο αγώνες την βδομάδα και πάμπολλοι αλλοδαποί που «μπουκάρουν» ανενόχλητοι όποια ώρα και στιγμή γουστάρουν, έτσι η καταστροφή δεν είναι κάτι που δεν το περιμέναμε, απλά ήρθε πολύ γρηγορότερα !!!
Βέβαια, το ερώτημα σήμερα είναι, αν μπορούμε και ιδιαίτεροι ποιοι θα ενδιαφερθούν να ξανά προσπαθήσουν να ξανά τοποθετήσουμε νέο τάπητα ;
Όμως εγώ επιμένω να μη το ψάχνετε, γιατί αν καταστραφεί με τα σημερινά δεδομένα - αφραγκία, έλλειψη ευεργετών- είναι πολύ δύσκολο ως ακατόρθωτο να ξαναγίνει ψευτοπράσινο το γηπεδάκι μας. Βλέπε άμοιρε Κισαμίτη το κλειστό γυμναστήριο πως προσάραξε, βλέπε το Θεοχαράκειο πως κατάντησε.
Υπάρχει υπάλληλος στο γήπεδο αλλά κάνει και αυτός ότι μπορεί, εξάλλου είναι ολομόναχος, αυτό όμως που απουσιάζει τα τελευταία χρόνια από εκεί είναι η επιτροπή σταδίου, είναι η έλλειψη σωστού προγραμματισμού, είναι η έλλειψη των σωστών ανθρώπων που να μπορέσουν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της νεολαία μας. Το να διοριστείς σε μια επιτροπή και να εποπτεύεις μια δημοτική περιουσία αξίας 10.000.000 Ε σίγουρα δεν είναι παιχνιδάκι και φυσικά χρειάζεται συλλογική δουλειά για να πά(ρ)ει μπρος.
Μια επίσκεψη στα άλλα δημοτικά στάδια του νομού θα σας πείσουν για την δουλειά που γίνεται σε αυτά αλλά και πόσο υπεύθυνοι άνθρωποι απαρτίζουν τις επιτροπές που διαχειρίζονται περιουσίες που ανήκουν όχι στον δήμο αλλά….στους νέους.
Τα τέσσερα χρόνια που κράτησε ο συνθετικός τάπητας δυστυχώς είναι λίγα, πολύ λίγα, όταν κάποτε μας έδιναν σαν ελάχιστη εγγύηση τα οκτώ, αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποιοι λόγοι που οδήγησαν στην τόσο γρήγορη καταστροφή του. Η δημοτική αρχή στην οποία ανήκει το στάδιο, ας πάρει επιτέλους μια απόφαση και ας βάλει ένα ωράριο στο στάδιο, ας βάλει και ένα λουκετάκι στον κάθε ένα που δεν έχει δουλειά να μπαίνει και τέλος ας προσπαθήσει να περισώσει τούτη την ώρα ότι μπορεί.
Είναι κρίμα αυτό το στάδιο που όπως και να το κάνουμε δεύτερο δεν μπορούμε να κάνουμε να αφήνεται στην πλήρη αδιαφορία και στην τύχη του.
Ούτε ένας, ούτε δυο, αλλά τρεις δημοτικοί άρχοντες είχαν υποσχεθεί για φωτισμό στο γήπεδο, μην λέμε και ονόματα, αλλά τουναντίον και οι τρεις το μόνο που κατάφεραν ήταν να πετσοκόψουνε κομματάκι- κομματάκι τις γωνίες του.
Αν δεν μπορείς να προσφέρεις στους νέους τότε πως θα τους κρατήσεις κοντά σου, πως θα τους αποτρέψεις από τις κακοτοπιές ; Ήταν και σλόγκαν στις προεκλογικές καλένδες το ξεχάσατε ;
Οι συνθετικοί τάπητες σίγουρα έχουν μια μικρή περίοδο ζωής που και αυτή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που μπορούν να την μεγαλώσουν ή δυστυχώς όπως στην περίπτωση μας να την μικρύνουν. Η συντήρηση σε ένα τόσο μεγάλο στάδιο χρειάζεται καθημερινή δουλειά και η φροντίδα σίγουρα εξαρτάται από τις υποδείξεις αυτών που την τοποθέτησαν, όσο και από τα χέρια αυτών που θα έκαναν τις απαιτούμενες εργασίες. Δυστυχώς χέρια για εργασία δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
Στην περιοχή μας υπάρχουν 3 ομάδες, 2 ακαδημίες, δύο αγώνες την βδομάδα και πάμπολλοι αλλοδαποί που «μπουκάρουν» ανενόχλητοι όποια ώρα και στιγμή γουστάρουν, έτσι η καταστροφή δεν είναι κάτι που δεν το περιμέναμε, απλά ήρθε πολύ γρηγορότερα !!!
Βέβαια, το ερώτημα σήμερα είναι, αν μπορούμε και ιδιαίτεροι ποιοι θα ενδιαφερθούν να ξανά προσπαθήσουν να ξανά τοποθετήσουμε νέο τάπητα ;
Όμως εγώ επιμένω να μη το ψάχνετε, γιατί αν καταστραφεί με τα σημερινά δεδομένα - αφραγκία, έλλειψη ευεργετών- είναι πολύ δύσκολο ως ακατόρθωτο να ξαναγίνει ψευτοπράσινο το γηπεδάκι μας. Βλέπε άμοιρε Κισαμίτη το κλειστό γυμναστήριο πως προσάραξε, βλέπε το Θεοχαράκειο πως κατάντησε.
Υπάρχει υπάλληλος στο γήπεδο αλλά κάνει και αυτός ότι μπορεί, εξάλλου είναι ολομόναχος, αυτό όμως που απουσιάζει τα τελευταία χρόνια από εκεί είναι η επιτροπή σταδίου, είναι η έλλειψη σωστού προγραμματισμού, είναι η έλλειψη των σωστών ανθρώπων που να μπορέσουν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της νεολαία μας. Το να διοριστείς σε μια επιτροπή και να εποπτεύεις μια δημοτική περιουσία αξίας 10.000.000 Ε σίγουρα δεν είναι παιχνιδάκι και φυσικά χρειάζεται συλλογική δουλειά για να πά(ρ)ει μπρος.
Μια επίσκεψη στα άλλα δημοτικά στάδια του νομού θα σας πείσουν για την δουλειά που γίνεται σε αυτά αλλά και πόσο υπεύθυνοι άνθρωποι απαρτίζουν τις επιτροπές που διαχειρίζονται περιουσίες που ανήκουν όχι στον δήμο αλλά….στους νέους.
Τα τέσσερα χρόνια που κράτησε ο συνθετικός τάπητας δυστυχώς είναι λίγα, πολύ λίγα, όταν κάποτε μας έδιναν σαν ελάχιστη εγγύηση τα οκτώ, αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποιοι λόγοι που οδήγησαν στην τόσο γρήγορη καταστροφή του. Η δημοτική αρχή στην οποία ανήκει το στάδιο, ας πάρει επιτέλους μια απόφαση και ας βάλει ένα ωράριο στο στάδιο, ας βάλει και ένα λουκετάκι στον κάθε ένα που δεν έχει δουλειά να μπαίνει και τέλος ας προσπαθήσει να περισώσει τούτη την ώρα ότι μπορεί.
Είναι κρίμα αυτό το στάδιο που όπως και να το κάνουμε δεύτερο δεν μπορούμε να κάνουμε να αφήνεται στην πλήρη αδιαφορία και στην τύχη του.
Ούτε ένας, ούτε δυο, αλλά τρεις δημοτικοί άρχοντες είχαν υποσχεθεί για φωτισμό στο γήπεδο, μην λέμε και ονόματα, αλλά τουναντίον και οι τρεις το μόνο που κατάφεραν ήταν να πετσοκόψουνε κομματάκι- κομματάκι τις γωνίες του.
Αν δεν μπορείς να προσφέρεις στους νέους τότε πως θα τους κρατήσεις κοντά σου, πως θα τους αποτρέψεις από τις κακοτοπιές ; Ήταν και σλόγκαν στις προεκλογικές καλένδες το ξεχάσατε ;