ΑΠΟΨΗ / ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ

Γράφει ο Γιώργος Μυλωνάκης*
 Ο τίτλος του κειμένου που είναι παράφραση της αρχαίας φράσης «αιδώς Αργείοι» και αποδίδεται σε ομάδες ανθρώπων που κάνουν πράγματα ντροπιαστικά, θεωρώ πως στις μέρες μας ταιριάζει απόλυτα στους πρωταγωνιστές του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ με την πιο βαριά του μετάφραση: Αίσχος φαύλοι, αίσχος ανήθικοι.
Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. σημαίνει: Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων και Εγγυήσεων.
Και μόνο η μακρόσυρτη και αυστηρά διατυπωμένη ονομασία του οργανισμού έπειθε τον κάθε φιλήσυχο, τίμιο, καλοπροαίρετο και απονήρευτο πολίτη πως επρόκειτο για τον ναό της καλοδιαχείρισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την ενίσχυση των αγροκτηνοτρόφων.
 Κι όμως για άλλη μια φορά τα «μεγαλεία» μας, τοποθετούν τη χώρα πανευρωπαϊκά στην κορυφή της κρατικής διαφθοράς. Το τερατώδες σκάνδαλο διαπερνά ολόκληρο το κρατικό σύστημα από την κορυφή της εξουσίας ως τους απλούς πολίτες.
 Δεν αφορά κάποιο παρακρατικό μηχανισμό που στήθηκε μέσα στο κράτος ή μια κατάσταση που ξέφυγε λόγω ανεπαρκούς κρατικής οργάνωσης ή λόγω παρανομιών λίγων επίορκων υπαλλήλων σε συνεργασία με ασυνείδητους παραγωγούς.
 Πρωταγωνίστησε το επίσημο κράτος με κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες υπουργούς, βουλευτές, διορισμένα στελέχη υπηρεσιών, κομματικά στελέχη, συνδικαλιστές αγροκτηνοτροφικών οργανώσεων και πρόθυμους συνεργάτες, αληθινούς ή ψεύτικους (μαϊμού) αγροτοκτηνοτρόφους. Το κράτος δούλεψε με όρους παρακράτους άλλων εποχών. Το μεγάλο φαγοπότι με τα χρήματα των επιδοτήσεων στήθηκε για να φάνε εκατομμύρια ευρώ από το πλιάτσικο στα ευρωπαϊκά κονδύλια όχι μόνο οι φαινομενικά δικαιούχοι αλλά και όσοι τους ενέταξαν στο κύκλωμα, πολιτικά και υπηρεσιακά πρόσωπα. Η μεγάλη απάτη, και έδινε πολύ χρήμα στους εμπλεκόμενους και εξασφάλιζε μεγαλύτερη εκλογική πελατεία στο κυβερνητικό κόμμα. Οι άριστοι του επιτελικού κράτους έστησαν άριστα την κομπίνα. Με την αντίληψη πως το κράτος είναι λάφυρο τους, ξεπέρασαν κάθε ηθικό ηθικό φραγμό. Σκάνδαλα στον χώρο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων έχουν συμβεί  και παλαιότερα με άλλες κυβερνήσεις (καλαμποκιού, βάμβακος). Ακόμη και στο χώρο της ελαιοπαραγωγής χρόνια τώρα δεν γίνεται η καλύτερη διαχείριση των επιδοτήσεων (απανωγραψί ματα κ.α.). Ο εθισμός και η ανοχή της κοινωνίας σε άνομες και άδικες πρακτικές αποτέλεσε το πρόσφορο έδαφος για την ευδοκίμηση του τελευταίου και μεγαλύτερου στο είδος σκανδάλου. 
 Γιατί πράγματι ο μηχανισμός που στήθηκε λέγεται εγκληματική οργάνωση. Ξέραμε λίγο πολύ όλοι πως οι δηλωμένοι ελαιώνες είναι πολύ περισσότεροι των πραγματικών και τα κοπάδια των ζώων που δηλώνονται πολύ περισσότερα των υπαρχόντων. Όμως τώρα μαθαίνουμε τα τελευταία και μεγάλα αίσχη. Για ελαιώνες σε στρατόπεδα και λίμνες, βοσκοτόπια σε αεροδρόμια και πόλεις, ιδιοκτησίες και ενοικιάσεις σε νησιά και βουνά της βόρειας Ελλάδας από κρητικούς κτηνοτρόφους και για βαμβακοπαραγωγή στην Κρήτη!
 Για αγροτικές και κτηνοτροφικές επιδοτήσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο, σε συζύγους και συγγενείς υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών, πολιτικών, διορισμένων προέδρων οργανισμών ακόμη και σε ηγούμενους μοναστηριών. 
Η βρομιά έγινε ποτάμι που κάθε μέρα που περνά ξεχειλίζει περισσότερο και πνίγει τον τόπο. Με το σκάσιμο του μεγάλου σκανδάλου, η κυβέρνηση υποτιμώντας τον κοινό νου των πολιτών, έτρεξε να το δικαιολογήσει μιλώντας γενικόλογα για αστοχίες, χρόνιες παθογένειες, εσωτερικές αδυναμίες υπηρεσιών και υποσχέθηκε κάθαρση.
 Είναι η ίδια που «φύτευε» κάθε χρόνο και άλλο διοικητή στον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι να πετύχει τον πιο συνεργάσιμο στις απάτες.
 Τώρα που προχωρεί η ηλεκτρονική διακυβέρνηση με την ψηφιοποίηση του κράτους, αντί να μειώνονται τα σκάνδαλα και η διαφθορά, αυξάνονται. Είναι ξεκάθαρο η μεγάλη ληστεία ήταν επιλογή της. 
 Όμως και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος, οι φορείς και οι οργανώσεις έχουν τεράστιες ευθύνες για όσα συνέβησαν και συμβαίνουν γιατί αρκετά ήξεραν και τα ανέχονταν είτε γιατί όταν ήταν σε κυβερνητική θέση δεν έβαλαν τήξη στα πράγματα είτε γιατί λάθος υπολογίζοντας μετρούσαν το εκλογικό κόστος είτε γιατί ήταν όμηροι κάποιων συνδικαλιστών τους στον αγροτοκτηνοτροφικό χώρο που κι αυτοί συμμετείχαν στο πάρτι. Έπρεπε να γίνει ο ευρωπαϊκός έλεγχος και να διατάξει η ευρωπαϊκή εισαγγελία για να ξεκουκουλωθεί το βρομερό κύκλωμα.
 Το 80% των παρανομιών των χωρών της Ευρώπης στον τομέα αυτών των επιδοτήσεων συνέβησαν στη μικρή Ελλάδα! Το 80% της ελληνικής απάτης αφορά την Κρήτη!
 Αυτή η εύνοια του ΟΠΕΚΕΠΕ στους Κρητικούς πώς να ερμηνευθεί; Είμαστε οι Κρητικοί πιο έξυπνοι, πιο καπάτσοι, πιο πονηροί; Είναι οι Κρήτες πολιτικοί και άλλα στελέχη από το νησί που εμπλέκονται στο σκάνδαλο πιο δραστήριοι των συναδέλφων τους της υπόλοιπης χώρας; Ή ήταν ο μόνος τρόπος για να αλλάξει το εκλογικό χρώμα στο νησί; Ας μη μιλήσουμε για το πάχος του δέρματος και για ηθικές αναστολές των πρωταγωνιστών στα σκάνδαλα. Δεν έχει νόημα.
 Άραγε θα συνειδητοποιήσουν έστω και τώρα όσοι αγρότες και κτηνοτρόφοι που με την έλξη του τζάμπα χρήματος μπήκαν στο κόλπο, πως δεν είναι μαγκιά να τρώνε χρήματα που δεν τους ανήκουν γιατί δεν τα κλέβουν από ένα άγνωστο μακρινό τσιφλίκι αλλά από την τσέπη του συναδέλφου τους και συντοπίτη τους αγρότη και κτηνοτρόφου που τα παίρνει μειωμένα, αφού το ευρωπαϊκό πακέτο επιδοτήσεων είναι συγκεκριμένο; Σε μια εποχή που το χρήμα είναι ο
επικρατέστερος στόχος του ανθρώπου, γιατί οι ανάγκες του -πραγματικές και επίπλαστες- αυξάνονται, πόσοι άραγε συνειδητοποιούν πως όταν αυτό ρέει άνομα και αμαρτωλά, φέρνει μόνο δεινά και ηθική κατάπτωση στην κοινωνία και ιδιαίτερα στα ευάλωτα στρώματα; Η διαφθορά και η φθορά της κοινωνίας πάνε μαζί. Τρανή απόδειξη οι όλο και αυξανόμενες παρτίδες όπλων, πυρομαχικών και ναρκωτικών που μαζί με τα παράνομα εκατομμύρια καταφθάνουν στο νησί μας.
 Τα 4×4 πολυτελείας αγροτικά (υποτίθεται) αυτοκίνητα με μαύρα τζάμια και ρόδες βαρέλια, περισσότερο χρόνο βρίσκονται έξω από τα νυχτερινά μπαρ παρά στα χωράφια και τις στάνες.
Μέσα σ' αυτό το καταπτωτικό περιβάλλον οι εκπαιδευτικοί των 700 ευρώ που δεν τους φτάνουν ούτε για το ενοίκιο τους καλούνται να βρουν την ψυχική δύναμη και το σθένος να διδάξουν στα παιδιά μας τις ανθρώπινες αρετές και αξίες. Να τα μυήσουν στην αιώνια αξία της με μόχθο απόκτησης που αποτελεί ουσία της ζωής.
 Αυτές τις μέρες ανακοινώθηκαν οι βαθμολογίες των πανελλαδικών εξετάσεων και για άλλη μια χρονιά αρκετοί μαθητές στον στίβο της εκπαίδευσης, όπως και σε κάθε άλλο στίβο, διέπρεψαν. Αυτά τα παιδιά, η Ελλάδα της μίζας και της αρπαχτής που συνεχίζει να τρώει τις σάρκες της, με το τέλος των πανεπιστημιακών τους σπουδών, έτοιμους επιστήμονες θα τους δωρίσει σε άλλες χώρες. Αλλά και όσοι μείνουν εδώ, ποιους καθαρούς δρόμους θα βρουν για να προσφέρουν ώστε να προκόψουν οι ίδιοι και ο τόπος;
 Οι ευσυνείδητοι πολίτες είναι συντριπτικά οι περισσότεροι. Όμως το επίπεδο της κοινωνίας και του πολιτισμού πολλές φορές χαρακτηρίζεται από τις πράξεις των ολίγων. Οι πολλοί λοιπόν ας αξιολογήσουμε περισσότερο τι μας συμβαίνει κάθε φορά και γιατί. Ας μην εθιζόμαστε στην άρρωστη πραγματικότητα που κάποιοι επιμένουν να συντηρούν συντηρούν γιατί τους συμφέρει. Σε κάθε χώρο, με κάθε ευκαιρία, από κάθε πόστο με κάθε ρόλο, να καυτηριάζουμε τα παρακμιακά φαινόμενα.
 Ας καταλάβουμε πως κράτος δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, τα στελέχη της, το κόμμα και οι διάσπαρτοι ανά την επικράτεια διορισμένοι της. Κράτος είμαστε όλοι οι πολίτες που τα δικαιώματά μας τα οποία δεν μας χαρίστηκαν αλλά τα εξασφάλισαν οι αγώνες των προγόνων μας για ελευθερία και δημοκρατία, ορίζουν και τις υποχρεώσεις μας. Να πάψουμε να στεκόμαστε στην άκρη και να
τα περιμένουμε όλα τα καλά από σωτήρες. Τέτοιοι αυτόκλητοι, πολλές φορές ήλθαν και ήταν της καταστροφής.
 Οι τριακόσιοι της Βουλής που σε κάθε ευκαιρία τους βάζουμε στο ίδιο σακί και τους βρίζουμε και που δεν είναι όλοι ίδιοι, είναι η εικόνα της κοινωνίας, είμαστε εμείς, είναι οι συμπολίτες μας που με την ψήφο μας βρίσκονται εκεί. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους ανά τη χώρα εκλεγμένους αντιπροσώπους μας. Να αφήσουμε στην άκρη τις συνωμοσίλογίες που θέλουν σκοτεινές εχθρικές του Ελληνισμού δυνάμεις να έχουν στόχο την αλλοτρίωση του έθνους που κατά την αρχαιότητα φώτισε τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλά και έτσι να είναι, η στάση εμάς των νεοελλήνων δεν τιμά την την ιστορία μας. Να αναλάβουμε σαν άτομα αλλά και συλλογικά τις ευθύνες που μας αναλογούν, να γίνουμε ενεργοί πολίτες στους χώρους που ζούμε και διατεθειμένοι να επωμιστούμε τις όποιες συνέπειες, να γινόμαστε εμπόδιο σε κάθε απόπειρα συμφερόντων για κακοδιαχείριση του τόπου και της ζωής μας.
 Το κράτος θα γίνει καλύτερο και η διαχείριση του δικαιότερη μόνο αν το επιβάλλουν οι πολίτες με τους αγώνες τους και τις συνεχείς παρεμβάσεις τους.
*Μαθηματικός