ΣΦΑΚΟΠΗΓΑΔΙ / ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 200 ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

  Η Κομματική Οργάνωση Βάσης Κισσάμου του ΚΚΕ διοργάνωσε την Κυριακή 4 Μαϊου εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους 200 εκτελεσμένους Κομμουνιστές στην Καισαριανή στο Σφακοπηγάδι εξω απο το πρώην δημοτικο σχολείο όπου υπάρχει και το άγαλμα του Παναγιώτη Κορναράκη (Κορνάρου), αρχισυντάκτη του Ριζοσπάστη, που εκτελέστηκε την 1η Μαϊου του 1944, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, από τους Ναζί κατακτητές.

 Κεντρικός ομιλητής ο Γιώργος Φραγκιουδάκης, στέλεχος του ΚΚΕ και δημοτικός Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση Κισάμου.

Η ομιλία του κυρίου Φραγκιουδάκη ...

Ο Παναγιώτης Κορνάρος γεννήθηκε εδώ στο Σφακοπηγάδι Κισάμου το 1908.
Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο δημοτικό σχολείο του χωριού του, που βρίσκεται πίσω μας και ήταν άριστος μαθητής.
Το καλοκαίρι του 1925 γράφεται στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. αριστούχος φοιτητής και παρότι ήταν πρώτος στη σχολή του δεν του δόθηκε υποτροφία διότι ανέπτυσσε έντονη φοιτητική συνδικαλιστική δράση.
Τον Ιούλη του 1929 από την κυβέρνηση Βενιζέλου ψηφίζεται το περίφημο «Ιδιώνυμο», που έστειλε στις φυλακές και τις εξορίες χιλιάδες αγωνιστές, είτε ήταν  κομμουνιστές είτε όχι. H ψήφιση του «Ιδιώνυμου» και τα χρονίζοντα φοιτητικά αιτήματα, οδηγούν στο τέλος Νοεμβρίου του 1929 στη μεγάλη φοιτητική απεργία με διαδηλώσεις και σκηνές βίαιης καταστολής, όπου 32 φοιτητές καταδικάζονται όλοι ως πρωταίτιοι και κλείνονται στις φυλακές. Ο Κορνάρος που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις  αποβλήθηκε από όλα τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας,. Στρατεύτηκε αμέσως και υπηρέτησε στο 14ο Σύνταγμα στα Χανιά. Το 1931, ο πρωτομάρτυρας της Αντίστασης Βαγγέλης Κτιστάκης επιστρέφει στα Χανιά, από τις σπουδές του στη Γερμανία με διδακτορικό κι έχοντας γνωρίσει το μαρξισμό, στρατεύεται και υπηρετεί στην 5η Μεραρχία. Στο στρατό συνδέθηκε με τους διανοούμενους κομμουνιστές Πάνο Κορνάρο και Γιώργο Τσιτήλο. Μετά το τέλος της στρατιωτικής τους θητείας οι παραπάνω δημιούργησαν μια ομάδα κάτω από την καθοδήγηση του Βαγγέλη Κτιστάκη στην οποία προστέθηκαν οι διαλεχτοί σύντροφοί τους ο γεωπόνος Νίκος Μαριακάκης, ο Θρασύβουλος Καλαφατάκης, ο Γιώργης Πετράκης, ο Μανώλης Πισαδάκης και άλλοι που έβαλαν τα θεμέλια των οργανώσεων και  ανέλαβαν την ανάπτυξη της οργάνωσης και της πολιτικής δράσης του ΚΚΕ στο νομό Χανίων. Το επόμενο διάστημα ξαναγύρισε στην Αθήνα και ανέλαβε αρχισυντάκτης στο Ριζοσπάστη. Στις βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 ήταν υποψήφιος βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) στο νομό Χανίων.
Στις 4 Αυγούστου 1936 επιβάλλεται από την ελληνική και ξένη ολιγαρχία η μοναρχοφασιστική δικτατορία του Γεωργίου Γλύξμπουργκ και του Ιωάννη Μεταξά, εξαπολύοντας άγριο διωγμό όχι μόνο στους κομμουνιστές αλλά ενάντια και σε άλλους δημοκράτες. 
Ο “Ριζοσπάστης” ήταν η μόνη εφημερίδα που διέκοψε την κυκλοφορία της με την κήρυξη της δικτατορίας. Ο Κορνάρος συνελήφθη και εξορίστηκε στο κάτεργο της  Ακροναυπλίας έως την κήρυξη του πολέμου. Τότε οι δεσμώτες ζήτησαν να πάνε στο Μέτωπο να πολεμήσουν τους φασίστες επιδρομείς και να υπερασπιστούν την πατρίδα. Το καθεστώς τους αρνείται και όταν η χώρα υποδουλώνεται η προδοτική «κυβέρνηση» τους παραδίδει στους κατακτητές. Το Σεπτέμβρη του 1942 ο Κορνάρος μαζί με άλλους συντρόφους του μεταφέρθηκε στις φυλακές της Λάρισας. Όλα αυτά τα χρόνια ζώντας τη σκληρή και απερίγραπτη ζωή στα μπουντρούμια της φυλακής, επικοινωνεί με την οικογένειά του, με τ’ αδέλφια του και την αγαπημένη του, με γράμματα και επιστολικά δελτάρια από τα οποία ελάχιστα έχουν διασωθεί. Ένα μικρό δείγμα: «ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑΙ ΦΥΛΑΚΑΙ ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑΣ, 15-4-37, Αγαπητέ μου αδελφέ Νικόλα […] Εμείς εδώ είμαστε 150 περίπου άνθρωποι, εκτοπισμένοι όλοι με αποφάσεις των επιτροπών δημοσίας ασφαλείας. Για συσσίτιο μας παραχωρεί το κράτος ένα δεκάδραχμο στον καθένα και ζούμε μ’ αυτό μαγειρεύοντας από κοινού. Το μόνο που επιθυμώ είναι να με θυμάστε καμιά φορά και να μου γράφετε τι γίνεστε. Με αγάπη ο αδελφός σου Π. Κορνάρος». Ένα χρόνο αργότερα από τη Λάρισα μεταφέρονται στο Χαϊδάρι.
Στις 27 Απριλίου του 1944 ο ΕΛΑΣ στην Λακωνία σκοτώνει τον Γερμανό στρατιωτικό διοικητή Πελοποννήσου, στρατηγό Φράντς Κρεχ και τρεις άνδρες της συνοδείας του. Σε αντίποινα ο στρατός κατοχής αποφάσισε την εκτέλεση 200 κομμουνιστών. Έτσι από το Χαϊδάρι επιλέχθηκαν οι δεσμώτες της Ακροναυπλίας και οι εξόριστοι της Ανάφης. Ανάμεσά τους και Κρητικοί αγωνιστές όπως ο Ναπολέων Σουκατζίδης από το Αρκαλοχώρι Ηρακλείου και οι Χανιώτες Πάνος Κορνάρος, Νίκος Μαριακάκης από τα Χανιά και Θρασύβουλος Καλαφατάκης από τον Πλατανιά. Την Πρωτομαγιά του ’44 και καθώς το δρεπάνι του χάρου τους ακουμπά αυτοί τραγουδούν, αποχαιρετούν τους συντρόφους τους και ο Κορνάρος, ίδιος σταυραϊτός, έσυρε πρώτος το χορό που χόρεψαν οι μελλοθάνατοι πριν την εκτέλεσή τους. Ο Γερμανός στρατοπεδάρχης σαστίζει, δεν πιστεύει στα μάτια του και ρωτά τι κάνουν. Ανεβάζουν τους ήρωες στα φορτηγά και τους μεταφέρουν στην Καισαριανή. Εκεί στο σκοπευτήριο ο μαντρότοιχος βάφτηκε κόκκινος κι οι μάρτυρες πέρασαν στην αθανασία.
Και στον φετινό εορτασμό της Πρωτομαγιάς τιμάμε τον ηρωικό αγώνα εκατομμυρίων εργατών, τους νεκρούς της τάξης μας. Τις κατακτήσεις τους, την ασίγαστη πάλη τους με το κεφάλαιο. Κρατάμε τις αρχές της ταξικής πάλης, την κινητήρια δύναμη της Ιστορίας. 
Τους λέμε καθαρά ότι ο εργαζόμενος λαός δεν θα κάνει καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων, για τα "γεράκια" του πολέμου. Δεν θα ματώσουμε τα χέρια μας με το αίμα άλλων λαών, ούτε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους. Δεν θα βάλουμε τα "κεφάλια μέσα". Δεν θα συνταχθούμε με τους εκμεταλλευτές μας για να γίνουν ισχυρότεροι και να μας εκμεταλλεύονται περισσότερο. Δεν θα διαχωριστούμε οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου μεταξύ μας παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου ληστή του πλούτου που παράγουμε.
Αντιπαλεύουμε την πολεμική εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πολεμική προετοιμασία και τους εξοπλισμούς, τις πολεμικές δαπάνες. Το πρόγραμμα "REARM" της ΕΕ όπως και το πρόγραμμα εξοπλισμών της ελληνικής κυβέρνησης σημαίνει περικοπή συντάξεων, μισθών και κοινωνικών παροχών. Σημαίνει νέα ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων και μεγαλύτερη φοροληστεία για όλο τον λαό. Σημαίνει νέες ιδιωτικοποιήσεις στο Νερό, στις Μεταφορές, στην Ενέργεια.
Το λέμε καθαρά, δεν συναινούμε! Σχολεία και Υγεία με βάση τις δυνατότητες που διαμορφώνει η ανάπτυξη της επιστήμης. Νερό  κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Με τα αφεντικά μας δεν βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά, δεν κάνουμε "θυσίες όλοι". Ποτέ και πουθενά δεν κάναμε μαζί θυσίες, ούτε στην καπιταλιστική κρίση, ούτε στην πανδημία, ούτε στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Σε έναν κόσμο που φλέγεται από τις πολεμικές συγκρούσεις δεν θα εμπιστευτούμε ότι θα μας βγάλουν από τον κίνδυνο της καταστροφής αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτήν, τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι θα μας σώσουν από τους κινδύνους αυτοί που τους έθρεψαν για τα συμφέροντά τους. Αυτόν το δρόμο υπηρετούν και οι δήθεν αντισυστημικοί κλακαδόροι της υπεράσπισης των πολεμικών εξοπλισμών και της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι υπερασπιστές της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου που τα βάζουν μόνο με τις λεγόμενες παθογένειες του κράτους και τους ανίκανους διαχειριστές. Όμως έχουμε τεράστια πείρα πια. Τέτοια δεκανίκια του συστήματος γνωρίσαμε πολλούς τα τελευταία χρόνια.
Καμία αυταπάτη. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο κράτος του κεφαλαίου. Δεν αλλάζει. Το σύστημα αναδίνει την μπόχα της σαπίλας που μαυρίζει τις ζωές μας. Μόνη λύση η ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.
Ίδιες συνθήκες επικρατούσαν στην Ευρώπη τις παραμονές του Β΄Π.Π., με την πραξικοπηματική άνοδο του Ναζισμού και του μαύρου φασισμού σε μια σειρά χώρες, για να ανακόψουν τις λαϊκές επαναστάσεις που ήδη είχαν ξεκινήσει με πρωτεργάτη την Σοβιετική Ένωση και η οποία ήταν και αυτή που έβαλε την ταφόπλακα καρφώνοντας την κόκκινη σημαία στην καρδιά του κτήνους στις 9 του Μάη το 1945 πριν ακριβώς 80 χρόνια.
Λέμε λοιπόν στην κυβέρνηση, που αρέσκεται να μιλάει για την αξιολόγηση, ότι οι εργάτες, οι αγρότες το έχουμε αξιολογήσει αυτό το κράτος και είναι βάρβαρο και αντιλαϊκό. Είναι δολοφονικό είτε σε καιρό πολέμου είτε σε καιρό ειρήνης. Είτε στέλνοντας τον λαό να σκοτωθεί στα πολεμικά μέτωπα, είτε σκοτώνοντάς τον στα Τέμπη σε μεταφορικά μέσα-φέρετρα και στους εργασιακούς χώρους που έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου.
Δεν μας ξεγελούν τα ψίχουλα που μας πετάνε ως αυξήσεις και επιδόματα, όταν τα θηριώδη πλεονάσματα που δημιουργούνται από τη φοροληστεία μας κατευθύνονται στους πολεμικούς εξοπλισμούς, στο χρέος και για την αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Έχουμε εμπιστοσύνη στον δικό μας αγώνα, στο δίκιο μας. Ξέρουμε ότι οι μόνοι αναγκαίοι και χρήσιμοι είναι οι εργάτες, οι αγρότες,  οι βιοπαλαιστές της πόλης και του χωριού. Χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα. Οι ιδιοκτήτες τους, οι μέτοχοι των μεγάλων επιχειρήσεων, τα πραγματικά παράσιτα της κοινωνίας είναι ανίκανοι να προσφέρουν οτιδήποτε.
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια έδωσαν πνοή στην οργάνωση των εργαζομένων, δυνάμωσαν την ελπίδα, έδειξαν τον δρόμο που πρέπει και μπορεί να ακολουθήσει ο εργαζόμενος λαός.
Απέναντι στη μοιρολατρία, στη λογική τού "δεν γίνεται τίποτα", "δεν αλλάζει τίποτα", με τη σχεδιασμένη παρέμβασή μας και δράση, με το πλαίσιο πάλης που βάζει στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων,  ο  λαός μέσα από τους μαζικούς του φορείς, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές έδωσε μεγάλες και σημαντικές μάχες:
• Πρωτοστατήσαμε στους αγώνες  για να μπορούμε να πηγαίνουμε στα Κέντρα Υγείας και να βρίσκουμε γιατρούς και νοσηλευτές. 
• Να στέλνουμε τα παιδιά μας σε σύγχρονα σχολεία και όχι σε προκάτ και να  γυρνάνε ασφαλή χωρίς να βάζουμε το χέρι μας στην τσέπη.
• Για το δικαίωμα να μπορούμε να πίνουμε νερό εμείς και οι οικογένειες μας και όχι τα πεντάστερα.
• Ενάντια στις ανεμογεννήτριες και τα κέρδη της πράσινης ανάπτυξης που ξεζουμίζουν την λαϊκή οικογένεια.
• Ενάντια στο προεδρικό διάταγμα που μετατρέπει τις περιουσίες μας σε χωράφια για να τα πάρουν φτηνά, ξενοδόχοι και άλλοι επενδυτές. 
• Ενάντια στις νέες ρυθμίσεις του ελαιοκομικού μητρώου και τα πρόστιμα που προβλέπει.
Χρειαζόμαστε να δυναμώσει αποφασιστικά ένα κίνημα και μέσα από τους αγροτικούς συλλόγους και τα εργατικά σωματεία, που σε συνθήκες ενδεχόμενης πολεμικής εμπλοκής ή και καπιταλιστικής κρίσης θα σηκώσει ψηλά τη σημαία των εργατικών συμφερόντων και όχι της υποταγής.
Το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι να κατανοηθεί από πιο πολλούς ότι το βάρος της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική για την ανατροπή της πέφτει στις δικές μας πλάτες. Ότι το οξυγόνο μπορούμε να το κερδίσουμε μόνο αν ξεμπερδέψουμε με το σύστημα που φέρνει ασφυξία.
Η λύση είναι "μπροστά" και όχι σε δοκιμασμένες συνταγές που φέρνουν απογοήτευση και διαψεύσεις. Για να μην υπονομεύσουμε τους αγώνες μας με δήθεν "σωτήρες", με δήθεν "λύσεις" κυβερνητικής εναλλαγής εντός των τειχών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλισμού, που τις έχουμε ακριβοπληρώσει’.
Δίνουμε υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά για να φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία. Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά! Τιμή και δόξα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Κορνάρου και η εκδήλωση έκλεισε με μουσικό πρόγραμμα απο τους καλλιτέχνες, Νίκο Μαργαριτάκη και Γιαννη Χορευτάκη.