Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΗ ΤΟΝ ΒΟΥΡΒΑΧΗ…

Έμαθα Γιώργη, πως έκαμες την απόφαση να «κρεμάσεις τα παπούτσια σου» από τούτο τον μάταιο κόσμο… Αργά ή γρήγορα έρχεται η ώρα ολονών μας … Είχες κουραστεί έμαθα…. 
Μην περιμένεις εδά να σε μαλαματίσω και να σε κανακέψω στο κατευόδιο σου …. Επειδή σε ξέρω καλά, έτοιμος είσαι να κουνήσεις με νόημα την κεφαλή σου με αποδοκιμασία, στα παίνια που θα σου κάνουνε … Το καντήλι και το θυμιατό να το βαστάνε κι όντε ζει κανείς… 
Δύσκολος άνθρωπος ήσουνα Γιώργη. Είχες αποφασίσει να μην χαρίζεσαι και να μην πολιοσκοτίζεσαι για το τι σου σέρνει ο καθένας, πίσω από την πλάτη σου, μα κι ομπρός σου… Μόνο στο άδικο γινόσουνα θηρίο… Κι όχι μόνο στο άδικο της πάρτης σου, αλλά και στο άδικο των αλλονών. 
Παρότι ήσουνα καλός παθολόγος, ψυχίατρος έπρεπε να γενείς, καθόσον πάλεψες το τρελοκομείο που λέγεται χανιώτικο ποδόσφαιρο για 25 χρόνια. Καμάρωνες για τους φίλους σου, μα πιο πολύ για τους «εχθρούς» σου. Κοπελίστικα πράγματα, όσο κοπελίστικο είναι να ασχολούνται άνθρωποι της ηλικίας μας με την μπάλα. Αν τα κατάφερες ή όχι, ο καθένας μας το ξέρει. Κι ας το παραδεχτούν τώρα κάποιοι από υποχρέωση. Για τα κομματικά και τα δημοτικά δεν λέω γιατί τελικά είναι θαρρώ χώροι χειρότεροι από τα γήπεδα τα δικά μας. 
Φύλαξε μου, μια καλή θέση στην κερκίδα Γιώργη …. ακούεις ; 
Χάρης Κοντοπυράκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.