(Παιδίατρος)
Το Σάββατο που μας πέρασε, πλήθος κόσμου απο την Κίσαμο και τα Χανιά και όχι μόνο, αποχαιρέτησε και συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο Βουλγάρω Κισάμου, τον γιατρό Μιχάλη Αναγνωστάκη.
Ο Μιχάλης Αναγνωστάκης, γιος του αείμνηστου, επίσης γιατρού Χρήστου Αναγνωστάκη και ας μου επιτραπεί η έκφραση "του Χριστιανού", για πολλά χρόνια υπηρέτησε και στήριξε την Υγεία των ανθρώπων της Κισάμου πρώτα σαν αγροτικός γιατρός και ύστερα σαν ειδικευμένος παιδίατρος στα Χανιά.
Εκεί τον βρίσκαμε πλέον και μας βοηθούσε στην ανατροφή των παιδιών μας.
Με την πρώτη του επίσκεψη, μετά τη γέννα η μωρομάνα μετά τις οδηγίες του ένιωθε άλλη δύναμη για το μεγάλο της ξεκίνημα να αναστήσει την καινούρια ζωή. Ξεκινούσε απο το πώς θα μάθεις να πιάνεις το μωρό, κάτι πρωτόγνωρο για τη νεαρή μάνα, και προχωρούσε σε όλες τις λεπτομέρειες, δίδοντας τις γραπτές σε πρόχειρο χειρόγραφο σημείωμα του.
Στην αρρώστια μετά απο κάθε επίσκεψη του, ένιωθες ασφάλεια.
Κι όταν οι περιπτώσεις ήταν δύσκολες κι ο γονιός τάχε χαμένα, αυτός στεκόταν πλάι για κάθε περαιτέρω δύσκολη διεκπεραίωση.
Αυθόρμητος κοινωνικός και με χιούμορ αγάπησε και τον αγάπησαν οι άνθρωποι του τόπου. Καθένας έχει και μια ωραία ανάμνηση απο αυτόν και μια ευγνωμοσύνη στην ψυχή του. Φάνηκε, άλλωστε αυτό απο τον πάνδημο αποχαιρετισμό και τα ζεστά λόγια που ακούστηκαν κατά την εξόδιο ακολουθία.
Αν και πικραμένος γιατί η ζωή του στέρησε πολύ νωρίς αγαπημένα πρόσωπα, έφυγε δικαιωμένος για την όλη προσφορά του στον άνθρωπο.
Εμείς συλλυπούμενοι τα παιδιά και τους άλλους οικείους, θα τον κρατήσομε στην καρδιά μας, όσο υπάρχομε νοούντες, γιατί ήταν πλάι σε ό,τι πολύτιμο έχομε.
Αιωνία η μνήμη του
Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι.....
Ευτυχία και Γιώργος Πευκιανάκης
Το Σάββατο που μας πέρασε, πλήθος κόσμου απο την Κίσαμο και τα Χανιά και όχι μόνο, αποχαιρέτησε και συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο Βουλγάρω Κισάμου, τον γιατρό Μιχάλη Αναγνωστάκη.
Ο Μιχάλης Αναγνωστάκης, γιος του αείμνηστου, επίσης γιατρού Χρήστου Αναγνωστάκη και ας μου επιτραπεί η έκφραση "του Χριστιανού", για πολλά χρόνια υπηρέτησε και στήριξε την Υγεία των ανθρώπων της Κισάμου πρώτα σαν αγροτικός γιατρός και ύστερα σαν ειδικευμένος παιδίατρος στα Χανιά.
Εκεί τον βρίσκαμε πλέον και μας βοηθούσε στην ανατροφή των παιδιών μας.
Με την πρώτη του επίσκεψη, μετά τη γέννα η μωρομάνα μετά τις οδηγίες του ένιωθε άλλη δύναμη για το μεγάλο της ξεκίνημα να αναστήσει την καινούρια ζωή. Ξεκινούσε απο το πώς θα μάθεις να πιάνεις το μωρό, κάτι πρωτόγνωρο για τη νεαρή μάνα, και προχωρούσε σε όλες τις λεπτομέρειες, δίδοντας τις γραπτές σε πρόχειρο χειρόγραφο σημείωμα του.
Στην αρρώστια μετά απο κάθε επίσκεψη του, ένιωθες ασφάλεια.
Κι όταν οι περιπτώσεις ήταν δύσκολες κι ο γονιός τάχε χαμένα, αυτός στεκόταν πλάι για κάθε περαιτέρω δύσκολη διεκπεραίωση.
Αυθόρμητος κοινωνικός και με χιούμορ αγάπησε και τον αγάπησαν οι άνθρωποι του τόπου. Καθένας έχει και μια ωραία ανάμνηση απο αυτόν και μια ευγνωμοσύνη στην ψυχή του. Φάνηκε, άλλωστε αυτό απο τον πάνδημο αποχαιρετισμό και τα ζεστά λόγια που ακούστηκαν κατά την εξόδιο ακολουθία.
Αν και πικραμένος γιατί η ζωή του στέρησε πολύ νωρίς αγαπημένα πρόσωπα, έφυγε δικαιωμένος για την όλη προσφορά του στον άνθρωπο.
Εμείς συλλυπούμενοι τα παιδιά και τους άλλους οικείους, θα τον κρατήσομε στην καρδιά μας, όσο υπάρχομε νοούντες, γιατί ήταν πλάι σε ό,τι πολύτιμο έχομε.
Αιωνία η μνήμη του
Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι.....
Ευτυχία και Γιώργος Πευκιανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.