ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΡΜΠΟΥΔΑΚΗΣ

 "Δίκαιοι και αγαθοί  εις τον  αιώνα ζώσι"

Πριν λίγες μέρες έφυγε από την παρούσα ζωή και πέρασε στη μνήμη  μας ο Αντρέας ο Μπορμπουδάκης. Έφυγε νωρίς, όμως οι νόμοι της φύσης, είναι άδικοι πολλές φορές. Ο Αντρέας ήταν καθηγητής μηχανικής στο Επαγγελματικό Λύκειο Κισάμου. Χρόνια καθημερινά σχεδόν επικοινωνούσαμε, καθώς συναυλιζόμαστε στο ίδιο  κτίριο των Λυκείων και το οποίο που δεν υπάρχει πιά.

Η ιδιαίτερη σχέση μας, όμως είχε καλλιεργηθεί από τη παιδική φιλία των παιδιών μας, και  ιδιαίτερα της Χρυσής και  της Κούλας, που μόνο ένας ύπνος της χώριζε και κρατά μέχρι και σήμερα. Καταγόμενος από τους Ασκούς, παντρεμένος με την καλή του και άξια  Κατερίνα απόκτησαν πέντε εκλεκτά παιδιά, που ανάθρεψαν με αρχές, σπούδασαν επιστήμες, εργάζονται στον τομέα τους καθένας κι έχουν δικές τους οικογένειες. Πράγματα όμορφα της ζωής και επίπονα που όμως αξιώθηκε να δει και να απολαύσει  ο Αντρέας, πριν φύγει για το άλλο ημισφαίριο της ζωής.  

Ο Αντρέας ήταν ο άνθρωπος της προσφοράς με οποιαδήποτε μορφή της χωρίς να περιμένει ανταμοιβή, ήταν άνθρωπος της «ανάρμεγης» φιλίας για να χρησιμοποιήσω τον όρο που χρησιμοποιούν στη μέση της Κρήτης. Προσέφερε στο σχολείο σα δάσκαλος και σε ένα σχολείο που θάλεγα είναι το σημαντικότερο, γιατί καλλιεργεί δεξιότητες πρακτικές που στηρίζουν την πρακτική ζωή και την οικονομία του τόπου, προσέφερε σαν διευθυντής των επαγγελματικών σχολείων και προσέφερε καλλιεργώντας τον ανθρωπισμό την ευγένεια και το ήθος στους μαθητές του.

Γελαστός πάντα, ήρεμος, με ένα καλό λόγο, χωρίς γκρίνιες, κακίες και μεμψιμοιρίες, ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες. Έτσι ήταν και στην τελευταία μας συνάντηση, καθώς περιμέναμε εκείνη τη μέρα τα παιδιά μας να σχολάσουν, παρά το ότι τα σημάδια από την καταβολή ήταν ορατά. Κι ύστερα έφυγαν  για τους Ασκούς… Κι ύστερα….σε λίγο καιρό έφυγε, όπου οι δίκαιοι αναπαύονται…ινα η ψυχή αυτού αυλισθεί εν αγαθοίς….

Η μνήμη του θα είναι αιωνία γι ,αυτούς που τον έζησαν και τον εκτίμησαν….

Δεσποτάκη  - Πευκιανάκη 

Ευτυχία - φιλόλογος