ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ

      φώτο αρχείου

Η ιστορία ξεκινά πέρυσι το Πάσχα και για να γίνουμε κατανοητοί μιλάμε για ένα κοινοτικό τσιμεντένιο δρόμο  που καταλήγει σε ένα κατοικήσιμο σπίτι στη Λίμνη Ιναχωρίου που χρησιμοποιείται απο δυο ακόμα ελαιοπαραγωγούς κατοίκους της περιοχής. Ο δρόμος λοιπον αυτό απο τις κακοκαιρίες χάλασε, έφυγε το τσιμέντο και έχουν δημιουργηθεί λακκούβες που μόνο τρακτέρ μπορεί να περάσει. Ενημέρωσα τον τοπικό σύμβουλο Έλους- Λίμνης Ιναχωρίου οτι πρέπει να συντηρηθεί ο δρόμος, και πράγματι  έστειλαν έναν χειριστή .... ο οποίος κορόιδεψε και εμένα και τον τοπικό και τον δήμο φυσικά. Αυτά συνέβησαν πέρυσι το Πάσχα, απο τότε και μετά και με συνεχείς ενοχλήσεις πάντα παίρνω την ίδια απάντηση απο τον δήμο μας,  μέσω του τοπικού, "είναι χαλασμένο το μηχάνημα". Φυσικά όλοι ξέρουμε την αλήθεια οτι όταν πρόκειται για δρόμο που πάει σε πανηγύρια ή σε φίλους το μηχάνημα δουλεύει μια χαρά.
Κύριοι αυτή η νοοτροπία δεν αξίζει γι' αυτόν τον τόπο είστε επιεικώς απαράδεκτοι! 
Υ.Σ Τελικά για το θέμα μου πλήρωσα ιδιώτη και έκαμα τη δουλεια του δήμου της κοινότητας και εμένα. 
ΜΑΡΑΚΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ