Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΟΡΤΥΚΟΦΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Του Δρ. Ηλία Μαζοκοπάκη
 Γράφει ο Γ.  Πευκιανακης. Φιλόλογος.
Κάποιες σκέψεις μου διαβάζοντας το βιβλίο:
- Μας αιφνιδιάζει ευχάριστα με το νέο βιβλίο του ο πολυγραφότατος διακεκριμένος ιατρός διδάκτωρ, και θεολόγος κ. Ηλίας Μαζοκοπάκης (Η.Μ.) γνωστός και για την ανθρωπιστική του προσφορά, συνεχίζει συγγραφικά την προσπάθειά του να δώσει εκείνη την άλλη διάσταση των πραγμάτων, του τρόπου ζωής που σχετίζεται με την άσκηση της ψυχής που συμβάλλει και στην ενδυνάμωση του σώματος.
Με τα νέο του βιβλίο συνεχίζει σε βαθύτερες επιστημονικές αναζητήσεις –θεολογικές και ιατρικές- θεμάτων από την Βίβλο. Οι γιατροί ήταν παλαιότερο και φιλόσοφοι, αλλά και γενικώς, πνευματικοί άνθρωποι. Άλλωστε κατά την αρχαιότητα τα θεραπευτήρια ήταν σε χώρους, όπου και ιερά των Θεών και κυρίως του Ασκληπιού, τα γνωστά Ασκληπιεία, θεραπευτήρια ψυχών και σωμάτων.
Η ασθένεια είναι θέμα που προβληματίζει τον άνθρωπο όλων των εποχών: από πού προέρχεται η νόσος και γιατί νοσεί τελικά ο άνθρωπος.
Τα βιβλία του Η.Μ, και την σημασία των, προλογίζουν παρουσιάζουν διακεκριμένοι θεολόγοι: ο Οικουμενικός πατριάρχης, αρχιερείς, καθηγητές και ιατροί.
«Στο Μάννα της Ερήμου» ένα προηγούμενο βιβλίο αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις του Θεού στην πορεία των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην Γη της Επαγγελίας. Η δύσκολη ζωή της πορείας των Ισραηλιτών στην Έρημο, οι σχέσεις όπως διαμορφώνονται στην πρόκληση της ανάγκης, η πίστη και η ελπίδα που αποκαλύπτουν την πρόνοια του Θεού στο  θαύμα δια του "μάννα" του εξ ουρανού δωρουμένου.
 Και τώρα τα ορτύκια... αλλά ως θανατηφόρος ορτυκοφαγία, ως αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη με Θεολογική και Ιατρική προσέγγιση. Ο μύθος κατά τον ποιητή Κάλβο «έχει νουν αληθείας». 
Σε όλη την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης ο Θεός ποδηγετεί τον εκλεκτό του λαό Ισραήλ, άλλοτε ευλογώντας τον, άλλοτε προειδοποιώντας τον, άλλοτε τιμωρώντας τον προς παραδειγματισμό.
Ο δεκαετίες περιφερόμενος λαός Ισραήλ από της εξόδου από την Αίγυπτο, καθοδηγείται από τον Θεό δια του Μωυσέως. Κατά την Παλαιά Διαθήκη, εκτός των άλλων θαυμάτων, η πρόνοια του Θεού θρέφει αυτούς στην έρημο με το «μάννα». Οι ταλαίπωροι από βάσανα ερημίτες «εκλεκτοί του Θεού» τρεφόμενοι μονότονα από το «μάννα», ας ήταν και εξ’ ουρανού αγανάκτησαν και ζητούν «ν’ αλλάξει το μενού». Ο Θεός τους στέλνει ορτύκια ατελείωτα! και οι πεινασμένοι τρώνε μέχρι σκασμού και αποθηκεύουν όπως μπορούν πού; Στο καυτό περιβάλλον της ερήμου, με θανατηφόρα συνέπεια για πολλούς.
 Η θεολογική προσέγγιση, η ερμηνεία από τους πατέρες ανά τους αιώνες, δεν μπορεί παρά να δει το φαινόμενο ως αλόγιστη χρήση των προσφερόμενων αγαθών. Ότι η πλεονεξία και η υπερκατανάλωση οδήγησαν στην απώλεια. Τίθεται λοιπόν θεολογικά εξαρχής το πρόβλημα της πλεονεξίας και της υπερκατανάλωσης, ή της αλόγιστης χρήσης που οδηγεί σε πνευματικό αλλά σωματικό θάνατο.
Η Βιβλική ιδεολογία, όπου ένας Θεός ο οποίος συχνά από δωρητής γίνεται και τιμωρός; Αυτή η ανθρωποερμηνεία της Βίβλου, του Θεού τιμωρού, δεν έχει να κάνει με την δική μας Χριστιανική αντίληψη του δια  του Ιησού Χριστού αποκαλυφθέντος Θεού, του απείρου αγάπης ελέους και οικτιρμών, παραμένει όμως επειδή πραγματεύεται και ερμηνεύει πολλά θέματα της ζωής των Ισραηλιτών, πολλά προφητικά για την έλευση του Μεσία Χριστού
 Ανάλογα θέματα, άλλου ήθους και ύφους πραγματεύονται τα Ομηρικά έπη. Στον Όμηρο οι Θεοί τιμωρούν τους ανθρώπους στην μη υπακοή αλλά στο σχήμα Ύβρις - Νέμεσις – τίσις, Δηλ. η προκλητική υβριστική αλαζονική συμπεριφορά, προκαλεί την οργή –νέμεσις-των θεών και επέρχεται η-τίσις- τιμωρία.
Στην Βιβλική προσέγγιση, η ασθένεια έρχεται στις περιπτώσεις που οι άνθρωποι παραβαίνουν προκλητικά τον λόγο του Θεού. Ακόμη  και ως τις ημέρες μας όπου η επιστήμη έχει αναπτυχθεί, «η αμαρτία» είναι η κύρια αιτία που οι άνθρωποι ασθενούν… Αλλά ως έλεγε ο σοφός μας άγιος Ειρηναίος …αμαρτία είναι το λάθος. Λάθος και η απομάκρυνση από τον Θεό. Η ευθύνη όμως των συνεπειών των λαθών –αμαρτιών- βαραίνουν τον κάθε άνθρωπο χωριστά; Δυστυχώς και συνολικότερα (Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα) και τα λάθη της όποιας ηγεσίας έχουν συνέπειες για τον λαό. 
Τόσο η παλαιά Διαθήκη όσο και η Καινή μπορεί να είναι θεόπνευστα κείμενα αλλά δια  σκέψεως και χειρός ανθρωπίνης. Ο ανθρωπομορφισμός προσπαθεί να καταστήσει το πρόσωπο του Θεού προσιτό στον άνθρωπο, όμως είναι δύσκολο ο πεπερασμένος νους και λόγος, να συλλάβει τα θεϊκά χαρακτηριστικά, πόσο δε μάλλον να ερμηνεύσει την Σοφία του Σύμπαντος και την βούληση Του.
Η έξοδος από την Αίγυπτο όπως αναφέρεται χρονολογείται γύρω στον 13ο π.χ. αιώνα. Στους μετέπειτα αιώνες που ακολουθούν η μυθοπλασία της Ιστορίας δίνει προβάδισμα στην φιλοσοφική διερεύνηση του κόσμου και από τις πρώτες θυγατέρες της φιλο- Σοφίας και η Ιατρική. 
Συνοψίζοντας, μπορεί η αμαρτία να ξεκίνησε από την «ουτοπία παράδεισο», αλλά το βέβαιο είναι ότι στην ανθρώπινη ψυχή και σώμα υπάρχουν πολλές δυσλειτουργίες για τις οποίες ο άνθρωπος επιζητεί και καλώς την βοήθεια του Θεού. Ο Θεός φανέρωσε και φανερώνει τον τρόπο ίασης και σωτηρίας με τους απεσταλμένους του σε κάθε εποχή ανθρώπους. Παραφράζοντας τον Πλάτωνα «κάθε επιστήμη με αρετή είναι Σοφία εκ Θεού». Και για να θυμηθώ ένα γνωστό γιατρό ιερωμένο τον Φιλόθεο Φάρο «η ίασις ως υγείας ολοκληρία»- Να εξετάζουμε τον άνθρωπο ως ψυχοσωματικό όλον-.
 Όταν οι άνθρωποι τηρούν τον λόγο του Θεού τρέφονται με τροφή που χαρίζει ίαση και ζωή. Η ιατρική προσέγγιση γίνεται από τον ιατρό και θεολόγο Η.Μ. με πολλή επιστημονική έρευνα στηριζόμενος και στις θέσεις της Θεολογικής επιστήμης αλλά και στην μελέτη των προγενέστερων και σύγχρονων ιατρικών γνώσεων, όπου πλήθος παρατηρήσεων επί σωματικών ασθενειών, αίτιο και αιτιατό, γίνονται ερμηνευτική, ιατρικής και θεολογίας. Δεν φείδεται κόπου ο συγγραφέας και ως ιατρός  και  μας δίνει  ευρύτερη εμπεριστατωμένη ερμηνεία, επεκτείνοντας με συγκεκριμένες μελέτες, τεκμήρια της ζωής τα του τρόπου και του μέτρου της διατροφής ως τρόπου ζωής. Περιγράφονται αναλυτικά οι διαταραχές πρόσληψης τροφής που ανάγονται και στην κατηγορία των ψυχικών παθήσεων όπως αυτές έχουν παρατηρηθεί και την αρχαιότητα. Η δισυπόστατα – θεολογικά και ιατρικά- τεκμηριωμένη επιστημονικά συγγραφή του Η. Μ, και ως θεολογική προσέγγιση της θανατηφόρου ορτυκοφαγίας των ισραηλιτών στην έρημο αναφέρεται σε εκατοντάδες θρησκευτικές, αγιολογικές πατερικές μαρτυρίες. «Η επιθυμία –ως πλεονεξία, κινείται προς τρία πράγματα: είτε προς την σαρκική ηδονή, είτε προς την μάταιη δόξα, είτε προς απόκτηση χρημάτων.» Αυτή ως μια διαστροφή παράλογης ηδονής είναι υπαίτιος για την εμφάνιση οδύνης στην ανθρώπινη φύση και εντέλει τον θάνατο.
 Το σημαντικά ενδιαφέρον είναι ότι ως ιατρός προσεγγίζει με επιστημονικά «τον  θάνατο εξ’ ορτυκίων» ως την βουλημική συμπεριφορά του ψυχοσωματικά καταπονημένου λαού, αντιστρέφοντας την βεβαιότητα  του τιμωρού Θεού, αφού ως μετέπειτα και θεολογικά δεχόμαστε, από τον Ύψιστο προέρχεται και η θεραπεία που δίνει, ο ιατρός. Δια της επιστήμης και των φαρμάκων θεραπεύει ο ιατρός και αφαιρεί τις ενοχλήσεις του ασθενούς. 
Ιατρικά επίσης ερμηνεύονται οι μικροβιακές δράσεις και μολύνσεις των τροφίμων, ώστε όχι μόνο η γαστριμαργία αλλά και οι όποιες ενζυμικές διαταραχές, έχουν αλυσιδωτές σωματικές επιπτώσεις συχνά θανατηφόρες. Η άγνοια θέλει το Θεό τιμωρό και τον άνθρωπο μετανοούντα αλλά για ποια αμαρτία-λάθος- όταν αγνοείς το σωστό.
«Η βρώση μολυσμένου κρέατος ως  συνιστώσα αιτία θανάτου των ισραηλιτών στην ‘έρημο αναδεικνύει  -ιατρικά- την αξία και σπουδαιότητα τήρησης των κανόνων και συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας κατά την επεξεργασία, παρασκευή και συντήρηση των τροφίμων. «Η ταύτιση  λοιπόν τη άγνοιας με το υπερφυσικό είχε οδηγήσει στην θεουργική ιατρική, στην οποία ο  όποιος Θεός είναι τιμωρός και η θεραπεία απαιτούσε εξευμένισή του (θυσίες τασίματα) . 
Άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο εδώ και 3 χρόνια ανατρέξαμε, στις κατά καιρούς λοιμικές επιδημίες  στη ιστορία της ανθρωπότητας. Με διαρκή έρευνα και πολλή αβεβαιότητα όπως για τoν κορωνοϊό που ακόμη αντιμετωπίζομε. Επίσης γινόμαστε μάρτυρες θρησκοληψίας, μάγων, τσαρλατάνων που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο.
 Η Ιπποκράτειος κατηγορική προσταγή μέσω των αιώνων. «Ου το φαγείν κακόν αλλ’ η αδηφαγία βλαβερόν..» Από τον Ιπποκράτη και τον ιερό Χρυσόστομο ως την σύγχρονη διαιτολογία, και τη γενική ιατρική ο Η. Μ. και μας προσφέρει ένα βιβλίο πολλαπλού ενδιαφέροντος. Επίκαιρο και στην εποχή μας στην οποία η δυσαρμονία  συμμετοχής στα καταναλωτικά αγαθά, όπου αλλού λείπουν, τα βασικά προ το ζην, και αλλού η κραιπάλη ασυλλόγιστης σπατάλης- Η μεγαλύτερη ύβρις του ανθρώπου! Πόσοι τελικά  χάνουν την ζωή τους «μνήματα επιθυμίας» όπως αναλυτικά περιγράφεται.
 Η πλεονεξία, η απληστία ως και ο παράνομος πλουτισμός αποτέλεσμα μιας νοσηρής και αντιχριστιανικής συμπεριφοράς που οδηγούν; Ο λόγος και της Παλαιάς Διαθήκης είτε μυθολογικά είτε ιστορικά είναι γραφή θεόπνευστης φρονηματικής ιδεολογίας, είναι η αφορμή όπου περισσότερο ή λιγότερο κατανοητές αλήθειες, μας βοηθούν να προσεγγίσομε τον βαθύτερο σκοπό της ζωής μας στον δρόμο προς την Βασιλεία του Θεού ο Ηλίας Μ. διαπρεπής επιστήμων και τέκνο, της Εκκλησίας του Χριστού, ως σώμα του αληθινού Θεού, με παρρησία πραγματεύεται την αλήθεια που ελευθερώνει και ολοκληρώνει. Το «γνώσεσθαι την Αλήθειαν και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς», που ο Χριστός είπε στη διδασκαλία Του, ανατρέπει την ψευδαίσθηση και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να βγει ο άνθρωπος από το λαϊκισμό, τη μαγεία και το φανατισμό, που παραπέμπουν στην αιρετική, δηλαδή στην λάθος αντίληψη περί ζωής και Θεού.