Ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διάσχιση της Κρήτης, από το ένα άκρο της ως το άλλο και μάλιστα σε μικρότερο χρόνο απ' ότι είχε υπολογίσει, η 22χρονη Ερμιόνη Σαπουνάκη από την Κίσαμο.
Από χθες βρίσκεται και πάλι στο σπίτι της έχοντας πεζοπορήσει για 18 μέρες καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 480 χιλιομέτρων από τη Ζάκρο ως την Κίσαμο.
Ήταν φανταστική εμπειρία, μας είπε, εξηγώντας πως για κάποιον που αγαπάει το περπάτημα είναι σαν να κάνει το χόμπι του αλλά αυτό να διαρκεί αρκετές ημέρες.
Κατά μέσο όρο κάλυπτε καθημερινά γύρω στα 25 χιλιόμετρα και μόνο την τελευταία ημέρα που ένιωσε πως βρισκόταν πολύ κοντά στην κατάληξη της διαδρομής της περπάτησε 40 χιλιόμετρα.Σε γενικές γραμμές στη διάσχιση δεν συνάντησε πολλά προβλήματα και καταστάσεις που την δυσκόλεψαν. Ίσως η απουσία σημάνσεων, τα χαμένα μονοπάτια και οι περιφράξεις να ήταν τα ζητήματα που κυρίως την απασχόλησαν στις πεζοπορίες της, κι αυτά όχι παντού.
Στη μεγάλη και ωραία αυτή διαδρομή υπήρξαν άνθρωποι που τη συντρόφευσαν για συνολικά πέντε ημέρες ενώ όλες τις υπόλοιπες κινήθηκε μόνη της. Μάλιστα σχεδόν τις μισές ημέρες της πεζοπορίας επέλεξε να κοιμηθεί στην ύπαιθρο και όχι σε κάποιο κατάλυμα.
Ο καιρός, όπως μας λέει, ήταν σύμμαχος της, δεν έβρεξε, δεν έκανε κρύο ούτε ζέστη, κι έτσι χρειάστηκε να αλλάξει ακόμα και τον υπνόσακο που κουβαλούσε μαζί της και ήταν χειμερινός ώστε να κοιμάται άνετα στον καλοκαιρινό.
Από χθες βρίσκεται και πάλι στο σπίτι της έχοντας πεζοπορήσει για 18 μέρες καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 480 χιλιομέτρων από τη Ζάκρο ως την Κίσαμο.
Ήταν φανταστική εμπειρία, μας είπε, εξηγώντας πως για κάποιον που αγαπάει το περπάτημα είναι σαν να κάνει το χόμπι του αλλά αυτό να διαρκεί αρκετές ημέρες.
Κατά μέσο όρο κάλυπτε καθημερινά γύρω στα 25 χιλιόμετρα και μόνο την τελευταία ημέρα που ένιωσε πως βρισκόταν πολύ κοντά στην κατάληξη της διαδρομής της περπάτησε 40 χιλιόμετρα.Σε γενικές γραμμές στη διάσχιση δεν συνάντησε πολλά προβλήματα και καταστάσεις που την δυσκόλεψαν. Ίσως η απουσία σημάνσεων, τα χαμένα μονοπάτια και οι περιφράξεις να ήταν τα ζητήματα που κυρίως την απασχόλησαν στις πεζοπορίες της, κι αυτά όχι παντού.
Στη μεγάλη και ωραία αυτή διαδρομή υπήρξαν άνθρωποι που τη συντρόφευσαν για συνολικά πέντε ημέρες ενώ όλες τις υπόλοιπες κινήθηκε μόνη της. Μάλιστα σχεδόν τις μισές ημέρες της πεζοπορίας επέλεξε να κοιμηθεί στην ύπαιθρο και όχι σε κάποιο κατάλυμα.
Ο καιρός, όπως μας λέει, ήταν σύμμαχος της, δεν έβρεξε, δεν έκανε κρύο ούτε ζέστη, κι έτσι χρειάστηκε να αλλάξει ακόμα και τον υπνόσακο που κουβαλούσε μαζί της και ήταν χειμερινός ώστε να κοιμάται άνετα στον καλοκαιρινό.
Οι άνθρωποι που συναντούσε στις διαδρομές της διαρκώς τη συμβούλευαν να βρει παρέα και να μην περπατά μόνη της ωστόσο κατά βάθος φαίνεται να θαύμαζαν το κουράγιο και τη δύναμη που έκρυβε μέσα της για να επιχειρήσει κάτι τόσο ξεχωριστό.
Τώρα έχοντας ολοκληρώσει το εγχείρημα της περιμένει να έλθει το καλοκαίρι και να επιστρέψει στη δουλειά της κάνοντας, μετά, σχέδια για το μέλλον.
Ανήσυχο πνεύμα όπως είναι δε φαίνεται πρόθυμη να μείνει μακριά από τη δράση ενώ συμβουλεύει κι όποιον θελήσει να γνωρίσει με αυτό τον τρόπο την Κρήτη, δηλαδή περπατώντας, να το κάνει χωρίς να φοβάται και να διστάζει.
Τώρα έχοντας ολοκληρώσει το εγχείρημα της περιμένει να έλθει το καλοκαίρι και να επιστρέψει στη δουλειά της κάνοντας, μετά, σχέδια για το μέλλον.
Ανήσυχο πνεύμα όπως είναι δε φαίνεται πρόθυμη να μείνει μακριά από τη δράση ενώ συμβουλεύει κι όποιον θελήσει να γνωρίσει με αυτό τον τρόπο την Κρήτη, δηλαδή περπατώντας, να το κάνει χωρίς να φοβάται και να διστάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.